장음표시 사용
671쪽
tis obiectum Atheniensibus, eops , psae rem Usent sed facere nolle; quod cinda in e ciuibus grandi natu in
theatrum venienti in nragno consessu loeus ab iis nia sequani datus suisset r νγ τω Σιω , ἴσασι μεν οι ΛΘηναῖοι τα καλα, ου πράσσουσι ia. Demost lienes idein ciuibus suis vitio vertit: τα πλείω εκπεφευγέν αὐτους, B τω μη συνιεν , αλα τω μη βώλεσθ' ποιων τά nοντα. Idcirreo Leno carpebat Hesiculuna, quod eum Praestare aliis, pratra Hyre ingenii esse caneret, qui omnia videret, quae in rein essent: Ουτος μεν πανάριςος, ὁ ς αὐτος πάντα to σει Φρασσάμενος τα κ' ἔπειτα , ἐς τέλος ῆσιν αμε=ω. illuni autem, qui recte monenti obtemperaret, in se- eundis consistere: ' . ἘσΘλος δ' αυ κἀκεινος, δς ευ εἰπόντι πίθητα .at enim huic, non illi, πρωτεια palma inlue deberi. Aristotel. I. Q. Nικ. mitionem huius πειθαρχὶς μ απειλώις docet, itemque vim τῆς λα του λόγου παρακλήσεως, cuius μεγαλην ωφέλειαν hic Dio proponit: ἐν το ψυχῆ νομιτεον τι ειν παρα τον λόγον,εναντιώμενον τουτω καμ αντιβανον ' λόγου δε - τουτος πταέ μετεχων' πειθαρχει γῆν τω λόγω τω του εγ-
μνυει risu ἡ νουθέτησις, κω πασα επιτ μησίς τε κειπαράκλησις. Galentis περὶ διαγνωσεως-Θεραπεἱας των is ἐκάτου ψυχῆ ἰδἰων παΘων, ex Antonii Epic rei Commentario περὶ της τοῖς ἰδίοις πάΘεσιν ἐφεδρείας,
pr denter declarat, quemque de his tribus ad n Onendum esse, I. ἔτι - αυτοὶ πολλά παραπλησως τάχαλοις αμαρτάνομεν. a. ενIοτε D, οπως αν τις εκαςονων αμαρτάνει διαγινωσκy. 3. ηαμ πρ/ὸς τύποις, οπως αν τις εαυτ οῦν απαγύ των αμαρτανομένων ' ἡ δοκειμοι του λόγου παντος εἴν σκοπός' εκατον γαρτων προειρημενων α ης- ετι ηει περιττὸν , ει
672쪽
SCHOL. ET COI L. IN DIONEM. 667
μη πρὸς τουτον ἀναφέροιτο. haec otnter castigata, Dioni facula in praeserent. Porro boni et mali ignorantiani hominen non tanisimn perturbare et moerore afficere, quod λυπειν hic dicitiir s ed etiam inagna securitate fraudare, et nullius pretii, omni uim te abiectulimum reddere, Io. etiam Uirysostonuis pronunciat III. concione in Gen. πως ήκ ἄτοπον. ρωγας μεν κm πρόβατα εἰδένη. ποία μεν
