장음표시 사용
121쪽
τινὸς των προςοίκων βαρβάρων, ἐφθάρησαν και τῆς δυνάμεως τῆς πολλῆς ἐστερ θησαν. τὰ δε τελευταῖα προ Toυδε
τοὐ πολεμου ὁ δῆμος αυτῶν ἐξεδίωξε τοῖς δυνατούς, οἱ δε ελθοντες μετα τῶν βαρβάρων ελοίζοντο τοὐς εν τῆ πολεικατά τε γον καὶ κατα θάλασσαν. οἱ δε εν τῆ πόλει oντες Eπιδαμνιοι επειδῆ επιέζοντο, πέμπουσιν ἐς τὸν Κέρκυραν
πρέσβεις ώς μοτρόπολιν οὐσαν δεομενοι μὴ σφῆς περιορῶν φθειρομένους, ἀχλα τούς τε φεύγοντας ξυναλλάξαι σφίσι καὶ τον τῶν βαρβάρων πόλεμον καταλῶσαι. ταῖτα δε ἰκέται
Optimus h. l. interpres. Is refert verba set ἄσιάσαντες - ἐφθάρησαν inter exen pia αρτιβοχίας, uni 3iguuiu enini videri, bello an sedi ti Onilnis perierant; utvli non posse eos 4n. πολέμου periisse; ita. que Rei te liti ἔλIn esso: Θ l,ello Reditio ites ortas, et a seditionibus labefactationε ni vir uni; Graeco enini non dici tin δ πολέμου ἐφθάρθocti . Aristi l. cl. dict. aini pl. c. I 3. et ipse h. I. attingetis ait, si ui Plice in orationeni esse per participium στασιάσαντες, asperioren reddi, si dicatur: ἐπειδη δὸ εστασιασαν. eterum ἐφθάρησαν non est perterrent, sed: eoratum Tiro fractae ginit. Cons. Bupr. c. 2.
n πατρίς etc. citat h. l. Pollux IX, 157. θουκυδίδης τε καὶ το ἐξ
δίωξεν εἴρηκε.ώς μπρόποχιν ΟυσανI ,,Coloniae eundem honorem Origintinia aliis exilibebant, alieni silii parentilius. Ita ue Metius Fufetius, Au, a nomian dux us. Dionys. A. R. III, 7. ait Romanis, Albanor in eo lonis : Sa ς γὰρ ἀξιουσι τιμῆς et υγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ τῶν ικγόνων, τοσαίτης οἱ κτίσανTες τὰς πόλεις παρὰ τῶν ἀποίκων. Ita Curtius IV, 2. φιippe Carthaginem I imae eondiderant aemper parentum Deae m. Apitii Hel odo tu in mioque VIII, 22. Theniistocles negat
Iones i iste amere, si ii contra patres Inilitent. Q laenani porro fuerint liuet iura, quae Oriminibus debet,antur, non alien ini fue mi, Palicis h. I. perstringere. Ρmnio imitur ii, qui in coloni tinx niti liiintur, armis Et cuni meae I a civibus suis in stirii et antiir d publico, ut docet I, illiin. in argum. Dem. or. d. Cliersones. Prae terea Pul, licii iis diplomata dat uritur, quae ὀποίκια VO 'ahant, teste IIJrperide in Dr. Delitica apti l IIarpo . , quorum exemplar, ut opinor, in arcti ivis pili licis servabatur, ilii O eos ei res optinio iuro esse et bonis oni inibi is in lianc aut illa in coloniani ni issos i ppareret. Iani quDd Praecipulini est, sacra PatI'ia coloni securixus portabant, i nenici te sacrunt e penetrali hiri is depro Intiinx etiui censuria: quud docet auctor Etum. Μ. in πρυτανεῖα. ot et ὀ ἱερὸν
122쪽
