장음표시 사용
501쪽
ἐχώρησαν ἐς το ε σχατον ερυμα τῆς νῆσον, o ου πολύ απεῖχε.
και τοὐς εαυτῶν φύλακας. Ae δε ἐνέδοσαν, ἐνταυθα ἡδοπαλῶ ετι πλέονι βοα τεθαρσγότες οἱ ψιλοἰ ἐπέκειντο, και
των -κεδαιμονίων oσοι μεν λοχωροῶντες εγκατελαμβάνοντο,
ἀπέθνοσκον, οἱ δε πολλοὶ διαφυγόντες ἐς τὸ ἔρυμα μετὰ των ταύτη φυλάκων ἐτάξαντο παρὰ παν in ἀμυνουμενοι ἡπερ ἡν
ωαχον. καὶ οι Ἀθηναιοι ἐπισπόμενοι περίοδον μεν αυτῶν ωαι κυκλωσιν χωρίου ἰσχύῖ οὐκ εἶχον, προνοντες δε εξ εναντίας ἄσαoθαι επειρῶντο, και χρόνον μεν πολύν και τῆς γέρας τό πλεῖστον ταλαιπωρούμενοι ἀμφότεροι υπό τε τῆς μά-
χ'ς και δίφους καὶ 'λέου αντεῖχον, πειρώμενοι οἷ μεν ἐξελάσασθαι ἐκ τοὐ μετεώρου, οἷ δε μὰ ἐνδούναι, ρῆον o οι --κεδαιμόνιοι ῆμύναντο - ἐν τῶ πρίν, οὐκ Ουσης σφῶν τῆς κυ-36 κλώσεως ἐς τὰ πλάγια επειδὴ δε ἀπέραντον ην. προςελθὼν ὁ των Μεσσηνίων στρατηγός Κλέωνι καὶ Λωοσθένει ἄλλως
ἔφη πονεῖν σφῶς. ει δε βούλονται ἐαυτῶ δουναι των τα τῶν μέρος τι καὶ των ψιλῶν περιαναι κατὰ νώτου αὐτοῖς
νους, κατὰ τό αει παρεῖκον τού κρωνώδους τῆς νῆσον προς- ένων καὶ η οἱ Aακεδαιμόνιοι χωρίου ἰσχύῖ πιστεύσαντες οὐκ ἐφύλασσον χαλεπῶς τε καὶ μόλις περιελθὼν ελαθε, καὶ ἐπὶ τοὐ ρετεώρου ἔξαπίνης αναφανεὶς κατὰ νώτου αυτῶν τοῖς μεν
502쪽
κρον μεγάλω εἰκάσαι, τω ἐν Θερμοπυλαις, εκεῖνοί τε γὰρ τ' ἀτραπω περιελθόντων των Περσῶν διεφθάρησαν, ουτοί τε φί λοι ξδη ὁντες ουκέτι αντεῖχον, auis πολλοῖς τε ολίγοι μαχομενοι και ἀσθενεία σωμάτων διὰ την σιτοδείαν ὐπεχώρουν καὶ οι Aθοναῖοι ἐκράτουν On των εφόων. γνους δε ὁ Κλέων 37 καὶ ὁ Λημοσθένος οτι ει και ὁποσονολ μἀλλω ενδώσουσι, διαφθαρησομένους αυτοῖς υπὸ τῆς σφετέρας στρατιῆς, ἐπαυσαν την μύχνν καὶ τους εαυτῶν ἀπεῖρξαν, βουλόμενοι ἀγα- γεῖν αυτούς Αθηναίοις ζῶντας, εῖ πως τοὐ κηρύγματος ἀκολσαντες ἐπικλασθεῖεν U γνώμy τὰ ὁπλα παραδοῖναι και η- ,οηθεῖεν τοὐ παρόντος δεινοὐ. ἐκ ρυξάν τε εἰ βούλοιντο τὰ οπλα παραδοῖναι και οφὰς αυτοῖς Αθηναίοις ωςτε βουλεῖσαιατι ἄν εκείνοις δοκῆ- Οι δε ἀκούσαντες παρῆκαν τὰς ἀσπίδας33es πλεῖστοι και τὰς χεῖρας ἀνέσεισαν δηλοὐντες προςέεσθαι τὰ νεκηρυγμένα μετὰ δε ταῶτα γενομενος τῆς ανακωχῆς ξυνῆλθον ες λόγους o τε Κλεων και . Aqμοσθένης και ' εκείνων Στύφών ὁ Φάρααος των πρότερον αρτόντων τού μεν πρώτου
- . . , . . . . . '. . . . . .
