장음표시 사용
81쪽
trann τα naci UIm tam litiae finitum sensum liabeat, qui potius fidνω ei a , OPI ida spectet, quarti kHl alia D ninia , ni agis a M Olliu prodii Mimn letat, t lar a Poppone appri, ita tralunt. Et Meroικίας ex mea interpretatione Ruo sensu posit ini ense , non insiti ahitur qui Iocuna supra e Strab. adscriptum contulerit. Atque a leo illamo missione In Verbormn r η πλῆθει ἀνθρώπων a POp p. stippletorun si reputaveris, non nrgabis, Remetorem non se tenebria involventem potiti si quae Poppo viilt, ita exprees uir ita suisso: δια τὰς μετοικίας αὐξ'bηνσε, μη μέντοι ἐς την ἄUvκ παeaoκευ ν ομοιως. Paretictita enim restrictiva iti in Onanino opiis enset. Debebat porro dicere τ'ν ἄχχον π aea σκευον, non etὰ ἄλλα, quia obsctimus sui set, viae nunI sint ista ἀlia Et intaienain his ἄλχοις contriti i Impost longἔiIn deni ina divinatione ni et vectis: oἴre μεγέθει - πα- ναοκευῆ e longin Pio arcessitis ilis Titii pii nil illitu linis honi in uni et lhellici appalatiis sisnificari posse a legentit, iis coniiciatur. IIano Igit it verrum loci intorpretationem esse e, istinio: Atque sententiae a me propogitae hoe franissimum argume tum elli, Ob migrationes in alias terras relisiain Graeriam non perin e auctavi ellae,
quod pti ex ista aut helio aut a ditione eaeiderarni polentissims Pi gue in Atticam tanquam aedes stabiles futuras se recipi Hant.
Restat ut I reliquorurn sententiis pauca n Oneant. Ac Iaetineri UIidenI Explicatio iii, Maontinua vera sit, i lena obsti re puto, quod iani alite ilixi: ἐς τὰ ἀλaci sic po ita non posse non itingi mIn μο-οικίας. Accedit mio 1 iέim verbis διὰ τὰς μεrοικίαe satis P x Pran itur, Atticani inverso ni octo quani alio terras a lauciunx esse. Opus etiani esset, reliquas Praxet r Atticam terras ot ipsa aliet fuisse aliqlio tali leni ni ulo, si semiptor vixi se mνmitantius esset r, ,Αtti Mn contrario nurilis, quani ullus terras a uetani e se. Ia quod salsum esse pro Mint hi aec verbat κωὲ δἰ αὐτο Ουτε μεγέθυ πόλεων ἴσχυον, οὐre πη ἄλλη naoασκευη. - Tasel. denti Hie Pr La διὰ Tὰς μeroικίας - αυξηθῆνσι putans pertinere ad παράδειγμα τόδε, uni his non cum του λόγου iunxit, qui POpponis excurauni ne obiter nitidem trispexisse videtur. Ia enim accurate clΘ in Onstra it παράδειγμα τόδε αυξηθονσι pro eo, quod dicendunt prat veli παράδ.
τάδε, οτι ηυξήθη, Vel παράδ. τὸ αυξ θῆναι grapce diei non posse, Et Potius atmuturan Gluimini hane esse: καὶ τοὐ 2όγου διὰ τὰς μετοικίας - Γλυξοθηναι πωράδειγμα - τόδε ἐστίν, Et verba παρ δειγμα τόδε per sententiani ve is ἐκ γάρ ete. incipientem ilIustr ri, quod sit ex more Graecorum notissinio, q Ii ubi forni ulla τ--μήριον τόδε, παράδειγμα τόδε et huius generis altis utuntur, fiente tiam Per γάρ connexam ita subiungere uolent. V. Μaith. Gr. P.
