Dionis Chrysostomi orationes

251쪽

αὐτῆ κατεμείναμεν. ἔπερ τυχομεν τάς βῶς ἔχον-.τες, α, τινας σκηνας πεποιημένοι, -- αὐλην οἰse ineuleare voluisse , an librarius impriidens de sit as siderit e superioribus repetitum. a' malim πολα δνώ, αλααρ. pras, oves, sues abigi ad macesium, quo caemes Himeon fidantiar sed errant in iliis gre trita equi, qui non sic conciduntur ergo κατακόψα hie latui more vita

pauit Dio, pro diiunt Asmouisissicere, coinciisωρ, istae pro ingeniosis coinitionis, quam ruri veris estis, ιαμρ-J tena m impensi resistem mi et vir

252쪽

ρ , veluκ αν. In V. L. Venetae repetitum est demiσχυρὰν, quod est in texto quod indici est, a collectora in aliis repertat esse alia in lethionem, quae sine dubio fili alterastra ex illis duabus, quas posui.3o molirii hic aliquid Casaut onus, sed infeliciter Verissa bene habent. facie inus, inquit pastor, saepiniquandam, vitulorum soluminodo Matia, intra quana vituli continerentur, a ferariam noxiis tuti, et id quid ei in istam soluininodo aestatein, non ulterius reii percepit et reddidit liue res hunc a viri. , .niuret orationem subaudi itaque patres nostri uinque iam Gaalmitiis proposuit, ritu soluirini o

tamen id ipsin iam ipsi Venetae inmin, iuerpretans friuolui cistud placet. ne dubio Casmisonas veru in se mutarinu, quia hiis exarauitur inter se persimilibus.

253쪽

διετράφησαν ἀπο χωρίου μικρου παντελως, aer χον εἰργασμένοι πλησιον του ταθμου τουτο ἐπι ρκε σε αὐτοῖς ἱκανῶς, ἄτε κόπρου πολης ἐνώσης, ασχολὴν ἄγοντες ἀπο βοων, προς Θηρον ἐτραπτθαν τοῦ π αὐτοὶ τα δὲ κήυσα κυνῶν δυο γαρτων ἔπομένων τίς βουσιν ' D, μακρον σαν

254쪽

Θυγατεροι. Θνήκασι - ἀμφότεροι περυσι χρο

o laeum laune Casaiabonus depositum reliquit pro desperato , questus, obstulissiinum esse. Morellus, item imis peditui appellans, attulit e regio suo lectionena, a quanaain adhuc inpellitetur multo magis inexplicabilia sunt, quae Anglus et Vol proposuere, quae t et erre taedet. Breuibus Itaque, quoni octo constituenduin hunc lo- eum existi inena, scam sana sunt reliqua innia, praeterqua in quod nun verbum άπείχοντο sit pol των ἐν addendunai, et pro λω,1 leg. ut sie decurrat Oratio:των μεν scit. κρεων ἀπει χοντο, n eat nibus ferinis Ie- abstine,int, easque fastidiebant, si suurati essent pa-

255쪽

λεποH λεγοντες; mim nutarem vulgatam, si imo sequeretur 1σα post iσχυροι δε ετι. sed cum ibi. - οντες suba sig- necesse bic est participium imperiacto 3 4οοWἰς si recte tu Veneta. γε γενώ Moress. ε μ 3 quod si secus h. e. a pecuniati essemus.' syli distinguo ut maxime, quam splendi sisti irae porct amus. ἐδυνάμεθα μάλις Miserabileii inmoduin corrupta est iistinguenὸ ratio in Dione vulgato, utroque quod in Veneto minus est indimandum, atque

in Parisino nos vero laaec, quae minutiora videntur, pariat diligenter annotabimus.

66- πύργους haec duo vocabula ita sunt accipiemis, v a Dione ipso subiecta, illuniuiationis ergo, quo lector intelligeret, quae aedificia velistor manr nam v tutiori, quiaeni sim perlatinii minus decent. .

256쪽

μεν λύγος ρηματος, οἱ οῖ πολῶς λογους των μεν κουον πολυν τινα χρόνον, τῶ δε ἐχαλέπανον s. λεις φθεγξαμενοις, ἐν γρυζεν ἐπέτρεπον.

257쪽

48 καταβαλόντες ι eis, quod ipsa rei ratio flagitat

atque demonstrat in hoc consentiunt interpres latinus, Casaubonus es Angliis. Veneta et oreti dant καταλα- .. βοντες, - L. Venetae καταβαλλοντες, paulo nainus recte, sed quot ferendo sit. In legio misse καταβαλόντες nullus dubito, tametsi operae Morelli manuna perperat reddideriant. 9 τ ι νος J sic dedi mii accentu in penultinia intere enim. Morelliana rινόζJ sed hoe Morellus iam duduin occupauerat, Paen olim pepercernn inspicere, non sine causa ego equi lena, vidi tamen postmodum, olli rem quoque interdum satiri triportuna loquiirum pensio pecuniaris, ad onera resp. inuincla. iiii et orariviis visus , am i et minaci vultu, voce truesbiu ad considerationei a seriam et alientani in propostae reuocatis ab inteinpestiuo risu.

258쪽

νυν ποιῖσι τινές ' οἱ Α, την χωρα κατανειμάμενοι μη π- αντες ὐής εα ἐπιτρέ, γητε τοὶς Θηρίοις σίτου λαμβάνειν καμάνδρα. - ακέσας εγε- λοισα ἴσον ἐδυνάμην μεγιτον τοῦδε πληθος ου κα

τροις ταυτα κείνου λεγοντος, πολοι προς

euius ille interpretationein ast h. l. retulae .

259쪽

δῶ, τοῖς οἰκοδομοῦσι καμ φυτευουσι την δημοσίαν γην χαλεπως χειν, αλα τοῖς κατο Θερουθι.

ss ὀλο- ω πίαν sic recte exhilniit Morest explicatani lain quae in Veneta est Oλιγαειαν; quam lan uin non intelligeret vir docti M. ueni saepe desimo et lam

iam ininus tanaen aia teritatem

tae rationem. Iuni tamen recentiores Mieci in in eius inodi minuisis, ad ἀκρίβεια pertinentibiis, ne- gligentiores, quod neseio an ham raro librariis umptuanduin. nain saepenutriero in Deni lienis odim . . Augusta notavisinissu in reperi, quod est in vulgatis, e lain ubi oratio id poscit.

s7 Anglus vult ως χρη μοὶ δοκειν , recte ille quidem, si Dioni placuisset si loqui Sed vulgata ident dieiti

260쪽

βόντας, τὼς με ἀφορμην τινα εχοντας, κω πλειω '

ρα, τά τοῦ ἡτορος τέτου πρόβατα, σωθεν εἰς την. αγοροι ἐμβάλει, - κοιτανέμετοι περὶ ' , το βου-