Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

161쪽

142 THUCYDIDIS εἰρημενον ξυνηεσαν τὰ δύο μέρη απῖ πόλεως ἐκάστηi ἐς του

ἰσθμόν κώ έπειδὴ πῆν το στράτευμα ξυνειλεγμένον ην, Ἀρχίδαμος, ὁ βασιλευς των Λακεδαιμονίων. ὀσπερ ηγεῖτο τῆς ἐξ

οδου ταύτης, ξυγκαλέσας τοὐς στρατqγοὐς τῶν πόλεων πασῶν. καὶ τοὐς μάλιστα ἐν τέλει καὶ ἀξιολογωτάτους παρεῖναι, τοιάδε ἔλεξεν.

Archillaini oratio ad duces et magistratus socioriam, qua docet gra itatem hilius helli, vix illssitne gerendi.

11. , ANAPQ Πελοποννήσιοι και οἱ ξύμμαχοι, καὶ οἱ πατέρες ημῶν πολλὰς στρατείας κιὰ ἐν αυτ θ Πελοποννήσω, καὶ ἔξω, ἐποιήσαντο, καὶ αυτῶν ημῶν οἱ πρεσβυτεροι Ουκἄπειροι πολέμων εἰσω ομως δε τῆσδε ουπω μείζονα παρασκευὴν ἔχοντες ἐξήλθοuεν. ἀλλα καὶ ἐπὶ πόλιν δυνατωτάτην νυν ἐρχο αεθα, και αυτοὶ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι στρατευοντες δίκαιον ουν ημῆς μῆτε τῶν πατέρων χείρους φαίνεσθαι, μήτε

ημῶν αυτῶν τῆς δόξης ἐνδεεστέρους. ἡ γαρ Eλλὰς πῆσα τὴδετὴ ορμῆ ἐπῆρται, καὶ προσέχει τῆν γνώμqν, εὐνοιαν ἔνυσαδ ιὰ το Ἀθηναίων ἔχθος πρῆξαι ημὰς ἁ ἐπινοοωεν. ουκουν χρὴ, εῖ τω καὶ δοκουμεν πλήθει ἐπιέναι, καὶ ασφάλεια πολλὴ εἰναι μὴ ἄν ἐλθεῖν τοὐς ἐναντίους ἡμῖν διὰ μάχης, τούτου

ἔνεκα αμελέστερον τι παρεσκευασμένους χωρεῖν, ἀλλα καὶ πόλεως ἐκάστης ζγεμόνα. καὶ στρατιώτην, τὸ καθ' αυτὰν αεὶ προσδέχεσθαι ἐς κίνδυνόν τινα ῆξειν. ἄδηλα γὰρ τὰ τῶν πολεμων, καὶ ἐξ ολίγου τὰ πολλὰ καὶ δι οργῆς αἱ ἐπιχειρησεις γίγνονται ' πολλάκις τε τῖ ἔλασσον πλῆθος δεδιὸς ἄμεινον ήμυνατο τοὐς πλέονας διὰ τὸ καταφρονουντας απαρασκευους

γενέσθαι. χρὴ δὲ ἀεὶ ἐν τῆ πολεμία τῆ μὲν Ρώμη θαρσαλέους

στρατεύειν, τω δε ἔργω δεδιότας παρασκευαζεσθαι ' ουτω γὰρ πρός τε τὸ ἐπιέναι τοῖς ἐναντίοις ευνυχότατοι ἀν εῖεν, πρός τε τὼ ἐπιχειρεῖσθαι ασφαλέστατοι. ημεῖς δὲ Ουδ' ἐπὶ αδύνατον ἀμύνεσθαι Ουτω πόλιν ἐρχόμεθα. αλλὰ τοῖς πὰσιν ἄριστα παρ

εσκευασμένην ' ἄστε χρὴ καὶ πάνυ ἐλπίζειν διὰ μάχης ἰέναι

Thuc. emploie la napnio ExpressionΠελοποννήσιοι καὶ οἱ ρομμαχοι. ab Arehidamo nomen accepit hoc bellum, Cerie prior ejus pars. Lysi fragniento riit innis contra Avianitrii net Putheam apud Harpocrationem, E l.

ni anni ἐσβαλε , usitatum hoc sensu. ne ille exmisaverim illini Aeschuli Thelν. bb0. στράτε μ' ἐπακτὸν - βεβληκύτα. liuod potest ut ipsum fuerat oli in έσβεβλ. r certe non desunt exempla perantitatarnm inter se litte-T NI I u et G. vel ut pud Asionaeum 567. 2, Perpernni Θεόμανδρον videtur scriptum Pro Θέρσανδρον et contra apuὸ eundem 5 b, L φησὶ pro φημί. prior pars belli constitit 10 annis. Rem Harpocration p. I 18. Uεκελεικός:πελοποννησιακος πόλεμος, απὸ -- ρους του τελευταίου. E G. Significat hanc partitionem ipsa I li. 5. 26., tit

vasa. annotavit. 11. ευνοιαν ὐχουσα - πρῶ-ξαι ὴ μῶς. i. e. cum benevolentia et studio expectans nos Consilia nostra

ἐλπίζεινi τοβεῖσθαι. S. ugu rari.

