장음표시 사용
381쪽
356 LIB. III. CAP. 22. in προνδντων αυτῶν, ψόφω δὲ τω ἔκ του προςtism
δλ καὶ λέγοντες πολύ τεσαν, οπως τα οπλα μο κρουόμενα προς ἄλληλα αἴσθησιν πὼρέχοι. ησαν δἐ εὐσταλεῖς τε τx onu- σει καὶ τον αριστερον πόδα μόνον ὁποδεδεμένοι ασφαλείας ἔνεκα τjς προς τον πηλόν. κατὰ Ουν μεταπυργιον προς-ισγον προς τας επάλξεις, εἰδότες ori εργοί εισι, πρωτον μἐν οἱ τὰς κλίμακας φεροντες καὶ προςέθεσαν ' ἐπειτα ψιλοὶ δώδεκα
ξύν ξιφιδίω καὶ θώρακι ἀνέβαινον, ων ηγεῖτο ' μως ὁ Α
φοίβου καὶ πρωτος ὰν n. μετὰ δε αντον Οἱ επόμενοι εξ 1 ἐκατερον των πύργων ἀνέβαινο ὐπειτα ψιλοὶ ἄλλοι μετὰ τούτους ξύν δορατίοις ἐχωραν, οἷς ἐτεροι κατόπιν τὰς -πίδας θερον, oπως εκεῖνοι ραον προφαίνοιεν, καὶ Ψελλον δω- σειν οπότε προς τοῖς πολεμίοις εδσαν. ως δε ἄνω πλεέους ἐγένοντο, ησθοντο οἱ εκ των πύργων φύλακες ' κατέβαλε γάρ τις των Πλαταιῶν ἀντίλαμβανομενος απb των επάλξεων κ
nuda sinistri institiure erudua tegit altera Derra. Vass.,, In pri eliis multae gentes auemini pedent tectuin tui bellant, d oua re vide quae adnotant I.ips. III. de niti. Runi. 7. Cerii. ad
vii g. Vll. Aen. 689. et Dausti, ad Siliu in VlII, 421. sed de iis hie
ἔνεκα poti iis sinistro, quan dextro pede calceati fuerint: qlilin dextri pedis tegamen non ni inus ἀσφάλειών illarii prilestare posset, quain sinistrat Scholiastes dicit, eos dextrariti pede ni nu Iulii ira huisse διὰ κουφότροα. Eandent causan , eue Aetoli sinistrii in pedem v ποδεδεμὶνοι suerint, ileximim aut8nt ἀνυπόδετον habuerint, redda Aristot. ap. II rob. V. Saturn. I 8. Νa n, inauit, oportet te leni, qui Praecedit et incessunt incla aut, τον ηγοίμενον πόδα, evem ac celerein habere, non eun qui subsequitur ac raritior Est. Adde Brodaeuni III. Μiscellati. 8. Diilior. Addidit asso in noti uis. In pedem sinistrui I militem sere niti, ilextra mani usuruIn: idque sέlcero gladiatores; sinistri in peden1 quasi pro centro li ere, unde tot uni corpiis circumagant. Voce in εὐσταλῆς in glossis Inlucydide is enunierant anec t. Is hic. I. p. 96. Paulo
ἀνθρώπων oλιγων, ἄρχειν τοῖ - Απλου. V. POpp. Prol. t. I. P. I 21. μεταπύργιονJ intervallum inter duas lurν es, at h. I. murus i ter duas turres. Phot. Ρhavorin. Νhi das, Harsocratio: μεταπυ νιον, ἐν μέσω οἰκοδόμπα τῶν ἐπι τού τειχους πυργων μεταπύργιον
μον ex h. l. excitant et ex III, 74. E in. Μ. et Pollux VII, 162.
