장음표시 사용
101쪽
κόσιά εστι μέχρι τοὐ αυτοῖ χρόνου. οἰκουντες γὰρ την πόλιν οἱ Κορίνθιοι ἐπι τοῖ ι μοὐ ἀει δ' ποτε εμποριον εἶχον,των 'αλ νων το πάλαι κατὰ γον τὰ πλείω η κατὰ θάλασ-οαν, των τε εντος Πελοποννγου καὶ των ἐξω, διὰ ἡ τῆς εκείνων παρ' ἀλλήλους ἐπιμισγόντων, χρήμαοί τε δυνατοῖῆσαν, ως και τοῖς παλαιοῖς ποι 'ταῖς δεδ λ υται ' ἀφνειόν
γὰρ ἐπωνόμασαν το χωρίον. επειδή τε οἱ Eλληνες μαλλον
102쪽
Ῥπόριον παρέχοντες αμφότερα δυνατον επον χρημάτων προςόδω τον πόλtν. καὶ πωσιν υστερον πολύ γίγνεται ναυτικον ἐπὶ Κυρου Περσῶν πρώτου βασιλευοντος καὶ Καμβύσου τοὐ υἱέος αυrob, της τε καθ' εαυτοὐς θαλάσσης Λ υρωπολεμούντες εκράτοσάν τινα χρόνον. καὶ Πολυκράτος asi ov
7O. IIarpocrat. s. V. Μασσαλία. 4. περί τε Σικελίαν - τυράννοιςJ Periplarasis pro τυράννομακελοῖς, ut I, 37. 39. 68. init. II, 80. med. et alibi.
103쪽
νάτου, ος μετὰ Καμβυσην LIερσῶν ἐβασίλευσε, τριήρεις περί
τε Σικελίαν τοῖς τυράννοις ες πλῆθος εγένοντο και Κερκυραίοις. ταύτα γάρ τελαυταῖα προ τῆς πρξου στρατείας
ναυτικὰ ἀξιόλογα εν τῆ Ελλάδι κατεστη. Αἰγινῆται γὰρ καὶ
Αθηναῖοι καὶ εἴ τινες ἄλλοι βραχέα εκέκτηντο, καὶ, τούτων τὰ πολλὰ πεντηκοντόρους' ὀψε τε ἀφ Ου - ναίους Θεμιnτοκλῆς επεισεν Αἰγιν ταις πολεμούντας, καὶ ἄμα του βαρβάρου προωοκίμου δντος, τὰς ναῖς ποι σασθαι α περ καὶ ἐναυμάχοσαπι καὶ αυται Οἴπω εἶχον δια πάσης καταστρώματα.
παλαιὰ καὶ τὰ ἴστερον γιγνόμενα. ἰσχυν δε περιεποιῆσαντο Ομως οὐκ εiαχίστρο οἷ προςσχόντες αὐτοῖς χρομάνων τε προθόω καὶ ύλλων αρχῆ. επιπIέοντες γὰρ τὰς νῆσους κατε-- ' στρέφοντο, καὶ μάλιστα οσοι μῆ διαρκῆ εἶχον χώραν. κατὰ γ ν δε πόλεμος, oθεν τις καὶ δύναμις παρεγένετο, οὐδεὶς ξυνίστορ πάντες δε ῆσαν οσοι καὶ ἐγένοντο προς ομόρους τ ς σφετέρους ἐκάστοις ' καὶ -δ μους στρατείας I πολύ ἄπο τῆς εαυτῶν J επ' ἄλλων καταστροφῆ o- εξ εσαν οἱ Ελληνες Ου γὰρ ξυνεστεκεσαν προς τὰς μεγιστας πόλεις υπῆκοοι, Ουδ' αἶ αυτοὶ απι τῆς Aqς κοινὰς στρατείας εποιοῖντο, κατ'
104쪽
μάλιστα δε ες τον παλαι πori γενόμενον πόλεμον χαλκιδεων καὶ Ἐρετριέων, καὶ τὸ ἄλλο ' αλονικον ες ξυμμαχίαν ἐκατέρων διέστο.
