장음표시 사용
131쪽
ξυνελθόντες μεν. ἀμύνεσθαι δὲ Ου τολμῶντες, μη πολὐ υστ ρον το α δ πάσχειν ἀλλα νομίσαiπες ἐς ανάγκην ἀφῖχθαι, ωανδρες ξύμμαχοι, καὶ ἄμα τάδε ἄριστα λέγεσθαι, φηφίσασθετον πόλεμον. μθ φοβVθέντες το αυτίκα δεινόν. τῆς δ' ἀπ' αὐ-
τos διὰ πλείονος εἰρήνης ἐπιθυμήσαντες ἐκ πολίμου μεν γὰρ εω νη μῆλλον βεβαιουται. ἀφ' ἡσυχίας δὲ μὴ πολεμῆσαι Ουχ
ομοίως ἀκίνδυνον,, καὶ την καθεστηκυῖαν ἐν τῆ Ελλάδι πόλιν τύραννον ῆγVσάμενοι ἐπὶ πῆσιν ομοίως καθεστάναι, ἄστε των μὲν ῆδη ἄρχειν, των δὲ διανοεῖσθαι, παραστησώμεθα ἐπελθόντες ' καὶ αυτοί τε ἀκινδύνως τὀ λοιπὰν οἰκῶμεν , καὶ τους νυν δεδουλωμένους Ἐλλqνας ἐλευθερώσωμεν.
Belliini ad vera, us Athenienses a majore parte Peloponnesioriun il ecemlitur; delirile onines a l Pnrairillini necessaria tio inlun redeunt.
125. Tοιαυτα μεν οἱ Κορίνθιοι εἶπον οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἐπειδὴ ἀφ' απάντων ῆκουσαν γνώμην, φῆφον ἐπήγαγον τοῖς ξυμμάχοις ἄπασιν, ὁσοι παρῆσαν, εξῆς, καὶ μείζονι καὶ ἐλασσονι πόλει καὶ τὀ πλῆθος ψηφίσαντο πολεμεῖν. δεδογμένον δὲ αὐτοῖς ευθίς μεν ἀδύνατα ἐν ἐπιχειρεῖν ἀπαρασκεύοις Ου-
σιν, ἐκπορίζεσθαι δὲ ἐδόκει εκάστοις ἁ πρόσφορα ἐν , καὶ μὴ
εἶναι μέλλησιν ' δμως δὲ καθισταμένοις ων ἔδει ἐνιαυτος μὲν ου διετρίβο, ελασσον δὲ, πρὶν ἐσβαλεῖν ἐς την 'Atτικὴν, καὶ τον πόλεμον ἄρασθαι φανερῶς.
Antea Lanaen legatos ni iiiiiiit At lienas, et primi liuide in Lacedaemonii de piaculo contracto Propter lono in.
I26. Ἐν τούτω δὲ ἐπρεσβεύοντο τῶ χρόνω προς τοὐς Αθηναίους , ἐγκλήματα ποιούμενοι. δπως σφίσιν ἔτι μεγίστη π9ο- φασις εχ του πολεμεῖν, ἐν μή τι ἐσακούωσι. καὶ πρῶτον μὲν πρέσβεις πέμψαντες οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐκέλευον τοὐς Αθηναίους τὸ ἄγος ἐλαυνειν τῆς θεοs. το δὲ ἄγος ἐν τοιόνδε. Κύλωνῆν, υλυμπιονίκης, ἀνὴρ Ἀθηναῖος των πάλαι εὐγενής τε. καὶ δυνατός ἐγεγαμήκει δὲ θυγατέρα Θεαγένους. Mεγαρέως α θρῖς, δς κατ' ἐκεῖνον τον χρόνον ἐτυράννει Μεγάρων. χρι
μένω δὲ τῶ Κύλωνι ἐν Λόλτοῖς ἀνιῖλεν ὁ θεὸς ἐν τῆ του Λιος τῆ μεγίστ2 εορτῆ καταλαβεῖν την Ῥθηναίων ἀκρόπολιν M, παρά τε του Θεαγένους δύναμιν λαβών, καὶ τοὐς φίλους ἀνα-
νο ν. ab otio non transire ad bellum periculosilia esse Rit quam aiquis bello pacem Pepigerat. - πα-ρ α σ g η σ ω μ ε θ α , abigarnu . Ex
Cap. 2. valde lamiat hanc narratio
nem. καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αυτὁ ἐκμαθεῖν τους νέους, ἴνα μιμήσωνται. ἄλλως. οτι του διηγοματος του κατὰ τον Αὐλωνα την σπι2ήνειαν τινες θαυμασαντες εἶπον, ωτι Λέων ἐγέλασεν, λέγοντες πεoiΘουκυδίδου. S. de re v. Herod. 5,71., Pliit. Solone l2. incidii Cylo nium a tua et piaculi in in olym P. b, l. ante Chr. nat. 599. , προ τῆς Πεισιστράτου ρλικίζς, ut narint Heri,M l. c. diauli coronant Culo acceperat Ol inpiae olampiade M.
