Scriptores erotici graeci ...

261쪽

εξεπλη ε γαρ κακῶας η Xλοη, κάλλος εκφέρουσα παρευδοκιμηθηναι οὐ δυναμενον. Oλη γαρ ἐπινέοῦτο ηπολις ἐπι τω μειρακιω καὶ ὐπαρθενω . και εὐδαι--μεν -- τον γάμον' ευχοντο δε - το γένος αξιον της μορτῆς εὐρεθροπι της κόρης' καὶ γυναικες πολλαὶ

τὸ is κατανεῖσαι τον γάμον τον δε εὐυσαντα το το-

. ξάριον, καὶ ἀποθέμενον παρω-Qαρέτρην , κελει -

σα τω Διονυσοφάνει, πάντας τους ψίροους των Mμτυληναίων Θίμενον συμπότας, ἡνίκα ἄν τον υστατον

πληρον κρατηρα, τότε δεικνυειν ἐκασπω τά γνωρίσμα-

Iarum namque mentem & oculos praestrinxerat Uiloῆ. eam pulchrit linem ostentrans, quam nemo superare posset. Omnis enim civitas perariovebatur super adolescente & virgine, & hasce nuptias beatas praedicabant. Exoptabant etetani, ut natales tali huiusce puellae forma digni emergerent; multaeque ex opulentissimis feminis vota Diis faciebam, ut & ipsae matres tam pulci irae filiae crederentiir. XXV. Dionysophani autem, post varias sollioresque cogitationes in profundum somnum delapso, talis somnii species oborta est. Putabat Nymphas petere a Cila puline, ut suo tandem nutii illis conficeret confirmare que nuptias; hunc vero, arcti remisso, & deposito iuxta pharetram, iussisse Dionysophanem, Mitylenaeonim omnibus optimatibus ad convivium vocatis, ubi iam postremum impleverit cratera, tunc exhil ere unicuique

262쪽

τα' το δὲ εντεῖθεν αδειν τον υμίναια/. Ταυτα ιQν καὶακούσας, ἐωθεν - σταται, και κελευσας λαμπλεσπίασιν παρασκευασθηναι των απο γῆς, των ἀποθαλαττης, και εἴ τι ἐν λίμναις, και ει τι is ποταμῶὰ . πάντας τους αρίστους Μιτυληναίων ποιεῖται συμπό

τας. 'Ως δε ν δη νυξ m, καὶ επέπληστο κρατηρ ἐξ οὐ

σπένδουσιν - εισκομίζει τις εχτι σκευος αργυρουν

Θεράπων τα γνωρίσματα και πιριτέρων ἐν δεξια πα- ν ιδείκνυε. Των μεν οὐν αλλων ἐγνωρισεν ουδείς' Mεγακλῆς δε τις δα γηρας υσπατος κατακειμενος, ῶς ει *ε, γνωρίσας, πάνυ μέγα και νεανικον ἐβοα' ,, τίναόρω ταυτα; τί γέγονάς μοι Θυγάτριον; αρα και ἀζῆς ; η ταυτά τις εβάσταο μεν ποιμην v χων; Δέμμαι, Διονυσοῖανες, εiπέ μοι ποθεν εχεις ἐμοῖ παι

δου γνωρίσματα; μη φθονησης μετα Δάφνιν ευρί,

monumenta: deinde Vero hymenaeum canere. His visis ac auditis inane sumi, & cum iussisset mensas exquisitissimis exseriti epulis, terrestribus, maritimis, palustri bus, fluviatilibusque, omnes Mit denaeorum magnates convivio excipit. Cum iam nox erat, impleriasque crater. quo Mercurio libare moris est, tum famulus quidam argenteo in vasculo monumenta illa infert, & in dextra circumferens omnibus demonstrat. Inter ceteros autem nemo fuit, qui agnosceret; verum Megacies quidam, ob senectutem in summo accubans, ut conspexit, statim agnovit, & magna iuvenilique voce exclamavit:

Quaenam haec, quae video Quid de te mihi iactum est, o filiola 8 Tune etiam nunc vivis 8 An pastor at quis forte fortuna in illa incidens ea abstuliti Obsecro, Dionysophanes, dic milii, uti te tibi filiae meae m numenta λ Neu invideas, post Daphnim, reperire quo

