장음표시 사용
91쪽
LIB. I. Λ P. s. ἄγων τον στόλον ἀγgραι. λεγουσι δε καὶ οἱ τὰ σαφέστατα. Πελοποννοοίων μνῆμν παρὰ των πρότερον δεδεγμένοι Πόλοπώτε πρῶταν πλῆθει χρημάτων Γ λθεν εκ τῆς 'Aσίας kχων ἐρ
ανθρώπους απορους δυναμιν περιποιο μενον τον επωνυμίαν
τῆς χώρας ἐπηλύτην ὁντα δμως σχεῖν καὶ ἱστερον τοῖς εκγόνοις ἔτι μεiζω ξυνενεχθῆναι, Εὐρυσθεως μεν εν τῆ Αττικῆ Dab' Ηρακλειδῶν ἀποθανόντος, 'Arρίως δε μητρὸς αὐελqου οντος αὐτῶ, καὶ ἐπιτρέψαντος Εὐρυσθέως δτ' ἐστρώδευε Μυκῆνας
τε και τῆν αρχὴν κατα τό οἰκεῖον 'Arρεῖ' τυγχάνειν δε αὐτόν φευγοντα τον πατερα διὰ τον χρυσίππου θάνατον ' καὶ
ως ουκετι ἀνεχώρησεν Eυρυοθευς, μυλομένων καὶ τῶν μυκηναίων φόβω τῶν ' Ηρακλειδῶν καὶ αμα δονατόν δοκοῖντα εἶναι καὶ τὸ πλῆθος τεθεραπευκότα τῶν Μυκ ναίων τε καὶ
ἔσων Mρυσθευς ηρχε τὸν βασιλείαν MN α παραλαβών, καὶ
λέγοισι - maoπαννοσίων J IIern Og. d. melliod. p. 58. Sturm. erha ita iunxit Gotil. Οἰ δεδεγμένοι το σαφέor ἄτα Πελοποννοοίων, mi fertissimas Peloponnesiorem rea a maioribust memoriae myn gignatas aecepermnt. Mittin equi dem ita: οἱ Πελοποννησίων τἄσανέστατα δεδ. Nam et hyperia aton aniait hic seraptor, et altera in si intellectum voluisset, puto eun IIeio toννησιακῶν Rcriptum II suisse. Certe nullo nuulo Ierri potest scholiastae explicatio: λέγουσι δὲ καὶ οἱ τω Πελοποννησίων μνῆμη σαφέστατα δεδενμινοι, - ω ἐπί ' γα τὸ σαφέστατα. dian articu uin a oti φισ i ciet a seiungi non
πωνυμίαν - σχεῖν J Interpretantur novien praebuisse. Et Prosecto ἔχειν saepe Iespor, set Latino erbo praebere. Νe tamen Plites, ἔχειν et παρέχειν inter se conlandi piod non ni is sit anx apuit Latinos in veri, is habere Pt praehere i. e. praehimerest, Loci, tini πειν per praebere re di potest, potius ita intel-
Iigendi sunt, να ἔχειν accipias victu in pro continere, tu ste hMe-ν e ea aut et rationem sive anaam dare ali rei rei. V. ait II, 4 I. Iam ἐμώνυμος est is, undo ali Ni id appellatiir , velut Aρχων /nώ- νυμος, unde annus appellat tr Atticias, et . ἐπώνυμος θει τὸν ἐπωνυμιαν i. e. l ab et causani denominationis, tali Oιl vulgo dicunt: Romeu praebet.