132쪽
πείσας, ἐπειδὴ ἐπῆλθεν ολυμπια τὰ ἐν Πελοποννήσω, κατολαβε τὴν ἀκρόπολιν - ἐπὶ τυραννωι, νομίσας εορτήν τε του
κηκότι εἰ δὲ ἐν τῆ Ἀττικῆ, ῆ αλλοθί που, ἡ μεγίστη ἐορτὴ εἴ-
ἔστι γὰρ καὶ 'Aθηναίοις Αιάσια. α καλεῖται -ὀς εορτὴ μειλιχίου μεγίστη. ἔξω τῆς πόλεως, ἐν ὴ πανδ μεὶ θυουσι, πολλοὶ Ουχ ἱερεῖα, αλλα θύματα ἐπιφώρια δοκῶν οὲ ὀρθῶς γιγνώσκειν ἐπεχείρησε τῶ ἔργω. οἱ δ' Αθηναχι αἰσθόμενοι ἐβοήθησάν τε πανδημεὶ ἐκ τῶν αγρῶν ἐπ ' α Οὐς. καὶ προσκαθεζόμενοι ἐπ λιορκον χρόνου δὲ ἐπιγιγρο ομένου οἱ ἈθζναῖοιJ τρυχόμενοι τῆ προσεδρεία ἀπῆλθον οἱ πολλοὶ, ἐπιτρέφαντες τοῖς ἐννέα
Αρχουσι την φυλακὴν καὶ το παν αυτοκράτορσι διαθεῖναι, ὴ αν αριστα διαγιγνώσκωσι τότε δὲ τὰ πολλὰ τῶν πολιτικῶν οἱ μνέα υρχοντες ἔπρασσον οἱ δε μετὰ του Κύλωνος πολιο κουμενοι φλαυρως εἶχον σίτου τε καὶ υδατος απορία. ε; μὲν
Ουν Κυλων καὶ ὁ αδελφὰς αDτοὐ ἐκδιδράσκουσι οἱ δ' ἄλλοι ώς ἐπιέζοντο, καί τινες καὶ ἀπέθνησκον υπῖ του λιμοs, καθί- ζουσιν ἐπὶ τον βωμὸν ἱκέται τον ἐν τῆ ἀκροπόλει. ἀναστήσαντες δὲ αυτοὐς οἱ τῶν χθηναίων ἐπιτετραμμένοι τqν φυλακὴν ώς εώρων ἀποθνήσκοντας ἐν τῶ ἱερῶ. ἐφ' ω μζδὲν κακὰν ποιήσουσιν, ἀπαγαγόντες ἀπέκτειναν καθεζοι δε ους δέ τινας καὶ ἐπὶ τῶν Σεμνῶν θ1ῶν ἐν τοῖς βωμοῖς ἐν τῆ παρόδω διεχρήσαντο. καὶ α πῖ τούτου ἐναγεῖς καὶ α λιτήριοι τῆς θεοs ἐκε νοί τε ἐκαλosντο, καὶ τὼ γένος τὸ απ' ἐκείνων. ῆλασαν μὲν
θύματα ἐπι χώρια. victimae qui leni Cro in aliantur Iovi milicitio, ut patet ex Xeriopli. Anal,. 7, 8, 5. et Aristopli. Nut . 407.; sed teliuiores do pii lio homines tantiunt m ιιατα, i. e. πέμματα εἰς ζώων μορτας τροτυπωμένα popana , cloo offeret ni t. v. Schnei ter. ad Xenoph. l. l. Hk. Annotavit D. , non modo Athenis cultium fuisse Iovem μειλίχιον et aliis quoque illis id cognomon triti uia
Vet in stiperstitio orat, sacra deo mini pollui calliive mini coiitrectatione: ita lite vivos o templo vel sacro loco iserebant. cs. c. t 34. rem otian Η rodotiis narrat b, 71 . - τῶν Σεμνῶν θεῶν, i. e. τῶν Ἐριννυων,
133쪽
ουν καὶ οἱ Ἀθηναιοι τους εναγεῖς τούτους ' ηλασε ει καὶ Κλεο-uωγὶς ὁ Λακεδαιμόνιος υστερον μετὰ Αθηναίων στασιαζοντων ' τούς τε ζῶντας ἐλαύνοντες καὶ τῶν τεθνεωτων τα οστα αν - λόντες ἐξέβαλον κατῆλθον μέντοι Γστερον. καὶ το γενος αυ- τῶν ἔστιν ἔτι ἐν τη πόλει.
Ouod piaculum expiari jubentes id inprimis studiiisse Lacedaemonios, ut' invi,us ipsis Pericles a gubernaculis reipublicae atticae repelleretia T.
127 υτο δη τὀ αγος οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐκέλευον ἐλαυ- νειν. δῆθεν τοῖς θεοῖς πρῶτον τιμωρ πιες, εἰδότες δε Περι
κλέα τον Σανθίππου προσεχόμενον αυτω κατα την μ ερα, καὶ νouίζοντες, ἐκπεσόντος α οὐ ρῆον σφίσι προχωρεω ταααο των 'Aθηναίων. οὐ μέντοι τοσοsτον ηλπιζον παθεἰν αν αυτον τουτο,οσον διαβολὴν οἴσειν αὐτῶ προς την πολιν, ως και θια τηνεκείνου ξυμφορὰν το μέρος ἔοται ο πολεμος ' ων γαρ θυνατω- τατος τῶν καθ' εαυτον, καὶ α γων τVν πολιτειαν, ηναντ ουτο πάντα τοῖς Λακεδαιμονίοι ς , καὶ ουκ εω υπεικειν, αλλ ίς του
Ouibus par pro pari reserentes Athenienses exprobrant piacula contracta propter Helotas et Pa aniam, de quo fuse exponitur usque in
128 'Aντεκέλευον δε καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τους Λακεδαιμονίους τὸ ακὰ Ταινάρου ἄγος ἐλαύνειμ' οἱ γὰρ Λακεδα ονιοι α να-στησαντές ποτε ἐκ του ἱερου του Ποσει3ῶνος απο Ταιναρ- τῶν Εἱλώτων ἱκέτας ἀπαγαγοντες διέφθειραν Οι ο θη και σφίσιν αυτοῖς νομίζουσι τον μέγαν σειομον γενεσθαι έν Σπαρτll.sthonis factionem et 700 familias, praeter Clisthenem a Cleomena ejectas, opitulat alitur. de reditu sacrilegoriam v. Herod. 5, 73. et Valch.
