장음표시 사용
521쪽
ποοῦμεν, μηδε τούτο τις πρεσβυτατον ηκει κρωας - κοπῶς φοβερὸν ἄπαντας ευ ο ἐσθαι, ἁμαοτάνομεν. τάχιστα δ' ἄν
απαλλαγῆ αυτοὐ γένοιτο, εἰ προς ἰλληλους ξυμμίγεν ' οὐ γαρ απὁ τος αὐτῶν ὁρμῶνται χθηναῖοι, ἀλλ' ἐκ τῆς των in
τ ν δε υπό πάντων ὁμολογουμένην ἄριστον εἶναι ειρῆν ν πῶς ου χρὴ καὶ εν ἡμῖν αὐτοῖς ποιῆοασθαι; ἡ δοκεῖτε, εἶ τώ τι εστιν ἀγαθιν ῆ εἰ τω τὰ εναντία, οὐχ ησυχία μἀλλον ῆ πόλεμος το μεν παύσαι ἄν ἐκατέρω, τό δε ξυνδιασώσαι, καὶ τὰς τιμὰς καὶ λαμπρότητας ἀκινδυνοτέρας ἐχειν τὴν εἰρήνην, ἄλλα τε ὁσα εν μῆκει λόγων ἄν τις διέλθοι, ωςπερ περι τού
πολεμῶν; a χρῆ σκεψαμένους μῆ τοὐς ἐμούς λόγους ὐπεριδεῖν,
ἴσοι δέ - ἄμαοτάνομεν J Duplex loquendi ratio commixta, M.
νῆμως διαφορόν καλεῖ. Nintimini distinguit IIerinocrates inter Λόλεμον et διαφοραί. Relliani gerit tir cuin exteris, Et vi plerunt Die diri ni itiir, bello ludiuiti excipiente; illse Orilia auteni popularium pace finitur συιως, i. e. et neoς αλλήλους ξυμβαίημεν. or τ' - ἐλει, τερ J Tlioni. II. p. 340. Ses Oliastest οἱ - ναῖοι era προφάσεως εὐπoenoυς Hθόντες εοῦς δῆθεν συμμαχοὐντα τοῖς ινθάδε χαλκιδευσιν , εὐλογιος ἄπραπιοι ἀπελεύσοντοι, διαλ-γέντων ημῶν ex εὐλόγως φησὶ δια τὸ ἐυμβῆναι. 62. ξ δοκεῖra - πολεμεῖν Vulgo hi ic t 'itur παυσαι et διασῶσαι, infinitivi pro Optativis. Est aute in huius optativi usus plane sintilia IIOstro sernioni: Oder trurde, glariat iis, nichi die Ru henne ιν ala der friede Ga Eine braeitigen , das Andere erhalten, verbis δοκεῖre et glaubi thr mi asi in pare iit thesi iiii et positis, tibi ad optiuiuuin δτι cogitando supplere solent. Νintilia sunt prolata a mariti. Gr. p. 755. 3. Conf. adnotata ait II, 72. Ast. a l luat. Phaedr. p. 394. ad Polit. p. 494. Iani vero se Dii debetrixi post
δοκεire non εχειν τὸν Ηρῆνον τας τιμος - ακινδυνοτέρως sPd potitas μῆ εχειν τὸν ειρῆνον etc. nuxu putatia, pacem non πισgra quam be lum a malis sioerare, bona aerrare, non pacem hasere honores aperimulo remotiorea y Sed sci iptor im altero mem laro itis Io luitur, quasi negatione II ου non cuni μῶλλον sed cun pra numn verso δω- κεῖτε coniunxisset, ut plane si initis strii ciuia sit loco I, II. δια
522쪽