σπὸ τού πεντανδιου του Ἀθηναίων ορμηθέντες - ἐς ἀποικέην. quiti iri leni ignis si casu exstinctus esset, ex prytaneo conditor intae condi ei, in oportebat. Moris quoque erat, ut coloniae quotannis legatos in maiorem patriisna sic Curtius vertit quain Graeci μηνοόnoλιν dicunt niitterent diis patriis sacra iacturos. Polyb. XXXI, D, 12. ναῖν ἰεραγωγὸν, ἐφ ης εἰς την προν ἐκπέμπουσιν οἱ ποδόνιοι τας πατριους 4Πασας τοῖς θεοῖς. Et urtius de iis leui Carthaginiensibus ait IV, 2.: Carthasentenatam Iegatι ad celebran-
vin saervin annis ergamum more patris tunc fenerant. Ita vi e Corinthios gravitei insensos Core astis suisse legimus, iiiiod niore reliquarii ni coloniaruni saera putria Corinthuni Inittere negligerent, διὰ et o μόνους των ἀποίκων μο πέμπειν Ta κατειθισμένα ἱερεῖα
τῆ μητοοπόλει, ait Diodor. Sic. XII, 30. Sed Tlaiicydides cap. sq. aliud dicit, ubi Schol. προκαrασόμενοι, dicit, τουτέσra διθόντες raς απαπύς. ἔθος γλ ην αρχιερέας ἐκ τῆς μητροπόλεως λαμβάνειν, i. e. mora a erat, ut coloniae ab originibuε auia pontiseea aeripe rent. Qui uios in priniis notati lus est; ex hoc enini, ut Opinor, iunico liuius in rei pretis Inco id discinitas. Supprest, ut dispiciantiis, quaenam fuerant illa γέρα, Plae a Colonis praestari nios strat in publicis solennilnas ae luisis. Schol. vii leui illa interis
Sed et ni ulta alia privilegia intelligi puto, cuiusni odi sunt ἐπιωραμίαι, κτῆσις γης et cetera, Viae in decretis G rἔiecorii ni passi in legunturi quin Etiani si quando coloni aliarn coloniarn aliquo delucere vellent, Iliori A Erut, ut ducent a n aiori patria postularent, quod testatur Thue. s. cap. de Epidauino: otaioris M ἐγέ-
et o Φάλιος - κατακλοθείς. ΡOITO ad liuec iura μητρο)tόλεων et poloniarum non inconina Ode, Ut actitror, revocari possunt et iniiceni coni poni iura ecclesiae Itonianao, quae niatrix est et ti
lue dux esset, coloniae Rutent ei cederent 1, 38., nisi iniuria afectae Pssent 34. Contra nivi arena patriuIn pugnare adeo nes id eliatur, ut Melii obsidionem et interitiini huic iinpietati pram errent, Iil, r. V. extr. Ipsae coloniae si in discrinilne essent, adninore ni patri una confugiebant. VPIiit Epidaninia tib Oxulibus t baritiaris vexati prini uiti a Corcyraeis , deinde a Corintlitis hieluxiliuni petunt. Coiintliti, curi Atheniens s Potidaearn a rosis iuri essent, periculunt dona esticum arta traii I, 60. Puttini praetidi uni eo niise 'unt, partini Peloponnesios ad belli In excita iunt. idem post clade ni Ailit,i'aciotamini ad uitis tutelani adsueruntlΙ, i 14. et SI racusanis ab Atheniensilius Di sessis openi ferro tecrevserunt M, IS. Pro quo in colonos studio ab iis vicissi ninulta benevolentiae et observantiae docunienta acceperunt l, 4., et a Leueadiis, Anibraci Otia, Anactoriis navibus adiuti sunt l, 46. Ita lue hos Oinnos una cuni Corinthiis Lacedaemoniorum
artps secutos esse non n trahere. Add. I evn. onusc. v. I.
