장음표시 사용
101쪽
spiti iridatis suasu Agesilaus in Paphlagoniam prosectus cum tye rege init societatem: cui matrimonio tui agit spithridatis filiam. Hiberita constituit Dascvlli. Hic quum Herippidas praedatum egressus Spitliridati res captas abstulisset, Ilic noctu cum suis clam ad Amaeum abiit. Mox Apollophanes Cygicetius, lio spes et Pharia abazi et Agesilai, perfecit, ut hi venirent in colloquium, in quo Pliari abaetus
hanc tulit con sitionem, ut si a rege Persarum alius cui iustam imperio si1biiciatur. cum Agesilao societateui faciat. sin ipsi sumulum in1- pertium committatur, selluna strenue cum Agesilao gerat. Delectatus eius oratione Agesilaus spopon diu se statim ex eius uulone abiturum, et concessit in campum Tlaebes. Sed quum magna moliretur adversus regeni, revocatur domitin ad defendendam patriani.
1 o δὲ 'Aγησίλαος ἐπn αφίκετο αμα μετοπωρω εἰς την του Φαρναβάζου Φρυγίαν, την μὲν χωραν λαε καὶ ἐπόρθει, πόλεις δὲ τὰς μὲν βία, τὰς δ' ἔκουσας προ 2 ελάμβανε. Λέγοντος του Σπιθριδάτου, ώς, ει ἔλθοι
προς την Παφλαγονίαν συν αυτψ, τον των Παφλυγμνων βασιλέα καὶ εἰς λόγους αξοι και συμμαχον ποιησοι,
CAP. I. g. 2. συν αυτ6 apud Steph. Et Leoncl. inclusum addunt B. C. D. E. F. Η. I. Selineid. Dind. - σύμμ. B. D. F. Dind. pro ξυμμ. CAP. I. g. l. Redii scriptor ad αμα μετοπωρωὶ anni 395. R. ea, quae gerebat in Asia Agesi- Ch.
102쪽
προθυμως ἐπορευετο, πάλαι τούτου ἐπιθυμῶν, τοπια στάναι τι ἔθνος ἀπό βασιλέως. Ἐπεὶ-ἀφίκετο εἰς την Παφλαγονίαν, ηλθεν οτυς 3κH συμμαχίαν ἐποιήσατο ' και γαρ καλουμενος υποβασιλέως Ουκ ἀναβεβηκει. Πείσαντος δὲ του Σπιθρι-dάτου κατέλιπε τω 'Ἀγησιλόφ οτυς χιλίους μὲν ἱππεας, διςχιλίους di πελταστάς. αριν δε τουτων εἰδως 'Aγη- 4σίλαος τμ Σπιθριδάτρ, Εἰπέ μοι, ἔφη, ω Σπιθριδάτα, Ουκ αν δοίης πιτ DI την θυγατέρα; Πολύ γε, ἔφη, μῆλ- λον η με ἐνος αν λάβοι φυγάδος ἀνδρος βασιλευων πολλῆς και χωρας και συνάμεως. Tότε μὲν ουν ταυταμόνον ἐῆqήθη περὶ του γάμου. Ἐπεὶ δ' 'οτυς ἔμελλεν 5 ἀπιεναι, ῆλθε προς τον 'Ἀγησίλαον ἀσπασόμενος. Ηρξατο δὲ λόγου ὁ Ἀγησίλαος παρόντων των τριακοντα, μεταστησάμενος τωρ Σπιθριδάτην, Λεξον μοι, Θη, ω 6πιτυ, ποίου τινος γένους ἐστὶν ο Σπιθριδατης; O δεἶπεν, ὁτι Περσῶν ουδενος ἔνδεέστερος. Toν δ' υών, η, ωρακας αυτου ἁς καλός ἐστι; IH δ ου μέλλω; και γὰρ ἔσπέρας συνεδείπνουν αυτω. Tούτου μέν φασι την γατέρα αυτου καλλίονα εἶναι. Νη Aί , Θη ο
πιτυς, καλὴ γάρ ἐστι. Καὶ ἐγὼ μέν, ἔφη, ἐπει φίλος γ
- τι ἔθνος B. C. D. F. H. I. V. margg. Steph. et Loonet. Dind. pro eo ἔθνος. 9. 3. D. ἀναβεβήκοι, E. Dind. ἀνεβεβήκει. g. 4. F. ὁ 'Aγησ. - καὶ anto χώρας adaun B. Schnoid. Dind. g. b. ηρξατο σὲ λύγου B., ceteri λόγου δὲ ηρξατο. .
