장음표시 사용
91쪽
ἀπο φιλοσοφέας και λόγων, ουσπερ ἐθέλεις οἶμαι ἀκολοαι μώλιστα, Ζηνόθεμις ην ὁ πρεσβυτηρ τῶν ἀπὸ τῆς -οὰρ καὶ ξt ii αυτῶ Λίφιλος ὁ λαβυρινθος ἐπίκλην,
D. νι ος Ω et v. Οἰέως ΑΛ. ΚλεόδημοςJ κλεόδημον Ω. κλεόμ δος Α. Cleodemus Poripalaticus est etiam in Philopseli log s. sed neque hunc neqlio illum qui in Hemotim. g 11 exstat Eutirydonium Peripateticos Luciano aequales aliunde nori. Ini fiant tempore vixit Eύδημος Peripateticus tosto Galeno II p. 2I 8 et XIV p. 615 pd. Κuehn., qui hoc nomen ab Elulerno Rhodio, Pomparati eo nobilissimo honoris uim iaminisse vide-
κληντο ιζ. ἐπὶ δεῖπνονJ do corio convivio agitur. itaque articulum desidero: ἐπὶ το δεῖπνον conatis Nigrim g 24, Timoneg 54. IM Nero. Cotti . g Id, Gallo g7 sn. eontra cave nautea ἐπι
δεῖπνον in Charone si 6. καὶ ξυν αὐτοῖς Α ῶ aupo a prima manu , καὶ ρὼν αντῶ. M. qui error fluxit e superiore illo: καὶ ξυναυτου Λίφιλος. ἹστιαῖοςJἰ- σῖ-Α, qui idem inhals fin.:ισοαιος.
92쪽
ο ρῆτωρ Λιονυσοδωροe. 7. διὰ δε τον νυμφίον τον ιρέαν Ἱων ὁ Πλατωνικος συνειμιπιο δασκαλος αυτοὐ ῶν, Περίννός τις ἐδεὶν και θεοπρεπης καὶ πολῖ εο κόσμιον ἐπιφαίνων τῶ προσάπφ' κανόνα ρο- οἱ πολλοὶ ὀνομάζουσιν αυτὸν εἰς την ὀρθότητα τῆς γνώμης ἀποβλέποντες. καὶ ἐπεὶ παρῆλθεν, υπεξανίσταντο πάντες αὐτῶ και ἐδεξιμντο ῶς τινα των κρεαetόνων καὶ 3λως
θεοῶ ἐπιδημία τὰ πρῆγμα ῆν, γων ὁ θαυμαμὸς Ουμπαρών. 8. δεον δὲ ήδη κατακλίνεσθαι ἁπάντων 'εδὸν παρόντων, ἐν δεξιά μεν εἰσιόντων αἱ πνωκες ἔχον τον κλιντῆρο ἐχεὶνον ἐnέλαβον, Ουκ ὀλίγαι Ουσαι, καὶ Οαυτατις θ - πη πάνυ ωκριβῶς ἐγκεκαλυμμένη, υπὸ τῶν γυναικῶν περιεχομένη ' ἐς δὲ τὰ αντίθυρον η ἡ ειλη M vove, ῶς ἐδεαοτος αξίας εἶχε. 9. κατ' ἀντικρῖ δὲ τῶν Ραμῶν πρῶτος ὁ Εὐκραος, εμα Ἀρισταίνετος. εἶπα ἐνεδοιάζετο, πότερον χρη πρότερον Ζηνόθεμιν τον ωῆκὀν ατε γέροντα, ῆ Ερμωνα τον ' μοίρειον ἐπεος γὰρ ἐν τοiν ἀνάκοιν καὶ γένους του πρώτου ἐν
τῆ πόλει. ἀλλ' ὁ κ νόθεμις ἔλυσε την ἀπορἰ- εἰ γάρ
94쪽
τέχνα, αφθονα. tab0rratum est ad alienam codicis qui lescribebatur paginam sic incipientem ,τὰ τέχνα ssivo ud Piscator. g 20, ubi est τῶ τέχνα, sive potius ad alimn locnin Luciani geminiunet vicinum): quo ereore deprehenso noster dialogus ἄφθονα-ὶn scriba coniiuuiitus est. Possunt, tanten voces τῶ τέχνα pri-- sextiin Ab initio solli) etinim pro soliolii doperiliti particula halberi. cnuo igitur in verbis τῶ τέχνα nliani uaria ipsius SeriΡ-tiirain lutere putea reconditani velith ἀτεχνῶς. vide nos infra adg 39 fin. αφθoa u. ἐν τοίσωJ scribe cuni Belchero: αφθονα ἰν.
