Scriptores erotici graeci ...

231쪽

ει ζάνωσά σε πολλάκις. ΓΙως δείξω νυν τον παράδεισον - δε πότη; τίς ἐκίλος Θεασψλενος εσται; Κρε- - ' γεροντα ἄνθρωπον ἐκ μιῆς πίτυος ὼς Μαασυ ' τάχα δε κὰ Δά νιν, ως των αἰγων τάῖτα ειργασμώνων. ,, Δάκρυα ην ἐπι τουτοις Θερμοτερα' και ἐθργουν οὐ τα ἄνθη λοιπον, ἁλλα τα αυτων σωματα. ἐμνει και I λόη Δάφνιν εἰ κρεμησεται, καὶ ροχετο μηκε

Verba erit inpebat: Elaeul rosae quam sum difframe I eul violae quam sunt conculcatae 8 Eheul hyacinthi& narcissi, quos lionio quis improbus e terra eruit. Veradveniet; isti autem non vernabunt. orieriar aestas; hi

autem non Vigebunt. Alitumnus aderit; isti autem neminem coronabunt. Neque vero, o domine Bacche, miserorum horumce ssorii ni miserius es, iuxta quos habitabas, quosque oculis usurpabas. & quibus te saepe coronavi Z Qua fronte hunc hortum hero ostendan Quo antino is laaec visurus est y Me senem de pino aliqua, ut Marsyam, forte suspendet; forsan etiam & Daphnim, quasi ni intrum capriirum facto haec acciderint. Ob haec lacrimae oboriebamur fervidiores, neque de inceps flores, sed semetipsos deflebam. Lugebat simul Chloe, si Daplanis suspendendus foret, & iam optabat,

I Post hoc verbum Villois. de- cinus non prohibuisti. esse suspiratur ὁια θειρομενα, vel 2 Huet. coni. κρw-M. Sed κρε ανορυπτόμενα , Vel κατακλώμπα, ιμοῦ est futurum contrainum, Atti vel πατουμενα. Sine omni musa. co more.

232쪽

ελθεῖν τον δεσπό ν αυτων, και ημέρας διήντλει μοχθη-μ, ως ἐδη Δάφνιν βλίπασα μασαγούμενον. 11. Κοιι ἡ- νυκτος αρχομένης ο Aδρομος αυτοῖς πιτέγγελλεν, ἔτι ο μεν πρεσβύτερος δεσπότης μεθ'

ἡμερας ατίξεται τρεῖς' ο δε παῖς αυτου, της ἐπισυσης πρόει . Σκέψεις ουν ὐπερ των συμβεβηκότων, κα κοινωνον εἰς την γνωμην τον Ευδρομον παρελάμβανον. ἡ δεευνους ων τω Δάφνιδι, προγει το σψβαν Φολο -- σαι πρότερον τω νέω δεσπότη, και αυτος συμπράξειν επηγγελλετο τιμωμενος, ως ομογάλακτος καὶ Ῥε- ρας γενομένης, ουτως εποίησαν. Ἐκε μεν ο ' στυυς ἐφ' ἴππου, και παράσιτος αυτου, καὶ ουτος εῖ' A

που' ο μεν, ἀρτιγένειος' ἡ δε Γνάθων τουτὶ γάρ εκαλεῖτο τον πωγωνοι ξυρωμενος πάλαι. U A Λάμων ἄμα τη Μυρτάλη και τω Δάφνιδι, πρὸ των ποδων

at nunquam ipso in dominus adveniret, diesque exantiabat acerbas, quasi iam cerneret Daphnim, flagrorum

verbera patientem.

VIII. Coepta iam nocte venit nuntiatum Eudromus, dominum seniorem post triduum affiniarum, at gnatum eius die sequemi praeventurum. Deliberatum igitiir filii de hisce, quae accideram, & consiliis conserendis E dromum socium adhibueriint. Ille, benevolo animo prinsequens Daphnim, sia asit, casum illum prius aperiret clinmino iuniori, seque causam adiuturiam spondebat, ut qui non certe nullo numero apud dominum haberetiar, quippe cuius esset collactaneus; exortoque die ita eg runt. Veniebat Astylus equo insidens, unaque eius parasitiis. qui & ipse equo vehebatur. Quorii in ille n ditis tertius harbam emittere coeperat ; at huic Gnath ni hoc enim huic nomen erat iampridem abrasa barba fuerat. Lamon vero, una cum Myrtala & Daphnide ad