g. 6. Dind. εόρακας. - συνεδ. B. D. Dind. pro ξυνεδ. - αυτον pro αυτῶ V. Dind. g. 7. συμβουλευοιμ' B. D. I. V. marg. Loonet. Dind. , ceteri συμβουλευσαιμ' vel συμβουλευσοιμ'. - Ρro vulg. παῖδα γενέσθαι, quia τουτουJ Da τούτο, τόδε, ἐκελτο sequentem infinitivum quodaminodo introducentibus v. ad oecon. XII, 10. Ασes. VII, I. g. 3. 'ΟτοςJ Do noe Paphlagoniae rege V. ad Agos. IΠ, 4, ubi Κότυς nominRtur. καὶ γάρJ etenim, quanquam enim. V. ad III, 5, 2: καὶ ου μεταλαβόντες.
g. 6. ἐνδεεστεροςJ detorior, scit. γένος vel γένει, ut esto, I, 23. et os δ' osόνJ Μεγαβάτην. V.
g. 7. ἐγὼ μέν J ego quidem. Duiligo i by Corale
103쪽
δυναται τιμωρεω θαι, ουτω καὶ φίλον ανδρα ευεργετειναν σύναιτο. νόμιζε τουτων πραχθεντων μη κεμνον αν σοι μόνον κηδεστην εἶναι, ἀχλα καὶ ἐμὲ καὶ τους
αλλους Λακεδαιμονίους, ημῶν δ' ηγουμένων τῆς Εὐ9 χάδος και την ἄλλην Ἐλλάμ. Καὶ μην μερολειοτέρως γε σου, εἰ ταυτα πράττοις, τίς αν ποτε γήμειε; ποίαν γὰρ νυμφην πώποτε τοσουτοι ἱππεῖς καὶ πελτασταὶ καὶ 10 ὁπλῖται προυπεμψαν, οσοι την σφὶ γυναtκα εἰς τον σὸν OH- προπέμψειαν αν; Καὶ ο ειυς μήρετο, Aoκου-α δ', ἔφη, cs 'Aγγί ε, ταυτα -ὶ Σπιθριδάτη χέροις;
Μα τους θεους, ἔφη ὁ Ἀγησίλαος, ἐκεῖνος μὲν ἐμέ γε-κ ἐκέλευσε ταυτα λέγειν ' ἐγὼ μέντοι, καίπερ υπε 11 χαίρων, ἄταν ἐχορον τιμωρῶμαι, πολυ μδεχον μοι δοκῶ ηδεσθαι, ὁταν τι το* φίλοις ἀγαθὸν ἔξευρίσκω. TrB. habet παῖδαν γενέσθαι. Gail. maluit παχ' ἄν γενέσθαι, Portus παῖδα ἀγαγέσθαι; παῖδα ἄγεσθαι dedit Dind. a coni. Maria invii Eur. Suppl. 1064. - Μarg. Looncl. ώς pro Oς. g. 8. Oτι antis ωςπερ ex eodd. Solus B. servavit. - αν, in deest, alia ante, alii post ἄνδρα, Dind. post εὐεργετεῖν inseruit. - F. μη 'κεῖνον, Dind. μη ἐκεῖνον. l. s. A. E. F. edd. Vett. Om. σου. g. 10. ταυτα καὶ M. B. D. F. I. Dind. pro καὶ M. ταυτα. - ὁ Ἀγησίλαος B. D. H. I. Dirid. pro vulg. ἁ κότυ, quod Sehneid. mutaverat in ωπιτυ. - ωπερχαίρων A. B. C. D. E. F. H. Inargg. Steph. et Leones. Selineid. Dind. pro υπεργἰρω.
ευγενεστατου non minus quam ad δυναμιν ἔχοντος τοσαύτην. g. S. ευισθι - oz II Non so
lum ubi interpbsita est illa asso- orandi formula do qua v. ad III, b, IIὶ, sed etiam ubi antecodi orationi, velut V, I, 14, omittitur ora. Quaro lubito an h. i. delenda in particula. μη κεῖνον I De scriptura v.
ad I, I, 28. 6, 14. q. s. καὶ μήν J V. ad III, R
δοκουντα δ'J De particula δέ in interrogatione posita V.