Ἀπεγένετο δε ἄλλοις τε ἄλλοθι κωλύματα μν αὐξούῆ- 16
ναε , καὶ 'Iωσι προχωρησαν των επὶ μέγα των πραγμάτων κυρος καὶ η Περσικὴ βασιλεία Κροῖσον καθελουσα καὶ ο σαεντος Ἀλυος ποταμού προς θάλασοαν επεστράτευσε καὶ τὰς εν τα ηπείρω πόλεις εδούλωσε, Λαρεῖος δῶ ἴστερον τω σοινίκων ναυτικῶ κρατῶν καὶ τὰς ν σους. τύραννοι δἐ oσοι 1 74σαν εν ταῖς Ελλονικαῖς πόλεσι, το εφ εαυτῶν μόνον προορωμενοι ες τε τι σῶμα καὶ ες τό τον Πιον οἰκον αἴξειν διασφαλείας οσον ἐδύναντο μαλιστα τὰς πόλεις ωκουν, επρά-
iure , ex aequo; etenini liaec vecta ait contrarium significare ei rationi, Guae est. Tων υποκόων πρeς τας μεγίσrae πόλεις. Cum Sui da et si nol. to die ian Reg. et Cans. alii explicante ἀπό τος ἴσης συντελείας i. e. pareul contribuentes tu pensar In partem. Idque potnis videtur, tuni Pi Od seminino lis is est Iove. ad quω συνzελειας nec Asario videtur Rupplendun esse, tuni P Od dicit κοινὰς στοα- τείας ἐποιούνro, quae Verba , tit de ini pensa in triui uni saeta cogi, ten, is , cogunt. Eaden, te sententia POpponis, cuius liaee Vertins Int Prol. t. Il. P. I 2. ,, Consociationes natura sua adnhodum inter se differebant, Di iliplicis nuxinae erant gen pris, Plae luseden genera nominilius ξυμπολιτεῖαι ἴσαι. ἄνισοι hγεμονικαί, et ξυνοικισμοὶ distinguere placet. Nam n qiii si ina sane erant ea in dem , e quilius urbes foederatae doni esti eas res τὰ οἰκεια) t; in
105쪽
ζεσθαι, κατα πόλεις τε ατολμοτέρα εἶναι.
Ἐλλάδος ἐπι πολύ και πρὶν τυραννευθείσος οἱ πλεχ τοι καιτελευταῖοι πλον των εν Σικελία υπο Αακεδαιμονίων κατελύθησαν, sh γὰρ Αακεδαίμων μετὰ τqν κτῆσιν των νυν ἐνοικουν- των αυτὴν Λωριέων ἐπι πλεῖστον ων ἴσμεν χρόνον στασια ροπα δμως ἐκ παλαιτατου και εὐνομοθο και αεὶ ἀτυραννευτος ν' kτη γάρ ἐστι μάλιστα τετρακόσια και ὁλθω πλείω ες τὰν τελευτὸν τοὐδέ του πολέμου ἀφ ου Λακεδαιμόνιοι τῆ αυτῆ πολιτεία χρῶνται, καὶ δι αυτό δυνάμενοι και τὰ εν ταῖς ἄλλαις πόλεσι καθίστασαν ) μετὰ δε τὸν των τυράννων κατάλυοιν ἐκ
τῆς 'Eλλάδος οὐ πολλοῖς ἔτεσιν υστερον και ' εν Μαραθῶνιμ π Mξων προς Ἀθηναίους ἐγένετο. δεκατω δἐ ἔτει μετ
δεκάτω δὲ ἔτει l anno aute Chr. N. 48I. Nam de Prosectione
106쪽
δουλωσόμενος ηλθε. καὶ μεγάλου κινδύνου ἐπικρεμασθέντος oz τε Αακεδαιμόνιοι των ξυμπολεμησάντων Eu νων ἡγῆσαντο δυνάμει προποντες, καὶ οἱ Ἀθηναῖοι επιόντων των Μήδων διανοηθέντες ἐκλιπεῖν τον πόλιν καὶ ἀνασκμασάμενοι ες τὰς ναύς ἐμβάντες ναυτικοὶ ἐγένοντο. κοινy τε ἀπωσάμενοι τον
παρον υ στερον οὐ πολ λω διεκρίθοσαν πρός τε Ἀθηναίους καἐ Αακεδαιμονίους οἶ τε ἀποστάντες βασΔεως 'Euννες καὶ οἷ ξυμπολεμοσαντες. δυνάμει γὰρ ταῶτα μοιοτα διεφάνο' Α-
Xerxin , non de pugna Salaminia Inqtritur. Qui eum sardibusti igni asset, teste Herodoto VII, 37., deinde versus Graeciam Pro re satis est, Pugnaque Salantinia anno 480. cou missa victus raristit. Magis igitur cuni ratiori e conveniebat Acmlai ἐνδεκάτω lam V. Scali irer. ad Euseb. Uirnnic. p. 1 . et de emend. len p. V.
