Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

발행: 1848년

분량: 455페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

322 THUC, DIDIS

δι' αὐτου, καὶ κατέβησαν ἐς την 'Αρηείαν νυκτὸς ῆδη ' καὶ διεξελθόντες μεταξὐ τῆς τε Ἀργείων πόλεως καὶ τῆς επὶ Κρή- ναις λαρνάνων φυλακῆς ἔλαθον, καὶ προσέμιξαν τοῖς ἐν

'υλπαις υμπρακιωταις.

Peloponnesiorum et Atheniensium pligna ad Olpas.

107. Γενόμενοι δὲ ἀθρόοι ἄμα τῆ ἡμερα καθίζουσιν ἐπὶ

την μητρόπολιν καλουμένην, καὶ στρατόπεδον ἐποιήσαντο 'χθηναῖοι δε ταῖς εἰκοσι ναυσὶν ου πολλῶ sστερον παραγίγνονται ἐς τον ἀμπρακικὀν κόλπον, βοηθουντες τοῖς 'Αργείοις

καὶ Λημοσθένης Μεσσηνίων μεν ἔχων διακοσίους ὁπλίτας, αγρο κοντα δε τοξότας Ἀθηναίων. καὶ αἱ μεν νῆες περι τὰς πιλπας τον λόφον ἐκ θαλάσσ'ς ἐφώρμουν Οἱ δὲ λαρνῆνες καὶ Ῥι φιλόχων ολίγοιi οἱ γαe πλείους υπὸ Ἀμπρακιωτῶν βία κατείχοντο, ἐς το Ἀργος ἰδη ξυνεληλυθότες παρεσκευάζοντο ως

μαχουμενοι τοῖς ἐναντίοις, καὶ ηγεμόνα του παντὸς ξυμμαχι- κου αἱρουνται μοσθένην μετὰ των σφετέρων στρατηγῶν. οδε προσαγαγὼν ἐγ ς τῆς χλπης ἐστρατοπεδευσατο ' χαράδρα δ' αυτοὐς μεγάλη διεωγε. καὶ ημέρας μὲν πέντε ἡσυχαζον, τῆ δὲ ἔκτρ ἐτάσσοντο ἀμφότεροι ώς ἐς μάχην. καὶ , μεῖζον γὰρ ἐγένετο, καὶ περιέσχε τὰ τῶν Πελοποννησίων στρατόπεδον,ὶ ο Θημοσθέν ς δείσας , μη κυκλωθῆ, λοχίζει ἐς οδόν τινα κοίλην καὶ λοχμώδη ὁπλίτας καὶ ψιλοῶς, ξυναμφοτέρους ἐς τετρακοσίους. ὀπως κατὰ τo υπερέχον τῶν ἐναντίων ἐν τῆ ξυνόδωαυτῆ ἐξαναστάντες ουτοι κατα νώτου γίγνωνται. ἐπεὶ δὲ παρεσκευαστο αμφοτέροις, ρεσαν ἐς χεῖρας, Θημοσθένης μὲν τὰ δεξιὰν κέρας ἔχων μετὰ Μεσσqνίων καὶ ωθηναίων ολίγων τὼ δὲ ἄλλο οκαρνῆνες ὐς λαστοι τεταγμένοι ἐπεPχον, καὶ Ῥμφιλόχων οἱ παροντες ἀκοντισταί ' Πελοποννήσιοι δὲ καὶ Ἀμπρακιῶται ἀναμήξ τεταγμένοι πλὴν Μαντινέων' Ουτοι δὲ ἐν τῶ ευωνυμ ω μὰλλον. καὶ Ου τὀ κέρας ἄκρον ἔχοντες, ἀθροοιῆσαν ' αλλ' Ευρυλοχος ἔσχατον εἶχε τὰ ευώνυμον καὶ οἱ μετ'αυτου, κατα Μεσσηνίους καὶ Λημοσθένην.

Atheniensium, et inprimis Messeniorrum, insidiis excepti Peloponnesii munerisiores niajore ex parte fugiunt, Ambraciotia illi utern primum incentibus, deindo vero ipsis ae a se recipientibus cum Mantineis.

108. 'εὸς δ' ἐν χερσὶν ῆδη ὁντες περιέσχον τῶ κέρα οἱ

cuin liabitatum ab agricolis, neque castello munitum, ut alios monte .

χο νTO, aut donii, inita si ostes linea Eorum transgressi erant, aut Ani l,m ciae tan tua in obsides. hoc praestat