382쪽
357 LIB. IlI. CAP. 23. δε στρατόπεδον ἐπὶ το τεῖχος ἄρμοσεν οὐ γὰρ ἴδει τὸ ἐν
το &ινων σκοτει ς νυκτος και χεγάνος ὁντος, κα. ἄμα οἱ et Di ι των Πλαταιων υπολελειμμένοι εξελθόντες προγεμαλον τρο τειχει των Πελοποννοσίων εκ τοὐμπαλιν ξ οἱ σμορες αυτων υπερέβαινον, oπως ἐκιστα προς αυτους τον νουν ποιεν. ε ρυλυντο μεν οὐν κατὰ χωρακ μένοντες, βοηθόων ουδεες, ε Οὐα εκ τῆς ἐαυτῶν φυλακῆς, ἀλλ' ἐν ἀπόoωησαν εικασαι το γιγνομενον. και οἱ τριακόσιοι αὀτῶν, οἷς ετετακτο παραβοηθεῖν εἰ τι δέοι, εχώρουν ἐ ξω τοῖ τείχους προς την βοην. φρυκτοί τε γροντο ες τὰς Θωας πολέμιοι 'παρανῖσχον δε και οἱ ἐκ τῆς πόλεως Πλαταιῆρ ἀπό τού τε χους φρυκτους πολλους πρότερον παρεσκευασμένους ες αυτότουτο, οπως ασαφῆ τα ημεῖα τῆς πυκτωρὶς τοῖς πολεμίοις η και μ' si θοῖεν, αλλο τι νομίσαντες το γιγνόμενον εἶναι ξον, σ8ῶν οι ἄνδρες οι εξιοντες διαφυγοιεν και τουασφαλους αντιλαβοιντο. οἱ 3 ' υπερβαίνοντες των Πλαταιῶν )3εν TOυτω, ως οἱ πρῶτοι αυτῶν ἀναδεδεκεσαν καὶ τοὐ πυργου εκατερου τους φυλακας διαφθείραντες ἐκεκρατήκεσαν , τάς τε διοδους των πυργων ενοτάντες αυτοὶ εφύλασσον μοδένα δἰ αυτων επι ζθεῖν , καὶ κλωακας προμόντες ἀπό του τείχους τοῖς πυργοις καὶ επαναμ σαντες ἄνδρας πλείους, οἷ μεκ λότων πυργων τους επι σοὐντας καὶ κ τωβεν καὶ ανωθεν ε*βαλλοντες, Οι δ εν τουτω οἱ πλείους πολλὰς προςθέντες κλίμακας αμα καὶ, τας επάλξεις ἀπώσαντες διὰ τού μταπυργίου απερφαινον. ὁ δε διακομιζόμενος αεὶ ῖστατο - πού χείλους τῆς ταφρου καὶ ε ντεὐθεν ετόξευόν τε καὶ 4κόντιζον ει τις π αδεο ν παρὰ το τεῖχος κωλυτὸς γίγνοιτο τῆς λα-
383쪽
βάσεως. ἐπεὶ δε πάντες διεπεπεραίωντο, ot ἀπό τῶν πύργ- χαλεπῶς οἱ τελευταῖοι καταβαίνοντες ἐχώρουν ἐπὶ τον τάφρον, καὶ ἐν τούτω οἱ πριακόσιοι αὐτοῖς επεqέροντο λαμπάδας ἔχοντες. οἷ μεν ουν Imαταιῆς εκείνους ἐώρων μῶλλον ἐκ του σκότους εστῶrες επὶ τοὐ χείλους τῆς τάφρου και ετόξευόν τε καιεςηκόντιζον ἐς τα γυμνά, αυτοὶ δε εν τρο ἀφανεῖ ὁντες ησσον διὰ τὰς λαμπάδας καθεωρῶντο, Δύτε φθάνουσι τῶν Πλαταιῶν και οἷ υοτατοι διαβάντες τῆν τάφρον, χαλεπῶς δε και
βιαίως ' κρύσταλλός τε γὰρ ἐπεπῆγει οὐ βέβαιος ἐν αυτα ῶςτἐπελθεῖν, ἀλλ' οἷος ἀπηλιώτου ἡ βορεου υδατώδης μὰλλον, καἰ ἡ νύξ τοιούτω ἀνέμω υ νειφομέν' πολύ τό υδωρ ἐν τῆ ἐπεποι κει, ὸ μόλις υπερέχοντες ἐπεραιώθ'σαν. ἐγενετο δε καὶ ἡ διάφευξις αὐτοῖς μὰλλον διὰ τού χειμῶνος τὸ μέν-24θος. ὁρμῆσαντες δε από τῆς τάφρου οἱ Πλαταιῆς ἐχώρουν ἀθρόοι τὰν ἐς Θῆρας φέρουσαν o&ν ἐν δεξιῶ ἐχοντες τό τοὐ Aνδροκράτους ξρωον, νομίζοντες εκιστα σφῆς ταύτr αυτούς