233쪽

αυτου καταπεσών, μετευεν οἰκτειραι γεροντα ἀτυχη,

και πατρωας οργης ἐξαρπάσω τον οὐδεν ἄδι- αντα. αμα τε αυτω καταλεγει πάντα. οἱκτειρει την ἱκεσώνο ' ουλος, - ἐπι τον παράδεισον ἐλθων, και τηνἀπώλειαν των ανθων ἰδὼν, αὐτὸς εῖη παραιτη τεσί mτον πατέρα, και κατηγορησειν των ἴπιπιὼν, ὼς εκεῖ δεθέντες ἐε βησαν, και τα μεν κατέκλασαν, ταινκατε- πατησαν, τα δε ανωρυξαν λυθεντες. τουτοις ηυχοντο μεν αυτω παντα τα αγα α Λάμων και Μυρτα- λη' Δάῖνις λουρα προσεκομι ν ἐμφους, τυρους , ορνιθας, και τα εκγονα αυτων, βοτρυς ἐπι κλημάτων,

μηλα δε επι κλάδων. ην is τοῖς δωροις και ανθοσμίας

oiνος Λέσβιος, ποθηναι καλλιστος οἰνος.

Θηραν εαε λαγωων, οια πλουσἹος νεπιίσκος, και τρυ- illius genua provolutus , infelicis ut misereatur senis, seque innocentem patris irae eripiat, supplex orat , simulque illi Oxponit, quae contigeram, omnia. Supplicantis imiserius Astylus, hortuna ingreditur, & conspicariis florum excidium, sese dixit ipse veniana tinpetraturum a patre, & incusaturum equos, quod ibi alii Dii inso-Ientius lascivissent, sicque alia contrivissent, allia pro culcassent, alia suffodissent, loramentis ni intrum liberati. Ob haec Dinon & Myrtale omnia ipsi fausta apprecabamur; Daphnis amem dona insuper altillit, videlicet haedos, caseos, aves, eariamque foetus, racemos ad

huc palmitibus clepertilemes, poma adhuc in mimis pendentia: inter ista dona erat & fragrantissimum vinum ex Lesbo, potu praestantissimum. IX. Equidem Astyliis collaudabat ista, eratque assi duus in Venandis leporissius, inpote opibus abundans iu

234쪽

PASTORALIUM LIB. IV. I s

Qων αει, καὶ α φιγμένος εἰς τον ἀγρον εἰς απόλαυσιν

πος κοὰ πίνειν εις μέθη , καὶ ουδεν αλλο - , η γνάθος, καὶ γαστὴρ, καὶ τα υχ - γαστέρα, οὐ παρέργως τον Δάφνιν - δωρα κομίσαντα' αλλα καὶ zύσει παιδεραστὴς ων, κάλλος οἱον οὐδε επι τῆς πόλεώς ευρὼν, επιθέσθαι διεγνω - Δάτνιδι, και πιίσειν ωπο

Θεατης. μαλθάσσων δε αυτον, τάς τε αιγμ επηνει, καὶ σπιρίσαι το αἰπολικον ἡξίωσε και ετη ταχεως ἐλευθερον Θησειν το παν δυνάμενος. 'Lή δε εἶχε χειροήθη,

venis, & luxu nun*iam non diffluens, quique ideo res

Venerat, ut nova voluprate perfrueretur. Gnatho au

tem, utpote homo unice edoctus edere & ad ebrietatem usque se ingur tare, quique quantias quantus, ni hil aliud quam gula & venter erat, quaeque sunt infra Ventrem, non obiter & perfunctorie Daphnim sua ii na conserentem contemplariis fuerat; sed cum nariarapuerorum amator esset, inventa, qualem in urbe non vidisset, forma, Daphnim ag edi decrevit, ratus hoc facile illi, utpote homini caprario, se pe suasurram. Haec mani constititisset, venationis non erat cum Ast lo pareiceps, sed descendens ad loca, ubi pascebat D phnis, verbis qitidem capras, sed revera Daphnim, spectatum veniebat. Deinde blandis illum deliniens verbis, laudibus efferebat capras, tibiaque tu pastorale carmen caneret, postulabat, addebatque, mox et sinerratem inis petrireurrum se, qui videlicet nihil non apud Dionys plianem posset. ut autem illiun mansuetum sibique in Longus. Κ

