Lucianus Samosatensis Franciscus Fritzschius recensuit

151쪽

τας στάσειοῦ καὶ φιλονεικίας ἐγείρει καὶ ἄν ενεκα επιβουλευουσιν ἀUhiote, ταὐτα πάντα εκποδών ἐστιν ε κείνοις.

152쪽

εῶν ἄλλων ἀμελητέον, καὶ μήτε πατρίδος τηρ ἐνταυθα

ἐπιλαμβανομέν ς πολυν ποιεῖσθαι λογον ' τε παίδωνῆ γονέων, μν εἰσιν δει, 'κατεχόντων και κλαυθμυριζομενων ἐπικλῶσθαι, ἀλλα μάλιστα μὲν κἀκείνους παρακα

δυναιντο, ἀποσεισάμενον αυτους χωρεῖν εὐθυ τῆς πανευδαίμονος ἐκεiνης πόλεως καὶ αυτὸ ἀπορρίφαντα τοιμάτιον, η εἰ εούτου ἐπειλημμένοι κατερυκοιεν ἐσσυμε- 762νον ἐκεχε' ου γὰρ δεος, μή σέ τις ἀποκλείση καὶ γυι- νον ῆκοντα. 24. ῆδη γάρ ποτε καὶ ἄλλοτε πρεσβίτου ἀνδρος ηκουσα διεξιόντος, οπως τὰ ἐκεῖ πράγματα ἔνι, καέ με προυτρεπεν ἐπεσθαί οὶ προς τὴν πόλιν hrh-σεσθαι γὰρ αυτὸς καὶ ἐλθόντα ἐγγράφειν καὶ φυλέτην

turn ost ut re dite selioli asta, qui miserol. ζ'. 518: ἰ μάλα δὴ σὲ

rium quam εκει ς 24 iuit: τὰ ἐκεῖ πράγματα. nam huic novae civitati patria opposita est citorior g 23 med: πατρίδος τῆς εν- ταυθα). οὐ δέος μή σέ τιςJ Em. οὐ γὰρ δέος οὐ μὴ σεα si H G. in quo latere potest: δέος γὰρ Ουδῶν, μή σε τις καὶ ηὐμνον ΕGΗΩ et v. sed καὶ οm R et alius codex narrante Religio. libri εκεῖσε ἔκοντα. sed ἐκεῖσε ante Jacobilium ego eieci in Quaesit. Lne. p. 184: ,dele ἐκεῖσε ante ῆκοντα, ortum ex Antecedente, εσσίμενον εκεῖσε . aliquid tamen ante nos jam Solano quasi suboluerat. qui eoegie: ,displi aet, imauit, etiam duplex illud εκεῖσε .

est auora paullo post dictum est προ περοκαίδεκα πεδον ετῶν.κtqui ut ipse si II med. testatur, Hermoti Mim scripsit Annos natus XL. itaque XXV annomini Lucianus ruit, quum ad philosophum senem adjungere animum vellet, videlicet Avienis. opus est autem philosopho sene, qui unice fuerit Platonicus. noster Di illigo 1 Corale

153쪽

ῆδη ἀμφὶ τὰ προάστεια κάὶ προς ταiς πυλαις ὴν ΓανJ. ελεγε δ' ουν περὶ τῆς πόλεως, ει γε μέμνημαι, ἄλλα τε πολλὰ και δὴ καὶ τάδε, ως ξυμπαντες μὲν ἐπήλυδες

και ξένοι εῖεν, αυθιγενὴς δὲ Ου δὲ εἶς' αλλα και βαρβάρους ἐμπολιτευεσθοι πολλους καὶ δουλους καὶ ἀμορφους 763 καὶ μικρους ' καὶ πένητας, καὶ ολως μετέχειν τῆς πόλεως τον βουλόμενον. τον γὰρ δὴ νόμον αὐτοὶς ουκἀπὰ τιμημάτων ποιεῖσθαι την ἐγγραφην, Ουδ' ἀπὸ

