장음표시 사용
291쪽
και καθ' ἡμεραν εἰς κάλλος ηυξετο ' συνηρθει δε αλωτοῖς τὸῖ σώματος καλοῖς και τα της et in. ς ἀγαθά'παιδειαν τε γωρ πῆσαν ἐμελέτα , και μουσικην ποικίλην ησκει' κιθάρα δὲ αὐτω και ἱππασία , καιόπλομαχία συνηθη γυμνάσματα. υν δε περισπουδαστος ἄπα ν 'Εῖεσίοις, ἀλλα και τοῖς την αλλην σίαν οικουσου. Και μεγάλας εἰχον ' ἐν αυτω τας 1λπίδας , οτι πολίτης εσοιτο δαῖερων. ΓΙροσεῖχον δεῶς Θεω τω μειρακίω καί λ ει σιν ηδη τινες, οἱ καὶ προσεκυνησαν ἰδόντες, και προσηύξαντο. Ἐῖρόνει δε το μειράκιον εῖ' εαυτω μεγάλα, και η γαλλετο αν τοῖς της ψυχης κατορθωμασι, πολυ δε μαλλον τω κάλλει του σώματος' πάντων δε των αλλων ,
eσα ' - ελέγετο καλὰ, ως ἐλαττόνων κατετρόνει,
ii 'tiam antea suit. Abrocomae serina semper in au Iaatur, florebantque in eo simul corporis venustas animique virtutes: omne quippe eruditionis genus & variarn inmsica mi excolebat. Consuetae illi exercitationes cithara, equitatio, arii oriani tractatio. Ephesiis omnlaus ceterisque Asianis percarus, miram speiri praebebat praecellentissimi civis, colebant vae illum obsequio ut Deum; nec defuere, qui videntes ipsum adorantes supplicarent. Hinc sit perbire et idolescens, & animi dotibus , sed multo magis corporis lacina gloriam , quae*ae pulchra clicerentur, ut se minorat 'ri καὶ ex sequenti καθ' or- tum videbatur Bem steria. sed est:
ς δὲ ιλεγετοὶ ita Coll. Flor. ut quoque Henisterii. legi voluerat. Vitiose expressi libri: Duiligo d by Goc gl
292쪽
τει δε τεχνην κατα του μειρας και γαρ και despicere, nec quidquam Abrocomae vel spectatu vel auditu dignum videbatur , & si cuius adolescentuli aut virginis formam laudari audiret, narrantes irridebat, utpote nescientes se unum pulchrum esse. Amorem nec Deum esse putabat, sed omnino reiiciebat nihili faciens, negans ullum amore capi ac Deo sublici invitiam. Si ubi templum aiu simulacrum Amoris videret, ridebat, se indicans cuichinque Amori & venustate & virtute praecellere. Nec aliter se res habebat: ubi enim Abrocomas aderat , ni illam pictam aut sculptam emolem vel comtemplari vel suspicere dignabantur. His indignanis Amor, pervicax Deus, superbis inexorabilis, insidias puero stria. xit, qui scilicet & Deo captii clifficilis vuleretur. Ipse
293쪽
πασαν δύναρον ερωτικαν φαρμά - προβαλόμενος εστρατευεν ὲO' Ἀβροκόμην. Ηγετο δε τῆς Ἀρτεμιδος επιχώριος ἐορτη ἀπο τῆς πολεως επι το ἱέρον στάδιοι δέ creo inreα' ἔδει
- εξ και iam ετ 1 , - των ἐφηβων προσεπατο, καὶ εν τη πομπῆ τα πρωτα εῖέρετο. Πολυ δε πλῆθος επι την Θεαν , πολυ μεν ἐγχώριον , πολυ δε ξενικόν' - γαρ εθος ἐκείνη την πανηγυρει καινυμίους ταῖς παρθενοις ευρίσοιεσθαι , κα γυνάλας τοῖς ἐτηβοις. II ηεσαν δε κατα στίχην οἱ πομπεύοντες' πρωτα μεν - ἱερα, και δ ες, και κανα, και θυμιάματα' επι τούτοις ἴπποι, και κυνες, καὶ σκεύη
