장음표시 사용
81쪽
XENOPHONTIS μιM. ἰπου γαρ ανδρες θεους μὲν σεβοιπτο, ταπολεμικα ἀσκοiεν, πειθαρχεiν δὲ μελετφεν, πως ουκείκος ἐνταυθα παντα μεστα ἐλπίδων ἀγαθῶν εἶναι λ 19 φουμενος δὲ και το καταφρονεῖν των πολεμίων ρωμην τινα ἐμβάλλειν προς το μάχεσθαι, προεῖπε τοῖς κήρυξι τους υπο των λῖστῶν αλισκομενους βαρβάρους γυμνους πωλεῖν. 'ορῶντες ουν οἱ στρατιῶται λευκους
μὲν διὰ το μηδεποτε ἐκδυεσθαι, μαλακους δὲ και ἀπόνους διὰ το ἀει ἐπ' oχημάτων εἶναι, ἐνόμισαν Ουd4ν διοίσειν τον πόλεμον η εἰ γυναιξι δέοι μάχεσθαι.
20 Ἐν δὲ τουτ' τψ χρόνω καὶ ὁ ἐνιαυτὸς ηδη, ἀφ'
Ου ἐξεπλευσεν ὁ 'Ἀγησίλαος, διεληλυθει, ως- οἱ μὲν περὶ Λυσανδρον τριάκοντα οἴκαδε ἀπέπλεον, διάδοχοι δ' αυτοές οἱ περὶ 'φιππίδαν παρησαν. i Tουτων Σενοκλεα μὲν και ἄλλον δεμξεν ἐπὶ τους ἱππεῖς, Σκυθην δὲ ἐπὶ τους νεοδαμωδεις ὁπλίτας, υριππίδαν δ' ἐπὶ τους Κυρείους, Μίγδωνα δὲ ἐπὶ τους απὸ τῶν πόλεων
στρατιωτας, καὶ προεῖπεν αυτοις, ως ευθυς ηγμοιτο
την συντομωτάτην ἔπὶ τὰ κράτιστα τῆς χωρας, οπως
g. 20. D. δ' pro ηδ' et oin. ὁ ante Ἀγησ. - αὐτοῖς B. D. E. I. V. Dind. pro αὐτων. - ίππεῖς B. C. D. E. F. V., ἱππέας Schnoid. sqq. edd. , reliqui ta ς. - D. παρηγγειλεν pro προεῖπεν. - ώς B. D. E. F. V. Dind. pro Θι ώς, Schneid. seclusit οτι. Ἀρτ έμιδιJ conso alas Dianae, quae Ephesi maxime colebretur ibiqus insigne habebat templum, σεβοιντο - μελετῶ εν JOptativi accipiendi sunt ex sententia eorum, quorum animi bona spo pleni erant. 6. 10. ὐπὸ τῶ ν ληστῶνJ h. o. ab hominibus, qui praedatum exissent. V. φ. 22: τοὐς τῶν Ελλήνων ακολουθους ἐσπαρμένους εἰς αρπαγήν. λευκουςJ Soliti ei lorus comparat Frontin. I, 11, 17 rnii latos militibus suis, alba
corpora et umbratica contemnerent, ostendit.
ΑορείουςJ V. ad III, 2. T. ἀπό τῶν πόλεωνJ Asiae, ut
ἐαὶ τὰ κράτιστα τῆς χώοας 3 Plutarch. Agas. X, It εἰς Λυσίαν. Pausan. HI, 9: ην γὰρ
δ' τῆς Ἀσίας τῆς κάτω μέγιστον
μερος τηνικαυτα 4'Aυδία, καὶ αἱ Σαρδεις πλού-φ τε καὶ παρασκευῆ προεῖχον.
82쪽
ΠEL LENI C. LIB. III. CAP. IV.
αυτόθεν ουτω τα σώματα καὶ την γνωμην παρασκευά
ζοιντο λ ἀγωνιοχ ιμνοι. V μέντοι Thσσαφέρνης ταυτα 21μὸν ἐνόμισε λέγειν αυτὸν λιν βουλόμενον ἐξαπατη- σαι, εἰς Καρίαν δὲ νυν τψ οντι ἐμβαλεῖν, καὶ τό τε πεζὸν καθάπερ τὸ πρόσθεν εἰς Καρίαν διεβίβασε καὶ τὸ ἱππικὸν εἰς τό Μαιάνδρου πεδίον κατεστησεν. 'o δ' 'Aγησίλαος -κ ἐψευσατο, ἀλλ' ωςπερ προεiπεν ευθυς εἰς τὸν Σαρδιανὸν τόπον ἐνέβαλε. Kαι τρεῖς μὰν ημέ- ρας δι ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος πολλὰ τὰ ἐπιτηδεια τῖ στρατια εἶχε, τῆ δὲ τεταρτs ῆκον οἱ των πολεμίων ἱππεις. Καὶ τ- μὸν ἄρχοντι των σκευοφόρων 22 εἶπεν ὁ ηγεμὼν διαβάντι τὸν Πακτο χὸν ποταμὸν στρα
φ. 21. D. ιός pro πάλιν. - Ε. edd. volt. ἐκβαλεῖν pro ἐμβαλεῖν.