342쪽

Πελοποννήσιοι, καὶ ἐκυκλουντο τῖ δεξιὀν τῶν ἐναντίων, οἱ ἐκ τῆς ἐνέδρας ' καρνῶνες ἐπιγενόμενοι αυτοῖς κατὰ νώτου προσπίπτουσί τε, καὶ τρίπουσιν, ῶστε μήτε ἐς ἀλκὴν υπομ εμναι , φοβηθέντας τε ἐς φυγὴν καὶ τὼ πλέον του στρατευματος καταστῆσαι επειδὴ γὰρ εἰ/ον τὰ κατ' EDρυλοχον, κάὶ ο κράτιστον ην, διώφθειρόμενον, πολλῶ μῆλλον ἐφοβουντο, καὶ οἱ Μεσσήνιοι ἄντες ταυτ* μετὰ τοὐ Θημοσθένους τό πολῶ του ἔργου ἐπεξῆλθον. οἱ δὲ Ἀμπρακιῶται καὶ οἱ κατὰ τὼ δεξιὸν κέρας ἐνίκων το καθ εαυτοὐς, καὶ προς τὀ υργος ἀπεδίωξαν καὶ γὰρ μαχιμώτατοι τῶν περὶ ἐκεῖνα τὰ χωοία τυγχάνουσιν ὁντες. ἐπαναχωρουντες δὲ ώς εώρων τὼ πλέον νενικ μένον, καὶ οἱ ἄλλοι Ἀκαρνῆνες σείσι προσέκειντο, χαλεπῶς διεσώζοντο ἐς τὰς 'ολπας, καὶ πολλοὶ ἀπίθανον αυτῶν, ἀτάκτως καi ουδενὶ κοσμω προσπίπτοντες πλὴν Μαντινέωw ουτοι δε μάλιστα ξυντεταγμένοι παντὰς του στρατοs ἀνεχώρησαν. καὶ ἡ μὲν

μάχη ἐτελευτα ἐς ὀφέ.

Mene laeus, terra mari lue interellis iis, de recipiendis mortuis et viscessuauit mun Demostlieno et Acaritalium ducibiis, Diai ne latrii lii quiden ei negant, sed netylo omni triis in iiiii cis concedulit discessunt, et Mantineis ipsis ille Gucilnis ac prauiam in Peloponnesiorii in viris non ii si cla in uiri linili potestatem faciunt sul, lole, ut pri, ditioitia socioriani stior in instillulentur.

109. Μενεδαῖος δὲ τῆ υστεραία. Moυλοχου τεθνεῶτος καὶ Mακαρίου, αυτὸς παρειληφώς την αρχὴν, καὶ α πορῶν, μεθ

Cass., Aug., ἐξῆλθον, quod nonnullis placuit; gεd ulmi iuerito tuentur I id. et K., nec sane quisquam τῶ ἐξῆλθον adseripsisset explicati ii gratia ἐπεξῆλθον, sed contra factum esse existimes. - ἀπεδίωξαν. probat, uiter Llloonis et I id. ann.επεδίωξαν, ut III. ,,uier chased alter theni. v. tanten 6, 102. προσπίπτοντε ς. perperam τοῖς ἐναντίοις intelligit S. t de ανα χωρήσει enim sermo est. recte Poristus dum in Olpas, Peri u rbatia Dr dinibus et nulla rei militaria disciplina aervata, irrMment. Ith. e o. . ita niarg. Ar., Gr., C., Chol. Res . , Cass. , I an. εως ἐς Aug. Et Mositu. , librariis, ni salior, τῶ μς improbato adscribentibus is, enuinum iis visum. viilgati tamen. ξως ὀψέ. , , Etiam Thomas Mag.

dicit, ei iuris potius suppleiuluin Putat

nec improbare vuletur in Thesauro

ille rion rejiciendum Ptito propter verbum Lελευτα, liuod saepis iniecum praepositione Ela alii gitur. Thiae.

vel latines nitum pro eontinuaturn esae aliquid usque ad aliquod tern- PM . contra Lot eck. d Plir3 n. p. 47. ann. , Εως ἀψὲ, in itiit, , hoc modo intellii endunt eat παρῆτεινεν ἔως ὀψὲ καὶ ὀψὲ ἐτελευτα, eaque construCU milii exquisitior videtur qua in ut librariis tribui possit quicum gentiens G-rtis aptissime conserm Pu

δυτης, quod muli non videtur. 109. Evρυλοχου-M α κ α ρ ί o v. igitii e letalia illi utilitera acceperiin in pugna, thiod l, revitati stii lens Tlluc. Oini sit narrare in superioribus;

343쪽

ἔκ τε rῆς, καὶ ἐκ θαλάσσqς ταῖς ἀττικαῖς ναυσὶν, ἀποκεκλημμνος, η καὶ ἀναχωρῶν διασωθήσεται, προσφέρει λόγον περὶ σπονδῶν καὶ ἀναχωρήσεως Ανοσθένει καὶ τοῖς Ἀκαρνάνων στρατηγοῖς, καὶ περὶ νεκρῶυ ῆμα ἀναιφέσεως. οἱ δὲ νεκρούς μεν απέδοσαν, κα ὶ τροπαῖον αυτοὶ ἔστ σαν, καὶ τοὐς εαυτῶν τριακοσίους μάλιστα ἀποθανόντας ἀνείλοντο ἀναχώρησιν δὲ ἐκ μεν του προφανοsς ουκ ἐσπείσαντο ἄπασι, κρύφα δὲ Θ μοσθένης μετὰ τῶν ξυστρατήγων Ακαρνάνων σπένδονται -- τινεsσι, καὶ Μενεδαίφ, καὶὶ τοῖς ἄλλοις ἄρχουσι τῶν Πελοποννησίων. κα ὶ ὁσοι αυτῶν ησαν ἀξιολογώτατοι, ἀποχωρεῖν κατὰ τάχος, βουλόμενος φιλῶσαι τοὐς ' πρακιώτας τε. κδ -ν μισθοφόρον δελον τον ξενικὼν, μάλιστα δὲ Λακεδαιμονίους καὶ Πελοποννησίους διαβαλεῖν ἐς τοὐς ἐκείνρ χρήζων Ἐλληνας, ως καταπροδοντες τὰ εαυτῶν προυργιαιτερον ἐποιήσαντο. καὶ οἱ μεν τούς τε νεκροὐς ἀνείλοντο καὶ διὰ τάχους ἔθαπτου, ῶσπερίπλjρχε, καὶ την ἀποχώρ σιν κρύφα, οις ἐδέδοτο, ἐπεβούλευον.