τιμωρίαις μετιόντες τους ἀδικοῆντας και ελπίοαντες ἐτεροι δυνάμει τινὶ πλεονεκτῆσειν. οἱ μεν οὐχ ὁσον ουκ ημυναντο αλλ Ουδ' εσωθησαν. τοῖς δ' -τὸ του πλέον τιν προςκαταλιπεῖν τὰ αυτῶν ξυνί q. τιμωρία γὰρ Ουκ ευτυχεῖ δικαίως, οτι καὶ ἀδικεῖται ουδἐ ἰπὴς βέβαιον, διότι καὶ εἴελπι. τοδε ἀστάθμπτον που μέλλοντος ῶς επὶ πλεῖστcν κρατεῖ, πάντων τε σφαλερώτατον ον ομως καὶ χρησιμώτατον φαίνεται 'εξ ἴσου γὰρ δεδιότες πρυ θεία μῶλλον επ' ἀλλ λους εὐχόμεθα. καὶ νὼν τού αφανους τε τούτου διὰ το ἀτέκμαρτον δέος sia καὶ διὰ τὸ ξJο φοβερούς παρόντας Ῥοοναίους, κατ ὰμψότερα ἐκπλαγέντες, καὶ τὸ ελλιπiς τῆς γνώμγ, ων εκαστός τιῶ θομεν πράξειν, ταῖς κωλύμαις ταύταις ἱκανῶς νομίσαντες εἰρχθῆναι, τοῖς εφεστῶτας πολεμίους ἐκ τῆς χώρας ἀποπέμ-
uia vide. τω nae ianua J i. e. τύχη vel ξυμφορῶ παρ ianoa auroῖ γεγ- ωημένη. Ex interpretatione Νcholiustae suspic eris, olini longe alivi quid sic lectulit esse, dignitin quod liic tio tetur. Scribit enim r
523쪽
ρ σασθαί τινα, ἀλλα καὶ ἄγαν εἰ τύχοιμεν, qaοι μεν αν τοῖς εχθίστοις, διάφοροι de οἷς οὐ χρὴ κατ ἀνάγκην γιγνοίμεθα. καὶ si lἐγὼ μέν, ἄπερ καὶ ἄρχόμενος εἶπον, πόλιν τε μεγίστον παρε - .χομενος καὶ επιων τω μῶλλον η αμυνουμενος, ἰξιω προειδο- μενος αυτῶν ξυγχωρεῖν, καὶ μο τοὐς εναντίους οἱ τω κακῶς
δρῶν λτε αυτός τὰ πλείω βλάπτεσθαι, μωε μωρία φιλονεικῶν ἡγεῖσθαι τῆς τt οἰκείας γνώμος ομοίως αὐτοκράτωρ εἶναι καὶ ης οὐκ ἄρχω τύχος, ἀλΓ δοον εικὸς ἡσσῶσθαι. καὶ τους ὰλ λους δικαιῶ ταυτο μοι ποιῆσαι, ὁ φ ἰνῶν αυτῶν καὶ μὴ Dπὁ των πολεμίων τουτο παθεῖν. ουδεν γὰρ αἰσχρὸν οἰκείους οἰκείων ἡσσῆσθαι, ἡ Λωριέα τινὰ Λωριέως ἡ λαλκιδία των ξυγγενῶν, τό δε ξυμπαν γείτονας ἔντας και ξυνολκους μιας χώρας καὶ περιρρύτου, καὶ Oνομα εν κεκλομένους
λονεικῶν et veri i primarii ἀξι' ille ni sit, hic utitem orilis verbo Tunt: ἀξιω , υμας ξυνηωρεῖν μηδὲ κακως δρῶν, μηδε ἀξιω ἐγω φιλονει- κῶν ἡγεῖσθαι, aias vos ἄσθαι : apparet aliquid vitia subesse, et orationem soloeeam reddi ilio μηδέ, pro quo αἰ δέ scribi ratio lin-gmae postulat. Accedit e vulgata alia dini cultas, quod ἀξιῶ priora loco erat pollulo a vobis, sive iubeo vos; altero loco μηδ' ἀξιῶ, nolo. Denique ne hoc quidem est negligendum, si sibi Opposita