υποτοπῆσαι τραπέσθαι τὴν ἐς τούς πολεμίους ' καὶ ἄμα εώρων τοὐς Πελοποννησίους τὴν προς Κιθαιρῶνα καὶ Φυὸς κεφαλὰς τὸν ἐπ Ἀθηνῶν φέρουσαν μετὰ λαμπάδων διώκοντας. καὶ επὶ μεν εξ ῆ επτὰ σταδίους οι Πλαταιῆς τὴν ἐπὶ τῶν Θηβῶν ἐχώρησαν, επειθ' υποστρέψαντες sεσαν τὴν προς τὸ Ορος φέρουσαν οδὸν ἐς Ἐρύθρας και ' δειὰς καὶ λαβόμενοι τῶν ὁρων διαφεύγουσιν ἐς τὰς - νας, ἄνδρες δώδεκα και
διακόσιοι απὸ πλειόνων ' εἰσὶ γάρ τινες αυτῶν si ἀπετράποντο ἐς τὸν πόλιν πρὶν ἡπερβαίνειν, εἶς επὶ τῆ εξω τάφρω τ ξότος ἐχ φθη. οἱ μεν ουν IIελοποννήσιοι κατὰ χώραν ἐγένοντο τῆς μζθείας παυσάμενοι ' Οἱ o ἐκ τῆς πολεως Πλαταιῆς τῶν μεν γεγενομένων εἰδότες οὐδέν, τῶν δε ἀποτρα μένων σφίσιν ἀπαγγειλάντων ώς οὐδεὶς περέεστι, κὴρυκα ἐκ- πέμφαντες, ἐπεὶ ἡμερα ἐγένετο, εσπενδοντο ἀναίρεσιν τοῖς νεκροῖς, μαθόντες δε τι αληθες επαύσαντο. οἱ μεν δῆ τῶν Πλυταιῶν ἄνδρες Ουτως υπερβάντες ἐσώθησαν.
2a m M τῆς Θακεδαίμονος τού αυτοὐ χειμῶνος τέλευτῶν- τος ἐκπέμπεται Σάλαιθος ὁ - ωιμόνιος ες Μυτιλ νην τριε- ροι. καὶ πλευσας ἐς Πύδραν και εξ αυτῆς πεζε κατὰ χαράδραν τινά, υπερβατὸν ἡν τὁ περιτείχισμα, διαλαθὼν ἐςέρχεται ἐς τὸν Μυτιλήνον, καὶ ελεγε τοῖς προέδροις οτι ἐς 14 τε ἄμα ες τὴν Ἀττικὸν ε σται και αὶ τεσσαράκοντα νῆες παιδατώδοιJ Sl pra e. 22. init. nareavit, noctem illam qua mu riam transcendet ant, obscurant et pluvia ventoque turirida fuisse. Itει pie Euro flante et Aquilone, glacies ciuicient gigiti potuit, quod alio vento non solet, sed pri pter humidiorent nemuimnperatiotieni non potuit ad earn crassitii linet 1 crescere, tI NIS BIO sereno et tranquillo fieri solet. Monuit Haach.
384쪽
ρέσονται ας ἔδει βονθῆσαι αὐτοῖς, προαποπεμφθῆναέ τε αυ-
μεν Μυτιλοναῖοι εθάρσουν τε καὶ προς τους Io ναίους ησσον εἶχον την γνώμην Aςτε ξυμβαίνειν. o τε χειμῶν ἐτελεύω
ουτος καὶ τέταρτον ετος τῶ πολέμω ἐτελεύτα τωδε oν Θου- λ
Ἀθηναῖοι αμφοτέρωθεν θορυβούμενοι ησσον ταῖς ναυσὶν ες
τὸν Μυτιλ νην καταπλεούσαις ἐπι 'θῆσουσιν. ηγεῖτο δὲ τῆς ἐς λῆς ταύτης Κλεομένης υπἐρ Παυσανίου τού Πλειστοώνακτος υἱέος βασιλέως ὀντος καὶ νεωτέρου ἔτι, πατρὸς δἐ ἀδελφὸς AH ἐμωσαν δἐ τῆς Ἀττικῆς τά τε πρότερον τετμομένα Γκαῆ ει τι 'ἐβεβλαστῆκει, καὶ ὁσα ἐν ταῖς πριν ἐσολαῖς πα-25. ἐτελεύταJ Alter rari hoc Ioeo δτHeότα deest in nonnussis Codd. , vemini satis defer, litur locis II, IM., ubi altoriam ἐτελεύτα aionnisi a coi ruptis codd. est, III, 88. et aliis, in quibus haeos omi ita repetitiir. V ΡOpp. Olas. p. 129.