καὶ οἱ -κεδαιμόνιοι - ὁππύρουν I stru tura horum vorborii in similis est vectis III, 34. ὁ δε προκαυσάμενος. - ἐν φυλακη .uδέσμγενε, ubi v. cons. inisa ad IV, 80. Scriptor initio vicoro volnis
οἱ Asκεὐαιμόνιοι γενόμενοι ἐν τω abrω ξυμπτωματι τοῖς ἔν Θερμοπυ- λαις περιελθόντων των Περσῶν διαφθαρεῖσιν, οὐκεrε αντεῖχον. Sie vulgata liuitis loci ili Atinctio cuni paratione alio mani locor ni a l-nio duin sina illuni Ratis definitali illi', a qua Κmaeger'. ad I ion 's. p. 269. absit, Itii locunt constituens: οἱ Aακεδαιμόνιοι staaχόμενοί τε ἀμφοτέρωθεν οδη και γιγνόμενοι ἐκ τω αυrω ξυμπτωματι, ως μικρὸν μενάλω εἰκάσαι, τω ἐν Θερμοπύλαις , ἐκεῖνοc τε rise , το ἀτραπτπεριελγοντων των Περσων, διεφθάevsa ν, obroc τε AC. περιελθόντωμτῶν Ἀθηναίων διεφθάρησαν Sed EX ratione linguae nilial liic 'epeti posset nisi διεφθάρ σαν, quod non susticit) αμφίβοχοι ηδη ἔν- τες οὐκέτι αντε ομ. Igitur' post PH In dicimn est διεφθάρησαν οἱ Αακεδαιμόνιοι, iam sequitur hoc tantu in levitisci tu in , si cit in illo con Pures: συκέτι σντεῖνον. Ceteriuri consera Em i p. Iphig. T. 4333. κεῖνοί τε γὰο σMqρον Ουκ εἶχον χεροῖν, ημεῖς τε et Tiauo. V, 17. mir.
503쪽
μένου ἐν τοῖς νεκροῖς - ωπος κειμενου ἁς τεθνεῶτος, αὐ- i τὸς τρίτος ἐφ ρημένοῶ ἄρχειν κατὰ νόμον. ει τε ἐκεῖνοι πλσχοιεν. ελεγε δ. . ὁ Στύψων και οι μετ αυτοῖ ἔτι βούλονται διακηρυκείσασθαι προς τους ἐν τx ἡπείρω Αακεδαιμονίους ὁμιχρῆ σφῆς ποιεῖν. m. ἐκείνων μiν οὐδένα αqεντων, αυτῶν hi των - ναίων καλούντων ἐκ τει ηπείρου κήρυκας καὶ γεινομένων ἐπερωτῆσεων δις η τρις ὁ τελευταῖος διαπλεύσας αὐτοῖς απὸ των ἐκ τῆς ηπεψου Αακεδαιμονίων ἀνὴρ - γγείλειν
ἔτι O. Αακεδαιμόνιοι κελεύουσιν υμῶς αὐτους περὶ Ῥῶν αὐτῶν βουMυωθαι, μψεν αἰσχρὸν ποιοῖντας. o. δε καθ' εα
τούς βουλευσάμενοι - ὁπλα na Uοσαν και σφας αυρούς. κώταύτην μεν την ημέραν in. τον επιοῖσαν νύκτα ἐν et υλακῆεἶχον αὐτούς οἱ Ἀθροαῖοι ' τῆ δ' υστεραία οἷ μεν Ἀθηναῖοι τροπαῖον στήσαντες ἐν τῆ νῆοφ τἄλλα διεσκευάζοντο ιυς ἐς πλοῖν, καὶ τούς ἄνδρας τοῖς τριπάρχοις διεδίδοσαν ἐς φυλακήν. οἱ δε Αακεδαιμόνιοι κήρυκα πέμφαντες τούς νεκροῖς διμ
τοσοίδε ' εἴκοσι μεν ὁπλῖται διψηοαν καὶ τετρώκόσιοι οἷ πάν-τερ ρ τούτων ζῶντες ἐκομίσθησαν οκτῶ αποδέοντες πιακόοιοι, οἱ δὲ ἄλλοι ἀπέθανον. και Σπορτιῶται τούτων ησαν των ζώντων περὶ εἴκοσι καὶ εκατόν. Mo ναίων δε οὐ πολλοὶ διε-
secundum liune ducem non Proprio, ut ullos, sed muneris nο-ntiine appellare. Paulo post coniungo ινπημένος xaris νόμον. Namitiali rat Thirinycti s, quod etiἔin ista εἴ τι κεῖνοι πόσχοιεν Ost n-diint, horuni ducuna alios aliis non suffragiis miluunt, qui iatralestilio erant, sed alite Di ἔi Ili hi in i iis ulu In traiicerent ir, pu- Iii e ex lege subrogatos fuisse, ut in locunt prior una, sl iiii ιl hiis accidisset, succedim iit: queni ad nodunt in Dillitia navali navarcho legatus addi solebat, queIn ἔπισroa Orat Xenoph. hist. Er. m.