l. 11. τι o. ω - os J Ds hae formita cum indieativo praesen tia vol aor sit iuncta ad 8xprimendam vividam exhortationem v. ad Hier. 1, 3 ot ad Commoni. III, 1, 10: τί οὐν - σκοπομεν, ubi v. etiam Κue liner. Diuitiaco by Corale
104쪽
III. L. LENI C. LIB. IV. CAP. I.
ουν, s V, ου πυνθάν , εἰ καὶ ἐκείνω βουλομένω ταυτ' ωτί; Και Ουγησίλαος, τ', υμεῖς, s Ηριππίδα, και διδάσκετε αυτον βουληθηναι απερ ημεῖς. οἱ 12δη ἀνctστάντες ἐδίδασκον. 'Erria di diέτριβον, Βουλει, c V, ω Oτυ, καὶ ημεις δευρο -λέσωμεν αυτόν , Πολυγ' αν οἶμαι μῆχλον υπο σου πεισθῆναι αυτὸν η υπὸ των αλχων ε παντων. Ἐκ τουτου ση ἐκάλει ὁ ' γησίλαος τον Σπιθριδάτην τε και τους αλλους. Προςώ- 13των --ειπεν ὁ πιριππίδας, IJὰ μὲν αλλα, ω'Aγησίλαε, τὰ ρηθέντα τί αν τις μακρολογοίης τελος λέγει Σπιθριδάτης παν ποιειν δε ηδέως ο τι σοι δοκοίη.
Ἐμοὶ μὲν τοινυν, ἔφη, δοκει, ὁ υγησίλαος μέν, d 14 ιδ ριδάτα, τυχy ἀγαθῆ didόναι πιτυἶ την θυγατέρα, δὲ λαμβάνειν. Tην μέντοι παῖδα πρὸ ηρος -κ A
φ. I l. Dind. πυνθάνει. g. 12. V. γὰρ ἄν pro γ' αν. - Post μῶλλον om. ἔφη D. C. D. E. II. V. Dὶnd. - ἐκ τούτου δὴ B. D. V. et, monento Moro, Schneid.
σκοπωμεν - ἔ Butim. 6.139. I. I. Rost. . Inal. g. 119.2.6. Κ uelin.ῆ. ras. l. 6. Ceterum animadvertas, duas sententias in unam Esse contraetas: vis no , ut arcessamus eum et ut nos quoque
non solum Herippidas eum eo loqua inury Plurali ημεῖς modestiae causa utitur Xgesilaus. Nam rema erat eum Spuliridatolomai, xit mox fit. q. 13. προς ιόντων I Mil. αυ- τω .. V. in I, 1, 29. τὰ ἔηθέντα - μακρολο
νοίη J usuata dictio est τί δεί
105쪽
15 κατὰ θάλατταν ηδη ἄν πεμποιτο, εἰ M βουλοιο. 'Mτουτου δεξιὰς δόντες καὶ λαβόντες ἐπὶ τουτοις απέ
Καὶ ευθυς ο Ἀγησίλαος, ἐπεὶ ἔγνω αυτον σπευδοντα, τριηρη πληρωσας καὶ Καλλίαν Λακεδαιμόνιον κελευσας απαγαγεῖν την παιηα, αυτὸς ἐπὶ Λασκυλειουαπεπορ ετο, μ- καὶ τὰ βασίλεια Ρ Φαρναβάλ, καὶ κῶμαι περὶ αυτὰ πολλαὶ καὶ μεγάλαι καὶ ἄφθονα ἔχουσαι τὰ ἐπιτηδεια, καὶ θῆραι αἱ μὲν καὶ ἐν περιείργμένοις παραδείσοις, αἱ δὲ καὶ ἐν ἀναπεπταμήνοις τοποις,16 παγκαλαι. Περιεω ι δὲ καὶ ποταμος παντοδαπων
ἰχθυων πληρης. πιν δὲ καὶ τὰ πτ ὰ ἄφθονα τοἱς ὀρνιθευσαι δυναμενοις. Ἐνταυθα μ ν δη διεχείμαζε, καὶ αυτόθεν καὶ συν προνομαις τὰ ἐπιτημεια τη στρατιῶ.
g. 15. Βασκυλείου B. Dind. pro Βασκυλιου. - ἀπεππρευετο B. D. I. V. Dind. , F. ἐπεπορευετο, H. ἐπιπορευετο , ceteri ἐπορευετο. - A. C. eid. veri. θῆρας, Κ. θηρα pro θῆραι. - αἱ μὲν καὶ B. C. D. E. F. H. I. V. Dind. pro αἱ μὲν. - περιειργμένοις Schneid. Dind. pro περιειργασμένοις. - ἐν post αἴ-καὶ interseruit Dind.
g. 1Γ Η. παρειήεῖ pro περιέρρει. - C. ἐχείμαζε, V. καὶ ἐχείμαζε
pro διεχείμαζε. - C. D. edd. Veri. Om. καὶ post αυτοθεν ή utrismiue καὶ et anta et post απιτέθεν inclusu Μor. faustumque sit. Item Cyrop.
