장음표시 사용
601쪽
τω χασματι δε εχρητο, ως κόρυθι. Papinius ibidem infratum humeris hosem γοργως clixit. ibid. δειμου πνέωνJ pro πεινων, vel sanae fauces Epispiens, λιμωττων , non ta ien λιμω απειρηκως, ut Parasitus Libanianus, et Plautinu, Gelasinuis, querens, se fame paene mortuMn. Horne cico sane Ul sit Λιμω οἴκτιςον Θανεειν κω πότμον ἐπισπεῖν.
Res miseranda, fames A pum malesuada trucidat. Sehosiast. hoc ita accipit, cluasi απολογητικον esset Herculis βουφάγου : εντευθεν δήπου - βουν ολον εδεὼπνει, ατε πολαν ἄσιτος ημερων διατελέσας Isic einendo, mana inepte scribatur in membriuris διατελεσον τα. αλ' εἰ κρη τουτο, διέφθαρτο αν τν παραλόγωταύτν πλησμονν ' οπε πασχουσιν οἱ εξ ενδείας τροφης αταμιευτω τύ εὐπορία χρησάμενοι ' κκ τουτο αν ην, ει μη τν συνη αδδηφαγία περικρατουμενος, ἀπεδίδρα σκεν τm απo της α φαγίας ύφεδρευουσαν λωβην. haec tangunt eos, qui nimια tendunt mole saginam, et Commodi incommovis obnoxii sunt. a 86. 3. Τους υφ' αὐτον πολειν ' ειρημένονJ Quod coniectura allevit potueram iis, adnotauimus ad Oram libri πωλοδαμνειν, ut κυρίως usurpetur, pro exercitio πωλοδάμνου equuleor m do initoris ad Tlaracum Tyranni triste ministerium: non μεταφορικως, Ut apud Sophoclein, ρόντι του παιδαγωγῶν. In Regio tamen scriptum reperi πωλῶν ειρημένον, de eo, qui ciues ut mancipia venundare ferebat tir; sed scribendum etiam suisset ἱπποτροφειν, vel ἱππομανῶν. Herculus nin linruni αἰνΘρωποφάγους- epsos nouo cum Rege peremit.
602쪽
SCHOL. ET COLL. IN DIONEM. s97
is. hic Schosiastes Diogeni Dioni ue refragatus aduersus Herc. vi mdilierosum uxori uirime αλήθειαν
βραβευων, haec scripsit: κιμ μην ἡrτήθη συγγενόμενος
ταύτη ' ει δε συγγενόμενος καταλελοίπει, Esκ εππινετόν τι δρων, ο δι ακολασιαν κm ταῖς πεντηκοντα Θυγα-
Huic quoque tractatui, ut sequenti, υπόθεσις Photiana sine auctore adscripta legitur in Regio Cod. ea- dena Inanu, qua Scholia. 2 88. 4. K δα ἐμπλησθωτινJ Hic dum breuis esse laborat, sit obscurior. Vulgus hominum, inviit, celebras illos Graeciae conuentus freprentant, athletas spectan digrartia, Utque unpleantur; quasi diceret, non tantum ut omitos pascant hoc spectaculo inani, sed et abdo mini indulgeant. Scholiast. εμπλησθωσι Ποφων' ἄν - πανηγυρεις ευπόρουν ' ατε τον αλως χρονον, 'Eλη- νων τα ες τροφην σπανιζόντων. idque frenatur auctoritate Aristophanis εν Nεφελαις:- ῆδη ζωμου Παναγηνώοις εμπλησθῶς. Iani iusculo in Rinathenaeis saburratus. eo detri tendit, quod hic subiicitur pag. 29 a. 1. ἡ λαβοντες πίτυν δωσετε τω πλώτων κρεων γεμοντι. huc enim est εμπλησθέντι. Ex Pythagorae tamen senten- - . P p 3 ti
603쪽
tia το εμπλησθηνη reserri potest ad πλεονεξ αν κατεμπορίαν, quia Pythagoram seriint dixisse, τον βίον ἐοικένη πανηγύρει. atque in hac vita, ut in ludorminet mercatus Celebritate, alios gloriae seriure, alios pecuniae, et raros esse sapientiae studiosos. ως εἰς πανηγυριν, οἱ μεν αγωνιώμενοι, οι δε κατ' εμπορ αν' οι
ralissimum erat spectare, nihil acquirenteira, Θεάσα σθη ουχ ενεκα του ἔμπλησθην .a i IS . I 6. πρός αὐτον, άπο της Ιων.J Hinc locupletatur interpretatio nostra, quae diuersis charaiieri-biis inserta, o inissa a Naogeorgo restituit, hoe modo: viderent. Ex aliis autem ii, qPi longius isabant, max.