der. . coli. Valcken. ad Theocr. P. 263. et Schneideri in ind. s. v.J, do quo Iungerna. ad Polluc. I, 96. et Sehesser. de nillit. nav. Iv, b. Stepnantis coniungit ἄρχον κατὰ νόμον ac vertit qui legitimum imperimn obtineret. Nec tἐ1n en negat xora νύμον otiam ad ἐνκημένος resera i posse. II Oc melius est. Nani lite solo verbo ἄρχειν satis sigi ilicatur legiti it in in periuIn, et stIpervacuum est ei addi καια νόμον. Sic Paulo ante των μεν πρόιπον απόντων et supra cap. s. ξοχε δ' αυτῶν Enιτάδος, ubi nona o desiderat il la κατὰ νόμον. I ulcer. De II ippaeretis id. Matis. Spart. I, I. p. 153. OdOD. Mueller. d. Dor. P. II. p. 24 l. Ad principium hilius capitis , verba ἀνέπεισαν τας Υεῖρας, ouod signum deditionis erat, v. interpretes ad Tacit. Annal. hist. I, 54. οι πάνet GJ i. e. n allest. V. Herm. ad Viger. p. 727. cons.
504쪽
γε καὶ Mo. τούτων περὶ εἴκοσιν γψας ἐν αh of πρέσβεις ἀπὸ των σπονδων ἀπ εσαν ἐσιτοδοτοὐντο, τὰς ει αλλας το ἐπιλέουσι. λάθρα διετρέφοντο. καὶ se σῖτος ἐν τῆ ν - καὶαλλα βρωματα εγκατελῆφθ' ὁ γαρ αρχων Ἐπιτάδας ενδεμ στέρως ἐκάστω παρεῖχεν ῆ προς τ ν εξουσίαν. οἱ μεν δο- ναχι καὶ, οἷ Πελοποννῆσιοι ἀνεχώρησαν τω στρατω τῆς Πέλου ἐκάτεροι - οἰκου, καὶ του Κλέωνος καίπερ μα
νιώδης Ουσα η ὐπόσχεσις ἀπέβη ' εντος γαρ εἴκοσιν ἡμερων ηγαγε τους ἄνδρας, λπερ πιεστη. παρὰ γνώμην τε δὸμ 40
λιστα των κατὰ τον πόλεμον τοὐτο τοῖς 'Eλλησιν ἐγένετο
τους γὰρ. Θακεδαιμονίους ουτε λιμψ oύτ ἀναγκr οὐδεμιαροίουν, τα ὁπλα παραδοτναι, αλλὰ εχοντας και μαχομένους
ῶς ἐδυναντο ἀποθνῆσκειν ' ἀπιστοῖντές τε μη εἶναι τοὐς παραδόντας τοῖς τεθνεῶσιν ὁμοίους. καί τινος ἐρομένου ποτε νοτε
ρον των Αθηναί- ξυμμάχων δἰ ἀχθηδόνα ἔνα των ἐκ τῆς
νήσου αἰχμαλώτων , οἱ τεθνεῶτες αλῶν καλοὶ κἀγαθοί, ἀπε-
υπέστηJ Thona. M. p. 870. semini, poetas υφίσταμαι dicere pro υπισχνουμαι, sed Dulcer. docuit, etiarn Platoneni Alcibiaas secundo sie loqui, noli longe a principio. Alios scriptores pro- ae orationis, vii verbo hoc sensu usi sunt, iri cavit Dora . ad Uiarit. p. 380. et 569. adde Ualchen. ad Titeocrit. II, 164. t. I. p. 69. Heind. Ρhavorinus: υφίσταμοι, οὐ μόνον αντὶ του υπιπμο μαιε Θουκυδίδης , ῶςnee ὁπέστη, ἀλλὰ καὶ αντὶ του ὁποδέχομαι etc. 40. ἀπιστοῖντές τε - ἡtio tiri Ambi utim est, utrunt hae vecta prioribus an sequentibus annectenda sint. Utrami ratio clinicultate labo iat. Illiui si praes emis, participium et particulan posita esse Co itatris pro verbυ linito παίστουν τε, ut suppleatur ησαν ἰ quae ratio nec per se conanieli lutur, quia non intelluitur, AEur scriptor particulani τε plane su Dei vacuana a lili terit; et senia lentia sequentis perio ili flagitare videtur, ut secum illa verba iungantur, et puncto disti laguatur post ἀποθνῆσκειν. Nani propter id ipsum, quod induci non poterant ad credendun , similes nioris quorun esse eos, qui arnia tradiderant; extitit, qui unum in in-alila captor tui illud intei rogaret. Sic igittar unacoluthon in veriatis esset statuendum, posito non inativo pro genitivo absoluto participit; id quod nihil est, ouo excuses. Igitur nunc in ea senatentia sunt, ut dicant repet naum esse εξ υν ad participiunt θαι--ουντες hoc sensu: und sis vertangien ea εο, casa ale Hemanu fir einen Laeedaemoniar hielten, der esie u assen libergab. Μox etiam de sensu verbor uni δι' Vsηδόνα diseeptatio est. Atque Scholiastes qui leni has interpretationes proposuit δια λύnην. ἡ διάνοια ' 'Aθοναίων σύμμαχός τις ἀχθόμενος, eros τοῖς 'Aθ'ναίοις ώς φοerικῶς ἄoρουσιν, ξ ἀχθόμενος ἐπὶ τῆ των Μακεδοιμονίων συμ- oeia, heero ete. Sed ex responso Lacedaemonii patet, sensu ni esse, titieIn Portus expressit, ut et eum inaureatione dolorem inureret, tur Krfinhung, quanquani fateor solennius id diei ἐά ἀχθηδόνι, προς ἀχθοδόνa.