95쪽
Solanus: ,δὀην sic, sed voluit opinor βοηνὶ αγαθον οντα . oscholii ad h. l. initio patet, antiquit βοην lim accentu αυρο νῶς οντα scriptum filiaso, sed jam olim saeculo quasi XIS ωnjectorem id quod in DA est substituisse: βόην ἀτεχνως οντα. verissime ego in Quaesit. L. p. 128 coreexi: βοην αγαθον ἀτεχνῶς οντα, set sic opinor A), quod ab Lelinianno et in ed. Paris. Dindorso susceptum est. certo enim respicitur ad M. β , 408 de Menelao, qui invocatus ad coenam veneria: αντόματος δέ οι ηλθε δ' ηκει scholium in A) βοην ἄγαθος Μενέλαος. quod ad vocem ἀτενως adtinet, quam neque codices neque res ipsa deleri sinunt, ostendi I. l. ατεχνῶς in similitii line ad rem transferenda dici solere adlato etiam Platonico illo ex Jone: ἀτεχνῶς ωσπερ ὁ Πρω- τεος, παντοδαπος γ*m atquo etiam lito plenius dici potuisse: ἀτεrνῶς ἄσπερ Ο Μενέλαος ην, βοον ἀγαθὸν οντα. .m fria straeduuim est ab M thero: βοὴν ἀγαθὸν ἄντα μino ἀτεχνῶς . terum Lobeckius in Paralip. p. 540 bene ille quidem nemuit Luciani esse posse siὀην verbum iani insolitum, sed idem infelicitor l. l. et ibid. p. 41 ii a legi voluii: βοὴν ἀτεχνῶς ἄντα, quod probari non poterit, nisi quis forte in Homero suo Jl. β', 408 eon-jicere voluerit ,goὴ Μενέλαος pro βοὴν ἀγαθος Μενέλαος. adeone mimina est postgoὴν in plerisque codd. voculam excidisse 2 sed Lobecrius meam emendationem non videtur comatiana habuisse. deniquo in Platon. Sympos. p. 174, B, ubi verissime libri: ῶς
ἄρα καὶ ἀγαθῶν επὶ δαῖτας ιασιν αὐτόματοι ἀγαθοί. mirificam coclecturam C. Lachinanni: ώς αρα καὶ 'Ἀγάθων επι δαῖτας -, quae explodenda erat, Ri O. Jahnio video receptam eme. κρακτικώτατori scholiasta videri potest lei e κρα--ὀν. A pr: κρα
et v. παρ' ol παρo A. παρ' ώ pr . . ἀμείνων ἐδόκειJ nudus comparativus serra vix potest. quare haec ita transpono: καὶ
96쪽
σταίνετος, εῖ σοι ηδιον. και τυ απο Tot του περιλῶν ἐν
κυκὰφ ὁ Ἀλκιδάμας ἐδείπνει, ωσπερ οἱ Σκυθαι προς τὴν αφθονωτέραν νο ιην μετεξανιστάμενος και τοὐπεριφέρουσι τὰ δwα συμπερινοστῶν. 14. καὶ μέντοι καὶ σπουμενος ἐνεργος ην ἀρετῆς πέρι καὶ κακίας μεταξὐ διεξιὼν καὶ ἐς τον χρυσον και τον ἄργυρον ἀποσκάπrτων. ρώτα γουν τον Ἀρισταίνοον, τέ βοὐλονταε α πῶ αἱ
τοσαμαι και τηλικαυται κυλικες. τῶν κεραμεῶν ῖσον
νοχλεῖν Ρotius restituendum fuerit, quani ἐνοχλεῖν. το παρὼνlτωπαρὸν A. που παιδὶ νευσας vulgo. του παιδι δε νεύσας G. του παιδὶ νενοας punctum a pr In, item in marg) A. his indiciis restitui: του παιδὶ διανεύσας, cui favet etiam mendia 2λονντα. Rod punctum voci superimpositum, quod A codex ine
97쪽
χρὴ γὰρ οιμαι και δσα πάρεργα τῆς ἐστιάσεως εἰπεIM, καὶ μάλιστα εἰ τι πρῖς το γλαφυρώτερον επράχει ) μάλα ἐδη νιαρεφυλαττον, ὁ τι καὶ μειδιάσειε. καὶ μωτὰ μικρὰν ὁ μεν προσῆλθεν ἄρ ἀποληφόμενος α ἀ του Κλεοδῆμου την φιάλvw ο δε τόν τε δάουλον ἀπό-
Tδ δτι, εν τισιν εὐρισκόμενον - Pro ἔτι καὶ praeterea loisse vid tur sive τἰ καὶ - sive errore o vicinia orto: εἴ τε καὶ -.
