Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo ad optimorum librorum fidem, ex veterum notationibus, recentiorum observationibus recensuit, argumentis et adnotatione perpetua illustravit, indices et tabulas chronologicas adiecit atque de vita auctoris

511쪽

τοῖς ol Κερκυραῖοι, ἔπειδῆ ημέρα ἐν το, φορμηδόν ἐπὶ - ξας ἐπιβαλόντες - γαγον ἔξω τῆς πόλεως. τὰς δε ροναῖκας

ρ σαν, και ἡ στάσις πολλὴ γενομενη ἐτελεύτησεν ἐς τοὐτο, ὁσαγε κατὰ τον πόλεμον τόνδε ' ob γὰρ ετι ην υπόλοιπον τῶνετέρων o, τι και αξιόλογον. οἱ δε uo ναῖοι ἐς την Σικελίαν, ἔναπερ το πρῶτον ἄρμοντο, ἀποπλεύσαντες μετὰ τῶν ἐκεῖ

ξυμμάχων ἐπολέμουν. 49 καὶ οι ἐν τ3 μυπάκτω Ἀθνναῖοι καὶ Ἱκαρνανες ἄμα

τελευτῶντος του θέρους στρατευσάμενοι Ἀνακτόριον Κοριν

θίων πόλιν, ξ κεῖται επὶ τω στόματι τού Ἀμπρακικοὐ κόλπου, ελαβον προδοσίε ' καὶ ἐκπέμψαντες Mρινθίους αυτοὶ

otis. p. 34. interpretamenti speeiem prae ga feres monuit. Conistra I ierson ina valet Scholiastae interpretatio, qui breviloPaenti an in verbis naeawisara ποιοῖντες inesse osteirilit: Ae εν ει ri re ι inquit, τελαμῶνάς τινας ἀποσχίζοντες των ἐρώτων, οῦς nee ζώνας

ωαὶ ἀναλοῖν cII, 24. VI, 12. Atque hanc fuisse adiicit Poppo scri

512쪽

' - νῶνες οἰκετορες ἀπὸ πάντων ἔσχον - νωρίον, και θέρος ἐτελεύτα. b δ' επιγιγνομένου χειμῶνος 'Αριστείδος ὁ ' χἰππου, 50 εἶς των ἀργυρολόγων νεῶν ' Aθονα-ν στρατηγός, ἡ ἐξεπέμφθησαν προς τους ξυμμάχους, Ἀρταφέρνην ἄνδρα Πέρσον παρὰ βασιλέως πορευομενον ἐς Αακεδαίμονα ξυλλαμβάνει ἐν

Πῖονι τῆ επὶ Στρυμόνι. καὶ αὐτοὐ κομισθέντος οἱ Aθοναχετας μεν ἐπιστολας μεταγραφόμενοι ἐκ των Ἀσσυριων γραμμάτων ἀνέγνωσαν, ἐν αἷς πολλῶν ἄLλων γεγραμμόνων κεφάλαιον ην προς -κεδαιμονίους, ου γιγνώσκειν in τι βούλονται

πολλῶν γὰρ ἐλθόντων πρέσβεων συδένα ταυτὰ λέγειν ' ει Ουν βούλονται σαφες λέγειν, πέμφαι μετὰ του Πέρσου ἄνδρας ώς αυτόν. τον δε Ἀρταφέρνην υστερον οἱ.- ναῖοι ἀποστέλλουσι τριήρει ες μεσον, καὶ πρόσβεις ἄμα ' ἡ πυθόμενοι aviam βασι ita Ἀρτοξέρξον τον αερξου νεωστὶ τε 'κότα, κατὰ γὰρ τοsτον τον χρόνον ἐτελεύτησεν, ἐπ οἴκου ἀνεχώρησαν. Tos δ' α-οὐ χειμῶνος καὶ πιοι - τε ος περιείλον τὸ II

καινόν κέλευσάντων Ἀθηναίων καὶ υποπτευσα ντων ἐς αυτούς

Foeως. Veri a stre. πάντων ita explicat solioli test σφ' ἐκάστης ' 1εως Aκ νανίας ἀπέστειλαν τους Oικήσοντας.