26. τας ις την Μυτ. - rreoςτάραντεςJ IIic COInniernorat id ad raginta duas naves, at supra c. I 6. et 25. atque inis. c. 29. et 69. xion nisi quadraginta. Scriptor his locis IH utero uti rotundo ni ais Ivit, nisi liuid vitii sit, est, eum nun BIun tiariana navit Ini accurate cognitiis suisse Onanino non videatur. Diodor. certe XII, 55. quadraginta qt in iti naves exhibet. In vectis ἔχοντα Ἀλκίδαν προςτάξαντες, nisi quid a librariis eri altim est. confusio duamini locutionuni cernit ir, nam Vel εχον rix vel προςτάξαντες ut Esse deinbet. Stepsianus thes. I. gr. s. U. προ άξασθαι roni Rcit ἄρχοντα legendiarii esse pro uoria. Atqoe lioc est VII, 19. Meeνθιοι οὐ πολλῶ υσreeor nem ἄκοσίους ὁπλίτας - καὶ ἄρχοντα Αλέωσον me καθιον neo άξαντες απέπεμψαν. De Participiis abundanter adieetia v. quos laudat Krii egeri ad Dionys. p. 290. not., oui cum nostro
loco confert Xen. Anali. I, 2, 2I. τῆ δ' ιστεραία ῆκεν ἄγγελoe λέ-
νεώτεροςJ l. e. tenuiori aetate, quan qui exercitui eraeesse Dosset; tu jung, quod VI, I 2. plene dicitur νεώτερος ἐς το ἄργειν. POPp. prol. t. I. p. 17 I. Male igitvit Auecd. Belclc. I. p. 109.
νεώτερος, ἀντὶ τοῖ νέος, Θουκυδίδος τρίτω. Λ ld. Suid. et Stephan. an iniudv. ad libr. d. dial. p. 38. καὶ - ἐβεβλαστήκει I is Creberrimus est τε eε καἰ particulis Thucydides, eas ut ambas ponat saepe tibi ceteri acriptores neutra solent uti. Sed hic tamen illas ninii uni cumulamini librarii.
385쪽
350 LIB. Ill. CAP. 27. 29. Paέλειπιο ' καὶ ἡ ἐς χῆ αυτ χαλεπωτάτη ἐγένετο τοῖς Σθ μίοις μετὰ τὸν δευτέραν. ἐπιμένοντες γὰρ ἀεὶ ἀπο τος Αὐσβου τι πευσεσθαι των νεῶν εργον Aς ῆδ' πεπεραιωμένων
επεξῆλθον τὰ πολλὰ τέμνοντες. ώς δ' οὐδεν ἀπέβαινεν αυ-
τοῖς ων προδεδέχοντο και ἐπελελοίπει ὁ Οιτος, ἀνεχώροσαν καὶ διελύθησαν κατὰ πολεις.
27 οἱ δε Μυτιληναῖοι εν τούτω ἡ ῶς αῖ τε νῆες αὐτοῖς οὐχ ηκον ἰπο τῆς Πελοπονν σου αλλὰ ενεχρόνιζον καὶ ὁ σῖτος
ἐπελελοίπει, αναγκάζονται ξυμβαίνειν προς τους Αθοναίους δια τάδε. ὁ Σάλαιθος και αὐτος ου προωεχομενος ετι τὰς ναύς οπλίζει τον δῆμον προτερον ψιλον ὁντα ῶς ἐπεξιῶν τοῖς - ναίοις ' οἱ δε επειδὴ ελαβον οπλα, ου τε ηκροῶντο ετιτων αρχόντων, κατὰ ξυλλόγους τε γιγνόμενοι - τον oῖτον ἐκέλευον τούς δυνατούς Τίρειν ες το φανερὸν καὶ διανέμεινώπασιν, ξ αυτοὶ ξυγχωρησαντες προς Αθηναίους εφασαν πα-28ραδώσειν τὸν πόλιν. γνοντες δε οἱ εν τοῖς πράγμασιν οὐ ταποκωλυσειν δυνατοὶ δντες, εἴ τ ὰπομονωθῆσονται τῆς ξυμβάσεως, κινδυνεύσοντες, ποιοῖνται κοινῆ ομολογίαν πρός τε Πάχητα καὶ τὸ στρατοπεδον Aςτε 'Aθηναίοις μεν εξεῖναι βουλεῖσαι περὶ Μυτιλοναίων ὁποῖον ἄν τι μυλωνται καὶ τὸν στρατιὰν ες τον πόλιν δέχεσθαι αυτούς, πρεσβείαν δε ἀποστέλλειν ες τὰς Ἀθήνας sIυτιλ αίους περι εαυτῶν ' εν ἔσω
