Scriptores erotici graeci ...

331쪽

21o XENOPHONTIS

η πῆος αυτης Θαλάπσης, προς δεξιας της σης αγαγων δε ἡμ , ἴποι Θελεις, απόδου τους σους οἰκετας' μ ονον οἰκτειρον ημοῦς ὐῖ' ἐνι ποιησας δεσπότν. Ἀκούσας ἡ Κόρυμβος, εὐθυς μεν ἐκελευ τε φείσασθαι φονευοντας μεταθέμενος δε τα τιμιωτερα των Oορτίων και τον Ἐβοοκόμην καὶ την Ἀνθίαν αὐρυς τε

των δε ἐν τη i φλεγομενων, ' τας χίδας ἐκτεινόντων, και ολοφυρομενων. Καὶ οἱ μεν ελεγον' Ποῖ πο-que genua amplexati , Bona nostra . inquiunt , tu ilhabeto. & nostinet ipsos tibi famulos, here ; nec, qui volentes se tibi dedunt, occidas.' Te per hoc ipsiunmare, per hanc dexterani tuam rogamus. Quo Vis abducas, iam servos tuos vende; sed hoc unum misericors concede, ut uni domino serviamus. Haec aiuliensi Corymbus statim hos vetat interfici, traductisque fa cinis pretiosioribus, & Abrocoma & Anthia , aliisque paucis & servis , navem incetulit ; ceterique, quod omnes at ducere nec facile, nec tutum' videret, exusti sunt. Miserabile spectaculum praebebant illi triremiavecti, hi in navi flaminis correpti, & manus tende tes & eiulantes. Audiebantur dicentes, Quonam, heri,

I The χεῖρας εὐεινόντων, Flor. revocavit Locella, insio Deficiunt haec veris ter de Nostro meritus. ba in edd. quae primus e Cod. Diuiliam by Coos e

332쪽

δεσμων, ο τώῖ δουλείαν ληστρικην ἰδεῖν. Tαῖτα λεγοντες οἱ μεν ἀνηγοντο, οἱ δε κατεφλέγοντο. Ἐν τουτω δὲ Ο τροῖευς του 'Aβροκόμου, πρεσβύτης σεμνος ἰδεῖν, δια το γηρας ἐλεεινος, οὐκ ἐνεγκων

αναγόμενον τον Ἀβροκόμην ρίψας ἐαυτον εις τρο Θα

λασσαν ἐν χετο ως καταλη' /όμενος την τριηρο, ΓΙοι με καταλείψεις , τεκνον , λέγων, τον γέροντα τον

παιδαγωγόν, ποῖ δε απερχόμενος, Ἀβροκόμη; αυ- τὶς απόκτεινόν με τον δύο τυχῆ και Θάψον ' τί γάρεστί μοι siν ανευ σου ue Ταυτα ἔλεγε , καὶ τελος , απελπίσας ετι 'Aβροκόμην - οῦ γεσθαι, παραλυς εα τον τῶῖς κυμα ν , απἐθανε. Tουτο δε και Aβροκομνπάντων ην ελεεινότατον, και γαρ τας χεῖρας εξετεμνε τω πρεσβυτ' , και τους πειρατας Αναλαμβάνειν

abducetnini Z Quae vos terra excipiet, quam urbem incoletis Z Illi vero, qiii ah, lucebantur, O beati, qu bus fortunate iam iam mortem continget oppetere , priusquam vincula experiamini, praedonumque servitiatem videatis. Interea Abrocomae paedagogiis , senex conspectu venerabilis , & aetate miserandus, Ahroconiani abductum videre non siil inens, cum se praecipi tern in mare it eiecisset: triremeni natamio prosequebatur,

Ubi me deseris, inquiens, mi fili, senem paedagogum, quo abiens, Ahrocorna λ Tu ipse me miserum occide, Dpulcroque convir: qui enim sine te vivam 8 His dictis, tandem Abroconiam assequi desperans , cum sese flumbus tradidisset, mortuus est. Nihil hoc Abrocomae miserabilius fuit, qui, manus exterulens seni, piratas

333쪽

ur εκάλει οἱ δε, οὐδενα λόγον ποιησάμενοι, διανύοι- τες ἡμεραις τρι τι τὸν πλόῖν, κατηχ ησαν εἰς πάλιν τῆς Φοινίκης , Tυρον, ενθα ην τοῖς πιρ ταῖς - οἰκῶα- 'Elγον δε αὐτους εἰς αυτὸν μεν την πόλιν οὐχί cς πληπιον δε τι πουρίον ανδρίος ἄρχοντος λ σπη'ου , 'A-