50. ἈσσυρίωνJ Dulcemis de literis Assvrioriam, quibus h as Iuter scriptas putetit, intelligit, non enim habuisse Persas suas ac proprias literariani fornias, sed ad freti pndunt a uillauisse literas A a 'rias, quas pro anti illissimis habet Plinius N. Ν. VII, 56. Assyriae literas inaulpin exponi posse Ρersicas, Iatisfinie accepta significatione noni inis Ass Titis, qu ni illae gentes compret Enderentiir: na n et qui,s lana, Ructore Suida in Ἀσσύριοι, dixisse Assyrios esse Persas. Sed nec Thucydidpin, nec alios pristatos lit toricos putat Assyrios pro Persis dixisse. Herinlotus quoque 1 v, 87. γράμμα ra Ἀσσύριω habet, ubi Schweigliae Iser. I iteras Assyrias eas derii dicit fuisse iii ius Habsonicas et Chaldaicas. Assvi iactenim et Bali Ioniae noni inibus pro synonyn is uti IIerodotum, et super hoc loco consilli iubet Anquetilium in Actis aca len . ins rapi. t. XXXI. p. 436. et Heeren. eonin ent. Soe. Goetiang. t. XIII. P. 35. Teάμμα ita ait ibi non potissin, n literas sive Eliarἔicteras ii telligi par esse, sed idern valere γράμμaxa atque επιγραφήν, in reriptionem; qmrit in ii ostro loco secus est. R Od Hua M. Per fias AssWia malecto loclitos esse putat, constat salaissinium e

se ex Heerenia Lleie Vol. I. Ρari. I. p. 146. Eo qui leni puto

charactei es intelligendos esse Assyrios. Ceteriim utitur hoc loco Thucydidis scitoliastes ad Aesct D. Pers. M. εἰ οἶν βούλονeta. J A. B. F. II. N. h. vulgo ουν τε ' βούλονται. Oniisit τι Heli et . coli. IV, 98. Mox Ἀρroξέρξην pro Walgata 'A ταξέρξην. Idem dedit ex e. Vid. WEsselinu. ad Herodiat. VI, 98. h eigli. in var. Iecit. ad VI, 43. et cle ouitu Artaxerxis a

513쪽

τι νεωτεριεῖν, ποιησάμενοι μέντοι προς Ἀθηναίους πίστεις καὶ βεβαιότητα ἐκ των δυνατῶν μοειν περὶ σφῆς νεώτερον Ουλεύσειν. καὶ ὁ χειμὼν ετελεύτα καὶ Iβδομον ἔτος τω πολέμωγ ετελεύτα τῶδε ον λυκυδίδης ξυνόγραφεν.52 Gυ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους ευθὐς του τε πλίου ἐκλωπές τι ἐγένετο περὶ νουμηνίαν καὶ τοὐ αυτοὐ μονὸς ἱσταμ

νου Ισεισε. καὶ οἱ Μυτιλοναίων φυγάδες καὶ τῶν αλλων.Aμοβίων , ὁρμώμενοι οἱ nouo. ἐκ τῆς ηπείρου, καὶ μισθωσάμνοι - τε Πελοποννησον επικουρικον καὶ αὐτόθεν ξυναγείρατες, αἱροῖσι Ihίτειον ' καὶ λαβόντες διπιλίους στατῆρας -- καί ας ἀπέδοσαν παλιν, Ουδ ἐν ἀδικῆοαντες ' καὶ μετὰ τουτο ἐπι 'Ἀντανδρον στρατεύσαντες Modooίας γενομένης λαμβάνουσι τον πόλιν. καὶ ην αυτῶν ἡ διάνοια τάς τε ἄλλας πόλεις τὰς Ἀκταίας καλουμένας, ας πρότερον Μυτιλ αίων νεμομένων υ ναῖοι εἶχον, ελευθεροῖν, καὶ πάντων μάλιστα τὸν 'Ἀντανδρον, καὶ κρατυνάμινοι αυτὴν, ναυς τε γὰρ ευπο-

ρία ἰν ποιεῖσθαι αὐτόθεν, ξύλων υπαρχόντων καὶ τῆς Ἱδος επικειμενος, καὶ τῆ ἄλ- παρασκευῆ) ραδίως, απ' αυτῆς ὁρμώμενοι τὴν τε - ον ἐγγύς Ουοαν κακώσειν καὶ τὰ εν τν, ῆπείρω Αἰολικὰ πολίσματα χειρώσασθαι. καὶ οἱ μεν ταὐταπαρασκευάζεσθαι Iμελλον.