essent υμῶς et ἐγώ, contrix I uni probator Iu am iptor Im Pencari, si non addita mini liaec prono nititii. Sic enim dabebat strahere rvμας τε ἀξιω ξυγχωρεῖν, οὐδ' ἐγώ vel αὐτὸς ἀξιω μωρία φιλονεικων ore octas etc. His argumentis inductus emendavi προειδόμενος et ιοςτε τυτός. De sententia contera i possitnt verba I, M. naia υόμενοι
524쪽
φρονῶμεν, αμυνουμεθα, εἴπερ καὶ καθ' ἐκαorους βλαπτομενοι ξύμπαντες κινδυνευ μεν ' ξυμμαχους δε οὐδέποτε το λοιπόν ἐπαξόμεθα outi διαλλακτάς. τάδε γὰρ ποιοῖντες εν τε τῶ παρόντι δυοῖν ὼγαθοῖν οὐ στεο σομεν την Σικελίαν, Αθγναίων τε απαλλαγῆναι και οικείου πολέμου, καὶ ες το ἐπειτα
καθ' ομῆς αυτούς ελευθέραν νεμο εθα ται υπὸ ἄλλων qσσον ἐπιβουλευομένον. 65 J οιαῶτα τοὐ 'Eρμοκρατους εἰπόντος πειθομενοι or Σικελιῶται αDroὶ μεν κατὰ σφας αὐτούς ξυνηνέγθοσαν γνώμνωςτε ἀπαλλάσσεσθαι του πολέμου εχοντες ἁ εκαστοι ἐχουσι, τοῖς. δε λαμαριναίοις Μοργαντίνην εἶναι ἀργύριον τακτὀν τοῖς Συρακοσίοις ἀποδοῖσιν οἷ δἐ των Ἀθηναίων ξύμμαχοι παρακα1έσαντες αὐτῶν τους ἐν τέλει ὁντας εἶπον ἔτι ξυμβήσονται καὶ αἱ σπονδαὶ ἔσονται κἀκεiνοις κοιναί. ἐπαινεσάντων δὲ αυτῶν ἐποιοῖντο τον ομολογίαν, καὶ αἱ νῆες τῶν ' Aθηναίων ἀπέπλευσαν μετὰ ταυτα εκ Σικελίας. ἐλθόντας δε τοὐς στρατηγοὶ ς οἱ ἐν τη πόλει 'Aθνναῖοι τοὐς μἐν φυγῆ ἐζημίωσαν Πυθόδωρον καὶ Σοφοκλέα, τον δῶ τρίτον Εὐρυμέδοντα χρ ματα ἐπραξαντο, Aς εξὸν αὐτοῖς τὰ εν Σικελία καταστρέ- νασθαι δώροις πεισθέντες ἀποχωρῆσειαν. ουτω τῆ παρούσηευτυχία χρώμενοι ἡξίουν σφίσι μζειν ἐναντιουσθαι, αλλὰ καιτα δυνατα ἐν Γλω καὶ τὰ ἄπορωτερα μεγάλ' τε Ῥοίως και ἐνδεεστέρα παρασκευὴ κατεργάζεσθαι. αἰτία δ' ῆν ἡ παρὰ λόγον τῶν πλειόνων εὐπραγία αὐτοῖς υποτιθεῖσα ἰσχυν τῆς ἐλπίδος.
μενοι υπο τε Ἀθροαίων τῶ πολέμω αει κατὰ ἐτος ἔκαστον δὶς ἐσαλλόντων πανστρατιῶ ἐς τὸν χώραν, καὶ υπὸ τῶν σφετέρων φυγάδων τῶν εκ 'γῶν, es στασιασάντων εκπεσόντες
υπὸ του πλήθους χαλεποὶ ησαν λ στεύοντες, ἐποιοῶντο λόγους
525쪽
ἐν ἀλλήλοιρ ῶς πῆ δεξαμένους τούς φάγοντας μη αμφοτέρο
αἰσθομενοι φανερῶς μίλλον ' πρότερον καὶ αυτοι ἐξίουν