αὐτοῖς βοτανη χρησιμος, ποια δἐ όλβρια, η 3 μη πῶσιν αυτοι ἐπιήν τοῖς φανομένοις, άλ' ἔχειν την διώγωσιν, εἰδένα0 σαφως, τί μεν αυτοῖς επιβλαβες.τI δε ωφέλιμον ' τον δἰ ἄνθρωπον τοσαύτης ἀποτερῶ. Θ της ασφαλείας. ει γάρ μη τοῦτο ῖχεν, ἡδενὸς αφιος ην, ἀλα-ευτελές ρος πάντων ὐπηρχε' πολ- λω γάρ οειρετωτερον ην αυτω εν σκότω διαγειν, κο τους οφθαλμους εκκεκόφΘ , ηαμ τῆ φωτος ἀποςερῶσΘολη μη ει ἐν , τι μεν καλον, τι δε πονηρόν. εάν γάρ τλτο ἀνέλης μης τυ ημετέρας , πλαν την μην ημωνάνδεες, η πολης συγχύσεως πάντα ἐνέπλησας ' του το γάρ ἐςιν, ῶ των αλόγων δ αφέρομεν, ηπι ω των θηρίων ἀμείνους ἐσμὸν, το κακίαν ηπ άρσην εῖδέν , mi επιγινώσκειν τα. πονηρὸν κα καλὸν ποιῶν. Haec non vulgo trita, emendatius άφΘόνως hic apponere non piguit in gratiam φιλοχρυσοτόμων. Idem Chrysost. quid et viale sit apud nostrum Dionem hoc in loco, μη πείθεσΘ διαλογισμοῖς, μηδε ακολουΘῶν ας εχομεν αὐτοι δόξαις sic enim scribendum passeris solitudine indicat in quadam ἀνεκδότω ad Antiochenses urbe afflicta perturbatos: πειΘωμεθα διηνεκως λογιζόμενοι,oτι. καθάπερ του τρουθου των πτεσων ἴφελος έδεν υπὸ της παγίδας ἁλόντι ' αλ' εἰκη κη μάτην πτερύσσετ E τω κ σοι των λογισμων ουδὸν ἔφελος, εάν κατά κρατος
υπὸ της πονηρῶς ἔπιθυμίας ἀλως. διῶ τοῦτο πτερῶ τοῖς τρουθοῖς, γνα εκφύγν τάς παγὶδας ' διἁ τῖτο λογισμοὶ τοῖς ἀνΘρωποις εἰσὶν, ἴνα ἐκφύγωσι τά ἀμαρτη
673쪽
ματα. Age Vero elimiem benigns auscultentiis Dioni Clirys concinei tem, in his, μεγάλην ωφέλειαν ἡγῆμαι το συνεχως ἀναμιμνησκειν κm λα λόγου παρακα- λε ii, cle utili Mis et fultitaribus in chil cartalis: Παλιν ωας kπὶ την αυτην παραίνεσιν o λόγος ηγαγεν καίτοι γ ἐσπψρας συνεταξαμην ημων τη αγάπν, ως ουκέτι περὶ της εντολης ταυτης περὶ των ορκωνὶ ερω, δα τό παίσαντας εμπροσθεν ημέρας ἀρκουντως περὶ αὐτης διαλέγεσθαι. αλλα τί παθω; εως xv nu κατορΘώσαντας, ουςέγω της συμβουλης ἀποσχεσΘ επειση κ Παυλος Γαλάτας λεγων ' Ty λοιπὼ κόπους μοι μηδεἰς παρεχε.τω ' πάλιν αυτοῖς Omver συγγενόμενος κη λαλεχθείς τοιαυτα τα σπλαγχνα τα πατρικά καν εἰ-πωσιν ἀφίτασΘ , ουκ οἰφίταντη, εως αν ἰδωσι σω-Qρονισθίντας αυτοῖς τους παῖδας. Liceat iis chio quo gmittin facere, quibus Graeca vialectus non ita familiaris est. Rur-s ad eandινλι 1Dasonem sono nos a M. xit. Puamuis heri sub Desperam consitueram, noli amplitis de hoc eodem malidato quod iurare vetat apud vosesicere: quia fiyerioribus diebus abunde ea de re orationem habueram. Verum quo feror γ Donec emendator recteque asentes videro, non post um a consulendo temperare.