Vlt. Του ποντικου μέλιτος ἀπογεύεσΘMJ Plinius sib XXI. c. I 3. Heracleae in Ponto mella quibusdam annis pernicio ima ex uni. nec dixere auctor , e psout ribus ea ferant. ipse tradit, quae coinperit. Ut ver Ponticviri mel pulato non sapit; in o grauiter nocet: Atticum etiam mel serire nares, δριμυτερον εχειν Τηνοσφρησιν, scribit Theophylactus vlt. e. φυσ. απορημ. et redolere thyrna, quibus scatet Attica, ut ab assiduis carpantur apiculis: ideoque muscas a melle Attico, via visco, abstinere, καθάπερ ιξω lτοι μέλιτι ΛττικωEκ επικώπτη. de tali in Creta mimiculo mellis Plin. eiiisdem lib. c. I 4.
604쪽
SCHOL. ET COLL. IN DIONEM. sys
κυνας φοβ. 294. 3 3. Uπόν ἴδοι τινα ματην επωρόμενονJ Hoz fistuoso in orbo laboranteiri Pol nicen Iocusta mater, τύφον συτέλουσα, apud auctorem Drana. Tnebaidis, reptimit, his verbis:
-- pone Nefanos, pracs raniis tum oras, tepve pietasti reser.
ξαντες ἡ πίξαντεςJ pertiade ac si diceret οἱ τουασκον κόψαντες, vel οἱ τον Θυλακον πτίσαντες. Pervagaturn est illud Anaxarchi Democritu, dum a. Cyprio Nico creonte excarnificaretur: πτίσσε τον 'Λνα- άρχου οἰσκόν' Ἀνάξαρχον δε ουκ αν δύναιο. Tunde Anaxaratri utram: Anaxarchum e n haudquaquam mora.
IN XI. DIOGENES SIUE DE FAMULIS. 29 . I S. Επιχειρῶς Θεω χρῆσθα J Diogenes ioca
tur cum familiari, ut eum ad seria ducat, et σοφισματώδει λόγω ἀπο τῆς σμωνυμίας επιχειρων. Captiose ludit. in ambigua notione του χρῆσθα l. nam respon
derat ille, se Delphos proscisi, τω Θεω χ σόμενος, ut
oraculum consuleret; ubi oraculare est το χρήσεσΘM. Cynicus vero το χήσασθαι ad usum sapientiae patrent reducit. 297. 9. Κα ος, τἰ ουν ποιήσωJ Regius liber paulo liberalior est: τί ουν, εφει, π.a I. Iα δε οντα ενοχλν η διακοπτο τους πόδαςJPlutarchus in γαμικοῖς παραγγέλμασι, de Romano,
605쪽
qui pulchria calceo pedem prementi comparabat Uxoia rem pusticam, locupletem, fornaosina, cui repitilii li. hellum miserat: τον κάλτιον προτείνας' mi γαρ ουτος καλος ιδειν κm κανός, ἀλλ' οὐδεις οἶδεν, οπου μο
23. Aλοι καν αυτόματον λυθῆ, πάλιν επιδεις κώσφίγγεις τον πόδαJ cum, ut ait Horat. I. S. - male laxetu in pede calceus haeret. επιδειν hic pro υποδειν obligara, Proprie, sauciatiun membriin sasciis redina ire. et επίδεσμος Aristophani in Vespis ο επὶ το πληγῆ δεσμός. vet. Gloss. deligatio. Mattialis in Coelium fingentem podagram: ani dum vult nimis avrobare