Anthraciotis in tIHFE . horarin ignaries. iiiii sitis apud Olpas auxilium ferre parant, Demost lienes et Acarnanes insidiantur.

110. N δε Θημοσθένει καὶ τοῖς Ἀκαρνῆσιν αγγέλλετοι, τοὐς υμπρακιώτας τοὐς ἐκ τῆς πόλεως πανδημεὶ κατὰ την πρώτην ἐκ τῶν υλπῶν αγγελίαν ἐπιβοηθεῖν διὰ τῶν ' φω- λοχων, βουλομένους τοῖς ἐν πιλπαις ξυμμίξαι, εἰδότας Ουθὲν τῶν γενενθμένω καὶ πέμπει ευθὼς του στρατos μέρος τι τὰς οδοὐς προλοχιο τας, καὶ τα καρτερὰ προκαταληψομένους, καὶ τὴ ἄλλν στρατιὰ ἄμα παρεσκευάζετο βοηθεῖν ἐπ' αυτούς.

Malitii ensos, et qui a lium Paeti erant, elain se subducunt; qua re finimadversa Ani braciotae quo pie et cetera aufugiunt, ii uoriani sere ducenti occiduntur ab Acarii anilitas persecutis; reliqui ab Agraeo mi urege antico recipiuntur.

111. Ευ τούτω δ' οἱ Μαντιwὶς καὶ οἷς εσπειστο, πρω

ρασιν ἐπὶ λαχανισμὸν και φρυγάνων ξυλλον ν ἐξελθόντες, υπαπῆεσαν κατ' ολίγους, ἄμα ξυλλέγοντες ἐφ ἁ ἐξῆλθον δ θεW προκεχωρηκότες δὲ ἐδη ἄπωθεν τῆς υλπης θῆσσον ἀπε-

nisi sorte haec aberraveriant a suo loco cap. 108. post ὀψέ. βουλόμενος - χρήζων. Mil.Uημοσθένης , quoni nunc solum significat Tiluc., tan illam principem,

344쪽

χωρουν. οἱ ὁ πρακιῶται κcὰ οἱ αλλοι, ο σοι μὲν ἐτύγχανον ουτως ἀθρόοι ξυνεξελθόντες, ως ἔγνωσαν ἀπιώντας, ῶρμησαν καὶ αυτοὶ, κώ ἔθεον δρόμω, ἐπικαταλαβεῖν βουλόμενοι. οι δὲ καρνῆνες το μὲν πρῶτον καὶ πάντας ἐνόμισαν ἀπιεναι ἀσπόνδους ομοίως, καὶ τοὐς Πελοποννοσίους επεδίωκον ' καί τινας αυτῶν των στρατ γῶν κωλύοντας. καὶ φάσκοντας ἐσπεῖσθαι αντοῖς, ἐκόντισέ τις, νομίσας καταπροδίδοσθαι σφῆς' ἔπειτα μέντοι τοὐς μὲν μαντινεας καὶ τοὐς Πελοποννησίους ἀφίεσαν, τοῖς δ' Ἀμπρακιώτας ἔκτεινον. καὶ ἐν πολλη ἔρις καὶ ἄγνοι Π, εἴτε Ἀμπρακιώτqς τίς ἐστιν. εἴτε Πελοποννήσιος. καὶ ἐς διακοσίους μεν τινας αυτῶν ἀπεκτειναν ' οἱ δ' ἄλλοι διεφυγον ἐς την Αγρῶδα. ὁμορον ουσαν, κοὰ Σαλυνθιος αυτοὐς, ὁ βασι- λεὼς τῶν 'Aγραέων. φίλος ῶν, υπεδέξατο.

Etiali liri, ani Alii braciaitae. Allieitiensi lini et Anipli Ilocli omini insidiis ex Ct pti. magnain partem Caedunttir, paucique sugielites do inuin perveniunt.