235쪽

,- ο λοχησας ἐκ της νορος ελαύνοντα τας αἡγας, πρωτον μεν ἐzίλησε προδραμων' ειτα οπισθεν παρα-

σχειν τοιοῖτον οἱον α αἶγες τῶῖς τράγοις. Tου δε βραδέως νοησαντος, και λέγοντος, ῶς αύγας μεν βαίνειν τράγους, καλόν τράγον δε ουπωπιά τις εἶδε βαίνοντα τράγον, οὐδε κρὰν ἀντι των ούων κριὸν , οὐδε ἀλεκτρυόνας ἀντι των ἀλεκτορίδων ἀλεκτρυόνας' οιός τε ην oΓνάθων βιάζεσθαι τας χέῖρας προσῖερων' ο δε μεθυομτα ἄνθρωπον και ἐπτωτα μάλις παρωσάμενος εσφηλεν εἰς-ν γην, καὶ - του σκύλαξ ἀποδραμων, κείμενον κατελιπεν, ἀνδρος, ου παιδες, πρὸς χειραγωγίαν δεόμενον. οὐκετι προσίετο ολως' ἀλλα κἀ D is Da τας αἶγας ἔνεμεν, μεῖνον μεν Qεύγων, Xλόην g. τη- ρων. οὐδε ο Γνάθων ετιπιριειργάζετο, καταμαθων ως ου μόνον καλὸς, ἀλλα κα ἰσχυρός εστιν' ἐπετηρει δε

figeriam habuit, de nocte insidiariis capellas e pastu abaducenti, prius praecur rens, oscula quaedam dedit; d inde, ut more caprarrum, hircis sui copiam facientium, sibi te in obvertat, precatur. Haec cum serius animadvertisset Daphnis, & dixisset, capriis ineant hi ei, id quidem se recte habere, sed hircum nunquam &nusquam gentium quem vidisse inire hircum, neque ari rem pro ovibus arietem, neque Milos gyllinarii in loco gallos; ibi Gnasto velle vi adigere, manusque iniicere. At ille hominem ebrium, aegreque pedibus insistentem, curato repulsum humi prostravit, & veluti catillus au-Dgiens, iacentem reliquit, Viri, non pueri, qui manu deduceret, opera iii gentem. Neque postea eum admittebat Daphnis; sed modo hoc, inoὸo illo loco capras pascebat, illum certe vitans, Chlodnque diligenter servans. Ne pie Gnatho amplius illum curiose observabat, cum intellexisset, eum non solum forinossim, sed

236쪽

PASTORALIUM LIB. IV. I 47

καιρον διαλεχεναι προ απου τω Ἀσπυλω, και ἡλο - ζε δωρον αὐτον ἐξειν παρα του νεανισκου, πολλα καὶ

κτηνων, οἰκετων, ἄνδρων, γυνακων. Μετ, δε τοῖτο συνεταττε λόγον καὶ Μωτικον καὶ μακρόν. ειν δε ὁ Διονυσοτάνης μεσαιπόλιος μεν ηδη, μέγας καὶ κ λος, καὶ μειρακίοις ἁμιλλ-Θαι δ νάμενος' αλλα κὰπλο- ιος ἐν ολίγοις, καὶ χρησπος ὼς οὐδεις ἔτερος. Oυτος θων, τη πρωτη μεν ημέρα Θεοῖς εθυσεν τοι προεστ σιν αγροικίας, Δημητρι, καὶ Διονύψ ω, καὶ Πανὶ, κοὰΝυμταις' και κοινον πλυ τὸ is παρώὐ ν εστησε κρα-

ρα. Ταῖς δε ἄλλαις ημέραις Eπισκόπει - του Λά- μωνος εργα καὶ ὀρων - μεν πιδία ἐν αυλακι, τὼς

etiam esse robustum. Captabat autem oςcasionem de eo colloquendi cum Astylo, speraballie fore, ut illum d no habiturus esset a iuvene muta & praeclara largiri