S. Molf. ad Derti. Lept. p. 282. erfer. in acti Philol. mori. t. I. p. 99. Deinde Talai. in eo ereavit, quod aόγον Esse Puta it sententiam illam, quam exeunte cap. I. uuctor posuit r ob μεγάλα νομίζω νοισθωε sc. quae saeta aunt ante bellum Pelop. et eo a Periora; otae κατω τοις πώ--e ODa te vis data , eunt ἐόνος Potius Sit ea fiententia, quam e. 2. posuiti uberiorea terras proPter sol Deunditatem magia peregrinomam insidias e omina fuisse, Id --que illis frequentiores ineolamim viet itudinea eonti saer Atum n Veris P Pter soli lenuitalem ab iisdem semper hominibus inhabitatam et aio in malua auctam erae, quod non eam ex illa in relias tereas, quam Ex aliis in ipsam migratum au. Quar. multitudinΘ hontinuin aucta Attica posthae colonias in Asiam
82쪽
νῆς αποικέας ἔξέπεμψαν , δηλοῖ δέ μοι καὶ τόδε των παλαιων 3
ίσθένειαν Ουχ ῆκιστα ' προ γὰρ των Πωικῶν οὐθεν φαίνει et ι ται προτερον κοινῆ ἐργασαμένο ' 'Eλλας , δοκεῖ δε μοι, Ουδετούννα τosro ξυμπασά πω εἶχεν, - ἀλλα τα μεν προ 'Eλληνος τοὐ Λευκαχίωνος καὶ πανυ ου δε ειναι ἡ επίκλοσις αυτει κατὰ εθνη δῶ ἄλλα τε καὶ τὸ Πελασγικον επι πλεῖστον ὰφ εαυτῶν τ)r ἐπωνυμίαν παρεχεσθαι. μαλονος δε καιτων παίδων αυτού εν τη Φθιώτιδι ἰσχυσάντων, καὶ ἐπαγομένων αυτούς επ' ωφελεί ες τὰς ἄλλας πόλεις, κασ
έκαστους μεν εμ τῆ ομιλὶα μἄλλον καλεῖσθαι 'Ελληνας, Ουμέντοι πολλοῖ γε χρόνου ξδύνατο καὶ ἄπασιν εκνικησαι. τεκμζριοῖ δε μάλιστα ' Τρος ' πολλω γὰρ ἴστερον ἔτι καὶ των Πωικῶν γενόμενος Ουδ οὐ τους ξυμπαντας ἄνόμασεν,
οὐδ' ἄλλους η τοὐς μετὰ Aχιλλέως εκ τῆς Φθιώτιδος, ολερκαὶ πρῶτοι 'Eλληνες ἡ σαν, Λαναούς δἐ εν τοῖς επεσι καὶ ' Πωυς καὶ 'Aχαιοῖς ανακαλεῖ. Οὐ μον Ουθε βαρβάρους
ei, i in cuin POpponis rationeni secuti saltem τα ωHα possint esso ἡ dito nona σκευὴ situ uitalita in lioe liuo ille cornili Odo fieri negavi scuae Tu lius in his verbis τὰ ἄλλα latere uit, prorsus nullo suib
. GIeg. Cor. P. 83. Hatili. Uv. p. 483. 3. δοκεῖ δέ μοι - δανικοσαιJ Sensus hic est: Non Inodo cliuidismiani ante Troianiani belltini coniunctis viri Has Graeci gesserunt,gμ 1 ne nomen vatile in Ἐλλάδος ninniunt cum nivine erat, sed par tina ante Hellen ni, Deucalionis fili uin , Omnino ne fuit vii lem hoc non en, sed singulae gentes eunt ullae lium Pelasgica per longissimum Graeciae frix turn a semet ipsis remo ilibus, in Fili, Iadegebar t, ni ui en praetulerunte partini cuin Molleti et filii pius in Phthiotuis potentes facti essent, et in reliquus civitates ad auxisti uni seren iunx arcesserentur, si iuruli qui item iani propter con suetiu inent Henenes dicti sunt; non lana n Per longi ni certeten pus api, i omnes nomen 'γλληνες evalescere poteriit. DI atiis, ut solet, variata. Mani primu In ita, ut nost ea geheint, G hattanoeli niche einmal cieaen Namen genarinεe iustitit, deinde inlinitiva usus εἶναι ἡ μίκλησις