- v. κατέπεμπε pro κατέστησε. - D. πρότερον pro προεῖπεν.
II. 8, 1. Cyrop. VI. 2, 3l: oταν δ' ἐκβαίνωθεν εἰς ἀκέραια, οπου ηδη εἰκὸς ημῶς σῖτον λαμβάνειν, χειρομυλας rρὴ αὐτόθεν παρα
σκευάσασθαι, αῖς σιτοποιησόμεθα.
την γνώμην παρασκευάζοιντοJ Cyrop. II, I, Il: ταῖς η υχαῖς παρασκευασμένους ως χεῖρας συμμίξοντας τοῖς πολεμίοις. Anab. VI, l, 17: αλλὰ χρηπαρασκευασαμένους την γνώμην πορευεσθαι, quos. Ioeos Helland. confert ad Ages. I, 28. l. 21. εἰς τον Σαρδιανον τόπονJ in regio no in Sardianam. Ρlutarch. X, 1: τὀ περὶ Σάρδεις πεδίον. Selinei de rus comparat Demost h. adv. Lopt. 59: τὰν περὶ Θροκην τόπον.
per loca, in quibus nulli orant hostes. Cf. V, 4, 4I.
dux, non Ti Aphernes, qui Sardibus manserat. V. φ. 25. αυτοὶ insequentibus sunt idem dux eiusque equites. Ceterum sane quam nitrum videtur, quod Diodor. XIV, 80, ubi eandem pumam inter Sardes et Τhybarnia factam describit, nihil commemorat donumine et castris Persarii in aloius ripam collocatis, nihil domunis hominibus in flumine demersis, nihil de direptis castris, Xenophon contra tacet de insidiis, quibus Persas Vietos esse narrat Diodomis. Μireris etiam ille quinquaginta milia poditum pugna o interfuisse refert. quum testo Xenophonte omnos Persarum pedites in Cariam es sent missi. Sed undeunde orta esthaeo dissensio, Xenophontis ut testis oculati auetoritas in liae romaior essa debet. V. Grotii Hist. Gr. V, p. 214. Atque quo iuro Sohnoide rus hane pugnam a Xenophonte ieiune et obseuronariatam esse iudicet, equidem non video.
τὸν ΠάκτωλονJ Secundum Pausan. III, 9, 3. ἐν Ἐρμου πεδίφ, secundum Diodorum l. o. ἀνὰ μέσον τῶν τε Σάρδεων καὶ Θυβαρνῶν, et fluobat quidem
Pactolus inter utramque urbem, sed ita ut Sardes paene tangeret, a Thybarmis longius esset rem tus. Inspicias chartam geogr. H. Κ1eperto a. 18bl. deseriptam. Diqiligod Cooste
83쪽
τοπεδευεσθαι, αυτοὶ δὲ κατιδόντες τους των Ἐλληνων ἀκολουθους ἐσπαρμενους εις αρπαγὴν πολλους αυ- τῶν απέκτειναν. Λἰσθόμενος δὲ O 'Aγησίλαος βοηθεῖν ἐκελευσε τους ιππέας. Οἱ αυ Πέρσαι Hδον την βοηθειαν, ηθροίσθησαν και αντιπαρετάξαντο παμπλη- 23 θέσι των ιππέων τάξεσιν. 'Mνθα δη ὁ 'Aγησίλαος γιγνώσκων, οτι μὲν τοῖς πολεμίοις ουπω παρείη το πεζόν, αυτῶ δὲ Ουδὲν απειη των παρεσκευασμένων, -ι- ρον ηγησατο μάχην συνάψαι, εἰ δυναιτο. Σφαγιασα- μενος ουν την μὲν φάλαγγα ευθυς ηγεν ἐπὶ τους παρα-τε-γμένους ιππεας, ἐκ τῶν ὁπλιτῶν ἐκέλευσε ταδεκα ἀφ' ηβης θειν ομόσε αυτοις, τοῖς δὲ πελτασταῖς ειπε δρομω υφηγεῖσθαι. IIαρηγγειλε δὲ και τοις ιππευσιν ἐμβάλλειν, ὼς αυτου τε και παντος του στρα-
24 τευματος επομενου. Τους μὲν δη ἱππεας ἐδέξαντο οἱ Περσαι ' ἐπει ἄμα πάντα τὰ δεινὰ παρῆν, ἐνε-
ceteri ἔνθα δη. - οτι μεν τοῖς B. pro οτι τοῖς μεν, F. Om. μεν. απείη A. B. C.D. F. V. Μοr. sqq. edd. pro ἀπηει. - καιρὸν B. D. E. F. I. V. Schneid. Dind. pro καλὸν. - συν. B. D. Din 1. pro ξυν. - ὁπλιτῶν, monentibus Leonet. Steph. ΜOro, Selaneid. Dind. ex Ages. I, 3 l. substituerunt vulgato ιππεων. - τὰ δεκα B. Schneid. Dind. pro τους