Veiliai περὶ σφῶς et ipsa re ιleunt ad G ios, itu. citrii linierent, ne βeiectis Inoenuius suis ni ale tuti ab Allieniensilius actura essent, pacti sunt mini illis, ne quid remitu suaruni novaretur. Ii te pretalo igitur: Chia notum auur in Atheniensitian iussu demoliti sunt, au- apicantiuna Fasa rebus novis a ludere: pacti tamma antea mian athe niensibus , - νιoad eicia seri posset da eoaditione sua qui tam roraretur, ut Krueger. ad Dii,nys. p. 33 l. convertit, ubi hoc unum n litati ut vel in , ut v saltu ἐκ των δυνατῶν tu ligantur cus1n οσάμενοι πίστεις καὶ βεβαιότyra, hoe sensu: Paeti ta uen, quoadelira seri poterat, frani3εivie.

514쪽

σέους καὶ ἄλλους τινὰς ἀγαγόντες ἐστράτευσαν επὶ κοῦ - ρα' ἐστρατήγει δρ αὐτῶν Νικίας o Nικπάτου καὶ Nικόστρα-

νῆσος ἐσω, επίκεπαι δε τῆ Αακωνικὴ κατὰ Μαλέαν' -κεδαιμονιοι δ' εἰσὶ τῶν περιοἰκων, και κυροροδίκος αρχῆ εκ τῆς Σπάρτης διέβαινεν αὐτόσε κατὰ δνος, πιλιτῶν τε ψρου- ραν διέπεμπον αεὶ καὶ πολλὴν επιμέλειαν εποι οὐντο. ἐν γὰρ

Ουτοῖς τῶν τε ἀπ Αἰγυπτου καὶ Αιβύης ὁλκάδων προφολή,

καὶ λησταὶ ἄμα την -κωνικὴν ησσον ἐλυπουν εκ χασσης, περ μόνον οἷόν τ ην κακουργεῖσθαι ' πῶσα γὰρ ἀνέχει προς τὸ Σικελικὸν καὶ 'πεικὸν πέλαγος. κατασχόντες ouν Οἱ51Ἀθηναῖοι τῶ στρατω δέκα μεν ναυσὶ καὶ διαιχίοις Μιλησίων ὁπλίταις τὸν επι θαλάων χρο Σκάνδειαν καλουμένην auroὐσι, τῶ δε ἄλλη στρατευματι ἀπομνυς της νήσου ες τὰ προς Μαλέαν τετραμμενα ἐχωρουν επι τῆν επὶ θαλάσση πόλιν τῶν Κυθ ρειη, καὶ εὐρον ευθυς αυτους ἐστρατοπεδευ- μώρους ἄπαντας. καὶ μάχος γενομενος ολίγον μεν τινα πόνον υπέστησαν οέ θῆριοι, λειτα τραπόμενοι κατέφυγον ἐς

huius rationes redint, pra missa est. quam emendationem reo, pero non haesitassem, nisi et vulgata quod auinuino defendi pom et ita, ut Tepetatur καὶ παρει ἡν τῆ ἄλλη παρασκευῆ, qilan- lan Olennius erat, poni genitivum τῆe ἄλλης παρασκευῆς, it III,

2. legitur εὐορίαν του καθ' ημέραν, et sate nilum est, conieci ram et en n lilii li ph sensus tacilitate comniendam. itaque in tanto consensu IllyrOrann . in lati v tint conspirantit,n , fiatis habui utis CDS pDSt παρασκευῆ removere, PIi Vulgo ponuntur post /nικειμμνης. monendii in denique de anae Olutho, tilio 1 in noniinativis participior in κρατυνάμενοι et ore εὐμενoa inest. Νi ni man clitia in ve his ωαὶ ἐν αἰτῶν ἡ διάνοια idem sensus est, ac si posuisset veIωοντο. et ἐνόμιζον, vel διενοούντο, p thae orationeni ita contis nua it, quasi unirin eomani veλοriim ipsun praecessisset. I a proditi ne praegresso πάντων scholiastes , σημειωσaι, ait, δτι πάντων λέγει, και Ου ασσῶν. v. Viger. p. 416.

