장음표시 사용
71쪽
σας υπ' ἐκείνου ἐν ταῖς πόλεσιν, ἐκπεπτωκυίας-διατους ἐφόρους, οδ τὰς πατρίους πολιτείας παρηγγειλαν,3 πάλιν κατασπ σειε μετ' 'Ἀγησιλάου. Ἐπαγγειλαμένου του Ἀγησιλάου την στρατείαν, διδόασί τε οἱ Λακεδαιμόνιοι οσαπερ vτησε καὶ ε μηνου σῖτον. Ἐπεὶ θυσάμενος ἶσα ἔδει καὶ ταλλα καὶ τα διαβατήρια ἐξῆλθε, ταῖς μὲν πόλεσι διαπέμψας αγγελους προειπεν,οσους τε δεοι εκασταχόθεν πέμπεσθαι καὶ οποι παρει-
ναι, αυτὸς δ' ἐβουλήθη ἐλθὼν θυσαι ἐν Λυχίδι, ἔνθαπερ ὁ ' γαμέμνων, οτ' εἰς Τροίαν ἔπλει, ἐθυετο.
l. 3. στρατειαν monente Leon l. edd. sqq. pro στρατιὰν quod est in codd. - Ηeruin . scribendum censet διδόασι δὴ οἱ A. et oσovςπερ ρτησε. - Ε. εξάμηνον . - οσα ἔδει καὶ τἄλλα A. B. C.D. F. Ι Μ. N. V. sind. yro καὶ ταλλα οσα δεῖ. sed D. τἄλλα, quod praefert G. 8RNP. - οποι Dind. , οπου, suadente Moro, Schneid. dedit pro Vulg. οσους quod habent etiam codd. - D. διαπλευσαι pro ἐλθὼν
περιέπεμπεν ἔς τε Πελοποννησον πλήν υργους καὶ ἐς τοὐς Ἐλληνας τοὐς ἐκτος 'Dθμου συμμαχεῖν σφίσιν ἐπαγγέλλων. Sod abnuebant bolli societatem Corinthii, Athenisinsos, Themini. CLIII, b, b.
o ποιl non οπου, quamvis ho propius absita librorum scriptura . Nam παρεῖναι est venire, im primis usurpatum ubi copiae ad locum constitutum conveniunt. V.
III, 1, 6. Anab. VII, I, 35. 2, 5. Thucyd. III, 8. Cf. supra adn. ad II, 4, 6. Κu e 11 n e r.- ah I, 2, 2. Poppo. ad Thucyd. II, 34, 4. θυσαι - ἐθύετοJ Ammonius: θέουσι μὲν οἱ σφάττοντες τὰ ἱερεῖα, θοονται δὲ οἱ δια των σπλάγχων μαντευόμενοι. Sed
non constanter hoc discrimen ob servari quum sexcenti loci, quos V. apud Sturgium, tum hic probat locus comparatus cum III, b, b. VII, 1, 34. Do sormis Verborum medias et activis nusquam Saepius quam apud Xenophontem promiseua usurpatis V. etiam ad
I, I, 22. III, 5, 2. Oecon. I, 6.
IV, 7. XXI, 4. Per somnium Sacra facera Minervae iussum esSΘAgesilaum narrat Plutarch.
Ages. VI, 3 et g. 4 aio pergit: καὶ καταστεψας ἔλαφον ἐκελευσεν iis imperiis popularibus, constituerat in Asiae civitatibus. V. II. 2, b. 3, T. III, 5, 13.
e p h o r o s , ephororram opera. Teste Plutarch. Ages. VI, 1. ipsis civibus οἱ ἄρχοντες καὶ κύριοι των πόλεων κακῶς χρωμενοι
καὶ βιαίως τοῖς πράγμασι pulsi
vel occisi erant. Cf. etiam quem affori Schnoidorus Schol. Aristi d. toin. II, p. 175: νικήσας
ὁ ύσανδρος) τοὐς Ἀθηναίους, ως λέγει Σενοφῶν, δεκαδαρ ίας
κατέστησεν ἐν ταῖς πύλεσι, θελωνολιγαρχίαν ποιῆσαι, καὶ ἐντευθεν στάσεις καὶ θόρυβοι ἐγένοντο ἐν ταῖς πόλεσιν. Et ipsos re-σes Spartanos qui invidebant Lysandri potentiae, civium contra tyrannos certamina adiuvisse nareat Pluti Lysand. XXI, 1. τὰς πατρίους πολιτείας παρήγγειλαν J ut patrio more sive patriis legibus res publicae
quae patriae finibus egrediens rex Iovi et Minervae taciebat. V. Xen. de Rep. Luc. XIII. 2. προεῖπεν - πέμπεσθαι JP a u a a n. III, 9, 1: Ἀγησίλαος δὲ -
