장음표시 사용
281쪽
existimabat deprehemii posse indicia aetatis, qua floriaerit. Idem fere ait Fabricius : ad sit tamen , facile sibi persuadere, eum Heliodoro antiquio rem hsse. Contra ea D'orvilliita, nescio qua de causa, iuniorem Heliodoro, Achille Tatio, MLongo esse censuit. Qiiidy quod Parinensis typographus plane ad finem qui mi saeculi aerae
Vulgaris, aeque arbitrario atque inerudito decreto, Xenophontem nostrum detriisit, ni illo Prorsus fundamento nixus, nisi quod ita sibi plac ret. Si modo verum sit, quod credere licet scie-qUe enim, si quid video, in toto libello Cur non credamus, causa ulla reperitiid , Auctorem videlicet nostrum fabulam sitam, quasi rem suo saeculo actam narrasse , videretur is mihi cum Casperio circa Antoninorum tempora, siVe, ut clarius dicam, saeculo post C. N. secundo exeunte, aut saltem tertio ineunte scripsisse. Certe neque ante Augustiina Vixisse Potuit, quoniam Pram fessi Aegypti meminit, quem magistratum ab hoc imperatore primum fuisse constitutum novi-INUS, neque etiam, ut opinor, Hadriano fuerit antiqtaior, quandoquidem Perilaus ab eo dicitur
τῆς Γρώης της is Κιλικα προεστως, & αρχειν τῆ εμρηνης της ἐν Κιλικία, id est, Irenarcha fuisse. Horum vero ante Hadrianuin nullam reperiri me lion m ostendit Chr. Gotti. Schwarrisis Sed Constantini M. temporibus multo antiquiorem
fat. ad suam Longi e liti Acad. ab Hartesio colle nem pag. I 6. Norib. 1783. a In Dis . de Irenarchis,
282쪽
niisse inde apparet, quod de uine EPlaeso, tanquam florentissima civitate, locliti thir, Praeserti imvero eX sis, quae non modo de Dianae festo die, deque eius vigente cultu, sed D de Isulis illic templo adhuc exstante affert. Atqui Dianae Ephesiae templuin iam annota 62. Gallieno imperante clireptum atque incensum fuit, ipsaclite dein Ephesus vastata iaciut. Aliud argumentum, quo Xenophontem nostri ina ante Constantinum M. scripsisse probabile reddithir, duci potest ex illa narratione de Habrocorne cruci affixo, quod supplicii genus ab illo imperatore abolit uni fuisse constat. Ex eo item quod Xenophon anti cluis quarundam uinium nomini blas utitur, velut BPgantii, Maracae, &Perinthi, hoc saltem colligimus, eum illo aevo non ViXisse, cilio illa nomina in usu esse desierant: qua clare dictum est in annotationibus. Mguit porro, ni fallor, secuti aut tertii saeculi scriptorem, quod Ephesius noster το ἱερὸν τοῖ ἐν Κολοφωνι Ἀπόλλωνος, eius que oraculum memorat; nam k saeculo illo vigebat adhuc Clarii Apollinis oraculum, k neminem novi PosteriOmini saeculorum, sive Graecum, sive Latinum auctorem, qui ora illi liti ius mentionem fecerit: quo minus est probabile, id usque ad Constaminum M. Perdurasse, quod sine idonea causa sibi persuasit van Dale . Postrenio hic non est silentio praetereiutilium, quod iam Hemster husius animadverterat, inesse sollicet in Nostri fabula moris antiqui vestigia quaedam non facilai De Orae. Einnic. Diss. II. c. V. P. 49 L
283쪽
obvia: etiamsi ex iis nulla probisitis coniectiara capi possit de eius saeculo; quod ut secundum vel textium fuisse credam, facit inprimis proh
graecitas, & prisca stili simplicitas. Nihil est in
Xenophioniis hiatus oratione nisi sinceriam, siccum, sianuam. Nullae apud eum reperiuntur argutiae, nulla quaesita acumina, nullae intermixtao sententiolae, nulla denique, ut ita dicam, Pigmenta rhetorica, quibus tantopere delectantur senomina saeculoriim utriusque linguae scriptores. Quin ea est eitis in narrando simplicitas, Ut nomina Propria nimio perspicuitatis stuclio sae-Piiis repetere non modo non. refligiat, Verum etiam pectiliaribus iamque lectori satis cogniti denominationibus rursum designet. Laudandum Nero est, quod interiturii, valde commendat,ilibrevitate narrationis, celeritatem facti quasi adumbrare studet. Utinam his laudibus illam etiam Possem adiungere, quam D'Orvillius Charitoni suo in praefatione merito tribuit, videlicet nec verbum nec sntentia ulla in Nostro inveniatωr. ad puam vel severissimus Dector frontem corriget; verum, ut idem vir doctus addit, pravitas sagaeculo, uti priori . sc etiam Gentiori es imputanda. Desumpta sunt Xenophontis Ephesiit Ephesiaca ex unico MS. codice bombycino, qui Florentiae in Bibliotheca monasterii ad S. Mariam Monachortim Cassinensium Orminis S. Benedicti Libnumero XCIV. asservatur. Scrriptus est fatis emen date in Oct ava foraria fere quadrata , literis citiisdem elegantissius, sed mini itis siniis, iamque valde
284쪽