των λαμπρῶν ἐκ προγόνων, ἀλλα ταυτα μὲν ουδὲ νομίζεσθαι παρ αυτοQ, ἀποχρῆν δ' ἐκάμω πρὸς τὸ πολι-

enim priusquam Epicureus evaderet, diu suu Pliutonicus, quo tempore a uvenis in ,Nigrino' Platonicum alvo Nis' inum sive Albinum inire vitaiulavit. illiu1 πρεσβυτου ἀνδρὀς tul D monactem cynicum reserae nullo modo licet, cladus consuetudine postea uti coepit Vit. Demon. g 1 med. . quodsi Taurus Plato- Isicus circa annum 145 p. Cla. dam extremae senex Retatis fuit: non incredibile est, verba πρεσβυτου ἀνδρὀς ad Tauriam spectare,

Herodia Attici praeceptorem, quem A. Gellius N. Α. II, 2 et XVII, 8) audivit Athenis. de Tauro Platonico multa conteit

Clinti nus Fast. Rom. II p. 276. sed Lucianus Platonem te resolebat inprimis linguae orationisque comerulae gratia, id quod Taurus sacere discipulos vetuit ap. A. Gellium I, 9, fin. idem Taures in Timaeum Platonis commentarios seripserat. at Lucianus postea salieni Platonis Timaeviat acerbe risit eisdem fere vectis, quibus in eadem causa Vellerus Epicureus utitur ap. cio. De Nat. Deor. I, 8. enimvero quum Marcus imperator et Lucianus eodem anno videantur nati fuisse: addo etiam Marcum . XXV natum annos i. e. Reni anno 145, etiam tunc Caesarem Aristonis libris delectatum ad philosophiani ab rhetorica primi transisse. res putet e Vaticano cossice Frontonis p. 113 ed. Rom: quo codice Niet ut1rius quum uti nondum potuisset, tamen istione insta ad verrum accessit proximo ad Frontonem p. 75 alvo in I: Moine Schinisten II p. 68 . ἔπεσθαd ι σεσθαἰ G. ηγησεσθαίJῆγησασθαι Η. ποιήσεσθαι GEUM. ποιήσασθαι 1δ et v. φρατριας GH et lemnia scholii. φατρίας -bed. αυτου Belinus.

154쪽

7ν γενέσθαι μυνεσιν καὶ ἐπιθυμίαν τῶν καλῶν καὶ

nόνον καὶ τὸ λιπαρὲς καὶ τὸ μ ν ωομαι μηδὲ μαλα

κισθῆναι, πολλοiς τος δυσχερέσι κατὰ τὴν οδον ἐντυχάνοντα. ὰ ς οστις ἀν ταντ ἐπιδείξηται καὶ διεξέλθη πορευόμενος ἄχρι Προς την πόλιν, αυτίκα μάλα πολαην

155쪽

χείρων η κρείττων, η εὐπατρίδης η αγεννης, η δουλκγς η ἐλευθερος ουδὲ ολωρ εἶναι η λέγεσθαι ἐν τῆ πόλει. 25. Em. ὁρῶρ, ῶ 1υκῖνε, ἄρ οὐ μάτην οὐδὲ περι764 μωρῶν κάμνω, πολίτης ἐπιθυμῶν η γενεσθαι καὶ αυτὸς Ουτω καλῆς εὐδαωονος πόλεως; Au. καὶ γὰρ