72쪽
47 Ως δ' ἐκεῖ ἐγένετο, πυθόμενοι οἱ βοιωταρχοι, οτι θυοι, 4 πέμψαντες ἱππέας του τε λοιπου εἶπαν μη θυειν και οἷς ἐνετυχον ἱεροiς τεθυμένοις διψήιψαν απο του βωμου. Ο δ' ἐπιμαρτυράμενος τους θεους και οργι
ζόμενος, ἀναβας ἐπὶ την τριηρη απεπλει. 'Aφικόμενος
δ' ἐπὶ Γεραστον και συλλέξας ἐκει οσον ἐδυνατο του στρατευματος πλεῖστον εἰς Eφεσον τὸν στόλον ἐποιεῖτο. Ἐπεὶ ἐκεῖσε αφίκετο, πρωτον μὲν Tισσαφέρνης 5 πέμψας ηρετο αυτόν, τίνος δεόμενος ηκοι. 'Ο δ' ειπεν,A.U . 1.39 oτι αυτονόμους και τὰς ἐν τὼ 'Aσια πόλεις εἶναι, ως-
περ καὶ τὰς ἐν τοῦ παρ' ημῖν 'Eλλάδι. Προς ταυτ' εἶπεν ὁ Τισσαφέρνης, Εἰ τοίνυν θέλεις σπείσασθαι, εις αν ἐγὼ προς βασιλέα πίμ. ω, οἶμαι αν σε ταυτα διαπραξάμενον ἀποπλειν, εἰ βουλοιο. 'Aλλὰ βουλοίμηναν, Θη, εἰ μη οἰοίμην γε υπο σου ἐξαπατῆσθαι. 'Aλλ' ἔξεστιν, ἔφη, σοι τουτων πίστιν μόντα και παρ' ἐμουῆ. 4. Ε. ἐνιαυταρχοι pro βοι ταρχοι. - εἶπαν B., εἶπον D. E. V. Dind. pro ἐκέλευον. - επιμαρτυράμενος B. I. Inarg. Leonet. Dind. pro ἐπιμαρτυρόμενος. - Γεραστον edd. ante Leone1 eum libris praeter C. D. Praebent pro Γεραιστὀν. - ἐδυνατο B. D. F. Cast. Dind. pro ἡδυνατο. g. 5. Post εἶπεν ona. Oτι B. C. D. F. I. V. Dind. , in του mutavit Leoncl., ΜOr. voluit οτι του. - δόντα καὶ παρ' ἐμου πίστιν ex coni. inseruit Dind. απάυασθαι τον Ιαυτου μάντιν, ova oςπερ εἰώθει τουτο ποιεῖν υπο τῶν Βοιωτῶν τεταγμένος ἀκουσαντες Ουν οἱ Βοιωτάρχαι
πρὸς ὀργην κινηθέντες ἔπεμψανυπηρέτας, ἀπαγορευοντες τψἈγησιλάν μὴ θυειν παρὰ τους
νόμους καI τα πάτρια Βοιαπῶν. Cf. Plutare 11. Pelop. XXI. g. 4. εἶπανJ Do hac forma V.
ΓεραστονJ Caostum, Euboeao meridionalia promontorium et oppidum. Eandem nominis soriptur in v. V, 4, 61. Etymol. ΜRgn. s. v. Steph. Thes. gr. II,
p a r a tu B e S, toenn geneisit bini, quae pertinent ad sola verba σπείσεσθαι ἔως - πέμψω, sed quae claudunt enuntiationem εἰ βουλοιτο, ut apparet ex atatim sequentibus, ad totam sontentiam periinent et significant: si tibi probatur quod propono. Do discrimine Verborum θέλειν et βούλεσθαι v. ad Οacon. XIV, 10. δόντα - πίστινJ Haec ingeniose inseruit Din dorsius, ad supplendum sententiao hiatum, per quem omnia, qua o Tissaphorni conveniunt, in Agosi- Inum, et vicissim quae Agesilao, in Tissaphornem conforobantit r. Diuitiam by Cooste
73쪽
πίστιν) λαβεῖν, η μήν, ἀδόλως σου πράττοντος ταυτα, ημῆς μηδὸν της σης ἀρχης ἀδικήσειν ἐν ταῖς σπον-6 μες. Ἐπὶ τουτοις ήηθεῖσι Tισσαφέρνης μὲν ωμοσε τοῖς πεμφθεῖσι προς omτον 'φιππίδα καὶ Λερκυλίδα
καὶ Μεγίλλω, η μην πράξειν ἀδόλως την ειρήνην, ἐκειρονοι ἀντώμοσαν υπὲρ υγησιλάου Tισσαφέρνει, η
μην, ταυτα πράττοντος αυτοί, ἐμπεδωσειν τὰς σπον
δάς. 'ο μὲν δὴ Τισσαφέρνης οῦ ωμοσεν ευθυς ἐψευ-