162쪽

χρώμενοι θυμῶ πλεῖστα ἐς ἔργον καθίστανται. Αθηναίους δε καὶ πλέον τι των αλλων εἰκὼς τοὐτο δρῶσαι, οῖ ἄρχειν τε των ἄλλων ἀξιουσι. και ἐπιόντες την των πέλας δρουν μῆλλον ητην εαυτῶν ὁρῆν. ώς ουν ἐπὶ τοσαυτην πόλιν στρατεύοντες, καὶ μεγίστqν δόξαν οἰσόμενοι τοῖς τε προγόνοις καὶ ἡμῖν αυ- τοῖς ἐπ' ἀμφότερα ἐκ των ἀποβαινόντων, επεσθε οποι αν τις ηγῆται, κόσμον καὶ φυλακὴν περὶ παντὸς ποιουμενοι, καὶ τὰ παραγγελλόμενα οξίως δεχόμενοι ' κάλλιστον γαρ τόδε καὶασφαλέστατον, πολλοὐς οντας ενὶ κόσμω χρωμένους φαίνεσθαι.

Legatus Iaaemiapinonior I in Allienas missus non mi inittit lir; quo laeto illi in Attica in et pars Boeotor in in agriim Plataeensium , Proficiscuntur.

12. σαυτα εἰπὼν, καὶ διαλύσας τον ξυλλογον, ὁ Ῥομωμος Μελήσιππον πρῶτον ἀποστέλλει ἐς τὰς Ἀθήνας, τον Θιακρίτου, ἄνδρα Σπαρτιάτην, εἴ τι ἄρα μὰλλον ἐνδοῖεν οἱ Ἀθηναῖοι. ὁρῶντες 'δη σφῆς ἐν ὁδῶ ὁντας. οἱ δὲ Ου προ

εδεξαντο αυτον ἐς την πόλιν, Ουδ' ἐπὶ το κοινόW ὴν γαρ Περικλεους γνώμη πρότερον νενικηκυῖα, κήρυκα καὶ πρεσβείαν μὴ προσδέχεσθαι Λακεδαιμονίων ἐξεστρατευμένων. ἀποπέμπουσιν Ουν αυτὰν πρὶν ακουσαι, καὶ ἐκέλευον ἐκτὸς δρων εἶναι αυθ μερδν. το τε λοιπὸν αναχωρησαντας ἐπὶ τὰ σφέτερα αυτῶν. ῆν τι βουλωνται, πρεσβεύεσθαι. ξυμπέμπουσί τε τῶ

Μελησίππω αγωγοὐς, ὀπως μηδενὶ ξυγγένηται. ὁ δὲ ἐπειδὴ ἐπὶ τοῖς ὁρίοις ἐγένετο, καὶ ἔμελλε διαλυσεσθαι, τοσόνδε εἰπὼν

πῶσι. l. d. πάντως, omnino, quod ἐν κῶσι dixit Xeno otion Cyr. I, 6, 20. ef. Viger. p. 5 I.; ident pie alibi

est πάντα, sive ἄπαντα. cave enim πῶσι reseras, ut vulgo elui leni reserunt, a l προσπίπτει , collidentibus inter se dativo et accusativo πάσχοντας, a d προσπίπτει πάσχοντας pro πάσIoυσι dixit Tli., itoto usu GPRE-

lecto ωστε, ita, ut id Deu Ita videant, i. e. uperio. Paemadmodiam Honteriis

τερα, καὶ εὐκλείας, καὶ δυσκλείας. E. οποι αν τις εγῆται , ut , no tante Didoto, Xenophon Heli. b, 2. οποι ήγοῖντο. Aescholus Ag. 139 .οποι δὲ καὶ προβαίνων, etc. minus

- ἐπὶ τοῖς ὁρίο ιςr ορια λέγει τὴν ἀρχὴν τῆς Βοιωτίας. - δια -

163쪽

THUCYDIDIS ἐπορεύετο, ὁτι ηdε ὴ ημέρα τοῖς Ἐλλ ησι μεγάλων κακῶν ἄρξει.ως δε ἀφίκετο ἐς τὀ στρατόπεδον, καὶ ἔγνω ὁ Ἀρχίδαμος, ὁτι

οἱ 'Aθhναῖοι Οὐοίν πω ενδώσουσιν, ουτω δὴ ἄρας τῶ στρατῶ προυχώρει ἐς την γην αυτῶν Βοιωτοὶ δὲ μέρος μεν το σφέτερον καὶ τοὐς ιππέας παρείχοντο Πελοποννησίοις ξυστρατευειν, τοῖς δε λειπομένοις ἐς Πλάταιαν ἐλθόντες τVν γην ἐokουν.

Cavet Pericles, ne illi is eum callininietur apud Athenienses .propter thospitium Archidaini, bonumque ani inlini cives habere j libet copiis coinino lis lue oninis gelieris suppetentiruas.

13. Ἐτι δὲ τῶν Πελοποννησίων ξυλλεγομένων τε ἐς τονωθμῖν. και ἐν ὁδῶ ἄντων, πριν ἐσβαλεῖν ἐς την Αττικην. Περικλῆς ὁ Σανθίππου, στρατ γὀς ων Αθηναίων δέκατος αντος.ώς ἔγνω την ἐσβολὴν ἐσομένην, υποτοπVσας. ὀτι Αρχιδαμος αὐτῶ ξένος ων ετύγχανε, μη πολλάκις η αυτος ἰδία βουλόμωνος χαρίζεσθαι τοὐς αγροὐς αυτοὐ παραλίπη καὶ μη δρώUst Jη καὶ , Λακεδαιμονίων κελευσάντων, ἐπὶ διώβολῆ τu 'ντου γένηται τοὐτο, ῶσπερ καὶ τα ἄγη ἐλαυνειν προεῖπον ενεκαε κείνου, προηγόρευε τοῖς Αθηναίοις ἐν τ9 ἐκκλησίώ, οτι Αρχίδαμος μέν οἱ ξεi ς' εχ, ου μέντοι ἐπὶ κακῶ γε τῆς πόλεως γένοιτο ' τοὐς δ' αγροὐς τοὐς λυτου καὶ τὰς) οἰκίας ην ἄρα μο δρώσωσιν οἱ πολέμιοι, ῶσπερ καὶ. τα τῶν ἄλλων, αφίησιν αυτὰ δημόσια εἶναι, καὶ μηδεμίαν οἱ υποφίαν κατὰ ταυτα γίγνεσθαι. παρίνει δε καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄπερ καὶ πρότμρον. παρασκευάζισθαί τε ἐς τον πόλεμον, καὶ τὰ ἐκ τῶν αγρορῶν ἐσκομίζεσθαι, ἔς τε μάχqν μη ἐπεξιέναι, ἀλλα την πόλιν ἐσελθόντας φυλάσσειν, καὶ τὀ ναυτικόν. ηπερ ἰσχύουσιν, ἐξα τύεσθαι, τά τε τῶν ξυμμάχων διὰ χειρὸς ἔχειν, λέγων τqνωχὐν αυτοῖς απὼ τούτων εἰναι τῶν χρημάτων τῆς προσοδονl,