αντὸς, ω Ἐρμοτιμε, τῶν αυτῶν σοι ἐρῶ καὶ οὐκ εστιν ὁ τι ἄν μοι προ τοὐτων ευξαὐην γενέσθαι. εἰ μὲνουν πλησίον ην ἡ πόλις καὶ φανερὰ ἰδεiν ἄπασι, πάλαι ἄν, ευ ἴσθι, μηδὲν ενδοιάσας α -ος ροιν ἐς αυτην καὶ ἐνεπολιτευόμην ἀν ἐκ πολλου ' ἐπεὶ δε, ῶς ἱμεω φαzε, συ εε καὶ ισίοδος ὁ ραφωδορὶ πάνυ πόρρω ἀπώκισται, ἀνάγκη ζητε, οδόν τε την ἄγουσαν - αὐτην καὶηγε ὀνα τον ἄριστον. η ουκ οιει οὐ χρῆναι Ουτω ποιεis; Eo. καὶ πῶς ἄν ἄλλως ελθοι τις : Am.ουκουν ὁσον μὲν επὶ τῶ υπισχνεὶσθαι καὶ φάσκεινειδέναι πολλη ἀφθονία τῶν ηγησομένων. πολλοὶ γὰρ

σοφοι παρεστῶσιν, αυτόχθονες ἐκεIθεν λαστος ειναι

λεγοντες. ὁδός γε /Τν ου μία καὶ ρ αυτη φαίνεται, ἀλλα πολλαὶ καὶ διάφοροι καὶ ουδιν ἀUήλαις ὁμοιαι.ῆ μὲν γὰρ ἐπὶ τα ἐσπέρια, η δε ἐπὶ την ἐυ φέρειν ἐοιμεν, η δέ τις ἐπὶ τὰς ἄρκτους, καὶ ἄλλη ενθυ τηρ765 μεσημβρίας, καὶ η μὲν ' διὰ λειμώνων καὶ φυτῶν καὶ

eat Luctaneum. και ηδεῖα οὐδἐν v. και ηδεῖα καὶ

156쪽

ηλιον καὶ δίφος καὶ κάματον προφαίνουσα. και Dμως αυται πὰσαι προς την πολιν αγειν λέγοντaι μiαν ουσαν ἐς τα ἐναντιώτατα τελευτῶσαι. 26. ἔνθα δῆ μοι και

η πῶσα ἀπορία ἐστίν. ἐφ ῆν γὰρ αν ἔλθω αυτῶν, ἀκηρ κατὰ την ἀρχην τῆς ἀτραποs ἐφεστὼς ἐν τῆ εἰσόδω μάλα τις ἀξιόπιστος ὁρθει τε τὴν χε α και

ΠροτρεΠει κατὰ τὴν αυτου ἀπιέναι, λέγων ἐ'καστος αυ- τῶν μόνος τὴν ευ θελν εἰδέναι, τους δ' ἄλλους πλα

νῆσθαι μήτε αυτο - ἐληλυθότας μήτε ἄλλω ργήσασθαι

δυναμένους ἀκολουθήσοντι. καν επι τον πλησίον ἀφλκωμαι, κἀκεiνος τὰ ὁμοια υπισχνεIται περι εῆς αυτου ὁδου και τους ἄλλους κακίζει, καὶ ὁ παρ αυτον ομοίως

26. ἔνθα δὴ μοιJ Iνθα δὴ tempus desimare vel locum solet ut sit ,tum ini) vero , velut in Toxar. g 6 et g 32 et Horanotim.g36 fin. nostro autem i. Jstin dudum coieteri: ἐ νθεν δή μοι idquo teneo et idem suspicor Henasterii io placuisse, qui h. l. mni cisso dicitur: ἐνθένδε μοι in Animadverss. in Luci P. 24 sive Anecdot. p. 583. τῆς ἀτραποῖ ε φεστιοςl ita conjeci. libri letiam GHGl: τῆς ατραπου ἔκαστος ἐφεστώς. at a plerisque densit con-Jectura: τῆς ατραπον ἐκαστης ἐφεσrias recepta est. cur Rutem κατὰ τὴν ἀρrὴν τῆς ἄτραπου verba non plane necesgarin sequitur enim D τῆ εἰσόδινὶ pondere inutili magis onerariant2 immo delendum erat rκαστος, 11tpoto natum ex inferiore: λέγων ἔκαστος αὐτῶν. τῆν αὐτον Griinvius recte pro τὴν αὐτου. τους δ'J τοῖς δἐ ΗΩ. μήτε αλλ. - ἀκολουθ. J sententiam et veraio Ges-neri: ,qui nec im venerint neque deducere alios sequentes pos- sinu adsecuta est et austo illa quideiu audacior eoriectura Schmi dari: μήτε ἄλλοις ξγήσασθαι δυναμένους ἄκολουθήσουσι. emm-m conectionem tenui: μήτε συι ιν ἡγήσασθαι δυναμένους ἀπο