dicit, et ita quid ein, ut in sine pro non inat, vo accusativum eum infinitivo καλεῖσθσι Ἀλληνας ponat, quia veri ha κατὰ ἔθνη et κἄF ἔκάστους accusativmn, ut ait Ροpp. Ρ I. L . p. 270. ian quodam-Η o praepararunt. Subiectum auteni h lua naedii membra orationis κατὰ ἔθνη δέ - παρι σθαι nullum ess unx videat ir, Iatet in ipsis verbis κατὰ ἔθνη, et ale item in postremo mBInhro latet in καθ' ἐκάστους, eode-INE n Odo e plicanda ver γει sunt II, 7. καὶ Αακεδαιμονίοις μὲν προς et M aDTos -- aeroίσας ιξ 'Daλως καὶ Σικελας τοῖς τἀκείνων ἐχομένοις ναυς ια ἀπιθησαν ποιεῖσθαι κατὰ μέγεθος των πόλεων, quae sic intelligenua sunt, quaal seripsisset ναῖς ἐπετάκθοσαν no-συο σι πόλεις κατὸ
83쪽
ες ἔν δνωα ἀποκεκρίσθαι. οἶ δ' Ουν Aς οῦκαστοι Eu νες ω ὰ πόλεις τε ὁσοι ἀλλήλων ξυνίεσαν, καὶ ξυμπαντες -τερον κλησέντες, οὐδεν προ των H αῶν δἰ ἀσθένειαν καὶ
κυδίδης ουν φησι, μη λέγεσθαι βαρβάρους διὰ τὸ μηδε γλληνάς πω εἰς
84쪽
MB. I. CAP. 4. 5.69 illas ἀχλῆχων ἀθρόοι ἐπραξαν. ἀλλα καὶ ταυτον την στρα- τεων θαλάσση ξδη πλείω χρώμενοι ξυνῆλθον. Μίνως γὰρ4
παλαίτατος ων ακοῆ ἰσμεν ναυτικὸν εκτησατο καὶ τῆς νυν 'πιλονικῆς θαλάσσης επὶ πλεῖστον ἐκράτοσε ' καὶ των Λυκλάδων νήσων τε καὶ οικιστῆς πρῶτος των πλείστων ε νετο,
ρας ἐξελάσας καὶ τους εαυτοῖ παῖδας ηγεμόνας ἐγκατα- σας. τό τε ληστικον ἄψ εικὸς καθ ρει ἐκ τῆς θαλάσσης ἐφ ὁσον ἡδύνατο του τὰς προςόδους μῶλλον ἰέναι αὐτω. Οἱ γὰρ 'πιλ νες 5τὁ πάλαι καὶ των βαρβάρων ο ῖ τε ἐν τῆ ξπείρω παρα λάσσιοι καὶ δοοι νῆσους εἶχον ἐπειδῆ ῆρξαντο μὰλλον περαιουσθαι ναυσὶν ἐπ ἀλλ λους, ἐτράποντο προς ληστείαν, ηγουμένων
ἀνδρῶν Ου των ἀδυνατωτάτων κέρδους τοὐ σφετέρου αυτῶν ἔνεκα καὶ τοῖς αoθενέσι τροφῆς ' καὶ πεμπίπτοντες πόλεσιν ἀτειχίστοις καὶ κατὰ κώμας οἰκουμέναις ἡρπαζον καὶ τον πλεῖστον τοὐ βίου στεύειν εποιούντ, ουκ ἔχοντός πω αισχύνην τούτου τού εργου, φέροντος δέ τι καὶ δοξ et μῶλον ' δηλούσι δε τῶν τε ξπειρωτῶν τινες ἐτι καὶ νυν, οἷς κόσμος καλῶς τολo δρῆν, καὶ οἱ παλαιοι τῶν ποι'τῶν τὰς πύστεις τῶν ihil coniunctis virili ius gessisse, simulque sententiam iterat vectis δοκεῖ δέ μοι - ἐκνικοσαι expositam. Ordo hic est: καra πόλεις τε κληθέντες, coσοι ἄχλώων ξυνίεσανθ καὶ ξύμπαντες ἴστερον κληθέντες Ουδὸν προ τῶν ΠωZκῶν - ἔπραξαν, i. e. illi vero pro se quisque, Hellenes et oppidatim plotquot mutuo δε intelligebant, et omnea una po3tea voeati, ante Troiana tempora niail eoni etia viribua
πλέω δύναται μὲν καὶ ώς πληθυντικον οὐδέτερον παρειλῆφθαι. ,,τα πλεί
II n. ad II. t. VI. p. 5 I. 4. Meari M. I. citat Serv. ad Virg. Αen. VIII, 724. Μox do
85쪽
6 εμμεμένηκε. πῶσα γὰρ ἡ Ἐλλὰς ἐσιδηροφόρει διὰ τὰς ἄφρα-
μόμενα των ποτε καὶ ες πάντας ὁμοίων διαιτομάτων. εν τοις
πρῶτοι de laθηναῖοι τόν τε οἱ ρον κατέθεντο καὶ ἀνειμένν