123쪽
25 ἱκετείαν οὐκ εδέξαντο , αλλὰ απράκτους ἀπέπεμψαν. γνόντες δε οἱ Ἐπιδάμνιοι οὐδεμίαν σφίσιν ἀπὸ Κερκυρας τιμωρίαν Ουσαν, ἐν σπόρω εῖχοντο θέσθαι το παρό καὶ πέμψαντες ες Λελφους τον θῶν επῆροντο ει παθαδοῖεν Κορινθίοις τῆν πόχιν ἄς οἰκισταῖς, καὶ τιμωρίαν τινὰ πειρῶνro ἀπαυτῶν ποιεῖσθαι. ὁ δ' αυτοῖς ἄνεῖλε παραδοῖναι καὶ γεμόνας ποιεῖσθαι. ἐλθόντες δε οἱ Ἐπιδάμνιοι ες την Κόρινθον κατὰ τὸ μαντεῖον παρέδοσαν τον αποικίαν, τόν τε οικιστηη ἀποδεικνυντες σφῶν ἐκ Κορίνθου Axα και τό
χρηστοριον δολοῖντες. ἐδέοντο τε μ' σφῆς περιοραν διαφθειρομενους, ὰλλ' ἐπαμύναι. Κορίνθιοι δε κατά τε τὼ
δίκαιον υπεδεξαντο τον τιμωρίαν, νομίζοντες οπ ησσον
έαυτῶν εἶναι τον αποικίαν η Κερκυραίων, ἄμα δε καὶ μίσει
των Κερκυραίων, Oτι αυτῶν παρημελουν οντες ἄποικοι ' ουτε
γὰρ εν πανούρεσι ταῖς καιναῖς διαντες γέρα τα νομιζόμενα
eonridere recte clim pra p. nant Im significante constria ituris V.
matth. Gr. p. 843. et III, 75. VII, 7 I. ΜοT verba την ἱκετείαν
οὐκ ἐδέξαντο nal et etiam I io Cass. XI. I. 43. 25. ἔν ωπόeω εἴχοντοJ Reifici iis coniecit ebis et o θέσθαx τὸ παράν. Νon necesse est. v. vesset. ad Herodot. IX, 98. Sallust. 44. dixit: in incerto habuere. Mox dedi ἐπήροντο pio viilgR- ἔ nvoώτων e codil. v. Stepli. et Bene l. Cons. III, 92. me I., quanquam etiam ἐπ ρύτων legitur in eadem re I, 118. et alnii. Ουτε νσε - ἐπαιρόμενοι J In his nulluni v iam finit lini est. Itaque nonnulli, velut Achol. , dixeriant, γὰρ al, Inclarε , alii hanc
III, 307. καρπιν βριθομένο, ἀντὶ τοὐ βε Geras . situ in exein pluria addit participii pro verbo linuo positi, non aptunx est: nanx ibi
124쪽
28. Participium pro Verbo finito minus attento positum videra possit ap. Poetas, ciui coniunctiones εἰ, ην, ἐπεὶ et sinities partiis ripio iungunt, ait Honi. I l. XXIV, 42. αρτ' ἐπεὶ ἄο μεγάis τε βίειαὶ α νορι θυμ οῦ Εἴξας Liae ἐπὶ μῆλα βροτῶν, I, α δαῖτα Ιἀβηοιν τοῦ Arιλεύς etc. v. Herm. ad Ug. p. 832, 305. Eur. Electa'. 533.
l496., lihi animus Io Plentis peICulsus non sinit orationern temni-iari, quare recte lineolani abruptae orationis Signum apponunt.
