장음표시 사용
141쪽
tiis est, in quo dialogo g 32 ipso Lucianus: καλῶς εἰχέ μοι, inquit , ἀνδρὶ ιδη τετταράκοντα εrη σχεδον γεγονότι -. quu-Iue noster n. 1l 9 vel 120 p. Cla. natus oviso vi Isatur: Bis Accusatus circiter in a. 159 ut Hermotinius in . a. 160 incidere putandus est. ita ani Ma dialoi eidira illud maxime tempus editi sunt, quo tem-
142쪽
143쪽
καὶ ριην οὐ νεώνυ ἀγκυλον ῆρὁριην. πολλῶν γὰρ ὁντων
144쪽
τοιοίτων εἰκασμῶ τῆς καὶ πλήθει κρIναι, ἀποκρυπτόμενος λέγειν πρός με τἀληθω. Em. Ου μόνον τομο, ω 1υκῖνε, καὶ ὐκουον ἁπάντων λεγόνetων, ώς οἱ μεν Ἐπικουρειοι γλυκύθυμοι καὶ φιλῆ δονοί εἰσιν, οι Περιπατητικοι δὲ φιλόπλουτοι καὶ ἐριστικοί τινες, οἱ Πλατωνικοι δὲ τετυφωνται καὶ φιλόδοξοί εἰσι. περὶ δὲ τῶν Σrωῖκῶν πολUoὶ εφασκον, ἔτι ἀνδρώδεις καὶ πάντα γιγνώσκουσι, καὶ ἔτι ὁ ταλην ιὼν την οδῖν μόνος βασαενς, ι ὀνος πλουσιος, μόνος σοφὰς καὶ Ουνόλως
145쪽
επίστευε καὶ κατὰ τὰ ἡπ ἐκείνων λεγόμενα εποιεῖποτην αῖρεσιν τῶν κρειττόνων ου γὰρ ἀξιῶ πιστείσαi σοι
συνετὰς v. τετταράκοντα Jacobilius p τεσσαράκοιπα.
v. επίστευσεν GR. την αἴρεσιν καὶ τῶν κρειττόνων ΗΩ et v.
ειν ἀξιοῖς -. adde Aeschyl. Prometh. v. 217 et Arist. Muit. v. 182. ooκ ἀξιῶ simila est illi oυ φημι, sed dicitur Iunius. olim in Quaesu. p. 16i scribi volueram: οὐ γὰρ ἄξιον πιστευσαί σοι .longe aliter Striivius in L. L. p. 238: καὶ των κρειττόνων ἀξίωσιν.
ον γὰρ πιστενσαιμι. G. Hermannus: τὴν αγρεσιν. ῶς τῶν κρειττὀ- νων ἀξεων. ον γὰρ πιστεύσαιμε-, Halinus: αγρεσιν τῶν κρει'.- νων ἀξιῶν. οὐ γὰρ ἄν πιστεύσαιμι - , denique J. Beliacer: αγρεσιν τῶν κρεσσόνων. ἄξιον, οὐ γὰρ; πιστευσαι - , quas hic resutare
nihil adlinet. videtis, quae ad Lysiam 12 g 63 dixtinus.
