장음표시 사용
142쪽
intelligit. Nani alio git in , et i, et υ litvi ae α paeaeposita, sy labas faciunt, ut in ἴασις, et Γαὶος; non autem tales , ut in&Viso proseri Valeant f. 02. Et Tlico Sophista. n Incertam allicin elocutionem sacit , et σὰμ teolis a Dialecticis dicitur , praeter Comuiu nem illam divisum ac indivisum corripieti 1υlente in; ut in lIoez
f. 95. Idem et Arius x ei bis, quae corana pii in i liniversalis Consilia Patrimus laciebat, demonstrat. Cui 13 enirn VOCal ulum ouοούσιος admittere nosset : hoc sacere , ut Λpostolum Paulum sequatur, ἐκτρiπεσθαι τας βεληλους κ ὀυOpωυiας, et τας β ξ βηλους 'κῆνορω ας περι στασθαι admonentena. Naim in utroque Apostoli loco vocabulum κευορωυέα: per e scribitur; ille autemtioo, Veluti per αι scii ptuni esset, intelligebat i . Qilo I sacere non par esset, si et lunc αι et e non eodena H odo prosereritur. f. 94. Anonynnis. ii Quatuor sunt antisti Cli Ortim Consequentiae. Illa quae per o fit; cui ilia, por ob sc Iibit tir, respondet ; illam per ε, cui quae per αι respondet; illa quin Pert, cui qui tu per η, Vel et quae per εt dipiat laon guin , respondet; et illa per υ , cui quae per οι sphil longum, res
i) De Narratione. Σὶ Adversarii die lint quod divisio
non in πεσοῖσα , πας. υσα , sed in αὐλου- τρὶς, αυλοῦ τεις intelligi Potest qui dein divisio et in αυλ. ἰη admitti; sicut et apud Diog. l .ae uti uita est in vita Zen.) ; αὐλητριs πεπτωκε, et
πῆ cdra cliviaionem intelligere Theovidetur; ideo et L, inter αὐλιερὶ et
144쪽
I. 05. Et Mictaei Glycas. n Tunc Nicetas quidam Eunuincliti' principe apud Copronymum laco, qui nihil aliud sciebat,
quain edere ac bibere, Patriarclia creatus est. Hicce quum aliquamla Evangelium iu cella sua recitaret: pro eo diceti duin ei at, OX Evangelio secuitilum Matiliaeum, pronun- Ciaverat secutidum Matthatum. De quo ali luis ex adstanta iis
dixit: noli αι dipli iliongiim dividere; nus aris, dixit illo cum iracundia ; nam diphuisugos et triphthongos anima mea Velieis menter odit si . S. 96. Et Eustathius κρυος et καινος, et παιδε et ροπεδα, et ἡτέρωθευ εταίρου, et εχελiζει αἰλιυου ί S γ. , et αἱ αλλαι ἀολλέες si Parochesin sacero dicens. Quale etiam sequens est, αδι' εἱαωυ; et hoc Poetae Palladae.