raeterea Popp. ol,s. P. 57. asseri I ind. Ol. 2, 102. εἰ δέ μιν χων τις etc. Sed Herm. ntonuit, ibi itIn endun esse: εἰ ἔχων τισἰ1δε το μέλλον, ut apodoxis prorsus stippressa cogitetur. It prosa ratione Popp. se vereri ait, ut ei et ην et similia curri pateticipio:onstruantur. Afferunt tan en Ilerin, ad 1ig. I. I. Xen. Mein. II, I, 25. Plat. Ula aedon. p. 87. B., Schaeser. ad Eur. El. l. l. ed. yairier. Plat. Phaedr. p. 260. D. ἐγὼ γὰρ οὐδένα αγνοούνra τάλε- ς αναγκάζω μανθάνειν λέγειν, ME H τις ἐμῆ ξυμβουλὴ κτησάμενoe'κεῖνο, ουτως ἐμὲ λαμβάνειν, I renix in D Oe deIq. philol. mire. aus . Setis. t. I. p. 172. Xen. Hier. l. 30. ωσπερ συν εἰ τις ἄπειρος ιν δωσει του πιεῖν οὐκ ἄν ἀπολαίοι, Οἴτω κωι ὁ ἄπειρος ἄν ἔρωτος, ιπειρός ἐστι των ἡ διπιων σφροδισίων. Sed Breriit hic ex infin. πι- is, qui in sequentibus est, πίοι repetens supplet ad parti c. .n loco Me n., ab Hermanno allato, an acoluthon inesse statuit, elicriptorem in mente habuisse, post parenthesin ponere velitinxi nituni, velut οπὴν καταλαμβάνει και - πειραrαι, pergere autentia, quasi ante parenti iesin Posuisset βούλεται, ut scriptum iam elinquerit: και ἄρξας neιeaται. In Plat. Pliari it r. p. 260. D. ad er ις Rhipplet ἔστιν, sed Imagis in eam sententiam inclinat, locunt1sso cori uptela aliqua Vitiatum. In loco Eur. El. probat Canteri onie Ct Irant, legentis παρῆν Pro και γον. ns. Matth. Gr. p. 5. 806. Quod auteni ali iii an clo iislim participii pro verb. ii nito operi ap. Isocr. Panathen. P. 46 l. Lang. ἐάν τέ που δεῆσών αὐ- χῖς ἐκπέμψαι βοήθειαν - τοίτους ἀποστέλλειν μεχον, deceptua sum,lsa lectione , quani servavit editor, correxit Matth. Gr. . 327., x qua correctione ita legendum est: ἐάν τέ που, δεῆσαν συrohe
'φισαμένων των πόλεων α πασῶν, την διοδον εἶναι, ad ἐν videtur lx praegresso διιέναι repetendum esse διωσι. Aliu In locum V, 8. extr. εἰ δέ τε δμνωονούσιν onoτερσιοῖν καὶ εἴ του 7ιψε λόγοις δι- αιοις χρωμένους συορκον εἶνas ἀμφοτέροις ταύτη μεταθεῖναι δn ν, ἄν δο- ῆ ἀμφοτέροις Emendes facile ex cod. ΜO G. Rcribendo δτου pro
et τόυ. cui scripturas proxim un est, quod te itur in A. B. F. οἱ Ου. In H. S. hoc loco litura est, et ad si inite quid illicit scri- itura eodicis h., mri habet solitin τοῖ. Verba in VI, 69., olim
125쪽
αλλαι αποικίαι, περιφρονοῶντες δε avroὐς καὶ ἶρ ματων δυνάμει δντες κατ ἐκεῖνον τον 'χρόνον ὁμοῖα τοῖς Ελλῆνων πλουσιωτάτοις και τ' ἐς πόλεμον παρασκευν δυνατω εροι,
ταυτικῶ δε και πολυ ' προέχειν εστιν με επαιρόμενοι, και κατὰ