τούτου τοὐ λόγου ύχεσθαι γνοντες δε οἱ τοὐ δήμου προστά- ται Ου δυνατόν τον θῆμον ἐσόμενον υπὸ τῶν κακῶν μεταστῶν καρτερεῖν, ποιοὐνται λόγους δείσαντες προς τοὐς των Αθηναίων στρατηγους 'μποκράτζν τε τον ' Ἀρίφρονος καὶ Λη-μο, θένον τον Ἀλκιοθένους. βουλομενοι ἐνδοῖναι τον πόλιν, καὶ νομίζοντες ἐλάσσω σφίσι τον κίνδυνον ἡ τους εκπεσόντας υπό σφῶν κατελθεῖν. ξυνέβησάν τε πρῶτα μεν τὰ μακρὰ τείχη ἐλεῖν Ἀθηναίους, ην δε σταδίων μάλιστα oκτὼ απὸ τῆς πολεως ἐπὶ τον Νίσαιαν τον λιμενα αυτῶν, λως μ' ἐπιβοηθοσωσιν ἐκ τῆς Nισαίας οἱ Πέλοποννῆσιοι, εν η αυτοι μόνοι gρουρουν sis ιότοτος ἔνεκα τῶν Μεγάρων, ἔπειτα δε καὶ τον ἄνω πόλιν πειρῶσθαι ἐν&ὐναι' ἐῆον δ μ' Iμελλον προγχωρήσειν τούτου γεγενημένου. οἱ οὐν Αθqναῖοι, επειδὴ από 67 τε τῶν Lργων καὶ τῶν λογων παρεοκευαστο αμφοτέροις, υπόνυκτα πλείπαντες ες Μινώαν τον Μεγαρέων νῆσον ὁπλίταις
εξακοσίοις ών 'Ιπποκράτης ἐρχεν εν ὀρύγματι ἐκαθέζοντο, ὁθεν ἐπλίνθευον τὰ τείχη καὶ απεῖχεν ου πολύ ' οἱ δε μετὰ τού μοσθένυς τοὐ ετέρου στρατηγοῖ Πλαταιῆς τε ψιλοὶ καιετεροι περίπολοι ενήδρευσαν ἐς τον Ἐνυάλιον, ὁ εστιν ε λα
pretes ag Polluc. VIII, I 05. Μaussae. ad Harpocrat. s. v. et V iesii ad ipsu in notas, Petit. de Ieg. ΑΗ. p. 547. interpp. ad He.
Bych. Amb. ap. Icrateger. ad Dionys. p. 109.. praecipuΘ vero Inat-ner. mire. tur Mnntri ira d. Att. Rechia p. 173. sub BOecia . i dice leetion una univers. Berolin. p. n ens. aestivos 18 I9. et P. Oniens. hib. I 8l0 - M. Anno quinto decinio peracto iuventus Attica δοκιμασίαν subiit pubertatis, quani secuta est aetas I Iam aPPellabant /πιδιορς ἡβῆσαι. Hoc spatiun dii omini minoriani e 1 In in D nasiis et sus aliis magistris tr Aegissent, puluice arrit L RC-Cepe mine, et civiuIn iurei tirando pra stilo περίπολοι facti sulit per hii os lieni annos. Quo iis hoc omicii ini posituni est, ut lines tu
TentIIr, in castellis ni unuisque locis dispositi. Id Terentius Eun. Ir, 2, 58. dicit publiυ mgstodem rase.
526쪽
ἡν εἰδέναι τον νύκτα ταύτην. καὶ επειδῆ εις ἐμελ λε γίγνεισθαι, οἱ προδιδόντες των Μεγαρέων Ουτοι τοιόνδε ἐποίοσαν. ἀκάτιον ἀμφηρικὸν Aς λνσται ἐκ πολλοὐ τεθεραπευκότες τqν ἄνοιξιν των πυλῶν ειώθεσαν ἐπὶ ἄμαξν πείθοντες τον ἄρχοντα διὰ τος τάφρου κατακομίζειν τqς νυκτός ἐπὶ τον θάλασσαν καὶ εκπλεω και πριν ημέραν εἶναι πάλιν αυτό τη ὁμάξη κομίσαντες ες το τεῖχος κατὰ τὰς πυλας ἐςῆγον, οπως τοῖς εμ
ἐν τῶ λιμένι πλοίου φανερου μqδενος. καὶ τότε προς ταῖς