i. e. mii de ertuntur advel ri e Irrm καταλύειν dicuntur; qui navi, κατάγειν. Oinnino Verba M l Oli ratae l. l. κατωλυειν τὰ σκιάν quid sibi velint, neque per se patet, cum iuvit Veri iam noli trian accusativo iungi non queat, neque Poppo doc ait, qui h. l. usus est Obs. p. 233. διεφάνοJ Elegans est eoniectura Stepnani Iegentis δη ἐφάνη. Non raro δὴ cuni veriris sint plici l3us, quae sequiintur, coales iunxiitatu in in 32, ut doc tiit IIemneri ..us1 I. ucian. t. I. p. 387. Retra. adde interpp. R I Greg. Cor. p. 478. 499. Itidemque Ε nest. ad Xen: Μeni. II, I, 24. pro διέση Iespe δη I . at Gotti. adli. l. Thucvdidis διαιτήση, ut quod Verbuni in repotita hac narratione do Ilercule Prodicio occurrat ap. Iustin. Iiarum. A l. II. p. I 27. I hiria. Est liaec coniectura UaIckenaria ad li. I. Xenoph.
107쪽
νον ξυνέμεινεν η παιχμία, ἐπεπα δε διενεχθέντες Οι Αακεδαιμόνιοι καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπολέμησαν μετά των ξυμμάχων προς ολλ λουρε καὶ των ἄλλων 'Eu νων εἰ τινές που διασταῖεν, προς τούτους ἡδο εχώρουν. ῶςτε απὁ των Μηδικων ἐς τόνδε αεὶ τον πόλεμον τα μεν σπενδόμενοι τὰ δἐ πιγλεμοῖντες η αλ-λῆ is v τοῖς εαυτῶν ξυυμάχοις ἀφισταμένοις ευ παρεσκευό-
σαντο τὰ πολέμια καὶ ἐμπειρότεροι εγένοντο μετὰ κινδύνων Is τὰς μελετας πωoύμενυε. καὶ οἱ μεν Αακεδαιμόνιοι οὐχ υπο- τελεῖς ε χοιπες φόρου τους ξυμμάχους ηγοῖντο , κατ ολιγαρχίαν di σφίσιν αὐτοῖς μόνον ἐπιτηδείως ὁπως πολιτευσωσι θεραπεύοντες ' 'Aθοναχι δἐ ταῖς τε τῶν πόλεων τω χρόνυ παρα
λαβόντες πλὴν πίων καὶ Αεσβίων καὶ χρὴματα τοῖς πῶσι τάξαντες φέρειν. καὶ ἐγένετο αυτοῖς ἔς τόνδε τον πόλεμον n
yroo.ς. Schol. auten eb anecd. Belch. I. P. 147. ita explicant': η- χοῖμαι - αὶχιατικχ ωουκυδίδος neωr ω' καὶ οἱ μεν -κεδαιμόνι o. ἡγοιντο , ἀν rι των ξυμμορον, I eque secus I atth. Gr. p. 462. Neque ni agis I, 76. .vectum ἐξηγεῖσθε habet adiunctu In accusativuin, 1ed pendet illii naεις Ex καταστησάμενοι. At III, 55. in xerbis αδε ἔκάτεροι ἐξηγεῖσθε τοῖς ξυμμάχοις, accusativia In ta esse in quibus, ei poAit uni ex anulogia vest Ortini reῆο c τινί τι, monuit Popp. Prol. t. I. p. 130. Ville Ilatili. Gr. p. 564. Duo tantum exρni plavem ἡγεῖσθαι vel ex eo con posui, eum ci inito Casu c Onstrii chiextant: VI, 85. καὶ γὰρ τους ἐκεῖ - φυρα et i, 7 l. , ubi vide: κατ' oλιγαρχίανJ sociis I aeedaenionii h lirn D tas praese eehunt. v. Diod. X I , . Ρlebs ubi ille Athenie isthus, iis biles Iaare lapnici niis favebant. Nani illi, quo ipsi utebant tir , popul ire in periunt ubi quo constituere fit Hlet, alit; contrix hi, ill siicii a palicis, proinde ac ipsis conducebat, re erentur, c Irabant. Neque helliin Peloponnesiactim aliud, nisi liuod pei' tDt rin historiarii cernitur, etiamini ei vitatis formamini certamen. μόνον li3 perbaton facit;
et gesωσι, μόνον θερ. h. e. id tantum moantes, ut prouti ipsis utile eme, Pancoram imperio parerent. Cons. I, 76. init. noλεωνὶ Vulgo πολεμίων. maior pars codic in , et in his Codd. Zanetl. et i, ag l. πόλεωνοῦ oniittit n. Iar ici. πολων. lig tam inter alios sert S. πόλεὶς ubi dicit, socior Atlieniensium haud raro intelligit. παραχαλόντεςJ Vulgo ad lunt προσνυ Sed repetendum ἡγουντο pronstructio ἀπὸ voινοῖ est. Omittitur steroν in A. B. C. F. G. II. I. N. a. e. s. s. h. , MIONIm B. C., adde S. inter versus: ἐκ κοινοῶ et o hyosero. Onaittit etiani cod. Zanett., in alio manu recenti Priptu in est. Ne di 8 sclio . aenoscit hanc glossam, ut qui seribat: κατ oλιναρχίανJ hyoοντο δqλονότι, quaIliquam non suo loco haec adnotatio posita est.
