장음표시 사용
661쪽
monte exposituri , ibique ceritae uberibus educatum
hanc scriptura ira a Tiplexatus interpies, hilnc loci sens uiri essinxerat: ods non et tu praeveneris, inrans sursum ad Iouem , aut ad Nept. aut ad Apollinem, tuos maiores; non es, niihi oblucere queas de ser tute. Nos germanana lectione na, quana editi O nostra repraesentat, seqti uti, interpretatione ira etiam saniorem clarioremque edere studuimus. ἀνάγειν εἰς Δία τίς προγόνους, est dicere cum Aiace apud Ovid. in iudicio
- ab Ioue tertius Asax. et apud Quintum Sm Tn. - γένος δέ μοι ἐςιν, ο γεν μεγαλω Ἀχιλῆ..
vel cum Ulysse: - quia rettudit Aiax Ese Iouis pronepos, nostri pι0pse sanguinis auctor
Sisyphio, furi pu et fraudes nilliniω illi,
Inferis Aeacidis alienae no nιna gentis a I . Γένος τα των προγονων ἐωμεν, επεσδη ουτωσοι δοκῶ α Sάθμητον εινα J Genus laci iri inuin cficit άταθμητον, siti ippe in quo delirat omisissis, Ausonior Iron cluetuna Vm be exa=nsm, Plauto: ut ανωμαλον, Plutarcho: άμενηνον, Homero. hoc Glaucus Homericus
662쪽
ricus do et, prosapia homnum mi ira sol inrtim γενεο comparata. Il. VI. et Pinditrias per σκιας ovαζ. - Ο , ελευθέρους οντας εαυτ J Apud Iuriscons. de libertate agit non is tantuna, cliti proclairiat in libertatem, sed et alius fere quilibet eo invito. Tit. deliberali causa, Dig. XL. Cod. VII. Ad libertatem pro-elamara, Plutarethus in Cic. ἀναφωνῶν dixit. Mαρκου Γελιου δοκοῦντος - εε ελευθερων γεγονέν ' λαμπραῆ δὲ τν Φωνν μεγάλο γράμματα πρὸς την συγκλητονεξαναγνόντος, μη Θαυμαζητε, εἶπε ' κμ αυτος εχ ετιτων αναπεφωνηκότων. M. Gellius, qui non ingenuus Duiam existinabatur,i sed pro ingenuo se gerebat, cum in Senatu recitasset literas quasdam istida et magna voce, μ- lite mirari, input Tullius, quandoquidem unus es ex uripsi proclamarunt. Pluta hi interpres Gall. magni nominis et summae erudi ii o n is de praeconibus incaute primum interpretatus erat; postea ad n onitus a me, id improbatum esse a Iac. Cinacio I. C. in re itatione, cuius auditor fueratra, non inuitus retractauit, et proclamanes verbum reposuit. et ror tamen in plerisque editionibus haeret.