et ibidem II 00. ἐάν τι πολλὰ πολλάκις πάθω etc.

tiat a plossatore profecta e se. qua lia deliine satis habebo Cancellar , ne verba de iis iaciens diuulere vudear perspicaciae lectomni .

vix abesse potest strii culus. καὶ - γίγνεσθαι. possunt haec referri ad προηγόρευε, quae tamen ratio satia dura est, ut vere r ne eadem, Ula saepe . chorita librarii oberraverint, tun Th. vixisset Conciti ne ώς - γίγνεσθαι.

διὰ rειρὸς ἔχειν : δι' ἐπιμελείας, λα μὴ ἀποστῶσι. S.

1υεσθαι sie : ἀφίσταοθαι τῶν αγω - γῶν. sic Herod. 3, 73. διαλ. ἐκ του συλλόγοv, et 8, 56. διαλ. ἐκ του συνεδρίου. Κ. - κακῶν ἄρξειραρrὴ γενήσεται. Aristopli. Pace, 422. σπένδοντες ευφώ'εσθα τὴν νυνημεραν Ελλησιν ἄρξαι πῶσι πολλῶν --γαθῶν.

αρχὴν κακῶν dixit Herodotus 5, 97. E G. Xenophon Heli. 2, 2, 23. ν - μίζοντες ἐκείνην τῆν ημέραν τῆ 'Eλ- λάδι ἄρrει ν τῆς ἐλευθερίας. K. I3. μ ῆ πολλάκις , ne Orte. est vocabuli πολλάκις post μη potestas

ire luens est apud Platonenit v. Hein dori. ad Phaed. g. Il., Bittimann. ad Aleu . I. p. 229. Πh. alias quoque πολλάκις est fortasae. Con ictis E elos. 791. σεισμὸς εἰ γένοιτο πολλάκις, - παύσαιντ' ἄν εἰσφέροντες,

164쪽

. τεῖσθαι. θαρσεῖν τε εκέλευε προσιόντων μεν εξακοσίων ταλάν

των ώς ἐπὶ τὐ πολὐ φόρου κατ' ἔνιαυτὸν ἀπδ των ξυμμάχων

τ θ πόλει ἄνευ τῆς ἄλλζς προσόδου. υπαρχόντων δὲ ε ν τῆ ἀκροπόλει ἔτι τότε αργυρίου ἐπισήμου εξακισχιλίων ταλάντων τὰ γὰρ πλεῖστα τριακοσίων ἀποθέοντα μύρια ἐγίνετο, ἀφ' ίν ἔς τε τὰ προπύλαια τῆς ἀκροπόλεως καὶ τἄλλα οἰκοδομήματα, καὶ ἐς ΙΠοτίδαιαν, ἀπανηλώθη χωρὶς θὲ χρυσίου ἀσημου καὶ α

ἄνε υ τῆς ἄλλης προσόδου,

ritiae ex niet tillis, portoriis, lionisilani natorii in in i tuliciis, iii iiiij inorvintributis, cet. redilbat. IIle. ἐν τῆ ἀκρο πόλs t. In acropoli Atheniensi iiiii orant parethe non , Pro pulaea, teniplum Minervae poliavis,

j linctu III sacro Erectuliei, et PMiliae simili in Minervae. asceiis io inontis, Pridi n nilinita, Periclo mi iiiiiiis milite renapii Micani scala sl,lendide suta et Propulni is exoritata est. Paus. l,

sitit Mnesicles; opus coeptu in est arctioii te Eutlaymene olyin p. 85, . ante Chr. nat. 437. , persectilii iiii in piennio Minitiinis talent omini his ni ille dito lectin. propγlae mini a dextra parte Paus. l. c. sita erat aedes Vietorino ἀπτέρου; ah altera Pinacottio a. part lienonis frons praecipiis spectabat Orientem ; e prostylo aditus patebat in cellani, hinc in opisthodo inliin, ubi pretiosissimae rea sacrae et aerarium Publicu in reConindica erant, et Postreino in prostylon Posticuin. parilienon exstructus esta Cialicrate, Ictino et Carpione, it de ab ol. 83, 1. Q. ad ol. 85, 3. 438. lioc post renio anno Phidias

Minervae signunt ingentis in agnitudinia in hac ii elle Erexit. Ρaus. I, 2 , 5. Ἐς δε τον ναὰν , ον παρθενῶνα ὀνομάζουσιν, ἐς τοὐτον ἐσι - σιν, ὁπόσα εν τοῖς καλουμένοις δε- τοῖς κεῖται, πάντα ἐς την χθηνῶς

