Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

발행: 1848년

분량: 455페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

I02 THUCYDIDIS

Aegyptus denuo Persis subjecta praeter Paludes. regnum Amyrtaei et Inaros supplicio assectus; classis ibi Allieniensitim sere oninis perdita.

110. Ουτω μεν τὰ τῶν Ελλήνων πράγματα ἐφθάρη, ἔξἔτη πολεα σαντα, καὶ ολίγοι ἀπο πολλῶν πορευόμενοι διὰ τῆς Αιβύζς ἐς Κυρήνην ἐσώθqσαν, οἱ θὲ πλεῖστοι ἀπώλοντο - Α γυπτος δὲ πάλιν υπῖ βασιλέα ἐγένετο πλὴν Ῥμυρταίου. του ἐν τοῖς ἐλεσι βασιλέως ' τοsτον οὲ διὰ μέγεθος τε τοὐ ελους

Ουκ ἐδύναντο ελεῖν. καὶ ἄμα μαχιμώτατοί.εἰσι των Αἰγυπτίων

οἱ ελειοι. γνάρως δὲ, ὁ Λιβυ- βασιλεὐς, ος τὰ πάντα ἔπραξε περὶ τῆς Αἰγυπτου, προδοσία ληφθεις ἀνεσταυρώθη. ἐκ δὲ των ωθθνῶν καὶ τῆς ἄλλης ξυμμαχίδος πεντήκοντα τριήρεις

διάδοχοι πλέουσαι ἐς Αἴγυπτον ἔσχον κατὰ το Μενδήσιον κέρας, Ουκ εἰδότες τῶν γεγενημένων ουδίν. καὶ αυτοῖς ἔκ τε γῆς έπιπεσόντες πεζοὶ , καὶ ἐκ θαλάσσης Φοινίκων ναυτικον, διέφθειραν τὰς πολλὰς τῶν νεῶν, αἱ Ο ἐλάσσους διέφυγον πάλιν. τὰ μεν κατὰ την μεγάλην στρατείαν Αθηναίων καὶ τῶν ξυμ μάχων ἐς Αἴγυπτον Ουτως ἐτελεύτqσεν.

Atheniensium expeditiones inutiles contra Pharsalum et Oeniadas, pr speriorque contra Sicyonem.

111. H δὲ Θεσσαλίας υρίστης ὁ πιεκρατίδου υἱος, τοὐ

ληνες, Et accommodari quidem in istiusmodi circumlocutione fi ruetura olet rei, quaa Cir uni Cmliatur, Et non nun t m quoque, ut hic , Vocabulo, quod perielirasi .inservit. A CL3, 82. έστασίαζέ τε Ουν τὰ τῶν πό

Αἴγυπτον ἔληr v. Hesych. in Σάριν. inter inniticum et petiistacitin ostia Nili, vocantur etia in βουκόλια ab usu; quo Psan melichus olim confugit Herod. I, Ib I. seqq. . illa liuo die inferioris Aegypti para insularis, quae bolbitino et aenennytico ostio inelusa eat, vocatur Ἐλος, ouam hic dici existiines. in istis paluaibus latronum ab antiquissiniis inclo temporibus receptacula fuisse notavit Valch Epist. ait Ito ver. p. 296. Helix l. EL

Herod. 2, 92., 94., Strab. 17., Scal. ct Euset . p. Iul. E G. . υς - Αἰγυπτου : ῆγουν τον ἀπόστασιν ἐποίησε τῆς Α γυπτον. S. ἀνεσταυρώθη. et quidem ἐπὶ τρισὶ σταυροῖς, stuper tres Palos.jiissu Arnestriclis. Xerxi nuptae. tDIRE occisum ab Inaro filium Achaemeni- deni dolebati v. Ctes. Pers. 36. quid

aiι ἀνασταυροῖν ἐπὶ τρισὶ σταυροῖς, clocet Pluti Artax. t. 5. P. 477. ecl. Rei sic. r προσέταξε ἐκδεῖραι ζῶντα, καὶ το μεν σῶμα πλάrιον διὰ τριῶν σταυρῶν ἀναπῆξαι, το δὲ δίρμα χωρὶς διαπατταλεὐσαι. E G. χθηνῶν Blc., K., ut II 6., III. libri Ἀθηναίων, ut Dan. III., quod

frustra sunt qui tuentur allatis di similibus i velut ἐκ τῶν Αθηναίων , 97. et 10 . est unua ex Ath niensibus. Cf. K. ad Xenopi . Auab.

Pitularus apud Strab. II, I., P. 802--νδητα παρὰ κρημνὸν, θαλάσσας ἔσχατον μίλου κίρας. cf. Herod. 8,76., Xen. Anab. b, 6, 7. τὰ κέρατα του ὁρους , Lycophr. 1069. etc. Μένδης urbs Aegypti inferioris r v. Herod. 2, 4 etc. III. του Θ εσσ αλῶν βασι λέως. erant in Thessalia praeter

122쪽

LIB. I. CAP. 11 112.