l. V, 205. Titue. IV, M. Veri, alitern ων πονθάνονται maIe ii tel-Iexit, si h. l. vi te octilos habuit auctor Ieci. rhetor. in Anec t. se Icer. I. P. 207. πυνθάνεσθαι σπιιαίνει καὶ T. μαν θάνειν , κεῖται δὲ καὶ ἐπὶ του ἐπερωταoctas παρὰ Θουκυδίδη. Νanx horum verbor militeTpretatio haec est: tanquam neque iis, quoi pM unctantur, hoc nereotivm improbantiauis, 1reque illis, silibus murae est 1 ine, hoc exprobranti rara. ος οὐτε - ὀνειδιζόντων adscripsit Demetr. de eloc. p. 14. Sehneider. τό τε σιδηoopoee θαι - λμμεμένvMJ Iline Ammian. mare. In r. 23. intr. frequentari lueta litora propter pigeantimn rna ictaa de-etinantea dixit, i. e. propter insidias piscantibus striactas. o. ἐφόδους δ i. e. eommercium. ξυνήθη την δίαιτ ν μμ οπλωνJ i. e. inaranta regere consueverant. v. Μauli. Gr. P. MI. solennius erat adverbio ξυνηθῶς uti, V. I OP prol. t. I. p. l68. Sic explicandunt illud Iloratianuni I allida moran 'quo pulsat pede pauperum tabernas Regumque turm8, i. e. aeque. Sic notυς legitur Dro σφόδρα, et Ibatinis multua pro valde est. V.
86쪽
GILI B I. CAP. s. τῶν διαίτη ἐς τὲ τρυφερώτερον μετέσπαν. καὶ οἷ πρεσβυτεροι
αὐτοῖς των εὐδαιμόνων δια το αβροδίαιτον οὐ πολὐς χρόνος επειδὴ χιτῶνας τε λινοῖς επαυοαντο φοροῖντες καὶ χρυσῶν τεττίγων ενερσει κρωβύλον ἀναδούμενοι τῶν εν τῆ κεφαλῆ
riar. in V., ibique Titim. Ad te Hen Stemusiana Anecd. t. I. p. 108. τεττίνων - τριχῶν a Citant II. I. praeter alios Anecd. Belcker. I. p. 322. 306. Etyni. Μ. p. 106, 34. 322, ZOnar. et Sui illis in ἔνεοσις , marsus ZOnar. in ἔρσις t it i V. Titin . , Suid. in κέρα Δγλαι Pliot. bis, IIarpocr. , Zoiiar. , Si id. , Pliaroran. in κρώβυλος collato Schol. ad h. 1. Schol. Arist. Vesp. 1259. Νub. 982. ubi v. Berff. t tr it In ille ad Evi. 577. 133I. Schol. 1. ician. t. Vt II. p. 158. I li
vorin. in τέττιγες ei Ilato Suilla in τοτύγων δναμεστά. Ρhot. Sui l. Pliavom n. in τεττι φοροι. Ν 'lu l. Iemnon. p. 393. Eustath. p. 395. C. Rom. Atque liuo respicit inter alios I rOcop. ep. I S. se νυν ἐπιθυμῶν χαλι πῆματε et ετ τιγοφόρον iδεῖν. Extat in ii. I. docta corn-inentatio Thilers cliti in act. philol. Monac. t. III. p. 273. Vulgo legebatur ἐν ἔρσει. Tvetur scripturant ἐνέρσει Cleui. AI ex. paedag. II. p. 199. C. Gu. item Suidas; tuentur codd. A. B. E. F. et Pariss. Omnes, et ni arg. 'Od. Lugdun. , teste XV ettenb. Adde Elym. Μ. p. 340, 1., ulsi h. l. memoratur, non noni inuto auctore. Idem semiptiira in ανέρσει exlii fiet p. 108, 34. Scripturae ἐν ρσει saxet etiani Aelian. V. H. II, 22., at alteri a κέασει Iaucian. Navig. t. VIII. p. I 58. , ubi v. interpp. p. 497. Interest auteni lioc inter iitratii, pior νείνειν est lo vel virgulae alicus annectere cicadas, et in Ilia
Ersis: cincinnis quocumlue modo dispositis ex or liue in gere, ἐνείρειν alitem est: easdem innectere cincinnis, ut Curi cincinnis On plicatae eos constrai gant ornentque. VOcPIn κρώβυλος Thiersch.