Εὐρυσθέως - παραλαβεῖν J Dionys. p. 806. qui omisit in prae-ee ld. partem periodi: λέγουσι - ξυνενεμῆνάι. Sen uis est i lean
potantiam po/teris Pelopia contigisge, p ostquam Eurystneus Pti enain Aulea ab Heraesidia interfectus est, Atreus vero qui ipsius arunc lus erat, euique Euryalhesa, mim in bellum prosciseeretur, propter Meessitudinem 3 scenas et imperimn com/niserat spater
92쪽
LIB. I. CAP. s. 'sTτων Περσειδῶν τοις Πελοπίδας μείζους καταστοναι. α μοι δοκεῖ ' Ἀγαμέμνων παραλαβὼν καὶ ναυτικω ζ J αμα ἐπιπλέον τῶν αλλων ἰσχύσας, τον στρατείαν - χαριτι το πλεῖον η φόβω ξυναγαγὼν ποι σασθαι. φαίνεται γαρ ναυσί τε πλεί-οταις αυτος ἀφικόμενος καὶ 'Αρκασι προ αρασχών , Aet Θηρος τοὐτο δεδ λωκεν, εἰ τω ἱκανὸς τεκμηριῶσαι, καὶ εν τοὐ σκοπτρου αμα τῆ παραδόσει εῖρηκεν αυτον
eptus est. Cum vero Eurysthera non iam oriret, 'renaeis etiam volestitava, Heraclidaraim vietu; etenim et m, atrenuus errat et multitudinis henevolentiam sibi conciliarerat ἰ ita demum Atremn regno Myeenaeoraran et ceterorum O nnium, qui Eurystheo pariterant, potitum et Pelopidas Persidis potentiores factos erae fement. Inn- Irati vi τυγχάνειν et παραλαβεῖν ἔι λέγουσι Pendent. De re cons. ΡIiit. . parallel. ut in. 33. Strab. p. 579. Μοr. ad Isocr. Paneg. I 5. Eu Uu theti in ad Scironides mapes intersectunt esse num iit Apollo d. II, 8. l. . in eo consentit Paus. I. C. 44. v. Elm l. ad Eii ripa Nerael. 860. Fitrysthei ni ater fuit Nicippe, Stheneli u or, Atiel soror. V. tali. XVI. in ApollDd. bibl. ed. myo., ipsumpte ad II. l. VI. p. 630. Apollod. II, 4, 5. Alia aliud nonhen Eu inthei matri imbuiint. De 'ira sippo v. Schol. hre ad IIoni. Il. II, 105., qui Hellanico iistis est. . cons. Stili S. ad Ilellanic. p. I 12. Patis. Eliae. t. II. p. 204. Fac. Chrysippum Pelops pater cum unico an alet, aegrct id serens noverca Ilippodauit a filios suos Atreuinei Tli3 esten ad eius caedent impulit.
Ου τάριτι J V. Hon . Od. V, 307. et alibi. II. I, 158. II, 34 I.
πη δὸ - σπονδαί τ' ἄκροτοι καὶ δεξιαι, γς ἐπέπιθμεν ubi Hevnor cuni Homerus, inquit, ignoret pactunx TI'ndarei cum procis IIe- . enae, cui ne Tlaula dides quid Itiarn trabitere videtur, videntur Potius respici quae pepigit Am inient non cit In singillis et Aululo cum omni hiis sacraniento adactis. - Alii legunt ethν στρατιὰν συχόρ. , alii τὸν orea rem M. Si prius praeseras, ad ποιῆσασθαι stip-Plendun sτρατείαν, ut Stibstantivum repetatur ex substanti, o QOgnatae si nificationiis; filii Oroarem' ad ξυναγαγων ea dei i ratio nosiapple arear ων. monuit Bauerus, I u i lii Od τὸ tago , piitavit ess Posse pro τους πλείονας , non advertit, liuic rationi advel fari pamticulain ei quae comparatu iun , quo reseratur, dpsiderat, cuius que laco scribenduin tuisse ἀλλὰ, pi Opter alitecedentem negatio. neni, et το πλέον pro μαλλον esse, adnotavit IIaackius. εἶ τω ἱκανόςJ Hanc formulam dubitandi e Thucydide sumse runt Oilli, ut Aelian. V. H. IlI, 6. et τω πιστὸς υπερ τῆς orυμμα rίας - Θρακῶν τεκμηριῶσαι. II, 41. 4 nec τοι και μόδοτος ἰαώνὸς Yεκμηριῶσαι , ubi Iegendum videtur cum Toupio ad Iaongin. EI του καὶ G. Ete. Dionys. P. III 5. ἰκανη ναρ αυτ η καὶ et se ἄλλας τε ζειῶσαι. Longin . seel. XXVIII, 2. ἱκανὸς Todro τεκμηριῶσαι κaὶ Πλάtων. qui re in auctoritate sata aut testinionio constranant, di Cttntur τε vo octa. V. interpretes ad Longili. p. 370. uelah.
Wyttenti. in bibl. crit. Vol. I. P. II. p. 49., qui addit Euseb. Praep. evang. III, l03. C. M τω ἱκανὸς πιστώσασθαι Πλάτων. ἐν σκῆπτρου - πaea σειὶ v. HeFn. Exe. ad Il. II. t. IV.