σατο ' αντὶ γὰρ του εἰρήνην ἔχειν στράτευμα πολυπαρὰ βασιλέως προς ω εἶχε πρόσθεν μετεπέμπετο. Ἀγησίλαος δέ, καίπερ αἰσθανόμενος ταυτα, ομως ἐπέθ
Ως δὲ ἡσυχίαν τε καὶ σχολὴν ἔχων ὁ 'Aγησίλαος
διέτριβεν ἐν τῆ 'Eφέσω, ἴτε συντεταραγμένων ἐν ταις πόλεσι των πολιτειῶν, καὶ ουτε δημοκρατίας δει ου' σης, ωςπερ ἐπ' 'Aθηναίων, ουτε δεκαρχίας, ωςπερ έπὶ Λυσάνδρου, ατε γιγνωσκοντες πάντες τον Λυσανδρον, προςέκειντο αυτω ἀξιουντες διαπράττεσθαι αυτον παρ'
'Aγησιλάου ων ἐδέοντο ' καὶ διὰ ταυτα ἀεὶ παμπληθὴς Οχλος θεραπευων αυτον ήκολουθει, ῶςτε ὁ μὲν Ἀγησίλαος ἰδιώτης ἐφαίνετο, ὁ δὲ Λυσανδρος βασιλευς
l. 6. D. τοῖς πεμφθεῖσιν εἰς αυτὸν. - Μεγίλλο Dind. pro Vulg. Μεγιαλίφ, B. D. E. Κ. V. Se insid. Μεγιάλφ. - B. D. I. προστάττοντος pro πράττοντος. - Ε. F. edd. Vett. om. παρὰ ante βασιλέως. Ages. I. 11. Schneid. ἐνεμεινε pro ἐπέμενε. g. I. A. E. LIq. Iunt.'Ως δὴ. - ἔχων B. D. E. F. Ι. Κ. V. murg. Leon l. Dind. pro ἄγων. η μήν J De hac formula iurandi v. ad Ages. V, 5. O. 6. πράξειν - τὴν εἰρήνην l faciendam se curatur Imesse pacem. Cf. IV, 4, 7. ἐμπεδωσε ιντας σπονδαςl
Ages. I, 10: Ἀγησίλαος δὲ ἀντώμοσε σπονδὰς ά ειν ἀδόλως ὀοισάμενος τῆς πραξεως τρεις μῆ
προς ω εἶχέ h. e. πρὸς του- τω τῶ στο-εύματι) o εἶχε. πέμενεJ CL Oecon. XIV, Trἐπιμένουσι τψ μὴ ἀδικεῖν. Praeterea affert Hert linius Ρlat. de Rep. VI, p. 490r ἐπιμένειν ἐπὶ τοῖς δοξαζομένοις. Sed multo fre- qtientius ita ἐμμένειν dicitur. 6. T. ἄτsJ Post alterum ατε sturg. in lox. Xon. excidisso auspicatur δέ. Sed tum dicendum orat ἄτε δὲ γιγνωσκόντων πάντων.-ConStruas potiua προςέκειντο, ατε γι7νωσκοντες παντες τον AUG., αυτω, sed ita ut vecti προς- έκειντο subie turn non πάντες esse putas sed πολῖται, h. e. multis ei vibius. Do tota re et eius partΘin eodem casu positis v. ad IV,
74쪽
HEL L. ENIC. LIB. III. CAP. IV.
πιτι μὲν ουν μηνε και τον 'Ἀγησίλαον ταυτα ἐδηχω- 8σεν υστερον ' οἶ γε μην αλλοι τριάκοντα υπω του φθορο
ν- ουκ ἐσίγων, ἀλλ' ἔλεγον προς τὸν 'Aγησίλαον, ως παράνομα ποιοίη Λυσανδρος της βασιλείας ὀγκηρότερον διάγων. Ἐπεὶ σὲ καὶ ηρξατο προςάγειν τινὰς τῶ 'Ἀγησιλάω ὁ Λ σανδρος, πάντας οἷς γνοίη αυτον συμ πράττοντά τι ηττωμένους ἀπέπεμπεν Ως δ' ἀδε ταμαντία ων ψουλετο ἀπεβαινε τῶ Λυσάνδρω, θνω δη
το γιγνόμενον καὶ ουτε επεσθαι μυτῶ ἔτι εω οχλον τοῖς τε συμπραξαί τι δεομένοις σαφῶς ἔλεγεν, οτι
ἔλαττον ἔξοιεν, εἰ αυτος παρείη. Βαρέως δὲ φέρων 9 τοῦ ἀτιμίρ, προςελθὼν εἶπεν, 'Aγησίλαε, μειουν μὲν
ubi praeis r h. I. reporitur Aria toph. Thesin Mi. Eurip. Ion. 522. Antho I. Pal. VII, p. 221,6 significat lurorem excitare, non iram movere. Sed passivido iratis alvo irae Hatis dicti Pliua eollegit exempla Dindor f. ad h. l. et-Steph. thes. V. P. 506. D. sq. Quare acquieScendum videtur in ἔμηνε, quamvis poet'etaeilius quam historico concedatur. Sad v. ad III, 2, 4. 16.3, 6.