157쪽

etινα τραπόμενος ν τῶ μαλλον αυτῶν ἀκολουθῆσας ἀφικοίμην αν πρὸς την πόλιν. 27. Em. ἀλr ἐγώ σε ἀπολύσω ἀνιορίας. τοω γὰρ προωδοιπορηκόσιν, ἀδευκὲνε, πιστευσας οὐκ ἀν σφαλεine. TN. etiσι λέγεις; et oiς κατὰ ποιαν ὁδὸν ἐλθοὐσιν, ρ τiνι τῶν ηγεμόνων ἀκολουθήσασιν; αυθις γὰρ ημὶν τὰ αυτὰ απορον ἐν ἄλλv μορφὴ ἀναφαίνεται, ἀπὸ τῶν πραγμάτων ἐπὶ τους ἀνδρας μετεληλυθός. E . πῶς τουτο φῆς; Arx.δει ὁ μεν τὴν Πλάτωνος etραπόμενος καὶ συνοδοιπο-

nempe ἀλληλοις pro vulnita ἄλλο μὶ natum est ex ἄλλω, ut patet ex H, iiiii v literani ne habet vii leni sed ita dat: Mλ λο non

cum rosura super D H) GHΩ. Cohesi vero conjecturi, V. L. p. 1l3:Tὰ ἐα1του εκαστος petieue milii exciderat. ni duces illi minimo singuli philosophi dici intur sed plures, ut nuniero opus sit plurali. ἄλλον αὐτῶν Ηalinitis. μῶλλον αυτῶ G. μἀλλον Η et v. de M eui Hal nisi eoru ecti ira tacito datiir, non conglat. Halmioquunt alia favent tum g 27 med . τῶ μἄλλον rρῆ πιστευσαι τῶν

ὁδοιπόρων.

158쪽

ρήσας μετ αντοῖ, ἐκείνην επαινέσεται δῆλον ἔτι, ο δὲ την Ἐπικουρου, ἐκείνην, καὶ ἄλλος ἄλλην, οὐ δὲ την

τῶν ὁδοιπόρων. ὁρῶ γὰρ εὐαστον αυτῶν και αντον πονηγεμόνα μιῆς πεπειραμένον καὶ ἐκεiνην ἐπαινουντα καὶ λέγοντα, ἄρ αὐτη μιν' ἄγει ἐπὶ την πόλιν. ου ἐν τοιεχω εἰδέναι εἰ ἀληθῆ νζσιν ἀλλ' ἔτι μὲν ἀφῖκται πρός τι τέλος καὶ ε ιδέ τινα η πόλιν, δώσω αὐτῶ ἔσως. εl in 767 ἐκείνην ε δεν, ῆν ἐχρῆν, ἐν η ἐπιθυμουμεν ἐγώ τε καὶ συ Πολιrευεσθαι, ῆ δέον ειρ Κόρινθον ἐλθεῖν, ὁ δ' εἰρΒαβυλῶνα ἀφικόμενος ο ται Κόρινθον ἐωρακέναι, ἄδηλον ἐ/ιοὶ γοὐν ἔτι. οὐ γὰρ πὰντωρ ὁ τινὰ πόλιν ἰδὼν, Κόρινθον εἶδεν, εἴ γε ον μόνη πόλις ἐστὶν ῆ Κόρινθος.δ δε δη μάλιστα εις ἀπορίαν ριε καθίστησιν, ἐκεiνό ἐστι, τὸ ειδέναι ὁτι Πῶσα ἀνάγκη μίαν ειναι την ἀληθῆ