54. εὐθυς υτούς 3 Suspectum Krai egero ad Dionus. p. I 32. est ευθίς unte αὐτούς, quomini hoc oni ut i it d. i. illitat s. l. tantu in habet g. neis Valla expressit. Nihil hariam vorum Per- I iutatione dicit frequentius. Sic Plat. Ι .em. V. p. 730. C. pro ειθίς Μ inacensent αὐτός habere, et praeter alia exempla asteri Thuc: III, 36. μδτάνοιά τις ευθὶς ὴν αὐτοῖς, ubi c. et h. αὐτοῖς Dniittunt, g. ἐν αὐτοῖς εὐθύς habet, contrii Valla et t. ευθίς non aEnoseunt, quod si abesset, ait, nemo desideraret, et eonseret

515쪽

- τὴν ἄνω πόλιν, καὶ υστερον ξυνέβησαν Ninlαν και τους ξυνάρχονται 'Aon ναίοις ἐπιτρέψαι περι σφῶν αυτῶν, πλῆν

θανάτου. ησαν δέ τινες και γενόμενοι τω πικία λόγοι πή- τερον προῶ τινας των Κυθηρίων, διό και θἀaσον καὶ ἐπιτ - δειοτερον τό τε παραυτίκα και το ἔπειτα τὰ τος ὁμολογίας ἐπιδεθ' αὐτοῖς ' ἀνέστοσαν γὰρ αν οἱ 'Aθηναῖοι Λυθορέους, Αακεδαιμονίους τε οντας καὶ ἰπὶ τ Αακωνικα τῆς νήσου οὐ- τως επικειμενης. μετὰ δε τὸν ξύμβασιν οἷ Gθ ναῖοι την τε Σκάνδειαν τό ἐπι τω λιμένι πόλισμα παραλαβοντες και των Κυθ ρων φυλακὴν ποιησάμενοι ἔπλευσαν εἴς τε ' Ἀσίνην και Euc και τὰ πλεῖσπα των περὶ θάλασσαν, και αποβάσεις ποιολμενοι καὶ ἐναυλιζόμενοι των χωρίων sv καιρις εἰη Dioυν τὴν γῆν ημέρας μάλιστα επτά. 65 οἱ δε Αακεδαιμόνιοι, ἰδόντεet μεν τους Ἀθηναίους τά κα οπα ἴχοντας, πρ δεχόμενοι δε καὶ ἐς τῆν γῆν σφῶν α βασεις τοιαύτας πat σεσθαι, ἀθρόψ μεν ουὁ οὐ τα δυνάμει ἀντετάξαντο, κατὰ δε τὸν χώραν φρουρὰς διμεμφαν , οπλιτῶν πλῆθος, ῶς εκασταχόσε Irin καὶ τὰ ἄλλα ἐν φυλακῆ πολλ' ἐσαν, φοβούμενοι μ' σφισι νεώτερόν τι γένοται των περιτην κατάσταΠιν, γεγενημένου μιν τοῖ επι τῆ νήσω πάθους ανελπίστου και μεγάλου, miου δε ἐχομένης και Κυθ ρων,

καὶ πανταχόθεν σφῆς περιεστῶτος πολέμου ταχέος και ἀπροφυλάκτου, ἄπε παρὰ τό εἰωθὸς ἱππέας τετρακοσίους κατεστήσαντο και τοξότας, εος τε τὰ πολεμικὰ εἴπερ nota μάλιστα ' δῆ δκν ρότεροι ἐγένοντο, ξυνεστῶτες παρὰ τὸν ὁπαρχουσαν σφῶν ιδέαν τῆς παρασκευῆς ναυτιαῶ ἀγῶνι, και τούτω προς