Nemo mihi posthac ni olestus sit: eum i s tamen ite. rum tonuersatur et colloquitur. Tanta vis es viserum afectuumqPe paternor m p tametsi abstinere et ab era profess snt, non absunt tamen, donee liberos noverint
ad 3nodestiani et bonam frugem conuersos. Audis coniseentum sanctissimoriam et iactandissimoriam viro man rhabe etiam vatern συνωθόν :
mum illud tibi, nate Dea, praepse omnibus unum Praedicam, et repetens iteras que iterumque vis
674쪽
463. 6. V1σπερ γάρ, οιμ , κρη τους ιατρους κρῆτους κυβερνητας ὀρωμεν πολάκις τα αυτά προστάτατοντας J Ut Ducu in , Reguna, In perii torturi, Gubernatorum, ἀρχόντων in genero προτάγματα, παραγγελἰ , παραγγέλματα , riui nihil , praecepta, iussa, dic lintur : ita Medentum quoque, quasi μεδόντων βίου. γατρός γάρ ανηρ πολων αντάξιος ἄλων, ex Honacri
RG astis gaudens datur aggredienda fucrustas; ut Medendi artem Apollo appellat in Sotcriis Papinii; in via l)lva videtur vitis monistrandi vel bo αντι του προσατασσειν, cum de Apolline et Aesculapio dixit: - radu se cingit ute re Paeonis, mons nisιesmul, parentpge volentes. Aristoteles II. Eth. ad Nic. scribit: τὼ εν πράξεσιτα συμφήροντα ἡδεν ήςηκος ἔχειν, οἴσπερ Θουῖ τα ἰγιει- να ουτε υπὸ τεχνην, ουθ' υπὸ παραγγελίαν ουδεμίαν
nihιl stabilitatis habere, ac ne salubria pιIdem: itaque neri pie sub artem, nepιe sub praeceptionem ullam eadere. Haec Dionis se latentiae repugnare videri possent ; sed ideiri philosophus subiungit: δ αυτὴς αει τους
πραττοντας τοι προς το καιρον σκοπειν, ωσπερ
ἔπι της ιατρικης ἔχει - της κυβερνητικης. Par es, impiu, eos, pιi in actione versantvi , ea spectare, quae ad tetraus fiιnt, ut si in Meteina et in Gidernatrice. Nolui, a item haec e x eiusd. op. ἡ πατρικη πρότα-
η ἐνος ἀναρος, μη βασιλέως οντος, η τινος τοιουτου. Paterativulussonem fatιs virium non habere, neque necesstatem: nepta omnino uiri unius, nis Rex fuerit. vel aliqγis talis. Io Chrys. περι ηπιότητος, stiuina iussa, λόγια προεάγματα
675쪽
eου φοβερου βασιλεως vocat: Pio haee pertinent, Plaee coniectura sic emendavi: μη εαυτοῖς ἄδειαν δωμεν εις το παραβα Iνειν τω λόγια Κυρίου ' μη απελπισαντες, ως μη δυνάμενοι τυχῶν του καθ' όμοίωσιν Θεου, καταλίπωμεν τον ἀγωνα αλ η ελπὶς παρέτω, διατον προτάξαντα, δυναμιν χαριζόμενον επὶ ται προταχωντι. Praeclara: D. Augustinus XIX. Do u. Dei, cap. I . Imperant, qui coni lant; obediunt,pιssus consulitum taeteriim κυβερνήτην τα αλα προτάττοντα , Naucleriim iterantem n andata, Aristophanes in Ranis exhibuit . ubi portito rena Charontem fingit Dionyso, quem ferruginea subuectandum cITntra acceperat, stibinde iniungentem: Κάθιζε επὶ κωπην.
C. μsi iam agere nugas, tenens remum. ag
desiis, si iam his consona Aristoteles en tinctet lib. II. Eth. αλ' οἱ πολοὶ ταῖτα μεν ου πράττουσιν ' επὶ δε τον λόγον καταφεύγοντες. οἴονται φιλοσοφειν, ψ σως EσεσΘαρ σπουδοίἰοι' ομοιον τι π Οιουντες τοῖς καμνουσιν, οιιαTζων ακουουσι μεν εχτιμελως, ποιουσι ἡ ωΘεν των
676쪽
SCHOL. ET COIT. IN DIONEM. 67r
προταττομήνων ' ωσπερ ἔν ουδ' εκῶνοι ευ εξουσι το σω- μα, ουτω Θεραπευόμενοι, ουδ' ουτοι την ψυχην, ουτω φιλοσοφῶντες. radunt sane multi operam, qui se ad opus non eoiserisnt: sed emin adsermonem confugiunt, phit phari se autumant, et se fore, ut proti euadant. In pso
' odi homines ignava opera et phiilosopha sem
εξ Epictetus dictitabat, philosophos esse huiuscemodI,
ἄνευ του πράττειν μεχρι του λεγειν ' factis procvI, Der. His tenus. Laudatur vero iure a Gregorio Naae. ἐντωσω την πληγην της χαλάζης, et sapiens perhilaetur,oτις οMγαι μεν περὶ ἀρετης φ έγγεται, πολα δε οῖς Κνεργῶ, δείκνυσι ' το ἀξιόπιτον τω λόγω του βιου προτίθησι ' κρεισσων γαρ ευμορφία Θεωρουμένη της εν λόγω ζωγραφουμενης --σοφία άχ ἡτω λόγω λαμπρυνομένη, η λα των εργων ελεγχομενη. be hae
oris et cordis, scientiae et vitae, dictoriamque et sa-ctorum consonantia perorabimus pro Dione cum Arist.