S. 97. Latini etiam prisci, Aulo Gellio teste i , fenur a
'αἰvεσθαι derivari putantes, per ae scribebant. Hoc quidem vitiosum erat; siquidem deberent hoc per e scribere; demon-
atrat tamen non minus as et at Consonas e fuisse. De hoc vero
testantur et illa, quae a lingua graeca derivata, olim forsan per at vel se scribebantur ; Dunc Vem in iisdem literaa in latino sermone utuntur; quale et Peto, ab αἰτῶ, ut videtur, initium trahens, est. Qita ex re et Dioscurides Praecocia πραι- κόκια dixit; et Terentianus in sequentibus assicina n Aχρα seimpex et ἐῶτα quem parant Graecis sonum , n Λ et e nobis imitant; sic enim nos sexibi intis 2ὶ.f. m. Meherchus autem , qui et thoe, sicut metuita alia , ab Erasino deproniserat, dicit. Si Germani Καῖσαρ Κaiser divisim proiiunctant, quid obstiti etiam in lingua graeca αι divisim proinseri H Gi, alieno pariter exeinplo utens, respondeo; si Galliai diphthongum in sexcentis dictionibus sicut e proserunt, obstat liadivise αι etiam in graeco sermone pronunciari
146쪽
S. D. Aυ non divisim, ut latina ara, Sed ut aspronunciatur ;quosi quidem, praeter generaIiter dicta, etiam vectis antea vitatis Plutarchi satis demonstratum est S. 0i . Dum vero αυ ante consonantes γ , δ, λ, , v, ρ, et ante V ales , quibus Praeponi potest, occurrit, litem β prolationem induit; cujus d monstratio sequentia sunt. n Sciendum Vero ... quod Καλαὁρέα non Per αυ diphthongum, sed per β exactiores scribunt i i S. 52. . Nam αυ et ευ diphthongoriam υ, ut Athanasio videtur 2 , AEolensium δασεῖα, digamma nempe est 5), et ut β anto dicta elementa profertur. 1 oo. De his autem et Cicero testatur. v Quum Marcus Crassus exercitum Briindusii imponeret , in porta
caricas Cauno tu ductas Vendens , cauneas clamitatarat. Dic ismus, si placet, monitum ab eo Crassum caverae ne rret; nec
fuisse perituruin, si omini paruisset si . n Ex quo liquet quod
naturam ipsius . fugietis , ipsi iis isum in marem vertere , scilicet vi, sancivit; contra ionica ipsius α soliditatem devitans, desertur ad s. Hoc-autem sensinitium est plerumque , ut prae liximus; hoc vero similem sonitum protulerit, at si diphulongo vi extendatur , Per ἀseripta , Paulum de masculina na-ttia a conse Iiritur. Aristi I. I. e. L. II. P. 92. Hic locus, cerae vitiatus, sic a Methontio emendatur. D Hoc autem . semininum est Plerumque, it praediximus; ι verra similem εο num protulerit , at extendatur n
p. 298. . At in omnibus manuscriptis , quae in Bibliotheea Caesarea Parisiensi sunt, ita haec leguntur. D E autem semininum quidemeat Plerunt lue , ut Praediximus ;cum vero, si extendatur, similem sonum cum au diphthongo Per visita nonnullis per a) scripta , esserat. Paulum de raras utina natura consequitur D. Haec igitur rectiora mihi apparentia , consonam esso. deinonstrant. Μeibomius vero, elisai paulo ante, se undein sonum habere eum a dixerit: in sequentibus ejusdem soni illud esse cum . aisia verbis demona uat; manifeste si hi .contradicens, et aeque illi, us ref tatis Praecedentia , et vice versa.
i) Eustath. Parecb. ad Dionis Perieg. p. 55. α) L. c. P. IO. 5 In multis quidem , sed non in omnibus dictionibus, ut milii videtur, s pro aeolico digammato
147쪽
καὶ ἄλλοι ἄλλως ηχουσιν. Ei ει οὐν τούς σορους τους δε Eλληνι' τὰς πρῶτον προσδιορίσασθαt, εἰ Api φανης etην Τῶν Λακωνικον, ἡ τῶν Μολοσσῶν, η τῶν Αργείων, η τῶν Μελιταιων, η ἄλλου τινος εἴδους κυνῶν φωνην διὰ τού ἄυ ὰυ σημαίνειν ηεούλετο , κλα χαῖν τὸ γενναῖον τουτὶ παράδειγμα προς ἐπικυρωσιν της ιδίας γνώμης προτεῖναι. Περὶ etης ει.
148쪽
tunQ etiam αυ iii visu, ac auxta Iatinam consonantem VPronunciabatur.
