장음표시 사용
321쪽
ad quem locum Vide citrae notavi inus.
in aliis libris repererit auctor Sclioli Ormn , non MII equor : sane Ieclio quam profert κα ξεκηρυξε locum habere non Potuit. βουλευων σο2ως. In T. σοφα. At positae duae diversae Iectiones, σοφως , σαφως. POSteriorem, ean que pessimam , MI ripuit Turnelaus. 425. ος παρην μίνος. DupleX fertur hi uus loci lectio, utraque merbilosa. Nimis ineptuni est, quod libri exhibent, omiρ γονος. Tolerabilior est aliquanto lectio Scitoliastae inmoraia , οσπερ ἰν μοῦνος, nec tamen admittenda. Ignorat omnia quae ad Trojam gesta fuere, quibus non interfuit Phidocteta: horum si quae narrat Neoptoleinus . quidvis ei fingere licet, quo facilius illum decipiat. At Nestorem non ignorat Philocteta. quem amicum suum appellat, quem Aulide Viderat, ante quam solveret classis , quicum usque in Lemnum navigaverat: sciet at profecto plures uno eum filios habere. Praeterea in re notissina a Ilo ineri auctoritatem. quem vide Od. T. 4 3. deseruisse cenSendus non est Sophocles. unicum Nestori filium tribuendo. Latebat menda, quam priuS me deprehendisse eo magis miror , quo frequentior est in libris. Scripserat Tragicus zς παρην, unde librarii negligentia secit oririρ οῦν. Solum patra adsuisse Antilochum, est quidem praeter historiae fidem, siquidem Thrasymedes cum patre Pylum reversus est; sed eum suPerati teIn essa ignorat Philocteta, nec doloquem striiit Neoptolemus obstat. Si euΠa quoque periisse innuat , quo magis minium Philoctetae commoveat. Quam pravae lectioni tutelam commentus fueram, μίνος accipi posSe pro ίγαπητοῦς, ut hoc vice versat nicum quandoque notare observatum suit, eam pluma leviorem esse fateor. 4st 6. δύ' αυrω διίς ελεξας. Sincerarii hanc lectionem sera avit Scholiastes. Inde ortae dePravationes δυ αυτιώς et .υ αυτος, qtiorum posterius sola Stephani editio exhibet. δεινα λεγειν τινα noti 5Sint i est Phrasis, pro διινα λίγειν πεξί τινος.
434. ος σου πατρος τα όιλτατα. Liura omnes eς ποι πατρος - Veiarissimam Hen stertiusti emendationem recepi, quem vide ad Lucianum T. I. P. I 47. σω ab obscitante librario repetitum videtur e praecedente
322쪽
μμrvata. Ad quem locuin sic Eustathius: Σοφοκλης τιν τοιουτον ο ρικοῦν νουν πα-ρα2ικίων, φησι περι Θεησι του, οπι ουκ αν ειλετο εισαπαζ ει πιιν, ς που μηδεὶς εφη. τουτεῶο ουτω Θραπιὸς κν, ωΑε καὶ κωλυομενος τι λεγειν, ως μηδίον cν λ γεσθαι , ο σἰ το αυτο πολλα κις ελα . Quod autem mox sequi tur in Neoptolemi responso . vivere adhuc Maersiten , id podiae fingereticuit, ut inde ansam arriperet Philocteta Fati injustitiam expostulania. At revera, ut scitoliastae observatia in , e vita excesserat tunc Thersites ab Actille interellitiis, cujus aram in se concitaverat petulanti objurgatione. Re in narrat Quintus Calaber Paralipom. I. 7llo. 446. εμελ -gl. εοικε. E proximo οντα repetendum tἴναι. ἴαινενελααυrος. In επεὶ Ουοι πω coalescunt rι Ου in unam syllabana. Aliter visum Iibiatio codicis T. qui scripsit Ail γ οἴπω. Nolebat forte anapaestum esse in Secunda Sc le. 447. περισΤελουσιν. Gl. 2πρικαλυπΤουαν. HGyct. Irasgιπιι, ροίπει , e λαίει. Idein: παοὰνὶξιτη , κακεύρεχη. Ad quam glossam Videndus interpres. 4 y3. γε γλον. Perperam Aldus is 3λιον. 456. οπου γ ο χἀh-. Sic B. T. In AHina ἴσου - quod Heathio praeserendum videtur. Dicere Saltem debebat quamnam potestatem elisaapaniculae tribueret. Illi in membr. SuperScripta est si OSSa τοι. 457. δελος κρατεῖ. Perperaim in omnibus libris δεινός. Has voces commutatas alibi dam Observavimus.
