장음표시 사용
561쪽
vltimus in Cod. Regio ita scribitur: se sia' ab νυν σε δεχεσθα sortean scribendum νυνὶ δήχ. 9S. I. Των 'Aττικων σκολ.J Attica Scolia dici Seli Iiastes non abs re adnotat, quae Athenis eant solita erant in Prγtaneo per pocula. in Harnurilli, Admeti. Telamonis laudes. εισσα r αυτώ καν' ἀντίφρασιν σκολια , οτι ραέλα-ολιγότιχα. sic enim leg. non ολιγοτιχα. qu0dfacilitate et bravitate plateant. s. EBε λὰαJ Haec H. Stephanus in fragmmitis IX. Lyric. Gr. retulit inter ανωνυμα Scolia Alcaeo adiuncta. In Cod. Reg. leg. ελεφαντίνα. quartus etian in Cod. Reg. dimidiatus, eiusdem Stephani dis gentia integer exhiuetur: - Κη με καλη γυνη φοροίη καθαρὸν
Θεμενα νόον. me mulier venusa serrat, placidum ιe antismum gerens', ut iisdem modulis concinam.
Sed Naogeorgo senarii inconditi perplaciter In
nulli non arridet, quod aurum απυρον coctum reddat potius, quam incoctum, nee ignem expertum. Schol. tria eta αροινίων σκολιων disticha laticlans appositit quae Dionysio Sophistae trabiliantiu I. vii. 'AνΘολ. haec reis ponam φιλοτοιήτοις. En ' ἄνεμος γευμην, συ ' ςέχουσα παρ αυγας, Στὴ Θεα γυμνώσοις, καη με πνέοντα λαβοις. Ema ρόδον γενομην ὐποπόρφυρον, ο φρα με χερσιν Ἀραμένη ' χιονοῖς ρεσιν χαρίση. Εἴθε κρίνον γενόμην ἀροενναον, οΦρα με ρισιν Ἀραμενη, μῶλον σῆς χροτιης κοζεMqq. Aura
562쪽
- Aura lubens flerem, at tu mox progressa in apertum Pectore nudato santem anιmam acciperest. O utinam rosa purpurea scerer, maniburipua carpens niueis insereres snubus.
Liuium τ' o s essem candens, ut nardus ipsa Me aiungens, grata Ac farie fruereri IN III. DE REGNO. ..
Hii ius etiam sermonis συνοχιιις ad calcem reiecta
IO2. 4. Των Περσῶν βασιλεα J Plato in Gorgia,
unde haec mutuatus est Dio, μέγαν βασιλεα no ininat. Sed ex Socrate primum quaelitiina fuisse memo rat, Archelaum, Per diecae filium, qui tirara fortunatissimus habebatur, nonne beatum putaret 3 Hatui scio, in q, it. ου γάρ πω συγγεγονα τω ἀνσN nunquam enim eum eo loquutus sum. tum de Periarum rege magno, an posset dicere, beatusne sit: ου γαρ οἶδα, παιδειας οπως εχει κρη δικαιοσυνης. An ego possem , quem ignorem, quam si doctus , quam vir bonus p Cicer. V. Tusc. IPS. 4. Tινι μεν γάρ πλειονοςJ Haec totidem paene verbis repetuntur in s. orat. LXII. Uol. II. p. 322- Ia. τίνι μεν γαρ φρονήσεως πλέονος etc. ut constet κοινον τοπον sit iste Dioni. 9. Συμπαντας ἀνθρωπους ΘεατάςJ Hic a Seholiasta iure adscriptum: ωραον συντομον. Iul. Caesar apitii Sallus . in Catil. Φι magno imperio praediti, in excessio aetatem agunt, eorram fasta cuncti mortales nouere. adi Diod. Sic.,l. xII. Bibl.