χει γένεσιν ' τὰ δὲ ἔπισθεν ξ Π σειδῶνος προς Ἀθηνῶν ἐστιν ἔρις

τμ κράνει Σφιγγῖς εἰκών, - καθ' εκάτερον δὲ του κράνους γρυπίς εἰσιν ἐπειργασμHoι. - τὀ o, ἄγαλμα τῆς χθονὰς ορθόν ἐσtιν ἐν χιτῶνι ποδήρει, καί Οί κατὰ τὁ στερνον ῆκεφαλὴ Μεδουσης ἐλέφαντός ἐστιν ἐμπεποιθμένη, καὶ Νίκη τε ὁσον

εστι sinali in mJ δs τῶ βάθρω τοὐάγάλματος ἐπειργασμίνη Πανδώρας

γένεσις. ab hoc signo aerea, iten ingens, Minervae statua disceri eiula est, posita illa inter propylaea et uelle in Minorvae politi lis . cluan Plii lias ex iirae la persimi indissi dicitur. si alis. l, 28. 2. Xωρὶς δί γε ο-

εἰσὶ δεκαται πολεμήσασιν. αγαλμα

Ἀθηνῶς rαλκουν ἀπὸ ΛIήδων τῶν ἐς Μαραθῶνα ἀποβάντων, τέχνΤΦειδίου. - ταύτης τῆς χθητῶς ητου δόρατος αἰχμὴ κ. ὁ λόφος τοὐκράνους ἀ- Σουνίου προσπλέουσίν ἐστιν ῆδη σύνοπτα. pliares etiam statuae Minervae, a Pthidia fabrica-

tne Commemoralitur: v. Petersen.

Allae in . Uini sit. in das Stii l. der Archaol. p. Ill. et . clitos citavit, Bduiger. An deui. P. Ν . secit . , He n. Coinnient. Gottili g. 8. P. G. Od. nil IIer. v. Attica apti l Erscli. Et Grub., qui peculiam scripto Minervae poliadis sacra et aeues in arce Athenarum Gotting. 1820., 4., illustravit. E G- . ἀπανηλώθη. sic quidem scripti et pleraque onanes editi; sed recte,

opinor , Hic. I. E l. ἀπαναλώθη, Γ3,

II. υπανάλωσε.J ut a Ignientum on ittere in hoc verbo solent veteres A

165쪽

γυρίου εν τε ἀναθήμασιν ἰδίοις, καὶ δημοσίοις. καὶ ὁσα ἱερὰ σκεύη περί τε τὰς πομπὰς καὶ τοὐς αγῶνας. καὶ σκυλα μηδικὰ καὶ εἴ τι τοιουτότροπον. ουκ ἐλάσσονος ἐν η πεντακοGίων τα- λά,-ω ) ἔτι δὲ καὶ τὰ ἐκ των ἄλλων ἱερῶν προσετίθει χμήματα ουκ ολίγα, οἷς δρήσεσθαι αντοὐς. καὶ , ην πάνυ ἐξείργωνται πάντων, καὶ αυτῆς τῆς θεου τοῖς περικεφίνοις χρυσίοις. ἀπέφαινε δ' ἔχον το ἄγαλμα τεσσαράκοντα ταλαντα σταθμὰν γουσίου ἀπέφθου, καὶ πεοιαιρετὸν εἶναι ἄπαν, χρησαμένους τε επὶ σωτηρία εφη χρῆναι μὴ ἐλάσσω άντικαταστῆσαι πάλιν. χρῆ- μασι μεν ουν Ουτως ἐθάρσυνεν αυτους' ὁπλίτας δε τρισχιλίους καὶ μυρίους εἶναι ἄνευ τῶν ἐν τοῖς φρουρίοις καὶ τῶν παρ' ἔπαλξιν ἐξακισχιλίων καὶ μυρίων. τοσουτοι γὰρ ἐφυλασσον τοπρῶτον. oπότε οἱ πολέμιοι ἐσβάλοιεν από τε τῶν πρεσβυτάτων και τῶν νεωτάτων, καὶ μετοίκων οσοι ὁπλῖται ἐσαν. του τε γὰρ φαληρικου τείχους στάdιοι ησαν πέντε καὶ τριάκοντα προς τον κύκλον του ἄστεος, καὶ αυτοί του κύκλου το φυλασσόμε-

ον τρεῖς καὶ τεσσαράκοντα ' ἔστι δὲ αυτos ὁ καὶ α*ύλακτονην, τυ μεταξὐ του τε μακροθ καὶ του φαληρικου τα δὲ μακρὰ

ποδα θρόνον, κ. τον ἀκινάκην τον χρυσουν. S. Harpocration 'Aργυ

άνεκειτο δε εἰς τον παρθενῶνα τῆς θηνῆς. lina cci isecratus est Marin Ionii acinaces. Ulpiantis a s Divnth.

3. Ο γὰρ Σίρξου δίφρος, καὶ ὁ

ἀκινάκης Μαρδονίου, Ο μὲν ἐκ Σαλαμῖνος, ὁ δε ἐκ Πλαταιέων, ἀνετέθησαν. Den osthenes orati iii Timo- Craten - Ταμιευσας ἐν ἀκροπόλει

τὰ ἀριστεῖα τῆς πόλεως, ὰ ἔλαβεν απο των βαρβάρων, υτνρημένος ἐξ

τεσσαράκοντα τάλαντα. Diodoriis I 2, 40. quinquat inta tn-

lenta pondo Inen Orat. v. Bredo .