323쪽
473. ἰν με. Dicuntur aν aliquid facere, qui ob ter, in transitu, et Practer piopositum ali tu id faciunt. Sic apud Euripis deni in El. bi v. ηλπιν γαρ αυτου προς τατον, παξ, γ οδου. In pictura APpellantur, quaecuinque tabellae ornandae gratia in vacuis spatii partibus arii sex addit miniis diligenti cura elaborata. Hi ne εν παυργω τιbεμενα, facilia esbe censent tir, quae I evi opera , sine disponis dio efficiuntur, quae pio inde non magni facere debetis, aquObna Petra tur. Helena apiid Elimpide ni V. 933.
ἐοῦσαι, παρεργον Οουσα του της τυχης. Seron me . corollarium hoc Eans fortunae. Id est . hoc ad Lens forti, nae . qtiae me illibia tam serviavit , et conjugem meum huc ceduxit. Idem in El. 6A.
IIujus locutionis exempla petui ulta dabit Index Lucianeus. 48 a. ἰς πρυμναν, ρπω - TIiclinius asyndeti Venus ale posthabita. ims cetarii copularia infersit, quana veterei; lit,ia non a ignoscunt. 491. δειραια. Sic libri omnes. Toupaus ad Suida In I. 87. quia anapa stus est in clitaria se de , contendit a Poeta Scriptu in fuisse ; quod nuntino credo. δειρη et o εη frequentatur: at δ εας nuspiani vidi. Heail sit coinrnentum, Τραχινίχτ e ι αδα τε, non rnagis P Obo. Anapaestus hie tari
324쪽
manu, ut et apud Suidam in Διάκονος legitur. Vulgatum innus nrobo.
5 15. επιμ μονεν. Sic emendate Turnelaus edidit. In Aldina est, ut inveteribus codd. επὼ μίμονεν. In T. ἰπιμεμηνεν.. 52 i. τος οὐκ εΘ' ωυτός cic recte Alclus et ipse Turnebus, licet in Triclinii recensione sit Oυκετ αυτ ος. Vide ad Oed. T. 557. Oecl. Col. 1486.5ρη. αἰσχρα Attice Pro αἰσχρον , ut supra 493. παλαια Pro παλαιολ52 9. βουλομεσθα. Sic recte in B. Vulgo βουλοίμεσθα.537. πλγ ν γ εμου. Usitata in hac lannula particula γε , quam a
538. Hίργειν κακα. Hiijus lectionis ineminit Scholiastes, quae vulgatae δίργειν ταύs praeferenda. Legi potuit gἐργειν ομως.559. eine Iutate scriptum in B. Perperam in aliis Attii, poetis prorsus inusitatum. Vide notavimus ad Comica RM
54 7. ναυκληρος. Sic litui omnes. Insignis menda editionis II. Si Phani, o ναυκληρος , in Subsequentes manavit. 55 2. προgυχόντι των ἴσων. Sic libri onanes , sensu hatus peripicuo, quin verius nullo. Inepta est Scitoliastae interpretatio, quem non video, cur dativun1 προῶυχονri potius ad mὶ quana Mι retulerit. Heathio exco- .gitata lectio intricatior est et Ininime probabilis. I.evissima Intitatione I cus restitui posse videtur, Scribendο προδυχων τι των ι των , quod φρασαιμι jungi debet, hoc ordine Verlaoriam instituto: ελξί μοι μη σῖγατον πλουν ποιεῖσθαι, πρὶν φρασαιμί ' σοι προῶυχων τι των ἴσων. Quod quidem in versione expressi. των ἴσων Valet των δικαίων. Atqui aequum et justum est remunerui hontinem a quo cliscat, plurimum
sua intersit. Sic solent in Tragoediis farnuli et plebeii homines praemi uni
325쪽
ob adlat una utile nuntium a principit ira personis petere. Vide Trach. 19o. Oed. T. x Oo6.5, 4. α τι σου νία βουλευματ ἰσΤί. Verissima haec est Io. Aurati enim latio. Perperam in libris scriptum Mῖ 'νεκα, vel a Q νικα,
Berotinensis editor , cuius conjectura vix disi a est quae memoretur. Quod apud Plautum alicubi legitur, P Orcia me abriρrri , atque est Mi , graece est: εξίφυγον , εμαυτον - κ του δομου. Conticus I.atinus alibi: Ut corrapuit se repenre , atq'Ierab His 5 8a. μη μοι διαταλης. Sic veteres eodd. et Ainus recte. In Triclinia Tecensione μη μιι οιαoxnt εαrω , etiam Prol um est. Verrum quod ex Turnebi editione vulgo lesi solet μη με ααeαPης Plane roloecum est. Vide Thomam Mag. in 'η. 58b. ιγί εἰμ' disyllabum est. Sic script una in inelmbr. ut recte A quῶ excudit. Triclinius perperam scripSi εγω μ Aτρείσαις, tamquam si sci. is ariolis scripsisset. Eodem modo apud Coini cuni In Ue pis I 224. ιγα, μαι. Vide ad oed. T. 352.594. πιέσαντε ίξειν. Sic scripturn in B. Vulgo mισαιτες.