X. Eth. εοίκασιν ἔν οι αληθῶς των λόγων, ου μόνον πρὸς τό εἰδοπι χρησιμωτατοι εἶν , ἀλλά κρη πρός τον βίον ' συνωδοι γαρ ἴντες τοῖς εργοις πιτευπταθ' διὸ προτρεπονται τους ξυνιεντας ζον κατ' αυτάς. quid verbiis sapienti opus est spectatur agendo. 464 9. Τα γῆν φλεγμαίνοντα των σωμάτων λευΘυς εκε κε πρὸς Την πζωτην καταιόνησινJ Athenaeus l. l. de balneis et lauacris Hori ericis ad leuandos labores explicat hos versus ex Odyss. X. Aὐτὰρ ἐπειδη ζέσσεν ἴδωρ ἐνὶ οἴνοπι χαλκω, Ἐς ρ' ἄσαμινθον εσασα, λο - τρίποὀos μεγάλοιο
677쪽
Θυμ ρες κερασασα κατα κρατος τε ωμων, ΟΦρα μοι - καματον Θυμοφθόρον εἰλετο γυίων. de adspersionibus, quae capiti sit peransi ridebantur, ut sit Fτερος τρόπος καματων λύσεως εκ των κατα κεφαλης καταιονησεων. Eti statim iis in IV. Odyss. Miar
sint salu ueή, expo ait: λυμ δε καματον υ καταιόνη σις ἡ κατα κεφαλης' - γαρ εμβαψεις, περικεχυμένου πάντοθεν τῶς πόροις τῶ υδατος, φραττουσι την των
ἱδρωτων εκκρισιν ' καθαπερ αν εἴ τις ηυος εις ἴδωρ βληθν ' λέξεισι γαρ ουδεν, εἰ μῆτις αυτὸν μετεωρίσας, ἀναψυχην τοῖς πόροις ηομ διέξοδον εα τα εξω παρα- r. Vnde Pindaricum naelos 1. Nemeoni c. οὐ Θερμον ὐδωρ τόσον
Μαλθακα τεύχει. Γυῖα, τόσσον ευλογία Φὀρμογι συνάορος. Hesychitis: το καταονῶ, καταντλει' κατα νη-
λεν, ἔπιθευ. qua mente vixit Virg. Onerare: mna, bonus quae deinde cassis onerarat Acestes. Quod auteni τοῖς Oλεγμούνουσι των σωμάτων conserat
η καταίνησις, Galenii, allei titur, cum concedit, την ίλεγμονην rari καταντλῶν η καταπλαττειν - σχαζειν. Definitur alitem φλεγμονη in votem me
Lex. MS. ὁγκος πυρωσης, συρρυέντων επὶ το ασθενες μεζος των υγρων, κm τν παρα φύσιν Θερμασίαι φλεγόντων το πεπονθός. dicitur etiam φλόγωσις et φλογμμος apud Psellulara et Galenun .pen. 'H πλεονεξία δε μέγμίν ετιν αυτω τινι κακον, λυπῶ δε ηπι τους πέλαςJ propterea αδικος, iniussu πλεονέκτης, Amiso t. non inarii r περὶ τα αγαθα ου παντα, αλα περὶ ρσα ευτυχIα κμ ατυχία ' α εςι μενα πλως αἰει αγαΘα, τινὶ d. ἡκ αεI. Hinc Iuvenal. X.
678쪽
Euertere domos totas optantiariu los Dis faciles.