obsoleti coloris. Monifauconius &-eum saeclili XIII. esse iudicarunt. Continet XXIII. variorum alictoriIDI OPuscula , Piorum Pleiaque ad Theologiam M Byzantinam historiam pertinent. Deinceps Praeter Longum, Achillem Tatii irri , Ω Charitonem, Xenophontis nostri exH-bet Ephesiaca in foliis fere IX. id est XVII. paginis
chim cliniima. Ex isto igitur codice Cocchius narrat tollim paene Xenophontis libellum ab Salvinio sua trianu exscriptum Henrita Davenantio, magnae Britanniae Regis ad Magnum Ducem Hetruriae legato, fuisse traditiini: cuius apo- graphi vir ille de literis optime meritias iterum describeri , interpretandi atque edendi copiam
Tres editiones Xenophontis Ephesii hanc nostram Praecesserunt. Princeps est Ant. Cocchii, messici Florentini, cuin adiecta versione eius Latina, Londini 17 26. quaternis sapud Guil. Bo-wyer). Incuriose admodum vir ille editoris partes egit: nam nonnisi perpaucas vitiosas lectiones, quas inter scribendum aut interpretandum forte animadverterat, clandestina emendatione sustulit: ceterum non modo in Iligentius descripsit apograpta iam Salvinii, ita quidem, ut alia perperam scriberet, alia plane omitteret; Verum etiam in locis indubitate vitiosis aut mantas incredibili segnitie codicem MS. Bibliothecae Monachorum Cassinensium, qui codex et, ut ita dia
CRIN, Ad maniam erat, in tempore consulere negleXit. Praeter errata typothetae, quorum
285쪽
erneri lationes in fine non indicantur, magna Iabes est huius primae editionis, quam adeo Posteriores duae fere expresserunt, interpurictio persaepe nullo consilio, sed paene Caeca Mfortuita , sive potius, ut libere dicam , sti alta 1 tione filii adhibita, praesertim in punctis, miaesa enumero pro commatibus posita fuere, quin etiam ibi, ubi nulla plane distinctione opiis erat. Deinde Lucensis typographius Franc. Bonsignori Tecudit textum Graechina LLondinensis editionis, addita Cocchii Latina versione, Italica Salvinii, L Gallica Iour lani, ILucae a. 178 I. MIaternis. Est quidem elegans liaec editio , sed qui eant cura-Vit, omnia fere menda Londinensis exemPlaris , Paucis modo latenter correctis, retinuit, novaque Irrepere passus est. Denique ignotus mihi cliti lana Graecus negociator, ut textus Xen
phontis Graecus Lucensis editionis una cum Salvinii Italica versione denuo typis in hac uine describeretur, sumtus praebuit, editionem curante nescio quo terrae filio , cuius nomen ad calcem inePtae suae Graeco- barbarae praefationis literis II. I. indicatur δ. quem ego quidem hominem,
ut cum Plauto dicam, nullius coloris novi ἰ nam qui esset, atque unde domo , quaerere OPerae Pretium non putavi: verum is milii hactenus x Editio ista sic inscribi- vini φιλοτέ-
286쪽
hene cognitus est, ut eum conficienter teterriamum Veteras Graeci scriptoris editorem nominais
re possim. Ut pluribus non accusem Graeculi istius imperiti supinam socordiam in inspicienda saltem confereri laqite principe Londinensi editione , quod ei in Bibliotheca nostra Caesarea facile licuisset : ut porro non commemo-Tem, quam negligenter D somniculose omnia fere στάλματα Lucensis editionis, novis etiam adiunctis , ab eo fuerint seivata ; ut denique taceam, eum in hoc pariter peccasse , quod , ubi manifesto veras , aut saltem valde probabiles lectiones in orationeni intulit, quod ei alias laussi fuisset) id, prout Lucensis editor,
non admonito lectore fecerit : ut , inquam, cuncta ista nunc leviter solum attingam , longe gravius delictum facit. Nanuive summe vitu perabili consilio , vel dicam fraude , homo iste, incredibile dictu , Xenophontis orationem , mangonis more , Occulte perpolire cupiens, nunc singulas lectiones male immutando , tametsi hoc rarius ) nunc vecta singula aut etiam plura perperam , stulte , ridicule inferciendo , eam foede adulteravit; neque hoc solo lacinore contentus, Salvinii quoque versionem Italicam, ut insititiis suis vectis responderet, clam interpolavit. Quibus de causis in annotationibus nostris alias serio graviterque reprehendi , alia iocose increpari meruit. Tres istae superiores editiones reducunt in memoriam proverbi timillud : ΛυAὶ πονηροὶ, δευτεροι Αἰγύπτιοι, τρίτοι δε
287쪽
πάντων Καρες ε λίστατοι. Ac Londinensis qriidem editionis plurima graviaque vitia emissitos viros diu latere non poterant: quare hir vi post , quam ea prodiit, priuio Henr. BrenC- mannus, dei mie Abr. Torrenius meliorem auctoris nostri editionem parare consilium CePerant δ: quod effectu caruit.