Θεσσαλῶν μσιλέως, φευγων επεισεν Ἀθηναίους λυτον κατάγειπι καὶ παραλαμίντες Βοιωτούς κώ Φωκίας. οντας ξυμμάχους. Αθηναῖοι ἐστ9άτευσαν τῆς Θἴσσαλίας επὶ Φάρσαλον - καὶ

τῆς μὲν γῆς ἐκράτοin/ οσα μὴ προΓόντες πολὐ ἐκ τῶν ὐπλων, οἱ γὰρ ιππῆς τῶν Θεσσαλῶν εἶργον. την δε πόλιν Ουχ ειλον οὐδ' ἄλλο προυχώρει αυτοῖς ουδὲν ῶν ἔνεκα ἐστράτευσαν, αχύ ἀπεχώρησαν πάλιν, υρίστυν ἔχοντες. ἄπρακτοι. μετὰ ταυταου πολλῶ ὐστερον φίλιοι 'Aθ ναίων ἐπὶ τὰς ναsς τὰς ἐν Πηγαῖς ἐπιβάντες. ειχον ὁ αυτοὶ τὰς ΙΠηγὰς ) παρίπλευσαν ἐς Σικυῶνα. Περικλέους του Ξανθίππου στρατ γοὐντος, καὶ ἀποβάντες Σ κi κονίων τοὐς προσμίξαντας μάχν ἐκράτnσαν' καὶ ευθυς π οα- ντες φαιοὐς, καὶ διαπλεύσαντες πωαν. τῆς Ακα9νανίας ες Οἰνιάδας ἐστράτευσαν, καὶ ἐπολιόρκουν ' ου μέντοι εἱλόν γε,

ἀλλ' ἀκεχώρ σαν ἐπ' οἴκου.

Atheniensium et Piloponnesi omini foodiis quin itiennale; illor in expeditio in Cupriini et Aegu Pti in , victoria die reportata a Plioenicibus et

Cilicitam.

112. Vστερον δε, διαλιπόντων ἐτῶν τριῶν, σπονδαὶ γίγνoi ται ΙΠελοποννhσίοις καὶ 'Aθ ναίοις πενταετεῖς. καὶ ε λλ νικοὐ μεν πολέμου ἔσχον οἱ 'APqναῖοι, ἐς δὲ Κύπρον ἐστρατευοντο ναυσὶ διακοσίαις αυτῶν τε καὶ τῶν ξυμμάχων. Κίμωνος στρατηγουντος. καὶ εξήκοντα 'ὲν νῆες ἐς Αἰγυπτον απ' αυτῶν ἔπλευσαν, Ἀμυρταίου μεταπεμποντος, τοί ἐν τοῖς ἔλεσι βασιλέως ' αἱ δὲ αλλαι Κίτιον ἐπολιορκουν. Κίμωνος δὲ ἀποθανόντος, και λιμοὐ γενομένου, ἀπεχώρVσαν ἀπο Κιτίου, καὶ πλευ-

σαντες υπὲρ Σαλαμῖνος τῆς ἐν Κυπρω Φοίνιξι καὶ Κίλιξιν ἐναυμάχγαν κώ ἐπεζομάχησαν ἄμα, καὶ νικvσαντες ἀμφότερα ἀπεχώρησαν ἐπ' ο κου, καὶ αἱ ἐξ Αἰγυπιου νῆες πάλιν αἱ ἐλ-

ὐσαι μετ' αυτῶν.

ThessaIos Oetaei, Melietis os, Irii titiolae, Achaei. v. Plui. Pericl. c. I 7. alite Mellica videtur amicitia intercessisqe Tli salis cum Pisistrati disrnam Hippiae Iol lini donant i Heri, l. b. m. . jam sequitur haec expeditio Allienietistiim adversiis The salos. sed deinde foediis inter eos erat i Tliu . , I 02. . l07.; 2,22. , illifin lum non satis sirinu in I, 107. . Πις. Eeheeratidrin dicit. Antiochi filium, nepotein Echecratidis maioris, qui Simoiii liis c ei necivalis fuit. Antiochigens Pharsali vicetur sedem habuisse;

Aleuadae ver aris ae regnabant, et Scopadae seu ineondae, teri in nobilissimamini Tilegantiao familiar an . R . sinitate inter se Contun Ctariam, inaninnone. v. vn Cliam. Anti lu. gr. I, 2.,

P. 106., Buum. l. de Aleuadis p. 201.

o σα μ ξ προτόντες πολύ. Elliptica ratio: καὶ ἐκράτορον τῆς μεν

123쪽

104 THUCYDIDIA

Bellum sacriani, quo prinium Laceda nionii expugnatum te inpliini Apollinis delplii cuin recta lini Delphis, deindo Allienienses Plio ensibiis.

Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ ταλα τον ἱερδν καλουμενον πόλε μον ἐστράτευσαν καὶ κρατῆσαντες τὰ ἐν Θελφοῖς ἱερὸν παρέδοσαν Αελφοῖς καὶ αυθις υστερον Ἀθηναῖοι, ἀποχωρησάντωναυτῶν, στρατευσαντες καὶ κρατήσαντες παρέδοσαν Φωκευσι.

Athenienses in bello contra exules Boeotos, dum redeunt a capta Cliae-ronea, vincuntur ab illis et eorum sociis , tui libertate ni recipiunt.