ἐδηJ iam nunc . Compstrant Anab. I, 4, 16. Cyrop. IV, 1, 2. 4, quibus locis haec significatio magis perspicua fit eo, quod Prae
senti tempori futuram tempus OP- ponitur.
g. Ib. περιειργμένοιςJ S ae-P1rΘ nusquam est περιεργάγ- σθαι, ne Po Ilucis quidem Iodo I, 160, ubi est τειχος περιειργά
σαντο, quem cum h. l. comparat To 1 Pius ad Suidam s. V.
Decessariam osae, intelliges ex 1is, quae docet Κuehnoros ad Comment. I, 3, 3: καὶ προς φο
λοος δὲ καὶ ξένους καὶ πρὸς την ἄλλην δίαιταν, cl. I, 4, 17: καὶ περὶ τῶν ἐνθάδε καὶ περὶ των ἐν
Αἰγυπτφ καὶ ἐν Σικελία. Non repetitur praepositio . ubi dyae
notiones in unam quasi Coniun,
ctae sunt. V. infra ad IV, 8, 3b. Diversa ratio est Ioci de Venat. IV, 9, quo vulgatam lectionem huius Voci tuori Horti inius
ponatur. - De particula καί in distributionibus cumulata v.
VII, 1, 46. Cyrop. I, l, 1. II, 2, 17. UI, 3, 67. VII, 1, 29. Oeeon. I, 17 ubi male non recepi τοὐς
μὲν καo. XIV, 4. Haso et alia congessis Hortlin. in Observ. crit. in X n. H. G. pari. H. P. IS.
πάγκαλαι J De hae sorana V. ad III 2, 10. I. 16. ΠεριέρρειJ De imperfecto v. Add. ad II, I, 21. et ad III, 2, I9.
δυναμένοιςJ Idem fere est quod ἐπισταμένοις. oecon. I, 15:τω δύναμέων ἀπο των ἐχθρῶν ωφελεισθαι , ubi paullo post τοῖς ἐχθροις ἐπίστασο αι χρησθαι. Ages. XI, 10: ἔν γε μην ταῖς ευ- πραοίαις σωφρονειν ἐπιστάμ ε - νος ἐν τοῖς δεινοῖς εὐθαρσης ἐ-
δυνατο εἶναι. De Vecue. V, 3. καὶ αὐτόθεν καὶ συν προνομαι ςJ Commeatum exercitui parabat partim ex eo ipsis loco partim e vicinis vel etiam rem -
106쪽
81χαιιβάνων. Καταφρον τικως δέ ποτε και ἀφυλάκτως 17 διὰ το μηδὲν πρότερον ἐσφάλθαι λαμβανόντων των
στρατιωτων τα ἐπιτήδεια, ἐπετυχεν αυτοῖς ὁ Φαρνάβαζος κατα το πεδίον ἐσπαρμένοις, αρματα μὲν ἔχων δυοθρεπανηφόρα, ἱππεῖς δε τετρακοσίους. οἱ δ' Ἐλ- 18ληνες ώς εMον αυτον προςελαυνοντα, συνωραμον ίς εἰς επτακοσίους ' ο δ' Ουκ ἐμέλλησεν, ἀλλα προστησάμενος τα αρματα, αυτὸς di συν τοῖς ἱππευσιν οπισθεν γενόμενος, ἐ-υνειν εἰς at τους ἐκελευσεν. Yὸς di τὰ 19 αρματα ἐμβαλόντα διεσκέδασε τὁ ἀθρόον, ταχυ οἱ ἱππεῖς κατεβαλοι ως εἰς εκατον ἀνθρωπους, οἱ δ' αλλοι κατέφυγον προς 'Aγησίλαον ' ἐγγυς γὰρ ἔτυχε συν τοῖς οπλίτaις ων. Ἐκ δὲ τούτου τρίτP η τετάρτοὶ ημε a 20 αἰσθάνεται Ο Σπιθριδάτης τον Φαρνάβαζον ἐν Καυῆκ si μεγάλν στρατοπεδευόμενον, ἀπέχοντα στάdia o ψεξήκοντα καὶ εκατόν, και ευνυς λέγει πρὸς τον Πριππίδαν. Γαι ὁ 'IIριππίδας ἐπιθυμῶν λαμπρόν τι ἐργά- 21
GAGθcii, αιτεῖ τὸν ' γησίλαον οπλίτας τε εἰς διςχιλίους και πελταστας αλλους τοσουτο 'ς και ἱππέας τούς τε Σπιθριδάτου και τους Παφλαγόνας και των Ἐλλη' ωνῆ. IT. Dind. ἱππέας pro ἱππεις. φ. 18. συνεδρ. B. D. Dind. pro ξυνεδρ. - ἐλαύνειν εἰς αντους ἐκέλευσεν B., ceteri ἐκελ. ἐλ. εἰς αυτούς. I. 19. B. C. E. κατέβαλλον. - F. V. Diri l. ώς pro ώς εἰς. q. 20. B. oui. καὶ RIito εὐθυς. g. 2 l. Anto λαμπρὸν inclusit ἀεὶ Solineid. , oin. B. C. D. F. I. V. Dind. - ἐργάσασθαι B. C. D. V. Dind. pro ἐργάζεσθαι.