a s b, 20.; de Athenis propter fioc piaculum lustratis ab Epimenide Vachsm. Ani. gr. 1, ., p. 199, 10.
ieet. cf. Zeun. ad Vicer. p. 499. H rn ., ubi etiain Exein pliani est eius vocatulli initio enunciationis P O iti. - εἰδότες δὲ, non l3raecedente
προς δ' 'μῶς κακοὶ νυνr I, 95. DIAακεδαιμόνιοι φοβούμενοι - ἀπαλ-λανίοντες δέ. Id. κατὰ πην μητέ ρ α. Agariste, mater Periciis, neptis suit Megaclis, filii Alemaeonis Η rod. 6, 125. etc. ;sa in ilia auteni Alcinaeolii iuriam Praecipuas partes hal eliat in perfida caede Culonis set a s Clamim 'ris. F. Herod.
princeps archontum svit: v. PIut. Solone, e. 12. - προχωρεῖν sereeodd. pro vulgato πρυIωρησειν. , , In finitiviis prae entis pro satiari post verbn sperandi, credendi et similia per neι ligentiorem semnonem, quinptid nostrates constans et ne Latinis ciuidem ignotus si P. CLViger. ed. 3. Itii ps. p. 21 I. --τα ἀπο τῶν Ἀθ. idem propeinodum est clii Od τὰ τῶν χθ., res gemendas hac in re ab Atheniensibus . interpres
ea, quae ab Atheniensibus feri Oolebant. v. Matth. gr. S. 573.128. τὸ ἀπ ὁ Ταιν. ἄγοςr Tαίναρον ἀκρωτήριον Λακωνικῆς, sερον Ποσειδῶνος. S. τον μέγαν σεισμόν. de hoc terrae motu Palis. 7, 2b. D.
134쪽
ἐκέλευον δὲ καὶ τὰ τῆς Ταλκιοίκου αγρος ἐλαύνειν αυτους' θμνετο δὲ τοιόνδε. ἐπειδὴ Παυσανίας, ὁ Αακεδαιμόνως. τὰ πρῶτον μεταπεμ7θεὶς υπὸ Σπαρτιατῶν απὸ τῆς αρχῆς τῆς ἐν Ἐλλησποντp. και κριθεὶς υπ' αυτῶν ἀπελύθη μὴ ἀδικεῖν, δημοσία μεν οὐκέτι ἐξεπέμφθη. ἰδία δὲ αυτὸς τριήρη λαβὼν ἔρ- μωνίδα ἄνευ Λακεδαιμονίων ἀφικνεῖται ἐς Ἐλλησποντον, τῶμὸν λόγω ἐπὶ τον ελλη νικὸν πόλεμον. τῶ δὲ ἔργω τὰ προς βασιλέα πράγματα πράσσειν, ῶσπερ καὶ τὰ πρῶτον ἐπεχείρ σεν, ἐφιέμενος τῆς ἐλλnνικῆς αρχῆς. ευεργεσίαν δὲ απὰ τουδε πρῶτον ἐς βασιλέα κατέθετο, καὶ τοs παντὸς πράγματος ἀρχῆν ἐποιήσατο ε Βυζάντιον γὰρ ελὼν τῆ προτέρα παρουσία μετὰ τqν ἐκ Κυπρου ἀναχώρησιν , εἶχον δὲ Μῆδοι αυτο, καὶ βασιλέως προσήκοντες τινες καὶ ξυγγενεῖς, οῖ εάλωσαν ἐν αὐτω, τότε τούτους, ους ἔλαβεν, αποπέμπει βασιλεῖ κρυφα τῶν ἄλλων ξυμμάχων τῶ δὲ λόγω ἀπέδρασαν αυτόν. ἔπρασσε δὲ ταυτα μετὰ Γογγύλου, του Ερετριέως, ωπερ ἐπίτρεψε τό τε Βυζάντιον, καὶ τους αἰναλώτους. ἔπεμψε δε καὶ ἐπιστολὴν τον Γόγγυλονείροντα αυτρο ' ἐνεγέγραπτο δὲ τάδε ἐν αυτῆ, ώς υστερον ἀνευρέθη, ., Παυσανίας, ὁ ἐγεμὼν τῆς Σπάρτης, τούσδε τέ σοι χαρίζεσθαι βουλόμενος αποπέμπει δορὶ ελώπι καὶ γνώμην
ποιοθαι, εἰ καὶ σοὶ δοκεῖ. θυγατέρα τε την σῆν γῆμαι, καί σοι Σπάρτην τε, καὶ την ἄλλην Ελλάδα, υποχείριον ποιῆσαι δυνατὀς δὲ δοκῶ εἶναι ταυτα πρῆξαι. μετὰ σου βουλευόμενος. εἰ ουν τί σε τούτων ἀρέσκει, πέμπε ἄνδρα πιστὰν ἐπὶ θάλα σαν , δι ου τὸ λοιπὸν τους λόγους ποιησόμεθα.