II 3. Καὶ χρόνου ἐγγενομένου μετὰ ταυτα Ῥθηναῖοι, Βοα τῶν τῶν φευγόντων ἐχόντων 'Ορχομενῖν, καὶ χαιρώνειαν, καὶαλλ' ἄττα χωρία τῆς Βοιωτίας, ἐστράτευσαν εαυτῶν μὲν χιλίοις ὁπλίταις, τῶν δὲ ξυμμάχων ώς εκάστοις, ἐπὶ τὰ χωρία ταυτα πολεμια ὁντα , Toλμίδου τοs TOλμαίου στρατηγουντος ' καὶ ιρώνειαν ελόντες καὶ ανδραποδίσαντεςJ ἀπεχώρουν, φυλακὴν καταστήσαντες. πορευομένοις δὲ αυτοῖς ἐν Κορωνεία επιτίθενται οῖ τε ἐκ τῆς υρχομενου φυγάδες Βοιωτῶν, κιὰ Λοκροὶ μετ' αυτῶν, καὶ.EDβοέων φυγάδες, καὶ ὁσοι τῆς αυτῆς γνώμης ἐσαν, καὶ μάχη κρατήσαντες τους μὲν διέφθειραν τῶν πιθηναίων , τους δὲ ζῶντας ἔλαβοπι καὶ την Βοιωτίαν ἐξέλιπον Αθηναῖοι πῆσαν, σπονδὰς ποιησάμενοι ἐφ ω τους ἄνδρας κ μιοὐνται' καὶ οἱ φευγοντες Βοιωτῶν κατελθόντες, καὶ οἱ ἄλλοι πάντες, αυτόνομοι πάλιν ἐγένοντο.

Deficiunt ab Atheniensibiis Euboea et Megara, Peloponnesiis Atticam vastantilius; quibus doniunx reversis Atl . Euboeam dentio Mabigunt, et Hestiaeam occupant, incolis expulsis.

114. Mετὰ δὲ ταυτα Ου πολλῶ υστερον Ευβοια ἀπίστqαπὼ Mθηναίων καὶ ἐς αυτὴν διωβεβηκότος ήδ' Περικλίους στρατιὰ Ῥθηναίων ήγγέλθη αυτῶ, ὁτι Μέγαρα ἀφέστηκε. καὶ Πελοποννήσιοι μέλλουσιν ἐσβαλεῖν ἐς τῆν ωττικὴν, καὶ οἱ Ξρουρο ὶ ο ναίων διεφθαρμένοι εἰσὶν υπὁ Μεγαρέων πλὴνοσοι ἐς Νίσαιαν ἀπέφυγον ἐπαγαγόμενοι δε Κορινθίους. καὶ Σικυωνίους, καὶ 'Επιδαυρίους, απέστqσαν οἱ Μεγαρῆς ' ὁ δὲ Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος ἐκόμιζε τὴν στρατιὰν ἐκ τῆς Εὐβοίας. καὶ μετὰ τοsτο οἱ Πελοποννήσιοι τῆς Ἀττικῆς ἐς ' λευσῖνα καὶ

Θριῶζε ἐσβαλόντες ἐδήωσαν, Πλειστοάνακτος τοs Παυσανίου, βασιλέως ΛακεδUιμονίων, ηγουμένου ' καὶ τὀ πλέον ουκέτι προ-

utrum4luth iii ea g nus usurpatum prolubitu scriptor in existimes.

Thriam et Eleusin , ώς χθήναζε.

124쪽

ελθόντες ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου. καὶ 'Aθqναῖοι πάλιν ἐς Ε μιαν διαβά-ες, Περικλέους στρατηγουντος, κατεστρέψαντο πῆσαν. καὶ τὴν μὲν ἄλλην ομολογία κατεστήσαντο, Ἐστιαιῶς δὲ ἐξοικίσαντες αυτοὶ την γην ἔσχον.

Atheniensi uni foedus trici nnale statu in Cunt Peloponne iis et Pori in so-mis. nitor in belli Euin Milesiis, quibus Atlieitienses opitulantur,vieissilii nes.

115. Ἀναχωρήσαντες δε απὀ Εὐβοίας ου πολλῶ ὐστερου σπονδὰς ἐποιήσαπιο προς Λακεδαιμονίους καὶ τοὐς ξυμμάχους τριακοντουτεις. ἀποδόντες Νίσαιαν, καὶ Πηγὰς, καὶ 2 ροιζῆνα ' καὶ Ἀχαῖαw ταυτα γὰρ ειχον υ ναῖοι Πελοποννησίων. εκτω δὲ ἔτει Σαμίοις κώὶ Μιλησίοι* πόλεμος ἐγένετο περὶ ΙΠριήν ς' καὶ οἱ Mιλ σιοι. ἐλασσουμενοι τῶ πολεμω. παρ' 'Abηναίους ἐλθόντες κατεθοων τῶν Σαμίων. ξυνεπελαμβάνοrreo δὲ καὶ ἐξαυτῆς τῆς Σαμου ἄνδρες ἰδιῶται, νεωτερίσαι βουλόμενοι τζν

πολιτείαν. πλευσαντες Ουν-Mθηναῖοι ἐς Σάμον ναυσὶ τεσσαράκοντα δηιιοκρατίαν κατέστζσαν, καὶ Ομήρους ἔλαβον τῶν Σαμίων πεντηκοντα μεν παῖδας, ἴσους δὲ ἄνδρας καὶ κατίθεretoia Aῆμνον, καὶ φρουρὰν ἐγκαταλιπόντες ἀνεχώρησαν. τῶν δὲ Σαμίων ἐσαν γάρ τινες or ora υπίμενον, ἀλλ' εφυγον ἐς τηνῆπειρον. ξυνθέμενοι τῶν ἐν τῆ πόλει τοῖς δυνατωτάτοις, καὶ IIισσου ν τῶ Υστάσπου, ξυμμαχίαν, ως εἶχε Σάρδεις τότε,