δ' ἀν πάλιν ελθωσι IIάχοτα μὴ τε δῆσαι Μυτιλ ναίων μοδίνα μήτε ἀνδραποδίσαι μῆrε ἀποκτεῖναι. ἡ μεν ξύμβασις αὐτο
εγένετο. οἱ δε πράξαντες πρὸς τοὐς Αακεδαιμονίους μάλιστα των Μυτιληναίων. περιδεεῖς δντες, ῶς ἡ στρατιὰ εςῆλθεν, ουκ
ῆνέσχοντο, ἀλλ' επὶ τοῖς βωμοὐς δμως καθίζουσι ' Πάχος δ'
plane laret, neque ad τά τε πρότερον τετμεμένα reseret καὶ er ra
Deni. Ρlii l. III. p. 125, 7. Si in ilia sunt: οἱ τὰ πράγματα ἔχοντες Thuc. VI, 39. Cons. Licobi Ob A. in Xenoph. P. 9. κατασχεῖν τὰ πράγματα Thiri . IV, 2. οἱ ἐπὶ των πρανἀτων Den . pr. Cor. 73, 3. Behh. ἐπισraeteῖν των πραγμάτων Isocr. Ρanasi. I9. ot τὰς ἀρχὰς ἔχοντες Thuc. I, 95. οἰ τὰ τέλη θοντεο V, 47. 10. sivo etὰ τέλqI, 58. IV, i5. ouus locus respicit Νcliol. ait De in. 19 ptin. I. 25. Cons. Diluer. ad prior. locvin et interpretes ad Herodot. IX, 106. οἱ ἐν δυνάμει οντες Xenoph. h. gr. IV , 4, b. θειν τὸν πόλιν Thtic. III, 66. ἔχειν τὸν πολιτείαν. 66. lima eger. ad Dionys. p. 269. ILot. ἀποκωλύσεινJ v. Popp. Obs. p. I 53. Uως καθίζουσινJ i. e. pisi lilles data erat ab Atheniensibus iu- columitatis, donec legati rediissent. cons. III, 80. καί τινας αὐ- . Disi laod Cooste
386쪽
υντισσαν τριξρεις πμοςεκτῆσατο και τἄλλα τὰ περὶ τό στρ τόπεδον καθίστατο di αυτῶ ἐδόκει. οἱ δ' εν ταῖς τεσσαράκοντα ναυσὶ Πελοποννησιοι, ους 20 ἔδει εν τάχει παραγενέσθαι, πλέοντες περί τε αυτην την Πελοπόννησον ενδιέτρι θαν και κατα τον αλλον πλούν σχολαῖοι κομισθέντες τους μεν ἐκ της πολεως Ἀθηναίους λανθανουσι,
πρὶν δ' τῆ Λ λω ἔσχον, προγίξαντες δ' ἀπ αυτῆς τν άρω και ' Μυκόνω πυνθάνονται πρῶτον οτι ἡ Μυτιλ νοέάλωκε. βουλόμενοι δε τό σαφὲς εἰδέναι , κατέπλευσαν ἐς
Ἀμβατον τῆς Ἐρυθραίας ' ἡμέραι δἐ μάλιστα ῆσαν τῆ --
τιχ νν εαλωκυία ἐπτὰ δτ ες τὸ Ἐμβατον κατέπλευσαν. πυθόμενοι δὲ τὸ σαφὰς εβουλεύοντο ἐκ των παρόντων καὶελεξεν αὐτοῖς δευτίοχος ἀνὴρ Nλεῖος τάδε. 'Aλκίδα και30 Πελοποννησίων ooοι πάρεσμεν ἄρχοντες τῆς - στρατιῆς, ἐμοὶ δοκεῖ πλόῖν ημὰς επὶ Μυτιλήνην πριν ἐκπυστους γενέσθαaωπερ ἴχομεν. κατὰ γὰρ τὸ εἰκὸς ανδρῶν νεωστὶ πολιν ἐχομτων ho ἡ τὁ ἀφύλακτον ευρ σομεν, κατὰ μεν θάλασσαν καὶ
πάνυ, fi insῖνοί τε ανέλπιστοι επιγενέσθαι ἄν τινα σφίσι πο
λέμιον καὶ Ῥῶν ἡ ἀλκὴ τυγχάνει μάλιστα Ουσα ' εἰκός δὲ
ωα. τὸ πεζόν αὐτῶν κατ οἰκίας ἀμελέστερον ῶς κεκρατοκότων διεσπάoθαι. εἰ ουν προςπέσοιμεν ἄφνω τε καὶ νυκτός, ἐλπίζω μετὰ των Iνδον, ετ τις ἄρα ἡμῖν εστιν υπόλοιπος ευνους, καταληφθῆναι αν τὰ πράγματα. καὶ μ' αποκνησωμεν τόν κίνδυνον, νομIσαντες οὐκ ἀλλο τι εἶναι το καινον