ρον. S. του τε μακρos. Cum mox fiet ia-

tur τὰ μακρὰ τείrη. τὸ μακρῶν

Gorg. g. 2Φ., pag. 456, u., ad quen locum S. haee habet διὰ μέσου τελχος λέγει, ο καὶ ἄχρι νυν ἐστὶν ἐν Ἐλλάδι. ιν τ=ν Μουνυχία γὰρ ἐπομησε καὶ τὀ μεσον τειχος, το μεν βάλλον ἐπὶ ἀν Πειραιῶ, τὐ δὲ ἐπὶ Φά- λζρα, λ', εἰ - εν καταβληθῆ, τῶ ἄλλο υπηρετοίη ἄχρι πολλos frustra

igitur hune Inuru in Lealc. Athenis sitisse nonat et tentor negligentiae accusat Thiicydidem, qui accura ia- si in otiinitim li. l. Eam reni explicat. si enim, secti iidiim ulum, septentrionalem Inumim et Phalericum externos, et alterutri longorum nil rorunt brachium, τὀ νότιον, li utraque Pstrictab illis inelusiani esse putas, Pt omnia Cohaerent: l a in ita pparet.

cur τὸ διὰ μέσου defendi non opum

166쪽

LIB. II. CAP. 13 - 15.

τείχη προς τον Πειραιὰ τεσσαράκοντα σταδίων. ύν το ἔξωθεν ἐτηρεῖτο, καὶ τοs Πειραιῶς ξυν Μουνυχία ί ηκοντα μὲν σταδίων ὁ ἄπας περίβολος, το δ' ἐν φυλακῆ ον ῆμισυ τούτου. ἱππέας δ' ἀπέφαινε διακοσίους καὶ χιλίους ξὐν ἱπποτοξόταις, εξακοσίους δὲ καὶ χιλίους τοξότας, καὶ τριήρεις τὰς πλωῖμους τριακοσίας. ταὐτα γὰρ υπῆρχεν 'Aθ αλις καὶ οὐκ ἐλάσσω ἔκαστα τούτων λοτε ἡ ἐσβολη το πρῶτον ἔμελλε Πελοποννησίων ἔσεσθαι, καὶ ἐς τον πόλεμον καθίσταντο. ἐλεγε ὁ καὶ ἄλλα, οἴά περ εἰώθει Περικλῆς, ἐς ἀπόδειξιν του περιέσεσθαι τῶ πολέμF.

Parent Pericli Athenienses, ilua in vis aegre, ut liui in agris vivere soleiarenti

14. οἱ δε 'Aθ ναῖοι ἀκούσαντες ἀνεπείθοντό τε, καὶ ἐσμ κομίζοντο ἐκ τῶν αγρῶν παῖδας, καὶ γυναῖκας, καὶ τqν αλλην κατασκευὴν Η κατ' οἶκον ἐχρῶντο, καὶ αυτῶν τῶν οἰκιῶν καλωροὐντες την ξύλωσιν ' πρόβατα δὲ καὶ υποζύγια ἐς την Ευ- ιαν διεπέμψαντο καὶ ἐς τὰς νήσους τὰς ἐπικειμένας. μαλε

πῶς δὲ αὐτοῖς διὰ τὰ ἀεὶ εἰωθέναι τοῖς πολλοῖς ἐν τοῖς αγροῖς διαιτKσθαι ἡ ἀνάστασις ἐγίγνετο.

Cuni ab anti ita Issinio tempore inprimis Atheniensium ni orent fuisse, et oppidati in propriis singuloriani magistratibus habitantes ora iniun Theseum in taliam Civitate in Coniunxisse, ostendit Thucydicles;

15. Συνεβεβήκει δὲ απὸ του πάνυ αρχαίου ετέρων μῆλλον χθηναίοις τομο. ἐπὶ γὰρ Κέκροπος καὶ τῶν πρώτων βασιλέων ἡ 'Atτικὴ ἐς Θ σία ἀεὶ κατὰ πόλεις ωκεῖτο, πρυτανεῖα τε θουσα καὶ ἄρχοντας -ὶ ο πότε μή τι δείσειαν, οὐ ξυνίεσαν βουλευσόμενοι ώς τον βασιλέα, ἀλλ' αυτοὶ εκαστοι ἐπολιτεύοντο, καὶ ἐβουλεύοντο ' καί τινες καὶ ἐπολέμqσάν ποτε αυτῶν. ῶσπερ καὶ Ελευσίνιοι μετ' Ευμόλπου προς Ερεχθέα. ἐπειδὴ δὲ Θ σεὐς ἐωσίλευσε, γενόμενος μετὰ τοs ξυνετοs καὶ δυνατὸς, τά τε αλλα διεκόσμησε την χώραν, καὶ καταλύσας τῶν ἄλλων πόλεων τά τε βουλευτ=-α, καὶ τὰς ἀρχας, ἐς την νsν πόλιν Ουσαν, Τυβουλευτήριον ἀποδείξας καὶ πρυτανεῖον, ξυνώκισε πάντας ' καὶ νεμομένους τὰ αυτῶν ἐκάστους, ἄπερ καὶ προ τοs. ἐνάγκασε μια πόλει ταὐτll χρῆσθαι, η, απάντων ξδη ξυντελούντων ἐς αυτὴν, μεγάλη γενομένν παρεδόθη υπὸ Θησέως τοῖς ἔπειτα καὶ ξυνοίκια ἐξ ἐκείνου Αθηναῖοι ἔτι καὶ νίν τἶ θεω εορτὴν δημοτελῆ ποι Οὐσι.

sitietit. eadem ratio erni nium ejus, qui, Pira lim et Miin vel lain amlbiens, ex part ceteris niuilitionibus, quibus erat interior, te et,ati P. - lluo i ctu

dicio est. Eiini destructis demum ii Ial CedaeIn nil nil is longis, i. e. hello

κιων ξύλα. Κ. - ἡ ἀνάστασις:ὴ μετοίκησις. S. I b. e u νοίκια. Plutarchus in Theseo

167쪽

item , Athena na arcem antiquitus ipfiam uctem suisse, ideoque ale adhue notninam a civibus; cui vicino sonte Callirethoo , dein Enn--ε:r uno diCLO, Propterea in aximis in rebus eos usos esse.