ante Chr. nat. lib., circa initium veris. X. 'Arretαν, ut 4, 2I. mirum nomen oppidi, ut videtur, de quo nemoraeter hunc nostrum D, δὲ γρυ. ,,O. Iuller . Dor. I., p. I92, ehaiam diei pittat oppi liilli in altilliod Mega inridis; quae probabilior conlectura Est quam Arnoldi, significari putantis Aeliria in provinciain Peloponnesi, liberanx illam, neti i uniit an ah Athe niensibus possessain. cum Muliero se regentiunt Reinganti in Megar. p. 102., Nanso Spart. p. I 09. ann., et C. Fr. lern . Ani. gr. p. 7l, I b. E G-ro. Hoc Catone salid contentus aliam dicinam circumspexi, vixque dii loquin Th. dixeriι κατ' ἀρχαίαν, seminino alectivi usurpato pro neutro, more .rae Coruin in hoe genere. igitur κατ' ἀοχαίαν in cilio Oδὀν vel ejusmodi ali iliaci intelligas est ad antiquuna modum, ut olim Iuli, sive, quod dicere solent elliptice, restitu

tione in statum, v v qucte fiententia tana apta est hia rebus quam quae maxime, niutatio autev verborum

verisimillima. Σαμίοις - πόλεμος ἐγένε -

Eo. v. Pluti Poricle, C. 2Φ. e l l ., Diod. Sie. II , 27 . ae*I., et de veteribus harum urbium in inlicitiis Herod. b, 99. , , Pliitarchus Pericle, P. 640. , tradit, Periclent, diluetiam Aspasiae precibus, suasisse hellum adversus Samios, Milesiorum potis in lini gratia. G. cf. S. Comici ad Vesp. 285. .

τοῖς Μιλησίοις. S. νεωτερίσαι βουλ.r θέλοντες καινοτομῆσαι την πολιτείαν, δημοκρατίαν ποι ήσαντες. - ἐς Λῆμνονr

Disi tiroci by

125쪽

106 THUCYDIDIS

ἐπικουρους τε ξυλλέξαντες ἐς επτακοσίους, διέβησαν ὐπο νύκτα ἐς τqν Σάμον. και πρῶτον μεν τῶ δήμω ἐπανέστησαν. καὶ ἐκοάτhσαν τῶν πλείστων ἔπειτα τους ομήρους κλέο αντες ἐκ Λημνου τοὐς αυτῶν απέστησαν. καὶ τοὐς φρουροὐς τοὐς Ἀθ ναίων, καὶ τοὐς ἄρχοντας, οῖ ησαν παρὰ σφίσιν, ἐξέδοσαν Πι σου νὴ ἐπί τε Μίλητον ευ ς παρεσκευάζοντο στρατεύειν ' ξυναπίστ ησαν δὲ αυτοῖς καὶ Βυζάντιοι.

Sanili vicuntur, et ui las eoriam obsidetur ab Atlieniensilius, illii latis Cliti et I .est,si openi semini: Pericles in Cariana navigat ad verisus

Plioenices.

116. 'Aθηναῖοι δὲ ώς ῆσθοντο, πλευσαντες ναυσὶν εξήκοντα ἐπὶ Σάμου. ταῖς α ν εκκαίδεκα τῶν νεῶν ουκ ἐχρήσαντο DD-χον γὰρ αἱ μεν επὶ Καρίας ἐς προσκοπὴν τῶν φοινισσῶν νεῶν οἰχόμεναι, αἱ δ' ἐπὶ Xίου καὶ Λέσβου, περιαγγέλλουσαι βοq- θεῖν) τεσσαράκοντα δὲ ναυσὶ καὶ τέσσαρσι, Περικλεους δεκάτου αὐτos στρατηγουντος. ἐναυμάχβσαν προς Tραγω τij νήσω Σαμίων ναυσὶν εβδομήκοντα , ων ησαν αἱ εἴκοσι στρατιώτιδες ετ υχον δὲ αἱ πῆσαι ἀπο Μιλήτου πλέουσαι καὶ ἐνίκων 'A - ναῖοι. υστερον δὲ αὐτοῖς ἐβοήθηοαν ἐκ τῶν 'Aθ νῶν νῆες τεσσαράκοντα, καὶ Xίων καὶ 2εσβίων πέντε καὶ εἰκοσιε καὶ ἀποβάντες, καὶ κρατοὐντες τῶ πεω, ἐπολιόρκουν τρισὶ τείχεσι την πόλιν, καὶ ἐκ θαλάοσζς ἄμα. Περικλῆς δὲ λαβὼν εξήκοντα ναsς ἀπο τῶν ἐφορμουσῶν ωχετο κατὰ τάχος ἐπὶ Καυνου καὶ Καρίας, μανγελθέντων, οτι Ζοίνισσαι νῆες ἐπ'.αυτοὐς πλίου σι ωχετο δε καὶ ἐκ τῆς Σαμου πέντε ναυσὶ πιθσαγόρας καὶ ἄλλοι ἐπὶ τὰς φοινίσσας.

ricles autem nihil accepit, sed re alis ii pilii Samios pro a mitrio com positis, tran latamae ad popul uni sumina potestate, Athenas reveristit M - G. τῶν πλείaxων. I. e. τα πλεῖστα, Eo πλεῖστον, maxima ex parte. 16. ις προσκοπην - ν ἄν, ad speeiulandum nauea Phoenteum.

ἐναυμάχησαν προς Τραγία. ea insula est prope Samum, is an Pluta hias Pomete , e. 25. , nit appellatam esse Traeias ην Παγίας καχουσι . Sophortis Tragicus unita fuit lioratin praetornuir v. Cic. de Oss. 1, 40. inei lit in Oxpeditio in

γωγοὶ ίππηγοὶ Polyb. I, 26, 14.