505쪽
κρίνατο αὐτῶ nouos ἄν αξιον εἶναι τον απακτον, χθοντον δὲ στόν, εἰ τοὐς ἀγαθούς διεγίγνωσκε, δελωσω ποιούμενος δει ὁ εντυγχάνων τοῖς τε λίθοις και τοξεύμασι διες θeἰρετο.4I Kομισθέντων δε τῶν ἀνδρῶν or 'Aθηναῖοι εβούλευσαν δεσμοῖς μεν αυτούς φυλασσειν μέχρι Ου τι ξυμ σιν ' ῆν δ', οἷ Πdλοποννεσιοι προ τούτου ἐς την γον ἐσύλ1ωσιν, ἐξαγωγόντες ἀποκτεῖναι. τῆς δε Πύλου φυλακῆν κατεστήσαντο ' κώοἱ ἐκ τῆς μυπακτου Μεσσηνιοι ώς ἐς πατρίδα ταύτην, εστιναρ ἡ Πύλος τῆς Μεσσγίδος ποτε -σvς γης, πόμφαντες σφῶν αυτῶν τοὶς επιτ δειοτάτως ἐχ-ζόν τε την -κωνα νωαὶ πλεῖστα φλαπτον Ῥόφωνοι ἔντες. οἱ δε Αακεδαιμόνem αμαθεῖς δντες ἐν τῶ πρὶν χρόνω λyστείας και τοιούτου notia μου, τῶν τε Eιλώτων αiτομολούντων και φοβούμενοι μὴ και ἐπὶ μακρότερον σφωι τι νεωτερισον τῶν κατὰ τὸν χώρα,, Mραδίως Gφερον, αλλὰ καίπερ οὐ βουλόμενοι ενδολοι εἶναι τής 'Aθ αχις επρεσβευοντο παρ' αυτούς κρα επειρῶντο τήν τε Πύλον καὶ τοῖς ἄνδρας κομίζεσθαι. οἷ δε ρειζόνων τε ἄρ γοντο καὶ πολλάκις φοιτώντων αυτοὐς ἀπρακτους ὰπέπεμπον. ταῶτα μεν τὰ περὶ Πύλον γενόμενα. 42 Tob δ' αὐτοὐ θέρους μετὰ ταυτα ευθὴρ '- ναῖοι κτὸν Κορινθίαν εστράτευσαν ναυσὶν ὀγδοηκοντα καὶ δι πιλίοις ὁπλίταις εαυτῶν καὶ Αν ἱππαγωγοῖς ναυσὶ διακωλις ἱππευ-
gt Suidani a. v. , lini i. Κuster. GaIenus in glossis Hippocritieis rἄτρακτον , ου μόνον τον εἰς To ἐριουρηεῖν sic emendat 1 likerias pro Deo υργὸν in χρῆσιμον, υλλα καὶ το ξυλον Tos βώους. Bredo ius ait, Spartari uni illurn consulto illa voce tisum esse, quae res pomle. nostro Mocken et Uelthola. contemtim loci'nem de arn is, Mithun petiti sint; non enim viritini pugnat Irn esse , ne pie continu&ἔIigna filii ingessisse liostes, non niaxnus Conseruisse; en ii un au- tein ingesta vulnera fortuito in liune vel ' illuni dirigi. In eandem sententiani alter et his gentis dixit: Ου μέλει μοι TDuro, Ors oroθανουμαι, air ora υπὸ γύνιδος τοξότου. Si in II e quid in pugna L. uin trica quid an , λεγόντωρ τινων δειξειν τὸν ημέραν τα Drην Τον αγαθόν, πολIob, ii sitiit, τῆν γέραν σξιαν εἶναι δυναμένην τον ἄγαθὸν δεῖξαa-ον. Monuit asso.