Causarn retracto accentu vocem scribendan esse, fortasse etiam
duplicato λ κρώβυλλος. Haec si vera sunt, ait, significat Oritatum, qui caput undipse inromit et taricitiarn colona citigit. De sotina auteni crobyli alii alia. v. Scli OI. victor. ad II. I, 385. τοξότα, λωβοτορ, κέρα ἄγλαε, παρθενοπῖπα cIE I aride , ubi ille acquit. κέρας δέ ἐσrιν π ἐμπλοκῆ των τριχῶν, ὼς καὶ Ἀγηναῖοι τον κρωβύλον. Alia Eustath. ad eundem Iochin . Cons. Apollon. Lex. 1 Dn . R. V. κέρααγλαὲ et interpp. ad Ileveh. ead. v. Indicata a Schol. Metor. elarius exponit Suid. in ea l. V. Oniuto alio riun sententias. In long liversa In, Titiersch. ait, via in ducit Iloni. Il. e , 51. αῖμα re oeoευomo κόμαι Σαρίreo σιμ ομοιαι, πλοχμοί F , οι χθυοεῖ τε και ἄργυρω σφῆκωντο. In his ἐστήκωντο est ἐδέθεντο, ut Explicat Et vin. M. a. V. et πλοχμοὶ sunt οἱ πεπλεγμένοι πλόκαμοι. Forniani, Pergit, Uian connexi eius generis cincinni habuerunt, ni Onstrat fisa m. Fur.
Tlies. ap. Athenae. p. 454. C., in quo pastor literarunt ignarus somnas, quas singula B literao in noni ine Thesei contentae reserant, describit, ac de tε rtia i. e. de sigilia dicit: τροον δε γράμμαὶ βόστρυχός τις ώς ει ιγμένος. De Eadem τρίτον δ ἐλικτω stos reυ-
87쪽
loco Allianaei A Wallio poeta simnia ulmi Σκυθικου λεω προς- ese dixit. Ad te, ait, ouod eius gen pria cincinni ea iera noniinati sunt, ut docent scholi. Venet. et Metor. ad II. e, 52. Νatia multatio Orunh ἔit illst herouni capita in ni armore e Prensa mi nostri In nemoriam servata sunt . in Piibus tuleni hunc ornatiun inlitati ne re id illi In videas, fluxi in liue usque lio Cri P intus. Iani eius
Explicationen ponit his verbis i is In his intaginibus pexi exprimuntur capilli ac ita dispositi, ut naturali or litie ml frontena αυcitie cervicein descendarit ac compressi omneni Cranii concavit leni reserant. Ex medio auteni fronta rEducti sunt et in multos cincinnos convoluti, qui ab alterii auro ad alterani pertinentes frontis extr Initateni DCctipant, densa serie connexi et Ina in Reuni eura elaborati. Vid η igitur in his, addit, sigma illud lunatu n, viiles cincinnos rati cuni appetem reserentes. Cincinni autem hi alibi βότρυες vel κόρυμβαι dicundit r. Iulian autem capillinmi in ornatum nonnisi remotioris aevi in aginen reserant , inprimis statuae in Aegina reperta . Crobvli i ii dein usum priscae Graecia communem fuisse scriint, eiea lamilii auten in eo Ornatum Ioniluis perii liarem; huiusni uti aut m cicadas non potuisse anneeti crininus ἀνείρεσθαί , non enim singulus aliquis cincinnus, sed tota cincinnoruni series constring nda erat, verunt ἐνείροσωnt,ul ag illae in ei cadarum siguram enbrmatae l. e. inseret antiaret innectebantur, ut aptant cincinnoruni serient ae dispositionem servarent simul vae caput ornarent. Ex hac igitur Thierschii e plicatione verba nostra ita latine converto: mn annos erinium im rtione aurear m et adarann emnat ingentea. Veri a των ἐν τῆ κ--χῆ τειχῶν negat sine idonea causa addita esse; n im IIeD Chio
