Dionis Chrysostomi Oratines ex recensione Io. Iacobi Reiske cum ejusdem aliorumque animadversionibus. Volumen primum secundum

511쪽

Quod sequitur de statuis a Nerone sublatis ex urbibus

Graecorum, tangit Siletonius capite XXIV. Usus Nero in eam rem opera Cratonis cuiusdam: cui negotium dedit, ut omnes prouincias lustraret, et omnes undi lite statuas detraheret. hoc discinalis ex istis Dionis, 644 vlt. με γὰρ α Κράτων ηκε μόνος, την οἰκουμένην. veriIm prima verba constat esse coi rupta: quibus sine membranarum auxilio non possu in ferre opem.

Coni ieiebam se suisse initio scriptum, ex ipsis vestigiis

scripturae: χε γαρ o Στρατόνικος την οἰκ- etc. 649. 17. μη γαρ οἴεδε πρωτευρον αυτης, ανδρες Ῥόλοι. adeo corrupti sunt caeteri Graeci, ut non putare debeatis vos inter illos excellere, illis secundas a vobis obtinentibus. quin potius de illis sic iudicate, quasi non essent amplius, et omnis Eormira memoria esset exstincta. non igitur prae caeteris laude floretis vos: sed caeteris mortuis soli superestis. 6so. I7. interpres non debuit aliam coninunita te. Dionem. πρόσχοιτε αυτοῖς pri ἔαυτοῖς. 6 SI. I 6. οτι παρετον εἴς τινα πόλιν της Ἀσσυρίας, η της Κιλίκιας. Omnino subtracta negatione locias

est deprauatiis. nain auctoris haec naens: inter asia civitatis Rhodioriam decora, illud esse vel praecipuum: quod cliucunque appulerint ad eor ri littus, siue illi raeci aut Romani, siue etiam Barbari suerint, statim ex ipso adspectu possunt iudicare, quamuis moneat nemo, non venisse se in aliquam Assyriae aut Ciliciae urbem: sed in earn, qtiae vere Graecorrum sit hominum. tanta ευκοσμία ubique elucet. quo nomine etiam

in ea, quae sequitur, multis laiulantur Rhodii; ubi notabis illa verba: αλα κμ των ξενων επιπλήττουσι τῶς' σικη βαδδουσι. vi nemini mirum esse possit quod hie dicitur, neque obscurum. Lege igitur σι ου πάρεςιν.

512쪽

εs3. Intereogarunt aliquando Athenienses Apollinem, quid facto opus esset, ut ciues sitae urbis honi

viri essent: tuleriint autem responsum hoc: immitterent in pueroram aures τo καλμον : nimiruin hoc vo. Ivit λόειος ille vates: iuuentutis aures scientiis et bona disciplina esse inserendas. hoc ille vocabat το κάλ- λιτον, ram omnium pumerrimam, vel optirmam. Athenienses vero, inquit Dio, altera aure perforata aurrans immiferunt: hoc est aureas inauroe appenderiant.

6s . i S. Mikοἱ F όρχη-ἰ τε χοροιτυπιζ ν ωριτοι, est sanus ex isto ultimo libro Iliadis: Ψευς. τ' ὀρχντέ τε χοροιτυπὰσιν ἄριτοι. reliqui ex aliis libris. 6s s. n. Aristophanis versus est in Equitibus, Δη-μος πνυκίτης, δυσκολον γερόντιον : quo iudicioriana frequentiam, quae celebrabantur in Pnyce, populo φιλολκατο exprobrat in os. veteres cratici scripseriint πυκνίτης familiari literariam metathesi in deductis a Πνυξ, ut obseritat scholiastes. ex his vides euorem

interpretis. ν6s . vlt. scribe, νωθρῶν μεντοι γε, ἀγεννωνανθρωπων. est autem locus hic egregius aduersus cynicos: quibus usi veteres sapientiae magistris, cum essent omnis .spiircitiei, arrogantiae, ignorantiae et impudentiae, et re, et verbo, doctores. 6 9. vli. cum ait, μη ἔν οἴεσει καμωμενων μόνον επιμελεισθαι τον Θεὸν : respicit ad μαντικην την δ' ἐγώ κοιμησεως, et insomnia incubantium. 66a. s. Uidit interpres haec esse cor rupta, οι δετοῶτοι παιό ἐτέρους ἴασιν, ουκ εχοντες ἰσχυροτέρους. sunt enim haiul dubie: sed longe petita medicina, quam ille adhibet; hoe enim vult Dio: eos, qui λόγω si ratione Curari nolint, alia via sanari: per eos Dein perne scos, qui vina possint sacere, et cogere. magistratus intelligit, ut statim declarat: quos vocat hie medieos