θ. 23. οτι μεν τοῖςJ Particulae μεν - δε non semper iis Verbis subiunguntur, quae Sibi opposita sunt. V. ad Ages. XI, 1. Hior. I, 9. Cominent. I, 6, 11. Infra III, 5. 16: Oτι μεν - τοὐμ
scit. V. III, 4, 25, ubique adn. παρατεταγμένουςJ Aut ἀντιτεταγμενους , quod est Ages. I, 31, aut παρατεταγμένους legendum putat Dimior rius. Sed
παρατάττεσθαι non solum instrati sed etiam contra hostes instrati significare apparet ex
IV, 3, b: παρετάξαντο αλληλοις . idem est Ages: II, 3) et Ages. II,
24: οπου δε οἱ πολῖται πλέον εξειν ἔμελλον, ευρωστως παρατεταγμένος, h. e. intrepide suorum civium instrate tam aciem hostia us opposuit.
Cf. intra III, 5, 22. Praeterea . dum paullo ante si tum sit ηθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο, uon dubium est . quin Rus-ficiat h. l. vicero: duxit phalangem adversus equites instrinetos, i. e. Rd pugnRm paratos.
4, 32 et quae uberius dixi ad Ages. I, 3 l.
tu r c h. Ages. X, 2: καὶ τοῖς μὲν ἱππευσιν ἀναμίξας το πελταστι-κὀω ἐλαυνειν ἐκέλευσεν ώς τάχι στα καὶ προςβάλλειν τοῖς ἐναντίοις. αυτός δὲ ευθυς τους οπλίτας επῆγε. Inde colligere licet,
pugnam sie esse factam: primum praecurrunt equites eum levia armaturae militibus, deindo corn-
minus cum hostibus fiunt οἱ τὰ
δέκα ἀφ' ηβης, postremo Agesi- a
laus cum reliquo exercitu subse- . quitur.
84쪽
κχιναν, καὶ οἱ μεν αυτῶν ευθυς ἐν τψ ποται se μεσον, oi δ' αλλοι ἔφευγον. οἱ δ' Ἐλληνες ἐπακολουθουν- τες αίρουσι καὶ το στρατόπεδον αυτῶν. Καὶ οἱ μὲν πελτασταί, ωςπερ εἰκός, εἰς αρπαγην ἐτράποντο ' ὁ δ' 'Ἀγησίλαος κυκλω πάντα καὶ φίλici καὶ πολέμια πιριεστρατοπεδευσατο. Καὶ αλλα τε πολλὰ χρήματα ἐλήφθη, α ευθε πλέον η εβδομήκοντα τάλαντα, καὶ αἱ καμηλοι δὲ τότε ἐλήφθησαν, ας ' ησίλαος εις την Ἐλ- λάδα απηγαγεν.
τε δ' αυτη ἡ μάχη ἐγένετο, Τισσαφέρνης ἐν Σάρ- 25
φ. 24. Α. odd. vett. ἐνέπεσον pro ἔπεσον. - ἔφευγον B. D. E. F. V. Dind. pro λυγον. - A. E. edd. Vett. ἄλλ' ἄττα, D. ἄλλα τοι pro ἄλλα τε, IV et sic. ἄλλα τε πολλὰ ἄττα.
tus exercitus, Vel accuratius: torror qui adventu totius exercitus iniiciebatur liosti NIS.
pedostri oratione nihil reperi prorsus simile . Ex IIomeri. IISu
σεν εν κονίησιν nostro loco cognatum videtur. Nam non ad fu
gierulum in fluinon doiecisse Persarum equites dici intellio-tur ex verbis oppositis os δ αλλοι ἔφευγονm tumultu potius certaminis vel fugae in flumen detringi esse ρt aqua demersi videntur. Habemus iittir non structuram prus antem ut IV, b,b: os δ' ἐυτφ 'Ηραίω καταπεφευγότες, ubi V. Rdn. , sed res effecta exprimitur, omissa, re efficiente: filimine demersos esse dicit, dotrusos easo in flumen, Milppe quod por se facile intelligatur, omittit Xenophon. ἔπεσον - ἔφευγονJ Aoristi et imperfecti vis orentia animitat- vertenda est: alii in flumin sta trin perierunt, alia fuga serVabantur, quae quidem per latam Planitiem fuga ob oculos quoddammodo ponitur per imperfectum.