n en oratus, Et Aristoph. Νuli. 980. Huliis Ionici moris mentioneni facit etiam Virg. Gr. I 27. aurea soleoni eourtum τιem MuM ritu meroptae tereti nectebat dente cieadae. Haec Titiersa ., ut Hirtius in dissert. de sistnis Aegineticis nuper inventis in v olfiannal. Iiterar. fa c. 3. p. 171. 177. negat ornatu In capillorum, PIR- Iis in signis illis cernitur, in rerunx natura extare, potiu Dil- Ianienti ii ioci lani dicit videri esse, quani vivorurii Capit IO-mui imagineIn. ὶuo 1 si ita est, ne κρώβυλος qui dein in his signis spectatur. Sed de hac re penes eo A ari it mirati Psto, quibus ea adire conti it. dii COI. Dan ascen. p. 50. ad nostri scriptoris imitationem: Μάγνης ην δνω Σμυρναῖος, καλὸς την ἰδέαν - ηοκοπωδὲ και eto σῶμα διαπe πεῖ κόσμω, Moi or η 'πενόμενος καὶ κόμην τρέφων τροπου στρόφου κεκορυμβωμένην etc. Qui , Ischian 'Ieuzer. fragm. ant. Hst. gr. P. 234. contulit locum Heraclidis Ponti c. EIthr. περὶ δονῆς, qui est de Atheniensibus ap. Allienae. XII, 5. ὰλουργῆ μεν me ἡμπωροντο ἱμάτια - κορυμβους δ ἀναδουμενοι των τριχῶν χρυσους τε ιγας περὶ το μέτωπον καὶ τας κόμσς ι φόρουν. A 1-dit GeuEer. poetae Asia verba apud eundem XII, 30. quae explicadi Sch, eigli. uni inuit v. p. 405. κόρυμβον do capillis in capite
intortis a cipiens uni esse, monti it etiana ad Antipatr. Nidon. epi r. 27. Anti oI. Er. p. 35. uani rem ad Oculorum Aen-stini e veteris artis Operinus ita explicat inlcstiniann. monumenti P. I, 34. , ut sit eapillus ad uvamem hedera earum granilitudinem compositus, si inui docens, in viris κωβυλον vici ident, quod in seminis κόρυμβος sit. Quod illacrimen atatuit secutus seliosi ten
88쪽
ἐς τον νυν τροπον πρῶτοι Αακεδαιμόνιοι ἐχρήσαντο, και
ἐς τα ἄλλα προς τοὐς πολλούς οἱ τὰ μείζω κεκτημένοι ἰσοδαμ τοι μάλιστα κατέστησαν. ἐγυμνώθοσάν τε πρῶτοι καὶ ἐς τοφανερὸν ἀποδοντες υπα μετὰ του γυμνάζεσθαι uti avro. το δἐ παλαι καὶ ἐν τῶ ολυμπιακῶ ἀγῶνι διαζώματα εχοντες ,
περὶ τὰ αδοῖα οἱ ἀθλ7xta ηγωνίζοντο , καὶ - πολλα ἐτ' ἐπεδη πέπαυται. ἔτι δε και ἐν τοῖς βαρβάρως ἐστιν οἷς νυν,
ἡ σκση κατέσχε dictum, quasi σκευη personae instar sit. Conseri Poppo prol. t. l. p. 259. I, 14. ναυτικὰ τριηρεσι χρώμενα, tum Classes ipsae proprie triri initius non uti possint. Talia fusti miit, Propter quiae Vi Dys. p. 803. πρόςωna ap. Illuc. neri ait τω πράγματα. Cons. Μarcellin. g. 53. Αακεδαιμόνιοι - εχε ἄνro J IIuc spectat Dionys. p. 856., tibi Erueger. conseret iubet Hotia. Il. XXIII, 683., Isti . scli I. Mat. ly Ii f. v. P. 452. C. Ini aet. p. 162. C. Wss. ep. rnytilol. t. II. D 95. οα ἐγυμνώθησαν interpretare: nrorsus nudati sunt, ut essent si m subligaculo. v. Casaudi ad Dionys. Hal. p- 4b. PeriZon. ad Aolian. V. H. III, 38. Verbis ες το φανερὸν ἀποδυντες significatura exuli palam veει ibuε, ut ae eto φανερὸν dictum ait pro ἐν τῶ - νε- es sive φανερως. . I ollux III, 153. καὶ ἀποδύναι κἄὶ ώασγυμνάσασθψι,ααρὰ Θουκυδίδη. Citae locum Suidas in Droe v. Buram. Gr. mo. t. I. p. 234. H n. Rit Hom. t. VI. p. I09. De vertris μετὰ του νυμνάζεσθαι v. ad II, 42. Ου noλλὰ Dri Controversia est de temporo, Pro Primini mos nude pugnandi inceperit. Schol. Venet. ad II. φ , 683., luem ilia emen lat im dedit Heyn. ad Il. t. VIII. p. 462.: πρῶτον δε ἔθος ην
ποῖς παλαιοις περιζώματα φέρειν περι τὰ sidota καὶ Ουως ἀγωνίζεσθαι.