Xerxes , laetatus consilio Pausaniae, Artabazum ad euin mittit, effecturunt qui liquid illi visum fuerit.
129. σαυτα μὲν ἡ γραφὴ ἐδήλου. Σίρξης δὲ ῆσθη τε
σκευῆς Tυνδάρεπις, καθὰ λέγουσιν,ῆρξατο ' ἀποθανοντος ψὲ εκείνου δευτερα οἴ παῖδες ἐξεργάσασθαι ἀοἰκοδόμημα θελοπι αφορμὴ δέ σφι - σιν ψελλε τα ἐξ 'Aφιδναίων Ρaus.
I, 17.) ἔσεσθαι λάφυρα. προαπολιπόντων δὲ καὶ τουτων Λακε δαεμόνιοι πολλοῖς λεσιν υστερον τόν τ ε να δν ομοίως κ. τὸ ἄγαλμα ἐποιήσαντο χαλκουν' Γιτιάδας
δὲ εἰργάσατο, ἀνῆρ ἐπιχώριος. ἐποίησε δὲ καὶ ἄσματα δώρια ὁ Γιτ.ἄλλα τε, κ. υμνον ἐς την θεόν. ἐπείργασται δὲ τῶ rαλκῶ πολλὰ μὲν τῶν ἄθλων Ἀρακλέους, πολλὰ δε κ.ων ἐθελοντῆς καθώρθωσε Tvνδάρεω δὲ τῶν παίδων ἄλλα τε, καὶ ξ
την παραλίαν εχουσιν Ἀλιεῖς λεγόμενοι, θαλαττουργοί τινες ἄνδρες.
ipse interpretatiir c. 131. sie 2. 72.34, 78. - π ράσσειν , Id ag ndiim Cum rege. Rimiliter I, 72. δηλῶσαι δὲ, praecedente participio. IIle. τὴν σὴν γῆμαι. Hermiot. 5,32. Megaliatis filiam perlii liet. v. ibi
paulo ante in δορὶ ἐλών antina l- vertenda est poetica fornia δορὶ,
135쪽
τῆ ἐπιστολιὶ, κιὰ αποστέλλει Ἀρτάβαζον τον Φαρνάκου μl
O άλασσαν, καὶ κελεύει αυτον τήν τε Λασκυλῖτιν σατραπείαν
παραλαβεῖν, Μεγαβάτην ἀπαλλάξαντα, δε πρότερον ηρχε, καὶ
παρὰ Παυσανίαν ἐς Βυζάντιον ἐπιστολὴν ἀντεπετίθει αυm M τάχιστα διαπέμψαι, καὶ τqν σφραγῖδα ἀποδεῖξgι, καὶ ῆν τι αυ- τῶ Παυσανίας παραγγέλλst πεμὶ των εαυτοs πραγμάτων, πράσ-σεω ώς ἄρωτα καὶ πιοτότατα. ὁ δὲ ἀφικόμενος τά τε αλλα ἐποίησεν ῶσπερ εἴρητο, καὶ την επιπιολην διέπεμψε μ' ἀντεγέγραπτο δὲ τάδε. ,,Ωδε λέγει βασιλεῖς Σήρξης Παυσανία. Καὶ τῶν ἀνδρῶν, ους μοι πέραν θαλάσσqς ἐκ Βυζαντίου ἔσωσας, κείσεταί σοι ευεργεσία ἐν τῶ ἐμετέρω οἴκω ἐς ἀει ἀνάγραπτος, καὶ το* λόγοις τοῖς ἀπὀ σου αρόσκομαι καί σε μήτε νυο, μήτε ημέρα, ἐπισχέτω. ῶστε ἀνεῖναι πράσσειν τι ων ἐμοὶ υπισχνη μηδε χρυσοs καὶ αργύρου δαπάνll κεκωλύσθω ,. μηδε στρατιῶς πλήθει. εἰ ποι δεῖ παραγίγνεσθαι ' ἀλλα μετ' Αρταβάζου, ἀνδρὸς ἀγαθοs, ον σοι ἔπεμψα, πρῆσσε θαρσῶν κιὰ τὰ ἐμὰ, καὶ τὰ σὰ, οπη κάλλιστα κιὰ ἄριστα εύει ἀμφοτέροις.
Hatus tioc successu Pausanias more Per arti in vivere incipit, Rupertria que socios abalienat a Spartanis.
130. Nμα λαβὼν ὁ Παυσανίας τὰ γράμματα, ῶν καὶ πρότερον ἐν μεγάλω ἀξιώματι υπό τῶν Ελλήνων δια τὴν Πλαται-ασιν ηγεμονίαν, πολλῶ μαλλον τότε ἐρτο, καὶ οὐκέτι ἐδύνατο
ἐν τῶ καθεστqκότι τρόπω βιοτευειν, ἀλλα σκευάς τε μηδικὰς ἐνδυόμενος ἐκ του Βυζαντίου ἐξίει, και διὰ τῆς Θράκης πορευόμενον αυτον Μῆδοι καὶ Αἰγύπτιοι ἐδορυφόρουν τράπεζαν
miam is non hac phrasi etiam in prosa remansisse docet Bltumnn n. gr. ma . p. 230. cs Th. ' M. Idem. 129. Uασκυλῖτιν. alterii haec est e cluat, lis satraptis, in sitias clivisaeriit Asia citerior, Hellegpontum, i. e. Bith vitiani et Plir giam, complectens, et ab oppido Bithuniae Dam ullo nominata; altera satrapia erat Lydia, Elii accensebatur Ionia et I oris. v. Ηeere n. Ideen I, I., p. 166. Id. τὴν σφραγῖδα Diicas recis intellistit algillum. τὀ ἐν ἐπιστολῆσφράγισμα, ο ἐβεβαίου τὰ παρὰ βασιλέως ἐπεσταλμένα πως οῖς ἐστέλλοντο. Xenophon Heli. I, 4, 3. ἐπιστολjν τε - τὸ βασίλειον ζχουσαν
σφραγισμα, ad si uen iaciendain regiis mandatis. et siniuiter atriue h. l.