tioribus regionibus, in. quas instrueto agmina praedatum alios mitte ιt. Hunc enim sen- sunt habet locutio militaris σὐν
νειν. Contra,rium esse temere Vagando fraIulentari apparot suum ex iis, quae Statim Sequun
tur, tum ex Anab. V, 1, 7: αλλά μοι δοκεῖ σην προνομαῖς λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια, ἄλλως δε μὴ
πλανῆσθε, ως σώζησθθ, ubi V. Kiae liner. Cf. etiam Cyrop. VI, I, 24. 6. 18. ώς εἰς επτακοσ ίουςJAd septingentos sera, et Dagesten 700. Item I. I9. V, 2, 40. et
g. 19. τὰ ἀθρόον J globum Graeeorum. V. ad Cyrop. VIII, IV ot 46, ubi opponuntur sil iἀσυντάκτους et ἀθρόους. κατέβαλονJ Fortasse EX B.
C. E. recipiendum ost imperfectum, quod ferri posse quanqua. mταχὼ antecedit ot κατέφυγον Sequitur, videbis ex adnotatis ad
o. 2l. πελταστὰς ἄλλους τοσούτουςJ i. e. ἄλλους τοσούτους πελταστὰς ἔντας. V. ad Cδ-rop. III, 2, 3r τοξόται εἰς τους μυρίους καὶ πελτασταὶ ἄλλοι το-
107쪽
XENOPHONTIS 22 οποσους πείσειεν. 'Ea ὶ- λέσχετο -τφ, 'καὶ αμα δεα ρ καλλιερησάμενος κατέλυσε την θονίαν. --τουτου δειπν-αντας παρηγγειλε παρειναι πρόσθεν του στρατοπέδου. Σκότους γενομένου ουδ'
23 οί ημίσεις λάστων ἐξῆλθον. πιπως μή, εἰ αποτρέποιτο, καταζελφεν αυτου οἱ αλλοι τριάκοντα, ἐπ
24 ρευετο σὐν ς εἶχε δυνάμει. Aμα δὲ τύ ημέρα ἐπιπεσωντς Φαρναβάζου στρατοπεδεία, της μὲν προφυλακης
-του Μυσων οντων πολλοὶ ἔπεσον, αυτοὶ δὲ διαφευγουσι, τοφστρατόπεδον αλίσκεται, καὶ πολλα μὲν ἐκ
πωματα καὶ αλλα δη οδα Φαρναβάζου κτήματα, προς 25-τουτοις σκευη πολλὰ καὶ υπογγια σκευοφόρα. Aia γὰρ το φοβεῖσθαι, si, ει που κατασταίη, κυκλωθεις πολιορκοῖτο, ἄλλοτε αλλύ τῆς χώρας ἐπyει, ωςπερ οἱ νομάδες, καὶ μάλα ἀφανίζων τὰς στρατοπεδευσεις. 26 'Eπεὶ δὲ τα ληφθέντα χρήματα ἀπήγαγον οῖ τε Παφλα-
g. 26. Verba ἐπει-τὰ ληφθέντα χρήματα ἀπηναγον or τε Πα-
πείσειενJ porsu Laisset, h. e. Permissumam se esse sperat M. g. 22. υπέσχετοJ Agesilaus. Do subiecto non indicato v. ad
IV, 2, 4. 5. 20. os ἡμίσειςJ v. ad
2: τοὐς ημίσεις - τῶν πεων, ad oecon. IV, 8. India ad V, 3, 2. ἔκαστωνJ τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν πελταστῶν καὶ τῶν ἱππέων, quos adessa iusserat. q. 23. os ἄλλοι τριάκονταJ V. ad III, 3, 8. Herippidas enim ipso est tricesimus. V. l. 11.