93쪽
Eaaerii initiir ratio huius ioci est, qua lpr. P. 2. v rmn uui ἔκαὶ παράδειγμα Τόδε - συξ 9ῆναι. Plist V rba illit, ita irili et alia vel prosili, itivae vel privativae si 'nificationis, v I oninino ne ativae μὴ iiiserri, in vitigiis nothim est. V. Viger. p. 450. ibiti. Iern . p. 810. In iis igitur, Urao adlatro dis pii tetivi, quod n scio
94쪽
απιστίαν της δυνάμεως προελθόντος πολλοὐ χρόνου τοῖς
πέντε τὰς δύο μοίρας νέμονται, τῆς τε ξυμπάσης ηγοῖνται και των ἔξω ξυμμάχων πολλῶν ' νως δε Οἴτε ξυνοικισθε
σπς πόλεως οὐτε ἱεροῖς και κατασκευαῖς πολυτελέσι χροσα-
μένος, κατὰ κώμας δε τῶ παλαιῶ τῆς Ἐλλάως τρόπω οἶ-
vel poetae deseribunt, set fuisse fama obtines. Do Ioco particula ooν saec ni Onuit Poppo olis. p. 143. : si conditio in participio in-Pst, particulam αν saepe statin cum hoc Participio coniungi, ut I, 2 l. ἐκ δὲ των εἰρημένων τεκμηρίων τοι ΓIa αν τις νομίςων μάλισra ου διῆλθον, οἰχ ομαρτάνοι, pro τοιαυτά τις νομίζων Ουκ ἄν αρτάνοι. II, 8. ἐδόκουν ol Πελοποννεσιοι ἐπελθόντες αν δια τόρους πάντα ἔτι ἔξω καταλαβεῖν. Igitur nostro loco Vecta Constri enda sunt,
ut supra posui. Veri,a ὁ λόγος κατέχει si allicant: sanra evalescit, diu durana obtinet. Ha sere Eurip. Hippol. I 466. των γὰρ μεγάλων
teritu luctuoso diu durans fama. maaime pereobreseit, ut Valchon. vertit, nostri loci non in in ei or, queIn V. p. 322. Verba των πέντε τὰς δύο μοίρας explicat alci . vii Hemulo t. IIII, 73. τῆς κατασκευῆς τω lιδὰφ J Haec ex Iuthanii in itatione illustrari a Ponon. in notit. libror. Vulpergae p. 62. adnotavit Dinoors. κατασκευῆ est supellex, non aediscis. Nain ex eversoruni Spartae aedificioriani ureis, ut Popp. Obs. P. 233. animul veitit,
tantun erat ut haec u 'lis ni inor UIani imat videri potitisset, ut ni aior etiani iudicanda fuissΘt, cun nianente eoden ainbitu neque sp Iendida ac magna existiniata esset. Eas res, quae domibus exornandis inserviebant, si qua urbs devastaretur, vel a Turn in usum convertere, vel Hia dct causa servare solehant.
Igitur cum Plataeae diruerentur, servasum est a victoribus Iunonis teniplum, et praeterea Thebani oροφαῖς καὶ θυρώμασι τοῖς των Πλαταιέων ἐχρῆσαντο ' καὶ τοῖς ἄλλοις, δ ῆν ἐν πω τεθει επωλα, Μαλκος καὶ σιδορός, κλίνας καΤασκευάσαντες, ἀνέθεσαν τῆ 'μα, III, 68. Ex eiusnaodi igitur rebus de Liacedaemonis pristina magnitudine non iudieandiun esse nion et Thiucydides. - Talia POppo, Piae stainen ad explicandunt locu in nosti uni non sui liciunt. Nam non hoc dicit seraptor: τα τε ἱερὰ καὶ ἡ κατώσκevh, sed κατασκευῆς ταδδάφη, quibus . quid voluerit, altera quaestio est. Non ex supeI- Iectile, sed ex areis sit pelIectilis negat coniecturam facienclamvisse cle pristina