ividein T, I, 39. ὁ Πιρσης ὁ τἐρων τὰ γράμματα, δείξας τὴν βασιλέως
σφραγιδα. E G-m . κείσεταί σοι - ἀνάγραπτος. i κεῖται. mos fuit apud Persas, nomina eomani, qtii de reπa vel rEgno Persarunt bene n erii erant, Lan Diarn ευεργετῶν, in codices rex os referre.
v. Her o l. 8, M., I iod. Sic. 15, i 2., et de ipsis libris illo in Diod. 2, 32.
jus verbi v. Matth. gr. I. 407, 2.
136쪽
τε πε9ωκζν παρετίθετο. και κατέδειν την διάνοιαν οὐκ ἐδύνατο
αλλ' ἔργοις βραχέσι προὐδήλου. α τ)ῆ γνώμu μειζόνως ἐς ἔπειτα ἔμελλε πράξειν. δυσπρόσοδόν τε αφῖν παρεῖχε, καὶ τu οργῆουτω χαλεπῆ ἐχρῆτο ἐς πάντας ομοίως, ῶστε μηδένα δυνασθῶ
προσεῖναι διοπερ καὶ προς τοὐς Αθηναίους Ουχ ηκιστα ηξυμμαχία μετέστV.
Revocant etini Sparta iit; sed ille injussit e riun rn rmis navigat Buzanisti irin , ii, te pie ex pti talis ab Atheii telisibiis non redit domi in , sed in Troade nintrari s Pergit agere cum I ersis; inia cle re certiores tacti Eii liori reversu in eo mitti j iis sit Priiiiiiiii in carcerem conDeiulat; e quo einismis ipse se sistit in judiciunt.
131. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι τό τε πρῶτον δι' αυτὰ ταυτα ἀνεκάλεσαν αυτὸν, καὶ ἐπειδὴ τῆ ερμιονίδι νζῖ τὀ
δευτερον ἐκπλεύσας, Ου κελευσάντων αυτῶν, τοιαυτα ἐφαίνετο
ποιῶν, καὶ ἐκ του Βυζαντίου βία υπ 'Aθqναίων ἐκπολιορκn- ς ἐς μεν τὴν Σπάρτην οὐκ επανεχώρει, ἐς δὲ Κολωνὰς τας τρωάδας ἱδρυθεὶς πράσσων τε ἐσηγγέλλετο αυτοῖς προς τοὐς βαρβάρους, καὶ ουκ ἐπ ἀγαθῶ τῆ ν μονὴν ποιούμενος, ουτωδῆ ουκέτι ἐπέσχον. ἀλλα πεμ φαντες κήρυκα οἱ Ἐφοροι καὶ σκυταλην ειπον του κήρυκος μὴ λείπεσθαι ' εἰ δε μῆ, πόλεμοναυτῶ Σπαρτιατας προαγορευειν. ὁ oὲ βουλόμενος ως ῆκιστα υποπτος ειναι, καὶ πιστευων χρήμασι διαλύσειν τὴν διαβολὴν, ἀνεχώρει τὁ δεύτερον ἐς Σπάρτην καὶ ' μεν τὴν ειρκτὴν ἐσπίπτει τὼ πρῶτον υπό τῶν μόρων ἔξεστι δὲ τοῖς 'Eφόροις τον βασιλέα δρῶσαι τοὐτοὶ ἔπειτα διαπραξάμενος υστερον ἐξῆλθε, καὶ καθίστησιν εαυτῖν ἐς κρίσιν τοῖς βουλομενοις περὶ αυτὸν
Qui eunt in niani festis 4ilitis in relatis non teneretur, tamen pluralitas de iis is siti pectiis tandetii prii litur ab Argilio.
132. Καὶ φανερὸν ρύεν εἶχον Ουδὲν οἱ Σπαρτιῆται σημεῖον, ουτε οἱ ἐχθροὶ, ουτε η πῆσα πόλις, ἄτω ὰν πιστεύσαντες βεβαίως ἐτιμωροὐντο ἄνδρα γένους τε του βασιλείου ἔντα, καὶ ἐν
τρόπος. s. c. t 0. de inori lius in univeri urn, vel de an iiiii assestioneae ieieli la vox est, ut Oργὴ χαλεπὴ signi sieet χαλεπότητα, υπεροφίαν, mores difficiles. Eae II . προσεῖναι. tatutolostice libri προσιέναι , tillae verba etiam alibi permixta sunt: v. Boralemann. ait Xenopli.