263쪽

τι καμ έ. Κελεύσαντος δε του Διονυσο φήσους πρότερονεκεῖνον λέγειν την ἔκθ εων, O Mεγακλῆς οὐδεν ὐφε- λων τόῖ τόνου της φωνης, ἔφη - Ην ολίγος μοι βίος τον πρότερον χρονον ον - χορηγίας

τριηραρχίας εξεδαπάνησα. πιτε ταυτα ην , γίνεταί μοι Θυγάτριον. Tουτο τρέφειν οκνησας ἐν πενία, του- τοις γνωρίσμα κοσμησας ἐξέθηκα, ε ιδας ἔτι πολλοι καὶ ουτω σπουδάζου πατερες γενεσθαι. Και το μυἐξίκειτο ὲν αντρω Νυμφων , πιστευθεν ταῖς Θεαῖς εροι πλουτος ἐπερ ρει se θ' ἐκάστην ἡμέραν κληρονόμον οὐκ εχοντι. οὐκέri γουν ουτε θυγατρίου γενε- σθαι πατηρ εὐτύχησα' αλλ' ακτπερ οἱ Θεὰ - τά με ποιουμενοι , νυκτωρ ὀνείρους μοι ἐπιπέμπουσι, δηλουντες ἔτι με πατέρα ποιησει ποίμνιον. is x

in . Ἐνεβόησεν ὁ Διονυσοφάνης μεῖζον του Mε-que & me aliquid. Cum aluein iussisset Dionysoph nes illum prius infantis expositionem enarrare, Mega-cles nihil de vocis tenore remittens, subiicit: Priori tempore res angusta mihi domi erat; quidquid enim ha-heham , in ludos publicos triremesque publicas eroga do consumserant. Dum in eo statu erant res meae, nascitur mihi filia, quam in hac egestate educare gravatus, hisce ipsis crepuitiliis Ornatam exposui, non ignariis, multos etiam dare operam eo modo, tu patres fiant. Et ista quidem in antro Nympharii in exposita fuit, Dea. rum fidei continissa; at mihi heredem non habenti quotidie divitiae in aedes influebant. Neque postea tam bene mecum adium fuit, ut proleta susciperem ; verrum Dii ueluti risum de me facientes, noctu mihi somnia ini- mittunt, significantia, quod ine ovis factura sit patrem. XXVI. Hic Dionysoplianes clamorem sustulit mai

264쪽

κλε ς , και ανα et δήσας, εἰσάγει Xλίην πάνυ καλῶς κεκοσμημενην, καὶ λεγει is Τοῖτο τα παιδίονεξεθηκας ταυτην σοι παρθενον οῦς προνο- Θεων έξε-

Θρεψεν, ως αιξ Δάφνιν ἐροί. Λάβε τα γνωρίσματα

και την Θυγατερρι' λαβων δε, απόδος Δάφνιλ νυμ-φην. Ἀμφοτέρους ἐξεθηκαμεν αμφοτερους εὐρηκα μεν' -ῖοτερων ἐμέλησε Παι ι και Νυμφαις καὶ ' φωτι. ,, Ἐπηνει τα λεγόμενα ὀ Mεγακλης, καὶ την γυναῖκα Τόδην μετεπέμπιτο, καὶ την πιόην εν τοῖς κόλποις

κακείνοις, ποιμενικους τινας αὐτοῖς ποιησαι τους γά

μους. 'ΕMόντες ουν παρα τον Λάμωνα, τόν τε Δρύαν--'rem, quam Μegacies, & e sede prosiliens, chloen admodum eleganter exornatam itulucit, & inquit: Istam ipsam filiolam exposuisti; istam tibi virgineni ovis, Deorum providentia, alemiani suscepit, ut in eum mihi D phnim capra. Cape monumenta haec, ipsamque filiam; receptam autem Daphnidi da sponsam. Ambos exposuimus, ambos reperivimus: amborum Pani, Nymphis, Cupidini cura fuit. Megacies victa laudabat, mandabaseque arcessendam suam uxorem Rhoden, Chloemiue in sinu habebat. Ibidemque manemes somnum ceperunt; Daphnis enim se nemini. ne quidem ipsi parenti, Galoen esse concessuriini, dicebat. Exorto iam die. rus redire inter illos convenit; quippe Daphnis & Chloῆ, quos urtianae taedebat Vitae, precibus id o inueram: illis quoque visum est pastorales quasdam sibi facere nuptias. Veniemes igitur ad Lamonem, Megacli adduxerunt