Αθηναίους, οἷς τό μ' ἐπιχειρούμενον αει εiλιπῖς ἐν τῆς M-κ σεώς τι πράξειν. και ἄμα τὰ τῆς τύχης πολλὰ και εν ὀλίγω

516쪽

LIB. IV. CAP. 50. 1 405 ξυμβάντα παρὰ λόγον αὐτοῖς ἔκπληξιν μεγιστον παρεῖ , καὶ ἐδωισαν μ ποτε αὐθις ξυμφορά τις αὐτοῖς περιτυχη sta καὶ is τῆ νησω. ἀτολμότεροι δε δἰ αυτὸ ἐς τὰς μάχας ῆσαν,

καὶ παν Ο, τι κινῆσειαν ωοντο ὁμαρτήσεσθαι διὰ - την Πώ-μ ἁνεχέγγυον γεγενῆσθαι ἐκ τῆς πρὶν ἀηθείας τοὐ κακοπραγεῖν. τοῖς δ' Ἀθηναίοις τότε την παραθαλάσσιον μοὐσι 56 τὰ μεν πολλὰ ησύχασαν Aς καθ' ἱκάστην φρουρὰν γίγνοιτό τις ἀπόβασις, πλῆθει τε ελάσσους ἔκαστοι πούμενοι sἶναι καἰ εν τω τοιούτω ' μία δἐ φρουρά, ῆπερ και Oύνατο περιλοτύρων και 'Aφροδισίαν, τον μῶν ὀχλον των φιλῶν ἐσκεδασμένον ἐφωοσεν επιδρομῆ, των τε οπλιτῶν δεξαμενων χώρησε πάλιν, και ἄνδρες τέ τινες ἀπέθανον αυτῶν oλέγοι

και οπλα ἐλήφθη , τροπαῖόν τε στῆσαντες οι Gθοναῖοι πλευσαν ἐς Κύθηρα. ἐκ ti αυτῶν περιέπλευσαν ἐς Ἐπίδαυρον την--μηράν, καὶ μώσαντες μέρος τι τῆς γης ἀφικνοῖ-

a sane script ira, non tamen ni cessaria; nam etiam vulgata conuno clani explicationem 1iail t. In ea δόκησίς τι πράξειν nihil aliud est nisi προσδοκία sive τα προρδοκνθέντα , interpretatio auteni ad νεπωHii farta haec et denen Iede Unterlaasum etner te finiunar eis Zιιr chblecten gehien hinter threr sartune deasen, Maa a te auasithren horinten, i. e. qui nillil non fis putabant et suseipere et susceptuni assequi posse. Vere igitur scho- Iias es: oli τισιν Gθνναίοις το μη ἐπιχειρεῖν ἀεe τε πeάUMU καινονυστέρησις ἐδόκεε των προςδοκηθέντων. ΡOssisque eunden sensum aliis verius ita reddere: oli τώ μ' ἐπινιρουμενον ὐεὲ ἐλλιαες ἐδόκειων ἔμελλον πράξειν. Vere etiam Helini nus: uelahe aues, was ala

Eor facilis est, sive minus confidens, propi rea quod Pritia non consueverant in fortuna adversa versari, weu thr Mutn ause oristanen Burgaehas tu Disten sive Vertrauen einetu aen, da gae fru- Aer nichi gewoInt waren, ungitimich tu let n. Nam ax prius remis diibiis assuevissent, ne nunc auidem animum despondissent.

V. quas adscripsi glossas veterum orainniaticorum ad III, 46. 56. τοῖς δ' Ἀθηναίοιe - ἐν τρ τοιούrs J Ordo vectorunt hie

Postrenia veluia hunc sensunt habent et cum in hoc atatu remun e aene, ut an inio nilnus forti essent et audace. κυνουριας J A. B. h. et Inarg. N. κυνοραυρεις. P. κυνουργίας.