δε προ τούτου ἡ ἀκρόπολις η νυν ουσα πόλις ην, καὶ τὼ υπ' αυτὴν προς νότον μάλιστα τετραμμένον. τεκμήριον δε 'τα γὰρ ἱερὰ ἐν αυτ j τῆ ἀκροπόλει καὶ αλλων θεῶν εστι, καὶ τα εξω προς τομο τὸ μερος τῆς πόλεως μῆλλον χρυται, τό τε του Λώς του ολυμπιου, καὶ τὰ Πύθιον, καὶ τὰ τῆς Γῆς. καὶ τὸ ἐν Αίμναις -ονύσου, ω τὰ αρχαιότερα Αιονύσια τ4 δωδεκάτ)ὶ ποιεῖται ἐν μηνὶ ' θεστηριῶνι, ῶσπερ καὶ οἱ απ' 'Λθ ναίων 'γωνες ἔτι νυν νομίζουσιν. Dρυται δε καὶ ἄλλα ἱερὰ ταυτll αρχαῖα, καὶ τῆ κρῆν si et j νυν μεν, τῶν τυράννων ουτωσκευασάντων, Γννεακρούνω καλουμένll, τὰ δε πάλαι, φανερῶν τῶν πηγῶν ουσῶν. Καλλιjρόρ ωνομασμένll, ε κείνη τε ἐγγὐς Ουσρ τὰ πλείστου ἄξια ἐχρῶντο, καὶ νυν ἔτι απὸ του αρχαίου πρό τε γαμικῶν, καὶ ἐς ἄλλα τῶν ἱερῶν. νομίζεται τῶ νδατι χρῆσθαι. καλεῖται δὲ διὰ τ'ν παλαιῶν ταυτη κατοίκησιν καὶ ἡ ἀκρόπολις μεχρι τοὐδε ἔτι υπ' 'Aθηναίων πόλις.

Assvetos iuitiir vitae liberae in agris clina tota fa n ilia. sacristae patriis, et recepta tiost persica bella supellectile , negst 'mine tulisse mire ra

tiotae in in unam Dr, II.

p. 42.), sed μετοικια, vocat. alter nerroris accusare Ialli Clitui i sciret, et utrius pae appellationis ratio est avidens : nam si ii illa laniat sedem Atti eas liti bitatores. et iii a Congregaban

Ἐκπιομβαιῶνος ι ι νυν θυουσιν. primus anni attici mensis Noeatom i,aeon incipiebat circa solstiti uin ne- xttv in . v. Bittini. apud Idolemina Krit. Untersiteh. uber die astronon .

moravit Paus. I, 22, 3. hoe hi utile in silla ipsis propulaeis exstruetium erat; Telluris a atein una illo Saturali et Rheae, intra ambitum, quo post Nad maluis Olum pinna circumdedit- ι ω ίμ . α ι et dicebatur suburbiumitissum versus, ubi erant duo templa Bacchi, auemam dei Eleuuieramim, alternin mustiet Baechi Anthosta moriam, quod n. l. ilicitur. v. Od. Militer.

168쪽

OB. II. CAP. 15 - 17. Itavo εθος ἐν τοῖς ἀγροῖς ομως οἱ πλείους των τε αρχαίων καὶ των υστερον μέχρι τουδε τοὐ πολεμου πανοικησία γενόμενοι τε καὶ οἰκήσαντεςJ, ου ραδίως τὰς μεταναστάσεις ἐποιουντο αλλως τε, καὶ ἄρτι ἀνειληφότες τὰς κατασκευὰς μετὰ τὰ μοδικὰ, ἐβαρυνοντο δὲ, καὶ χαλεπῶς ἔφερονJ, Οἰκίας τε καταλιπόντες, καὶ ἱερὰ, ἁ διὰ παντος ἐν α λοῖς ἐκ τῆς κατὰ τὼ α χαῖον πολιτείας πάτρια. δίαιτάν τε μέλλοντες μεταβάλλειν. καὶ Ουdὲν ἄλλο ἡ πόλιν την αυτοs ἀπολείπων εκαστος.

17. Επειδή τε ἀφίκοντο ἐς το ἄστυ, ὀλίγοις μέν τισιν υπῆρχεν ΙοἰκήσειςJ ῆ παρὰ φίλων τινὰς ῆ οἰκείων καταφυδῆ, οἱ

πολλοὶ τά τε ἔρημα τῆς πόλεως ωκησαν. καὶ τὰ ἱερα, καὶ τὰ ηρῶα πάντα. πλὴν τῆς ἀκμοπόλεως καὶ του 'Ελευσινίου, καὶ εἰ τι ἄλλο βεβαίως κλιστὀν ῆw τό τε Πελασγικον καλουμενοντό ὐπο την ἀκρόπολιν, Ο καὶ επάοti τόν τε ἐν μὴ οἰκεῖν, καί τι κ&ὶ πυθικου μαντείου ακροτελεύτιον τοιόνδε διεκώλυε, λέγον ώς ,,τὀ Πελασγικον αργον ἄμεινον Ομως υπῖ τῆς παραχρῆμα ανάγκης ἐξωκήθη. καί μοι δοκεῖ τὀ μαντεῖον του-α-. οἰκήσει esse dativos Consequentiae, liuille recen et Matth. g. 562., nec raros illos allini, velut Athenaeus uoctua b04, e, dixit τεκμαιρομένοις

o M quisque urbem auaru patriam relinquerEt. 17. Vulgo - υπῆρχον οἰκήσεις καὶ παρα φίλων ete. iii quil,us et molestum est otκ., nee diu hie n glosis sator adscriptuin voci καταφυγὴ,