563쪽
EI. Κινδυνευων υπερ της ψυχDJ Schol. την πρόστον Nέρωνα παρ ησὶν λέγει vπερ χρησαμενος, αεμφυγία κἄτεδικάσθη. Photius eandem dicendi libe tatem exsilii Dionis causam Domitano suggellisse seribit. OT. I. To νόμισμα, οἱ-την ἁρ. J V. C. Theod. Canteriis Cum primus antimaduertisset, hoc in loco ali. 43tud subsultare ac deesse, antiqui Cod. MS. Ope adiuutus. pulchre restituit ac suppleuit hoc inodo: το νό-
μισμα ' οι μεν γαρ υποπτον αυτο ποιουσιν οι Oε τηνάρετην ἄπιτον εργαζόμενοι. quι adularitur, multo Uravius peccant, quam qui nummos adulterant; at enim qui monetam torrumpunt, nummos reddunt se pector: qui vero assentando laudant in nos, fatiunt, ut virtus e careat. Sed ne seria pulus aliquis supersit ob το εργα - μενοι, neue sententila adhuc pendere videatur, cliud vetat legere εργάζοντο0 8 Nobis ex Cod. Reg. fidoniens suerat sic interpungere: νόμισμα, o se' την αἰρ. sensu non alieno, sed triinus pleno et phino: de adulatoribus, quod peius iacuint, quana qui nummo S Mdulterant, dum praestant, ut virtuti fides non habe tur. Uerum castigatioris Cod. efficaci iupplemento
Sueton. in Tito cap. 8. Recordatus quondam juper c0 tram, psod nihιI emiquam toto die praesitisset, memorabilem illam meritoque laudatain vocem edidit: HODIE,
AMICI. DIEM PERDIDI. Synesius in eodem
564쪽
εργετησας κατειληφει εαυτόν, επεφώνει ' ΣHMEP ΟΥΚ ΕΒΑΣΙΑΕΥΣΛMEN. Sed quo alictore vel asstipulatore 3 an haec sibi somnia finxit 3II9. pen. Οὐκ εἰ ταδιτα εσΣr. απολJ deprauatior est lectio, sanior in ora libri adnotata; qiiam iure interpres seqtiutus est. his consentanea scripsit Dio Cassius in hist. Uespasiani. tas. 14. Διαβόητοι μεν v. J Graminat. Gri notat διαβόητον ms επιβόητον ἐπὶ κακοα λαμβάνεσθαι' καί τοι το διαβοαAEM my επιβοασΘ- ουχ ουτως σοι. famosuin tamen aptist Lat. Iatius patet, qilain amatum. a I. Ποιουντα μεν ηομ διακρίνοντα τας ωρα D. C Hll. Alex. in fragm. περὶ του, Xριτός λέγετο0 ηλιος σι καιοσύνης. Solem scite dicit δημιουργον των ώρων, tempestatvin anni opificem: et mox per ἐπεξήγησιν suta
licit: o αἰσθητος ηλιος, - εαρος μόνον η Θέρους - τιος, ἀλοὸ ημ μετοπωρου ηκ χειμωνος. Interpres noster horae non ine abusus est.
Statius i. III. Syl. in Lachr. Hetr. Seruit et afroram velox Horsu, et vaga fermit Luna, nec inius ae toties redit Orbita listis. Georg. Pisides ἐν κοσμουργία, Vers. 366.
τις ἡκ οἶδε δίλην την κλονουμενην κτισιν.
565쪽
Ψα τε πανον, πασαν τε γην συμπεσουσαν την , μη ποτε αυΘις εχειν τηνα ρθεν κινηθέντα γενησετ . c. VI. de Rep. id nee nasi potes, siet mori : Des con citat omne coelum, omnisque natura consstat necesse es. t
9. YZσπερ εν λύραJ En LΠae Apollineae nullio logia, de ci ita Maci ob. l. I. Sat. c. I9. M LWa φομsinis Hordarium septem, tot evelesiuin sphaerarisin motus praesat intelligi, psibus Solem moderatorem natura con
siluit. Pen. 'HAνης των καταφύσινJ hic interpungendum, non post δεόμεθα.
ap. I. Mαλον εγγυτέρω προσιων τηεJ Tullius I s. de N. D. Sol modo aecedens, tum autem recedens, bιna in 'gulis annis reuersones ab extremo contrariar facit; PParum inter allorum Pasi trifitia Daedam eontrahit terram .' tum viciss/n laetissat, ut cum coelo hilarata videatur. 8. Δειτ μεν πυκνωσεως τά φυτὼJ Catullo: Horem aurae muleent, frenat Sol, educat imber.