οδὸν καὶ γὰρ ἡ Κόρινθορ μία ἐστίν αἱ δ' ἄλλαι πανταχόσε μdHον ῆ εἰς Κόρινθον ἄγουσιν, εἰ μή τις

159쪽

ἔνθα ἄν ῆμος οἱ πόδες φέρωσιν, ἐκεiσε ἄπιμεν' ἐπεὶ λήσομεν ουτθου ἀντὶ τῆς εἰς Κόρινθον ἀγου ς την ἐπὶ Βαβυλῶνος ῆ Βάκτρων ἀπιόντες. Ουδὲ γὰρ οὐδ'εκεῖνο καλῶς ἔχει, τῆ τ η ἐπιτρέπειν, ἄρ τάχα ἄν την ἀρίστην ἐχομένης, εἰ και ανευ ἐξετάσεως ὁρμήσαιμεν 768 ἐπὶ μιαν τῶν ὁδῶν ῆντιναουν. δυνατὸν μὲν γὰρ ' καὶ

Homeriis l. l. v. 867 : ἄπο μήρινθον τάμε. παρὰ πολυ ΗΡ- παραπολώ. libri εὐλογώτερον , τῶν πολλῶν. non recto Polletus, Guyetus aliique supplebant: εὐλογώτερον τῶν πολλῶν σε. immo supplendum emi, quemadmodum supra positum est: ευλογώτερονε, τῶν πολλῶν. nam ita demum arguto sibi invicem opposita sunt hoc loco ἔν τῶν πολλῶν si paullo post: ἐκεῖνο εο εν ἐξαπάντων. vide autem si opus Saturnia. g 2: του πολλού δῆμο. Diuilip ' Cooule

160쪽

αντὶ τῆς ἐπ ευθυ ἀγουρος ἐς τῶν πεπλανημένων μίαν ἀγνοοsντες ἐμπέσοιμεν, ἐλπίζοπιες ἄμεινον αἱρήσεσθαι την τυχην ἡπὲρ ημῶν, εἰκάζεις οἶμαι. γὰρ ἀνα- στρίφαι ετι καὶ ἀνασωθῆναι ὀπέσω ράδιον, ἐν απαξ ἐπιδῶ τις αυτὸν τῆ πνεουση τὰ ἀπόγεια λυσάμενοe ἀλλ' ἀνάγκη ἐν τῶ πελάγει διαφερεσθαι ναυτιῶντα Aeτο πολυ καὶ δεδιότα καὶ καρηβαροὐντα υπὰ του σάλου, δέον ἐξ ἀρρος πρὶν ἐκπλευσαι. ἀναβάντα δειὲ σκοπήν τινα σκέ φασθαι, εἰ ἐπίφορόν ἐπιι καὶ Ουριον το πνευμα τοῖς Κόρινθόνδε διαnλευσαι η ἐθέλουσι, καὶ νῆ Λ re 770 κυβερνήτην ἔνα τον ἄριστον ἐκλεξασθαι καὶ ναυν ευπαγῆ,οῖαν διαρκέσαι προς τηλικοsτον κλύδωνα. 29. E . O-ως ἄμεινον, ὼ Λυκωε, παρὰ νtολυ. πλὴν οἶδά γε, μι ἄπαντας ἐν κέκλοι περιελθὼν οὐκ ῶuotis ri soleot τε η γε ὁ νας ἀμείνους ουτε κυβερνήτας ἐμπειροτέρους τῶν Στωλκῶν. καὶ ην ἐθελήoxe γε ἀνικεσθαι ποτὲ εἰς την Κόρινθον, ἐκείνοις εφη κατα τα χρυσίππου καὶ