112. οἱ δ' ἐκ τῆς πόλεως Ἀμπρακιῶται ἀφικνουνται ἐπ' γδομένην. ἐστῖν δε δύο λόφω ῆ Iδομενη υφηλώ τούτοιν τον

μὲν μείζω, νυκτὸς ἐπιγενομενης, οἱ προαποσταλέντες υπῖ τοὐAημοσθένους απὼ του στρατοπεδου ελαθόν τε, καὶ ἔφθασαν προκαταλαβόντες ' τον δ' ἐλάσσω ἔτυχον οἱ Αμπρακιῶται προαναβάiπες, καὶ ηυλίσαντο. ὁ δὲ Α μοσθενης δειπνῆσας ἐχώ-oει καὶ τὼ ἄλλο στράτεDμα απὼ εσπερας ευθῶ/ς , αντος μὲν τῖ'μισυ ἔχων ἐπὶ τῆς ἐσβολnς, τὸ δ' ἄλλο διὰ τῶν ἀμφιλοχικῶνορῶν, κοὰ ἄμα ἄρθρω επιπίπτει τοῖς ' πρακιώταις ἔτι ἐν ταῖς ευναῖς. καὶ οὐ προ5σθημενοις τὰ γεγενημένα, αλλὰ πολύ

μὰλλον νομίσασι τοὐς εαυτῶν εἶναι' καὶ γὰρ τοὐς Μεσσηνίους πρώτους ἐπίτηδες ὁ Α μοσθένης προυταξε, καὶ προσαγορεύειν ἐκέλευε, δωρίδα τε γλῶσσαν ἱέντας, καὶ τοῖς προφύλαξι πίστιν παρελομενους, ἄμα δε καὶ ου καθορωμένους τῆ ὁ φει, ν τὰς ἔτι ούσης. ώς Ουν ἐπέπεσε τῶ στρατεύματι αυτῶν, τρεπουσι ' καὶ τοὐς μὲν πολλοῖς αυτοs διεφθειραν, οἱ δε λοιποὶ κατὰ τὰ ἄρθ ἐς φυγὴν ώρμησαν. προκατειλημμενων δε τῶν ὐδῶν,

ἀπιεναιJ. haee ultima manifesto salsa

sunt.

οι ἄλλοι. mercenarii inilitear v. Cap. 109. Oντως, lluod etia n α-ως dicere Potuit, stic. I. e. temere, ut lilii nec Paeti ent cum Dein osthene, nec quidquain rescivissent de pactione, liuii discoctore licuit Malitineis et

Peloponnesiis. vel potius a te, ut illi, i. e. ὁμοίως. Xenophon Anali. 7, 3,

26. Ἐπειδῆ δὲ προὐχώρει ὁ πότος, εἰσῆλθεν ανῆρ ωρὼξ ειπον 0ων

varios explieamli conatus zὶς inter . pretatur αλλος καὶ ἄλλος. liuo sensi saepissime tiptrii Hon emitu legitur,

1l2. ἐπὶ τῆς ι σβολῆς, ἐπὶ τῆς

ἐφόδου τῆς κατὰ τῶν ἐναντίων. S. τοι ποοσι. inteli. os 'Aθηναλι καὶ Ἀμφίλοχοι.

345쪽

326 THUCYDIDIA

καὶ ἄμα τῶν μὲν Ἀμφιλόχων ἐμπείρων οντων τῆς εαυ- τῶν γης, καὶ ψιλῶν προς ὁπλίτας, τῶν απει ρων καὶ.Jἀνεπιστημόνων, οποι τράπωνται, ἐσπίπτοντες ἔς τε χαράδρας και τὰς προλελοχισμένας ἐνέδρας διεφθείροντο. καὶ ἶς πῆσαν ἰδίαν χωρήσαντες τῆς φυγῆς ἐτράποντό τινες καὶ ἐς την θάλασσαν, ου πολῶ ἀπέχουσαν, καὶ, ώς εἶδον τὰς ἀττικὰς ναυς παραπλεούσας, ἄμα του ἔργου ' τῆ ξυντυχία, προσένευσαν,ῆγησάμενοι ἐν τω αυτίκα φόβω κρεῖσσον εἶναι σφίσιν υπὸ τῶν εν ταῖς ναυσιν, εἰ δεῖ, διαφθαρῆναι ῆ υπῖ τῶν βαρβάρων καὶ ἐχθίστων Ἀμφιλόχων. οἱ αὲν ουν υμπρακιῶται, τοιουτωτρόπω κακωθέντες, ολίγοι ἀπο πολλῶν ἐσώθ'σαν ἐς την πο- λιν 'Aκαρνῆνες δὲ σκυλεύσαντες τοὐς νεκρους, καὶ τροπαῖα

στήσαντες, ἀπεχώρησαν ἐς υργος.

Maximani fuisse illam cladem oninium, quas gra eca uri s acceperit inlioe hello.

113. Καὶ αυτοῖς τῆ υστεραία ἐλθε κήρυξ απῖ τῶν ἐς

Ἀγραίους καταφυγόντων ἐκ τῆς 'υλπης Ἀμπρακιωτῶν. αναίρεσιν αἰτησων τῶν νεκρῶν, ους ἀπέκτειναν υστερον τῆς πρώτης μάχης, οτε μετὰ τῶν δεμντινέων καὶ τῶν υποσπονδων ξυνεξῆεσαν ἄσπονδοι. ἰδὼν δ' ὁ κῆρυξ τὰ Οπλα τῶν ἀπο τῆς πὀλεως Ἀμπρακιωτῶν ἐθαυμαζε τὰ πλῆθος ου γὰo fδει τὰ