atqui ex eodem philosopho, πλεονέκτης ἔκ το πλέον αὐρῶr , α λα-το ἔλαττον ἐπὶ των α πλως κακωὐαλ' οτι σοκῶ - το με ζον κακον , αγ- πως εἶναι. nihilo ininus a Theolo2ur, cluoque ex sententia Aposto-Ii πλοονεξία definitur, η υπὸρ της ἐπιθυμίας τοῦ πλείονος βλάβη. Menandri autena verba Paene translcra. psit Dio ex his senariis :Πλεοvεξια μέγιςον ανθρώποις κακόν Οι γαρ -οντες προσλαβῶν τά των πέλας,
Τα δ' ἴδια προςιθέασι τοῖς αλλοτρίοις. Habendi amor mVnum malum es mortamus: Nam qui volunt vicini opes addere fιis, Vim ferunt repulsain, et hinc Derfa Dite Frequenter ahenis fua assiungunt bona, 46s. a. Τί της κακἰτης δαιμόνων εφυση, Πλεο
Aia Paro sae niore et lege, quod Euripides in Phoe nissis de ambitione eminani gloria scripserat. - ἐφυ- σπι φιλοτιμίας, id alaaritiae Dio accommodat, stippo. sita voce πλεονεξίας. Scholiastes certe Eurip. το τηρ φιλοτιμίας ονομα μέσον hic Vstirpari putat ἀντὶ τυ φιλοδοξίαι. An haec gerin ana Euripidis lectio est, quam Dio repraesentat y quam εὐακόλουθον sit, ex adiunctis et e flectis, quae subiiciunt tir pei spicuum est: id quo probat a stor, ἐν si τουτοις ἀπαντα ἔνετι τα συμβαίνοντα εκ της πλεονεξίας. quod ex eodem Tragico alita frenatur: Οςις γαρ επὶ τω πλεῖον εχειν πέφυκ ανηρ, οὐδεν φρονῶ δικαιον, ουδὲ βουλεταμ, Φίλοις τ' ἄμικτες ἐςι πάση πὸλ -
679쪽
Ἱσον Uμηρειαις άn-ις χάρισι. Scito, tibi aeternum esse dectu, tellure sub imo, Giιale fui it vatis Maeonidae genio. Eius tot esse testimonia, quot versus, ut dixit Tuli. cum ex aliis, tum ex laoc naarinae inuectivae in aua. ros et anabitiosos genere, paret. . etenim quain alienus ipse utroque vitio suerit, ex eo collige, quod XL. arg. talenta ab Archelao Rege sibi recens in Macedoniam proseito dono data recusauerit , et succensenti, quod renueret, obstiterrit, vi ex eius ad Archelaum epistola constit: το μεν ἀργυριον ἀνεπέμψαμεν σοι πόλιν, οπερ ημῖν 'Aμφίας εκόμιζεν ' ου δόξαν κενην Θηρω- μενοι. et ex alia a d phisopironte in. 466. I O. O αυτος ποιητης ου φησιν εν τοῖς Θείοις δη πλεονεξ ανJ in his nimiriana Senariis: Νυκτος τ' αΦεγγες βλέφαρον, ηλίου τε φως Ἱσον βαδιζει τον ενιαύσιον κύκλον Κῶδιτερον αὐτοῖν φθονον εχει νικωμενον.
680쪽
Noctisque fsae palpebrae, soli se lux,
Aepso annuum ci/rrunt per Orbem tramue: Nee alterum liuore Dictum ab altero est
auo spectat et illud Plio cylidis:
Eι γα. ερις μακαρεσσιν ἰην, ουκ αν πόλος ες .Lauin sis I mir esset, non flaret Olvmpus. vlt. χσπερ του λκίου - του πλεονεκτειν μηδένα μηδενὸς, τώτων εἰρημενωνJ in Regio non aliter, nec in istegrius scribitur, sed aut ελειπτικη φρασις est, ἀντὶ τῶ ενεκα του 1 aut, Vt bene et acute Is. Casau bonus Conucit, ως υπερ τ. nee obest το μηδενός, quod μηδὲ - να sequitur non inconcinne; et gignendi casu τοπλεονεκτεῖν, Vt πλέον εχειν, gaudere quid mirum Θcum gignere et eo inparare, quani dare, malit. 469. 2. Ἀρκαδ-ν μ αιτεῖς, μέγα μ αἰτεῖς, g ποι σή Apud Herodotum in Clio; scribitur etiam - ουσέ τι δωσω. meminit Tullius ad Attic. IV. mox de Tegea enaenda: τὸ γάρ ἰσχυρόν της Ἀρκαδας, μέγιτον, ἀτ' ην. hoc OFFidum H aiae Daliciun et ma
IN XUIIL DE EXERCITATIONE INDICENDO.
73. D. Solonem Athen. legislatorem innuit his verbis: των παλαιων οἱ αριτοι, s μόνον ἀκμάζειν μαν- Θανοντες, αλα ηαμ γηράσκειν σφασκον. clutat enim aliud profitetur Solon hoc verriculo omnium Or. trito 3 Γηρασκω δ' αἰει πολα διδασκόμενος. Perpetuo dsens plurima, so senex. 8. Nullus inter rogationis usus hic est, ἔτι με πζος την διάνοιαν ταυτην κώ τὀ γχείρημα χρησιμον V v a sinu