Cf. III, 1, 23. 1 v, 3. 7: οἱ δ' ἀνέστρεψαν, οἱ-- ἡλίσκοντο. IV, 4, II. 6, II. VII, 4, 26.
κεῖνον καὶ τὰ αλλα πάντα περιεστρατοπεδευσατο ὁμου ἔχων τὴν δυναμιν.
Diodor. XIU, 80: τὴν δε παρεμβολὴν διήρπασαν γέμουσαν
πολλῶν αγαθῶν. εο ρεJ vendita consocerunt, einbrachien. V. ad D. ad Oeeon. II, 3: πόσον αν- ο ει ευρεῖν τὰ σὰ κτήματα πωλουμε- να, et ad Conament. II, 5, b. καὶ - δεJ IIae particii Iae respondent antecedenti τε. V. adn. ad II, 4, 6. II. l. quum - tum,
dam repetitur verbum; ut sensus sit: paritor capti sunt. CL
ad V, 3, 3. VI, 3, l0. VII, 2, 22. s. 25. Τισσαφέρνης ἐν Σάρδεσιν ἔτυχεν ων J Cum
his malo concinit Diodor. I. E. eαπὰ τῆς μάχης Τισσαφέρνης εἰς Σάρδεις ἀπεχώρησε et Plut. Ages. X, Ir ἡναγκάζετο κατὰ σπουδὴν ἐκεῖθεν αυ βοηθεῖν ὁ Τισσαφέρνης καὶ τῆ μπω διεξελαυνων διέφθειρε πολλους τάωἀτάκτως το πεδίον πορθούντων. V. adn. Rd Xon. Ages. I. 30.
85쪽
τα αυτου, Τιθραυστην καταπέμψας αποτέμνει αυτουτην κεφαλήν. I sτο δὲ ποιήσας ο Τιθραυστης πέμπει προς τον 'Aγησίλαον πρέσβεις λέγοντας, Ω 'Aγησίλαε, ο μὲν αἴτιος των πραγμάτων καὶ υμῖν καὶ η'iν θειτην δίκην βασιλευς δὲ αξιοῖ μεν ἀποπλεiν οἴκαδε, τας δ' ἐν τp υσία πόλεις αυτονόμους ουσας τον ἀρ- 26 χαῖον δασμον αυτω αποφέρειν. υποκριναμένου δὲ
του Aγησιλάου, οτι Ουκ αν ποιήσειε ταυτα ανευ των
οἴκοι τελῶν, Συ δ' ἀλλά, εο ς αν πυθη τα παρα της πόλεως, μεταχωρησον, ἔφη, εἰς την Φαρναβάζου, ἐπειθη καὶ θω τον σον ἐχθρον τετιμώρημαι. Eως αντοίνυν, sφη ὁ 'Aγησίλαος, ἐκεισε πορευωμαι, δίδου τύστρατιῆ τα ἐπιτήδεια. Ἐκείνω μὲν δη ὁ Τιθραυστης δίδωσι τριάκοντα τάλαντα ' ὁ λαβὼν ηει ἐπι την 27 Φαρνctβάζου Φρυγίαν. Dντι δ' αυτω ἔν τω πεδίω τωυπὲρ Κύμης Γρχεται απο των οἴκοι τελῶν ἄρχεtν κάὶ
9. 2b. πέμπει πρὸς τ. I. πρέσβεις B. D. Dinit. pro πρέσβεις προς T. A. πέμπει. - D. ημῖν καὶ υμῖν pro υμῖν καὶ ἡμῖν. q. 26. ἀποκριναμένου B. C. D. F. V. Selineid. Dind. pro ἀποκρινομένου. - A. edd. volt. ἐπειδη μὲν pro ἐπειδὴ καὶ.φ. 27. Mμης B. D. I. Port. Steph. sqq. edd. praeter Mormna pro κώμης; marg. Steph. et I leonet. Καυῆς, ut videtur, ex IV, 1, 10. κακῶς φέρεσθαι l malo Pro edere, ut Oecon. V. 17. ἀποτέμνειJ praecidi iu
colloeata, ut referrentur non mi nus ad sequentia quam Rd praecedentia verba.
in responsionibus usurpatR v. ad Oscon. I, T.