πύλαις ξδη ῆν ἡ ἄμαξα, και ανοιχθεισῶν κατ- τὸ εἰωθὸς
ὰς τῶ ἀκατίω οἱ - ναῖοι, ἐγίγνετο γὰρ απο ξυνθῆματος το τοιούτον, ἰδόντες εθεον δρομω εκ τῆς ἐνέδρας, βουλόμενοι qθάσαι πριν ξυγκλεισθῆναι πάχιν τὰς πυλας καὶ ἐως ετι ἡ ὁμαξα ἐν αυταις ὴν κώλυμα ουσα προςθειναι' καὶ αυτοῖς ἄμα καὶ οι ξυμπράσσοντες Μεγαρῆς τούς κατὰ πύλας qύλακας κτείνουσι. καὶ πρῶτον μἐν Ο περὶ τον Aqμοσθένην Πλαται et τε καὶ περίπολοι ἐςέδραμον ου νυν τό τροπαῖόν ἐστι, καὶ ευ- θὴς εντὸς των πυλῶν, ῆσθοντο γὰρ οἱ ἐγγύτατα Πελοπον-ν οιοι, μαχόμενοι τοὐς προσοηθοῖντας οἱ Πλαταιῆς εκράτη σει, καὶ τοῖς των Ἀθηναίων ὁπλίταις επιφερομένως βεβαίους 68 τὰς πύλας παρέσχον. ἐπειτα δἐ καὶ των - ναίων μη ὁ ἀεὶ εντός γιγνόμενος χωρεῖ επι τό τεῖχος. καὶ οἷ Πελοπονν-nιοι φρουροὶ τι μεν πρῶτον ἀντιπόνrες ῆμυνοντο Oλίγοι, καὶ ἀπέθανόν τινες αυτῶν, οἱ δἐ πλείους ἐς φυγὴν κατέστησανψοβηθέντες, ἐν νυκτί τε πολεμίων προπιεπτωκότων καὶ τῶν nροδιδόντων Μεγαρέων αντιμαχομένων, νομίσαντες τοὐς απαν-
τας σφῶς Μεγαρέας προδεδωκέναι. ξυνέπεσε γὰρ καὶ τον τῶν Ἀθηναίων κορυκα ἀφ εαυτοὐ γνώμος κηρῖξαι τον si λόμωνον ἰέναι Μεγαρέων μετὰ Ἀθηναίων θησόμενον τὰ ὁπλα. Οἶδ' Aς ηκουσαν, ουκέτι ἀνέμενον, αλu τῶ ὁντι νομίσαντες κοινὴ πολεμεῖσθαι κατέφυγον ἐς την πίσαιαν. ἄμα δἐ i.
ἐαλωκότων νη τῶν τειχῶν καὸ τῶν ἐν τῆ πόλει Μεγαρέων θορυβουμένων οἷ προς τούς - ναίους πράξαντες καὶ ἄλMa
527쪽
πύλας καὶ ἐπεξιέναι ἐς μάχον. ξυνέκειτο δὲ αὐτοῖς των πυλῶν ἀνοιχθεισῶν ἐς πίπτειν τους Ἀθηναίους. αυτοι δε διάδοχοιτελλον i σεσθαι, λίπα γὰρ ἀλείφεσθαι, οπως μ' ὐδικῶνται. ωσφάχεια δε αυτοῖς μῶλλον πονετο της ἄνοιξεως - καὶ γὰρ . οἱ ἀπό τος Ἐλευσῖνος κατὰ το ξυγκείμενον τετρακις χίλιοι ὁπλῖται των ωθηναίων καὶ ἱππῆς εξακόσιοι οἱ τqν νύκτα πορευόμενοι παρῆσαν. ἀληλιμμένων δὴ αυτῶν καὶ δντων ξδ' περὶ τὰς πύλας καταγορεύει τις ξυνειδὼς τοῖς ἐτέροις το επιβούλευμα. καὶ οἱ ξυστραφεντες ἀθρόοι θλθον καὶ οὐκ εφασαν χρῆναιουζε ἐπεξιεναι, ουδε γὰρ πρότερόν πω τοὐτο ἰσχύοντες μἀλλον τολμqσαι, ουτε ἐς κίνδυνον φανερὸν τον πόλιν καταγαγεῖν ' εἰ τε, μη πείσεταί τις, αντον τον μάχην εσεσθαι. ἐδ λουν δε Ουδεν
ocι ἴσασι τὰ πρασσόμενα, ἀλλ' ὐς τὰ βέλτιστα βουλευοντες ἰσχυρίζοντο, καὶ δμω περὶ τὰς πύλας παρέμενον φυλάοσοντες,