6, 43.

et hi si et plas sι. a triluis parti- hiis uritiem obsidebant muro vel op rit,us, coiitinuata mi cuni inuistitione; et uoci reti tu uni erat, naves obsid Dant, ' iae paulo post dicuntur αἱ ἐφορμουσαι. IIle. ἐσαγγελθε ωτων , int. αυτῶν,

i. e. runi tis nuntiatum esset. si

126쪽

OB. I. CAP. 115-118.

Sanu omni victoria; qui tamen nio X derivo subigi nuar pariter ac Buzantii.

117. Ἐν τουτω δὲ οι Σάμιοι ἐξαπιναίως ἔκπλουν ποιησάμενοι, ἀφράκτω τῶ στρατοπίδω ἐπιπεσόντες, τάς τε προφυλακίδας ναυς διέφθειραν, καὶ ναυμαχουντες τὰς ἀνταναγομένας ἐνίκησαν, καὶ τῆς θαλάσσqς τῆς καν εαντοὐς ἐκράτησαν ζμέρας περὶ τέσσαρας καὶ δίκα. καὶ ἐσεκομίσαντο καὶ ἐξεκομίσαντο ἁ ἐβουλοντο. ἐλθόντος δὲ Περικλέους πάλιυ ταῖς ναυσὶ κατεκλείσθησαν ' καὶ ἐκ των Ἀθηνῶν υστερον προσεβοήθησαν τε σαράκοντα μὲν αἱ μετὰ ΘουκυJίδου καὶ ωγνωνος καὶ Φορμίωνος νῆες, εἴκοσι δὲ αἱ μετὰ Ζ ληπολέμου καὶ Αντικλέους ἐκ δεχίου καὶ Λέσβου τριάκοντα. καὶ ναυγαχίαν μέν τινα βραχεῖαν ἐποιήσαντο οἱ Σάμιοι ' αδύνατοι δὲ οντες ἀντισχεῖν ἐξεπολιο κήθησαν ἐνάτω μηνὶ, καὶ προσεχώρησαν ομολπω, τεῖχος τε καθελόντες. καὶ Ομήρους δόντες, καὶ ναυς παραδόπες, καὶ χρήματα τα ἀναλωθέντα κατὰ χρόνους ταξάμενοι ἀποδοὐναι ξυνω σαν δὲ καὶ Βυζάντιοι, ῶσπερ καὶ πρότερον, υπήκοοι εἶναι.

Sitnima m rlini Capita breviter repetita. Oraculi delpthici respoli sunt Iince laeniolisis Gallini de bello suscipiendo.

118. μετὰ ταυτα δὲ ξδη γίγνεται Ου πολλοῖς ἔτεσιν υστερον τὰ προειρημένα , τά τε Κερκυραrκὰ, καὶ τὰ Ποτιδαιατικὰ, καὶ ὐσα πρόφασις τουδε του πολέμου κατέστη. ταυτα δὲ ξυμ

παντα, ὁσα ἔπραξαν οἱ Ἐλλ νες πρός τε ἀλλήλους καὶ τον βάρβαρον , ἐγένετο ἐν ἔτεσι πεντήκοντα μάλιστα , μεταξὐ τῆς προξου ἀναχωρήσεως καὶ τῆς αρχῆς τοίδε τοί πολέμου ἐν οἷς 'Αθηναῖοι τήν τε αρχὴν ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο, καὶ αυτοὶ ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν Ουνάμεως ' οἱ δὲ Λακεdαιμόνιοι αἰσθόμενοιουτε ἐκώλυον, εἰ μὴ ἐπὶ βραχὐ, ησύχαζον τε το πλέον του χρόνου - οντες μεν καὶ προ του μὴ ταχεῖς ἰέναι ἐς τοὐς πολέμους , εἰ μὴ ἀναὶ κάζοιντο, τὰ δέ τι καὶ πολέμοις οἰκείοις ἐξειργόμενοι. πριν δ' ἡ δύναμις των Ἀθηναίων σα7ῶς ίρετο. καὶ τῆς ξυμμαχίας αυτῶν ῆπτοντο ' τότε δὲ Ουκέτι ανασχετον ἐποι- ουντο, ἀλλ ἐπιχειρVτέα ἐδόκει εἶναι πάσρ προθυμία, καὶ κα αιρετέα ἡ ἰσχὴς, ἐν δύνωνται, ἀραμένοις τόνδε τον πόλεμον. αυτοῖς μεν ουν τοῖς Λακεδαιμονίοις διέγνωστο, λελυσθαι τε τὰς σπονδὰς, καὶ τοὐς Ἀθηναίους ἀδικεῖν' πέμφαντες δὲ ἐξ Θελφους ἐπηρώτων τον θεὸν, εἰ πολεμουσιν ἄμεινον εσται. ὁ δὲ ανεῖλεν αυτοῖς, ῶς λέγεται, κατὰ κράτος πολεμοsσι νίκην

127쪽

ἔσεσθαι' καὶ αὐτὸς ἔφη ξυλλήψεσθαι, καὶ παρακαλούμενος. καὶ ἄκλητος.

Lacedaemonii socios suos Convocant ait deliberrandum de bello.

119. Aυθες δὲ τοὐς ξυμμάχους παρακαλέσαντες ψῆφον ἐβούλοντο ἐπαγαγεῖν, εἰ χρὴ πολεμεῖν. καὶ ἐλθόντων των πρέσβεων απὸ τῆς ξυμμαχίας, καὶ ξυνόδου γενομένης , οῖ τε ἄλλοι εἶπον ἁ ἐβούλοντο, κατηγοροὐντες οἱ πλείους των 'Aθηναίων, καὶ τον πόλεμον ἀξιομτες γενέσθαι' καὶ οἱ Κορίνθιοι, δεηθέντες μεν καὶ κατὰ πόλεις πρότερον ἐκάστων ἰδία, ωστε ψηφίσασθαι τον πόλεμον, δεδιότες περὶ τῆ Ποτιδαία μὴ προδιαφθαρῆ. παρ- οντες δὲ καὶ τότε, καὶ τελευταῖοι ἐπελθόντες, ελεγον τοιάδε.