το, Τισσα έρνην, ἀπηγαγεν εις Φρυγίαν το στράτευμα. δίδωσι τριάκοντα τάλαν - ταJ Isoer. Pane . 41: την μέν γε μετ' Ἀγησιλαου στρατιὰνοκτὼ μῆνας ταῖς εαυτῶν δαπα- ναις διεθρε αν. Sed Plutaroli. Ages. l. e. r λαβὰν ἐφόδιον παρ'
commemoratur D i o d o r. XIV, 79r διεξιὼν δε το καυστριον πεδίον διεφθειρε την χώραν την υπὰ τους Πέρσας ουσαν, μέχρις ὀτο. κατήντησεν εἰς μην. Indoeolligendum videtur, praeter Cymen Aeoliearn, quam pra teriisso Agesilaum ex remone Sardiana in PliryMain proficiscentem vix credibilo est, eiusdem nominis oppidum fuisse inter Caystrum et HermuIII. Num eadem sit Κομηῆ Φρικωνῖτις, quam Steph Rn. ByE. distinou a nobilissima Aeolidis urbe, non liquet.
86쪽
ΗRLI. ΕΝ IC. LIB. III. CAP. IV.
του ναυτικου, οπως γιγνώσκοι, καὶ καταστησασθαι ναυαρχον οντινα αυτος βουλοιτο. Τουτο δ' ἐποίησαν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοι-δε λογισμω, ως, εἰ ὁ αυτος αμφοτέρων αρχοι, τό τε πεζὸν πολυ αν ἰσχυρότερον εἶναι, καθ' εν ουσης τῆς ἰσχυος ἀμφοτέροις, τό τε ναυτικόν, ἐπιφαινομένου του πεζοί μο α δεοι. 'Aκουσας 28 δὲ ταυτα ό 'Ἀγησίλαος, πρῶτον μὲν ταῖς πόλεσι παρήρογειλε ταῖς ἔν ταῖς νήσοις καὶ ταις ἐπιθαλαττιδίοις τρt-ήρεις ποιεῖσθαι οπόσας ίκάστη βουλοιτο των πόλεων. Λαι ἐγένοντο καιναί, ων αῖ τε πόλεις ἐπηγγείλαντο και οἱ ἐδιῶται ἐποιουντο χαρίζεσθαι βουλόμενοι, εις εἴκοσι καὶ ἔκατόν. Πείσανδρον δε τον τῆς γυναικὸς 29αδελφὸν ναύαρχον κατέστησε, φιλότιμον μὲν και ἐῆ- ρωμενον τὴν et 'υχήν, απειρότερον δὲ του παρασκευά
ζεσθαι ως δεῖ. Εαι Πείσανδρος μὲν ἀπελθὼν τὰ ναυτικὰ ἔπραττεw ὁ δ' 'Aγησίλαος, λπερ ῶρμησεν,
'Velis, suadento Laone . , post ἔρχεται addit ὁ ἐπιστέλλων. - E. edd. veri. ἀμφότερα pro ἀμφοτέρων. - ἄρχοι, quod iam Morus voluit, dant B. 6. Sehneid. Dind. pro ἄρχει. g. 28. D. ταῖς ἐπὶ ταῖς νήσοις. - F. ἀπηγγείλαντο. - V. ώς ε κοσι pro εἰς εἴκοσι. λ ν αυτφ ἀπο των otκοι τελῶν poηθεῖν τὸ πατρίδι . Cf. πέμπουσι - στρατεύεσθαι III, l, T. ἄρχειν καὶ του ναυτικου PIxit ad oti. Ages. X, 4: καὶ κασοδόν ἀν σκυτάλην δέχεται παρὰ
τῶν οἴκοι τελῶν κελευουσαν αυ-
10. Infra V, 2, 38. VI, 1, 13. Butini. l. 1D. 53. Κuehn. g. 341. 3, Q. καθ' εωJ aut do loco ut V, I, T. κατ' ἐκεῖνα, aut ut V, 2, 26
g. 29. ἁπειρότερονJ PIiit. Ages. o: τετε-του ναυτικον καταστησας ἄρχοντα Πείσανδρον ὰμαρτεῖν ἔδοξεν, στι πρεσβυτέρων καὶ Fρονιμωτέρων παροφωνου σκεψαμενος τὸ τῆς πατρίδος, άλλα τὴν οἰκειότητα τιμῶν καιτῆ γυναικὶ χαριζόμενος, 4ς αδελφος ην ὁ Πείσανδρος, ἐκείνs
παρέδωκε τὴν ναυαρχίαν. Diuitiam by Gorale
87쪽
A Tithrauste illium Agesilaus ex Asia discedere iuberetur. et hic potius regem ipsum adoriri meditaretur. Illinquaginta talesitis ille disti ibi itis Graecos in Europa excitavit, ut bellum Lacedaeimoniis insem ent. Callide rena institueruiit qui pecunias illas acceperunt. ita ut ipsi Lacedaemonii bellum movere et Titebanos petere coacti essent. Sed infeliciter illa expeditio cessit. Interfecto enim ad Haliartum Lysan tro rex ipse Pausanias sponte clim exemitu abiit: qui absens cri-inine proclitionis i lamnatus Tegeae morbo mortuus est.