Ueram, Et sanas linit obligatque pla=ιtaI, iratedispete eradu laborioso. et C. περιδεισΘ autem est nexu ciuili obstringi et obligari, etiam pignore posito, apud Homeriura, ilia d. F. Δευρο νυν η τρίποδος περιὁώμεθον ηε λέβητος vel ut scribit Schol. Aristophanis εν Nεὐέλαις et μ χαρνευσι, in haec verba, περίδου νυν εμοὶ, quale sormula eius est, qui pacisci viai 0 δευρό γε νυν τρίποδος περιδώμεθον. pen. ενίοτε ραον βαδίζουσι ' των φαύλως ὐποδεδε- μενωνJ viili calceis non utentes incedere gradu minus laborioso, quam si ,
Pelle patet, uris confuto vulnere crassum
Alpιe retens linum Venit non una cicatrix. Iuuen. III. non illam tamen caussam afferet Plutarethus in praee. connub. cur Aegyptiae matronae discalceatae fuerant; sed hanc, ut domi assiduo manerent. Toῶς Αἰγυπτἰαις υποδήμασι χρη Θ πάτριον ουκ ην, οπως εν οἴκω διημερευσωσι. 299.
606쪽
299. s. Ουτος γίνετα , πρός ὐδεν μῆλον τυγχάνει ων, ἄν δῶ τυγχανειν αυτονJ Patet hic πλεονασμὸς et hiatus. Regius Coll. cuin παραφυάδων inutili
fruticatione, etiam iustum germen atra putare videtur,dtina scribit: γίνετ ' πρός ουιόεν μῶλον τυγχάνων αυτῶν αλα πολ. vides Connexnon eni. resectum ob parraei P. τυγχανων, quod male clistractum erat in τυγχάνει ων. sed, Vt vixi, o συλέγων τα ζιζάνια, εκριζοῖ ἀμα αὐτοῖς τον σῖτον : nisi si legas τυγχανων αυτων, nimiruna χειρων ηπι ποδων, ut πολύχειρ nihilo magis sit εἴχειρ, et πολύπους ταχύπους. imo centi in anus ni hilo secius in ancus sit, et imitti pes tacilipes.
14. Πάντα At ταυτα N J Reg. Cod. πάντα δὲ
ταῖτα. et imox, ἀργότεροί τε γίνοντα - , 3o1. 3. Eάνπερ μη ἀπο τύχης εμπέσο μοιJ Con modius et pluius Latine dixeris: n forte Duιdum in ilia Ium; ut congruat iis, quae statina sequuntur, ἰαν με
is. Cod. Reg. ουκ εγωγε ' αυ βιάζοιτο, κ. re cta interpunctio: negatio vero importuna, ri postha. benda ὐποθέσει. aiaim Miuerto porro ανακόλουθον vel
ἀσύντακτον, illic. ὐκ εγωγε, pro άλ' ουκ ἔμοιγε, ut respondeat τω δοκῶ σοι). caeteriun Sol apud Nason. Phaethonti suo idem praesagitt e lita quae pedes animosos gnibus illis, insos in pectore habent, psos Ore et naribus essant, In promtis regere es. At iis funest ne sin imi muneris auctor, Nate, caue: tam re ue it, tua corrige vota. I9. Reg. ουδε παρά των βλαπτομενων. sortean scri. Pserat ουδεὶς ἁρα των βλ. a. Καταδύεις τον ηλιον περὶ πάντων επερωτων IEo dein lepore poeta Lat.