Φίρτου τουνομα , οὐ και ὀ Κόρυμβος ην ἐπη της επὶ

μισθω καὶ μεροι των λαμβανομένων. δε τω του

πλοοῦ διασπηματι ἐκ πολλης της καθ' ἡμέραν ἄψεως

hortatus est, ut reciperent: illi, precum eius rati nem nullam habentes , tridui navigatione in urbem Phoeniciae Tyriim appulerunt, ubi domos habebant. Piratae eos non quidem in urbem, sed ita vicinam Apsyrii maiusdam , praedonum magistri, sedem dux riant, cui & Corymbus minister erat, mercede & pra dae partitione conductus. Inter navigandum ob qu tidianum adspectum Corbunbus deperire coepit Ahro- comam , exurebatque magis in dies adolescentis co suetiuio. Et in ipsa quidem navi Milone, eius inflecti posse sensum non putabat; videbat enim Anthiae amore captum, & in magna animi aegritudine versari; vini

i ὁὲ Ita si quido exstat quendi Nostro frequentatum. in Cod. Flor. Ante Loc. asterisco 3 Πίνω vix

334쪽

νετο εδεδοι ιει γαρ μη τι εαυτον εργάσηται δεινόν 'Επει δε κατηχθησαν εἰς Τυριν, οὐκετι κοWερων, ται μεν πρωτα ἐθεράπευε τον Ἀβροκόμην, και θαρρε, παρ κάλει, καὶ πασαν ἐπιμελειαν προσέφερον. 'Oελεοῖντα τον Κόρυμβον ἐνόμιζεν αυτώυ ποιεῖσθαι τηνεπιμελειαν. Tο δευτερον δε ανακοινουται ὀ Κόμμος

τον ερω- των συλληστων τινι, Ευξείνω υ ονομα, κοὐ

δεῖται βοηθον γενεσί αι, και συμβουλέῖσαι τίνι τροπωδυνησεται πεῖσαι το μειράκιον. I Ευξεινος - μενος θία δεκειτο πονηρως , καὶ ηρα της κόρης φοβερον ερωτα. Λεγει δε προς τον Κόρυμβον καὶ τα αυτόυ , και συνεβούλευσε μη επὶ πλεον επανιασθαι, ἄλλα εργου εχεσθαι. Και γὰρ, εφη, σῖόδρα αγεννες κινδυνευοντας καὶ παραβαλλομενους απολαυειν μετα αδείας,

inferre periculosum videbatur, metuenti, ne quid gravius in se patraret. 'Ubi vero in Tyriim descenderiint, diutius fiastinere non potuit, quin primo Abrocomani ossiciis demereri conaretur , & hoiraretur bono esse animo, & omnem curam praestaret; qui Corymbum sui misericordia haec omnia fac ei. existimabat. Deinde Corymbus Euxinumqtiendam e sociis praedonibus amoris sui conscium faricit, rogytque , auxiliatorem se praebeat, consiliumque det, quonam modo adolesceritis animus impelli po t. Euxinus haec a Co nibo audire gaudet : ipse namque ob Anthiam misere se habebat, quam vehementi arn re ardebat. Sua porro Corymbo narrat, & ne ut e-rius sese afflictet, sed instet operi, siradet; addit luerIgnavum omnino est, nos obiicere periculis, at labore ipariis non friat securos. Poterimis hos delectos alb

335쪽

λόγους καὶ πιμει ουτος μὲν δεβροκόμην, Κόρυμβος

Ἀνθίαν. Ἐν τούτω τω χρόνω εκειντο πιυμοι πολλα προσδοκωντες, ἀλληλοις διαλεγόμενοι, συνεχες ομνυεντες τηρησειν τα συγκειμενα. Ερχονται δε προς

α Λους ἡ Κόρυμβος και ό Eυξεινος , και zράσαντες ιδία τι Θελειν εἰπέ is, απάγου καθ ' αὐτους, ό μεντην Ἀνθίαν, ο δε τον Ἀβροκόμη . Tοῖς δε αἱ τε ψυ- χαι εκραδαινοντο , κα ου ὐγιες ὐπινόουν. Λεγειουν ὀ Ευξεινος προς- τον δεβροκόμην υπερ Κορυμβου MΩρώιον , εἰκὸς εῖν ἐπι si συμφορα φερειν χαλε- πως , ομετρο μεν ἐξ ελευθέρου γενόμενον, πενητα δε