1 o μέντοι Τιθραυστης, καταμαθεῖν δοκῶν τονυγησίλαον καταφρονουντα των βασιλέως πραγμάτων και οὐ δαμύ διανοουμενον απιέναι ἐκ της υσίας si ἀχλαι ἀλλον ἐλπιδας θοντα μεγάλας αίρήσειν βασιλέα, απορῶν, τί χρψτο τοῖς πράγμασι, πεμπει Τιμοκρατην τον Ρόδιον εἰς Ἐλλάμ, σους χρυσίον εἰς πεντήκοντα τάλαντα αργυρίου, και κελεύει πειρῆσθαι πιστὰ τα μό- γιωτα λαμβάνοντα διδόναι τοῖς προεστηκόσιν ἔν ταῖς
πόλεσιν, ἐφ' . τε πόλεμον ἐξοίσειν προς Λακεδαιμονίους. Ἐκεῖνος δ' ἐλθὼν δίδωσιν ἐν Θηβαις μεν υν- δροκλείδα τε καὶ σμηνία και I ' λαξιδώρω, ἐν Κορίνθω Τιμοχάω τε και Πολυαμει, ἐν υργει δὲ Κύλωνί
CAP. V. g. 1. B. C. D. F. I. Dind. ante Ἐλλαδα om. -- D. Om. μὲν post Θηβαις. - V. Γαλαξία δῶρα pro Γαλαξιδώρω. - Αυλωνι B. F. V. Schinoid. Dind. pro Κυκλωνι. CAP. V. g. l. αἴρήσει H de victurum esse, quae significatio liuius verbi poetarii In magis est propria. Sed item Hipparch.
τος χάραγμα τοξότην ἔχοντος, ἀναζευγνυων ἔφη μυρίοις τοξόταις υπο βασιλέως ἐξελαυνεσθαι τῆς Ἀσίας. Pausan. III, 9, 4. πιστὰ τὰ μέγιστα λαμβάνονταJ maximis fidei pi
τοῖς προεστηκόσινJ Ρlutarch. l. e. διαφθείρειν τοὐς πλεῖστον ἐν ταῖς πόλεσι δυναμέ- ωόυς. ἈνδροκλείδWJ Eundem nominant Ρliit. Lysand. XXVII et Pausan. III, 9, qui distoriant in duobus aequentibus nominibus. Diuiligod by Cooste
88쪽
τε καὶ τοῖς μετ αυτου. Αθηναῖοι δὲ καὶ ου νε ταλα- 2βόντες τουτου του χρυσίου ομως πρόθυμοι ησαν εις τον πόλεμον, νομίζοντες τε αυτῶν αρχεσθαι. οἱ μενδη δεξάμενοι τὰ χρηματα εἰς τὰς οἰκείας πόλεις διμβαλον τους Λακεδαιμονίους ' ἐπεὶ δὲ ταυτας εἰς μῖσος αυτῶν προήγαγον , συνίστασαν καὶ τὰς μεγίστας πόλεις προς ἀλληλας.
Γιγνώσκοντες οἱ ἐν ταῖς Θήβαις προεστῶτες, 3ο τι, εἰ μη τις αρξει πολέμου, ουκ ἔθελήσουσιν οἱ Λα-
- διεθαλλον B. D. V. Schneid. Dimi. pro διέβαλον. g. 3. ἄρξει B. et supraιscripto g. 2. καὶ od μεταλαβόντεςJh. e. καίπερ Ου μετά v. d oecon. XIV, 7. - Pausanias contrR I. e. narrat Cephalum et Epicratoin Athenienses corruptOS ESSE. Morus. Etiam Plutarch. Ages.
τοξοτῶν) εἰς 'Aθηνας καὶ Θήβας
τοῖς δημαγώγοις ἐξεπολεμώθησαν οἱ δῆμοι προς τοὐς Σπαρ
νομίζοντές τε αυτῶν ἀρ- χεσοαι l Haec aut manca aut
corriIpta sunt. Leone lavius volebat ἐνόμιζόν τε αυτῶν τοἄρχεσθαι. i. e. putabantquo suas partes esse hellum Ruspieari. Immo nolebant auspicari, quod
intelli ratur ex verbis εἰ μή τις ἄρξει in φ. seqv. et g. 16. Scribendiun potius erit νομίζοντες δὲ vel ἐνόμιζον δὲ Ουχ αυτῶν τοἄρχεσθαι vel αλλων τὸ ἄρχεσθαι
hoc sensu: Athenienses quoque, quanquam nullas acceperant pecunias, ad bellum propensi erant, sed non suum esse, sed aliorum putabant initium belli facere. Talem sententiam desideramus. Nam quum propensa Atheniensium Voluntas commemoravia esset, causa erat addenda, cur qni principatum Graiectae affectarent non nisi a Thebanis excitati bolli contra Spartanos societatem inirent. Inde apparet etiam, minus 2ptum esse quod proposuit Setinoida ruar. νομίζοντες ἄνοιὶ F. Selineid. Diud. pro αρξοι. τῶν τὰ ἄρχειν vel νομίζοντες ανάξιον τι αυτῶν ἄρχεσθαι,
quae verba quomodo significent, , quod existimabant indignum se esse Rub aliorum esse tui perio equidem non video. - Ceterumne αρχειν pro ἄρχεσθαι Postules,
activis et mediis vErborum apiMIXenophontem saepius promiscue usurpatis V. ad III, 4, 3.