καὶ vero stippositum ὴ pateticillae, ut passim . plerique libri Aristophanei Eeel. 473.δσ' ῶν ανόητα καὶ μῶρα βονλευ--μεθα,

illii ne versus ciuidem a linittit καί.es. et ibi notata, et in indico Ilomeri nostri v. η. glossae immi sae in orilinen corrector ali luis accommodavit τὸ υπῆρrεν. τos 'Eλευσινso13. templum hoc Cereris et Proserpinae Athenis in Ceramico. - τὀ Πελασγικό ν. locus Pelasgi o n uro, lilii arcem Atheriar ni Circunullibat, ala Cens, fiePtentrionen versiis ab arce. Pelasgi-Cum niurum nominabant, clitia a Pelasgis erat exstructus, ut narrat

Herodotus 6, 137. - τό τε Πελασγικὁν καλ.: οἱ γὰρ Πελασγοὶ αυtὁ οἰκήσαντες ἐπεβουλευσαν τοῖς χθοναίοις, σὴς διώξαντες πάλιν οἴ

δ, καὶ ἄκρον ἡ αρχὴ του στίχον.

S. , Νtephaniis Append. ad Script. de Dial. p. 20 l. putat, Politicem 2, I 61. hoe vocabilium habuisse inter ea, citiae Thucydidi peculiaria alit CulnPaucis coni munia essent. D. Ciceri ad Att. 5. , notarito IVn s. , , , Etsi bellu in ciκροτελεύτιο ν habet illa ilia epi

incolis, omne laecilientatu in . eadem

169쪽

ναντίον ξυμβῆναι η προσεδέχοντο ' ου γὰρ διὰ τὴν παράνομον ἐνοίκησιν αἱ ξυμφοραὶ γενέσθαι τῆ πόλει. ἀλλὰ διὰ τον πολε- μον ὴ ανάγκη τῆς οἰκήσεως ' ον οὐκ ὀνομάζον τὼ μαντεῖον προίδει μη ἐπ' αγαθῶ ποτε αυτὸ κατοικιοθqGόμενον. κατεσκευάσαντο δὲ κιὰ ἐν τοῖς πύργοις τῶν τειχῶν πολλοὶ, καὶ ἁψεκαστός που ἐδύνατο οὐ γὰρ ἐχώρησε ξυνελθοντας αυτοὐς ἡ πόλις, ἀλλ' υστερον δ' τά τε μακρα τείχη ωκησαν κατανειμάμενοι, καὶ τοs Πειραιῶς τὰ πολλά. ἄμα δὲ καὶ τῶν προς του πόλεμον ηπτοντο, ξυμμάχους τε ἀγείροντες, καὶ τu Πελοποννήσω ἔκατὸν νεῶν μίπλουν ἐξαρτυοντες. .

Peloponnesai Oenoon oppugnare parant, eunctante tamen Arcti amo, si sorte Athenienses pacisci cluam vastatam videre terram silain malint.

18. Kαὶ οἱ μεν ἐν τούτω παρασκευῆς θοαν ὁ δε στρατὸς τῶν Πελοποννησίων προων ἀφίκετο. της Αττικης ἐς Οἰνό ν πρῶτον, ἱπερ ἔμελλον ἐσβαλεω καὶ, ώς ἐκαθίζοντο, προσβολας

παρεσκευάζοντο τῶ τείχει ποιησόμενοι μηχαναῖς τε, καὶ ἄλλω

τρόπω. ἡ γὰρ Οἰνόη, οὐσα ἐν μεθορίοις τῆς 'Αττικῆς καὶ

Βοιωτίας, ἐτετείχιστο, καὶ αυτῶ φρουρίω οἱ Αθηναῖοι ἐχρῶντο οπότε πόλεμος καταλάβοι. τάς τε Ουν προσβολὰς ε υτρεπίζοντο, καὶ ἄλλως ἐνδιέτριψαν χρόνον περὶ α/q αἰτίαν τε Ουκ ἐλαχίστην Ἀρχίδαμος ἔλαβεν αα' αυτ , δοκῶν καὶ ἐν τῆ ξ γωγῆ τοὐ πολέμου μαλακὸς εἶναι, καὶ τοῖς Αθηναίοις ἐπιτήδειος. ου παραινῶν προθύμως πολεμεῖν ἐπειδή τε ξυνελέγετο

ὁ στρατος, ῆ τε ἐν τῶ ἰσθμῶ ἐπιμονὴ γενομένη, καὶ κατὰ τηνἄλλην πορείαν ἡ σχολαιότηξ, διέβαλεν αυτὸν μάλιστα δε ὴ ἐν τῆ Οἰνόn ἐπίσχεσις ' οἱ γὰρ Αθηναῖοι ίσεκομίζοντο ἐν τῶ χρόνP

τούτω , καὶ ἐδόκουν οἱ Πελοποννήσιοι ἐπελθόντες ἀν διῶ ταχους επάντα ἔτι ἔξω καταλαβεῖν, εἰ μὴ διὰ την ἐκείνου μέλλησιν. ἐν τοιαύτρ μεν οργῆ ὁ στρατος τον 'Αρχίδαμον ἐν τῆ καθίδρα εἶχεν. ὁ προσδεχόμενος, ως λέγεται. τους Ἀθηναίους, τῆς γῆς ἔτι ἀκεραίου ουσης, ἐνδώσειν τι, καὶ κατοκνήσειν περι δεῖν αυτὴν τμζθεῖσαν, ἀνεῖχεν.