517쪽

εωσαν Αακεδαιμόνια Αἰγινήταις ἐκπεσοὐσιν eνοικεῖν δια τε τὰς Dπὁ τον σεισμόν σφισι γενομένας καὶ των Εἱλ-- τον επανάστασιν εὐεργεσίας, καὶ ὁτι Ἀθηναίων υπακουοντες δμως 57 προς τον εὐείνων γνώμqν ἀεὶ ἔστασαν. προπλεόντων οὐν εα

τῶν Ἀθηναίων οἱ Αἰγινῆται τό μεν επι τῆ θαλάσση δ ἐς

χον οικοδομοῖντες τεῖχος εκλείπουσιν, ἐς δε τρο ἄνω πολιν, ενη ἄκουν, ἀπεχώρησαν ἀπέχουσαν σταdiove μάλιστα δέκα τῆς οδάσσης. καὶ αὐτοῖς τῶν Αακεδαιμονέων φρουρὰ μία τῶν

περι την χώραν, ἡπερ καὶ ξυνετείχιζε, ξυνκελθεῖν μεν ἐς τὸ

τεῖχος ουκ ξωλοσαν δεομενων τῶν A in τῶν, αλλ' αυτοῖς κίνδυνος ἐφαίνετο ες τὸ τεῖχος κατακλείεσθαι. θναχωρῆσα τεο δε ἐπὶ τὰ μετέωρα ῶς οὐκ ἐνόμιζον αξιόμαχοι εἶναι. ζου χαζον. εν τούτω δἐ Oι υθ ναῖοι κατασχόντες καὶ χωρῆσαντες εὐθύς πάσy τῆ στρατιῶ α Οὐσι την Θυμάν. καὶ την τε πολιν κατέκαυσαν και τὰ ενόντα ἐξεπόρθησαν, τούς τε - νη-

τας, ὁσοι μῆ εν χερσοῦ διεφθάροσαν, ἄγοντες ἀφίκοντο ἐς τὰς Ἀθῆνας και τον ἄρχοντα δς παρ' αὐτοῖς ἐν τῶν Αακεδμιμ νίων Tάνταλον τον LIαrooκλέους ' ἐζωγρῆθη γὰρ τετρωμένος. ἡγον δέ τινας καὶ εκ τῶν Κυθερων ἄνδρας ολίγους, Ους εδόκει ασφαλείας ἔνεκα μεταστῆσαι. καὶ τούτους μεν οἱ Ἀθηναῖοι

ἐβουλευσαντο καταθέσθαι ἐς τὰς νῆσους, καὶ τους ἄλλους Eυ- θορέους οἰκοὐνως τὸν εαυτῶν φόρον τέσσαρα τάλαντα φέρειν, Αἰγινῆτας δε αποκτεῖναι πάντας ἴσοι εάλωσαν διὰ τὴν προτέραν λί ποτε εχ αν, Ἀνταλον δε παρὰ τους ἄλλους τοὐς εν τῆ ν σω Αακεδαιμονίους καταδῆσαι. 58 Tos δ' αὐτos θέρσυς εν Σικελία Καμαρινθίοις καὶ T χωοις εκεχειρία γίγνεται πρῶτον προς 4λλὴλους' εἶτα καὶ οι

57. 4θιλ σαμ J Α. B. E. H. E. L. O. P. h. e. d. e. h. i. vulgo ἐθέλησεν.

518쪽

Ll B. IV. CAP. 59. 497Δλλοι Σικελιῶται ξηνελθόντες ἐς Πλαν απὸ παοῶν τῶν πόλεων πρέσβεις ες λόγους κατέστηοαν ἀλλολοις, εἱ πως ξυναλλαγεῖεν. καὶ αλλαι τε πολλαὶ γνῶμαι ἐλέγοντο ει ἀμφότερα,

διαφερομένων καὶ αξιουντων , ῶς εκαστοί τι ελασσουσθαι ἐνό

ἐπεισε μάλιστα αὐτούς, ἐς το κοινὸν, τοιούτους δ' λόγους sἶπεν. Oυτε πόλεως ἄν ελαχίστης, ω Σικελιῶται, τους λόγους 5s