I, 2, 32: Iδηλωσε δέ. Cyrop. VILI, Intransitive aecipiendum Puto etiam Anab. II, 2 18: ἐδήλωσε σὲ τουτο ola ἔπραττε.or γε μην ἄλλοι τριάκονταJ i. e. triginta praeter Lysandriam. Sio II, 3, 18: Κριτίας καὶοί ἄλλοι τριάκοντα de triginta
Tannis, in quorum numerra ipse erat Critias , ad quem locum, ubi. τῶν delendum est, V. Rdn. meam. Infra IV, 1, 23. Lysandrum Rutem inter viros Agesilao additos numeratum osse apparet ex
φ. 20 et diserte dicit Plutarch. AM, VI, 2: τους τριάκοντα Σπαρ- ουλτας, ῶν ὁ Λυσανδρος -- θως πρῶτος, et Lysand. XXIII.
υστο του φθόν ovi moti ea iu-vidia, quas in tali conditione sa-cile oritur. Eadem est vis articuli
Cyrop. I, 4, 1b: ου δυναμένφ. σινἀν υπο τῆς ἡδονῆς. τῆς βασιλείαςJ Non prorsus
Idem est quod του βασιλέως. Νam substantivum alistractum indicat, superbius se gessisse Lyanni mamquam vel regiam dignitatem doceret. Cf. Oacon. X, 2: οπως ἐρυθροτέρα φαίνοιτο τῆς αληθειας. Comment. ΙΙ, I, 22: ά στε δοκεῖν ὀρθοτέραν τῆς φυσεως εἶναι.
6.9. βαρέως - φέρωνl Rarius haec locutio cum dativo iungitur: infra V, 1, 29. Anab. I. 3, 3: αλεπῶς φέρω τοῖς παρουσι πραγμασι. cum ἐπὶ et dativo est infra VII, 4, 21. Diodor ΙΙΙ,bs: βαρέως ἐπὶ τοῖς υπ' αυτου πρα-rθεῖσιν ἐνέγκαντα. Etiam genitivus admittitur Thucyd. II, 62:oοδ' εἰκος χαλεπῶς φέρειν αυτῶν. Butina. g. 133. 4. E. Rdu. Rost. g. 161. adn. 4. g. 162. III, 3. additam. 2. Κueh n. g. 285. I. μειουν μὲνJ In animo habet scriptor oppositum: αἴρειν δε ov.
75쪽
xRNOPHONTIS αρα συγε τους φίλους ηπίστω. N. ι μὰ ἔφη, τους γε βουλομένους ἐμου μείζως φαίνεσθαι ' τους δε γε αυξοντας εἰ μη ἐπισταίμην ἀντιτιμαν, αἰσχυνομμην αν. Καὶ ὁ Λυσανδρος εἰπεν, Ἀλλ' ἴσως, ἐνη, και μῆλλον εἰκότα συ ποιεῖς η ἐγὼ ἔπραττον. Τάδε
ουν μοι ἐκ του λοιπου χάρισαι, οπως αν μητ' αωχυ- νωμαι ἀδυνατῶν παρα σοὶ μητ έμποδων σοι o, απο- πεμψόν ποί με. που γαρ αν ώ, πειράσομαι ἐν καιρω
ῆ. D. Ante ἄρα so elusit ἀεὶ Selineid. , delevit Diti I. cum B. C. D. U. - εἶπεν ante Ἀλλ' B. D. E. F. I. Dind. pro ἔφη. - 'Aλλ' ante χως addunt B. Gail. Dind. - Η. Om. ἔφη post Lσως, Dind. seclusit. - συ post εἰ κοτα ponunt A. B. C. D. F. I. V. Din I., om. E. , post ἴσως et eri ponunt. - Ε Id. volt. τάδε νυν pro τάδε ουν. - αν post Oπως addunt B. C. D. E. F. I. V. inarg. Leon I. Schneid. Din I.
de re dicitiir, qua Θ ni Ine dena Imet praeter exspectationem cogno
16. Biatim. gr. g. 137. adn. s. Estnde in sententiam Plutar h.
Ages. VIII, 2 si e refert: ἡδεις αρασαφῶς, 'Aγησίλαε, φίλους ἐλατ
iecto ex antecedente vocativo subaudiando v. ad III, 3, 2. αυξοντας J Ex antecedente ἐμου in tolligeIIdum με. V. ad oecon. II, 1 b. IV, 1: ταύτας μοι - ἐπιδείκνυε - καὶ - συνωφέλει εἰς ταυτα διδάσκων.