patrem suum duaritin urbium rectorem suisse in Syria in s. Κτησιον ' μενισην ἐπιείκελον ἁ Θανατοισι, matrem Phoenissam, tiliana Arytantis ρυδον αφνειοῖο.r9. Πsρὶ ' ανθον ην ΘησανJ Stephanus Byra Λκαβος, πόλις Θράκης, ακάνΘαις πεφραγμένη, υ- Στες τον ἈΘω, ΟΘεν εκληλ. Acanthus, οπιestin Thragiscias, carduis sentibusque munitum: Diripue nominatum puere Atheniensibus, ob istam cladein, senticetum sisit. aa. Eκῶνος μεν ου ψευδόμενος ' ην γαρ ουχ υἰος, άλ' ιπποκόμος ΚαλIEt J Exemplum non in lignum, quo locupletetur lib. vlt. Ualerii Max. a. deImilitudine' D. tari Vol. II. Tt formar:
663쪽
foranaa: et 5 vr, qvs in o loco nati, mendatio se clarisi. familiis inserere conatti sunt. 4s3. 9 Nόμος, ἔτι τον φύσει δουλον γενόμενον ουκ ἰαμετέχειν της πολιτείας J Aristoteles II l. de Rep. νἱ δεεκοινωνησαν καμ συνηλίθον, - του ζον μόνον ενεκεν, αλ-λα μῶλον του ευ cvν ' κμ γαρ ἀν δουλων η των αλων ων ἐν πόλις ' νυν δ' ουκ ετι, δια τὸ μη μετεχειν ευδαιμονίας. Hinc illud Tragici:
Ou γαρ μετῶν των νόμων δίλοις εΦυ. Commune nil cisin legibus, sermis datum. I 3. Oυδεὶς αν ἀξίου της πολιτείας αἰπελαύνων ενίοτεJunx πολιτείας proprie vitii paritu, ut apud Atticos, ἐπὶ της δημοκρατείας. Harpocration. pen. Καρ τρέφοντα0 πάντες υπὸ των πατέρων, ημ
tamen est viri mutue verbum repeti, cum proposui sisset: ουδε δησο0 τους μαΘητας, ουδε ἀποδόσει- statim: αλ' -ως ουδεν μαλον δουλοι εισι πατέρων, αἰλ' υἱεῖς. Reg. ουδεν ηττον δ. at re vera si nihilo lecitis filii sunt parentum, nihilo magis seriai: πατέρες ηπι δουλοι ἀκι-τα των πρός τι ' υἱῆς δε μῶλον Mu πατέρες. I s. 'Eφῶν γάρ αυτῶς ἀποκτειν' μήτε κρίναντας, μήτε δη- ρώτιασαμέν J Aldi editio mendosa, qua
ex cuium erat μήτε κτείναντας, μ. interpretem ad sino mente sonos reterendos irri pulerat, ut exponeret Femmitti parentibus liberos Otridere, litet neminern occiderint.
quo quid ablurdius fingi posset y Gerariana igitiir lectione repraesentata, quana Regius etiam Codex firma
interpretamur: liberram fuisse liberos interscm , ne in
664쪽
iudieium pside n voeatos, vel, induta ea a; quomodo etiam dicitur αποκτεIνειν ακριτον. 33. I. ΛΘηναίων ψηφισαμενων μετα την ο Xem ρυνεία μάχην, τοῖς συμπολεμησοντας ρικέτας st λευει- ρους dis J Plutarch. in clam illo, de mensibus et victistius Lusii , et uasa ustis : o μεταγειτνιων ίον Βοιωτοι Πάνεμον καλοῖσιν Ελησιν Ουκ eυμπης γέγονε ' τούτου
Θέντος ὐπ' 'Aντιπάτρου τολέως ἀπωλοντο ' Mu πρότμρον εν Xαιρωνεία μαχόμενοι πρὸς Φλιππον, ητύχησαν. VII. Metagitnionis me . qui Panemo Boeotorum, Deineembri Roman. respondet9 Athenienses in arie iuxta mae roneam vιcti a Philippo: Graeci estiam posea eod. die ad nona ab Antipatro internecione deleti. Chaeronens. cladem superinentes seriti tuti addixisse et totam per eulisse Graeciam Palisanias auctor est in Atticis: το ἀτυχημα τo εν χαιρωνεία απασι τοῖς Ἱλησιν ηρξε κα- κου, κα ηκιτα δώλους εποίησε τους ὐπεριδόνταs , -οσοι μετά Mακεδωων ετάχΘησαν. In Boeotic. τό εν χαιρωνεία σφάλμα voeat. Huic alitem Atheniensium decreto cle seritis ad ira litiam libertate donandis, par sui pud Romanos post Cannensem stragem larma novi delectus, quam inopia liberor in capitum ac ne cessitas declit; nam octo millia iuuenum ualidorem ex se