igitur arin:s, omnibusque suis potentibus venenis instructus contra Ahrocomana graditur. Agebatur solemne sis locis Dianae sessum, ad cuius templuin ab urbς sunt stadia omnino septem. Celebrare pompam Virgines onanes incligenas oportebat splendi te inprimis ornatas, praetereamie ephebos Ahirocomae aequales , qui tum sexdecim fere annorum iam pube tatem attigerat, ac primas in ea pompa terebat. autem vis hominum spectaculo intererat, vel popul rium, vel hospitum; siquidem mos habebat, uti in ea celebritate sponsi virginibus, & ephebis uxores inveni rentur. Procedetat ergo ordinatim pompa, primos scilicet sacra, faces, canistra & siissimema, riini aliternequi canesque, & Venatoria arans , nonnulla quidem
294쪽
τας αλλας υπερβάλλετο παμ ενους' ε' μεν - τεσσαρεσκαίδεκα ἐγεγόνει' ηνθει δε αυτης το σωμα - εὐμορτία , καὶ ο του σχηματος κόσμος πολυς εις
ώραν συνεβάλλευ' κόμη ξανθη , ἡ ' πολλὴ καθειμμενη , ολίγη πεπλεγμενη, προς την των ἀνεμων φο- ραν κινουμπη' OpΘαλμὼ γοργοι, φαιδροι μεν ως κόρης, φοβεροὶ δε ώς σωφρονος' ἐσεις , χιτων αλ ργης, ζωστὸς εἰς γόνυ , μεχρι βραχιόνων καθείμενος, νεβρις
περικειμενη, γωρυτος ανημμενος, τόξα, οπλα , ακοντες φερόμενοι, κύνες επόμενοι. ΓΙολλακις αυτην ἐπι
belltim, pleraque tamen paci inservientia. Virginum se quaeque velivi ad amatoris oculos composuerat, qu riini ordinem ducebat Anthia , Mesemedis & Εvippae indidem civiunt filia, intra pulchritudine ceteris longe praestans, quatuordecim circiter annos nata. Torenti corporis venustati nonnihil cultus acidi teriit: flava ςoma partim nexa, plurima fluens ventisque diffusa : acres oculi, hilares, quales puellam, & severi, quales pudicam decent. Vestis tunica purpurea, a brachiis, adusque genua demissa, hinnulea pellis circuminducta , pharetra suspensa & arcus. Acina & hastilia se-
295쪽
του τερονους ἰατες Σῖέ οι προεκυνησαν ως ' ari-eιν. Καὶ τότ ουν opθείσης ἀνεβόησε το πληθος, καὶησαν ποικίλαι παρα των θεωμένων φωναὶ , των μεν r εκπληξεως την Θεον εἶναι λεγόντων, των δεαλλην τινα sero της λου περιποιημε ν' προσηυχοποδε πάντες και προσεκυνουν , και τους γονεῖς αυτης
εμακάριζον. ' Ην δε διαβόητος τί. Θωμενοις απασιν AG ta η κα . U.ς δε παρηλθε το των παρθενων πληθος, οὐδεὶς αλλο τι η Ἀνθίαν ελεγεν. ος δε Ἀβρο- κόμης μετα των ε βων ἐπεσπη , τοὐνθενδε , καίτοι καλῶ οντος του κατα τας παρθενους Θεάματος, πάν-τνς, ἰδόντες Ἀβροκόμην, μείνων ἐπελάθοντο, ετ ιανῶ τας οψεις επ' αὐτον , βοωντες , απο της Θεας ἐκ-
rebat , canesque sequebantur. Saepe illam in luco videntes Eplaesit ut Dianam adoraverant ; tunc Vero, ut conspexit populus , exclamavit , eruIHquu Variae spectantium voces , liis prae stupore Deam ipsam essed centibus, illis a Dea sociam assui main; Oinnes autem supplicabant , adorabant , parentesque ipsius beatos praedicabant. Erat in ore Oinni iura pulclara Antilia , ac, praetereunte virginum turba , niihil aliud quam Anthia' quisque nominabat. Verum ut accessu Abroconaas ctim ephebis, puellarum spectaculuna, licet perelegans,' cominuo oninium animis excutit, & uniustitius que oculi in illum conversi sum. Exclamabant spectaculo per-
Locella. Pro περιποιημενην Hern- παρα πεποιημ. ην, ad simillaticlinem steri . tentavit vel περι ποιουμενην, factam; ad cuius coniecturae en vel ,περιπεποιημενην, Vel sum Locella corr. παρα μοιωμε-
θρυμλην, vel denique, quod ei 3ην, utque versione expressit sua. verius videbatur, πιριιυμ δεχν , Nos in adquie Uectam , in honore habitam. scendum putamus.