Haec iroui eo dicta suut. Agesilaus Meens probrosium se existimare eos non honore prosequi, a quibus auetus sit, tecte vituperat Itysandriini, qui magno a rege ho-uore affectus qui debeatur regillonorem deripiat. Cui non sineae ctitate respondet Lysander: at fortassis magis decora suntquao tu facis tu me) quam quae ego agebam. Ibysandri enim potissimum opera et auetoritate Agesilaus rex factns erat. In grati igitur animi probriini Lysander reddit Agesilao, a quo nune omni honore privetur. Apud P I utar hum autem XXIII
legitur: χλλ' Lσως μεν, ω laynσίλαε, σοὶ λελεκται μῶλλον ἡ εμοὶ πεπρακται et Ages. VIII, 2 Ηλλ' ἴσως, ἔφη, ταυτά σοι λέλεκται βέλτιον η εμοὶ πέπρακται. Unde
Schnoide rus pro ποι PQ nostro loco λέγεις scribendum censet Boesen Su: ,, quae tu dicis contra me,liabent quidem veri aliquam similitudinem ex tua interpretatione, facta tamen mea a veritate suspicionis tuae lonissime remota videbis, si ea cum animo meo propius inspexeris. ' Quae interpretatio quomodo veri,is Xenopsoniis conveniat, equidem non interligo. Plutaro hus. Opinor, ratus aptius sibi opponi λέγειν et πράττειν, inspiciens Xenophontis locum, narrationem suo arbitrio consormavit. - De καὶ
quo, h. e. hoo certo ex reliquis. L in I ors. comparat Dismo ath
adv. Olympiad. 4: ἐὰν δ' ἄρα mu
76쪽
HALL. ENIC. LIB. III. CAP. IV.
σοι εἶναι. Eιπόντος ταυτα, ἔδοξε και τμυγησιλάω 10ουτω ποιῆσαt, και πέμπει αυτον ἐφ' Ἐλχηςπόντου. Ἐκεῖ o Λυσανδρος αἰσθόμενος Σπιθριδάτην τον Πέρσην ἐλαττουμενόν τι ουπο Φαρναβάζο ν, διαλέγεται αυτω και πείθει ἀποστῆναι ἔχοντα τους τε παῖδας καὶ τα περὶ αυτον χρημοτα και ἱππεῖς ώς δεακοσίους. Λαιτci μὲν αλλα κατέχiπεν ἐν Κυζίκω, αυτον δε και τὸν
Ῥίον ἀναβιβασάμενος ῆκεν αγων προς Ἀγησίλαον.υὼν δε ὁ 'Aγησίλαος ησθητε πράξει και ευθυς ανεπυνθάνετο περι τῆς Φαρναβάζου τε καιαρχῆς.
Ἐπεὶ δὲ μέγα φρονήσας ὁ Tισσαφέρνης ἐπὶ τον 11
-ταβάντι στρατευματι παρὰ βασιλεως προεῖπεν 'Arησιλόφ πόλεμον, εἰ μὴ απίοι ἐκ τῆς Ἀσίας, οἱ μὲν ἄλλοι συμμαχοι και Λακεδαιμονίων οἱ παροντες μαλα ἀχθεσθέντες φανεροὶ ἐγένοντο, νομίζοντες ἐλάττω την
φ. 10. Ἐλληςπόντου B. D. F. E. V. Dind. pro Ἐλληςποντον. V. αἰσθανόμενος pro αἰσθόμενος. - edd. ante Leonet. τὰ περὶ αυτῶν χρήματα, 'Veislc., suadente Moro, ἔχοντα περὶ αυτον τους τε παῖδας καὶ τὰ χρήματα, v. Selineid. τὰ περὶ αυτον χρήματα. Dins rππέας pro ειπεῖς. - ευ θος B. D. F. I. V. Dind. Pro ευθέως. - ἀνεπυνθάνετο B. D. F. V. 'Veislc. se coni. Μori) sqq. edd. Pro
t Rr e 11. J. sanit. XXIV: Σπιθριδάτην δε τὸν Πέρσην προςκεκρουκότα Φαρναβάζω, i. B. Offensum Pharnabago. Xen. Ages. III, 3:
πιθριδάτης μέν γε ὁ Πέρσης εἰδώς, οτι Φαρνάβαζος γῆμαι 'εντην βασιλέως ἔπραττε θῆατερα, την δ' αυτου ἄνευ γάμου λαβεῖν ἐρουλετο, υβριν νομὶσας τοὐτο, Ἀγησιλάφ εαυτόν καi τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ την δυναμιν
I, 28. προς Ἀγησίλαονὶ Ephesima. V. g. 4 Et b. ἀνεπυνθάνετο Nescio quid