387쪽
S. s. s. g. b. eun illa. εκ ουσιως h. ἄυτοῖς A. B. G. Κ. L. N. C.
388쪽
των ἔν γωνια πόλεων καταλαβεῖν τινα η Κύμην τ'ν Αἰολίδα, oπως ἐκ πόλεως ὁρμώμενοι την γωνίαν ἀποστοσωσιν. εχπέδα δ' εἶναι' οὐδεν γὰρ ακουσίως ἀφῖχθαι, καὶ τον πρόςοδον ταύτην μεγίστον οὐ σαν 'Aθηναίων ην υφέλωσι καὶ δμα πεφορμῶσιν αυτοῖς δαπανη σφίσι γίγνοται, πείσειν τε οἴεσθαι
usus ne ex aliis quidem scriptoribus exemplum allatuni vidi. Neque laoc nitriini est; nan etini ἀκούσιος sit non voluntariuε, nisu Diagis graiece dici posse videtur ἄκοίσώς τινι, vlain latine non vo
luntari ut alicui, pro aliquo inrito, ἀέκοντός τινος. -- Id MIod yro verissimo habens οὐδέν pretietuli. Insi a IV, 85. εἰ μη ἀνἐνοις Ῥω
suisse ait, vectorii ni ακων et ἔκών tantum activam; ipiod, illa tantuni de rebus, haec do personis tantu u dici. quod cuni proni, ari videatur verbis IV, 98. ἀκουσίων αμαρτημόrων καταφυrhν εῖναι τους βωμούς , repugnant alii loci, vellit IlI, 33. ώς γῆ εκούσιος οὐπῆσων ἄλλη η Πελοποννεσω, ubi cod. H. ἐκουσίως. IV, 19. πεφυ-κασί τε τοῖς μὲν ἐκουσίως iνδοῖσιν ἀνθησσῶσθαι μεν ηδονῆς, προς δὲ τα ὁππαυχουντα καὶ παρὰ γνώμον διακινδυνεύειν. Dubia stitit venia VII, 8. extr. Equi dein verna οὐδὲν - ἀφῖναι ita intelligo: ut dicitur τosto ἀφῖγμαι, i. e. hane ob rem venI, ita οὐδὲν ἀκουσίως ut οὐδὲν μάτην sive οὐδὲν μάταιονὶ dictu In est pro προς οὐδὲν ἀκουσίως γενησόμενον ἀφῖγμαι i. e. nain eos Peloponnesios non veni arei ingratiis factae causa, denn a te aven nichi riner ungern ge-achelisnen Sache wegen gehoinmen. Quo modo et ipse Censor e plicat. Alterunt quod ni Onuit Poppo, ad casum pertinet, Ua Ocuu eri . ἐφορμαν, adoriri, aggredi construitur; ubi suspectan codi- .eis Η. Scripturam: ἔνορμῶσιν αὐτοέe manere dicit, donec lilia huius striicturae exempla allata suerint. Quod cuni Meraissiiuu ix mihi in constituendo noc Ioco videatur, niatoris libro ritu partis scripturam αυτοῖς reeepi. Esh auten hic dativus obiecti, Ieser turilue ad Athenienses, sicut σφίσι dativus subiecti est, pertinens ad exples Iaesbios et simul ait Iones. De nil et αυτοῖς ex ἐφορμῶσιν, in quo participio substantivi vis latet, ut sit aggregsoribua, Paodideni ducuit. Vel ba δαπάνο μοι γίγνοαι possunt duplice ux Sen. sit In flabe e , nam et hoc dicunt: arrvιtus impendo, Et hoc: fiuvesertat mihi sumitu, eat mihi quo auriιtui au iam. Queni signiticaq uni pri aluui esse acribit a Boeckhio allato Ioco HarpocrMionis, queni inquirendo r peraro non potui, ne iue ab ipso adscriptua t. Sed eandent significationem vecto esse statilii Schiuliast cuius laaec est interpretatio: ταύτην την πeόςoδον την ἀπο τω κἈώνων ὐπασουσαν τοῖς l. θηναίοις ἐὰν 4ψέχωνται, καὶ χειρωσωντα in. τοὶ την Ἀωνίαν, μέλλουσιν ἔχειν καὶ τὰ ἀπο των Ἀώνων ἀεὶ χρῆμα τἄκαὶ την ἐκεῖθεν ωθοναίων παρασκευὴν . Iam σφίσι P08t δαπάνvPosui, seeutias pleror Imquct codicum auctoritate In, qua CGllOC tione Pronontinis ni in iis uni tigua oratio erit. Interpretationent