296쪽
'πιπληγμένοι, καλος Ἀβροκόμης , λεγοντες , και ,eιος οὐδ εὶς , καλου μίμημα Θειυ. Ηδη δε τινες καὶτ το προσέθεσαν, οἷος αν γάμος γενατο Ἀβροκόμου κῶ Ἀνθίας. Em ταυτα ην πρωτα της Ερωτος τεχνης μελετηματα. Tαχυ μεν - εις εκατερους η et ' --ληλαν ηλθε δοξα και τε Ἀνθία τον ' Aβροκόμην
ἐπεθυμει ἰδεῖν, και ὀ τεως ἀνεραστος Ἀβροκόμης ηθμλεν Ἀνθίαν ἰδεῖν.
sti οὐν ετετελεστο η πομπη, ηλθον εἰς τὸ ἱερὴν, Θυσοντες απαν το πληθος' καὶ ὀ της πομπης κοσμος ἐλελυτο, ἐεσαν δε ἐς ταὐτὸν α/ες και γυναῖκες, εῖηβοι και παρθενοι. Ἐνταυθα όρωσιν - ἄλληλους , κοῖιαλίσκεται δενθία -ο του Ἀβροκόμου' ητταται δευ ο Ἐρωτος Ἀβροκόμης, και ενεώρα τε συνεχεστεροντη κάρη , καὶ απαλλαγηναι της or γεως ἐθελων, οὐκ ἐούνατο κατεῖχε δε αὐτὸν ἐγκείμενος ο Θεός. Διεκειτο καὶ Ἀνθία πονηρως, ολοις μεν και αναπεπταμ
ctissi, o pulclarum Abrocomani , nulli c 'parandum, pulchri Dei simulacriinil Nec defuere, qui adderentis Quale foret conniihi uim ipsius & Aiulataei Hae primae fueritru Amoris insidiae : statim enim utrumque misertia existimatio occupat , & Anthia Abroconiam videre gestit, & Anthiam Abrocomas, qui huc usque amoris
Ut igitur peracta pompa venere in templum sacria
ficatum multitudo omnis , pompae ordo solutus est. Convenera eodem viri feminaeque, adolescentes &Virgines. Ibi ut ambo se viderunt , Antilia Ahirocon aeforma capitur,. Abrocomas amore victus.puellana intentis oculis contemplatur ; nec adspectuna effugVe volens
potis est, cohil ebat enim illi insidens Deus. Et Anthia misere se habebat, totis & expansis oculis Abrocomae
297쪽
ακει προς την Θεαν, και η' αἰχμάλωτος του θ εῶ Κὰ τοτε μεν Θύσαντες λπηλλάττοντο λυπουμενοι. και τω τάχει της απαλλαγης μεμόμενοι, δεχόλους βλεπειν εθελοντες επιστρεzόμενοι και ὐῖιστα-
μενοι πιλλως προτάσεις διατριβης ηψακον. δε
ηλθον διάriρος παρ' ἐαυτον , ἔγνωσαν τότε si κακωνεγεγόνεισαν καὶ ιννοια αιτιυς ὐπηει της σψεως Θα- τερου, και ἡ ἔρως is ἐαυτοις ' -εκαίετο, καὶ το πι-
ριττον της ἡμέρας α σακας την ἐπιθυμίαν, ἐπιιδ εἰς υπνον φεισαν , ἐν ἀθρόω γίνονται - δεινω , κδ
ε ἔρως ἐν ἐκατεροις ην ἁκατάσχετος. Λαβων A
speciem intiis labenteria excipiens: iam ea, quae virones decent, parvi faciens, ita loquebatur, ut adversus audiret Abrocomas ; quasvae fas erat corporis partes detegere. Ahroeomae inspiciendas nudabat. Is cum se totum ad hoc spectaculuin tradidisset, captivus in Dei potestatem venit. Sacrificio facto, moeremes discedunt . tam citum discessum querentes, seque invicem spectantsi mapidi subsistunt identidem & conve litur , plurimas morae causas simulantes. Ubi uterque domuin venit. cognorit , in quod malum inciderit. Cogitatiombit muriat adspectus , amor incenditur , quodque re-limium est viei adeo cupidinem intendunt, ut cum dommiendi tempus adventaret, in maxima aegritudine Veselarentiir. & neuter Amoris Vim ferre valeret. Abr
298쪽