607쪽
Cantando longos memini me tondere Soles. et: Nox ruit, Aenea, nos flendo duinus horas. et Iuuen. Satri. III. Hie alias potinam et plures subnectere eausas: Sed iumerita vocant, et Sol inclinat, euntiunt s.
Ut leg. XII. eautum fuit: SOL OCCASUS SI PREMA TEMPESTAS ES TU: ita Graecis etiana lege
Solonia vel in lii dis literamis et palaestris, Aeschine κατά Τιμάρχου reserente, di threis verbis: - τους A. δασκάλους τα διδασκαλεῖα, ηπι τους παλτρίβας τάς παλάτρας ἀνοίγειν μεν ἀπαγορεύει, μη πρότερον πρωαν ο ηλιος άν σχει ' κλείειν δὴ προτάττει προ ηλίου δεδυκότος. Schol. noster hic νπιφωνει' ωρίον αγαν' τογαρ καταλειν τον ηλιον επὶ Διογένει πεποίηκεν. vlt. Eπὶ πάντων σχεδον ἴσων ἄπεςιν εμπειρία του
χρησΘ , χαλεπον το προθυμεισΘMJ Peritiam Areis et Imperitiam fortunae precreatricem fuisse, Polus recte dixerat, laudante Aristot. I. των μετά τῶ φυσ. η μεν γάρ εμπειρία τεχνην εποίησεν, ως φησι Πωλος, eζΘως λεγων ' η δ' ἀπειρὶ, τυχην. consule, quae de vi experientiae relein philosophus deinceps disserit, apposite ad haec Diogenica. Flaccus ad Pisones eodem
Proposito scribit: Ludere qui nescit, eampsribus absinet armis, Indoctu se pilae, ciue trotatue putescit;
spissae risum tollant impune coronae. 3o3. s. τις hic superfluit, cum sequatur ου γινω- σκων αυτον, et abest a Regio. I 8. Την αυτην εἴν διάλεκτον ἀνθρωπων Hae de re luculentius disseret prox. serin. Pag. 3 4. sis Eustathius in hunc vers. Iliad. A. 'Ov Βριαρεων καλέουσι Θεοι, ἄνδρες δέ τε παντες
608쪽
SCHOL. ET COLL. IN DIONEM. Soa
Poeta, inquit, in διωνυμοις, alteriam nomen ad homiis es refert, alteraim Dus tribuit; indicatule, se, ut Mutariun alvinnuin, De Ortina linguain et rm callere. σι Mουσουτροφης ων AM1 τα Θεια, κομ της των Θεωνεπαίει διαλεκτου. Priscoriam etian super i ac re semientiam hanc fuisse declarat, ἔτι το μὲν oλως κρεῖττον των ονομάτων Θρο ιὰ δἴδωσιν η πο-σις ως Θειότερον ' τοδε μη τοιουτον, ἀνθρώποις. - εχ o. Τὸν ποταμον τον εν Τροια Ξανθον, Σκ. J Ex Iliad. Υ. Αντα δ ' αρ NoMτοιο μεγας ποταμος βαθυδίνης, 'Oν Eαιθον καλέουσι Θεοὶ, ἀνδρες δε Σκάμανδρον. adi Eustallatia in .
Somnu in atticulae canorae. binomini comparat his vers. ειθ' ης' ο ισι πεπυκασμενος εἰλατίνοισιν,
οσιθι λου ἐναλίγκιος, ην τ' εν ὀρεσσι Σαλκίδα κικλησκουσι θεοὶ, ἀνδρες δε κύμινδιν. Tum sedit ramis abiegnis abitiιs ille, , Par et aiιisium ae, psam Diui in mont Utu altis Galatia dixeristit, hominum vulgis tu Cyminin. 2 2. 'ον οἱ Τρωες εκαλουν βαττεῖανJ L ge Βατίεια, ex Iliad. B. vhi eiu istocli est τοπογραφία, cui Eustath. tribuit ποικιλίαν κω πολυμαθειαν:Ἐς ι δε τις προπάροιθε πόληος ωπεῖα κολώνη Ἐν πεδίω ἀπάνευθε, περίδρομος εμα κω eνθα,
Ἀθάνατοι δε τε σημα πολυσκάρθμοιο Mυρίπης. Seographus lib. V. hune Tri ian. campum ab Α--χone Myrina, in Battea sita, non inatum scribit: με-
609쪽
γεννησανταJ oraculum Iambicis fienariis editum habetur aptus Tragicos, et alios: Mγη σπειρε τεκνων ἀλοκα, δαμμόνων βώρ. Ei τεκνώσης παδ', αποκτενει σ' ἡ Φύς. h. e. ex tersa Chrissiani Florentis interpret.