στου , quae eM Dorica furniaὶ του Aακεδαιμονίου λυθὲν ἀγωνιζομένου πὰ περιμμο αἴτιον αὐτω νίκηe ιγ νer o, ου νόμος ἐζέθη γυμνους πρέχειν. Cons. Schol. vici. ad h. L ap. Heyix. On ert se utrunHIuis Beliolion Coni paranti dii plex sania, alterii: Orsippuni stadio vicis- me, ut ren1 liarrat etiani I aiisan. I, 44. altera, eundein sublu Culo prolapso implicatum cecidisse et victoriae experte th abiisse. ani vero in altero seliolio eius facti ten pus Ilienio 'ntur Ol. 392.,
in altero proxiii a post Ol. 14. Non conveniunt Thueydidis οὐ noua ἔτη. Itaque Μeurs. de archoni. Ath. I, 6. P. l7. Correxit -αὶ πολia ἔτη, ἐπειδ4 etc. oniissa par ticula ου. Qtii nuper irriti BPraelecti. Herulii . sisu . aest. 1822. integi uiti in OIsipPu In epigramma, a Scholiaste ad h. l. ex parte adscriptum edidit, Hoecκhius Et ipse statuit, tempus Orsippi vietoriae Olyinpia leva 14. ni isse, nonetque bene de ea re dixisse Corfiniunt in s. A. t. III. p. 22. Qui liber ciun ad uianum non su, rationem eius coguOScere nou Disilire 1 ou Cooste
89쪽
καὶ μάλιστα τοῖς Ἀσαπνοῖς, προμη καὶ πάλ ς ἄθλα τIθεται, καὶ διεζωσμενοι τούτο δρῶσι. πολλα δ' ἄν και ἀλώ τις ἀποδείξειε το παλαιον ma νικον Ῥοιότροπα τω νυν βαρβαρια et 7 διαιτώμενον. των δε πόλεων oσαι μἐν νεῶτατα ἀκέσθ'σαν καιῆδη πλοῖμωτερων ὁντων, περιουσίας μῶλλον ἔχουσαι χρπμάτων ἐπ αὐτοῖς τοῖς αἰγιαλοῖς τείροτιν ἐκτίζοντο καὶ τους ἰσθμους ἀπελάμβανον εμπορίας τε ενεκα καὶ τῆς προς τους προςοίκους ἐκαστοι ἰσχυος ' αἱ δε παλαιαὶ διὰ την ληστείαν επι πολύ ἀντισχούσαν από θαλάσσης μαλαν ωκέσθησαν , ει τε εν ταῖς νῆσοις και εν ταῖς ἡπεψοις' εφερον γὰρ dia λους τε καὶ των ἄλλων ὁσοι ἔντες Ου θαλάσσιοι κάτω ωκου καὶ
qiteo. Uret autem est , T icydidis quidem 6cta corrupta ense non Possunt, Clint diuturnitatem Et perpetilitatem mori fi mi in subis Iagaculo pugnuntii Ostondere velit, iit recte monuit Hatier. DQ ier. illo v. Bilanx mill in. magas. encyel. An n. l . t. III. p. 536. Gail. ol s. p. 13. - Μox in verbis Ira δὲ καὶ - oli νῖν particula νυν hypectaton facit. Verres enim vectoriam orito esti ἔτι δὲ καὶ
ζωσμένοι J Photius p. 375. et Sui I. In σέσωτσε contendunt, Thuc vitille in dixisse διεζωμένοι, quos satis refellit Popp. ob . P. 43. Verba διαζώνατω - ηγωνίζονro ad cripsit Hom. m. p. 4 II. ταὐτο δρῶσιJ Ρron. Tosto saepe ait verbum rectit in praegTe so substantivo latens, velut hic ex antecedentibus repetenda sunt