But tui. g. 143. 14. Rost. l. 177. 3. adn. 2. c). Κue liner. g. 332. o. l. 24. ἐπιπεσών J Oratio ἀνακόλουθος, Mao vix pertinet ad id genus, quod exemplis illustravi ad II, 3, 54. Ηio enim attractio quaedam officit anaeoluthiam. Etenim quum primum di oturus fuisset seriplar ἐπιπεσων - πολλους κατέκτεινε, deinceps Postquam animo conoepit soquen- verba αυτοὶ δὲ διαφευγουσι, ut duo membra sibi opposita pariter formarentur, scripsit πολλοὶ ἔπεσον τῆ - στρατοπε i. B. τῆ χώρs του στρατοπεδου, quod versum praeter h. l. Mud reoEntiores demum scriptores reperi
αυτοὶ δέJ qui erant in castris ipsis.
Pharnabazum habuisso erodibilossi, Vel accuratius: Pharnabazo tam diviti et magnifico homini)convenientia; nam adiectivi paeno notionem h. l. asciscu; οῖος. Perperam autem Dindor fluasoribendum conset καὶ ἄλλα ota δ', comparaus V, 2, 9, ubi ota δη est ciuemadmodum quidem, καὶ vero pertinet ad verbum finitum. Seu h. l. particulae καὶ - δή, ut solant, intendunt verbum interpositum.
σόαι J Senisntiarum cohaerentia haeo est: Non nisi Spithridatis calliditata at Horippidae prudentia ae atronuitate factum ΘSt, ut castris Pharii abagi potirentur:
etenim metuens, ne, sicubi subsisteret, circumdatus obsideratur - eastrR, quantum poterat, Oecultabat.
108쪽
83γόνες καὶ ὁ Σπιθριδάτης, υποστήσας πιριππίδας ταξιάρχους καὶ λοχαγούς αφείλετο απαντα τόν τε Σπιθριδάτην καὶ τοὐς Παφλαγόνας, ἶνα 6η πολλὰ ἀπαγάγοι τα αἰχμάλωτα τοῖς λαφυροπώλαις. Ἐκεῖνοι μεντοι 27τaυτα παθόντες Ουκ ηνεγκαν, αλλ' ἀδικηθέντες καὶατιμασθέντες νυκτῖς συσκευασάμενοι φχοντο ἀπιόντες
εἰς Σάρδεις προς 'Αριαῖον, πιστευσαντες, ὁτι καὶ ὁ Αριαῖος ἀποστὰς βασιλεως ἐπολεμησεν αυτῶ. 'Aγησι- 28 λάω μὲν δη της ἀπολείψεως τοὐ Σπιθριδάτου καὶ του Mεγαβάτου καὶ των II αφλαγόνων ουδὲν ἐγένετο βαρυ-
Πν δέ τις ' πολλοφάνης Κυζικηνός, ἴς καὶ Φαρνα- 29 βάζω ἐτυγχανεν ἐκ παλαιου ξένος ων καὶ 'Aγησιλάω-τ ἐκεῖνον τον χρόνον ἐξενώθη. Ουτος ουν εἶπε προς το νυγησίλαον, ως ολιτο συναγαγε iv αυτψ αν εἰς
λογους περὶ φιλίας Φαρνάβάζον. Σὸς δ' ηκουσεν αυ-
φλαγόνες καὶ ὁ Σπιθριδάτης addunt B. D. E. H. I. Steph. Loon l. velis. Selineid. sqq. edd. - Anto 'φιππίδας oin. δὲ B. C. D. E. F. I. et edd. modo commemoratae. - V. Ald. ταξιάρχας. - D. ἀπαγάγη, C. ἀπάγη, A. ἐπανάγει, Ald. ἐπαγάγοι. - B. τους αἰχμαλωτους pro τὰ αθμαλωτα. g. 27. πιστευσαντες B. D. I. V. Inarg. Leoncl. Dim1., eeteri πιστευσοντες. - F. καὶ χριαῖος. f. 28.. Edd. vett. ἀπδ τῆς ἀπολείψεως; anto Leonclavium edebais tur απολήψεως quod est etiam in eodd. praeter B. D. F. Η. - Μεγαβάτου B. C. F. I. V. Dind. , ceteri vel Μεγαβα v vsI Μεγα ζου. sed D. Μεγάτου. g. 29. αυτψ αν B. C. D. E. F. V. Dind. pro αν αυτω, A. om. α'
v. ad III, 4, s. Sed esso potest etiam set 'uidam ut IV, 3, 1. g. 26. υποστήσας J Usualius esset quod Loonclavius, Morus et Selanei demas malueriint, ἐπιστήσας. Sed dictum est πεισας, in insidias collocans, Horod. III, 126. VI, 103. et passivo υποστάς ibid. VIII, 91. Do ro os. Plutaret . Ages. XI, 3r ἔνθα δη πικρος ων ὁ 'φιππίδας ἐξεταστὴς τῶν κλαπεντων,
ἀποτίθεσθαι καὶ πάντα φωρῶν καὶ διερευνώμενος παρώξυνε τον Σπιθριδάτην. τοις λαφυροπώλαιςJ Omnia proeda apud Lacedaemonios erat
publica, quaa tri dabatur τοῖς λαφυροπωλαις vendenda. v. ad Ages. I, 18. g. 27. πιστευσαντες I Deaoristi participio v. ad III, 4, 12.