Apsyrto dono accipere. Ilis es his facile amanti persuadet, statuuntqile nautuam sibi navare operam ; conaturqtie hic Abrocomam, Corymbus An yiam exorare. Illi conciderant animo, multumque de his, quae exspectanda forent, invicem sermonem habebant, subinde iurantes , se conventa servatruros. Corynibus & Εuxinus ad illos accedunt , & aliquid seorsum dicemium habere simulantes , secum a lucit ille Anthiam , laic Abrocomam. Quinus Velaenienter commoVetur animus, nil ait honi subesse suspicantibus. Euxinus igitur Corymbi gratia Ahirocomam alloquitur : Non dubito , adolescens, quin propter .lhoc infortunium valde doleas, quin aegre feras te servum e sinero factum esse,

336쪽

βεῖν, εἰ Θελέσεις πεgεσθαι - δεσπότη Κορυμβω. 'Ερὸ γάρ σου σῖο δρον ἔρωτα , καὶ πάντων ἔτοιμός

εστι δεσπότην ποιειν των εαυτου. Πείση δε χ λεπον μεν ουδεν, εὐνουστερον δε σεαυτω τον δεσπότην εργά ση. Ἐννόησον εν Oiς υπαρχεις' βοηθος μεν οὐδεις, γη δε αυτη ξε- , και δεσπόται λησται, ' και οὐδεμια τιμωρας ἀποτυγη ὐπερηφανησαντε Κίρρομον. Τί δε σχι γυναικος δεῖ νυν κοὐ πραγματων ; τί δεερωμενης, τηλικωδε ἄντι ὁ πάντα πιτόρμψον, προς -- νον δει σε τον δεσπότρο βλεπειν , τούτω κελεύσαντι ἡπακουειν. Ἀκουσας ὀ Ἀβροκόμης ευθυς μεν α χανης

pauperem e divite : veruis tecum perpeti tenda tibi sunt omnia, praesenti fortunae acquiescendum , heri- qtie amandi iam tui. Scias enim , in te esse , libertatem ac prosperitatem recuperare , dummodo hero Corymbo obsequentem te praebeas. Is enim vehementer te amat, paratusque est, omnium, quae possidet, te dominum constituere. Nil durum patieris, immo benevolentiorem tibi heriim efficies. υbi sis , cogita: auq Iiator nullus, terra ipsa ignota, heri piratae, nullaque supplicii vitandi spes. Corymbum fastidienti. Quid tibi nunc uxore aut re familiari opus est , quid amica, tenerae adeo aetatis cum sis Haec omnia te abiicere oportet, unumque heruiti respicere , eiusque mandatis obsequi. His auditis inbrocomas primuin obminuit,

Longus. P

337쪽

G6 XENOPHONTIS EPHESIA C. LIB. I.

Aerarοτα , βουλευσασθαι βραχυ , και προς πάντα ἀποκρινουμαι σοι τα ρηθεντα. Καὶ ὀ μεν Ευξεινος ἀνε

χώρει ό όε Κόρυμβος το Ἀνθία δείλεκτο τον ἔρωτα

τον Ευξείνου , καὶ την παρώυσαν ανάγκην, και oτι δεῖ πάντως αυτην πείθεσθαι τοῖς δεσπόταις' υπίσχε το δε πολλὰ, και γάμον νόμιμον, και ' ηματα πεισθείση καὶ περιουσίαν. H δε αυτω τα όμοια ἀπεκρίνατο , αιτησαμενη βραχυν βουλευσασθαι χρόνον.

ησαν περιμενοντες ό, τι ακουσονται, ηλπιζον δε αὐτους ραοίως πείσειν. quid responderet, non inveniens ; obortisque lacrimis ingemitit, videns, in quae incidisset. At Euxinum tandem litis alloquitur: Sine me paulisper, here, quid his Omnibus respondeam, consulere. Euxinus discedit: Co-r3 inbus vero Elixini amorem Alathiae exposuerat, praesentemque necessitatem heris omnino inorem gerenili; multa pollicitus, legitimas ntiptias , argemi copiam, si pareat , Onanitinaque reriini alatindantia in . Illa par responsum dederat , paulii in temporis ad deliberandum petens. Euxinus & Coryinbus lina exspectabant , quid audituri essent; sperabantque, se facile illis id esse persuasit roS.

338쪽

DΕ ΑΜΟRIBUS ANTHIAE ET A BRUCOΜAE LIBER SECUNDUS.