vastatae ureis ni agnificentia. At iiii illao area nihil aliud esse possunt, viam spatia quibus Oninis domesticoraim utensiliuni apparἔitus continebatur; mi ibuscunt quod τὰ laea coni-Fonuntur, significari videntur domicilia privator uni si v aedes veterii ni δ imitae urbis incolaruin. Atque crini ex lirbe, qualem singit auctor, ili repta Oninis supellex iani sublata esse en itanda Bit, patet ex solis areis, qu te eant ali Intulo liabebunt, ian co
iectari potuisse. Sunt igitur τὰ ἐδάφη τῆς καrασκευῆς id quod irosilicinius: der Raum fir die Mussiche Finrichivng sive: He u ohn-
ξυνοικισθείσης πό2εωςJ Cum de certa urbe, POPP. Di s. p. I 36. institit, de L. ace laenione loquatur, articulus etῆς nullo ni odo dein
95쪽
τῆς φανερῶς ἔψεως τῆς πόλεως ξ ε στιν' οἴκουν ἀπιστάνεικός, οὐδε τὰς Oiψεις τῶν πόλεων μαλλον σκοπεῖν ' τας
δυναμεις, νομίζειν δε τον στρατιὰν ἐκείνην μεγίστον μεν γενέσθαι των προ αυτῆς, λειπομένην δε τῶν νυν, τῆ '- ρου αυ ποιήσει εἰ τι χρὴ κἀν rαὐθα πιστεύειν, se εικος επὶ το μεῖζον μεν ποιητὸν ὁντα κοσμῆσαι. δμως δε φαίνεται
και Ουτως ενδεεστέρα. πεποίηκε γὰρ χιλίων καὶ διακοσίων
τεῶν; τὰς μεν Βοιωτῶν εἰ κοσι καὶ εκατόν ἀνδρῶν, τὰς δε Φιλοκτῆτου πεντ κοντα, δηλων, ώς ἐμοι δοκεῖ, τὰς μεγίστας καὶ ianseras' ἄλλων γοῖν μεγέθους περι εν νεῶν κα-
16. VIII, 3. II, 2, I7, 23. VII, 7, 15. Monia II. V, 667. τὸ μεν
Heiacer leg. υποδεέσrεοαὶ in parenthesi posita, prinxariae deniquiss Ententiae hiae sunt: Αακεδαιμονίων εἰ ' πόλις ἐργωδείη, λει-
νεχ δὲ τά τε ἱερα καὶ τῆς κατασκευῆς το ἐδάφη, no Ahν αν ὐμα animίαν εἶναι' Ἀθηναίων δε τὸ σιτὸ τοῖτου παθόντων, διπλώσειν ἄντην δύναμιν εἰκάζεσbaa. Totius illitur loci liaee interpretatio est e a1n gi Lacedaemoniori In urbs araoletur, et asta templa, areae pre supellectilia i. e. aedificia privatorum relinquautur, existimst Niulios posteror an lango temporia progressu de tuoraran potentia valde di italitroa , ne ιe credituros tantam fatale, at cum pristina illorann gloria eonferaturi L cet enim de quingDe Peloponnesi pa tibita duas possideant, totiusque principatum obtineant, mumsνιε foetis eatrii Peloponneamn in erente tamen m n1tat, eorum p testatem inferiorem visum ira, quia nec coaediscata est, nee templis ornatu que magni is inatraleta, sed antiquo Graeciae more pagativi condita hahitatis. Sed si Atheniensis, a idem contingere ea manserta urbis dirratae speeie potentiam duplo maiorem, quam est, visum ira existimo. Citat pkiri in h. l. Staidas in v. πολυτελέσι, ubi exscripsit scholias e n. Eodem qiue specialit idem pi Photius in κώμον. Seuuentia sύκουν απιστεῖν adscripta sunt in ut ecd. RH Ler. I. P. b7. εἴκοσι - nειτήκονταJ i l hali et ex Il. II, 5io. 710.