X. Tamen ista tunc temporis tractari non potueriant. Namque adveniebat Dionysophanes una cum sua Clea .rista ; omniaque tumultis & strepitu iumentoriam, sese

vortim, virorum atque mulierum fervebant. Inde autem componere coepit sermonem amatorium, eumque pro,

lixum. Erat hic Dionysophanes aetate semicana, magnus autem & forinosiis, qui nec iuveni cederet; quia& dives inter paucos, & in tantum probus, in quantum nemo alius. Hic. post adventum suum , prima dio binnibus Diis agri praesidibus sacra fecit, Cereri, Baccho, Pani, Nymphis, starit itque omnibus, quotquot aderant praesentes, cratera coinmuneni reliquis diebus 'Lauronis inspexit opera: inque conspent campum pro-

237쪽

γαλαθηνούς. Εἴποτε Ἀπόλλων Λαοεάδοντι θητευωνεβουκόλησε, τοιάδε ν, ωος τότε ωῖθη Δάφνις. Aia

he impressis sulcis aratum, vineam palmitibus totam turgidam . hortum eleganter politum, quod namque flores attinebat, Astylus omnem culpam in se recep rat) impense delectabatur, atque Lamonem laudibus evehens . insuper pollicitiis est, se eum liberum manumissuriam. Post thaec etiam ad caprarum gregem descemssit, capras caprariumque visurus. Iguur Chloe in sit Vam aufugit, tantam turbam reverita. At Daphnis riselata caprae pelle indurrus substitit, ex humeris suspensam recem consurum habens peram, tenens utraque ma nu, altera nempe recentes caseolos, altera haedulos lactemes. Si quando Apollo Laomedonti mercede pacta

serviit. & armenta pavit, rasis certe erat, qualis tunc visus est Daphnis: qui sane ne Vectum Piidem protrulit. sed rubore suffusus deiecit ocisos humi, muneraque porrexit. Lamon vero: Hic, inquit, here, capra-riim tuariun custos est Tu quidem quinquaginta milii

238쪽

-ντηκοντα άροιν εδωκας - α τράγους' ἀτος δέ σοι πεποίηκεν ἐκπιον, - μα τράγους. Uρασως λιπαρα ' καὶ τως τρίχας λάσι υ, κὰ τὰ κέρατα αθραυστοι. Πεποίηκεν αὐτάς και μουσικάς' συριγγος γουν ἁκοὐ

συσαι ποιουσου πάντα.

- . Παροῦσα τί λεγομενοις ἡ Κλεαρίση , πεῖραν ἐπιθυμησε του λεχθέντος λαβῶν, καὶ κελεύει τον Δάφνιν ταῖς αεν οἱον εῖωθε συρίσαι, καὶ ἐπαγγελλεται συρίσαντι χαρίσασθαι χιτωνα καὶ χλαῖναν καὶ σηματα. V δε καθίσας αυτους tar περ θέατρον, ' ὐπο τῆ φηγω, καὶ ἐκ τῆς πέρας την συριγγα κομίσας, πρωμ μεν ολίγον ἐνέπνευσε id αἱ αἶγες εστρο σαν τὶς κεφαλως ἀράμεναι. έγα ἐνέπνευσε το νόμιον και αἱ αἶγες ἐνεμοντο νεύσασαι κάτω. MAς λιγυρον tradideras pascendas , & binos himos ; hic usquo ad

centenas auctas dedit, & denos hircos. Vides, quam sint pinmes, nitidaeque, &. villis densae, cornibusque it tegrae. Eas & musicas relicti sit; fistula namque audita statim omnia imperata faciunt. XI. His dissis aderat & Clearista, & specimen eius, quod dictum erat, sumere cupiens, iussit Daphnim capellis, ut solebat, fistula canere, insimul promittens, si id Reisset, se eum trunica , laena & calceis intineraturam. Ille, in theatri modum illis iaspositis, stans sub fago, e pera fistulam depromsit. Primum qinclem ex lem inflando edulit sonitiun, & statim capellae iure xeriant capitibus erectis: dei ivle pastoralem occepit camnini, atque capellae capite in teream demisso pascere eoeperunt: mr- ωavem & argivum sonum edicit,

I Vulceri . coni. . ut reserariir ad GHs. Venuste.