Poppo, si recte intellexi, hanc dedit: vem vero erae fore, in Diuitiam L. Cooste
389쪽
364 LIB. III. CAP. 32, 33. 32 μίξαι. -M M ἐω τώ Ἐμβάτου παρέπλει ' και προσχὼν
Μυον σω τη Tηίων τους αἰχμαῖάτους ους κατὰ πλοῖν ει- λῆψει ἀπέσci αξε τους πολλούς. καὶ ἐς την Ἀφεσον καθορμισαμένου αὐτοὐ Σαμίων των εξ Ἀναίων ἀφικομενοι πρέσβεις ἔλεγον Ου καχῶς τον πιλάδα ελευθερουν *υνον, ειὰνδρας διέφθειρεν Οὐτε χεῖρας ἀνταιρομένους - τε πολεμίους, Ἀθηναίων δἐ - θνάγκης ξυμμάχους' u τε μ' πα-σεται, ciλίγους μἐν αυτὸν των εχθρῶν ες φιλίαν προςάξεσθαι, πολύ δε πλείους των φίλων ποIεμίους ἔξειν. καὶ ο μεν ἐπεί-
son τε καὶ Xίων ἄνδρας ὁσους εἶχεν ετι ἀφῆκε καὶ των ἄλλων τινάς. ὁρῶντες γὰρ τὰς ναυς οἱ ἄνθρωποι οὐκ ἐλευγον, ἁλλα προέεχώρουν βῶλλον ῶς Ἀττικαῖς καἰ ελπίδα ουδε τον ἐλαχίστην εἴχον μη ποτε Ἀθοναίων τῆς θαλάσσος κρατούν-33 των ναῖς IΠελοποννησίων ες ' νίαν παραβαλεῖν. απb Mτῆι Ἀψίσου ὁ Ἀλκίδας επλει κατὰ ταχος καὶ φυγὴν εποιεῖ,
Ionia ab Atheniensibis defletae; se sonos et I esbios en in non
inritos, non necessitate coactos, aed ultro ad classean Lacedaemo
nioraran venisse . Mi et Atheniensibila hoa maximos reditus ex Ionia eriperent, et sibi ipsia Ionibus utqu8 I. 'Abi in terra oemmata recta pararent, νιαε in bestum talpenderent. In qua versione hoc inexplica hile est, ct Ii nexus fiat sententia E per tibi annexae clini praecedentibus. Nan neque clint . verbis nπίδα εἶναι culiuerpro Potest, quia sic diceretur: sperii esse , Ioniani Athoniensi triti Ereptum iri, si Ioniani tis eripuerint; id quod absit ictu In est. Neqite cuni vermis Οὐδὲν - ἀφῖχθαι tua sententia potest iungi, Maoniam, si Iones et Iaesi ii ultro, non coacti neceΗAitate veri rust, non ideo magis id necessitate facilini est, etiarii si Atlaonienses Ionia non Privontur. Α lae, Piod uaaclc. Minotavit, per ηθIevius hoc. urgumentun esse, quia ex eo qiuod extiles lilienter faciunt et non coacti, non satis tuto colligi potest, quid ceteri Iones facturi sint. Ilis ex Positis addo interpretationeni, Miactnii fit qiii leni prati,int ilissin a videt ire apem vero esse, ut Ionio a 4 Atheniensibus desciat ἰ eos enim non nenisse rei ingratias faetae emtaa, as et Atheniensia τε hos maximos reditur lex Ionia eriperent, et sibi ipsis illos a gradientitiis, necessarii auultus suppeditarent, et Pisauranen a se a duetum iri, ut ad huius helli sorietatem ae astungeret. Dupli Cem Causam esse ait, cur sperari possit desecti Ioniae; nam et Ionibus volentimis et ipsis coniniosso Peloponnesios adesse, Et Pissuthni per sit aderi Posse, ut ama sectini iumgat. Adventus illor Nn quon Odo grratus Ionibus suturus sit, interposita oratione hi neni bri: καὶ τον πρόςοδον - γίγνvrαι eXP nit. De hoc loco Κ'tener. disputavit coinit . Thuc. P. 352. not. Tatione, OPInor, 'Vix ipsi i; ni probabili.