265쪽

Παπινν συνεσπησαν - τα προς τρο εορτην παρεσκευάζοντο λαμ πρως.

si . IIαρίδιώκε μεν οὐν ὲm ταῖς Νύμῖαις τὴν Xλο- ο πατηρ, καὶ μετ αλλων πολλων ἐποίηρον ἀναθηματα τα γνωρίσματα, και Δ, απι τας λειπουσας εἰς τας μυρίας ἐπληρωσεν. V δε Διονυσο νης, εὐημερίας ουσης, αὐτου υπο τίῖ αντρου σειε δας υπισπόρεσεν ἐκ χλωρας φυλλάδος, και πάντας τους κωμότας κατακλίνας, εἱροία πολυτελώς. Παρησαν δε Λάμων και Mυρτάλη, Δρυας καὶ Νάπη, οἱ Δόρκωνι προσηκοντες, οἱ Φιλητα παιδες, Icρωμις και Λυκαίνιον' οὐκ απην ουδε Λάμπις συγγνωμης ἀξια Θείς. Hν ουν, ως εν τοιοῖσδε συμπόταις , πάντα γεωργικα καὶ αγροικα' ο μεν μεν οἱα αδουπι Θερίζοντες ό δε in κωπτε τα επι ληνοῖς σκωμμα- si,

Dryantem, & Rhodae Napen commendaverunt. Tum ouinia ad festi celebrationem splendide apparabantur. XXVII. Iterram Chloen Nymphis tradidit pater, Minonumenta, multis aliis supera itis, ut essent donaria, consecravit, & Dryanti reliqua drachmarum ad dena usque millia supplevit. Ceterum Dionysophanes, coelo sereno ridente, ibidem sub antro toros e Domi e vim usternendos curavit, paganos thie omnes discuti l ere litia sos magnifico excepit convivio. Praesentes autem aderant Lamon & Myrtale, Dryas atque Νape, Dorconis cognati, Philetae liberi, Chroniis & Lycaenium: ne Lampis quidem, venia impetrata, aberat. Cuncta igitur tuin, utpote inter huiuscemodi compotatores, agrestiariisticaque. Alius canebat, qualia messores solent; alter cavillabatur, cuiusmodi cavilla, dum uvas praelis premunt, iaculari consueverunt; Philetas fistula, tissita

266쪽

τας εσυρι ' Λάμπις ρολησε Δρυας και Δαμων ω'χη ταντο Xλοη μι, Δάφνις αλληλους κατεφίλουν. Ενεμοντο δε και αἱ αἰγες πλησίον , rarae και αυτακοινωνουσαι της ἐορτης. τουτο τοῖς μεν αστυκοῖς οὐ πά- τερπνον ηC ο δε Δάτνις καὶ ἐκάλεσε τινας αυ- των ονομαστὶ, καὶ zυλλάδα χλωραν εδωκε, καὶ κρατησας εκ των κεράτων. κατεφίλησε. ταῖτα ου τότε μόνον, ἀλλ' ες τε ε ν, τον πλεῖστον χρόνον ποιμενικον εἰχον Θεους σεβοντες , Νυμτας , καὶ Πα- να, καὶ ' Ερωτα' ἀγέλας δε προβάτων καὶ αἰγων πλειστας κτησάμενοι ηδίστην δε τρο ν νομίζοντες οπωρας καὶ γάλα. Ἀλλα καὶ αἰγι μεν αρρεν παμλ ον ὐπε9ηκαν , και Θυγάτριον γενόμενον δεύτερονοῖος ελκυσαι Θηλην εποίησαν καi εκάλεσαν τον μεν , Φι ποίμενα, την δε, Ἀγελην. ουτως αὐτοῖς και ταυτα συνεγηρασεν. οὐτοι και το αντρον μόσμησαν, κὰ canebat Lampis; Dryas & Lamon tripudiabant; Chloe& Daphnis mutua sibi dabant oscula. PiUpe etiam pascebant capellae , veluti in huius festi partem atque

communionem venientes. Non aeque gratiam id oppidanis erat; Daplinis autem quasdam ex iis nominatim vocavit, quibus virentes frondes porrexit, prehensis Pae cornibus . eis oscula fixit. Neque ista dio ramum die; sed quamdiu vixerunt, pastoralein degerunt Vitam, Deos colentes , Nyinplaas , Pana , & Amorem , plurimos ovium caprarumque greges adepti, niillum tundem cibum sibi dulciorem, quam lac& poma, actitrati. Quin& masculum filiolum caprae latusdemant , & filiolam, altero partu editani , Ovis mananias fugere voluerunt.& nomen imposuerunt, alteri quidem , Philopoemenis, alteri vero, Ageles. Sic cum istis & ista consenuerunt. Hi& antrum exornariint, simulacra consecrarimi, arram tini's. M

267쪽

1 8 LONGI PASTORALIUM LIB. IV.