τὴν τῶν Φαιάκων προενοίκησιν τῆς Κερκυρας κλέος ἐχόντωντα περὶ τάς ναυς. η καὶ μἀλλον ἐξ NIύοντο το ναυτικὸν και ἡ σαν οὐκ αδύνατοι ' τριξρεις γὰρ εἴκοσι και εκατόν
ad Dionus. d. C. V. Ρ: 76. pessime explicata retractavi in aet. pHI. Alonae . e. II. p. 328. Iaan in locis Aeselini cum Ileliodori comparatis Μuriti. Gr. p. 805. 806. aliter versariar, quam, Herni. Viger. P. 770., qtia verba Hναι supplendo participIa explicat. Conf. idein p. 776, 227. et Sohaeser. inel. ci'. p. 43. Ac videri sano haec ratio in Ioeis pli Iriniis esse lacili in a, ut aP. Eur. Νύppl. 410. δῆμος δ' o νάσοει - οὐδ τῶ πλουrω διδohe το πλεῖσrom
Participium pro vecto linito reponendum Xenopia Otiti h. gr. VI,
λέος γαρ ἐών, και φίλος, ει ι ών ἀπῖς, tibi εὶς stippleniluni ad oeγαλέος, et partieipsi εών sensus est: praesens, conti inraus verbo ἀὼαῖς, ut ap. Aristaenet. ep. 11, 2. ob de Oνθεisa φλέγεις, καὶ Ουκ ουσσειτρώsκεις. v. ad PIahit. Trin. 70. Coni. de usu participii, de quo eicinius, Dorv. Cliarit. p. 582. 410 ουτε - προκαταρχόμενοι J V 'innim cinroua ι et inde derivata μάσομαι, κατάπορο , Προκατάρχομαι, ἀπασομαι, προςaeχομαι Insaeris usitata vini liabent auspicandi sacrifieiuni et eaeientonias, eoque sensu interpreteris: sacra facere. Pi iniitiva auteni eoruni sigilisficatio haec erat : sui3 EIE aliquid . dct congosta rerurn Cupia sive ite penu tamPlam Priniitias, clei tore de copia, iit cons Ges, Ilai trire ex penu aliquo, tit diis osseras, utque accedit is sensus, qui inest in qualita et praePOSitione, quacui i veri ilui simple cun ponitur . Itaque Hunim us verbo ἀπάρχεο θυι utitur, ubi dicerevuur desecare crines hostiae; ἐνπάρξασόναι, ubi ex cratere hauritur ad libandunt, ut in praepositio ite ιnὶ relatio itisit ad eos, qui saeris intersunt, quibus lite hausta porrigutitur, undo libatione ni instituant. RiiaIe apud Aerioris ue i scriptores ἐ1rάeςα octa, In u liversiini signi lieat: porrigere, Verre, severatri. V. Hutini. Iexit. nr. 26. P. 100. Iuua verius Koρινδίω ἄνδοὶ apertuin est. Disiureo Coos e
126쪽
bπῆρχον αυτοῖς οτε ξρχοντο πολεμεῖν. πύαων οἶν τούτω B6'γκλήματα ζχοντες οἱ Κορίνθιοι επεμπον ες τὸν Ἐπίδαμνονιώμενοι τζν ἀφέλπιαν, οἰ κήτορά et ε τον βουλόμενον ἰέναι thλείοντες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Αευκαδίων καὶ εαυτῶν pρουρούς. επορεύθοσαν δε πεζῆ ἐς Ἀπολλωνiαν, Κορινθίων γισαν ἀποικέαν, δίει τῶν Κερκυραίων μὴ κωλύωνται - rὐτῶν κατὰ θάλασσαν περαιούμενοι. Κερκυραῖοι δε επει ὁ iσθοντο τους τε οἰκ roρας καὶ φρουρους ἡκοντας εοῦ τὸν ίδαμνον, τήν τε ἀποικίαν Κορινθίοις δεδομένην, πα-