326쪽
6 et 3. SisVphi, qui Mεδιτ ος γίνεr ανοι ν, Vala nimiam commentum :quo post mortem ad superos reditu n1 impetraret, e Pherecyde, quem Iaudat Homeri interpres ad Iλ. Z. I 53. llic In scholiis traditur. Vetusti siniae falaulae testis est ni eosnas V. Se 3. nostrae editionis. 63 o. νεὰς αγur. Stipplenda praepositio επὶ, quae hic suppressa est, ut sirpia 2O6. εε ποντος ῶίz:υ, pio εαὶ Ηιοου. 636. ἰρίθ. Sic linguae normana scribi debuit. Soloece in libras eρίψει. 637. η τοι. Aldus, ut Perspicue in membr. scriptum est. Minus hene Turriebus ;rοι. 639. πνευμα τουκ πρύρας αν. . Sic legendum esse ex certissima emen datione praestantissimorum Virorum Piersoni et Valchenarii , nemo non sentit. Vide Dial r. Eurip. p. 254. Aldus edissit , ut in membr. scimptu in est, proclivi librarii errore. Aliorum codd. lectiones longe sunt ab surdis siniae . αη , quarum haec , quae in Triclinii recensione est, plane Contrari ii in ejus quod sententia et res ipsa postulant. praebet. πιι ματό εκ πείρας, ventu3 qui a prora fat, contrarius est. Exspectandum ita Pre erat, non donec faret, ων, Sed donec remitteret, ανῆ. Sic im ra 764. 64b. χωetare, ενδ αγρο λαοῦ ν - schema σολοικοφανες , Cuius elegam tiam non giis lavit, qui Pro λαροων legerulum esse conricii λας ουν. Perim te est ac si dixisset: χωρει με; ημῶν, ἔνδαγο λατων - Vide Eustathium ad Homerii in p. 256. 648. z μη νεως γε τκς εμνος ενι. Id est O μη ενεῶι επὶ νἱως εμης. ομη ενεδι σοι λαIA απ' ἰμης νεύς. Mitiinae necesse est pro ι νι Scribere lπι.652. ει μοι. Sic recte Aldus, qui in fine versus perperam edidit απη. μελημένων. Inepla est Triclinii lectio, M- - τοςων τωνδ , harum2 δ gittarum. τοξα, πασα η' r: ικη σκευη λωεrαι. Eustathia observatio est pluribus in locis repetita. 6II. Uulgo legitur: ουκ ακθαMαἰ σ' acν τι καὶ λαοίν φιλον. plano inepta sententia, et manifesta duarum vocum depravλtione. Nemo non vidit Pro participiis verba infinitiva repolienda esse et
327쪽
Iamdiu est quod sic Iegerat Georgius natalleriis, qui sic Vertit: non mo-Iestum erat, res tu quoque attrectaMois. 6ὶ7. σου Διος. Articulum in veteribus colla. et in Alclina, metro rea clamante , omissum, exhioet Triclinia recensio.678. καr ἔμπυκα. Sic libri Oinnes, cliuit, iis accedit uesvetiit aura oritas
erat uicin/ιs. Non animadvertit Berolineiasis editor versurn hulic esse trimetrum jam biclina, omnibus suis absolutiani numeris ; proinde conjectu ris opus non esse, mill us metrii in Sustentetur. Futilia sunt, si alia, ejus conimenta, προσοορροe, filiorum hoc ne graecum quidem est. 692. κακογειτων non est Vicitus , i inus, sed vicinus seu a Gnis mali, ut recte post Lessini turri vocem hanc e Xponit Berotinensis editor . eadem c bimpositionis ratione, sitra κακομαντις, κακήτεχνος, ψευδοκήρυ', et alia. 693. 