ῶςτε οὐκ εγένετο τοῖς ἐπιβουλεύουσι πρῆξαι δ ἐμελλον. γνόν-69τες δε οἱ των Ἀθηναίων στρατο o. ὁτι ἐναντίωμά τι ἐγένετο και την πόλιν βία Ουχ okέ τε εσονται λαβεῖν, τqν πίσαιανευθοῦς περιετείχιζον, νομίζοντες. εἰ πριν ἐπιβοηθῆσαι τινὰς εξέ- λωεν, θῆσσον έν καὶ τὰ Μέγαρα προςχωρῆσαι ' παρεγένετο
δε σιδορός τε εκ σων Ἀθηνῶν του καὶ λιθουργοὶ καὶ τἄλλα ἐπιτήδειαρ ἀρξάμενοι δ' αnb τοὐ τείχους δ εἶχον, καὶ διοικοδομῆσαντες τὸ προς Μεγαρέας ἀπ εκείνου εκατέρωθεν ἐς θάλασσαν τῆς Nισαίας, τάφρον τε και τείχ' διελομένη ἡ στρα- . τιά, ἔκ τε τob προαστείου λίθοις καὶ πλωθοις χρώμενοι. και κόπτοντες τὰ δένδρα καὶ υλον ἀπεσταυρουν εἰ πη δέοιτό τι καὶ αἶ οἰκίαι τοὐ προαστείου επάλξεις λαμβάνουσαι αυται υπῆρχον ε ρυμα. καὶ ταύτον μεν την ημέραν ύλ'ν εἰργάζοντο. τῆ δ' Dστεραία περὶ δείλην τὁ τεῖχος δεον οὐκ ἀπετετέλεστο, καὶ οἱ εν τj Nισαία δείσαντες, σίτου τε απορία, εφ μήραν γ' ἐκ τῆς ἄνω πόλam ἐχρῶντο, καὶ τους nελοποννησίους ου νομίζοντες ταχὴ ἐπιβο θ σειν, τούς τε Μεγαρέας πολεμίους ηγούμενοι, ξυνέ σαν τοῖd Ἀθηναιοις ροτοὐ μεν μαστον αγγυρίου ἀπολυθῆναι οπλα παραδόντας, τοῖς δε Αακεδαιμονίοις,
τω τε ἄρχοντι και εἴτις ἄλλος ἐνῆν, χρῆσθαι Ἀθηναίους ὁ ε
528쪽
ρίων πόλεως και τον Moαιαν παραλαβόντες τἄλλα παρεσκευάζοντο.
χρόνον ἐτυγχανε περὶ Σικυῶνα καὶ Λόρινθον ἄν, επι ράκος στρατιαν παρασκευαζόμενος. καὶ - ῆσθετο των τε χωντον ἄλωσιν, λέσας περί τε τοῖς εν U Nισαία Πελοποννησίοις καὶ μο τὰ Μέγαρα inφ , πέμπει ες τε τους Βοιωτούς κωλεύων κατὰ τυχος στρατιὰ ἀπαντῆσαι ἐπὶ Tριποδίσκον, ἔστι δε κώμη τος νεγαρίδος ὀνομα τοὐτο εχουσα υπὸ τω ὁρει τρTερανεία, καὶ αὐτὸς ἔχων ῆλθεν επτακοσίους μἐν καὶ διδι-λχυς Κορινθίων ὁπλiτας, Φλιασίων δε τετρακοσίους, Σικυωνίων δε εξακοσίους, καὶ τους μεθ' αὐτο9 ὁσοι ἡδο ξυνειλεγμένοι ησαν, οἰόμενος την Niσαιαν ετι καταλήφεσθαι ἀνάλωτον. ώς δε επύθετο, ἐδευχε γὰρ νυκτὸς επι τον γριποδίσκον εοελθών, ἀπολέξας τριακοσέους τοὐ στρατοὐ πριν εκπυστος γενέσθαι προςῆλθε v των Μεγαρέων πόλει λαθὼν τοὐς 'Ast i ναίους ἔντας περὶ την θάλασσαν, βουλόμενος μεν - λόγω καὶ ἄμα εἰ δύναιτο ἐψγω τῆς Nισαίας πειρῆσαι, τό δε μέγιστον , τον.των Μεγαρέων πολιν ἐςελθὼν βεβαιώσασθαι. καὶ ἐξίου δέξασθαι σφὰς, λέγων εν ελπίδι εἰναι ἀναλαβεῖν Nia II σαιαν. αἱ M των Μεγαρίων οτάσεις φοβούμεναι, οι μεν μ=. του' ψεύγοντας οφίσιν εὐπαγῶν αυτοῖς ἐκβάλy , οι δε μ