513쪽

dicos valentiores. Iam ex his constat, pro ἐκ εχομτες scribendum esse ανέχοντες, experienteS, seren- . tes. caeteri ad alicts Dadigui, messicos tolerantes vehemenitiores et duriores: ιασιν dixit, pro ire coguntur, deducuntur. Ultro enim ad supplicium it nemo. fortasse verbum desideratur unulari, et scribendum, παρ έτεροις 'ἴασιν ' εὐρίσκουσιν. sanitatem apud alios nanciscuntur.' Curii autern statuantur vitiorum mediciduomam generutn:' altem, qui Oratione ac ratio. ne sanent: alteri, qui sereo et exactione poenae, subneit, 662. 16. μεν ουν ἔκατέρων τρῶς πόλεσι, πολυ δε επιεικέπερον , των εν τρῶς εξουσίαις. interpres legit επιεικέςεροι. vertit enim huma jores. Ego procul dubio scribo, vel επιεικέςερον, minus illis ines-gent: vel potius πολὐ δε ἐπιεικεςέρων των. viri ueoptu habent ciuitates: sed illis mitioribtu, penes quos sanimaduersonizim potesas. an non hoc ipsum est quod sequitur statim λ magistratiis benignos esse debere: at philosophos πικρές. semper enina veritatis oratio et eius, qui vitia castigat, est acerba. idcirco Persius: Sed quid opus teneras mordaci radere vero Auriculas phuius rationem reddit, addens: το μεν γὰρ της τιμωρἰας πληρες απόλυσι ' non placet notas illud πλη- ρες. et quis dixerit, obsecro, cum interprete, sup-psitu plenitudinem p puto Ilibrarios suo allo more, quem in Pamlectis Pisanis videmus, literarii σ, si uae voce in unam finiebat, alteram inchoabat, semel scripsisse. quo postea non animaduerso, secutae sunt aliae deprauationes necessariae. Lego, το μεν γαρ της τιμω ρίας σκληρον απ. facilitati iudicis in ieinittenda po Na Opponit το σκληρον ριπαραIτητον. hago cem, meo iudicio, coniectura. 664. I 8. Mire se extenuat, cum ait, πω δε ανΘρωπος ἡδεις ουδαμοθεν. non satis illi suit ἄνθρωπος ουδεὶς

514쪽

iN DIONEM DIATRIBA.

soslaoc est, ἄνθρωπος το μηδεν, vel Gάμινος : sed additsδαμίειν. quasi dicas line lare et ἀνέτιος.

24. Ait, οῖς παντας εκπληττετε, ηπι πανταχου 'πάντων ἀεὶ περίετε, ιδιωτην - βασιλέα. oratio est σολοικοφανης '. sed i etulit auctor illa, ἰδιωτην βασιλέα, non ad propius Verinun περίετε, vertim

rei notius εκπλῆττετε.

668. 3. Refert Dio cuiusdana de Alexandrano populo dictum: το δε δελεξανδρέων πληθος τI αν εἴποι τις ; οἶς μόνον δῶ παραβάλω τον πολυν ἄρτον ' ουτωγάρ εἰρῆσθω πολυ βέλτιον ' καὶ Θέαν ἴππων. sed auctor

huius dissi verbo duriore usus erat, quod molliendum sibi duxit prudens orator, ne audientium aures of hnis deret. ideo ait, ουτω γαρ ειρῆσΘ βέλτιον. noli dubilare, Vocetra, quam restigit, elle χόρτος '. chim dixisset ille nescio quis : οῖς μόνον σει παραβάλεὸν πολυν χόρτον. quasi de tu inentis loqueretur de indus ma hoc verbi posuerat: quod tanaen eo tolerabilius, quia verbii χορταζεσθαι vulgo etiam de hominibus usurpabatur, ab iis, qui την ορθότητα των ον- των minus curarent: de quo legant tirones quae scripsimus in Animaditer Lad Athenae una libro III. cap. XXI. Porro quod iste de Alexandrino, alii de Romano populo dixeriint: nilail eum curare praeter duo illa, Panem et cli censes. Iuvenalis in decima: -ptu dabat olim Imperium, oso, legiones, Omnia, nune δε Constinet, atque Das ta tum m anxius optat, . Panem et O enses.