4 I. φοιτώντωνJ Huo respicit Aristo piri Pae. 636. 637., ubi vid. Selioliasten.
506쪽
LIB. IV. CAP. 43. 485 ς απέχει, ἡ δὲ Κορινθίων πόλις ἐξῆκοντα, ὁ δ ἐσθμος εἴκοσι. Κορίνθιοι δἐ προπυθόμενοι εξ Ἀργους ὁτι ἡ στρατιὰ
ξει των Ἀθηναίων ἐκ πλείονος, ε θησαν ἐς ἰσθμον πάντες πλῆν των ἔξω ἰσομού ' καὶ ἐν 'Aμπρακία καὶ εν -υκ δίφ ἀπῆσαν αυτῶν πεντακόσιοι φρουροί' οι O ἄλλοι πανδη-- επιτηρουν τοῖς 'Aθοναίους οἷ κατασχήσουσιν. Aς δε αυ- τοὐς ελαθον νυκτος καταπλεύσαντες καὶ τὰ ημεῖα αλοῖς ηρθη, καταλιπόντες τους ἡμἰσεις αυτῶν ἐν Κεγχρεια, ην ἄρα oὲ - ναῖοι επὶ τον Κρομμύωνα δεσιν, ἐβο θουν κατὰ τάχος.
καὶ Βάττος μεν ὁ ἐτερος τῶν στρατηγῶν, δυο γὰρ ῆσαν ἐν43 τῶν μάχη es παρόντες, λαβὼν λόχον niθεν επὶ τ ν Σολύγειαν
κώμην φυλάξων μεθιστον ουσαν, Αυκόφρων δὸ τοῖς ἄλλοις ξυνέβαλε. καὶ πρῶτον μεν τφ δεξιω κερα τῶν Mθοναίων ε ούς ἀποβεβηκότι προ τῆς γερσον σου οι Κορίνθιοι eπέκειντο, ἐπειτα δε καὶ τω ἄλλω στρατεύματα και ἰν ἡ μάχη καρτερὰ καὶ εν χερσὶ πῶσα. καὶ το μἐν δεξιον κέρας τῶν - ναίων καὶ Καρυστίων, ουτοι γὰρ παρατεταγμένοι ῆσαν ἐσχατοι, ἐδέξαντό τε τοὐς Κορινθίους καὶ ἐώσαντο μόλις ' οἰ δε υπnω-
θον. δεῖ δὲ προςυπακossat τὰ ημέρας γενομένης. Negant Baustr. et Bre lov. ignifera signa hic in ilicam; Ihaec enim non ponse vocabulo σομεῖα dici. uua 'e αὐτοῖς non reserunt ad comitilatos, sed ad Achenienses t et cum Atheniensibus signa sublata e8sent, l. e. signa viaino fixis erepta, quo iuberetur exercitus iter ingressi. quo nillil cogitari potest ineptius. Nain no di In . in eadem se ii tentiae pateticula Ino lo αυτοίς ad Corintlii Os, n Hlo αυrola ad Athenienses reseras; vivi signa ab Atheniensi laus launio fixa, quihus ipsis, qirando castra Diovenda essent, indicabatur ad Corinthios spectanti Noni με aequuntur verba: ταααχιπόντες τo- ἡμίσεις ἄ-ῶν Corintla U Uoῆθουν κατὰ τάχος. Itane vero hi iiiiii d imunti Pro Cti sunt, Post uani Allienienses appulsi signuin prosectionis terresti is de iterant Νihil obstat, quon intis OUeta accipia missi a Corintiuis ex illa regione, ubi Athenienses noctu appulerant, a suis data. Sic in si . cap. 111. postquam scriptor aixit. I rasidam peltastas suos iussisse οπως onότε - τὸ συε μ ορθεχ. ξυνέκειτο, πρῶτοι ἐς άμοιεν, exeunte capite stibilcite Freerita Toσημεῖον Tos πυρόν, Ae εἶρητο, ἀνιοχον. Oniitto illiis , quod Commiliti ab Atlieniensibus Iongius ala erant, quam ut signo um Subia tionem Cernerent.