aυτό τosco ὁ ημος δείσας επιθῆται σφίσι, και ἡ πολις εν μαπκαθ' αὐτὴν ουσα εγγὴς ἐφεδρευόντων Αθοναίων ἀπόλοται,. Οὐκ εδέξαντο, ἀλλ' ἀμφοτέροις ἐδοκει ἡσυχάσασι τὸ μέλλον περιδεῖν ' ξλπιζον γὰρ καὶ μάδον εκάτεροι εσεσθαι των τε
'Aθηναίων καὶ των προὐβοηθησωντων, και οἴτω σgίοιν ἀσφαλεστέρως ἔχειν, οἷς τις εδ ευνους, κρατήσασι προδωρῆοαι'
στράτευμα.ra 'Aμα δὲ τη Δρ οἱ Βοιωτοὶ παρῆσαν, διανενοημένοι μενκαἰ πρὶν φασίδαν πέμψαι βοηθεῖν επι τὰ Μέγαρα Ae οὐκ ἀλλοτρίου ἔντος τοὐ κινδύνου, καὶ hil' ἔντες πανστρατιὰ Πλαταιῶσιν, επειδὴ δε καὶ ηλθεν ὁ ἄγγελος, πολλω μῶλλον ερρώσθοσαν, καὶ ἀποστείλαντες διακοσίους καὶ Aaιχίους ὁπλίτας καὶ ἱππέας ἐξακοσίους τοῖς πλείοσιν ἀπῆλθον πάλιν. παρόν-
529쪽
LIB. IV., CAP. 73.509τος δὲ ηδη ξύμπαντορ τοῖ στρατεύματος, ὁπλιτων Οὐκ εχασ- .
σον ἐξακιδιλίων, καὶ των Ἀροναίων των μεν Oπλιτῶν περιτην Νίσαιαν οντων καὶ την θάλασσαν ἐν τάξει. των δε ψιλῶν ἀνὰ τό πεδίον ἐσκεδασμένων, οἱ ἱππῆς οἱ των Βοιωτῶν ἀπροςδοκῆτοις επιπεσόντες τοῖς ψιλοῖς ἐτρεψαν ἐπὶ την θάλα σαν' εν γὰρ τῶ προ τοὐ οὐδεμία γῆθειά πω τοῖς Μεγαρε σιν οὐδαμόθεν ἐπῆλθεν. ἀντεπεξελάσαντες δε και οἷ τῶν 'Aθ - ναίων ἐς χεῖρας ρεσαν, καὶ εγένετο ιππομπία επὸ πολυ, ἐν nἀξιοὐσιν ἐκάτεροι οὐχ ῆσσους γενέσθαι. τον μεν γὰρ 'λπα - χον τῶν Βοιωτῶν καὶ ἄλλους τινὰς οὐ πολλούς προς αυτηντην πίσαιαν προςελάσαντες οἷ 'Aθοναῖοι καὶ ἀποκτείναντες ἐσκύλευσαν, καὶ τῶν τε νεκρῶν τούτων κρατ σαντες υποσπον- ειυς απέδοσαν καὶ τροπαῖον εστοσαν' οὐ μέντοι εν Π τῶ
παντὶ ἔργω βεβαίως Ουδέτεροι τελευτοσαντες ἀπεκρίθqσαν, αλλ' οἱ μεν Βοιωτοὶ προς τοὐς εαυτῶν, οἷ δε ἐπὶ τ ν Nia
Μετὰ δε τοῖτο Βρασίδας καὶ το στράτευμα εχώρουν ἐγ-73γυτέρω τῆς θαλάσσ'ς καὶ τῆς τῶν Mεγαρεων πόλεως, καὶ καταλαβόντες χωρίον ἐπιτ δειον παραταξαμενοι ἡσύχαζον, οἰόμενοι σφίσιν επιέναι τοὐς 'Aθηναίους, καὶ τούς Μεγαρέας ἐπιστάμενοι περιορωμένους οποτέρων ἡ νίκ' εσται. καλῶς δε
ἐνόμιζον σφίσιν ἀμψότερα ἔχειν, ἄμα μεν το μῆ ἐπιχειρεῖν προτέρους μηδε μάχης καὶ κινδύνου ἐκοντας ἄρξαι, επειδῆ γεεν φανερῶ ῶδειξαν ἐτοῖμοι οντες ἀμυνεσθαι, καὶ αὐτοῖς ἄμερ ἀκονιτὶ την νίκον δικαίως ἄν τίθεσθαι, εν τῶ αὐτῶ δε και προς τούς Μεγαρέας ορθῶς ξυμβαίνειν. εἰ μεν γὰρ μὴ ἄ- - ,σαν ελθόντες, οὐκ ἀν εν τὰν γίγνεσθαι σωσιν, ὀλλα σπιῶς