A. BROCOMAs & Anthia in cubiculum, ubi degere consueverant, ingressi, quae quisque audi Verat, narrant, & hiimi prostrati plorabant, & conquerebantur, o carissimi parentes, o patria, o cognati, O d

339쪽

ι ' '

ia πατὴς φιλτάτη, και οἰκεῖοι, και συγγροεῖς. Tελευταῖον δε απιενεγκαν ὀ Ἀβροκόριης, 'C. κακοδαίμονες, εφησεν, ἡμέῖς, τί αφα πιισόμεθα, εν

βαρβάρων, Γ ' πειρατων J υβρει παραδοθέντες πιι -

των; Αρχεται τα μεμαντευμενα, τιμωρίαν ηδη με

ἡ Θεος τῆς ὐπιρητανίας εἰσπράττει, ερὰ Κορυμβος

ερου , σου δε Ευξεινος. ' L. της ἀκαίρου προς ἐκατ ρους ευμορφίας εἰς τουτο αρα μέχρι νυν σωῖρων ετρορηθην , ωα εμαυτον ὐποθω ληρον εραντι την αἰσχρὴνεπιθυμίαν; και τίς ἐμοι βίος πιριλείπιται πορνη μεν ἁντι ἀνδρος γενομενω ri ἀποστερηθεντι δε της 'νθίας της ἐμης; Ἀλλ' οὐ μα την μέχρις αρτι σωzροσυνην bo παιδος μοι συντροφον , οὐκ αν ψαυτ ον ὐποθείην Κ ρύμβω τεθνηξομαι δε πρότερον και φανουμαι νεκρὶς τρων. Ταυτα ελεγε, και επεδάκρυεν. 'H δε A θία, Φεῖ των κακων, εἰ αν, ταχώς si i των ορκων

mesticit Tandem se colligens Abrocomas, Eheu nos, inquit, miserost Quid tandem agemus in hac barbarorum piratarum regione, ipsorum iniuriis obnoxii t Iam praedictorum initium, iam Deus me pro superbia ulciscitur. Corynibus mei amore captus , tui Euxinus. O incommodam utraque formam l Ad hoc igitur tamdiu me castum servavi, ut pretiedoni turpi libidine insanienti nae substernerem Quaenam mihi vita futura est, pathico iam, non homini , & ab Antiata mea abreptot Verum per pinsicitiam iuro mihi sociana a pumro, ante moriar,& cassiis Vel mortuus apparebo, quam Cominbo morem geram. His dictis lacriniari coepi ;& Anthia, Heu quamis , inquit , miseri circumdanaur

340쪽

EPHESIACORUM LIB. II. 229

αναγκαζόμεθα' ταχέως της δουλείας πεφωμεθα' ερατις εμου, και πείσειν ηλπιζεν εἰς ευνην ἐλευσε τ9αι τηνεμην μετα ASροκόμην, και συγκατακλιθ η σεσθαι, καὶ απολαυσειν ἐπιθυμίας; Ἐλλα μη ουτως ἐγω si λόζωος γενοίμην, ' μηθ' υπομείναιμι ὐβρισθεῖσα ἰδεῖντον ηλιον. Δεδ βω ταυτα αποθνησκωμεν, Ἀβροκόμη εξομεν ἀλληλους μετα Θάνατον, υπ' ωλος ἐνοχλούμενοι.

Καὶ τοῖς μεν ταῖτα εαδοκτο. Ἐν-τούτοις ' ψυρτος, ἡ προεστως του ληστηρίου, ' ἡγουμενος, ἔτι τε κου ν οι περι τον Κωμβον, κῶ ἔτι πολλα εἴεν καιΘαυμάσια κομίζοντες πηματα, ηκεν εἰς το χωρίον , και ειδε τε τους περι Ἀβροκόμην, και κατεπλάγη τηνευμορτίαν, και εὐθυς, μέγα κερδος νομίζων, τησατο

malis i Cito vim cpntra iusiurandum nostriam patiemur, cito experiemiu servitiitem. Deperiens me quidam flectere sperare potuit. & mecum post Abrocomam concumbere, ac potiri desiderio suo At non sic vivere aniena , ut hanc perpessa contumeliam Solem videre sustineam. Stat sententia. Moriamur', Abroconia: nos invicem habebimus post mortem , a nemine amplius vexati. Ii quidem ita statuerent. Interea Apsyrius, praest num dux,, Corynibi redisum exspectans, multaque &pretiosa allaturum credens , in eum locum venerat. Qui statim ac Abroconiani & Anthiam vidit, formam admiratus, magnum se lucrum esse iacturiam existimans,