'rxρ ν ἄρνον αγι τυπον βαρυοροώτ αποκλαυσειεν αἱματ ραν. Locus dissicilis ob loliuendi formam dithuraui bica avis acta concinnaram; quem siquis verbum ver bo reddens interpretaretur, is lectorem ad aliuni interia pretem ablegaret. Tria adjectiva substantivo Hονον tribi iuntur, quod cum uno tropice accipiendum , cum duobus aliis propria significatione. Nemape δο νον ea metonymiae ratione , qtra caussa per essectum indicatur, morbum hic significat, qui vere βαμυἔρως et α,κrκrύς. At cum ανῖr εαον , si menda vacat haec Scriptura, proprie gemitum notat. Malim equi cthm αίπτυπα legere , quod advertit aliter Posuisse poetain verisimile est . ut Antig. I 34. et Sic perspicua pla rasis est: vrId grum GPloraret e in cena sanguine urn mor&ιλu, ita, ut is qui gementem m/ iret. suis ge/n L. tibus illi responcteret. Tot verbis opita est ad declaran clam vini adverbii α ὶἰrυσα. incidit nuper in meas nianus Programma Aca lernicii in anno Jenae propositum . in vir doctu, partem Itimus cantici illustiara aggressus est. Legendum censet,
328쪽
et vertit : neque guemquam incolarum infortunia sui pica num Ati na, is quo gemitus re3Ponden4 gravitet vulneratum homine ni Heploraret. Nilnia Iicentia grassatur contra librorum fidem absque ulta necessitate. Sam perspicua est Sententis et Proba S illaΣi S. αποκλαυσtio ad Philocteia tam resertur : οι δε γ ος κίε αGιo ad desideratum illum κακογείrονα. Meridiana luce hoc ClariuS , nec inest quod tenebras offundat. praesertim SI αίιίτυπα , quod POet AIn ScriP i5Se arbitror , restituatur: et in his neutris pluralibus ad Verbialiter sumiis , quis nescit frequentes ii Mariorum errores 8 SequenS VerSus Cum SirOPhico non qongruit examus- sim; nempe pes Pedi non respondet, quod quidern haud quailuani necesse est. At Triclinius versiam a tribracli y incipere Voluit, iiiii voci διομαδa par esset, et harbariim finxit Voc bulum BeoAρυἔρωτ , cujus varietatis Turriebus non meminit. 69b. γ' - Ηanc scripturam versus flagitat. Vulgo ου',' sqq. ἄ-εμαε σοι. Mendose in libras εἴ- ris valet τινα nempe ei Rα , ol τινι nempe φυλω, utro Vi S nona ine ex Prae edente ηπίοισι φυμοις repetendo. In Sexl. Versu libri omnes habent, ut duobus in locis ustollius laudo, φοροαδος εκ τε γας ιλlis, manifesta depravatione. ἰκex glossa inepsit, et ri remansit ex cess, quod, Structurae lege nasitante , reposuimus. Quod Turr eb ira devii ἔκ γε γας nullius veteris labris te nititur. Leviculae mendae loc In hunc ita Obsclarave iant, ut quo se verterent interpretes, non invenirent I de confixis avibus nescio quid omniarunt, de quibus poeta ne cogitavit quidem. 7ob. εξανίη. AHuS et veteres codd. εξανίνει. o 7. ουκ α δν. Sic CO Id. omnes, Iucte. OIdo e t: οὐκ αRωι αἴρων τι, αφ ων νεμίμεσθα ανε ρες αλικία ι, πλην - NHait Satie Planius, ita ut nil rat ReisLia ineptissimam conjectura in , non solum nrasnopere probatana, verum etiam receptam Berotinensi editori fuiSSe, οἰκ αγροῦν. Locus mala interpunctus erat: σπύρον cuin I ερας γας Jungendu III. Praeter fruges, alia sunt multa , quibus Vescuntur hoδnines , fetus arbo im, pecti tu in praxia ventus, lac , caro, quibus homo claudus, aeser, Solus in deserto et imculto litore oninino carere debebat.