comas, correpta discissaque veste, Hei milii , inquit, misero , quid patior infelixi Hucusque sortis Abrocomas, Amorem despectui habens & luctu rio Deum, nunc captus victusque sum , & puellae servire cogor. Iam me pulchrior non nemo est , iam Deum appellare Amorem non dubitabo. O me miserrum & imbellem lNunc igitur non resistam 8 non fortiter manebo Non ero pulchrior Amore t Nunc me a Deo vinci, qui nihili est, oportet Virgo omnino 'pulchrai est. Quid vero λ Anthis adeo tuis oculis formosa, O Ahiroconia, innupta est. Apage, ne hoc ineas consilium. Nunquam
299쪽
ὐπερητανουν. . Aλλα νυν Ἀνθίαν ἡμῖν ἀπόδος γενουμη πικρος μόνον ἀντιλέγοντι , ἀλλ' εὐεργετης ἡττω- μενω Θεός. Ταῖτα ελεγεν. . UA ' Εριος ετι -γίζετο, και μεγάλην τῆς υπεροψίας εανοέῖτο τιμωρίαν ' εἰ πράξασθαι τον Ἀβροκομην. Διεκειτο δε και ἡ Ἀνθία πονήρως' και , οὐκετι φε-
me potior erit Amor. Ita ec licenti fortius insidet D US, renitenxem trahit , nolentemque cruciat. Ille non amplius sustinere valens, seque humi pς0sternens , Vicisti, inquit. Amor: magnum tibi erectum tropaeum de Abro mae temperanna. Stipplicem Vides, perditum, tuum ad te profugientem omnium dominum. Ne me despicia ., nequo nimias audaciae poenas lamis. Nondum tuas, Amor , VI res expertus paulo elatiorem me gessi. Nunc da mihi Anthia potiri, sisque non tam acer pervicaci, quam victo propitius Deus, Haec isse. Ἀnior tamen allinac iratus , magnas ab eo contemtus poenas exigere cogitabat. Anthia quoque se male habebat, nec diuinis durare
300쪽
κόρη μὴ πρεποντα. EO' 'Aβροκόμη μαίνομαι, καλωμεν, ἀλλ' ὐπερηῖάνω. Και τίς ε αι o της ἐπιθυμί- ας ορος; καὶ τί το περας τῆ κακου ; Σοβαρος ουτος ερωμενος , παρθενος εγω Cρουρουμενη , τίνα βοηώνληἄφομαι ; τίνι πάντα κοινωσομαι ue που δε Ἀβροκόμην ο; ομαι; Tαυτα ἐκάτερος αυτων δ' ἔλης νυκτος ωδύρετο εἰχον δε προ ὀοῦ θαλμων τ οψεις δες εα των , τὶς εἰκόνας επι της ἁλληλων ἀναπλάττοντες. Ω.ς δε ημερα εγενετο , νει μεν Aβροκόμης επι τω συνηθη γυμνασματα , νει δε ἡ παρθενος ε δτην ἐξ εθους θρησκείαν της Θεόῖ. 'Hν δε αυτά. καιτ, σωματα εκ της παρελθούσης νυκτος πεπονηκότα,κα το βλεμμα ἄθυμον , καὶ οἱ χρωτες ηλλαγμενοι
valens, experrecta , & eos, qui aderant, latere studens, Meu, inquit, miserae quid accidit mihi l Anio plus quam per aetatό in fas sit, & novo quodan moilo doleo, nec qui puellam decet. Abrocomae amore insanio, formosi quidem adolescentis, sed nimium sirpe res Ecquis erit desulerio finis , quis malorum teriri inus Quem amo, ferox est: Virgo ego , custossibus circumsepta, quem mihi auxiliatorem sumam , quicum omnia communiceint ubi Abroconiam videre licebit Z Haec uterque tota nocte lamentabatur, & alter alterius Q, ultum ob oculos habebat, hanc imaginem aninio sibi fingentes. Ubi illuxit, Abrocomas ad consueta exercitia proficiscitur : puella de more Deae cultui inclinat it Corpora eoriam praeterita nocte defatigata , oculi lan- menteS , multumque ina nautatus color , & haec omnia