146쪽
τοιαsτα λέγοντι. 18. Em. ἀλλ' οἶσθα, ῶ finiνε, ουχὶ τοῖς ἄλλοις /ανον ἐπίστεπιον, ἀλλα καὶ εμαντῶ. ἐάρων γὰρ αὐτους κοσμιως μειζοντας, ἀναβεβλημένους ευπιαλῶς, φροντίζοντας ἀεὶ, ἀρρενωπους, ἐν χρῶ κου-
ρiας τοὐς πλείστους, ουδὲν αβρον Ουδ' αυ πάνυ ἐς τὸ ἀδιάφορον Φερεκnῖπτον, ἄρ ἔμπληκτον εIναι καὶ κυνικον ἀτηχνῶς, ἀλλ επὶ τοὐ μεσου καταστήματος, ο δηῶριστον ἁπαντες εἶναι φασίν. ITK. ἄρ' ουν κἀκεiνα εἶδες ποιο9ντας αὐτους, α μικρῶ πρόσθεν ελπον αὐτος ἐωρακέναι τον Οὀν διδάσκαλον, ω Ἐρ τιμε, πράττοντας οἰον δανείζοντας καὶ ἀπααου πιας πικρῶς καὶ φιλονείκως πάνυ ἐρίζοντας ἐν ταω ξυνουσίαις καὶ δ σα λι- δε-νυνται; η τολων ὀλσον σοι μέλει, ἄχρι ἄν ευστα-
cianus, qui ita loqui in enuntiato solet coli litionali, velut in
dationem Mamandi ad rix. Tyr. XI. 6 p. 200: ἔμπληκτον, quas uni Henasiorhusio in An d. p. s58ὶ jure probata est. ipse enim
Martilandus recte: .,ἔμπληκτος. inquit, est ,insanum furibundus':ἐκπληκτος ,terae tus, Milonitus . do cynico auteni spromus ut
147쪽
set vie v η ἀναβολη καὶ ' ὁ πώγων βαθυς καὶ ἐν χρῶ η
κουράς καὶ προς το λοιπον ἄρα ἔχωμεν τουτονὶ κακόνακαὲ sτάθμην ἀκριβῆ τῶν τοιουτων, ως ' μότιμός τησι, καὶ χρη απὸ σχημάτων καὶ βαδισμάτων καὶ κουρfieδιαγιγνώσκειν τους ἀρἰστους ' υς δ' ἄν μη ἔχη ταυτα
νηδὲ σκυθρωπος ν καὶ φροντιστικος το πρόσωπον, ἀποδοκιμαστέος καὶ αποβλητέος; 19. ἀλλ ορα μη καὶ ταυτα, ω Ἐρμότιμε, παίζεις πρός με πειρώμενος. εἰ ἐξαπατώμενος συνίημι. EPII. διὰ τί τουτ εφησθα Λμ. Oete, ωγαθὲ, ανδριάντων ταυτην ἐξέτασιν λέγεις, την ἀπῖ τῶν σχρομάτων. παρὰ πολυ γουν ἐκεῖνοι ευπλημονέστεροι και τὰς ἀναβολὰς κοσμιώτεροι, Φειδίου τινος η Ἀλκαμένους η MDρωνος Προς το ευμορφότατον εἰχώ- σαντος. εἰ δὲ καὶ δetι μάλιστα χρη τεκμαίρεσθαι τοὶς τοιουτοις, Ti ἀν πάθοι τις, εἰ τυτλος ἄν ἐπιθυμοίη φιλοσπεως τῶ διαγνῶ τον την ἀμεiνω προαίρεσιν προ-
ρημένον, οὐτε πῆμα ουτε βάδισμα ορῆν δυνάμενος; 758 EPII. αλλ' εμοιγε ου προς τυνλους ' ὁ λόγος, ῶ Λυκῖνε, οὐδέ μοι μέλει τῶν τοιουτων. Ἀμ. ἐχρῆν μὲν,
μετουσω; ῆ καλῶν ῆ μὴ τοιουτων τίς διάγνωσις , πόθεν ῆ πως ἀξιωθέντι; caeteriim in Cataplo g 22 pro v τῶ διαγνῶ τις optimi eo id: ῆ του διάγνωσις sio. δυνάμενος - et v. sod
148쪽
ω χρηστὲ, κοινόν τι το γνώρισμα εἶναι τῶν Ουτω μεγάλιον καὶ ἄπαοι χρησίμων. πλην εἰ δοκεI, οὶ μὲν εξω ν ἐν φιλοσοφίας μενέτωσαν οἱ τWpλοὶ, ἐπελιερ μηδὲ ὁρῶσι καίτοι ἀναγκαIον γυι τοὐ τοιοίτοις μάλιστα φιλο-
καὶ ῆξίουρ ἀμείνων γίγνεσθαι ἐς τὰ τῆς γνώμης; EFII.