530쪽
παρὰ τὰ μακρὰ τείχο ἐξελθοντες, ἡσύχαζον δε καὶ αυτοι μη
επιόν rων, λογιζόμενοι και οἱ εκείνων στρατηγοὶ μ' ωντίπαλον εἶναι σφίσι τον κίνδυνον, επειμ καὶ τὰ πλείω αὐτοR προεκμ
χωρήκει, ἄρξασι μάχος προς πλείονας αυτῶν η λαβεῖν νικῆ- σαντας Μέγαρα η σφαλέντας τῶ βελτίστω τοῖ ὁπλιτικούβλαφθοναι, τοις δὲ ξυμπάσης τῆς δυνάμεως καἰ των παρόν
των μέρος εκάστων κιν)υνευον εἰκοτως ἐθέλειν τολμῶν, χρόνον
δε επισχόντες ε ώς ΟυMν ἀφ εκατίρων ἐπεχε ρεῖτο, ἀπηλθον πρότερον Οἱ ti ναῖοι ες τον Λίσαιαν καὶ αυθιρ οἱ Πελοπον- τηοιοι ὁ θενπερ ἄν θ'σ- ουτω δο τῶ μεν Βραoita αὐτῶ καὶ τοῖς απὸ των πόλεων ἄρχουσιν οἱ των φευγοντων φίλοι Μεγαρῆς, ῶς ἐπικρατησαντι καὶ τῶν Ἀθηναίων οὐκέτι ἔθελη- σαντων μάχεσθαι. θαρσοῖντες μῶλλον ἀνοίγουσί τε. τὰς πυλας καὶ δεξάμενοι καταπεπληγμένων ξδη τῶν προς τους Ἀθηναίους
οηθῆναι. ide dicta ad IV, 20. Mox A. B. P. II. N. et correctus
τῶ μὲν Βραοίδω noviani capiti incipi lint. Perperam; nam ET IS orationis hic est: ot γαρ Μερορῆς, άς οἱ Ἀθηναῖοι - etc. ουτω δη- οἱ τῶν φευγόντων pam Μεγαρῆς - ανοίγουσι et ὰς πίασς etc. Νunc de sententia in nra dio posita utileniluni, quae sic procedere videtiir : ώι οἱ Ἀθηναῖοι δtά αντο μεν παρὰ το μακρὰ τείχη ἐξελθεντεα , ἡσίνων δὲ καὶ αυτοὶ μ' ἐπιοντων, - χρόνον. δὲ ἐπιπόντνς, ως οὐδὲν ἀφ ἐκατέρων ἐπεχειρεῖτο, ἀπῆκειν πρόtερον οι ' Αθηναῖοι ἐι τηνδ σαιαν καὶ αυθις οἱ Πελοποννε σε oθεν περ ωρμῆθοσαν. Nanx sub tectum οἱ Ἀγοναλι opus emit ut repeteretur Propter pleraque, quae interposita facile perficere poterant , ut te elum eius obliviis acerentur ne die in mente retinerent. Cunt auteni vulgo ante osto Dδὲν ἀφ ἐκατέρων intrauliatur καί, quo nenio non videt, illa alit. Pere striictura in pessiatur, molestissimam istani copulam d levi; mio facto lacile iam totius Orationis nexu perspicitiir. Restat altera sententia, post μ' επιόντων in medio posita: λογιζόμενοι τολμαν, ill a scriptor EXPOsuit, tIuibus de causis illices Atheniensi uni proeliun cun mutet e noluerint. Αe statim de nonii nativo λογιζόμενοι sclioliastes dubitationent ni o te, qui ινξλλακτσι, ait, η