Translatio Italica , quae ipsam principerei eclitionem praecessit, est Ant. Mar. Salvinu , elegans ia fidelissima, interdum tamen GraeCis verbis nimium adstricta. Quaedam ab viro illo
diligentissimo minus reste conversa , emendationes item nonnullas in suum apognaPlatani tacite insertas indicavi iratis , ubi occasio data est, in nostris annotationibus. Latinam versi nerei Cocchu , liniversam si spectes, bene Latinam atque elegantem dicere Possis; non item, si singulatim examines : de reliquo neC acCu-xata est , nec fidelis. Gallica linglia duas hala Inus : priorem anonymi Cuiusdam 3; posteriorem, Cuius auctorem esse constat Massi Iiensem quendam nomine Durian. 3 Illa sat est fidelis , neque nonnisi raro aliena inserit , quae in Graeco non leguntur : haec infidelissinna , mo strum est versionis Oh perpetu hini insanum
288쪽
Graeeam orationem immutandi , eXomanisi, amplificandi conatum: ut nihil dicam manis sto apparere , Iouolanum Graecae linguae prorsus rudem ultra interpretationes Cocciiii K Salvinii non sapuisse, atque adeo cum illis toties errasse, quoties ipsi hallucinati sunt. Gennania eae translationes duae itidem sunt a nescio quialius auctoribus , sed procul omni dubio non alGraeca Xenophontis, verum ad Latina Cocchii verba Compositae : tamen & huic suo ἀρχετυπωdissimillimae sensum, prout eorum auctoribus libebat , ana plificatum ac dilatatum repraesentant, atque , Ut paucis absolVam , comi niser, tione Potius, quam reprelaensione sunt dignae. Denique Andica exstat versio Rookn quani
Denique in nem Xenoplaonti nostro ope. rani praestitit Generosissimus L. B. a Locella , divulgata proximo anno editione , hac epigraptae insignita : Xenophontis Ephesi de Amhia o Habro me Ephesacorram Libra C. Graece O Latine; recensuit, supplevit. emendavit. Latine vertit . adnota fionibus alior m O Drs illoravit . indicibus rUruxit ALU Enteric. Liber Baro Locella. Ib
289쪽
xso ΝΟ T. LIT DE XENOPH. EPHES.
husii K Abreschii molimina critica , per Μ eMIaneas obfeminationes Batavas sparsa, textui en aeulando sollerter adhibuit, sed ulterius progressus, ii de certior salus Nostro sperari Poterat, ipsius Codicis Florentini conserendi copiam nactus , Rev. Liuchio D Cl. IVei gelio , qui cum maxime Aetii editionem parat , gnaviter hanCIpsi operam praestantibus , adhibito insuper exemplo Cocchii diligentia ad istum codicem exacto, innumera paene , quibus scatent ir pressi libri , inenda sustulit, vastasque lacunas , qtiae Per Plurium interitum versuum spatium exundant , explevit , denique ingenio , qu Pollet acerrimo atque interiore Graecarum lite- Tarum Cognitione perpolito, haud raro ita Nostro profuit , ut tanti huius Viri plane egregia
opera nos Xenophontem , si paucissima exciapias, integritati suae restitutum nunc tenere Ve'Te allatinare liceat. Commodum autem accidit, it, cum teXtiam , dudum nostra manu e LOΠ- .clinensi exemplo descriptum , novaque Prorsus
interplanctione sublevatum , Per gravissiTias diliti ni belli calamitates, Ῥiae Societatis Bipontinae rem librariam per plures annos affixit , ulterioraque promovendi has literas studia inhibuit , in scriniis nostris repostiani servarἐmus, nova ante , quam iste typis exscriberetur , Prodiret
ista recensio , Unde maXinitina in nostram editionem redundasse fructum gratissimi profitemur.
290쪽
ANTHIAE ET ABROGO MAELIBER PRIMUS.
E R A et Ephesi vir inter potentiores, cui Lycomedi n men. Ei filius e Themisto uxore indigena nascitur Ab c mes, eximia pulchritudine, qualis neque in Ionia nec alibi