εστὸν καὶ μάλα Η. ὁ μυθοσJ oadem tabula in Nimino g 32 et in Vere. Hist. II, 3. paucis innitur. nune vero ut nou ipsum
149쪽
Ποσειδῶ τατρον ἀναπλάσαι, την Ἀθη- ν δὲ οἰκίαν ἐπινοησαι, ο Hφaιστος δὲ ἄνθρωπον ἄρα συνεστήσατο. καὶ ἐπείπερ επὶ τον Μῶμον ηκον, ονπερ δικαπιην προείλοντο, θεασάμενος ἐκεiνος ἐκάστου τὸ ἔργον, τῶν μὲν ἄλλων ἄτινα ηetιάσατο περιττὰν ἀν εχ λέγειν ' μὲτου ἀνθρώπου δὲ τοίτο ἐμωΟατο, και τον ἀρχιτέπιοναεπέπληξε τον ' φαιστον, διότι /νη καὶ θυρίδας ἐποiησεν αὐτῶ κατὰ τὸ στέρνον, ώς ἀναπετασθεισῶν γνώριμα γίγνεσθαι ἄπασιν ἁ βουλευσαι και εΠινοεῖ, και ει φείδοαι η ἀληθευει. ἐκεiνος μὲν Ουν Γτε ἀ/ιβλυώττων
sontem Aesopum ita tamen Bal riuin squasi Aesopum alterii in adire licet Fal, I IX p. 112 ed. Boisa. malo vero Uum1vius DoArch. Privetat. lib. III: Socrates memoratair priuienter docti iam uedixisse oportuisse horninunt pectora fenestrata et Meria esse, uti non occultos haberent seninis sed patentes ad considerandum , ubi bene Selinoider T. II p. 157: ,rectius, inquit, haec minus, quam Socrates sensisse et dixisse perhibetur'. res enim nunc ex ipso i at et Bubrio LIX, II. ac ne id quidem Vitruvio profuerit, iliod Soerates in careere aliquot Aesopi sabulas metro conclusualictore Plaetono in Phaedone p. 6I, h. Inetro carent Aesopea vulgaria, in his etiam sabula nostra apud Corasin F. 190, Schneiderunt 100 et e cod. Flor. Princiseum do Furia F. 275 p. 113 sq.Missutior autem C. F. Hermanno ad Luo. De Conser. Hist. c. 33 p. 211, qui Mornum deum Aesopi aetate vix antiquiorem putat idquo hoc magis, quod in Hesiod. Theog. 2Ι4 altem scriptum μῶλον haud contemnenda sit. ταῖρον ἀναπλάσαι G prodixinte Halmio. ταῖρον τινα ἀναπλάσαa md et v. vide nunc ipsiuii Ba-briuni 59, 3: ποιεῖ μἐν o Zενς - ανθρωπον, η δἐ Παλλαε οικον - , ὁ δ' αὐ Ποσειδῶν ταῖρον. την ἀθηναν δὲ Η et v. τον ἀθηνῶν τε G. τ ν δἐ ἀθηνῶν Ω. ἐπὶ om G. θεσάμενος pro θεασάμενος Η et mox ἀτιάσατο G. λέγειν om G ab initio pa-
ποίησεν αὐτινὶ ἐνεπο- σεν αὐτῶ Colaetus V. Ita. p. 241 inepto. tu vido do eadem re Babrium 59, 2 sqq: τὰ καλόν τι ποιήσει. l ποιεῖμῖν ὁ Ζευς - ἄνθρωπον. ῶς αναπετασθεισῶν ἀναπεταθεισῶν γν. γ.J Tacitiis in Gemania c. 22 do ipsis Gemani : ,geus non astuta neo callida aperit adhuo secreta pectoris licentia aoei. ergo detecta et nuda omnium mens.' απασινl ἄπασι Η. βουλεἡεται ΟΩ. βούλεται Η et v, quod servare licet conlatis Verbis proximis: α βουλεται καὶ ἁ γιγνώσκει. at Aesopi ea alterum
150쪽
tuentur, veluti codex fabulas ap. Πνπhiu. Do Babrio p. 39: τὰς μυλας φανερὰς εἶναι, ῶς αν διαγιγνώσκηται, τί βουλε νεται ἔκαστος atque sineo ipwBabrius in I. utcunque cONupto, sab. 59, 12. εἰ φενδεταε Solanus e Basileenia secunda. ῆ φεύδεται libra