Anab. I, 2, 2. Xenophon Cyrop. Φ, 2,
Pati saniani, item scriptor orationis Contra Neaeram 97., quia tutor fuit regis, ejus ille vicen praestabat. v.
qui olim in earcerem conjocisA nt; seil sinuit voliintas seu eoi atris Porrct
plinteitili potest intelligi; qua de ro
137쪽
τῶ παρόντι τιμὴν εχοντα ' Πλείσταρχον γαρ τον Λεωνίδου, οντα βασιλέα καl νέον ετι, ανεφως ων ἐπετροπευεν γ υποψιας δε πολλὰς παρεῖχε τη τε παρανομία, καὶ ζηλωσει των βαρβα-
νων μὴ ἴσος βούλεσθαι εἶναι τοῖς παροὐσι ' τα τε αλλα αυτουανεσκοπουν, εἴ τί που ἐξεδεδιίτητο των καθεστντων νομίμων, καὶ οτι ἐπὶ τον τρίποδα ποτὲ τον εν Λελφοῖς, ον ανεθεσαν Οι
Ἐλληνες από των Μήδων ἀκροθίνιον, ήξίωσεν ἐπιγραψασθαι αυtὀς ἰδία τὸ ἐλεγεῖον τόδε, Ελλήνων αρχηγὸς, ἐπεὶ στρατον ωλεσε μδων, Παυσανίας Φοίβω μνῆμ' ἀνέθηκε τ0δε- . -
τὐ μὲν ουν ἐλεγεῖον οἱ Λακεδαιμόνιοι ικόλαφαν ευθυς τοτε ἀπὁ του τρίποδος τοsτο, καὶ ἐπέγραψαν ὀνομαστὶ τας πολεις, ὁσαι ξυγκαθελοὐσαι τον βάρβαρον ἔστησαν το ανα μα' τουμεντοι Παυσανίου ἀδίκημα καὶ τουτ ἐδοκει ειναι, καὶ επειδῆ ἐν τουτω καθειστήκει, πολλω μἀλλον. παρομοιον πραχθηναι ἐφαίνετο τῆ παρουσn διανοία. ἐπυνθάνοντο δὲ καὶ ἐς τους αλωτας πράσσειν τι αυτόν. καὶ ἰν δὲ Ουτως ἐλευθερωσίν γὰρ υπισχνεῖτο αυτοῖς , καὶ πολιτείαν. ην ξυζεπαναστῶσι, καὶτὀ παν ξυγκατεργάσωνται. ἀλλ ουδ ώς ουδε των Εἱλωτων μηνυταῖς τισι πιστεύσαντες ξίωσαν νεώτερόν τι ποιεῖν ἐς αυτὸν , χρώμενοι τω τροπω, ωπερ εἰωθασιν ἐς σfῆς αυτους, μηταχεῖς εἶναι περὶ ἀνδρὸς Σπαρτιάτου ανευ αναρφιοβητητων τεκμηρίων βουλε0σαί τι ἀνήκεστον, πρίν γε δὴ αυτοῖς, ως λεγεται. ὁ μέλλων τὰς τελευταίας βασιλεῖ ἐπιστολὰς πρῖς Αρταβαζον κομιεῖν, ἀνὴρ Ῥργίλιος, παιδικά ποτε ων αυτοs καὶ πο- στότατος ἐκείνP, μηνυτὴς γίγνεται, δείσας κατὰ ἐνθυμ σίν
τινα, ο τι Ουδείς πω των προ εαντos αγγέλων πάλιν αφίκετο,
sosuit Baeli. in Alle. Schulgeit. Nov. 829., p. 1099. IIk. maiiehon illud
ἀνὴρ χργίλιος, a. e. oriundus Arguo, Chalcimeae oppido , sito inter Bonaen palu te in et Amphipolin.
lianus clis dein V. H. 3, 12. Σπαοτιώτης, in quit ἔρως αἰσχρὸν v οἱδεω, i lenuans significat. Xenophon l. de
Rep. Lae. 2. et sed distinguamus necesse est tempora et personas, nec male suspicatur G. Pausaniam, ho-nsitioni varium et vitiis Obrutum, etian Uenereo pueromina an ora, quom dieat Nepos l. e., indulsisse.
138쪽
καὶ παραποιηοάμενος σφραγχῖνα. ἐν ψευσθῆ τῆς δόξης,
λας' ἐν αις, υπονοήσας τι τοιουτο προσεπε.τάλθαι, καὶ α ὀνευρεν εγγεγραμ μενον κτείνειν.
Insidiis xtraictis Pausaniae Epliora clani ipstini confitentem audiuiit cul
133. I τε δὴ οἱ μοροι, δείξαντος αυτοὐ τα γράμματα, μαλλον μὲν ἐπίστευσαν. αυτήκοοι δὲ βουλqθέντες ἔτι γενέσθαιαυτοs IΠαυσανίου, τί λέγοντος, απῖ παρασκευῆς του ἀνθρω- που ἐπὶ Ιἰαίναρον ικέτου ο χομένου, καὶ σκον σαμένου διπλῆνοιαφράγματι καλυβην, ν τῶν γε 'Eφόρων εντός τινας ἔκρυψε, καὶ ΙΠαυσανίου ως αυτον ἐλθόντος καὶ ἐρωτῶντος τqν πρόφασιν τῆς ἱκετείας, ῆσθοντο πάντα σαφῶς, αἰτιωμένου του ανθρώπου τά τε περὶ αυτοὐ γραφέντα, καὶ τἄλλα αποφαίνοντος καθ εκαστον, ώς ουδὲν πώποτε αυτὀν ἔν ταῖς προς βασιλέα διακονίαις παραβάλοιτο, ' προτιμηθείη δ' ἐν ἴσω τοῖς πολλοῖς των διακόνων αποθανε. κἀκείνου αυτὰ τά α ξυνομολογουντος, και περὶ του παρόντος ουκ ἐῶντος ὀργίζεσθαι,
αλλα πίστιν ἐκ του ἱεροὐ διαντος τῆς ἀναστάσεως, καὶ ἀξι- ο τος ως τάχιοτα πορευεσθαι, καὶ μὴ τὰ πρασσόμενα δια
doto. cui lilii si in assetitior; sed potest, ut tὶ ii lilitiin sit a glossatore.