πάθος, ἀλλ' φετο τῶν μετὰ σφῶν εἶναι. καί τις αντον ξρετο,ο τι θαυμάζοι, καὶ ὁπόσοι αυτῶν τεθνῶσιν, οἰόμενος αυ ὁ ἐρωτῶν εἶναι τον κήρυκα απὸ τῶν ἐν γδομέναις - ὁ δ' εφη διακοσίους μάλιστα. υπολαβὼν δ' ὁ ἐρωτῶν ειπεν , , Ουκουν τὰ οπλα ταυτὶ φαίνεται, ἀλλα πλέον ῆ χιλίων. αυθις δὲ εἶπεν ἐκεῖνος , ,,ουκ ἄρα τῶν μεθ' ημῶν μαχομένων ἐστίν

ὁ δ' ἀπεκρίνατο ,πιπερ γε υμεῖς ἐν γδομίνη ἐμάχεσθε. , , 'Aλλ' ημεῖς γε ουδενὶ ἐμαχόμεθα χθὸς, αλλὰ πρώην ἐν τῆ αποχωρήσει. , Καὶ μεν δη τουτοις γε ημεῖς χθες απὰ τῆς πόλεως βοηθήσασι τῆς Ἀμπρακιωτῶν ἐμαχόμεθα. ὁ δὲ κῆρυξώς ήκουσε , καὶ ἔγνω, οτι ἡ απῖ τῆς πόλεως βοήθεια διέφθαρται, ἀνοιμώξας καὶ ἐκπλαγεὶς τω μεγέθει τῶν παρόντων κακῶν ἀπῆλθεν ευθὴς ἄπρακτος, καὶ Ουκέτι ἀπῆτει τοὐς νεκρούς. πάθος γὰρ τοsτο μια πόλει ελληνίδι ἐν ἴσαις ἐμέραις μέγιστον δὴ τῶν κατὰ τον πόλεμον τόνδε ἐγένετο καὶ αριθμόν οὐκ ραφα τῶν ἀποθανόντων, διότι ἄπιστον τὼ πλῆθος λέγεται απολέσθαι ώς προς τὸ ρέγεθος τῆς πόλεως. Ἀμπρακίαν μέντοι οιδα, οτι, εἰ ἐβουληθησαν υκαρνῶνες καὶ ωμφίλοχοι Ἀθηναίοις καὶ Θημοσθένει πειθομενοι ἐξελεω, αυτοβοεὶ αν ειλον

ἄμα - ξυν τυ rc 3r τῶ ξυμβεβηκότι τῆς δυσχερείας κατὰ τύχην

Pugna lulian , adnatamant.

σφῶν ἐν τῆ δεντερα μzy cap. III.

πεπτωκότων εἶναι τα οπλα. S.

Disi tiroci Corale

346쪽

νον δ' ἔδεισαν, μη οἱ Αθζναῖοι ἔχοντες αυτὴν χαλεπώτεροι σφίσι πάροικοι ἁσι.

Spolia dividuntur civitatilius; illio tacto Allienas redit I=en ostii iie A, et classis attica Naupactii in; Arari anes alitem et Ain plii loclii si ecliis faciunt cuin Anit raciotis, mi ibus praesidium iiiiiii in t Corintliii.

114. Μετα δε ταυτα τρίτον μέρος νείμαντες τῶν σκυλων

τοῖς Ἀμναίοις τὰ ἄλλα κατὰ τας πόλεις διείλοντο. καὶ τὰ μὲν τῶν Αθηναίων πλέοντα εάλω - τὰ δό νυν ἀνακείμενα ἔν τοῖς ἀττικοῖς ἱεροῖς 'μοσθένει ἐξορίθησαν τριακόσιαι πανοπλίαι, καὶ ἄγων αυτας κατέπλευσε. καὶ ψίνετο ἄμα αi ciμετὰ την τῆς Αἰτωλίας ξυμφορὰν απὰ ταὐτης τῆς πράξεως ἀδεεστέρα ἡ κάθοδος. ἀπῆλθον δὲ καὶ οἱ ἐν ταῖς εἴκοσι ναυσὶν Ἀθηναῖοι ἐς Ναυπακτον. Ἀκαρνῆνες δὲ καὶ Ἀμφίλοχοι. ἀπελθόντων Αθqναίων καὶ Αομοσθένους, τοῖς ώς Σαλυνθιον καὶ 'ηραίους καταφυγουσιν ' πρακιώταις καὶ Πελοποννησίοιsἀνααωρησιν ἐσπείσαντο ἐπ' οἰνιαδῶν, οιπερ καὶ μετανέστησαν παρα Σαλυνθίου καὶ ἐς τον ἔπειτα χρόνον σπονδὰς καὶ ξυμ- ναχίαν ἐποιήσαντο ἔκατὀν ἔτ' Ἀκαρνὰνες καὶ Ἀμφίλοχοι προς πρακιώτας ειὶ τοῖσδε, ῶστε μήτε Ἀμπρακιώτας μετὰ 'Aκαρνάνων στρατευειν ἐπὶ Πελοποννζσίους. μήτε Ἀκαρνῆνας μετὰ ' πρακιωτῶν ἐπ' Αθηναίους, βοηθεῖν δε τη ἀλλήλων, καὶ ἀποδουναι Ἀμπρακιώτας ὁπόσα η χωρία ῆ ὁu ρους Ἀμφιλόχων ἔχουσι, καὶ ἐπὶ Ανακτόρων ε Vθεῖν, πολεμιον ἀν Ακαρνὰσι. ταυτα ξυνθέμενοι διέλυσαν τον πόλεμον. μετὰ δὲ ταλα Κορίνθιοι φυλακὴν εαυτῶν ἐς την ' πρακίαν ἀπέστειλαν ἐς τριακοσίους ὁπλίτας. καὶ Ξενοκλείδαν τον θυκλέους ἄρηοντα, οῖ κονιζόμενοι χαλεπῶς διὰ τῆς ηπείρου ἀφίκοντο. τα μὲν