desideraverit Selinoidorus in hoc vecto vel in universa genteu-tiu, Eux certe non reptagnat ΡIutarch. Lysand. XXIV: ῆγαγε προς τον Ἀγησίλαον αλλο οε ουδεν ἐrρήσατο αυτψ Lysandro)προς τον πόλεμον, ἀλλὰ του χρόνου διελθόντος s. e. anno legitimo Praeterlapso, v. g. 20ὶ ἀπεπλευσεν Lys der) εἰς τὴν Σπάρτην ἀτίμως. L.Fsander domum rediisse narratur infra g. 20. . g. ll. sἱ μεν ἄλλοι σύμμαχοιl ceteri qui orant in exercitu praeter ipsum Agesilaum. De quo usu vocis ἄλλος v. ud II, 4, s. Ages. I, 13. 4. Diqiligod by Cooste
77쪽
XENOPHONTIS παρουσαν εἶναι δυναμιν 'Ἀγησιλάφ τῆς βασιλέως παρασκευῆς, Ἀγησίλαος μάλα φαιδρῶ τβ προςωπω απαγγεῖλαι Τισσαφέρνει τους πρέσβεις ἐκέλευσεν, ως πολλὴν χάριν αυτω θοι, οτι ἔπιορκήσας αυτος μὲν πολεμωi ς τους θεους ἐκτήσατο, τοῖς δ' Ἐλλησι συμμάχους ἐποίησεν. Ἐκ τουτου ευθυς τοῖς μὲν στρατιωταις παρήγγειλε συσκευάζεσθαι ως εις στρατείαν, ταῖς πόλεσιν, εἰς ας ανάγκη ὴν ἀφικνεiσθαι στρατευομένω ἐπι Καρίαν, προεῖπεν αγορὰν παρασκευάζειν. Ἐπεστειλε δὲ και Ἱωσι και Αἰοχευσι και Ἐλχηςποντίοις πέμπειν προς εαυτὸν εἰς 'Ἐφεσον τους Giκyτρα- 12 τευσομένους. υ δὲ Τισσαφέρνης, καὶ οτι ἱππικὸν ουκ
εθεν ὁ 'Aγησίλαος, ἡ Καρία αφιππος ην, -ι οτι γεῖτο αυτὸν ὀργίζεσθαι αυτω διὰ την ἀπάτην, τω
οντι νομίσας ἐπὶ τὸν αυτοs οικον εις Καρίαν αυτὸν
ὁρμήσειν, τὸ μὲν πεζὸν ἄπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, τό δ'
ἱππικὀν εἰς τὸ Μαιάνδρου πεδίον περιῆγε, νομίζων ἱκανὸς εIναι καταπατῆσαι τῆ Ἀπω τους ' πιχηνας, πρὶν εἰς τὰ δυριππα ἀφικέσθαι. o δ' laγησίλαος ἀντὶ του
παρόντες. - εἶναι δέν. B. D. I. Dim . pro δυν. εἶναι. - V. λαμπρῶpro φαιδρῶ. - Xen. Ages. I, 13. Solineid. τῶ Tισσαφερνει. - ἔχοι, Quod iam Leonet. Et Steph. volueriint, halbent B. D. Selinei l. sqa. edd., ἔχει F. V. Bol. , eeteri ἔχειν. - V. συσκευασασθαι. - D. Lστρατείαν pro στρατείαν.
o. 12. Post τὸ M sππικὴν delevit απαν Dind. cum B. D. F. I. V. Ages. I, ib. - περιῆγε post πεδίον posui eum B. D. E. F. V., antis εἰς τὸ ponit C., ceteri post Μαιάνδρου ponunt. - D. E. F. edd. vettirκανὸν pro λανος. - B. καταπατῆσθαι an καταπατήσασθαι 2ὶ proῶς εἰς στρατεία H dicens, sis ad bellum profecturum esse. V.
ad III, I, 8. Agos. I, 14. I, 6: ως ἐπὶ τοὐς Ἐλληνας. Κue liner. ad Anab. VII, 1, 37. στρατευομένωJ τινί. V. ad
. 12. τῶ δωτι - ὁρμησειν h. e. non laetari modo ab Agesilao expeditionem. De participioaoristi νομίσας, quod mox sequitur νομίζων, v. ad δείσας Ages. II, 30. Infra IV, I, 27: πιστευ-
ἐπὶ τὸν αοτου ΟἶκονJ Corn. Ne p. Agsa. III, It quod ipsius erant plurima domicilia in Caria. Dindor rius comparat III, 2,I: νομίσας την Αἰολίδα ἐπιτετειχίσθαι τῆ ἔαυτου οἰκήσει Φρυγία. Κ uelinori ad Anas. VI, 2, 14