S. Io I. Denique Meheresius et Gieccus si) vel ex eo αυ)uXta latinam au pronunciandam esse putant; quoniam Ari εt Phanes Vocem canuin per αυ αυ exponit ; qui non IV εed Gu au clamitant. Quod ex animalibus nillil recti de Vocolaanaana conclussi possit, antea dictuin est S. 2O. . Praeterea innuinorae sunt canum species ct varietates ; et di Versas voces singuli canes latrantes edunt; et alii quodammodo
G Gu, alii , , , alii et alii aliter sonant. Deberent ioitur hi eruditi Hellenistae prius deterininare , si Aristoplianos canum Laconici HIIT , Vel Molossorum , vel Araivorum , vel biclitaeorum, vel aliuscujusdam speciei vocem per αυ αυ exprimere vellet; et posteaiyenerasum hocce exemplum ad confirmandam suam ipso1 rum opinionem nobis proponere.. De εt. S. Iou. Et indivise ut i longum pronunciatur. Quod Vero
hoc Verum est, possu navis eJ multis Veteribus confirmationem.
assumero. Divus enim Plato id ipsum in sequeritibus subintelligero milii videtur. D Maris itaque principem Ποσειδῶνα V CRVat , quasi ποσιυεσμου ουτα; ε vero fortasse decoris gratia
adjectuna fuit , t). Et Aristoteles. ii Annominationes autem praetor literas iaciunt ut dicant non quod dicunt, scd quod inVertunt nomen. Ut illud Tlieodori ad Niconem citharodam , ἡττει σε; simulat enini dicere contactae te, et decipit; aliud entiri dicit 2). Quamobrem discenti jucundunt ; quoniam si
non existimat Thracerti esse, non Videbitur urtanum esse 1 3).
Talis est et haecce in nostris Scholis usitata propositiuncula. Et ῶά γηστῶν ριλεῖς , πόσε, αἀλλοα τὰ χηνῶν ; quos dissicilis intellecta inexpertis apparet, εὶ Δὰ ιησσῶν quidem Pro Iωάγυης Φυ, τὰχnvsu Vero pro ταχιυου accipientibus. Et hoc Philosophi Cy-
150쪽
nici Diooenis urinne adolescentulo vestimentorum suri in balneo dictum : ἐπ' ἀλειμμάτεου, ἡ ἐπ' ἄλλ' ἱαάτιου ; nam i jucundus sermo fuisset, si prioris Vocabuli litem i, quae in postoriori est, consona non fuisset. S. Io S. Et Herodianus in sequentibus ; n Xέρηῖ, sicut Αρηῖ; factitin Vero est sequenti modo. Est dictio quaedam χερεiουος in genitivo ; et in accusativo χερiiουά περ καταπερυώv. Quen ad modum igitur accusativum χaρείουα, syncopo facta, dixit, ἀλλά
του Γιον ἐγeivino eli χερεια ; pluraliter Vero χερείονα χ ρεια ἶ χῆρορεια δὲ χειρονι δόσκει; eundem modum et χερει aut χερrei, et quoniam ii male sonat: rei utata est ει diphthon rus in ηη i . Exliis itaque et et i ejusdem soni esse demonstrantur; nam SeCUS hoc non fuisset absonum; et quod eliam η non ut duos profertur; εic
enim magis absoniis sermo eVMimet. Emendata autem est CaC
Plaonia per η, cui iis prolatio a prolatione e aliquo modo, ut praedictum est S. 59. , olim disserebat. S. io . Et Eustathius in illis, quae parechesin sacere dixit
parechesin faciunt, quae 3 ana in ὐπέδδεισαυ, οὐδε τ' εΛσχυ nota est η H; et πείθει του Πειθι αs apud Hermogenem a . Iterum :3, De εὶλύω sciendum est, quod in antiquo dictionario oretino alphabetico digesto invenitur hoc in litora i sequenti naodo :ἐλύσσω limo obduco. Fortasse vero lueo scriptura provenit ex eo, quod par hesin lacere ἐλύος ot εδεύσσω in dictis videantur; ex quo putarunt quod ἐλύειυ et ἐλύα pari modo scribantur S). Por-xo, Ju in ipsum, Neιλεύς eandem prolationem, noti Vero Et Sem Pturam eandem cuni Nηλει habct ). Et μεiυα et μῆνας pare- Chesin sacere alibi idem asserit. Talis est et hic versus Hesiodi,