96쪽
πάντες εν ταῖς Φιλοκτητου ναυσὶ δεδ λωκε. τοξότας γὰρ παντας πεποίοκε τους προς πους. περίνεως δε Ουκ εἰκός πολλους ξυμπλεῖν ἐἔξω τῶν βασιλέων και των μάλιστα εντέλει, ἄλλως τε καὶ μέλλοντας πελαγος περαιωσεσθαι μετὰ ἄκευῶν πολεμικῶν, Ουδ αυ τὰ πλοῖα κατάφρακτα ἴχοντας, αλλὰ τω παλαιω τρόπω ληστικώτερον παρεσκευασμένα. προς τὰς μεγίστας ουν και ελαχίστας ναῶς το ρογον σκοπουντε Ου
riis τῶν - τέχει. zonar. ἐν etiara' ἐν ἀρχὴ ' τους ἐν σώει τιμῶν. Eadem suidas sano loco. Fortasse ad euii leni respexit Hesycli. v. τους ἐν τέχει, et ἐν τέχει. Legitur saepissinie ap. Thuc. ut I,
Mota deletulus esset, nanx κατά aria et πορεσκευασμένα. non sunt tralienda substantivum naota, sed praedicati loco sunt. Sicapitii Lucian. dial. d. 8. Iχων et ον nuεκυν ὀρύτατον, i. e. daa Bell
97쪽
72 LIB. I. c A P. II πολλοὶ φαίνονται ἐλθόντες ἄρ απὸ πάσπ τηρ Ἐλλάδα κοινῆ
11 πεμπόμενοι. αἴτιον δ' ὴν οὐχ ἡ ολιγανθρωπία τοσοῖτον ' o ν ἡ ἀχρηματία τῆς rὰρ τροφῆς απορία τον τε στρατονελάσσω ξγαγον καὶ ooον ῆλπιζον αυτόθεν πολεμοῖντα βιοτεύσειν, ἐπειδὴ δε σφικόμενοι μάχ' εκράτησαν, δῆλον δέ τὁ γὰρ Γρυμα τφ στρατοπέδω Ουκ αν ἐτειχίσαντο,) φαίνονται δ' οὐδ' ενταῖθα πάση τῆ δυνάμει χρησόμενοι, ἀλλα προς γεωργίαν τῆς πιπον σου τραπόμενοι και λxστείαν τῆς τρο-οῆς οπορία. ἡ και μὰλλον οι Tρωες αυτῶν διεσπαρμένων τὰ δέκα ἔτο ἀντεῖχον β', τοῖς αεὶ ὐπολειπομένοις αντίπαλωοντες. περιουσίαν δε ει ῆλθον ἔχοντες τροφῆς και ὁντες
ἀθρόοι ἄνευ ληστείας και γεωργίας ξυνεχῶς τον πόλεμον
ευρίσκουσιν unὲo δέκα μυριάδας συναγομένην et ν πληθύν. ἐπεὶ γαe, Ae
ἀριθμeς μυριάδων δέκα καὶ διαιλίων, i. e. medit in nun erunt Utinerenti comparet nunierias 85, illic enini est nae lius inter I 20 et 50. Im
etiam Itiatini, ut Iaiv. XXXVIII, 24. ne eam Niidem, ut amans, fratuitam, T. P. trie man rori einem Gebenden fialle erawarten ao m. Sensus particulae ita usurpatae non reddi potest, nisi per circumscriptionen . V. Hurain. Gr. g. 132. not. 5. , ubi idem usiis Particulae, accusativis et genitivis participiorii in iunetae, et Matth. Ir. I. 568., ubi in universtinx particulae clam parti c. iunctae ususitIustratur.
τον Te στρατον - /πειδο δ I Respondent sibi τε et δέ, ut alios Iocos quoque explicandos esse ii Ocuit IIaach. Cprt hic καὶ anteoσον ηλπιζον ad τε referri ne Diit, ut quod modo illustret notioneni vocis ἐχύσσω d exercituyn minorem et vitantum inde operabantae sustentaturoe. Si ωαὶ ad τε relatum Voluisset, Uiuc. scripsis set : τ ον στρατὸν /iάsoω τε Θαγον καὶ osor etc.
βιοτείσεινJ Hesych. in βιοτεύειν. ἐπειδὴ - ἐκρότησαν - φαίνονται δέJ Thiersch. in ach. plii IoI. Ionae. t. III. p. 284. lictoren si extiteraiit, in , non opus habebant castra m inire. Contra si victi erant, illis munimentis opus erat. . Et victos Graecos esse perhibet, clam primit m ad Musiact
98쪽
διέφερον, ἐαδίως ἄν μάχ' κρατοῖντες εἷλον, άἴ γε καὶ ουκἀθρόοι, ἀλiὰ μέρει τῶ αεὶ παροντι ἀντεῖχον. πολιορκία δ'
αν προπαθεζόμενοι εν ελάσσονί τε χρόνω καὶ ἀπονώτεροντον Tροίαν εIλον. αλλὰ δι ἀχρηματίαν τά τε προ τούτων
νομενα δολοῖται τοῖς εργοις υποδεέστερα ἄντα τῆς φομ'ς καὶ τού νύν περὶ αυτῶν διὰ τοῖς ποιοτὰς λογου κατεποκο-
99쪽
ἀναχώροσιὸ τῶν Ἐλλ νων ἐξ Ἱλίου χρονία γενομέν' πολλὰ
λοπόννησον επον ) μόλις τε ἐν πολλῶ χρόνω ἡσυχάσασα ηEλλὰς βεβαίως καὶ Ουκέτι ἀνισταμόνο αποικίας ἐξέπεμπε
μετοικίαν καὶ ἡ ἐν Βοιωτία Ἀρνη, νυν γαιρώνεια καλεῖrαι. Arn Thessalica regio erat et iii bs, v. I iod. IV, lG7. in Magnesia sitati tra Pelii fines, i agasaei ini sinu in et lἔM uin Boebeidoni V. Schonemaran. geogr. HOIn. p. 7G. Νtephan. Η 'Σ. hario Arnen Thessa. iae Boeoticae eius leni i1rbis noni in is male PDioni R vocat, c In Potitis haec ab illa 43rigine in iluxPrit. v. argiin . 1 ui. libr. Pt Ηρyn. ad Honi. 1l. t. IV. p. 292. 300. Citat h. l. Stephi. HyE. iii Boι- πω. NOX μισων desti pro εὐκησαν, nam toto h. l. οἰκίζειν et κτώζειν usurpanthia', liabet sie receptum Vectunt eo l. Paris. A.