datis filii. V. ad g. 6. Idem nomen Iegitur Ages. V, 4. Plu-t Rr h. Ages. XI, 1: ὁ-Σπιθριδάτης - κάλλιστον - υἱον 9M , .Μεγαβάτην, ου παιδος
109쪽
XENOPHONTIS του, σπονδὰς λαβων και δεξιὰν παρῆν πων τον Φαρ-
30 νάβαζον εἰς συγκείμενον χωρίον, Γνθα δη Aγησίλαος
καὶ οἱ περὶ αυτον τριάκοντα χαμαὶ ἐν πόα τινὶ κατακείμενοι ἀνέμενον. ΟΜ Φαρνάβαζος ηκεν θων στολην πολλου χρυσου ἀξίαν. 'Tποτιθέντων-αυτω των θεραπόντων siαπτά, ἐφ' ῶν καθέζουσιν οἱ Περσαι μαλακῶς, vσχυνθη ἐντρυφσαι, υρων του Ἀγησιλάου την φαυλότητα ' κατεκλίθη ουν καὶ αυτος ωςπερ εἶχε χα-31 μαί. Καὶ πρωτα μὲν ἀλληλους χαίρειν προ ῖπαν, μει - τα την δεξιαν προτείναντος του Φαρναβάζου αντι- 32 προυτεινε καὶ ὁ 'Aγησίλαος. Μετὰ τουτο ηρξατο
λόγου ὁ Φαρνάβαζος καὶ γὰρ ην πρεσβυτερος
'Aγησίλαε καὶ πάντες οἱ παροντες δακεδαιμόνιοι, θωυμῖν, υτε το 'Ἀθηναῖοις ἐπολεμειτε, φίλος καὶ συμμαχος ἐγενόμην, καὶ τὸ μὲν ναυτικῖν το υμέτερον χρήματα παρέχων ἰσχυρον ἐποίουν, ἐν δὲ τp γρ αυτὸς αποτου Ἀπου μαχόμενος μεθ' υμῶν εἰς την θάλατταν
κατεδακον τους πολεμίους. Καὶ διπ1ουν ωςπερ INHσαφέρνους Ουδὸν πώποτέ μου ουτε ποιήσαντος ουτ' 33 εἰπόντος πρὸς υμας ἔχοιτ' αν κατηγορῆσαι. Τοιουτος
g. 30. B. D. I. v. om. ἔνθα δη Ἀγησίλαος. - αυτῶ ante τῶν θερ. addunt B. Leoncl. Steph. IV ous. Sehneid. Dind. - καθίζουσιν B. C. D. F. v. Steph. Edd. sqq. pro καθίσουσιν. - κατεκλιθη B. D. F. V. Dind. pro κατεκλίνθη. g. 3l. ἀλλήλους Dinit. pro ἀλληλοις. - προςεῖπαν B. C. D. V. et pr. E., ceteri πρ εμον. g. 32. συμμ. B. D. Dind. pro ξυμμ. - ναυτικὸν τὸ τμετερον B. D. H. V. Dind. pro υμέτερον ναυτικὸν ; I. ναυτικόν τι υμέτερον; C. E. F. ναυυκὸν ὐμέτερον. - Α. E. edd. volt. Om. Prius Oυτε. 16. al. De subiecto non titilicato V. ad φ. 22.