eet, vel Ιatiner mim navigabilius esset. Imitatus est Dionys. A. R. I, 63. πλωίμων δε γενομένων. ἀντισχοῖσαν J Vulgo ἰόντιποῖσαι, Pra8 emptum et ipsa suos defensores nucta a ne Inine satis probari potuit. Νeque extat a cusativus in solis A r. Chr. Dan. , sed pliaIn in codd. B. E. Has Paris. f. et t. Siholiasta eunt aliis exhil, et alteriam, quod nihil aliud si Wnificar potest, nisi e poriguam diu latrocinio restiterant, id mi ut ili h. I. alienunx est. Seriptura in ordinen recepta hune sens im habet: propter latrocinia diuturna. Sie VII, 71. Iegitur: ἐπὶ noab ἀντισχούovς τ'ς ναυμπίας. ἔφερον - φκουν J IIaec verba ut in parenthesi posita cog
t anilia sunt. Suidas : φέρειν, υπομένειν, βαστάζειν, λαμβάνειν --ὲ αυθις ' ἔφερον αλλήλους οὐχ ηττον, ἄντὶ τοῖ' λίαν ἐληστενον, ἔβλαπτον. cons. Schol. ρκαστοι - ακωκισμένοι J Constructio ad sensum facta; nam ILeet πόλεις praecessit, se luitur tanaen nriusculintini, vita triinsitus ut a navissius ad nautas , ita ah uctibus ad cives. Cons. VIII, M. σωφροσύνην γὰρ λαβοί fas αἰ πόλεις καὶ ἄδειαν των πρασο μένων, ἐχώρησαν ἐπὶ την ἀντικρύς ἐλευθeoων , την tino των Ἀθηναίων ἴπουλον ευνομίαν Ου προτιμῆσαντες. ceterum ἄνοικίζεσθαι eat emigraraia regionem a mari reviseam, ut I, 58.
90쪽
οι νησιῶται κῆρες τε οντες καὶ Φοίνικες ' οἶτοι γὰρ δο τας πλείστας των νῆσων ωκισαν. μαρτύρων δέ' Λ λου γὰρ -- θαιρομένης υπὸ Ἀθηναίων εν τῶδε τω πολεμω και των δοκῶν ἀναιρεθεισῶν ἔσαι σαν των τεθνεώτων εν τη νήσω, υπερ εμισυ Κῆρες εφάνησαν, γνωσθέντες τῆ τε σκευὴ των
Oπλων ξυντεθαμμένοι καὶ τω τρόπω ω νῖν ετι θάπτου καταστάντος δε τοὐ Μίνω ναυτικου πλοῖμωτερα εγένετο παρ
ὼλλ λους' οἱ γὰρ εκ των νήσων κακοὐργοι ἀνέστησαν υπGυτΟὐ δτεπερ κώὶ τὰς πολλὰς αυτῶν κατώκιζε. καὶ οἱ παρὰ θαλασσαν ἄνθρωποι μῶλλον ξδ' την κτῆσιν των χρημάτων
ποιούμενοι βεβαιότερον ωκου καί τινες και τείχο περιεβάλλοντο, ώς πλουσιώτεροι εαυτῶν γιγνόμενοι. ἐφιέμενοι γὰρ των κερδῶν es τε ἡσσους υπεμενον την των κρεισοόνων δο λείαν G τε δυνατωτεροι περιουσίας εχοντες προςεποιοῖντουπηκόους τὰς ελάσσους πόλεις. καὶ ε ν τούτω τω τρόπω μῶλ-
λον ξδη ὁντες δουρον χρόνω επὶ Tροίαν εστράτευσαν. ' 9μεμνων τέ μοι δοκεῖ τῶν τότε δυναμει προύχων καὶ ου foσo proν τοῖς Tυνδάρεω ορκοις κατειλημμένους τοῖς Ἐλίνης μνοστῆρας