εἰκόνας ἀνεθεσαν, κα βωρον εποι τανυ ποιμενος Ερωτος, και τω IIαλ δε εδοσαν αντι της πίτυος οἰκεῖν νεών, Πανα στρατιώτην ὀνομασαντες. ' λατα τα μεν υσπερον ώνόμασαν και επραξαν τοτε δε νυκτος γενομενης , πάντες αυτους παροπιμπον εἰς τον 9

λαμον , οἰ μεν σ=ττοντες , οι δε αυλῶντες , οι δεδαδας μεγαλας ἀνίσχοντες. καὶ ἐπὸ et νησίον ησαν των Θυρων, νῖν σκληρα καὶ απην si τη φων , καθιέ- περ τριαίναις γην ἀναρρηγνύντες , οὐχ υμεναιον αδον-δες. Δαῖδες δε και πιόη γυμνοι συγκατακλιθεντες, περιεβαλλον αλληλους, καὶ κατεφίλουν , ἀγρυπνη-

σαντες της νυκτος ο ν ουδε --κες' και εδρασε τι

Δάῖνις ν αυτον επαίδευσε Λυκαίνιον' και τότε Xλόη πρωτον εμαθεν , ὀτι τα επι της γης γινόμενα

ν ποιμενων παίγνια. Didini Pastori statueriint, Panique delubrum pro p

nu halaitan luna dederiint , Pana Militem appellantes. haec quidem posterioribus temporibus nominariant& fecerunt: tunc Vero, nothe facta, cuncti eos deduxerrunt solemniter in thalamum, pars fistulam, pars ti-hiam inflantes, alii faces ingentes sustollentes; cumque prope ad fores accessissent , dura asperaque canebant voce, Veluti trademititis terram clitandentes , non autem hyrnenaeum canentes. Ceterum Daphnis & Coloo nudi concuintientes , se invicem amplexabantur atque deosculabantiar, non magis dorinientes illa nocte, quam

vel nomiae solent ; & patravit Daphnis , quae illum

docuerat magistra Lycaenium. Atque tunc primum Chl 4sulicis , ea clirae in silva acta suerant , pastorarem l drini iocumque fuisse.

268쪽

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥ

ΤΩΝ ΚΑΤΑ

Diuitigeo Corale

270쪽

NOTITIA LITERARI A

ID E aetate, mia Xenophontem Ephesiuim Vi

xisse credibile est, pleraque fere, qlaae Proba biliter disi eri possunt, iam occupavit Ian. Casperi iis y, citius perparvus libellus Cum ad n o dum raro inveniatur, repetere hic iiivat et iis ibi disputata , sic tamen , ut ea , recisis partim falsis, Partim superVacilis , verius ac brevius, neCnon dilucidius distinctiusque EXPonam ras, nonnullis etiam novis accessionibus augeamus. Mirum iure videtur Casperio, nullam Nostri ab Pla otio mentionem fuisse factam, licet, inquit , eroticos scriptores ceteros in Bibliotheca sua non praetermisera. Solus veterum eius meminit Suidas *: post hunc vero nemo alius, quod norim, usqtie ad Angeliina Politianum 3, qui locum ex eo desiamptum e codice Florentino Latine trans tulit. Salvinius in toto Xenophonteo libello nulla

' Dostim hanc & accuratam de Xenophonte Epheso notitiam dedit Alos.

Einerie. LUer Baro Locilla in praefat. ad suam huius scriptoris e litionem, unde eam describi curavimus. x In Decimine Dilli era tionis de Xenophonte Ephesio. s. l. & anno , quem Vero comperimus fuisse r74Ο. a Verba eius sunt: E νοφων Ἐφέσουος , ἱστορικός εστὶ δ'ὲ ἐρωτικα βιβλH- έ

lege έ περὶ 'Aβροκόμου καὶ