507쪽
βάλλοντες τοις λίθοις καθύπερθεν ἔντες και παιωνίσαντες
ἐπ εσαν αυσις, δεξαμένων δὲ των Ἀθηναίον ἐν χερσὶν ην πλλιν η μάχη. λόχος δέ τις τῶν Κορινθίων ἐπιβομήσας τω
εὐωνυμω κέρα εαυτῶν ἔτρεφε των Ἀθηναίων τό δεξιὸν κέρας και ἐπεδίωξεν ἐς την θάλασσαW πάλιν δε από των νεῶνανέστρεφαν es τε - ναῖοι καὶ οἱ Καριστιοι. τὸ δε ἄλλο
στρατόπε3ον αμφοτέρωθεν ἐμάχετο. συνεχῶς, μάλιστα δἐ - δεξιὸν κέρας τῶν Κορινθέων, ἐφ ω ὁ Αυκόφρων ἄν κατὰ τοευώνυμον τῶν Ἀθοναίων μύνετο ' ξλπίζον γὰρ αὐτοῖς ini44 την Σολύγειαν κώμqν πειρασειν. χρόνον μεν ουν πολύν ἀντεῖχον οὐκ ἐνδιδόντες ἀλλήλοις' ἔπειτα, ησαν γὰρ τοις Ἀθηναίως οἷ ἱππος ωφέλιμοι ξυμμαχόμενοι, τῶν ετέρων οὐκ ἐχον των ὀππους, ἐτραποντο οἱ Κορίνθιοι και λεχώρησαν πρ τὸν λόφον, και ἔθεντο τὰ ὁπλα καἰ οὐκέτι κατέβαινον, ἀuἡσύχαζον. εν δὲ τν που ταύτν κατὰ τό δεξιὸν κέρας Οἶπλεῖστοί τε αὐτῶν ἀπέθανον και Λυκόφρων ὁ στρατηγός. v δἐ ἄλλο στρατιὰ τούτω τφ τρόπφ οὐ κατὰ δίωξιν ποώλον ουδὲ ταχείας φυγῆς γενομένης, ἐπεὶ ἐβιάσθη, ἐπαναχωρῆσασα προς τὰ μετέωρα ἱδρύθη. οι δἐ Ἀθηναῖοι, ἄς οὐκετι αὐτοῖς
ἔ-εσαν ἐς μάχ'ν, τούς τε νεκρους ἐσκύλευον και τους εαυτῶν ἀνῖροῖντο, τροπαῖόν τε σθέως ἔστησαν. τοῖς δ' ἡμίσεσι τῶν
Κορινθίων, or εν τῆ Κεγχλειῶ ἐκάθηντο φύλακες μὴ επι τον Κρομμύωνα πλεύσωσι, τουτοις οὐ κατάδολος ἡ μά n ῆν υπὸ του δρους τοὐ πινείου ' κονιορτὸν M ῶς εἶδον και Αρ ἐγνωσαν, ἐβο θουν εὐθυς. Uo θησαν δὲ καὶ οἷ ἐκ τῆς πόλεως
πρεσβύτεροι τῶν Κορινθίων, αἰσθόμενοι τὸ γεγενομένor ἰδόντες o. οἱ Aθοναῖοι ξύμπαντας αυτούς ἐπιόντας, και νομίσαντες τῶν ἐγγυς ἀστυγειτόνων Πελοποννησίων βοήθειαν ἐπιέναι, ἀνεχώρουν κατὰ τάχος επὶ τας ναυς, ἔχοντες τὰ σκυλεύματα καὶ τοὐς εαυτῶν νεκρούς πλῆν δυοῖν ους ἐγκατέλιπον οὐ δυνάμενοι ευρεῖν. και ἀναβάντες ἐπἐ τὰς ναυς ἐπεραιώθησαν ἐς τὰς ἐπικειμένας νῆσους, ἐκ δ' αὐτῶν επικρουκευσάμενοι τοὐς νεκρούς Ους ἐγκατέλιπον υποσπόνδους ανεiλοντο. ἀπέθανον δὴ
Λορινθίων μεν εν τῆ μάχη δώδεκα καὶ διακόσιοι, A ναίων di ολ ω ἐλάσσους πεντῆκοντα. 45 ωραντες δὴ ἐκ τῶν νήσων ot Ἀθηναῖοι ἔπλευσαν αυρομερὸν ἐς Κρομμύωνα τῆς Κορινθίας ' απέχει δὲ 'ς πόλεως
εικοσι και εκατὸν σταδίους. καὶ καθορμισάμενοι τον τε γην
43. nne ori Schol. supplendit nil ιλθεῖν. Poppo pro . e. I. p. 293. citim nostro aus den Meehen Anen , ratieli machen eou parat. Sed hoe sensu ubique genitivum etini verbis Iungit, velut I, 61. Iv, m. Quare uellinannua coniecit Iegendum esse α
508쪽
LIB. IT CAP. 46. 43T ἐμωσαν καὶ την νύκτα ηυλίσαντο. τῆ δ' υστεραία παραπλεύσαντες ἐς την 'Eπιδαυρίαν πρῶτον καὶ ἀπόβασίν τινα ποιησάμενοι ἀφίκοντο ἐς Μεθώνην την μεταξύ Ἐπιδαυρου καὶ οιζῆνος, καὶ ἀπολαρόντες τον τῆς πιρσονησου ἰσθμώ ετείχισαν, εν ω ἡ Μεθων' ἐστέ, καὶ φρουριον καταστοσάμενοι ἐλήστευον τον ἐλειτα χρόνον τον τε Ποιζηνίαν γον καὶ Ἀλιάδα καὶ Ἐπιδαυρίαν. ταῖς δε ναυσίν, επειθη ἐξετείχισαν το