Corinthiomln oratio, qua ostendere student, ah Atheniensibus cavendum esse illis. qui loca mediterranea incolant, ne Commeatu clim ad mare, tum inde ad se, prohibeanturἰ teniperantesilue Pariter ac strenuus viros non tace reos initaria servare pace in i lacessitos aute in bellia in

120. ,, μεν Λακεδαιμονίους, ῶ ἄνδρες ξύμμαχοι. οὐκ ' αν ἔτι αἰτιασαίμεθα, ώς ουν καὶ αυτοὶ ἐψηφισμένοι τον πόλεμόν εἰσι, καὶ ημῆς ἐς τοὐτο νυν ξυνήγαγον. χρὴ γὰρ τοὐς ηγεμόνας. τὰ ἴδια ἐκ χου νέμοντας, τὰ κοινὰ προσκοπεῖν, ῶσπερ καὶ ἐν ἄλλοις ἐκ πάντων προτιμῶνται. ημῶν δε ὁσοι μεν 'A -

ναίοις ήδη ἐνηλλάγησαν οὐχὶ διδαχης δέονται , ῶστε φυλάξασθαι αυτούς' τοὐς δὲ τὴν μεσόγειαν μῶλλον καὶ μ ξ μ πόρω κατωκημένους εἰδέναι χρὴ, μι, τοῖς κάτω ἐν μὴ ἀμυνω

σι, χαλεπωτέραν εξουσι τὴν κατακομιδὴν τῶν ωραίων, καὶ πάλιν ἀντίληψιν ων ' θάλασσα τῆ ήπείρω δίδωσι ' καὶ τῶν μνλεγομένων μὴ κακους κριτὰς - ώς μὴ προσθκόντων, εἶναι, προ δέχεσθαι δέ ποτε, εἰ τὰ κάτω πρόοιντο, καν μέχρι σφῶν τὼ δεινὸν προελθεῖν , καὶ περὶ αυτῶν οὐχ ησσον νsν βουλεύεσθαι.

διόπερ καὶ μὴ ὀκνεῖν δεῖ αὐτους τον πόλεμον ἀντ' εἰρήνης με-

qui eur orae aliun illud prosa7eo edi tum putet rontra n ore in , non intelligo. mi in praesertim hos vel Minisos versiis sine negotio emIns,

Νίκην φημὶ κατῶ κάρτος πολεμολσιν ἔσεσθαι, εου καὶ ἐγὼ κληtος ξυλλήψομαι, ηκαὶ ἄκλητος.

128쪽

ταλαμβάνειν.oἀνδρῶν γὰρ σωφρόνων μέν ἐστιν, εἰ μθ ἀδικοῖντο , ἐσυχάζειν ' ἀγαθῶν δὲ ἀδικουμένους ἐκ μεν εἰρηνης πολεμεῖν. ευ δε παρασών, ἐκ πολέμου πάλιν ξυμβῆναι καὶ μήτε τῆ κατὰ πόλεμον ευτυχία ἐπαίρεσθαι. μήτε τῶ ἡσυχίω τῆς εἰροω'ς ἐδόμενον ἀδικεῖσθαι. ο τε γαρ διὰ την ηδονὴν οκνῶν τάχιστ' ἄν ἀφαιρεθεῆ τῆς ῆαστώνης το τερπνὸν, δι' ὁπερ ὀκν1t

o τε ἐν πολέμω ευτυχία πλεονάζων οὐκ ἐντεθυμη ται θράσει πίστω ἐπαιρομενος. πολλὰ γὰρ κaκῶς γνωσθέντα, ἀβουλοτέρων των ἐναντίων τυχόντα, κατωρθώθη ' καὶ ἔτι πλέω καλῶς δο- , 'κοὐντα βουλευθῆναι ἐς τουναντίον αἰσχρῶς περιέστη ' ἐνθυ

μεῖται γαρ ουδεὶς ὁμοια τῆ πίστει καὶ εὐγω ἐπεξέρχεσθαι, αλλὰ μετ' ασφαλείας μεν δοξάζομεν, μετὰ δέους δὲ ἐν τῶ ἔργω ἐλ

λείπομεν.

'tir verisi utile sit, Peloponnesios superiores fore iii hoe bello.

121. . ,Πμεῖς δὲ νυν καὶ ἀδικουμενοι τον πόλεγον ἐγείρομεν, καὶ ἱκανὰ ἔχοντες ἔγκλήματα, καὶ, ὁταν ἀρυνώμεθα 'Aθηναίους, καταθησόμεθα αυτῖν ἐν καιρω. κατα πολλὰ δὲ ημῆς εἰκῖς ἐπικρατῆσαι. πρῶτον μὲν πλήθει προυχοντας καὶ ἔμπειρία πολεμικῆ, ἔπειτα ομοίως πάντας ἐς τὰ παραγγελλόμενα ἰύrπας. ναυτικόν τε, ω ἰσχύουσιν. απὰ τῆς υπαρχουσης τε εκάστοις Ουσίας ἐξαρτυσόμεθα, καὶ α των ἐν Βελφοῖς καὶ 'ολυμπίασι