κατ' Ἀμπρακίαν Ουτως ἐγένετο.

Atlio iiienses iii Siciliit Siculis auxiliantes IIImorraeani et Aeolii ii sulas invadunt; Duilio lorus, priu sectus classis atticae, a ILocris victus et intim redit.

115. Οἱ δ' ἐν τῆ Σικελία Ἀθηναῖοι του αυτοὐ χειμῶνος ἔς τε την Ἱμεραίαν απόβασιν ἐποιήσαντο ἐκ τῶν νεῶν μετὰ

II 4. καὶ - ἔάλω: ἀποσταλέντα εἰς . Ἀθῆνας διὰ θαλάσσης ράλωσαν

a Sa/ynthio sicut prius Olpis

abierant. Oeniadae socii erant Pelopol nesiorum v. o. 9 . et 2, l02. , ut trito fici eos remotiores. NHora securitatis causa , transire potuerant Ambraciotae et Peloponii ad con tincti. - ἐπ' O . mei do contrario

eodex Taurin. apud Arn. vol. 2. , p. XII., P., etc. Ἀνακτόριον. v. I, 55. etc. Κορίνθιol. Diodorus 12, M. I.acedaemone praesidium ali ipsis

Anii raciotis itantuni non deserta Irti l v. cap. II 3. Extr. Both. aris cessi urin esse tradit. Ille.

347쪽

328 THUCYDIDIA

τῶν Σικελῶν ἄνωθεν ἐσβεβληκότων ἐς τὰ ἔσχατα τῆς Ἱμεραίας. καὶ ἐπὶ τὰς Αἰολου νησους ἔπλευσαν. αναχωμήσαντες δὲ ἐς Γογιον Πυθόδωρον του 'Doλόχου 'Aθhναίων στ τηγὸν καταλαμβάνουσιν ἐπὶ τὰς ναsς, διάδοχον ών ὁ Αάχης ηοεν.

οἱ γαρ ἐν Σικελια ξυμμαχοι πλευσαντες ἐπεισαν τους Α - ναίους βοηθεῖν σφίσι πλείοσι ναυσί. τῆς μεν γὰρ γῆς αυτῶν οἱ Συρακουσιοι ἐκράrουν, τῆς δὲ θαλάσσης ὐλίγαις ναυσὶν εἰ γομενοι παρεσκευάζοντο ναυτικὸν νζυνπείροντες, ώς ου περιοψόμενοι. καὶ ἐπλήρουν ναος τεσσαρακοντα οἱ 'Aθηναῖοι, ως ἀποστελουντες αυrοῖς, ἄμα μεν ηγουμενοι θῆσσον τον ἐκεῖ πόλεμον καταλυθήσεσθαι, ἄμα δὲ βουλόμενοι μελέτην του ναυτικου ποιεῖσθαι. τον μέν ουν ενα των στρατηγῶν ἀπέστειλαν

Πυθόδωρον ολίγαις ναυσι ' Σοφοκλέα δὲ τον Σωστρατίδου, καὶ Γυρυμέδοντα τον Θουκλέους, ἐπὶ τῶν πλειόνων νεῶν ἀπο

τος τῶν νεῶν αρχὴν, ἔπλευσε τελευτῶντος του χειuῶνος ἐπὶ τυ. AOκρῶν φρουριον, ο πρότερον Λάχης ειλε, και νικηθεὶς

μ ρ υπὸ τῶν Λοκρῶν ἀνεχώρqσεν.

Aetna denuo flagrans insestat Catanaeos.

II 5. Σικελων. Ita Bloom . Pro Σικελιωτῶν. annotavit Bloonas, fin-Εa In corruptionis praebitisse videri Compeiussu in κ' , I. o. Σικελιωτῶν. Etsi enim Ath. socios inter Sicilienses non solum Loontinos lia- νebant, sed etiam chalculicas civi- ntes. et antamnaeos v. eap. 86. itamen neque tit simpliciter appellari poterlint oί Σικελιῶται, quasi soli id non en habentes , et oras Siciliae incolebant, eunx Siculi, Σικελοὶ, ni e-dias ejus partes inliabitarent cv. 6,

88. r quare ἄνωθεν ἐσβεβληκέναι,

i. E. R Periore parte Irruptionem

in Himera eorum agruni fecisse, dicuntur. hi quidem plor nutu facie-liant eum Atheniensibus. S. ad b, 5.