239쪽

κατεzυγον. μετ ολίγον ἀνακλητικον ἐτόεγξατο καεξελθουσαι της υλης, πλησίον αὐτσύ των ποδων συνε δραμον. οὐδε ἀνθρωπους οἰκετας εἶδεν αν τις οὐ- πειθο- μενους προστάγματι δεσπότου. οἴτε οἴν αλ ι πάντες

ἐθαυμαζον, και προ παντων η Κλεαρίστη, και δωρα

και ανελθόντες εἰς την επαυλιν , αμα αρι-ον εἶχον, καὶ τω ΔQHA, ἀφ' ὼν ησε ιον, επεμψαν. 'Οδε μετατης Xλοης ησθιε, καὶ ηδετο γευόμενος απτυα ς οια τυσίας, και ἀελπις ην τεύξεσθαι τοῖ γάμου πείσας

τους δε τ' ἀτας.

ιβ. 'O δε Γνάθων προπικκαυθεις τοῖς κατα το αἰπόλιον γεγενημενοις, καὶ ἀβίωτον νομίζων τον βίον , εἰ& simul omnes reclinatae quieveriint. Tum quidem ambium insonuis; & illae, non secus ac lupo irruente, insivam confugerunt. Paulo post receptili signum dedit; nam dereperite silva egressae prope pedes ipsitis Circiam circa currere omnes coeperiim. Nemo unquam is mulos vidit ita dicto audientes hero suo. Ceteri itaque omnes demirati fuere, praecipue vero Clearista, quae promissa Hiic formoso & musico caprario dolis se persoluturam iuravit. Reversique ad villam prandebant, & Daphnidi quaedam de sita misere, uirile edebant, mensa. Ille una cum Chloe hisce epulis fruebatur, delectabaturque gu stando conquisitissimos oppidanoriim ς ibos, inque spem erigebatur, fore ut, dominis persuasis , hasce nuptias consequeretur. XII. Gnatho autem magis accensus iis, quae apud capellas acciderant, minimeque vitalem sibi vitam ci

240쪽

Διονύσου νε , πόδας και --ας κ φίλει. Tου δεπυνθανομώου, τίνος ενεκα ταῖτα και λεγειν

λεύοντος, - ὐπουργήσειν ὀμνυοντος ,,οἴπταί σοι Γνάθων, ἔτη, δεσποτα. U. μέχρι νυν μόνης τραπεζης via' ἡ πρότερον η υς, ori μηδεν ἐ'ν ωραότερον οπου γέροντος' . κρείττους των ἐφάβων των is Mιτυληνη, τους σους ὀψαρτυτας λέγων' ρονον λοιπον καλον ίἶναι Δάῖνιν νομίζω. Κα τροφῆς μεν της πολυτελους οὐ

γευόμενος, καίτοι τοσούτων παρασκευαζομεν- ἐκ

σπης ημερας, κρεων, ἰχωαδε, μιλτωμάτων, ἡδεως δ' a. ἀξ γενόμενος, πόαν hrΘίοιμι καἰ φύλλα, της Δά-

σνιδος ακούων συριγγος, κω ὐπ' ἐκείνω νεμομενος. Συδε σωρον Γνάθωνα τον σον, και τον - ν ερωτα νώω cens, ni Daphnide potiretiar, Astylum in horto inam-hulantem captavit, & in Bacchi aedem abduxit, ubi ipsius pedes & manus osculari coepit. At illo sciscita

te, curnam id faceret, & imperante, ut eloqueretur, quid rei esset, insuperque adiurante, se nihil ipsi den Miuriam, Actum est, inquit, here, de Gnathone tuo. Qui ad hoc usque tenipus solam amabam mensam, qui antehac iurabant, nihil esse magis lepidum, quam vinum vetustum, qui ephebis Mitri lenaeis tuos obsoniorum cortilitores somnosiores esse affirmabant, nune solum Daphnim forinosum esse censeo. Atque ne gustatis quidem conquisitissimis illis dapibus, quarum singulis clie-hus ingens est apparatus, camissius, piscibus, libis me Ieis, libenter herbam ac froiules depascerem in cape Iam conversus, Daphnidis modo auscultans fistulam, &sub illius manu .pascens. Tu vero tinim servato Gna-inonem, invictumilis vince amorem. Sin minus, tiri