λλυ. - καλNβηνr σκηνήν. S. , Sic re linilis Patisaniae iii listicos uis P. 108. cap. 25. , in ipso pri molitorio Tae- aro templitin speluncae si inito fuit; et in pranio Hiis a situ Neptuni signi ine lioc teli pluin asulii in suisse, ex h. l. iii tollio itiir. v. PomZon. nil Aelian. V. H. 6, 7. videtur igitii r Argilius ti igit mitin septo ita torposito construxisse; facto Ephori ciuitiatii Coninio te occultam: Potuerunt, Palisa ilia iiiiiii iiisidiariani suspicatilo. E G.
τὼ προ τ. λέλεκται. S. dignus aut m hoe honore prirm iptio habitus Rit, ut cum Du gn ministromi u ejus Occideretur. ita haec sexplicant; sed προτιμ. pio miniis ironico dictunt puteinus, Prohibet adiectu ni ἐν ῖσω τοῖς πολλοQ των διακόνων. elluareoo excidisse arbitror ante προτ. Propter vicinani o litterani in παραβῶλοιτο, clito ite sectit particillae liegativae laboriint otia in alii loci scri-Ptor in , . vel iit apud Aeschyluui Ag. I7 l. ou videtiir halistii ni ut nnte
139쪽
134. Ἀκουσαντες δὲ ακριβῶς τότε μὲν ἀπῆλθον οἱ Ἐφοροι, βεβαίως δi ῆδη εἰδότες ἐν τῆ πόλει την χυλληψιν ἐποιosino.
λέγεται δ', αυτον. μέλλοντα ξυλληφθήσεσθαι ἐν τῆ ὁ δ', ενος μὲν τῶν μορων το πρόσωπον προσιόντος ώς εἶδε, γνῶναι ἐφφ ἐχώρει αλλου δε νευματι ἀφα νεῖ χρησαι μου , καὶ δηλώσαντος ευνοία, προς τὸ ιερον τῆς χαλκιοίκου χωρῆσαι δρόμφ, καὶ προκατας πεῖν ἐν δε ἐγγυς. τὸ τέμενος) καὶ ἐς οἴκημα ου
μέγα, ο ἰν του ἱεροὐ, ἐσελθών, ῖνα μὴ ὐπαίθριος ταλαιπωροίη,
ἡσύχαζεν. οἱ δε τῖ παραυτίκα μὲν υστέρησαν τῆ διωξει, μετὰ δὲ τομο τοs τε οἰκήματος τὀν οροφον ἀφεῖλον καὶ τας bυρας, ἔνδον ἄντα τηρῆσαντες αὐτὸν, καὶ ἀπολαβόντες εἴσω απωκ δόμησαν, προσκαθεζόμενοί τε ἐξεπολιόρκγαν λιμῶ. καὶ μέλλοντος αυτοὐ ἀποψυχειν, ωσπερ ειχεν ἐν τῶ οἰκήματι, αἰσθ- μενοί τε ἐξάγουσιν ἐκ του ἱεροί ετι ἔμπνουν ἄντα, καὶ ἐξαχθεὶς ἀπέθανε παραχρῆμα. καὶ αὐτὸν ἐμέλλησαν μεν ἐς τὼν και δαν, ουπερ τους κακούργους εἰώθασιν, ἐμβάλλειν ἔπειτα ἔδοξε πλησίον που κατορυξαι. ὁ δε θεὸς ὁ ἐν Βελφοῖς τόν τε
τάφον υστερον ἐχργε τοῖς Λακεδαιμονίοις μετενεγκεῖν ουπεPIM. ἐν τῆ πόλει, i. e. ἐν τῆ
ἀκροπόλει, ubi erat templum Minervae Xαλκιοίκου. v. c. 128. , et de hac significatione του πολις 2, ib., Aristopli. Equ. 1009. etc. ποιουνxor μελλον ποιήσειν.