'Iστέον, οτι Οἱ μὲν Ἐλληνες οἱ ἐν Σικελία Σικελιῶται λέγονται, οἱ δε θάρβαροι οἱ ἐν αυτῆ Σικελοί. ουτω δε καὶ ἐπὶ αλιωτῶν. illi Ibatinis sit ni Si ei lienses , hi Siculi. id em docent Steph.BVz., Eustath. , Antino n. , alii. igitur Siculi incursionem secoriant ἐς τα ἔσχατα, i. S. in partem maxi

raim. E G-ro. Tempora belli pe-lop., qui Siculi loea campestria habitabant , Suracusanomini imperio parebant* sed in interiore parte insulae vivebant libera, qui statim

post adventum Atheniensium cuni ita e conjunxerunt; fitciue Elian vectigaliu in plerique post primas SurRCusanorum clades ab his desecemant

ita Ath. et frumento et pecuniis fid-juti sunt 6, M.; milites autem ad

ficiscentes insidiis petiti 7, 32. fidem

tamen Sura usaliis servarunt Ines-

gaei, Hylilaei 6, 9 ., et fortassis alia

plures post Inortem Archonidae, Atheniensium antici. E P. Laehetem peculiatus Crimine fiCCusatum a Cleone Ath. domunt revorariant: v. Aristoph. Vesp. 2 o. et ibi annotata. E BIOOnifoλίγαις ναυσίν. S rncusano

rum.

ἄμα - π O ι ε ῖσθαιr ἐν τῶ μελετῶν κ. ἀσκεῖσθαι το ναυτικὸν διατριβειν. S. Ira Sophoele Sostratidaa filio v. Lessing. vit. Sophoclifi positae p. 2 ., M., 16b. in exiliuni fictuin e se constat ex Thue. 4, 6b. et Philoclioro apud schol. Comici ad Vesp. 2 o. - φρουριον. τὸ περιπολιον, ut Vicetur, quod dixit c. 99. E G o. II 6. Tertium hoc est Aetitae in-

348쪽

OB. III. CAP. 11 116.329

ῆφθειρε των Καταναίων, οῖ υπῖ τῆ Αἴτνy τῶ ορει οἰκοίσιν, δπερ μέγιστόν ἐστιν ἔρος ἐν τ9 Σικελία. λέγεται δὲ πεντηκ στῶ ἔτει ὐνῆναι τομο μετὰ τὸ πρότερον ρευμα, τὸ ξυμπαν τρὶς γεγενῆσθαι τὰ ρεθα, ἀφ' ου Σικελία υπο 'Ελλήνων οἰκεῖται. ταυτα μεν κατὰ τον χειμῶνα τοsτον' ἐγένετο ' καὶ ἔκτον ἔτος τῶ πολέμω ἐτελευτα τῶδε , ον Θουκυδίδης ξυν- γραψεν.

scholio. quando prinit ni memoria hominu ni flagraverat nion si ilicerturn est. aliivi quoddam incemlitini Com-n emoratilr a Diodoro Sic. I , 59. et

349쪽

Messanani Siciliae , ab Atheniensibus deficientem, occupant SVraeusani et Locri, ciui quidem simul Rhegi nos toto exercitu adoriuntur, nEMesseniis opem ferant, adjuvantii us Rhegi nomani seditioso in Gulibus. igittir vastato eortim agro laocri domum redeunt, naves nu- te in praesidio relinquuntur Messanae.

TOT δ' μιγιγνομένου θέρους. περὶ σίτου ἐκβολὴν, Συρακουσίων δέκα νῆες πλευσασαι καὶ λοκρίδες ἴσαι Μεσσήνην την ἐν Σικελία κατελαβον, αυτῶν ἐπαγαγομένων, καὶ ἀπέστη Μεσσήνη Ἀθηναίων. ἔπραξαν δὲ τosτο μάλιστα οἱ μεν Συρακου- σιοι, ὁρῶντες προσβολὴν ἔχον τὰ χωρων τῆς Σικελίας, και φοβουμενοι τοὐς '- ναίους, μὴ ἐξ αυτos ὁρμώμενοί ποτε σfίσι μείζονι παρασκευῆ ἐπέλθωσιν ' οἱ δε Λοκροὶ, κατὰ ἔχθος το Ῥηγίνων, βουλόμενοι ἀμφοτέρωθεν αυτοὐς καταπολεμεῖν. καὶ ἐσεβεβλήκεσαν αμα ἐς την ''γίνων οἱ Λοκροὶ πανστρα- τια, ῖνα μὴ ἐπιβοηθῶσι τοῖς Μεσσηνίοις, ἄμα δε και ξυνεπαγόντων Ῥηγίνων φυγάδων, οῖ ἡσαν παρ' αυτοῖς. το γὰρ Ῥῆγιον ἐπὶ πολὐν χρόνον ἐστασίαζε, καὶ αδύνατα ην ἐν τω παρόντι τοὐς Λοκρούς ἀμυνεσθαι ' η καὶ μῆλλον ἐπετίθεντο.