vitiis prius fescitantes singulos, vellentne militare, συμπολεμῶν emta pinise armauerant. Liuius lib. XXII. Cyrus M. apud Xenophont. παιδείας IV. pira clamarct praeconem iubet, ut inane pia undeqllaque e Syrorrum. Assyrioraim aut Arabum exemitu proὸ irent in conia spectinn: tum ex eoriam nil mero selectis, qui forma praestabant, ut liberis homininus arma gestanda exhibuit, ελεγεν δήλοις , σι ελ Θέζους αυτ οντας δεαμσει σπλα ὐποφέρειν, α αν αὐτοῖς Οἰοωσι. I 3. 'H ουκ οἶσθα, οτι λυχνοποιος m o Κοῦρος Ἀτυα-
665쪽
phuq non sine stomacho hie adnotauit: Τοῦτο ουτε πιήνοφων, ουτε 'Hρόδοτος, περὶ Κυρου ιτόρησεν. neque apud Herodotum, neqtie apti l Xenophontem , tale quic- qiuina de Curo di adiciam fuisse, quod vili et soriar lao
' ου δικαίως εχοντας J Ced renuS et Europalata, nauant'. tale qui l F lauso Theophilo in p. Michaelis Balbi stimeellari φιλοδικέω contigisse: ut, cum aliquando veheretur ecthio, occurrerit foemina asserens et acclairians, situ in esse eqviIn , cui rex insidebat atquct eius vinis dicatio Dis veritate corriperta, quod illum equum Eparchus abduxisset, et tanquam suu in In p. dono deis disset I niperatorein aequi obseruantissim una ex teinplode equo iam alieno deice irilisse, eum lue iuste possi denti mulieri tradidisse ; τύ κεκτημένν' uncis pro se Ullatio των συρτων, equoriam, qui ducerentiu
manti. Ina p. fuit instituta , Ut, si quid forte eiusni odi accideret. parati essent equi ad usum Imp. en tibi τὸ ηδυ της χορίας, quod Condii enimn Polluci placet. 4ss 8. In Reg. τοῖς δε νε εκώνων γενομένοις. et
666쪽
Theognis sub aduersari lauic Dion. sententiae videtur, in his et.
Εὐγενέας.43 vlt. Xenophon in κυνηγετικω Canes gener .sos iisdem notis insignulit: μετα τοῦ ε ῖ ς κ ν τὼ εργου
dunt ευτριχες ' τα δε χρωματα ου χρη ἄν- των κυνωνε ε πυρρα, ουτε μέλανα, ου τε λευκα παντελως ' E, ιγαζ ου γενναον τῶro, αλ' απλοῦν Mu Θηριωδες. hinc patet . quid sit γενναία κυων Dioni: idque iam ex Oppiani κυνηγετικων Probariam est. 4ST. a. m.ςν ος αν ὁ πρός αρετην καλως γεγονως, τουτον προσήκει γενναον λέγεσΘ J ut iit Nobilitar vera atque unica Dirtur. proinde Philo περὶ εὐγενείας statuit αρετης κτησει, το γενες διο μονους χρη λέγειν ευγενεις τους σώφρονας δικαιους, καν τυχωσιν εί οικοτρίβων. ἡ ἀργυρωνη- των, γεγονους ' τοῖς δ ἐξ αγαθων πονηροῖς γεγονόσιναβατον επω το της ευγενείας χωρἱον. Satyrogr. malo pater tibi si Tarestra, etc. iIq. Oυδε αλους μῖν' αγενῶς ηπι ταπεινους, αλους οε ΟὐουςJ In Reg. - 0ταπ. castigatius. Siqui- dein αγεννες potatis, Piam ἀγεννe, opponitur γο- ναίω, et αγεννες ηπι ταπεινον eo Piliari amant. Ut δελοπρεπες - ταπεινόν. Philo: σι πας σπουδ o o ποταπεινῶ καμ δουλοπρεπους φρονηματος, ταπεποῖς κώοουλοπρεπέσι παρα γνωμην εγχειρων την εαυτου, δῖλος
ρίανJ Plato in Chatylo. et Phfio in praefat. eiusd. lib. id pluribus docent, et quae sint δόξ' ηρτημένα
667쪽
IN XUI. ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. . Scholiastes in Photiana υποθέσει, quam huic ebiam itisse retati uncillae praefixit, vocula in tantum Varia. Vit, quae sensiim non mutat; scripsit enim: Παιωδεύει τὸ παρὸν σι γγραμμα, τον γεννάον κM νουν εχοντα ανδρα μη υποκατακλίνεσΘρη τω πα ' περιρρανδε μῆλον κω ἀποτρίβεσΘM. Tullius Tii 'ciit. III. visis Putationen de aegritiutino lenienda institutam fuso Peis qui tus est. Maxi inus vero Detius de eadem arcendia et Exs irpatrita subtiliter eleganterque disserint, Πως ἄν τις ἄλυπος εἴη.