seu par seribendum eenset αυτου, αυτῆς, αυτῶν, ubi in eodicibus forinae αυτοs, αυτῆς, αυτῶν intor articulum et substantivum po- auae lemntur, cui legi non paucia locis sensus repugnat. V. ad Cyrop. I, l,li. Rectius Κru eger. gr. g. 47. s. adn. 12 hane illorum genitivomam collocationem admittendam esse dicit ubi sint ipsius, ipsorum, ut est h. l. Sed III, 4, 12 αὐ-s et VII, I, 20 αυτῶν transponenda videntur. νομίζων - εrναψ De praesentis infinitivo v. ad Oeeon. VI,
78쪽
53 ἐπὶ Καρίαν ἰέναι ευθυς τἀναντία ἀποστρέψας seri Φρυγίας ἐπορευε το, καὶ τάς τε ἐν πορεία ἀπαντώσας δυνάμεις ἀναλαμβάνων ηγὲ και τας) πόλεις κατεστρέφετο και ἐμβαλὼν ἀπροςδοκήτοις παμπληθῆ χρήματα ἐλάμβανε. Kαι τον μὲν αλλον χρόνον ἀσφαλῶς διε- 13
πορευετο ' ου πορρω δ' ἔντος Λασκυλείου, προώντες αυτ6 οἱ ἱππεις ηλαυνον ἔπὶ λόφον τινά, ως προχοιεν, τί τGμπροσθεν εἴη. Αατα τυχην δέ τινα καὶ οἱ του Φαρναβάζου ἱππεῖς οἱ περι Ῥαθίν ν και Βαγαιον του
νόθον αδελφόν, ἔντες παρόμοιοι τοῖς Ἐλλησι τοναριθμόν, πεμφθεντες υπὰ Φαρναβάζου ῆλαυνον καὶ τοι ἐπὶ τον αυτὸν τοὐτον λόφον. 'νόντες δὲ ἰαλλήλους ουδὲ τέτταρα πλέθρα ἀπέχοντας, τὸ μὲν πρωτον ἔστησαν ἀμφότεροι, οἱ μὲν Ἐλληνες ἱππεῖς ω ερ φάλαγξ ἐπὶ τεττάρων παρατεταγμένοι, οἱ βάρβαροι τοὐς πρωτους ου πλέον η εἰς δώδεκα ποιήσαντες, τοβάθος δ' ἔπι πολλῶν. 'Ἐπειτα μέντοι πρόσθεν ωρμ σαν οἱ βάρβαροι. Nς δ' εἰς χεῖρας ηλθον, ὁσοι μὲν των 14 Ἐλλήνων ἔπαισάν τινας, πάντες συνετριψαν τὰ δόρατα,
- εἰς δώδεκα pro εκ δώδ. Mor. edd. qq. 11. Ages. I, Id. Hier. VII, 9. λεσι. Cooeum simillimum Thu Burim. l. 140. l. Rost. er d. VII, 20: αμα δὲ .τῆ ἡμέρτη. 151. adn. 6. πόλει προςέκειτο ουση ou με- τἀναντία ἀποστρέψας J νάλη, και αἱρεῖ ἀφυλάκτοις τι Idem sero est quod ἀντιστρέψας λκι-εσὼν καὶ ἀπροςδοκήτοις. Ages. I, 16. Pro advorbio haben- l. 13. ΛασκυλείουJ in Pli γ- dum est τἀναντία, Anab. IU, V. IV, 1, 15. 3, 32: τἀναντία στρέψαντες ἔφεο- αυτ φὶ Hoe recte esse positum γον, ubi Κuehnemis comparat videbis 8x V, 4, 59. VII, 2, 22:
eum Η eii an dio supervacanea L διπλασίφ. - Eodem sentu iudieam, tamen num merito in orat εἰς III, I, 22. Cotomim ex Bononiea transscripta sint, du- seriptura L δώδεκα stpparet, Uebito. instissimos libros omnM habuisse
79쪽
XENOPHONTIAοι-Πέρωι κρανδενα παλτα ἔχοντες ταχυ δωδεκα μὲν ἱππMς, δυο δ' Ἀποi ς απέκτειναν. Ἐκ δε του-
του ἐτρέφθησGν οἱ Ἐλληνες ιππεiς. Βοηθησαντος δὲ 'Ἀγησιλάου σ1Ἐν τοῖς οπλίταις, πάλιν ἀπεχώρουν οἱ 15 βάρβαροι , και εις αυτῶν ciποθνησκει. I νομενης δὲ ταυτης τῆς ἱππομαχίας, δ' νομενω τω 'Ἀγησιλάω τύυστεραία ἐπὶ προόδω ἄλοβα γιγνεται τὰ ἱερά. Του-
του μέντοι φανεντος, στρεος ἐπορευετο ἐπὶ θαλατταν. Γιγνωσκων δέ, οτι, εἰ μη ἱππικον iaci νον κτη- σαιτο, ου δυνήσοιτο κατὰ τὰ πεδία στρατευεσθαι, ἔγνω τουτο κατασκευαστέον ει ναι, ως μη δραπετευ- οντα πολεμεiν δέοι. Καὶ τους μεν πλουσιωτάτους ἐκ σων των ἐκεi πόλεων ἱπποτροφεῖν κατέλεξε ' προειπων δέ, οςτις-παρε χοιτο Ἀπον και οπλα καὶ ανδρα δόκιsων, οτι αεσται αυτω μη στρατευεσθαι, ἐποίησεν ουτω ταυτα συντόμως πράττεσθαι, ωςπερ αν τις τονυπὲρ αυτου ἀποθανουμενον προηυμως ζητοίη.