32. εἴ τε μο nai σεται J Vulgo εἰ δὲ μο π. Vid. Mueger. I. I. p. 268.33. Σαλαμινίας - IDoάλουJ His temporalnis Atheniensimis
duae qua aeras dicet ant. tisi I emes erant, Paratos, Piain qui
390쪽
διώς τον δίωξιν ὲ πλει δια του πελαγους ως γη εκούσιος οὐ
ναίοις ηλθε μεν καὶ ἀπὁ τῆς Ἐρυθραίας αγγελία, ἀφικνεῖro
δε καὶ πανταχοθεν ' ατειχίστου γὰρ ουσος τῆς Ἱωνίας μέγα τδ δέος εγένετο μο παραπλέονrες οἷ Πελοποννησιοι, εἰ καιως μῆ διενοουντο μένειν, πορθῶσιπ αμα προςπίπτοντες τὰς
πόλεις. αυτάγγελοι δ' αυτὸν uos ι εν 'Ι κάρω ῆ τε Πάραλος καὶ ἡ Σαλαμινία ἔφρασαν. ὁ δἐ υπο σπουδῆς εποιεῖτο τὸν δίωξιν καὶ μέχρι μὲν Πάτμου τῆς νήσου ἐπεδίωξεν, ως
δ' οὐκέτι εν κοπαληψει ἐφαίνετο, ἐπανεώρει. κέρδος δε ἐνόμισεν, ἐπειδῆ ου μετεώροις περιέτυχεν, ὁτι Ουδ ob εγκαταλοφθεῖσαι ξναγκάσθqσαν στρατόπεδον ποιεῖσθαι καὶ ς
Iia, Τheoris Monuo appellata, qua S 1iIani init vellebantur. Atmae
hae quidpin ad ille ortas I elum ni itte mlos, utraqtie VI ipsct velociter navigantibus ad alias il eortua eniittet inan, sereti liis Ia Inti Og, Iiornii es pectinia quo traiiciendas, ite in in proeliis vehendis I, olli lii clinas utebantur. V. noeci ch. Saatali. d. Ath. I. p. 181. 258, Suidas: Σαλαμινία ναῖς. δυο ἐσαν νῆες παρὰ 'Aθηναίοις breverιδες
καὶ ταχυδρόμοι, ἡ Πάραλος καὶ ἡ Σαλαμινια ' αν ἡ μεν Σαλαμινία
a 47. Ran. 1103. Thuc. III, 77. VIII, 73. 74.
neeὶ Tκαρον - εν τη ' Dόe o J Vulgo περὶ πλόοον et ιν et Naύem.' Causa niutationis haec est: vuleata Alcidan dicit asAtlieni sensibus in Sula nima et Paral , advectis conspectuim esse, cu in cirea Clara1m versaretur, uri, sint inter Μyones uni et Eplienum Sitan . At supra c. 29. legitur: naves Alcidae τους ἐκ τῆς πόλεως Gθνναίους χανθάνουσι, πριν δὸ τῆ aes a is neoςέσχον. IIImi host ene Miltri , τοῖς ἐκ τῆς πόλεω ζ Ἀθηναίους non alios per rei naturani Esse posse, quani qui in Salantinia et Parato erant, quas ii ves scriptor sorte dicit Allienis navigasse. Sintiitque apparet eThoc loco, Peloponnesios non nimitti post relictani Dei uni ab Atlic niens imis ex uehe prosectis detectos esse.. Delo autem Aleidas Damim navigavit aliive Nyconuni, in d in Enil aiunt, porro MyGnesum c. 32. atque Eptiesunt. quod teniporis spatiuin longius est, quani ut qui Uari demum visi Essent haud procul Eptipso, Tobς ἐκ τῆς πόλεως Ἀθηναίους tantum donec Deluna venissent latuisse dicerentur. Debetur haec emendatio acumini Popponis Obs. p. 220., qui tamen d se cursu Alcidae et sitii Clari luisti in quid lana protulit. Firmatur haec correctio eo quod ptiam c. 29. in O. P. pro 'Lκόρω Irgitur Κλάρω, et fonteni corrnpleta ibidem monstrat cod. I. qui habet u sero. Statini notanda altera noxii in is Πάτμου corruptela, pro quo vulgo extat Acirμου, quo non ine in-
Bula cum a nemine Veterum niemoretur, e nie turam Palinerit,
quae eodibus L. I. firmatur, secutus alterum dedi. ἡναγκάσθησαν - παραπῶν J se. Peloponnesii, at σφίσι redit
ad Athenienses: eum hostium nades in alto assecutus non e3llet,