566쪽
ομβρίων, Στααν νεφελας. II. Ἐγηυτερω γένοιτο , παντα αν συμφλέ n IGeorgius Puid. idem itidena prope verbis tignat κοσμουργίας Vers. 226. Εἰ μη γὰρ ην εὐτακτος, αλ' ἐξετραπη, Τον κόσμον ειχεν ἐν οπῆ καταφλεγειν. Ipse qol ita Phaethonti suo cauet apud Poetam μεταμορφωτ :Altius egressus coelesia tecta cremabis,
3 . Ἐπιὶ - έ ροι ' φερειν εσμεν την μετα βολην α Θρόαν γενομένηνJ CyritS Xenophontem VI. παιδείας : η κατα μικρὸν μεταλαξις πασαν ποιῶ φυσιν ὐποφέρ'ν τας μεταβολάς' ὁ ηασκει - όφος απάγων ωας κατα μικρον. εκ τῶ χειμωνος εις τοανεχεσθαι ἰσχυρα θάλπη, κομ εκ του Θάλπους εις τονισχυρον χειMωνα. VarietaI, quae At paulatim, Dei tit Omn a naturia mutationes si ineat. hoc Deus ipse docet nos, dum sensim abducit et ex hisnae ad tolerandos grauer aesus, et ab aesu ad Ndam brarinam. Veni Georg. Pisidas nec Xenophonti, nec Dioni cedit in
hac anni teinpestatuat moderatione describenda avers. 266. 3
567쪽
AA' εἰς εαρ μέτεισι, vi λεληθότως Τον κρυμον ωθει, vi το καυμα συλλ' missatis etenim flammeus vigor suum Feruoram in hWinem fri dam haud mutat eito,
Nam summitates, cum Nentinae, nocentPSed temperatum ad tempus, autumnum et grauem, Sen a rigorem nutritat dulcedine. Me frigora a duro, caloram ad feruIdum; At sori ni ver primum ait, placide amouen Brumam rigentern, ut mox calares ingerat. Porro de intemperie ex inutatione in contrarium ra ptim facta svi Liuius lib. V. voeat την μεταβολην α- Θρόαν γενομένην Hippocr. Api or. II. παν το πολυτο φυσει πολεμιον το οε κατ ολιγον ασφαλες, ην τις
εξ ετερου eis σερον μεταβαων. quod mira solertia Pelignus poeta expressit hoc disti clio: Dum modo frigFritus premimur, mota soluimur aesu, re non certo, torpora languor habet. 36. Κα τρόπον ἡμῶς λανθ .J Regius Cod. - πον ημῶς οὐτε λανΘανειν, συνε9ἱ ων τινά τῶ ηρος υπενεγκει το Θερος, προγυμνάζων δε σια του μετοπωρου. antequam hoc usus essem cod. coniectura sola nixus, alia ae vides, adscripseram, τινα relago ad modulum reducto: bono et perspicuo sensu. nec tamen displiceret, si leg. τρέπων ημαῆς ωSε λ. Quod autem in eod. eod. suppletur λα του μετοπ. arguit, seribendum etiam supra fuisse, λα του ηρος. quod sine opomen branarum erit ditiss. cisau boniis cate aut una auit.
128. 3. Περί τε πασαν την γηνJ Plato in Crat)lo hoc ὐπερίονος ad sei t ετυμον, qui - inrarum sammis opera omnia lusrat.
568쪽
καλον μετα πόνου, ὀ μεν πόνος οἴχεrαν, τό δε καλόν μένεν αν τι ποιησpς αισχρὸν μετα ἡδονῆς, τὸ μεν ἡδυοἴχετα , τὸ δε αισχρόν μινει. Quae M. Catonis sententia est ex Oriit. quam dixit Numantiae apud equites: Cogitate eum animis Des is, s quid uos per laborem recte fueritis, labor ille a vobis cito recedet, benefactum a vobis, dum Diuetis, non abscedet. Sed f qua per voluptatem nepuiter feceritis, voluptar cito ab si is, nequiter factum illud apud uos semper manerit. Agell. lib. XVI. Ab his valde Uissentanea non sunt, quae D. Io. Chrysost. Ser m. περὶ ἀρχῆς scribit p. Io. edit. nostrae Gr. vidτο τιμῆς ηαμ δόμης ευμαραντον demonstrat: τα μεν εφ
κω ἀπιπτη. Eusebius Enaiss honi. III. de Pascha:
R manet, quod damnat: praeterit, ινιod deιectat: eo uin mala iniquitas pennanet, voluptasfugitiva pertransit. Pen. Κτημάτων καλλειονJ ' Xenophon II. α-πομνἡμ. τῖ παμφόρου κτήματος, o καλῆταν φίλος, ἀργως ἀνειμένως οἱ πλῶ, οι επιμελοντα . Schol. huc refert Alex. M. apophil egma: ερωτηθεις, πόσοις - τίσι χρημασι τἀ εμποδων κατετρέψατο ελη, τίς φίλους υπεδειξεν. Is rogatus, quibus opibus Ossantes nationes debellaset, Amicos inescauit. 3y. pen. Πολαχῆ δε ελαττων ΕκJ Sit specta φράσις. nee iuuat Regius, qui deterius hie h et:
minus appareant, accedi ni Utique ad vernacula nostra : S ne pense. ii faire autre Hos d absurde. ou, no se avtrement absurde. in sequentibus quis non videt Defectus Lunae varios Solisque laborra γ Sed has qiioque eclipses Regius C patitur. Non dispar lociis est Nn a insta
569쪽
I 38. 3. 'Oφθαλμον βασιλέως J U. C. Praeses Bri
sonius de reg. Pe . hunc locvtin illustri mit plerasque auctoritatibus, clitibus haec accedet, e millos rati l. 4. διαλεγόμενον - σιωπωντα κm καθήμενον κm βαδιζοντα η o, τι φάγοι, - παρ οτου, mi εἰ ἔβυσεν, ἡ μὴ ἔθυσε, περιηΘρει ποῆσιν οφθαλμοῖς, οπόσοις ni ἀρ- χἡ βλέπω. hic isserentem, flentem, sedentem, ince dentem, et quid comederet, et apud quem, an sacris Operatiu efet, an minus sitasset, ci umspectabat on.1iil vis oculis, quot principatus uidet. ex Aristoti περὶ κόσμου. . Mυσων μὸν ἴππους J Interpres legeriit νήσων, mini sis equor accersere. alioquin interpretandum fuit, e Mysia equos accersere. Regius Cod. habet νησων; et in Scholio adscriptu ira: Nῆσος ' χωρίον Mηδείας καλώτους ἴππους φέρουσα. Nefus Acms in Messia praefantissmorram equo min ferax. Stephanus περι πίλ. Nησαῖον πεδίον, αφ' ου παρα Mἡδοις οἱ Nησαῖοι ἴπποι. Nisaeum, ager, qui Medii sumerit equos Noaeos. Strabo lib. XI. via λειμωνος ἱπποβότου inena init, inox subricit: τους nNiσαίους ἴππους, οἶς εχρωντο οἱ βασιλεῖς, αρίποις ουσι
mi μεγἰτοῖς, οι μῆν ενθένδε λέγουσι το γένος, οἱ δὲ ἐξ
'Αρμενίας. ἰδιόμορφοι δέ εἰσιν. Deinde Arenen iam non minus esse ἱππόβοτον probat, cluana Media, ut in ea quoque nascantiir equi Nisaei. Oppianus certe inter equos praestantes Arnaenios numerat. atqui Armeniae et Nysiae in eade in Asia minore, s χωρὶς τἀορισματα. Caeteriuri prima in NAes Nισῶον per ι rectius scribitur, quain per η.i42. 7. O μῖν υ πο ωδῆς oeiari Nero perstringitur;
quem Apollonius non ineptum utique Cithamediana esse censebat ad lyram aptandam; sed imperium cloia decorare nimia cum remistione, turn Intenjione. Ns- ζων
570쪽
ρων κιθάραν μεν νδετ αρμόττεσΘ ' την δε αρχην ἄσχυνεν ανεσει κώ ἐπιτάσω. Philostr. lib. V. de Vita Apollon. 43. I. Re Cod. λα την επBυμ αν. leg. δα τε την Θηρας επιθυμίαν. hanz uno vorabulo Xenoph. παιδείας lib. II. φιλοειρ αν dixit. e primo autem eiusdem παῖ multa in hunc Epilogum irranslata sunt. 6. 'AσΘμη - δεδουλωμέναJ e Xenoph. indidem. Tacitus lib. XX. Etiam fera mimasia, s clausa teneas, virtutiis obliuisuntur.
Huius orat. inscriptio plenior in extremo l. reperitur tam in Regio Cod. quam in Aldino: AIO NHΣ
I 47. Is . Eu τφ-Schol. Locus erat publicus Corinthi magnificis porticibus, instar Basilicas.
48. 23. Xαλεπως με αν ίδσςJ το χαλεπως hie, ut apini Theogn. Ἐν δε τις εἰρώτα τον ἐμον βίον ' ωδε οἱ εἰπῶν, 'Ως ευ μεν, χαλεπῶς ' ώς χαλεπως δὲ, μάλ' D. aegra admodum me Didebis. Dotu me verara hien a prine. Interpres ad affectum, non ad sensum, transtuliti 3 4. Τα ομματα ασθενῶςJ Philo περὶ συγγενείας:ωξυωπίας ἐςερημένους, τας οψεις πεπηρωμένους. quidni vero Obiter ei Philonis loco lalboranti in ederi cona mur8 fic ergo lego et cOITigo: τι τω τας oψεις πι