δε τον δοκοῖσάν μοι βελτίστην γνώμον εἶναι ἀποφαινόμενος τη Σικελία πάσy. καὶ περὶ μεν του πολεμεῖν Aς χαλεπόν τίαν τις παν τὸ ενόν εκλέγων εν εἰδόσι μακρηγοροίης Ουδεἰς γὰρουτε ἀμαθία αναγκάζεται αυτὸ δρῶν, Οἴτε φόω, ην οἰοται τι πλέον σπῆσειν, ἀποτρέπεται. ξυμβαίνει δε τοῖς μῖν τα κέρδομείζω qaίνεσθαι τῶν δεινῶν, odi δε τους κινδύνους εθέλουσινυφίστασθαι προ του αυτίκα τι ἐλασσούσθαι' αὐτὰ δε ταὐταει μ' καιρω τύχοιεν εκάτεροι πράσσοντες, αι παραινέσεις τῶν

ξυναλλαγῶν ωφέλιμοι. ο καὶ ἡμῖν ἐν τω παρόντι πειθομένοις πλείστου ἀν ἄξιον γένοιτο. τὰ γὰρ Πια ἔκαστοι ευ λευόμενοι se θέσθαι τό τε πρῶτον ἐπολεμοσαμεν καὶ τῶν προς

Σικελιῶrαι J sci OI. ad V, 5. ισrέον o τι σι μὲν maλννες οι ἐν Σικελία Σικελιῶrαι λέγονται , οι δὲ βάρβαροι οἱ ἐν α υιὴ Σικελοί. οἱ τω δὲ καὶ ἐπὶ υτ αλιωνῶν. illi sunt I. at illis Sicilienses, lii Siculi. I letudiscrini en statuunt Νt pli. Η3 Eant. Eustath. in Homer. Odyss. o. Extr. et Ain mon. d. diff. voc. in V. Uraios, ubi V. interpr. 59. Oratio Hermocratis Syrimus ani. Detectis Atheniensi tun consiliis sita let pacis inter ipsos Siciliens s restitutionem atque Atheniensiuin per socios remissionen . Scholiastes: τέμνεται ἡ

καταφρονεῖν Tῶν iδεινῶν τῶν ἐν του πολέμω ' τοῖς δὲ υnυ του μὰ πλεονεκτηθῆναι παρὰ τῶν ελχων κἄὶ δουλεῖσαί τινι. Ubi Helim . ait, et et ois μέν.et rost δέ res emenda esse ad genus honi in uni soluin, altero loco Vertas: οἴτε φόβαν - ἀnoτρέnera, Ineu Omituu . In quo me qui leni non habet consentienteni. Eteni in οἱ Οὐκ ἀμαθία πολέμου ἄναγκαζόμενοι aperte sunt ii, oui ub li iste videlicet coguntur sese angrediente: ad hos igitur te leunt vecta: ol δὲ - έ-ο

519쪽

φρονουμεν, η ξύνοδος ἐουται, ἀλX εἰ επιβουλευομένον την πλσαν Σικελίαν, Ac ἐγώ κρινω, ἱα Ἀθηναίων δυνοσόμεθα ἔτι διασῶσαι ' καὶ διαλλακτὰς πολb των ἐμῶν λόγων ἀναγκαιοτέρους περὶ τῶνδε - ναίους νομίσαι, οι δυναμιν εχοντες μεγίστvν των 'Eλλήνων τάς τε αμαρτίας ημῶν τηροὐσιν, ὀλλγαις ναυσὶ παρόντνς, καὶ ὀνόματι ἐνωμιρ ξυμμαχίας τὸ φύσει πολέμιον εὐπρεπῶς ἐς τι ξυμφέρον καθίστανται. πολεμον γὰρ αἰρομένων Ῥῶν καὶ επαγομένων αυτούς, ἄνδρας οῖ καὶ τους