Tandent relicta oenoῆ, nullo modo expugnanda, clini Athenienses nillil concedant, Archidamus invadit in Atticam usui e ad Acharnas, Cainstrisque ibi positis agriain vastat.

19. Ἐπειδὴ μέντοι προσβαλόντες τῆ Οἰνόν καὶ πῆσαν ἰδίαν

πειράσαντες Ουκ ἐδύναντο ελεῖν, οῖ τε 'Aθζναῖοι Ουθὲν ἐπεκ

πολιορκίας δηλονότι. S. Kα θ' ε δ ρ α. Suidas interpretatur 4 ἐπίσχεσις.

glossae gerato, lit Aristoteles allicitie specta scriptoris aurea ni plane liber

tate ni. ἐπιμονὴ, ἐπίσrεσις, εδρ , καθέδρα, διατριβὴ, αναβολὴ, μονὴ, σχολῆ, -λλησις, υκνος. καθέδραν via pri epositionis, cpia periectionem gignificat, est in lζοικοδομεῖν, ἐκπονεῖν, l. Ea tile. , qui in explicando

170쪽

Pνκευοντο, οντω θῆ ὁρμήσαντες απ' αυτῆς, μετὰ τὰ ἐν Πλαταία τῶν ἔσελθόντων Θηβαίων γενύνενα ημέρα ὀγδοηκοστημάλιστα. τοὐ θέρους καὶ του σίτου ακμάζοντος, ἐσέβαλον ἔς τ ν Ἀττικήν ηγεῖτο δὲ Ῥρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου, Λακεδαιμονίων βασιλευς. καὶ καθεζόμενοι ἔτεμνον πρῶτον ρὲν Ελευσῖνα καὶ τὼ Θριάσιον πεδίον. καὶ τροπήν τινα τῶν Ἀθηναίων ἱππέων περὶ τους μίτους καλουμένους ἐποιήσαντο ' ἔπειτα προυιώρουν, ἐν δεξιβ ἔχοντες το Αἰγάλεων ορος, δια Κρωπειῆς,εως αφίκοντο ἐς Ἀχαρνὰς, χῶρον μέγιστον τῆς Αττικῆς τῶν δήμων καλουμενων ' καὶ καθεζόμενοι ἐς αντον στρατόπεδον τε ἐποιήσαντο, χρόνον τε πολυν ἐμμείναντες ἔτεμνον.

Archidami sie agentis eoi siliu in .

20. Γνώμρ δὲ τοιῶδε λέγεται τον 'Ἀρχίδαμον περί τε τας Ἀχαρνὰς ως ἐς μάχην ταξάμενον μεῖναι. καὶ ἐς τὼ πεδίον εκεμν 3 τὴ ἐσβολῆ ου καταβῆναι ' τους γὰρ Αθθναίους ξλπιζεν

ἀκμάζοντάς τε νεότητι πολλῆ . καὶ παρεσκευασμενους ἐς πόλεμον ώς ουπω πρότερον, ἴσως αν ἐπεξελθεῖν . καὶ την γῆν Ουκαν περιχεῖν τμηθῆναι. ἐπειδὴ Ουν αὐτῶ ἐς Ελευοῖνα καὶ τόωριάσιον πεδίον Ουκ ἀπήντησαν, πεῖραν ἐποιεῖτο, περὶ τας

Ἀχαρνὰς καθήμενος, εἰ ἐπεξίασιw ἄμα ρεν γὰρ αντῶ ὁ χῶρος ἐπιτήδειος ἐφαίνετο ἐνστρατοπεδευσαι. αμα δὲ καὶ οt Aχαρνῆς, μέγα μέρος οντες τῆς πολεως, τρισχίλιοι γὰρ ὁπλῖται ἐγένοντο.) ου περιόφεσθαι ἐδόκουν τὰ σφέτερα διαφθαρέντα, αλλόρμήσειν καὶ τοὐς πάντας ἐς μάχην. εἴ τε καὶ μη ἐπεξελθοιεν ἐκείνν τῆ ἐσβολῆ οἱ 'AθVναῖοι, ἀδεέστερον ηδη ἔς το υστερον τὸ πεδίον τεμεῖν. καὶ πρῖς αυτὴν την πόλιν χροζσεσθαι. τυυς γὰρ Ἀχαρνίας, ἐστερημένους τῶν σφετέρων. ουχ ομοίως προ- θύαους ἔσεσθαι υπὲρ τῆς τῶν ἄλλων κινδυνευειν, στάσιν δὲ ἐνεσεσθαι τῆ γνώμρ. τοιαυτ ρ μὲν διανοία ὁ Ἀρχίδαμος περὶ

Atheiliensea litoruiue ait Acharnan i, rogressis hostibus tali lem resistet diun putant, et Perii lein cunctanteni vitii perant.

2 l. Ἀθηναῖοι δὲ, μέ/ρι μεν ου περὶ Ἐλευσῖνα καὶ τὐωριάσιον πεδίον ὁ στρατος ἐν, καί τινα ἐλπίδα ειχον ἐς το

seni per Th. designat illiut teinpiis, illo egetes norent, non silio ad inaturitatem perveneriint. v. Kru er. a llyionis. Histor . p. 32. - Pεῖ-T o a erat i miliarum alvei iii Attica, de liuibus v. Patis. I, 38. Ea III:.

20. εῖτε καὶ - rωρήσεσθαι. haeC Pendent ex verbis Γνώμη δὲ τοιῶδε ete. initio hi qua capitis. 2 l. καί τινα ἐλπίδα εἶχον, tauialiu) etiam aliquam spem habebant. Portus. sic quidem haec vulgo explicantur, ut ab his verbis inel

iat apo losis; sed dure, Cum Co- aereant hae fieti tentiae, ILacedaemo-