χρημάτωw δάνεισμα γὰJ ποιησάμενοι υπολαβεῖν οἷοί τέ ἐσμεν μισθῶ μείζονι τοὐς ξένουi αυτῶν ναυβάτας. ώνητὴ γὰρ Ἀθηναίων ἡ δυναμις μἁλλον η οἰκεία ἡ δε ἐμετέρα ἡσσον ἀν τοsto

πάθοι, τοῖς σῶμασι τὰ πλέον ἰσχυουσα η τοῖς χρήμασι. μια τε νίκνὶ ναυμαχίας κατὰ το εἰκὼς ἁλίσκονται' εἰ δ' αντίσχοιεν, με-

δι' οπερ οκνεῖ. viilao δι' οπερώνει, εἰ ῆσυχάζοι, cum ullii ais, opinor, τῶ ὀκνεῖ interpretandi gratia adscripsisset ῆ ησυχάζει, alius Ruten ha C, genuina ipsi visa, Orationi utcunque

καὶ ἔτι πλέω καλως. Vulgo - πλέω, ἁ καλῶς - , sed importlinunt istiui δ non habetur in pareo

Cocli Clun a Criptor In , priscis itie editionibus, recteque notatlim est a G. ἐν θυμεῖται - ἐλλεία μεν, eoneipit enim animo nemo paria fili mal et re exaequi male eodd. ἐπεξέρχεται , sed tuto quidem cogitamus, metu auton in agendo descimust. 21. ἔπειτα - ἰόντας. bellienistiani dicit niuitum Subordinarion , quae fiuin tria fuit apti l Dores. Xeno-lion l. de Rep. Laced. e. 8. Εἰκὸς

σαι, ἐπείπερ ἔγνωσαν, τὸ πείθεσθαι μέγιστον ἀγαθὸν εἱ- ναι καὶ ἐν πόλει, καὶ ἐν στρωτιῶ, καὶ ἐν Pκω. εν Βελφοῖς καὶ ' λυμπίασι. in his templis maximi auri argenti

que thesauri disservabantur, unci mut Ium argentitu umtum erant PB

loponnesii. I h. el. e. 143.; 2, 13. υλυμπίασι quida n apud S. et margo codicis Cl. , cujus scriptur inter pretatio videtur vulgatu ni Davμπία. Eosτο πάθ ιr τὸ μεταπεισθη- ναι. S. eum sutrilucuntur militea peregrini malore ab hostibus mercede

ναμις ἐκ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν τῶν εω Πελοποννήσω συνισταμένss,

διδόντων. hoe dieunt Corinthii, Peloponnesios ipsis corporibus suis militare potius quam pecunia, qu& Per

grinos Conducant.

ὰλίσκονται suturi significati ne in tiabet; qua de re dixit Vigerus P. III. e l. 3. Lip .

129쪽

110 THUCYDIDIS

λετήσομεν καὶ ημεῖς ἐν πλέονι χρόνφ τὰ ναυτικὰ, καὶ ἔταν μνἐπιστήμην ἐς τὰ ἴσον καταστήσωμεν, τν γε ευψυχία δήπου περιεσόμεθα. ὁ γαρ ἡ 'εῖς ἔχομεν φυοει αγαθὰν, ἐκείνοις Ουκ αν γένοιτο διδαχῆ ο δε ἐκεῖνοι ἐπιστημy προύχουσι, καθαιρετέον ἡμῖν ἐστι μελέτst. χρήuατα δ' ἄστ ἔχειν ἐς αὐτὰ, οἴσομεν ' η δεινὸν αν εχ, εἰ οι μεν ἐκείνων ξύμμαχοι ἐπὶ δουλεία τν αυ- τῶν φέροντες Ουκ ἀπερουσιν, ημεῖς δ' ἐπὶ τῶ τιμωρουμενοι τους ἐχθρους καὶ αυτοὶ ἄμα σώζεσθαι Ουκ ἄρα δαπανήσομεν, καὶ ἐπὶ τῶ μη υπ' ἐκείνων αυτὰ ἀφαιρεθήντες αὐτοῖς τουτοιί κακῶς πάσχειν. ' .

Significantur plures viae proficiendi in bello, conjunctis omnium viribua

gerendo.

122. ,ππάρχουσι δε καὶ ἄλλαι οδοὶ του πολέμου ῆμω, ξυμ

μάχων τε ἀπόστασις, μάλιστα παραίρεσις ουσα των προσόδων,

α ἰσχύουσι. καὶ ἐπιτειχισμὸς τ' χώρα, ἄλλα τε, ὁσα ουκ ἄν τις νυν προχοι' ῆκιστα γὰρ πολεμος ἐπὶ ροτοῖς χωρεῖ, αυτὸς δὲ ἀφ' α-ου τὰ πολλὰ τεχνῆται πρὸς τὸ παρατυγχάνον. ἐν ω