μη ἐπικαλουμένους αυτοὶ επιστρατεύουσι, κακῶς τε ζμῆς --

σομεν , ἄν δόρη, μετα το anελθεῖν et Ους Ἀθηναίους' τέως δε νῖν σέ πιόν στι το διακλαγῆναι, ἐν ἴσου ἐπίκεινται ἡμῖν oc I dyqναῖοι. . ὀλίγαις ναυσι J Sisti Ol. τινώ των βιβaίων τὸ ἀκίναις ναυσιν ota ἔχουσι. At nostri libri ortinea semant, et recte servari ait Vasse, nain paulo inserius veri a πλέονι ποτε or ὁ ω ἐλθόντως ωυτούς huc spectare. καὶ δνόνατε - καθίσχανται J Scliol. πρόπημα μεν πσιοῖνται τὴν προς τους λαλκιδεῖς συμμαχίαν, Ag δια συγγένειαν γ' μως αὐτod ξυμμαχοῖντει ' φύσει δε πολέμιοι πῶσιν ἄντες Σικελιώταις τὸ ἴδίον συφωέρον ὁ α τῆς προς τὸ συμμαχεῖν ' ἀπρεπείας κατασκευάζονται, Σ Ου - ἐστι θηρωνται

Gr. P. 532. not. κἄκῶς - οὶκείως Τ Tho m. M. P. 839. Veri a κακῶς - ἐκείνοις sunt in a necd. Behiaera I. p. 169. Genitivuna τις αρχῆς non putaverin cum Ilaackio pendere ex omisso μέρος naria non dicialit sopartin iuvisse Atiaenienses, ut in potentia Prosic ent, neque con modo afferuntur ab illo veri a VII, 56. τοῖ ναυτικοῖ μέγα μέρος προκόφαντες , sed ideo Positum litinc castim, quod προκόnt ειν si idem e*t, ac προκοπὸν ποιεῖνi non ποιεῖσθαι, non sibi sed alteri

520쪽

κοπτοντων εκείνοις, Hκός, οταν γνῶσιν γας τετρυρομένους, ω τι πλέονί ποτε στόλω ελθόντας αυτούς τόδε παντα πειρά- σωθαι ob πῶς ποιεῖσθαι. καίτοι. τῆ εαυτῶν εκάστους, εἰ6Iσωφρονοῖμεν, χρη τὰ μο προς κοντά ἐπικτωμένους μὰλλον η τὰ ἐτοῖμα βλάπτοντας ξυμμάχους τε ἐπάγεσθαι καὶ τούς κινδύνους προςλαμβάνειν, νομίσαι τε στάσιν μάλιστα φθείρειν τὰς πόλεις καὶ την Σικελίαν, ῆς γε οἱ ἐνοικοι ξυμπαντες μεν επιβουλευόμεθα, κατὰ πόλεις δἐ dιέσταμεν. ἀ πο γνόντας καὶ ἰδιώτην ιδιώτy καταλλαγῆναι καὶ πόλιν πόλει, καὶ πειρῶσθαι κοινy σώζειν τον πῶσαν Σικελίαν, παρεστάναι δὲ μηδενὶ ἄρ οἱ μεν Aωρίης ημῶν πολέμιοι τοῖς Ἀθηναίοις, τοδἐ χαλκιδικὸν τν δι ξυγγενεη ασφαλές. ou γὰρ τοῖς ἐθνεισιν oτι δίχα πέφυκε, του ετέρου ἔχθει επίασιν, ἀλλα τῶν ἐντη Σικελία παθῶν ἐφιέμενοι, ἁ κοινῆ κεκτῆμεθα. M λωσαν δε νυν εν τῆ του χαλκιδικου γένους παρακλήσει ' τοῖς γὰρ Ου- λαώποτε σφίσι κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν προσοοθήσασιν αυτοῖτό δίκαιον μῶλλον τῆς ξυνθῆκης προθυμως παρέποντο. καὶ

τους μεν Ἀθηναίους ταῖτα πλεονεκτεῖν τε καὶ προνοεῖσθαι

πολλῆ ξυγγνώμη, καὶ ου τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι.

αλλὰ τοῖς ἴπακούειν ετοιμοτέροις Οὐσι. πέφυκε γὰρ τὸ ἀνθρώπειον διὰ παντὸς ἄρχειν μὲν τοῖ εἰκοντος, φυλάσσεσθαι

δἐ ιδ ἐπιόν. ὁσοι δἐ γιγνώσκοντες αυτὰ μῆ ὀρθῶς προσκο-

κοπην καὶ ἐπίδοσιν ποιουντων ημῶν τῆς ααῆς ἐκείνων. ceteriam villa Coraen ad Isocrat. II. P. 121.

Diuili sed Cooste