98쪽
το νόμισμα, ωστε δμη δεξαμένου νιφον αὶ δυο δραχμαι παρέσχον ἐκπεσουσαι, καὶ ρρυθρίασαν ἄμφω μὰλα σαφῶς. πόρουν οἱ πληοῖον, οὐ τινος εῖ' τὰ νομίσματα, του μὲν παιως ορνον ἐνοt 34 ἀποβεβληκέναι, et os M Kλεο μου, καθ' ον ὁ ψόφος εγένετο, μὴ προσποιουμένου την ἀπόρριφιν. μελήθη δ' ουν καὶ παρώφθη τοfeto ov πάνυ πολλῶν ια-ων, πλὴν μόνον, ῶς ἐμοὶ ελξε, et ou Ἀρισταινέτου μετέστησε Π ρ τον παiδα μικρὰν έστερον ἀφανῶς υπεξαγαγὼν, καὶ τω Κλεο μω τινὰ παραστῆναι διένευσε τῶν ἐξώρων ῆ καὶ καρτερῶν, ορεωκόμον τινὰ ῆ ιπποκόμον. καὶ τολομὲν ἀδέ πως ἐκεχωρήκει, μεγάλης ἄν αἰσχυνζς αἴτιον τῶ Κλεοδῆμον γενεμενον, εἰ ἔφθη διαφοιτῆσαν εἰς απαντας, ἀλλα μὴ καrέσβη αυτiκα, δεξιῶ ς πάνυ τοn
100쪽
κεφαλην, ὀλ*ας ἐπὶ τῆ κορυφὴ τρθας ὀρθὰς εχ 0W
ita ut rhetor ebrius plures orationes per vires recitarit, ulIRni e sunipoliis personis, ni iam quasi in schola e peramna discipuli. ita donium recte habent et avroo et iν μέρει, quae nunc juxta sunt inepta . illudantem μέρει cave iniit e vide uita u. L. p. 42, ubi Pactini rejeci lani conamiuriis: αὐτοδ ρήσεις τινὰς εν μέλει διεξήει. ἐρραφου-δMi hoc ver, Homerum satis indicatum eme Solanus recte statuit resutato scholiasta. qui et ipso logeriit ἐς τδ αντό. nani ες τὸ ἄὐτὸ τοις πιμῆρονl poterat scribi, non debebat ες τό αὐτόl εὼ αὐτό A. δ' ,κεῖναὶ δἐ ἐκεῖνα A. σὴν δ' Inbri omnes et scitolii ia, pro Uio scribe σον ῆ' ex ipso Hon1oron. δ , 447: συν ρ' ἔβαλον ὐινούς οὐν δ' ἔπεα - . ἔνθα δ' α-l ita correxi ex Homero I. δ'. 450. 1νθ' ἄρ' A. ἐ'νθα δ' ἄρ' M s et v. ανργιγνωσκε Rei triana. ἀνενδε - σκε libri AMAM) et edd. anto Reitetium.