εἰς τὰς οἰκείας πόλεις διέβαλλονJ in sua quisque
civ a te criminaban tur. V orbis enim εἰς τὰς οἰκείας πό- χειρ opposita sunt συνίστασαν προς αλλήλας. Apud Xonophonteni certe saepius cum πρός quam cum εἰς iungitur διαβάλλειν, ineque huic praepositioni esse locus videtur nisi ubi do pluribus sermo est, in quos medios quodammodo infertur criminatio. CL II, 1, 2. g. 3. ἄρξει J Optativum tueri videntur IV, 8, 6. 20. V, 4, 36.
Ne quo ad confirmandum inlicativum locus V, 1, 32 prorsus est idoneus, unia oτι εἰ μὴ ποιήσουσι
ταυτα, ἔκσπονδοι ἔσονται pendent ab imperativo. Tamen tuum per grammati an rationem uter que modus Probari possit, optimo libro obseu uendum putabam. V.
89쪽
XΕΝ ΟΡΗ ΟΝΤΙ Ακεδαιμόνιοι χυειν τας σπονδας προς τους συμμηχους, πείθουσι Λοκρους τους υπουντίους ἐκ τῆς ἀμφισβητησίμου χωρας Φωκευσί τε καὶ μυτοῖς χρήματα τελε- σαι, νομίζοντες τους Φωκέας τουτου γενομένου ἐμβαλεῖν εἰς την Λοκρίδα. Καὶ ουκ ἐψευσθησαν, ἀλλ' ευ-
θυς οἱ Φωκεῖς ἐμβαλόντες εἰς την Λοκρίδα πολλαπλά- 4 σια χρήματα ἔλαβον. Οἱ ουν περὶ τον 'Aνδροκλείδαν ταχυ ἔπεισαν τους Θηβαίους βοηθεῖν τ0ῖς Λοκροῖς, ως ουκ εἰς την ἀμφισβητήσιμον, ἀλλ' εἰς την ομολογουμένην φίλην τε καὶ συμμαχον εἶναι Λοκρίδα ἐμβεβληκότων αυτῶν. Ἐπεὶ δὲ οἱ Θηβαῖοι ἀντεμβαλόντες εις την Φωκίδα ἐδίουν την χώραν, ευθυς οἱ Φωκεἰς πέμπουσι πρέσβεις εις Λακεδαίμονα καὶ ήξίουν βοηθεῖν αυτοῖς, διδάσκοντες, ώς ονκ ἐρξαντο πολεμου,5 ἀλλ' ἀμυνόμενοι ἐλθον ἐπὶ τους Λοκρους. οἱ μέντοι
Λακεδαιμόνιοι ασμενοι ἔλαβον πρόφασιν στρατευειν
g. 4. F. edd. veri. om. φίλην. - V. ἐμβαλόντες pro ἀπιεμβαλόντες.
λύειν τὰς σπονδὰς πρὸς lLex grammatica, si sonsus esset foedora eum foetas initia sol Vere, flagitaret τὰς σπονδὰς τὰς προς. Sed locutio 1υειν τας σπονδάς h. I. unam efficit notionem et idem fere valet quod αρχειν πολέμου. Sententia enim est: nisi alius quia bellum in i-Deret, Lacedaemonios nunquam initium belli contra socios facturos esse. Item Thuer d. V, 61:ομως γὰρ τὰς σπονδας ωκνουν λύσαι προς τοὐς Λακεδαιμονίους, ubi ut h. l. D in dorsius 'articu tum ante προς excidisse putat.
ctum in mio maxin a via est. V.