108쪽
zδία παρασκευὴ μείζων ξ ώς τα κράτιστά ποτε μετὰ ακραι
n μεν ουν παλαιὰ τοιαύτα ευρον, χαλεπὰ όντα παντὶ 20 ἔξος τεκμηρίω πιστεῖσαι. οἷ γαο ανθρωποι τὰς ἀκοὰς των πτοογεγενομένων, και ἐν επιχωρια σφίσιν I, ομοίως ἄβασα
νίστωρ παρ ἄλλήλων δέχονται. Ἀθηναίων DDν το πλῆθος
σβύτατος ἄν ἰρχε τῶν Πεισιστράτου υἱέων, 'Iππαρχος Mωαι Θεσσαλὸς αδελφοὶ ῆσαν αὐτοὐ. υποτοπῆσαντες δέ τι
ὼς τὰ κράτισταJ respicit tena pora societatis contra Persas integra I et florentissi riae. Nox quae legitur, vocent ἀκραιφνους Dionys. p. 793. ut absoletarii da lunat. m. τὰ μεν οὐν παλαιὰ - πιστἐυσαι J Ne ani satis cuni sententiae nexu convenire: πιπιεῖσαι. In ΜS. I.it d. Ati per σω tum est - - , solenne e Dou Ptelae nigrium. Itaque Myttent . coi rigendum
imlicavit πιστωσαι, confrvitare, sdem fac me. I iiDie iani Rei Alc. coniecerat.' Non necesse est, Opinor; lioc sibi vult Tlium itidos: ntiti 'in te impora dilheilia esse ad creden Iulii, ne in P suisse ma Ita a Ap descripta sint. Curi autem non satis esset dicere: χαλεωπι ἄκτα πιστεῖσαι, quia non ten porthiis sed ari linientis fides liatienda est, ad tinti Hii tutis expositionem probandain piolatis; hunc sensum enicere volitit udiectis verbis παντὶ ἐξος τεκμηρη - l. e. res igitur vetustas tales esse reperi , si cites ad eredendum omni deinceps argumento cuin dieere debuisset: disseises ad ere en On, omni deincepa argumento probatas SiVer χαλεnis o κτα πιστεPoαι, παντὶ εξῆς τεκμvos γ nenιorωμένα. Non παντὶ τεκμορίω dicit, sed πακτὶ ἐξῆς τεκμηρίω, quia in tantae vetustatis Obscuritato non sini- Dlex arguntentur 1 stillicit, sed illiani reni ex alia collige itilo, et longani demuni post ratioci iratione in ud sententia in pro ver. si lupi, larn perventurii est. Recist itaque la. l. interpretatu A esso videtur Gail. Me n. p. 26. n. 58. Telles I 'ai trourε Iea antiquitέε de Ia Gr.ee, ferνιellea soni di ieilea a eroire, me me areo les conteis eiurea luisies, Pse Ilan ai pregent ea. Dein te πανzὶ τεκμ om dixith re' sensu: arguuleratis, incongue opus erat, probatas. Causam denique, cur dis icilia sint ad crederi luna haec argumenta, exponit in proxinie sequentilatis, incuriam hon inuin in rebus vetustis examinandis, etiani si res patriae et don esticae sint, Et prἱ1piuiliis catas horninum opiniones, cuin vulgus fugiat explorari lae v pritalis laborem et libentius se vertat aci frui parata, ut verbis Hor tii utar. ομοίως σβασανίστωςJ i. e. tum patrias re , tum exteraras perinis de temere eredentes aecipiunt, nullique examini subiiciunt. II. l. ante oculos habuit Pausan. t. I. p. 12. χέrεται tiὲν δο καὶ alia συκ
ευθὶς ἐκ πώίδων ἔκ τε χοροῖς καὶ τραγωδίαις πιστὰ ἡγουμένοις. λέγεται δὲ καὶ τον Sqσέα etc. θνναίων - ἀπέκτεινανJ Cons. VI, 54. Itunt ir h. l. Schol. ad Arist. Vesp. 5 . et alii. V. Metirs. Pisistr. c. II. I. Gro nov. t. V. Antiu. Gr. in Praes.