Ne confere amurm uxoris, inuitis Deis: Nam seminata te neci proles dabit. hic ἐκθέσεως mentio ritilla. I 8. K λαβας τον ποταμον του ἈλυνJ Uerbastini oraculi κιβδηλου, ut vocatur ab Herodoto Iesb. I. Κροῖσος 'Aλυν διαβας μεγάλην αρχην καταλύσει. Croesω Halyn uetratis magnam pervertet Uum Uim. 24. Ἐν ταῖς τραγωδίας ἐγκαλουτα τα ΘεωμεμφόμενονJ Orestis apud Euripid. querimonia. haec est :- Λοξια δε μεμοομM, Oςις μ ἐπαρας εις εροον ανοσιώτατον Tοῖς μεν λόγοις ηὐφρανε, τοῖς δ' ἔργοισιν E. 3OS. I a. In Reg. Cod. την ημέραν ἐκάτην, - - 'κα-- τον Απόλω ενοκλνς. hic βαττολογία quaedam est, quana sustuleris, scribendo: ἐκοίτην, mi κατα την νυ '
AD XI. TROICAM, DE ILIO NON CAΡΤΟ.
In huius quidem disputationis argumento Schosio. graphus conuenit cum Photii excerptis , liberior tamen solito suit in Photianis verbis varia iidis: sed et technologiae artificium, de quo Photius siluerat, adiunxit. hoc vero supplementum exhibere, quid est,
610쪽
SCHOL. ET COLL. IN DIONEM. 6os
'Ομήρω μὴν κατά το τραχυτερον προσφέρετ , ταεναντία τοῖς κατἁ την Iλιάδα πραγματευόμενec. 'Eς ιπολης ο λόγος της περινοίας μετός' ηm μετά του
παρόντος καρου. In hoc tempto, inquit, praehaltius agit chim Ho in ero : idque operam dat, ut iis, quae in Iliade continentur, aduersetur. Semno autem soleristiae singillaris plenus; et cuna acriore iudicio genero. fore spiritu procedit: citi in etiam veritati vina persua. stricena adiungit. Idcirco longiore est ustis exordio; amant siquide ira prolixa id genus prooemia necessario obteirili sis, qui opinione aliqua prael hunta sunt occu. pati. alia porro suppetunt, quae suo tempote dicentur.3o P. II. Oυ γάρ ἐSι ράδιον τουτων ἀφελέσΘ- την δόξαν J V et iis opinio, iam usipie ab heroicis ducta
temporibtis, et gentium frinlata consensia, qtlantam vim in honii luim animis habeat, Plato de uniuersitato et Tullius de diuinatione docent. vere Theognis: Ἀνθρωποι δε ματαια νομίζομεν . εἰδότες sὁεν.
Πολλακι δη γνώμην ἐξαπατῶσ' ἰδέα .3os. 9. Κάκῶνον μῖν υπολαβῶν J In interpretatione Lat. naeuuin dele. quid eni in sibi vult το Namque fcrei repone, inquam, Itemque si c. Iq. Φασὶ μὸν οἱ πολοι τον χρόνον των πραγμάτων κ κριτην α ρειον ει ν J an ad illud Pindaricum iespexit ex I. Olympioni c. Ἀμερομ δ' επίλοιποι