τινι, πόας ουσης ραθείας, καταβαλῶν εαυτόν. Ct. XXXVI, extr.: κατακλινεὶς ἔν τινι πόφ. ἔαπταJ Plutaroli. Ag S.
XII, I: ὐποβεβλημένων τ' αυτήκωδίων μαλακῶν καὶ ποικίλων δαπίδων. De re es. Etiam CVTOP.
VIII. 8, Id. ως περ ErχεJ ut erat. Pluistarch. Ages. XII, 1: κατεκλίνη καὶ αυτὸς, ῶς λοχε, ἐπὶ τῆς πόας χαμάζε. l. 31. προς ε ἐπανl Do forina
V. III, b, 24. Cetonim dativum in hac somnula admitti non posse, quum verbi προςειπεῖν natura, tum loci: Cornutent. III, 13, 1. Hier. VIII, 3. Apol. g. 15. Inou-
tus est, quippo qui aetate superaret Agesilaum. De media vecti forma v. MI III, 5, 2. 4.
110쪽
γενόμενος νυν ούτω διακειμαι υφ' υμων, ὼς ουδὲ δειπνον ἔχω ἐν-ἐμαυτου μή τι ων αν υμεις λίπητε συλλεξομαι, ωςπερ τα θηρία. 'u δε μοι ο σωτηρκαὶ οικηματα καχα και παραδείσους και δενδρων καὶ θηρίων μεστους. κατέλιπεν, ἐφ' οἷς ευφραινομην, μυ- τα παντα ορῶ τα μὲν κατακεκομμένα. τα δε κατακεκουμένα. H ουν ἐγὼ μη γιγνώσκω μητε τα οσια μήτε ταδίκαια, υμεῖς δὲ διδάξατέ με, οπως ταυτ' ἐστὶν ανδρῶν . ἐπισταμένων χάριτας ἀποδιδόναι. D μὲν ταυτ' εἶπεν. 34
ἐσιώπησαν ' ὁ δὲ 'Aγησίλαος χρόνω ποτὲ εἶπεν, 'Aλλ'
οἶμαι μέν σε, ώ Φαρνάβαζε, εἰδέναι, οτι και ἐν τaῖς υληνικαις πολεσι ξένοι αλλήλοις γίγνονται. ανθρωποι.
ουτοι δέ, οταν αἱ πολεις πολέμιαι γένωνται, συν ταῖς πατρισι καὶ τοις ἐξενωμένοις πολεμ 04, καί, αν ουτωτυχωσιν, ἔστιν οτε και απέκτειναν ἀλλήλους. Και ημε
g. 33. νυν ουτω B. D. E. F. H. I. V. Dind. pro ουτω νυν. - συλλ. B. V. Dind. pro ξυλλ. B. μεστὰ pro μεστους. - Η. καταλέλοιπεν. - 4-τακεκομμένα - κατακεκαυμένα B. C. D. E. F. H. I. V. Solinoid. Dind. pro κατακεκαυμένα - κατ-εκομμένα. οσια - δέκ rati B. C. D. E. F. I. Schnoid. Dind. pro δίκαια - οσια. - D. om. δε post ἡμεις. - B. et pr. E. διδάξετε. - . g. 34. ἄνθρωποι B. Dind. pro OP ἄνθρ. - Κ. τοῖς πατράσι pro ταις πατρίσι. - ανουτω B. D. Dind. pro ἐὰν ουτω.
l. 33. οἴτω διάκειμαι ἡ τ' ἡμῶsJ i. 4. ουτω διατέθειμαιοφ' υμῶν, ut est Comment. IV, 2, 20: των ουτω διατεθέντων
v. a. I III, 4, 27. Rarius quam infinitivuk sequitur irraticativus, qui invenitur otiam VI. 1, 15. Cyrop.
V, 4, 11. Anab. VI, P, b, ubi V.
ari sanctum, quid aequum. Ironice dicta sunt: quid sanctum et aequum sti; se scire negat, si tantis iniuriis afficiatur ab iis de quibus optime meritisse sibi vi- . deatur. De pari. δε in apo
CisIII, 2, 2b. - - , ἄνθρωποιJ sine articulo, quInde genere Semno est, ut ΙΙ, 3, 29. VI, 3, 10. V. Kue liner. ad Anah.
ουτω του χωσινJ cum fors tuler M. Hoc vectum, ut de loco et modo fortuito saepius, ita rR