erat ipsum de B templum celeberet-mun . Med aliud luoddam aedifici rim,
quod in loco sacro sτω ἱερῶ si vo τεμένει) erat. Pausanias b, 17, 6. σκήνωμα nai fuisse perhibet, quod
sortassct tileni est hoc Oἴκημα. ἀπολ αβόντες εtσω: μονώσαντες, περιείρξαντες. - ἀπωκοδ. rτειχίσαντες τὰς θύρας απέφραξαν. S. idem ad verba καὶ otκηθα
ma no natu Corn. Nepos Paus. b.)πρωτη λίθον ἐπέθηκε. τοιαυται γὰραι λακωHκαὶ γυναῖκες. τεκμή0ιον δὲ τουτο του μισοτυράννους εῖναι τορος Λάκωνας. ἐξεπ. λιμῶ obsessum lan E COE
πολιορκνὶ σαντες lino κτείναντες .ωσπεθ εIIεν, quemadmodum ae habebat, i. e. quo statu erat, sumo
Καιάδαν. fossa haec vel caverituerat in Laconica, liuo facinorosos de-aiciebant, fortasse orta ex terea motur nam a κέω. κεάζω, Indo, ductum vidμtiir vocabulum. simile es Atheniensium βάραθρον. - Ι Ε - uelitiinis scriptura fluctuat, aliis co-iei luis εἰώθεσαν, aliis εἰώθασι habentibus, et hoc verbum n odo finte, modo post ἐμβάλλειν collocantibus. Pal. utroque loco omittit. liuem fie-cuti stant Bh., P., G-M, DInd. C temim ἐμβάλλειν his cogitandum. Cf. ad 7, 47. - πλησίον που, ProPSeii in locum, quo mortuus erat. Hέ. vlu- o Corn. Nepos , , et prociit ab eo loco infoderunt, quo errat inortulis. Sed ponendum est Nee procul. et et nee etiam alibi Confusa sunt, velut apud
ἔδωκε χρησμον, κελευων ἀποκατα
140쪽
ἀπέθανε, καὶ νυν κεῖται ἐν τῶ προτεμειέσματι, ο γ9αφῆ στ λαι δηλο6σι καὶ, ῶς αγος αὐτοῖς ον τῖ πεπραγμένον. δυο σώματα ἀνθ' ενὰς τῆ Xαλκιοίκω αποδομαι. οἱ δὲ ποιησάμενοι λαλκοὐς ανδριάντας δύο ώς αντὶ Παυσανίου ανέθεσαν - Οἱ δὲ Αθ ναῖοι, ώς καὶ τοs 4λεοὐ ἄγος κρίναντος, ἀντεπέταξαν τοῖς
Vicis Min I.acedaemonii Themistoclem. Pariter Medis nil reiana, puniri ju- bent; illi linis obteniperant Athenienses.135. Tos δὲ Μηδιομου του ΠαυσανίουJ Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις πέμψαντες παρα τους 'Aθοναίους ἡ ξυνεππιῶντο καὶ τον Θεμιστοκλέα - ώς εὐρισκον ἐκ των περὶ Παυσανίαν ἐλεγχων, ξίουν τε τοῖς αυτοῖς κολάζεσθαι αυτόν οἱ δὲ πεισθέντες ἔτυχε γὰρ ἁστρακισμένος. καὶ ἔχων δίαιταν μὲν ἐν Αργει, ἐπιφοιτῶν δὲ καὶ ἐς την ἄλλην Πελοπόννησον) πέμπουσι μετὰ των Λακεδαιγονίων, ετοίμων οντων ξυνδιώκειν, ανδρας, οἷς εἴροτο
Tliemistocles coniugit ad Corcyraeos, iisque sibi in et lientibiis ad regeni Acinia itini, dei tute Ephesum et in Asiam Euperiorem.
136. P δὲ Θεμιστοκλῆς προαισθόμενος φεύγει ἐκ Πελοπον- νζσου ἐς Κέρκυραν, ὼν αυτῶν ευεργέτης. δεδιέναι δε φασκόντων των Κερκυραίων ἔχειν αυτὸν, ῶστε Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀθηναίοις ἀπέχθεσθαι, διακομίζεται υπ' αυτῶν ἐς την ῆπειροντην καταντικρύ ' καὶ διωκόμενος υπο τῶν προστεταγμένων κατὰ πύστιν , u χωροίθ, αναγκάζεται κατὰ τὰ ἄπορον παρὰ Ἀδμητον τον βμλοσσῶν βασιλέα, ἄντα αὐτῶ ου φίλον,
θεοὐ, Ομως δ' ἐκ τῶν ἐνδεχομένων
βουλευσάμενοι κατεσκευασαν εικόνας δύο του Παυσανίου χαλκῶς κ. T. λ.
quas potius consecrandas I.acedaemonii axistimaverunt, abusi voce ambigua 135. Sequitur digressio list obitu Themistoclis. noli auteni putare, nunc demum, paulo ante bellum Pelop., po tu latam esse me sistoclis accusationen I nani is inulto ante obierat
ol. 78, 3., ante Chr. nat. 46b. ἔ Aed Dorte Pausaniae nauata acriptor adiecit illius sata, titpote rebus Pausaniae innexa. v. Dalilm Herodot. p. 224. E G-ro. - ίτου Παυ αὶ glossa.ῶς ευρισ κον ἐκ τῶν περὶ αἐλ. v. Plui. Themisti c. 23. - TOis αὐτο ἰς, iisdem, i. e. eodelm Eupplicio. 136. ῶν αυτῶν ευεργέτqς. dissuaserat enim Graecis, ne Corcyraeos aliasque civitates ob negatum contra Persas auxilium lγello Persequerentur. v. S. ad h. l. , Plui. Tlieisini L. C. 24. ceterum ab lirhe ait incolas transit oratio, ut 3, 5.; 8, 48. ita etiam a navibus ad nautas fit transitus 2, M.; 6; 53.; et vicissima nautis ad naves 8, 102. Hle. ἐς την - καταντικ ρύ: τὴν Θεσπρωτίδα. - κατὰ πύστιν:φήμην. S- . κατα το απορον, inopia con allii . ita Thiersch. et K. in nota. libra langui ilε κατά τι ἄπορον, Pr ster aliouam di cultatem. i. in i-
iter προς τὸ ἄπορον 3, 82. Κ. Οὐ φίλον πέμψαντος γάρ ποτε ' δμήτου χθήωαζε περὶ συμμαχίας αἰτήσεως ὁ Θεμιστοκλῆς ἀνέπεισε