ιέπαινον ' καὶ πλεύσαντες ευθὼς πέντε και εῖκοσι ναυσὶ και στερον ετέρω στόλω τούς τε φεύγοντας εκέλευον κατ επ-
νειαν δέχεσθαι αυτούς, θλοον γὰρ ες τὸν Κέρκυραν οἱ τῶν
ιδαμνίων φυγάδες, τάφους τε ἀποδεικνύντες καὶ ξυγγέ-iειαν, ῆν προωχόμενοι εδέοντο σgῆς κατάγειν, τούς τε pρουροὐς Οἴς Κορίνθιοι επεμψαν καὶ τοῖς οἰκ rορας ἀπο-rέμπειν οἱ δε Ἐπιδάμνιοι οὐδἐν αὐτῶν ὐπῆκουσαν. αλλὰ Πρατεύουσιν επ' αυτοῖς οἱ Κερκυραῖοι τεσσαράκοντα ναυσι
ignificari pontificen a maiore patria amessit tim. Dativus autem panni u lo accipiendiis sit, ilia lilii n. At itio Ilaach. qui de In posi-urn ait pro: δια κορινθίου ἀνδρός, Piod Graece fieri nenuit. uanti K n ea sententia ρsse Tidettir etiarn Ροpponis, qui prii l. t. I. p. 21. ita interpriclatur .' ii Urte vel partem rictintarunt seligere 3 et per gacerdotem ea maiore patria repetitum sacra auspicari. miis si ad ni ille e velis. Olistat vPHHIlii καrόσεσθαι, PO illani Libiecto cuni ἐαὶ composito opus erat. Aliani igitur viam ingredior, lativos Me. ἀνδNί pendere facietis o διδόντες, ut stria eluia re torunx thaec ait: οὐιe ἐκ na νηγύeεσι ταῖς κοιναις, ου re κορινθιον ' νδρὶ διδόνree γέρα ra νομιζόμενο προκar ἄρχομενοι, tit iuXta se po-iantur, qu ἔ in solennilnis ullis , quaeque in sacris Dinis rant, teque in p/Glicia solennuatthua coiisuetos hυnores tribuenter , neque Olita viainia viro Corinthio in sacris, tutis te Oratio varietur, cuiuiraegresso stit stantivo εν πανηyίρειν. se I Ii εlelati isset ει noctκα-σαῆ. Sensu alit In lacra faciundi sive ein infer merrichten Ox κατόπεoctua l. e. καra ἰεὐοῖ ἄρχεσθαι usurpatur in Od. III, 5., uitiae Titu cycli leni, addita Driirp. neo, receηsisse fatendum si . Vis auteni pi appositionis illius vel in ἄρυεσθαι inest, ut 'suod auspicari sacra si iiificet. Culii vero κα et δαεσθαι UOni roit sacra facere, Tithicyllidi corripi sit in rooκ rrάοχεο γαι significare iotest ipsain auspicaridi fetera actionem. Munia pontilici Corin-hio trit,uen ta γ a) iiitelligo sitisse ea ipsa, quil iis sacrix auspi- tiliantur: ut la Ostiae capiti viliuni infunder , ni olan Οἰλαυrison spereere, is intis IlIe i I ines abscissos in i nem coniicere. v.
127쪽
LIB. I. C A P. 27. I 2 μετὰ των φυγάδων ώς κατάξοντες καὶ τους Ἱλλυριούς προς-
λαβόντες. ποοςκαθεζόμενοι δε τον πόλιν προεῖπον Ἐπιδαμνίων τε τον βουλόμενον καὶ τους ξενους απαθεῖς ἀπιέναι
εἰ δε μο, ῶς πολεμίοις χρῆοασθαι, Ac δ' O υκ ἐπείθοιτο, οιμεν Κερκυραῖοι, εστι δε ἰσθμός τὸ χωρίον, ἐπολιόρκουν τον 27 πόλιν. Κορίνθιοι δ', A: αυτοῖς ἐκ τω Ἐπιδάμνου ῆλθον