τὰ δε τον αὐτὸν χρόνον ον ταῶτα ἐγίγνετο, καὶ M- 46ρυμέδων καὶ Σοφοκλῆς, επειδο εκ τῆς Πύλου ἀπῆραν ἐς τον Σικελέαν ναυσὶν Ἀθηναίων, ἀφικόμενοι ἐς Κέρκυραν eστράτευσαν μετὰ των ἐκ τῆς πόλεως M. τούς ἐν τω δρει τῆς 'Lστώνης Λερκυραίων καθιδρυμένους, G τότε μετὰ τὸν στάσιν διαράντες εκράτουν τε τῆς γος καὶ πολλὰ φλαπτον. προσαλοντες δε - μεν τεθωμα εἴλοπι Οι δε ἄνδρες καταπεφευγότες ἀθροοι προς μετέωρον τι ξυνέβοσαν τε τοὐς μεν επικούρους παραδοῖναι, περὶ δε σφῶν τὰ ὁπλα παραδόντων τον Ἀθηναίων δῆμον διαγνῶναι. καὶ αυτώς ἐς τῆν νῆσον οἷ στρατηγοὶ την IIτυχίαν ἐς φυλακὴν διεκόμισαν υποσπονδους, μέχρι Ου -4- ναζε πεμφθῶσιν, ἄπε ἐάν τις ἀλω μοδιδράσκων, ἄπασι λελύσθαι τὰς σπονδάς. οἱ δε του δῆμου προστάται τῶν Κερ
κυραίων δεδιότες μὴ οἱ Go ναῖοι τοῖς ἐλθόντας οὐκ ἀπο-
46. xρόνον P, J χρόνον ταῖrs A. B. F. H. N. h. et sic odidit Beiacer. Vulgo χρόνον καθ' o. ταῖτα. Ego ratione hai,ita loquendita sus Uiucydidei ον retinui. Iside ad I, I. Exti . III, 43. Adde
III, l7. κατὰ τον χρόνον et Ουrον ον etc. Ilox in Verbis, Mine Vill-go oduntur οῦς re ἄν τις ἀλω seripsi δάν , t uia altera scriptura ab hoc seriptore aliena esse videtur, et si e liabet cod. d. Vide I opp. olas. p. 139. not. Pri leg. t. I. p. 23O. Krateger. ad Dionus.
P. 274. γν pro ἐάν praeter hunc Iocum tantum ter legitur VI, 13. 18. VIII, 75. I id. Μatth. Gr. p. 870. τους ἐλθόκταςI Krueger. ad Dionys. p. 150. dicti in Putat pro
509쪽
κτείνωσι μηχανῶνται τοιόνδε τι. των ἐν τῆ ν σφ πείθουσί τινας ολέγους. -οπέμφαντες φίλους και διδάξαντες Ag κατ' εὐνοιαν δη λέγειν ὁτι κράτιστον αὐτοῖς ε- ῶς τάχιστα ἀποδρῆναι, πλοῖον da τι αὐτοι ετοιμάσει μέλλειν γὰρ ω τοὐς στρατηγους των Go ναίων παραδώσειν αὐτούς τω δῆμφ των 47 Rερκυραίων. ῶς δ. ἔπεισαν και ι πανοσαμένων πό πλοῖον εμπλέοντες ελῆφθησαν, ἐλέλυντό τε αἱ an ονδαὶ και τοῖς Κερκυραίοις παρεδίδοντο οἱ πάντες. ξυνελάβοντο δε τοὐ τοιουτουοὐχ ξκιστα, Aςτε ακριβῆ τρο πρόφασιη γενέσθαι και τούς τεννοσαμένους ἀδεέστερον ἐγχειρῆσαι, οἱ στρατηγοὶ των Ἀθηναίων, κατάδηλοι οντες τούς ἄνδρας μ' ἄν βουλεσθαι - . ἄλλων κομισθέντας, διό tι αὐτοὶ ἐς Σικελέαν ἔπλεον, την τι- μον τοῖς ἄγουσι προ οιῆσαι. παραλαβόντες δε αυτοὐς orΛεοκυραῖοι ἐς οἴκωα μέγα καθεῖρξαν, και ἴστερον εξάγομτες κατὰ εἴκοσιν ἄνδρας διηγον διὰ δυοῖν στouo ιν οπλιτῶνεκα Γέρωθεν παρατεταγμένων, δεδεμένους τε.προς ἀλλ λο
καὶ παιομένους και κεντουμένους υπο των παρατεταγμένων,
τούς μεταστῆσαντάς ποι ἄλλοσε ἄγειν ' Aet di iσθοντο καί τις
αυτοῖς εδ λωσε, τούς τε Ἀθηναίους ἐπεκαλοῖντο και εκέλευον σφῆς, εἰ βούλονται, αυτούς διαφθείρειν, ἐk τε τοὐ oικῆματος οὐκέτι θελον ἐαιέναι, ουδ' εςιέναι ἔφασαν κατὰ δυναμιν πειριόη εσθαι οὐδένα. Οἱ δὲ Κερκυραῖοι κατὰ μεν τὰς θυρας οὐδ' αὐtoὶ διενοοῖντο βιάζεσθαι, ἀναμοτες δε επὶ το τέγος του οικῆματος καὶ διελόντες την Οροφὴν ἐψαλλον τω κεράμω και ετόξευον κάτω. οἱ δὲ ἐφυλασσοντό τε ώς ὴδύναντο καὶ ἄμα οι πολλοὶ σφῆς αὐτοῖς διέφθειρον, δῖστούς τε ope ἀφίε