ne pendere coni at, quae a Platone tractatur Ι. de len'ΑΘ. πότερον λέγομεν τον των λυπων ηττω κακον, η κ τον των ηδονων μῶλον; Κλ. εμοιγε δοκεῖ, τον των ηδ
νων. h ic ἀντίHησιν tuetur. ante p. Το δε λυπν δεδουλωσειν παντελως αλογον Θαυματοέ hoc quippe est Δουλον γενεσὰφ παραφρονῶντος δεσπότα Sermira domino infantenti maxime. quod iure Aristophanicus ille Cario ἀργαλέον πραγμα expertus appellat. Pen. Βασανιζόμενοι τῆ χαλεπωτάτη πάντων βα'σάνω, μενομεν εν αυτῆ J numqvid eo spectat, quod ipsam aegratiui inena Chrysippiis λυπην, quasi λυσιν, solutione ni totius hominis, appellata in ptitaret Z4 8. S. καΘικνῶτ ηομ γάρ οἴμη ηομ τῆ σωματος τὸ πάχοςJ Hanc ρησιν ob id asterisco notatam, quod earn ab interpunctione, aliisque villisi laborare palam esset, vetustis MSS. Ciniri nihil rei ius et sanius ra- praesentantiinus. Interpres τὸ καθικνειν , quasi tu minibus officeret, deturbatiit, et πάχος approbRuit.
668쪽
Quis autem medicina in tempestiuam, a πολυμαλπίσω IL Casa ubono huic vulneri ad la ibitam, lubens non admittat 3 qua interpungit post Θεαμα, et exploso in redundanti, το πάΘος, unde repultu in vi hi erat a πόχος, restituit, ut noc Dionis vecta sonent: Nam haesi opinor, animi assectio ad corpiιr puOpse imum pertinet. Id ita esse chlucide admodum Maxinaus Tyr. serenone Iaudato, ostendit his luculentis verbis: ψυχης γοῦν καμνίσης λύπο, συγκάμνει το σωμα, κm ὐποτήκετα ' τουτο μεν , εκ των οφθαλμων ἀπολωον δάκρυα ' σῖτοδε, παν ωχραινόμενον, ἰσχναινόμενον ' οποῖα - ἐβἐρώτων λύπ- ἀπεργαζον ου' η οια πενίαν τρυχω- σεις, δια πένθη ἀκομμIM, Animo certe aegrituine assecto, eorpus una laborat et sensin tabesit: paraιm ex oculis latradimas effundens: paraim pallore insectum et macie eonsectum. Idcimo, carasi ta es negritudo, inquit Tuli. habet enim tabe n. truciatum, a frationem, foedistatem. αἰσχρον Θεαμα, imo οἴκτιτον. Etiam Solis fiolio, patris ipsius luce in 'uno ob hanc pestem, Refugere ocmii: torpus maeis extabula: erapnae peredere humore exsangues genas ISitu nidoris barba pedore horridaristono infuseat pectiιs illuuies sis m. 4 9. 2. Ἀλιο τοι το προσδεκαν αυτο,κ.JSic Tanta ius apii I Pindarum, s. Ulyinpion.
eαμυΘίαν ' ἀνουτον γαρ το πρῶγμα'-λυπηρόν ετινὰ βίοri Haec recta eli interpunctio et sana lectio,
qua in nunc e Regio o d. expressimus. το αν νυτον Probum es, ut apud Linum Poetanti: 'Pάδια παντα Θ εου τελέσα ,-αν νυτον ἡδέν.