ὁ μὲν ευοργήτως αὐτῶ προσομιλήσας βεβαιότερος, ὁ δε ὀργ

l λὶς περὶ αὐτὸν Ουκ ἐλάσσω πταίει. ἐνθυμώμεθα δὲ καὶ, ὁτι, εἰ μὲν ησαν ημῶν εκάστοις π ς αντιπάλους περὶ γης ἄρ- διαφοραὶ, οἰστόν ἄν - νυν δε πρὀς ξυμπαντάς τε ημὰς 'Aθηναῖοι ἱκανοι, καὶ κατὰ πόλιν ἔτι δυνstτώτεροι ῶστε εἰ μὴ καὶ ἀθρόοι, καὶ κατὰ ἔθνq, καὶ εκαστον ἄστυ, μια γνώμy αμυνου- μεθα. αυτοὐς, δίχα γε οντας ημῆς ἀπόνως δειρώσονται' καὶ την ἡσσαν, εἰ καὶ δεινόν τω ἀκosσαι, ἴστω ουκ ἄλλο τι φέρουσαν η ἄντικρυς δουλείαν, ὁ καὶ λόγω ἐνδοιασθῆναι αἰσχρὸν τυ Πελοποννήσω, καὶ πόλεις τοσάσδε υπὀ μιας κακοπαθεῖν' ἐνω ῆ δικαίως δοκοῖμεν ἀν πάσχειν, ἡ διῶ δειλίαν ἀνέχεσθαι, καὶ των πατέρων χείρους φαίνεσθαι, οῖ την Ελλάδα ήλευθέρωσαν,

130쪽

OB. I. CAP. 121 - 124.

ημεῖς δὲ Ουδ' ἐμω αυτοῖς βεβαιουμεν αυτο, τύραννον δὲ ἐμμεν ρκαθεστάναι πόλιν, τοὐς δ' ἐν μια μονάρχους ἀξιουμεν

φορῶν ἀπήλλακται, ἀξυνεσίας. ῆ μαλακίας, ἡ ἀμελείας. ου γὰρ

οη πεφευγότες ταυτα επὶ την πλείστους δὴ βλάφασαν κατατρύ- νζσιν κεχωρήκατε, η ἐκ του πολλοὐς σφάλλειν το ἐναντίον ἄνομα αφροσύνη μετωνόμασται.

Multis de causis bono animo a cipiendum esse bellum.

123. , Tὰ μεν ουν προγεγενημένα τί δεῖ μακρότερον η ἐς ἶσον τοῖς νυν ξυμφέρει αἰτιῶμαι; περὶ δὲ τῶν ἔπειτα μελλόντων τοῖς παρουσι βοηθουντας χρὴ ἐπιταλαιπωρεῖν πάτριον γὰρ υμιν ἐκ τῶν πόνων τὰς ἀρετὰς κτῆσθαι , καὶ μη μεταβάλλειντο ἔθος, εἰ ἄρα πλουτω τε νυν καὶ ἐξουσία ολίγον προφέρετε

αλλὰ bαρσουντας ἰεναι κατὰ πολλα ἐς τον πόλεμον, τοὐ τεθε οὐ λρήσαντος, καὶ αὐτου υποσχομένου ξυλλήψεσθαι, καὶ τῆς ἄλλhς Ελλάδος πάσης ξυναγωνιουμέν=ς. τὰ eεν φόβω , ταώφελεία. σπονδάς τε οὐ λύσετε πρότεροι, ας γε καὶ ὁ θεος, κελευων πολεμεῖν. νομίζει παραβεράσθαι. ἐδικhμέναις δὲ μἀλ- λον βοηθήσετε λυουσι γὰρ Ουχ οι αμυνόμενοι, ἀλλ' οἱ πρότεροι ἐπιόντες.

Epilogus, quo Peloponnesii denuo jubentiir liauit dilato 1, ello liberara Graeciain servientem, et tyrannicani civitatem OpPminere.

124. , Γ στε, πανταχόθεν καλῶς ὐπαρχον υμῖν πολεμεῖν, καὶ ημῶν τάδε κοινῆ παραινουντων, εἴπερ βεβαιότατον το ταυ- τα ξυμφέροντα καὶ πόλεσι, καὶ ἰδιώταις, ειναι, μὴ μέλλετε Ποτιδαιαταις τε ποιεῖσθαι τιμωρίαν, ουσι Λωριευσι, καὶ υπὰ γώνων πολιορκουμένοις, ου πρότερον ην τουναντίον, καὶ τῶν

ἄλλων μετελθεῖν τIν ἐλευθερίαν, ώς ουκέτι ἔνδέχεται, περιμ νοντας τοὐς μεν ῆdq βλάπτεσθαι, τοὐς εἰ γνωσθησόμεθα

αυτό: τουτέστι τqν ἐλευθερίαν. - τους δ ' ἐν μιῶr πόλει δηλουό- Tl. - μονάρχουςr τους τυράννους t rannos unius vel alterius civitatis, non toti iis Graeciae, ut Athonienses φθοὶ μονάρχους. S. καὶ - ά πήλλακται , neque scimus nos Corinthii . quomodo hoe i. e. talis ratio , talis in odiis a geniti

tribua malia maximis eareat -. κατ α τ ρόνη σ ιν, contrantum ho-atium, liuo fit, ut intein pestive quies catis. ἐναντίον non est ad vivum reis secandi im: neque enim proprie τῆάφροσύνy opposita est καταφρόνησις, sed *ρόνησις. significat diveratιν1ι, nillil aniplius.123. ρο η θ ου νταςr τὸ εξῆς -- τως , , υπὲρ δε τῶν μελλόντων δεῖ τοῖς παρουσι πράγμασι βοηθονντας ἐπιταλαιπωρεῖν, τουτέστι προσθεῖναι τοῖς πόνοις porro laborare . S. τὰς ἀρετὰς, Iaudes virtutum. . προφέρετε, inα τῶν πατέρων. - κατὰ πολλὰ j iinge cuni pa ticipio θα οσουντας. II h. φόβω: λα μὴ δουλωθῆ. S. - ωφελεία, utilitatis causa, ut exuat jugum servitia attici. I 2 . περιμένοντας τους μὲν

Potida tas manentes nos, auxiliun que expectantes, jam nune laedi; alios vero etc.

SEARCH

MENU NAVIGATION