515쪽

sto ISAACI CASAU BONI

67o. 6. Ait, την τε Θάλατταν την καΘ' υμας απα-σ- εκδέχεσΘ : non est plena oratio: videntur non nulla delideram; unde est το ακατάληλον της συντα- ως, quod erilditus lector in his et sequentibus obseruabit. Suspecta etiam vox ανακρίσεις, 67 I.

12. neque video, Pio modo sententiae conuenienter exponi queat. Graecis dicuntur μ τγεσΘ et ανακεράννυσθα3 populi, qui commercia inter se comis municant. puto ergo scribendum ανακρασεις. reserenditIn ad illud, quod non multo ante vicebat: Alexandriam conuenire meri aturae caussa homines exi omnibus sere orbis partibus: quos ipsa redderet quod animo do ψοφυλους. 67 2. I 4. Ait, τα δ ἡμετερα φαυλα ηομ πεζα πτοῖς λογοις : nora νιlia sunt, et pedes la in sermonibus. huc faciunt quae de pedestri ferino ne obseruabamus ad Trebellii Pollionis XXX. t etannos. Uidere est Aleissandriae, inquit Dio, non sol uni Graecos, Romanos, Syros, Afros , Cilicas, ὐπερ τους μένους ΛΒίοπας, Ἀραβαλα a. ineptuiri est υπερ τους. interpres ὐπερ αυτ . potest defendi, caeteriini Dio scripserat, niti fallor. ὐπερτατους εκείνους AB. ex re ipsa, et Homeri ve sui Λἰθίοπας, τοὶ δ Θα δεδ ατ ἔσχατοι ἀνδρων. Dionnius Perlegetes: ηπείροιο πανύτατοι Αἰθιοπηες. 676. I . Distingue, κή πολάκις αηδῶς ἔλεαν;

μη τα ωτα επαληλειπτη των εκῶ: cur acroamata audiuntur extra theatrum similiter, ut Caeteri, neque suis

rentes auditores reddunt, ut vos furatis in theatro: Usin etiam displicent aliquando 3 an caeterrarum aures cera oblitae sunt atque obturatae, vestrae solae patent 3

Psaltria accipe, ut per appositionem dicta. ita omnia

erunt

516쪽

IN DIONEM DIATRIBA.

Isteriant plana: at quomodo accipiuntur ab interprete, non est αρτιος ο λόγος. sed sallithu': ut etiam in istis, νη Δία, το γάρ πραγμα ἔτι φυσει το ῖτον; nec videt, sub pectona populi Alexandrini haec dici, suani ακοσμίαν et petulantiam in theatris excusantis: messee ita comparatu in nat ira, ut spectaculo aliter interesse posset nemo: quod refellit Dio.

679. vlt. Corrige, αλαὶ το βαδίζειν, o κοινόν ἐς κώ απλουν δηπουθεν, του μἐν εμφαίνει τ. semunt huc,

quae de modestia incessus apud Graecos dicebamus ad Athenaeum libro priino, cap. XVIII. 68 3. et O. potest καταξαντες esse a κατάγω deo sim traho, silcio. est autein κατάγειν τὼ μέλους τό σεμνὸν severae musicae harmonuim in hunailes concentiis amatoriarum cantionum vel simili uin nugarii ni inlitare. alioquin non nescimus κατακεκλασμένα μελη, et

fractam vocem quid appellent pri bi scriptores: quar interpres, Pii deduxit a κατάγνυμι, et accepit pro κατεάξαντες, non sine ratione id se eit: ciura praesertim sequatur, ωσπερ κακοὶ περίεργοι μάγειροι συντρίψαντες τους νόμους. 684. a. canti in est propius ὁ κνυζηθμός. Nicander, Κνυζηθμὸν κυνος ἔλον ἐπώτρυνε Θυμολέοντος. Ait doLacedaemoniis, ως εκεῖνοι προσηνέχθησαν ἀνδρὶ κιθαρωδω. hic est Tilnotheus tibicen nobilis. vide Athenaeum, et quae ibi adnotamus: nam Dio ad decreti verba respicit, quod ibi exhibernus. 69I. 8. De Taraxippo, cuius paullo post naenibnit, omnem historiam refert Pausanias libro altera, Eliacoruna. situm Taraxippi in circo Olympiae deela. rant ista Pausaniae: παρεχομένου τὼ πτποδρόμου παρηκουσαν εἰς πλέον την επέζαν των πλευρωi , λιν επι της

μείζονος πλευροῖς, ἴσης χωματος, κατἁ την διέξοδον

την διά τῶ χωματος, τὸ των ἴππων δειμα ὀ Ταράξιπι

517쪽

sia ISAACI CASAU BONI

πος. ex his recte capias, quod ait Dio, in medio circo Taraxippum fuisse.