σαν εκεῖνοι ες τὰς σφαγὰς καθιέντες καὶ εκ κλινῶν τινων αιετυχον αυτοῖς ἐνοῶσαι τοῖς σπάρτοις in. εκ των ἱματίων πα-
ctan. in Aristoph. p. II. κωὲ ἄμω ad πολλοὶ - διεφθάρησaν J POppo Obs. p. 33. restit
510쪽
489 Passi ματα ποιούνως, ἀπαγχόμενοι, παντὶ τρόπω τό πολύτρο νυκτός, ἐπεγένετο γαρ νοξ τῶ πω ματι, θναλοὐντες σφῆς αυτούς καὶ βαλλόμενοι οπι των ἄνω διεφθάρζσαν. καὶ αυ-
turn vult noure re τρόπω ad sulciendam orationem, cuius duo
eniendationeni egregie iuvare videtur valla, interpretatus: OnDιιι enim e ratione. Verba autenI παντί τε τρόπο' optini e Ni gas non una ἀναλοῖντeς, sed elani Meφθαρ σαν. tuae clini facillinio fieri Pi,ssitit, non probfitur inflat ratio Reifigit conieci. ad Alistoph. t. I. l . 3l6., qui scriptorem dicit a silia striacturae linprudent niae si inulaxe deflectero , Degatque' τε post na κτί adiiciendiini esse Ivuletur uti teni anaculuiliola in i Oe loco invenisse, quod aut verba σφας auroυe διέφθειρον, aut Verbi illi διεφθάροσαν aliesse posse putaret. At iiii illii cilii leni salvo sensu deleri possent, linc non item, Propterea timul citii bno των ἄνω βολχόμενοι pedirier Int, διεφθάροσαν
θέλοντεe εαυτοἰς ανελεῖν. 'Oni. Pollux II, 133. Glossar. σφαγή iugu- Ius, iugulum. Adde IIesuch. et Elyni. Μ. Iaculis ad Achille in 'iat. p. 66l. Porro Photius hiabet παραιρημάτων , των ἱματίων. Scribo παραιρῆματα των ἰματίων , ut emerulavit Allierti ad Hesyeli. t. II. p. 862. nr. 19. Sic eni in legitur apu i Moerin. p. 299. citato Trim dide, et in an ecd. Beklc. t. I. p. 112. Sed Scnleusner. anini adv. p. 70. et mar. nov. ad Phot. p. 310. legi Iuli παραιρημάτων ἐκ τῶν ματίων. Fortasse taliten , aisdit, ante ἱματίων excidit vox παρα- Οαμμάτων, 'supplenda ex Hesychio, aut thotriis παραρμάτων, quae Galeno Coni iii. II. in libr. de art. p. 608, 52. Sunt παραιρούμενα ἀπο των ἀμφιεσμά rων tino τῶν ἐαπτόντων auτά. ΝOs: Sahlbaiul.
Hesycli. παοαιρῆματα ' παραράμματα ἱματίων i. e. adsumenta. V. Ile.
ycnia interpretes. Polliix VII, 64. Θουκυδίδος δε ἐκ τῶν ἐσθῆτων
interpretes mi Pollucem. Steph. thes. I. gr. t. I. p. I99. Athe. nae. V. p. 208. C. ibique Casaiibon. p. 364. Iagis etiani Tliu in
δος. διέφθειρον σφῶς αυτούς, οἱ μεν ἀπο κλινῶν σπάρτα, οἰ δ' ἔκ τῶν ἱμοτίων παραιρήματα παιοῖκυς τουτέστιν ἀφαιρῆματα , ἀπηροχονr o, PIae repetuntur a Phavorino in Voce et a scholiasta I e. nosthenis ad Phil. II. p. 46. Paris. , nisi iiii od apud utrilinque est σπόρzας, corriiptum, ut videtur, ex σnάρτοις, quod tuet tir Pollux, iiii X, 37. particulani ex hoc loco lecerptant ἐκκλινῶν τῶς σπάρτοις ἀπαγχόμενοι habet, titii se te hac ipsa cit