g. Ib. V, I, 3b. Hier. III, 1. IV, 4. ἔαο τοῖςJ pertinet ad Locros
Opuntios, vii controversiam cum Phocensibus habobant de regione circa Amphissam, ut videtur, sita, de qua plura v. apud Schnei
ea λέσαι J Dindor . citat Favorin. p. 1740, 44: τελεῖν καὶ τὸ ε πράττειν καὶ ἀπαιτεῖν, sed
ne indo quidem eartum est τελεῖν esse idem quod εἰσπράττειν ε xigere, et si esset, non aptam foret hoe verbum ubi de invasio-no hostili sermo est. Quare eum Sehneidero, qui comparat
Pausan. III, s: τοῖς γὰρ δηAoκροῖς ἡ προς τοὐς Φωκέας γνανεν ουσα ἀμφισβητήσιμος
γῆ ' εκ ταυτης τόν τε σῖτον ἁκμάζοντα ἔταμον καὶ ηλασαν λείαν ἄγοντες, scribendum erit ἐλάσαι. Dindor fio non minus plaeet λεηλατῆσαι ol. IV, 4, 30. πολλαπλάσιαJ h. e. multo plura quam Locri rapuerant. g. 4. τίλην l cobetus φι
λίαν. Sed animadvertas, non mi
nus recta h. l. ἀμφισβητησιμος et φίλος sibi opponi quam alibi πολέμιος et φίλιος.
των Φωκεων. De genitivo participia cum ως iuncto v. ad III,
90쪽
ἐπι τους Θηβαίους, πάλαι οργιζόμενοι. αυτοῖς της τεῶντιληψεως τῆς του 'Aπόλλωνος δεκάτης ἐν Ἀεκελείς καὶ του ἐπὶ τον Πειραιῶ μὴ ἐθελῆσαι ἀκολουουσαι
Βιτιῶντο δ' αυτους καὶ Κορινθίους πεῆσαι μη συστρατευειν. 'Aνεμιμνήσκοντο δε κοι, ὼς θυειν τ μAυχίδι τον 'Ἀγησίλαον ουκ εἴων και τὰ τεθυμενα δερὰώς ωριψαν ἀπο του βωμου και oτι Ουδ' εἰς τὴν 'Ἀσίαν 'Ἀγησιλάω συνεστράτευον. Ἐλογίζοντο και καλον καιρον εἶναι του ἐξάγειν στρατιῶν ἐπ' αυτους και παυ-
σαι τῆς εἰς αυτους υβρεως τά τε γὰρ ἐν τῆ υσία καλως σφίσιν ἔχειν, κρατουντος Ἀγησιλάου, και ἐν τῆ Ἐλλάδι Ουδένα ἄλλον πόλεμον ἐμποδὼν σφωιν
εἶναι. Ουτω γιγνωσκουσης τῆς πόλεως των Λακε- 6δαιμονίων, φρουρὰν μὲν οἰ ἔφοροι ἔφαινον, Λυσανδρον δ' ἐξέπεμψαν εἰς Φωκέας και μέλευσαν αυτους
g. 5. V. ποιῆσαι pro πεῖσαι . - Ε. K. V. θ-ντ' pro θύειν τ'.- 'Aγησ. συνεστιν. B. D. F. V. Irin l. pro ξυνεστρ. Ἀγησ. g. b. τῆς τε ἀντιληψεως ἐν ΒεκελείαJ quod sibi vindie assent decimas- apud D Oeel Oam, i. o. in bello Dece-lico e praeda Apollini conservandas. Non modo petiisse, sed etiam obtinuisse Thebanos partem decimam pravedae colligit ex li. I. Ueis kius. Quam rem in aniM-guo relinquii P I ut a r h. Lysand.
λέμου, τῶν ἄλλων συμμάχων ἡσυχαζόντων, καὶ περὶ χρημάτων
ἀγανάκτησαν, α Aώσανδρος εἰς Gάρτην ἀπεστειλε. Negatam esse Praodao portionem petentibus Thebanis Corinthiisque diserte narrat Iustin. V, 11. Fuit apud Deceleam bellum a. 413 412. quum Spartani capta et munita illa urbe crebras in regionem Athenis vicinam eruptiones et praedationes facerent. Thu
His verbis structura deinceps levitor mitata, id quod in particu- Iarum copulativamini et disiun- XENOPH. I ELLENICA. II.ctivam1m haud raro fit, respondent vecta καὶ - ῶς υνιψαν,
quasi θέειν, non θυε ιν τ antea dictum esset. V. Ho indor i. ad Plat. Theaeti p. 143. C.: περὶ αυτ υ τε - η αυ περὶ του ἀποκρινομένου. ubi περὶ repetitur,
αυτου antecesserit. Cf. infra V, 4, 2: την περὶ 'Αρχίαν τε - καὶ την περὶ Φιλιππον τυραννίδα.
noli h. l. τ' delere cum Moro aut θυοντα scribere sita lente Selinei dero, quem fugit ἐῶν, ubi est permiriere' apud Xenophontem certe) nunquam eum participio iungi. De ro ipsa V. III, 4, 4 , o G ou δ' - συνεστράτευ
καλόν καιρὸν Sehae foro spurium videtur καλὸν cI. III, 4, 23, ubi pro καιρὸν libri