100쪽
ματων την κτῆσιν ἐὶι μὰλλον ο πρότερον ποιουμενος τὰ noλλὰ τυραννί&ς εν ταῖς πόλεσι καoiσταντο, των ποοςόδων μειζόνων γιγνομένων ' πρότερον δε ῆσαν επὶ ρητοῖς γέρασι πατρικαὶ βαπιχεῖαι ' ναυτικά τε εξηρτύετο η ' Hλὰς και τος θαλάσσος μῶλλον ἀντείχοντο. πρῶτοι δε Κορίνθιοι λέγονταιεγγύτατα τοὐ νύν τρόπου μεταχειρίσαι τὰ περὶ τὰς νaia και teI. . - .a D.. . in
τριήρεις πρῶτον ἐν Κορίνθφ τος Ἐλλάδος ἐνναυπηγμῆναι.
φαίνεται δε καὶ Σαμίοις Ἀμεινοκλῆς Κορίνθιος ναυπηγὸς ναυς ποιῆσας τέσσαρας. ἔτο δ ἐστὶ μάλιστα τριακόσια ες τον τελευτὴν τοῖδε τοὐ πολέμου ἔτε Ἀμεινοκλῆς Σαμίοις ῆλθε. ναυμαχία τε παλαιτάτο ων ἷσμεν γίγνεται Aoρινθίων προς
recte quidem, Quoniam in sequentibus de certis quibusdam co- loliatis loquitiar, Ilic auteam de coloniis in universunt, quae longiori temporis tractu a variis populis in Varias regiones inittebautur. . Uen l. ad. h. I. I 3. τυραννίδεel ut Theagenis Megaris, GeIonis Soacusis, An x Hai Riaegii, Hippocli I,anipsaci 4 t aliae, ut Pisistratidariani thenis. eδnὶ e τοῖς γέρασιJ Zonar. et Suidas in ἐπὶ θητοῖς, et ructi Ol. ad Arist. Acti. 61., ubi rnale est πέρασι. Haec exponunt Νpanheui. vii Iulian. Or. I. p. 128. I,an b. HOS. Obs. Erit. c. 3. Interpretare milii Valla: ut priua regna hereditaria erant et certia honoribus desnita, via cum Stephano a i sol Ol. t. II. P. 492. Upε. - M'-tis honoraraia praemiis. - Verba πρό reno ν - βασιλεῖαι non dest,entita accipi, ac si ex regia potestato hereditisma continuo ramannis arta sit: πρότερον latinas patet et lianc sententiani est icit: Monar-c hiae eat ilit ea species, m ae dicitur tyrannia, mim olim ea eius speetes in Graecia frequentaretur, qttae contineretur regia herediaturia potestate eertis honoribus de ita. Constat ex Ilistoria, terninporthnis iteroicis Graeciae populos tali regnoruni forma usos esse, iiive regina post ludiunt Tioianum ferct iu denu oratias conversa, et in diis postea t Uraiiii Os fi ili inde extitisse: quas conversiones ab in init Aristi t. Polit. IV, 17. V, 4. et iii priviis Is., ubi tantuni noti l Hinc Thuevdi dis locum interpretat i videtur. Illum inter regi uni et tyrannicunt statuni nimii viii, Populat ena foratiani et conin orsionem Thiic lides, ut in vulgus notant, non liserte exponit, sed universe significare satis liari t. Ita e. 18. de Spartana republica bene constituta eiusMie constitutionis aetate dicens , tacetale I. vcurgo. Unde teniere suspicetur ali ii iis, eunt quae ste Itiy-Curgo in uitriore harunt legunt fere Mintur , pro vanis et sal, ulos in