109쪽
σχοντο ώς προειδότος, βουλόμενοι δε πριν ξυλλης θ ῆναι
δράσαντές τι καὶ κινδυνεῆσαι, τω 'Ιππάρχω περιτυχόνrες περὶ τὸ Αεωκόριον καλούμενον τ'ν LIαναθοναῖκῆν πομππνδιακοσμούντι ἀπέκτειναν. πολλὰ δε καὶ ἄλλα ετι καὶ νὼν δντα και οὐ χρόνω ἀμνοστούμενα καὶ οι ἄλλοι 'χλληνες Ουκ ὀρθῶς οῖονται ' ωςπερ τους τε Αακεδαιμονίων βασιλέας μομια νῆφω προοτίθεσθαι ἔκάτερον, αλλὰ δυοῖν ' καὶ τον Πιτανάτην iόχον δευτοῖς εἶναι, δς οὐ δ' εγένετο πώποτε. οὐ ζως ἀταλαίπωρος τοῖς πολλοῖς η ζῆτ σις τῆς ἄληθείας, καὶ επὶ τα-Ι ετοῖμα μἀλλον τρέπονται. ἐκ δε των ειρ μένων τεκμηρίων δμως τοιαύτα ἄν τις νομίζων μαλιστα α διῆλθον Ουχ ὁμαρτα-
Annal. III, 19. adeo 17ιaxima P aemte aniligua sunt, dum alii quO- quo modo aut ita pro compertia habent; alia vera in contrarium vertunt et gliscit utriunque veritate i. e. et α πολλα υπὸ χοόνου αυ- τῶν ἀπίστως ἐπὶ τὸ μυθῶδες ἐκνενικηκότα. Consorre itri itiit etian Ephio mi In ap. IIarpocr. in V. ἀργαίως, tibi pro Θουκυδίδης legenduin Ἐφορος. V. Narx. p. 64. περι μεν γὰo τῶν καθη ζμῶς νενεμωμ
110쪽
νοι ' καὶ ουτε Ae ποιοταὶ υμν κασι περὶ αὐτῶν επὶ τὸ μειζον κοσμουντες μάλλον πιστεύων, Οἴτε ώς λογογράψοι ξυνέθεσαν επι το προς πιότερον τη ἀκροάσει v ὰλ 'θεστερον , ον ταωνεξέλεγκτα καὶ τα φολλὰ υπὁ χρόνου αντων ἀπίστως επὶ τομυθωδες ἐκνενικηχότα ' ευρῆσθαι δε ηγησάμενος ἐκ των επιφανεστατων σνείων ῶς παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. καὶ ὁ πόλει
Prol. t. I. p. 292. eΣplicat, ita ut obscurus sit pseliculi exitiis. IlI, M. O , φύσις ἐβούier o, ἐξηλέγχθο ἐζ et o ἀλοεις, in verum probata
ἡγησάμενος - παλαιὰ εἶναι ἄπυρώντως J Ad particillia πιστευων - ῆrησάμενος eo Itando repete: Ουκ αν άμαρτάνοι. Si qui non potius illa eredant stigae, qualia poetae narrarerrent, In O natu in maius eXtolientes, ne te Pιalia memoriae prodiderunt logographi, qui magis ut aurea taperent, quam verius ina e OSu runt, nullia argumentis nitentia, pleraqDe etiam ab ipsis expositora vi diutumiitate in fabulas abierant, ita ut sos iis derogetuo et si citui existiment, res illaε eae manifesti linia vidiciis pererat a
expriniendiapi: ita ut nulla scis Aa habeatur. Neque talis usus adverbii exeniplis curet, Velut I, 140. ἐνδέχειαι γὰn τὰς ξυμ νομὸς χων πραγμά των oris νοσον ἀμαθως χωρησαι, cniet i locuta 'POp p. l. l. p. 292. ita inter pi etat arr seri potest, ut casus fortuiti non minorinperite ereniant i. e. it ut hellantes e Omini iniperiti sitit, eos
henis, fur Ietat, pro pra entis tent poris, hodiernae diei condisione et stantuni quid sponte Plia faciat, cuni sin Plex σῆμπον, το νυν