669쪽
suspicaretur tarnen sorte aliquis, non alienum a mente Diotiis fore ἀνιαρον, cui assine est λυπηρόν. IO. Οὐδεν γάρ εS ιν αυτω δεινόν' ἀλλά υ πο της Jo-ξης κομ της ἀσ&ενείας της ημετέρας γίνεται τοιουτο IInterpres legerat sinν γάρ δει πάντων δεινόν. equidem malim scribere ουδεν γάρ ετιν αυτων δ. ne napo των δυσχερων. Scholio graphus ad χρησομάθειαν notat et Ταράττει την ψυχην των πολων ουτα πράγματα, αλ λα τα δόγματα περὶ αυτων. Lucretius 1l. clusar lintridicula liaec, ludibriaque omnia, quae soria idantur,
Nam seluti pueri trepidant, atque Omnia metu In tensi is metuunt: se nos in lute liniemur Interdum, nihilo pιae sunt reretuenda, magis
Ouae pueri in tenebrispavitant, Avunipse futura. 3. 'Αω τώτου μνημονεύουσι , δυσχερους ἴσης της μνημης I Regius: άώ τῖτο μνημ. si citctura saepe
Attici oratores utuntiar. Caeterit m το δυσχερες της
μνημης secit, cur Themistocles pollicenti cuida ira, se artem ei meri oriae tradituriam, responderit, obliuisci se malle discere. i s. 'Ομοιον δη τι πάσχοντες τοῖς παιδίοις ' ηπι γαρο εκῶνα τῶ πυρος ἄφασΘ- προΘυμῶτ ' καίτοι σφόδρααλγῆντα ' καν άφος, ἄψεται πάλινJ Nao georgias dubio procul aliter interpulixerat et: legerat αλγοῦντα εξάφης, reclamantibus libris excusis, et membranis Reg. eccur vero in probentus καν αφῆς. Siquidem Constat, pueros etiam adustos, ad contingendum lignein, si per miseris, itemn accedere, ex Iovis Hesiodii minis.
Fictilin ab Aesopo de Satyro .amplexante ignem reeens
670쪽
aettaerea domo sit biluctum a Prometheo, apud Pluistarch. De utilitate ex inimicis percipienda: του Σατύρου το πυρ, ως πρωτον ωφθη, βουλομένου γλπι κωπεριβαλῶν, o Προμ1Θευς, τραγος, γένειον ἄρα πεν Θησεις σύγε ' καίει τον αψάμενον, άλα φως παρέχει κομ Θερμότητα. 46O. 4. κοον εμπέσύ ση, μη Aiκνεισθα J men. da vel coeco conlpicti a. Seribo, καν ἐμπέσύ τι, μ. mox ἀλα διανοίας ἰσχυρας ἐς χρέα. in Regio seri' bittir: αλ α μηδενος διανοίας ἰσχ. quid ἀτοπωτερον λ Sed fortean reponeiicium : αλα μήν τινος λαν. 462. I. Tαυτην κτησαAE την συναμιν παρα της Mηδείας, τουτέτι της ὐρονησεως, λαβονταJ Ductum a notione no ininis Mηθεἱας, παρα- το μηδειν, το βουλεύε- σθα , a consilio et Kgaritate: si luidern μήδεα etiam dicuntur βουλεύματα. quare Hesiodus inter in nrotta. les Medeam collocat in Theogonia, ut Idrae, id est scientiae, filiam, Solis φαεσιμβρότου neptem. Pindarus etiam IV. Pythionicarum, α Θάνατον τόμα, Os nommortale sonans, ei dein tribuit. Apollonius III. Arg.
Summa huius sermonis luculentior a Scholio gra-tho adscripta est, quam exstat apud Photium, ut vides: ουτος ο λόγος το της πλεονεξίας πάθος, ως σηπεδόναψυχων, οιποξύεσθαι sάση σπουδν παρεγγυα. Haec oratio, Auaritiae, arulae seu plus habendi amoris, asse. sum indomitum perdomare , et ontem hane animi ta-riemue detergere et eradere omni studio et contentione adis hortatur.
62. vlt. 'Eπεὶ δε ουχὶ την ἄγνοιαν ὐμας των αγα- Θων η, των κακων τοσουτον ὀρω λυπῆσανJ Non est eunctandum ita scribere. Hoc a Lacedaemoniis lega-