δρώσαντες δὲ οἱ μὲν Λοκροὶ τω πεζῶ ἀπεχώρησαν, αἱ δὲ νῆες

κον του σίτου διατετυπωμενον, Ουπω

oὲ εἰς ἀκμὴ, προαχθέντα. S. CL 2. initio, et 2, l9.

350쪽

Μεσσήνην φρούρουν' καὶ ἄλλαι πληρούμεναι εμελλον. αυτόσε ἐγκαθορμψαμεναι, τον πόλεμον ἐντευθεν ποιήσεσθαι.

Peloponnesii et eomim socii denuo in Atticam irrumpunt. Athenienses classem inittitiit in Siciliam. simul jussis praesectis subvenire iii transitu CoreVratris urbanis, illii latrocinii exuluin in monte considentium, et obsidione classis peloponnesiaeae, vexabantiar I Posteaque Demostlieni. ipsius rogatu, naves coniniittunt, ut sis utatur, si velit, circa PeloponneA Iu .

2. Υπὀ δε τους αυτοὐς χρόνους του ἐρος, πρὶν τον σῖτον ἐν ακμὴ εἶναι, Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ἐύμμαχοι ἐσέβαλον ἐς την Αττι κέν' ηγεῖτο δε υγος ὁ 'Αρχιδάμου, Λακεδαιμονίων βασιλεύς ' και ἐγκαθεζόμενοι ἐδίουν την γ ν. Mθηναῖοι δὲ τάς τε τεσσαράκοντα ναsς ἐς Σικελίαν ἀπέστειλαν, ωσπερ παρεσκευάζοντο, καὶ οτρατηγοὐς τους υπολοίπους, Εὐρυμέδοντα καὶ Σοφοκλέα Πυθοδωρος γὰρ ὁ τρίτος αυτῶν ἐδη προαφῖκτο ΣικελίανJ. εἰπον δὲ τούτοις καὶ Κερκυραίων αμα παραπλέοντας των ἐν τῆ πόλει ἐπιμεληθῆναι, οῖ Ωρστεύοντο υπὀτῶν ἔν τῶ ὁρει φυγάδων ' και Πελοποννqσίων αυτόσε νῆες ἐξήκοντα παρεπεπλεύκεσαν τοῖς ἐν τῶ ορει τιμωροὶ, καὶ, λ- μοὐ δντος μεγάλου ἐν τν πόλει, νορίζοντες κατασφήσειν βα-οίως τὰ πράγματα. Aημοσθένει δὲ, οντι ἰδιώτύ μετα την ἀναχώρησιν την ἐξ Ῥκαρνανίας, αὐτῶ δεθθέντι εἶπον χρῆσθαι ταῖς ναυσὶ ταύταις, ην βούλqται, περὶ την Πελοπόννησον.

Allienien iuni classis tempestate desertur nil P llini, quain niui temtam censet Denaostlienes, tan lutin conani ratiorem aliis loeis Peloponnesi veriani id neque ducibus, neque initi tu us persilii let.

3. Καὶ ώς ἐγένοντο πλέοντες κατὰ την Λακωνικην, καὶ ἐπυνθάνοντο, ἔτι αἱ νῆες ἐν Κερκυρα ξδ' εἰσὶ τῶν Πελοποννησίων, ὁ μὲν μρυμέδων καὶ Σοφοκλῆς ἡπείγοντο ἐς την Κέρκυραν. ὁ δὲ Βημοσθένης ἐς την Πύλον πρῶτον μέλευε

σχόντας αυτοῖς, καὶ πράξαντας, ἁ δεῖ, τον πλοὐν ποιεῖσθαι. ἀντιλεγόντων δὲ, κατὰ τύχην χειμὼν ἐπιγενόμενος κατήνεγκε τὰς ναυς ἐς την Πύλον. καὶ ο Aημοσθένης ευθὼς ἐξίου τειχιζεσθαι τὸ χωρίον, ἐπι τούτp γὰρ ξυνεκπλεύσαι, καὶ ἀπέφαινε πολλὴν ευπορίαν ξύλων τε , καὶ λίθων, καὶ φύσει καρτε ρῖν ον, καὶ ωζμον αυτό τε, καὶ ἐπὶ πολὐ τῆς χώρας απίχει

καὶ ἄλλαι π 1 ηρ. niendose li. καὶ ἄλλαι αἱ πληρ. , vel καὶ αἴ ἄλ

2. τάς τε τεσσαρακοντα. .

verba τιμωροὶ et νομιζοντες grammatice neque ad νῆες, neque ad Πελοποννησίων, referri pos Atint. sed per svnemn intelligendi sunt Peloponnesii, quasi Tlluc. aeripsisseι καὶ Πελοποννησιοι συν ναυσιν εξήκοντα παρεπεπλευκεσαν - τιμωροὶ καὶ νομίζοντες. M IIh. αὐτῶ δε θέντι. voluntarius igi Lur i emostlielios, Itaque Cum imperio, huic expeditioni intersuit, conia siliarius publicas praesectoriim ita in m. 3. τὸ ν πλουν, eam navigationem in Corcyram. - ἐπ ὲ τούτω, propterea. S. ῆγ. ἔνεκα του τειχι-

SEARCH

MENU NAVIGATION