γελοι δri πολιορκοῖνται, παρεσκευαζοντο στρατιάν, καὶ
α ἀποικίαν ες την Ἀπίδαμνον εκ θυσσον επὶ τη ιση καὶ ὁμοία τον βουλόμενον ἰέναι' εἰ δε τις τι παραυτίκα μεν μ' ἐθέλοι ξυμπλεῖν, μετέχειν δὲ βούλεται της ἄποικίας, πεντήκοντα δραχμὰς καταθέντα Λορινθίας μένειν. ῆσαν δε καὶ οἷ πλεοντες πολλοὶ καὶ οἱ τἀργυριον καταβάλλοντες. ἐδε θοσαν M καὶ των Μεγαρέων ναυοὶ σφῆς ξυμπροπέμψειν, εἰ ἄρα κωλύοιντο υπὸ Κερκυραίων πλεῖν. οἱ δι παρεσκευάζοντο αυτοῖς οκτὼ ναυσὶ ξυμπλεῖν καὶ Παλῆς Κεφαλλονιον τέ
Ἀρμιονῆς δἐ μίαν καὶ Ποιζῆνιοι δυο, Λευκάδιοι δὲ δέκα καὶ Ἀμπρακιῶται ὁκτω. Θηβαίους δἐ χρηματα ἐν τοσαν καὶ Φλιασίους, πιλεχυς ει ναῆς τε κενὰς καὶ χρῆματα. αυτῶν δἐ Κορινθίων νῆες παρεσκευάζοντο τριάκοντα καὶ τριδίλιοι
128쪽
LIB. I. CAP. 23. Ioa' μειδῆ δἐ επύθοντο οἱ Κερκυραῖοι τὸν παρασκευήν, 28 ἐλθόντες ἐύ Κόρινθον μετα Αακεδαιμονίων καὶ Σικυωνίωνερέσβεων ούς παρέλαβον ἐκέλευον Κορινθίους τους εν Ἐπιδάμνω φρουρους τε καὶ οἰκήτορας ἀπάγειν ἄψ οὐ μετὸν
ῖσθαι οἶς οὐ βούλονται ετέρους των νυν ὁντων μῶλλον ώψε-.είας kνεκα. οἱ δε Κορίνθιοι ἀπεκρίναντο αὐτοῖς, ἐν τάς τε ἡρ καὶ τους βαρβάρους απο Ἐπιδάμνου ἀπαγάγωσι, μυ-.εύσεσθαι ' πρότερον δε οὐ καλῶς ἔχειν τοὐς μἐν πολιορκεῖ- ρθαι, αὐτούς δὲ δικάζεσθαι. Κερκυραῖοι δἐ αντέλεγον, ἐν αὶ εκεῖνοι τοὐς εν Ἐπιδάμνω ἀπαγάγωοι, ποιήσειν ταὐτα 'τοῖμοι δἐ εἶναι καὶ ωςτε ἀμφοτέρους μένειν κατὰ χωραν,
. p. 815. Lava. Valch. ad Eur. Phoen. 268. Butini. Gr. p. 85. citae r. ad dreg. Cor. P. I 01. 28. παρὰ πόλεσιν aliJ i. e. παρὰ πόλεσιν, παρ asi ἄν ξ., itupra c. I. ἐκ δὲ τεκμ οριων, ων - πιστεῖσαε ξυμβαίνει tritu ita pro. δε τεκμηρίων. ἐξ ων etc., isti V. Docuitquε ian uelim ., tot uniri uni ita explieandii ni esse reae ali ξυμ σιν ἄν λῖναι ωυτάς Iaec verba adscripsit scit Ol. Fur. Orest. IJ14. Matth. P.iutonte ἐκέλευον - ἐν Ἀπιδάμνω adscripta iii Anecd. Belch. l. p. 152. t a Suida in κελεύω.η χον - ἐπιτρέφοι J Tlion . m. p. 3.39. εἰ δε μηJ exspectes potius et δε sb. ποιουσιν. Εtentiu et δὲ 4 in uni ersum est sin minus, sivΘ nexus oratiMnis desideret eii, sive alii eciam Partictilii ni μῆ. V. VigeIL p. 510. αὐτobe δὲ δικά octo, J Vitlgo ἐαυισίς. At recipiet 1 Iuni alteriinix A. B. F. II. K. L. pr. O. n. s. g. h. i. PX R. T. et Zariett.ertinet enini lioe pionomen ad titrosque litigantes, et Coicy- istos et Corintilios. Priusquam illius factum est, i. e. naves suust barbaros Epidamno abdiixerint, non bene se habere, dum Epi-
129쪽