693. 4 I. Lego, ομως ου των τοιουτων ανθρωπων, ωοίων τῶ παρ υμῖν. nec inulto aliter interpres. παραποιειν Valet παρωδειν . nam ita saepius dicitur: et παρωλα, potius L iam παραποίησις.

τον ετερον ἔργον πράττειν. deest necessaritana vel buna, Θέλει, vel λανοει, aut sinat te. Cuna in omnibus locis set, dicitantes reperirentur, tamen Καυνίους μόνον παρείληφε, καὐκείνων ἐςὶ το ονειδες. Hoc Vere Dio. irati ita in hanc reni dici possent, quae malo aptist Strabonem legas libro XIV. Posti enio sic Alexandrinos adfatur Dio: Nolite, ait, coinmittere, ut locus urbis vestiae celeberrimus, cui nonaen Miisio, videatur temeri', ut fieri amat in locorum appellationibus, sic diitus: citin investiis moribus nihil sit μεμουσωμένον, aut Musarii nidigia uia i cognoinine: sed onania thirpitudinis et foeditatis plena. Quata iunx aute in pri secerit Dio hac ope. ra sua, declarat narratio huius historiae in extremo. erat nimiritim Alexandrinoriam ingeni utra deploratum, nec ulla ratione aut praeceptis sanabile: o innis historia testatur, etiam ecclesiastica.Vol. II. p. r. pen. Tridentem Neptuno attributum esse nenao ignorat: Apollinis uideras non lectus

inihi alibi, qtiain in isto Dionis loco: περἱ τε ΙΠερσέως η 'Hρακλέους κομ του Ἀπόλωνος της τριαίνης, κομπερὶ των χρησμων των γενομένων. manifesto indicatur, eos, qui pane yrieas Orationes de Tarso componerent, millia solitos de iis omni biis dicere, quae hic nominantur. Perseus sane Tarsi conditor eelebratur a nonnullis, ut etiam Solinus testatur: etia in de Heretile

facile est caussam inuenire. Apollinis tridens prorsus milhi, ut disi, res est incomperta. Quare sit spicor le-' gendum,

518쪽

gendum, του Ποσειδωνος : Neptuni enitri proprius tridens, ut cuiusque caeteroriam deOrtina sua ges urina. Inter praeclara Persei facta, est Andromedae liber tio: qtrana Neptunus ceto exposuerat ob Cassiopes matris osse niani. Ait igitur dubitas, quin Tarsi en conii astae in rebus Persei explicandis, ubi ad liberatione in Andromedae ventum erat, de Neptuno et eius tradente inulta dicerent Θ Οinnes aequi lectores sateantur, p habilem hanc einendationem esse: quae tarnen mihi eo nomine minus probatur, Piod Apollinis nomen fortasse si retinendum: cum constet, inter praecipuos deos, qui Tarsi colerentur, illum esse num emitum.

Auctor inferius: ''Aγε δὴ προς του 'Hρακλέους, κm του Περσέως, καμ του 'Aπόλωνος, κm της Ἀθηνῶς, καμ των ἁλων Θεων, ους τιματε. vides, Herculi et Perseo Apollinein coni lingi, ut hic: et hoc an plius Mineratam. an igitur etia in isto loco scribendunt sic: του Ἀπολωνος της τ' Ἀθηνοῦς. equidem sic malo. a. II. Non video, quam lectionem sit interpres secutus in istis, quae recte distincta, sunt luce ipsa Clariora: οι πάντα ειδεν φασὶ, καμ περὶ πάντων ἐρῶν, ν διατέτακτρου ηαμ τίνα εχει φυσιν ' περὶ τε ἁνΘρ. psi se aiunt omnia scire, et de uniue state rerutu ricturos, psO- modo fit disposta, et pιam naturarn fortita: nec nonia hom.

i 8. Qui Aristophani et Cratino itingitur Plato. non est Hius ille Aristonis Philosophus nobilissimus:

sed alius Plato inter scenae poetas non obscurrus. r. ra. Ait de Macedonibus, οἱ νεωτι μεν - ράκηπε ille μένοι, κομ ποιμενες ἀκουοντες, etc. MO modo νεως ι, cum tot secula lapsa essent ab Alexandri aevo, vel potius Arcnelai illius Alexandri προγόνου, de quo et pastoralia eius vita lege ΙU. de regno. nain eam hiis