sunt, ut Anab. V, 4, 23, significatione longe iiRitatior ostforma τραπῆναι. V. Icu liuor. ad Anab. I. u. καὶ εἶς αυτω H Praiestat cum Dindor fio Περσων delero quam cum IV sis hio υπ' αυτῶν seri
ὐπέφαινε, συνηγαγε πῶν τὸ στράτευμώ εἰς Ἐφεσον. Plutarcti. Agers. IX, 3: τοῖς δ' ἴαπευσιν ελαττωθεὶς καὶ τῶν ἱερῶν ἀλόβων φα- ωἐντων ἀναχωρήσας εἰς Ἐφεσον
ἱππιοιὰν συνῆγε. εἰ μη - κτήσαιτol nisi Parasset. Cobotus postlat κτήσοιτο immemor locorum II, 1, 31. 3, 56. 4, 25. In recta oratione dicendum orat ἐὰν μη κτήσωμαι. Hase et alia H ertiani is in censura od. I) i n d. p. 700. Alia ratio
ost VI, 1, 1. VII, 4, 34. b, 24, ubi
suturi optativi sunt necessarii. ἱπποτροφεῖν ωατελεξε l. elogit, ut equum suo sum tua loroni ad imilitiam, quod etiam apud Athenienses civium erat opulentissimoriam. V . Hipparch. I, 11. παρέχοιτοJ Plutarcii. Ages. IX, 3: προειπών τοῖς ευπόφοις, εἰ μη βούλονται στρατεύεσθαι, παρασχεῖν ρκαστον ειπον ανθεαυτos καὶ ανδρα. I o παρέχειν et παρέχεσθαι v. ad oecon. IV, T. συντόμως J hro vi temporis sputio, cito. In Agesilao ost προθήμως ταῶτα πράττειν. τον - ἀπο θα νου με νονJDo articulo v. ad Oeeon. VIII,
121. Infra VII, 5, 24. Burim. gr. q. 124. adn. 6. Rost. Inai. g. 98. B. b. Diuitiam by Cooste
80쪽
βουλόμενος αθλα προυθηκε ταῖς τε οπλιτικαῖς ταξε- σιν, ητις αριστα σωμάτων ἔχοι, καὶ ταiς ίππικαῖς, ητις κράτιστα ἱππευοι καὶ πελτασταῖς καὶ τοξόταις άθλα προυθηκεν, οσοι κράτιστοι προς τὰ προ κοντα ἔργα φανεῖεν. Ἐκ τουτου παρην ὁρῶν τὰ μὲν γυμνάσια πάντα μεστὰ ανδρῶν των γυμναζομένων, τον
δ' ἱπποδρόμον τῶν ἱππαζομένων, τους δ' ἀκοντιστὰς καὶ τους τοξότας μελετῶντας. 'Aξίαν δὲ καὶ Οχ ν την 17 πόλιν, ἐν ς ην, θέας ἐποίησεν ' η τε γὰρ αγορὰ ην με' .
στη παντοδαπῶν καὶ Ἀπων καὶ οπλων ωνίων, οῖ τε χαλκοτυποι κaὶ οἱ τέκτονες καὶ οἱ χαλκεις καὶ οἱ σκυτοτόμοι καὶ οἱ ζωγράφοι πάντες. πολεμικὰ οπλα -τεσκευαζον, ωςτε την πόλιν οντως οἴεσθαι πολέμου --
γαστήριον ειναι. Ἐπερήωσθη δ' αν τις καὶ ἐκεινο 18ωών, 'Ἀγησίλαον μεν πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ τους α λους στροτιωτας ἐστεφανωμένους απὸ τῶν γυμνασίων ἀπιόντας καὶ ανατιθέντας τοὐς στεφάνους τρ 'Αρτέ-
g. 16. C. ἐπεὶ pro ἐπειδῆ. - συν. B. D. F. Pind. pro ξυν. - B. his, altero loco V. εἴτις pro ητις. ἐκ τούτου δὲ B. C. D. I. Dimi. pro ἐκ δε τούτου. - D. om. των post ἀνδρων. g. 17. Ἐφεσον post ἐν ν ην cum Valchen. seclusu Schneid. , cum VIeis cio delevit Dind. - E. V. edd. volt. οπλων καὶ ωνίων. - V. σκηνοποιοὶ, D. ζωγραφουντες pro ζωγράφοι. g. 18. D. ἐπερρώσθη κἀκεῖνο ἰδών. - πρῶτον B. D. E. F. I. V. Selineid. Dind. pro πρῶτα.
15. Sod Oeoon. XXI, Tr es αν ἄριστα το σῶμα ἔχωσι ut infra V,
3, 17. ρελετῶντας J Agos. I, 25:τους τοξότας ἐπὶ στόχον ἱέντας. q. 17. χαλκεῖς - ζωγράφοι J Ages. I, 26: σιδηρεῖς καὶ
ἐργαστήριον εἶναι. Cf. Polyb. XII, 20. 7: Ουκ ἔστιν οπις Ουκ αν εἶπε κατὰ τὸν πενοφῶντα τότε θεασάμενος ἐκείνην τὴν πόλιν ἐργαστήριον εἶναι πολεμου. Etiam Athen. X, p. 421. respexit