29 Κορίνθιοι δε οὐδεν τούτων υπήκουον, αλλ' επειδῆ πλῆρεις αυrοῖς ἐσαν αι νῆες καὶ οἷ ξύμμαχοι παρῆσαν, προ-
πέμψαντες κῆρυκα πρότερον πόλεμον προεροὐντα Κερκυ- φαλις, ἄραντες εμομήκοντα ναυσὶ καὶ πέντε διδιλέοις τε ὁπλίταις ἔπλεον ἐπὶ τὴν Ἀπίδαμνον Κερκυραίοις εναντία πολεμῆσοπτες. εστρατ γει δε των μἐν νεῶν χριστευς ὁ IIέλ
λινυ καὶ Καλλικράτης o Καλλίου καὶ Tιμάνωρ ὁ Tιμάνθους' τοὐ δε πεζοὐ Aρχέτιμός τε ὁ Εὐρυτίμου καὶ Ἀαρχίδας ὁ
καὶ τὰς ύλλας ἐπισκευάσαντες. ος δε ὁ κῆρυξ τε ἀπῆγγειλεν
οὐδεν εἰρηναῖον παρὰ των Κορινθίων και αἱ νῆες αὐτοῖς ἐπεπλήρων ro οἶσαι ὀγδοήκοντα, τεσσαράκοντα γὰρ Ἐπί-
Od. I, i, 46. πολυte ritia, ut - sine I unava via durare carinae possint ii ipemost ita amyuor Ibi Benilei., ,,sunibus, an, Micorae signiti cantur'. Ne ille illud oniittendunt, vel insunt illud fauit uaffatis nus adn onerct, noth de' una, se i plura Diis navigiis Velia hic fieri. Npino eni in de nave unica funes dixit, verit Π funem.
Iani auteni illi ut saevissimae tempest iis indicii ini ei ut, ε lint in ipso portu, ut hic, nisi in ancoris sturo naves non possent: plerutri itist enim aliter solehat. Recis oblocutiis ost Vanderbum. .
130쪽
δαμνον ἐπολιόρκουν, ἀνταναγόμενοι καὶ παραταξάμενοι ἐναυμάχοσα καὶ ἐνέαησαν οἱ Κερκυραῖοι παρὰ πολὐ καὶ ναύς πεντεκαίδεκα διέφθειραν των Λορινο ἰων. τν αυτη di ημόρφαυτοῖς ξυνέβο καὶ τοὐς την Ἐπίδαμνον πολιορκούντας παραστῆ- σασθαι θολογία ἄπε τοὐς μεν ἐπῆλυδας μοδόσοι, Κοριν-
ναυμαχίαν οἱ Κερκυραῖοι τροπαῖον στήσαντες επὶ τη -υκίμ-
μν της Κερκυρας ἀκρωτηρίω τοὐς μἐν ἄλλους ους ἐλωβοναιχμαλώτους ἀπέκτειναν, Κορινθίους di δῆσαντες sἶχον. ἴστωρον δῶ επειδῆ οἱ Κορένθιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἡσσημένοι ταῖς ναυσὶν ἀνεχώροσαν ἐπ οικου, τῆς θαλάσσnς ἁπάσης ἐκράτουν
τῆς κατ ἐκεῖνα τὰ χωρία οἱ Κερκυραῖοι και πλευσαντες ἐς Αευκάδα την Κορινθίων αποικίαν τῆς γος ἐYεμον, καὶ Κυλ- λονην το πιλείων επένειον ενέπρησαν, οτι να0ς καὶ χρήματα παρέσχον Κοριν θέοις. τοὐ τε χρόνου τον πλεῖστον μετὰ τὸν
ναυμαχίαν ἐκράτουν τῆς θαλάσσης καὶ τοὐς των Κορινθίων
legitur. Eudeui peri ititatio iacta est VIIl, 23. ubi R. L. Ν. P. Q.
ut scripsit Κrueger. eonina. Tlluc. p. 392. not. At S, ut u. eeorr. liabet praepens, ita ex citrr. aorast uni fert. Adde I, 52. VIII. 95. tibi prapsens deinceps bis legitur, quare id reponendum Putavi etiain VIII, 23. Iale iderii Icrilegor. ex VIII, 95. cita it ἀν-
et αγόμενοι, ubi iii on ilibus et e ld. et scit Ptis est ἄναγόμενοι, prae terquan Ilio I B. auris una tuetur.