519쪽

IS. Vlt. πλην ταῖτα μὸν ἴσως κοινα-υμων εςιJ interpres Φων. eoinmunia Dnt et nobis. ego scribebam, .s αλων. communia sunt alius: hoc est: sunt et abalus, psi non dormiunt.16. I7. Ait, καν επιτήσαντες λατραπωσιν, ἁνε- πνευσαν γλ ομοιον. pusd f animum sutrito adueraenter. absineant prae pudore, respirant tamen Militer, ut si rhon os ederent. Tanta vis est inolitae consuetudinis, praesertim prauae: Vt, cum ea in cupias ponere, non possis: impria denti enim obrepit, aut in aliud adfine vitium degenerat. εχτιςηση pro επιτησα τον νουν, quod perperam adeo cepit interpres, pasIiin obvium. 22. I 8. nullum a verbo ἐγχω eiusmodi nomen deducitiu', via ποιῶ, ποιητης et πρέτρια . quare circumlocutione uti coactus est Dio, cuin rhonchatricem, vel, ut Plautus loquitur, rhonchiliatricena mulierem vellet significare. Etiam Graeca lingua, quae Omnes alias facilitate flectendi voces et notiandi longe antei interitum tamen inops est, nec patia rebus nomina potest praestare: quod non semel philosoplai queruntur. 24. s. de Athenodoro consule Strabonem: ex quo disces, quanta illius apud Tarsenses fuerit auctoritas. s. et O. pro Αἰγευσι seribendum Αἰγαιευσιν, vel AIγεευσι. Straboni Aegaea urbs illa Ciliciae no natur,

in XIV. Dionis Cassi libri per e scribunt, non M. libro XLVII. τὰς Ταρσεας ἔκουσίους προσλαβων, φρουράς τινας αυτῶ εν Λἰγέρας οντας si κησε. nus rello in Ptolen aei codicibus Αἰγα . obser abis duplicem ἐθνικῆ formam ab hac dictione apud Dionena; nam, qui libro sequente Ajγαῖοι dicuntur, alii ab is is non sunt.

26. I 4. non male scribas, των γάρ ἐν σε δεινων τινα ἐλΘειν λεγουσιν εις τ. π. Obserit a fraiectionem in voce δεινων, quae iungi debet cum illis, των αυτο τῖ-το εργον Στεχτ. fuisse Vero Tarsensem hunc, de quo loquituΓ,

520쪽

IN DIONEM DIATRIBA. sis

quitur, physiognomonem, et fior isse in ea urbe τἰ, φυσιογνωμονήκης sitistium , testuntur illa verba, τανγα ενΘαδε δεινων : si modo recte illa accipias. Erat Taruschola philosoplaiae et uniuersae παιδείας εγκυκλίου celeberriiria , ut scribit Strabo. 29. 7. In veteris tragici loco de Hemiba in canem mutata χάλκεον φΘέγγεσΘαι significat duram et asperum fonum pro Doce emittere, cuiusnurin est latratus cais

nurn καρχαρρδόντων. alio sensu paullo post dicitur Stenis r χάλκεον φθέγγεσΘ η σιδηρεον . non propter

vllana aspera intent, vertini Ob vocis Contentionem et magnitu sinem.

8. Scribe, περ ευτος, vel περί η. Vt apin1 Poetam, νησω εν ἀμφιρύτν-31. I. Loquoias de naollibus vulsis, qui praeter capillo ς, nulluni sibi toto corpore sinebant pilum cre scere. σκώπτετ Δ, κα καταγελῶ 0 παρα τοῖς σοφοῖς η νέοις η της φύσεως τέ πη. non ambigo, quia lateat vitium in illis si νέοις. etsi poste defendi non diffiteor. Suspicor, Dionem scripsisse, παρα τοῖς σοφοῖς Κανευσι. ludibrio habetur alcyge irridetur Naturae ars ab sis sapientibus Caeneis. quid poterat venustius, qua in ut istos, cliti omnia viroruin indicia tanto situlio sibi auferrent, Caeneos appellaret 3 Caeneum Thessalum de foemina viriani, mox iterana foethinam esse s ctuna ex poetis et historia sabulari notissimum. Plato quoque irae minit huius in XII. Leguin. 3 1. IT. Multa perperam scripta sitnt in posterio ro

Tarsica, cluae non facile einendabit, quicunque destiis tutus inelioribus exemplaribus negotium susceperit, aut otio non valde abundarit. quo rhina Virianaque cum in praesentiaruna nos deficiat, ut saepe tiximus, quanti in cunque est, quod ad emendationem huius libri contulerimus, spera inis aequunt lectorem boni esse consultui una. Obseritanda autem illoriim temPorum

라틴어 텍스트