329쪽
gliscis inepta in scholiis profertur explicatio, quae ex glossis inter coridi eum lineas scribi solitis petita , ab excerptore male accepta et isiterpo lata fuit. Glossa ad voceΠ1 σῶαrela pertinebat, quae in illa lectione non aliter accipi potest quam pro λα πῖανούς. At ἀανοῦν, si recte se haberet,
ad rόξων , sagittas tum notans, adpOSitum eSSet. Verum quam abhoreeta Sophoclis suavi sacilitate duo epitheta non dissimilis significationis unisubstantivo tam invenuste et languide adjungere, ωκυCολαο νοξων π ανι, lotiam inficeta est ejusdem vocis in uno versiculo repetitio , modo polucres sagittas per appositionem notantis , modo vice substamivi cipea rassata est falc librariorum socordia, quae exemplaria nondiim temera verat veteris scholiastae aevo, quem manifestum est diveriani Iectionem
ΛΕΣIN εξ ω- ολων τοξων ανυσν φορύκν, poetae vecta dePrehendere facile erat, nec tamen ad ea animum appuli, antequam Scholia retractarem, eorumque novum exemplar concinnarem, typis iteraim describendum. En tandem locum restitutum facili nec minus certa emendatione 1 πλην ε ζ ωκυος λωπ
ανυσειε γασΤριsophoclem hic Mignoscent, opinor, Nam qui, reclamante metro, cανάνατ'ανους suadebat , tuni is qua junctim Og ανους α6Mιt legebat. 7I6. ει που γνοι η. SiC ad naetii rationem legendum. Vulgo οπου γνα νquod nec ipsum satis ex indole linguae est: oporteret enim aurου αν γ' , 719. παιοῖς υπαντ-ας. Uectum υπακrαν cum tertio casu jungi soIet hic autem casu in simplicis adsciscit, Vacante praepositione. 7ai. ἰκ κείνων. Sic codd. omnes. Mendose AlcluS εἰκεινων. gl. τοῦν κακοῦ 728. πασιν, quod pro παG ad metricam legem reponemium monuit He athius , est in T. et in scholiis. 733. τί διν. Ad hiatum non adtendendum, cui Vitando minime insere da particula δ;. Nilnis concitatus esse non potest mirantis ferino. τί ι σῖ, Ar&ρας, τί ου in scena freta tuentabantur sine aurium offensione. Vide Μarx- Iandum ad Suppl. Io 9. Musgravium ad Phoen. 9o6. Sic riirsus infla 753.
330쪽
in posteriore meni bro repetenda αποῦ κοινου Prioris negati O, εγαν μηνίναμπι γέλας. Vide Eli Mathi uin P. I 694. l. 7. quide in ratione de senditur plurimorum libroruim lectis in Oecl. T. 333.
774. προνοιας γ ουνξκ. Sic in B. Alii particulam omittunt. Confide, Wιore cies meant qui dent Provide/itiam faec I/t t. 7So. κεἰσΤαλης. Sic ermen date scriptu in in B. Peri' aut in aliis καὶ ευ- δαλής. Atticis καὶ Semper eliditur. In Stobaei Florilegio p. 83. editionis Crotii corrigenda Sintilis scrip : tirae nienda:
Perperam ibi excusum καὶ αεινής. 781. πορσύνεrαι. Huc pertiri et Pliotii glossa, clitarii iii I exico. Ve xii ni explicatio illa inter grana uiathcoriana nugas reserenda. πορσύνεται hic valet παρασκευαζεται, ἔζοιμα ται. 78 u. αλλ' οἰν δίδοικα μη ατίλης ευχη, τεκνον. sic legendum, Ut Tou pius monuit Cur. Nov. in Suidani p. to 5. Dimittitur Verbi ini mi vel γίν,ἔπι. Nihil interest scribaturiae μκ αrΩ.ης , an , ἰ τιγ ς, ut In his vel sibus apud Stobae lini: