장음표시 사용
371쪽
κόρον πραι ,αι παλιν εκελευσα ἐν πολει τινι της
Συρίας. Tαῖτα μαθων ό 'hβροκομης, ουκετι μενεινεκαρτερει. AHαν οὐν τὸν ' A; υρτον, και πάντας τους κατα τὸν οἶκον, εὶς ἐπιζητησιν της Ἀνθίας ερχεται. Ἐλθων ουν εν τω, ἀγρω, ἔνθα μετα του αιπολου ηδνθία δετριβεν, ' αγει si παροῦε τον αἰγιαλον τον Λάμπωνα τον αιπόλον, ὼ προς γάμον εδεδωκει την
Ἀνθίαν ἡ ΝIαντω, εδεῖτο δε του Λαμπωνος, εἰ πειναυτω, εἴ τι οἶδε προ κόρης ἐκ Tύρου. 'O δε αἰπόλος
Manto patri Apsyrio ferens: Viruin dedisti mihi in
terra extranea. Anthiam, quam una cum aliis servitiis dono dederas mihi, ob multa malefacta riis habitatuni abire iussi. Hanc ibi cominenter visens pulcher Moeris amat. Quod cum ferre diutius non possem , a cessitiana caprarium puellam iterrum vendere iussi in alb*ro Syriae oppido. Ut haec novit Abrocomas, ' durare non potuit, quin clam Apsyrtuna, ac omneS , qui in aedilnis erant, ad perquirendam Anthiam discederet. In agrum igitur, tibi dia cum caprario degeriit, cuin pervenisset, Lamponem, cui Μanto Anthiam nuptum dederat, in litus ducit, eumque rogat, ut sibi dicat, si quid de Tyria virgine noverit. Caprarius & nomen , quod
372쪽
και το ονομα εἰπεν, ὀτι Ἐνθία, καὶ τον γάμον, καιτην εὐσέβειαν την περο αυτώῖ , και τον δε οριδος ἔρωτα, και το προσταγμα το κατ' αὐτης, και την εἰς Κι
λικίαν οδίν. Ελεγε τε ὼς ἀεί τινος Ἀβροκόμου με- μνπαι ἡ κόρη. O A αυτὸν, ἔσπις ην, οὐ λέγει. Εωθεν
Εδει δε τὴν Θ υσίαν γενέσθαι τρόπω - συνηθει' τομελλον ιερέῖον Θυεσθαι, εἴτε ανθρωπος, ε τε βόσκη- μα ειη, κρεμάσαντες ἐκ δενδρου και διαστάντες ηκόντιζον. Και ὁπόσοι μεν isτίτυχον, τούτων ό θεὶς εδόκει δεχεσθαι την θυσίαν ὀπόσοι δε ἀπέτυχον, αὐθις ἐξ
Anthia sit, & nuptias, & suam circa illas resigionem, Moerusis amorem, & adversus eam mandata, & in Ciliciam iter narrat ; additque, semper illam Abrocomae cuiusdam meminisse. Ipse, quis sit, non dicit; at prima luce surgens in Ciliciam progreditiir , se ibi Anthiam i vencti ni sperrans. Hippothous ceterique latrones, tota nocte convivio absumta, insequenti die sacrificando opereti in dedere. Parata erant omnia, Martis simulacra, ligna & coronanaeiria, oportebatque sacrum solito more fieri. Quaecunque immolanda foret hostia, seu homo, seu pecus, hanc actori appensam procul stantes iaculis petebant;& quotquot attingebant, horitin videbatur Deus sacrificium accipere, quique aberrarent, iterum. lapplic
et Καὶ ξύλα ingeniosa est 6. sterilesius Ioeum sic constituit t
373쪽
δε και ζωπας ελαβε. AIόνος δε ὀ Ἱππιόρος ἡδυνηθηοιαῖυγεῖν φάμενος τα - . Ελαβε δε την Ἀνθίαν IΠερίλαος, και πυθομενος την μέλλουσαν συροῖοράν, ηλίη ν. Εἶχε δε αρα μεγάλης αρχην συμ ορας οἔλεος Ἀνθίας. ' γει δε αὐτην και τούς συλληῖθέντας των ληστων εἰς Tαρσὶν της Κιλικίας. D δε συ:ηθης αὐτον της κόρης ο ις εiς ερωτα ηγαγε, και κατα μι- ον εαλωκει ΙΠερίλαος Ἐνθίας. 'sὶς δε ἡκον εἰς Ταο-
hant. Huic sacro Anthia destinata erat. Qitam, paratis omnibus, duin actori appendere volunt, fragor silvae atque hominum strepitiis auditur. Errat paci per Ciliciam servandae praepositus Perilaus nomine, vir inter primores Ciliciae. Is cum valida sociorum manu aggressus latrones, omnes occidit, praeter paucOS, quos vivos cepit. Uni Hippothoo effugere licuit, atque a naa auferre. Perilaus cepit Anthiam; &, quae passura erat, intelligens, eius miserius est.' Quae misericordia ingentis infortunii principium fuit Antiatae. Cum enim eant una cum latronibus, qui simul capti fuerant, Tarsum Ciliciae urbem duceret, consueto puellae adspe-ini in amorem lata iriir, sensiliique captus est. Ut Tam sum ventum est, latrones in carcere intra sidit, & Anthiam devincire obsequio studuit. Neque uxor, neque
374쪽
ου τε παιυες, και πUβολὸ χρηματων Ουκ ολίγη. Ε- λεγεν ουν προς την Ἀνθίαν, ὼς et αντα αν αὐτη γε- νοιτο ΙΠεριλαω, γυνη καὶ δεσπότις, κοὰ παιδες. Hτα μεν ωρωτα αντεῖχεν οὐκ εχουσα δε ο, τι ποι σει βιαζομενω, καὶ πολλα ἐγκειμενω, δείσασα, μηκαί τι τολμητο βιαιότερον, σἘγκατατίθεται μεν τον γάμον, ἱκετεύει δε αὐτον ἀναμεῖναι χρόνον ολίγον, οσον ἡμερων τριάκοντα, κω αχραντον τηρησαι. Καὶ σκηπτεται, ἡ δε ΓΠερίλαος πιο εται, και επόμνυται τηρησειν αυτην γαμων πνην, εις ο ν αν ο Πορο
νιν ἀναμένουσα του . γάμου. V δε Ἀβροκόμης νει τηνεα ι Κιλικίας ὁδόν καὶ οὐ προ πολλου τὸ Γ ἄντρου του στρικου επεπλάνητο γ ο καὶ αυτὰς της εχτι εὐθυ
liberi, erant Perilao, sed divitiarum copia non exigua. Anthiae igitur dicit, sibi eam pro omnibus fore, uxore, domina, prole. Illa obstare primum; tum, nil habens, quod urgetui acriusque instanti obiiciat, metuens, ne quid violentius audeat, de nuptiis quidem assentitur, orat Vero, breve triginta dierum tempus exspectet,& intactam servet. Simulanti Perilaus paret, iuratque, intactam servaturum, donec tempus illini praete lapsum sit. Illa Tarsi cum Perilao nuptiarum tempus exspecta te, Abrocomas iter in Ciliciam prosequitiir, nec longe a latronum antro a recta enim via aberraverat inc dit in Hippothoum armatum. Qui, ut illum vidit, oc-
375쪽
11, XENOPHONTIS EPHESIA C. L. N.
δρες εὐδαίμονες. 'O δε Ἀβροκόμης την his Ἐνθίας
ζητησιν οὐ λεγει, σῬγκατατίθεται, αναγκάζοντι τω Ἱπποθόω. Και ἔρκους ποιουσι συνεργητειν τε και συ λη λεσθαι. Ηλπιζε δε ὁ Ἀβροκόμης is τη πολλη πλάνη την Ἀνθίαν εὐρη σειν. 'Εκείνην μεν ουν την ημε- ραν επανελθόντες εἰς το αντρον , ει τι αυτοῖς εri πιρι τον ην, αὐτούς και τον ἴπιτον ανελάμβανον. Hν γ - 'Ιπποθόω ἴππος is τη υλν κρυπτόμενος.
Cureens, blande alloquitur, oratilite viae sibi comitem fieri. Video enim te, adolescens, quicunque tandem sis, adspectu pulchrum, alias strenuum. Sane Videris ornes-no a recta via aberrasse. Eamus ergo in Cappadociam, ibique Pontum , relicta Cilicia; ubi beatos esse homi- ines dicunt. Abrocomas de Alithiae investigatione nil quidem aperit Hippothoo, sed instanti. assentitur. Comvenit ipsis iureiurando de mutua opera & auxilior sperabat enim Abrocomas, se latius vagando Anthiam inventurum esse. Die illa ad antriini reversi, quod supererat, sese & equum reficieiulo, insumseriant: erat enim Hippothoo equus in silva abscondiciis.
376쪽
Ins Eouguri die Gliciam reliquerunt, iterque fe
cerum MaZacum versus, Cappadociae urbem magnam pulchramque: ibi enim Hippothous in animum indisexerat, collectis virenti robore iuvenibus, praedonum agmen restituere. Magnos pagos pertranseuntistus, i
377쪽
τες δε την ὀόον ἡ κεραις δεκα , εἰς bΙάζακον ερχονται ,
σαν ἐαυτοῖς ἡμερων τινων ἐκ του καμάτου Θεραπευσαι. Και - εὐωχουμενων αυτων εστεναξεν ο 'Iπιτ ροος, και επιδάκρυσεν. O δε Ἀβροκόμης η υ αὐ- δον, τίς ἡ αιτία των δακρυών. Και ὸς, Mεγάλα, εθη, τυα διηγη χατα, καὶ πολλην ἔχοντα τραγωδίαν. Ἐδεετο Ἀβροκομης εἰ τειν, omσχνουμενος και τα κας
αυτον διηγησασΘαι. O δε ἁναλαβων ἄνωθεν μόνοιάε ἐτυγχανον οντες θ εἴ γεῖται - κατ' αυτόν 'Εγω, εzη, εἰμι το γενὸς πόλεως IΠερίνθου πλησίον δε της Θρακης ἡ πόλις των τα πρωτα ἐκεῖ δυναμίνων. δεκούεις δε και ΓΙίρινθον, ὼς ενδοξος, και τους ἄνδρας, ῶς εὐδαίμονες επαυθα. Ἐκει, νέος
gens commeatus copia lappetebat: erga Hippothoum enim, Cappadocum linguae peritiani, tanquam do in . si cuna omnes se gerebant. Decem Iehus perfecto itinere Magacum perveniunt, ibulue prope portas clive tutatur, deceri untque, se aliquot dies a labore reficere. In convivio Hippothous suspirat, lacriniatque. Abro- comas quaerit, quae lacrimarii in causa Ille, Longa est, inquit, rerrum mearum commemoratio, ac tragoediae plena. Abroconias ad dicendum hortatur , sua se quoque narraturiam pronaiciens. Ille altius initium repetens, cum forte soli essent, ordine, quae ipsi acci
Ego, inquit, genere Perinthius sum, urbs est Thraciae vicina e primariis civitatis. Audisti, quam celebrassit Perinthiis, & cives opulenti. Ibi cum iuvenis ad-
378쪽
ων, ηράσθην μειρακίου καλου. 'Ιb δε το μειράκιον των ε χωρίων ' ονομα 'Υπιοάνθης ν αὐτή IJράσθηντα πρωτα ἐν γυμνασίοις διαπαλαίοντα ἰδων, και οὐκ ἐκαρτέρησα. Εορτης αγομενης ἐπιχωρίου και παννυχίδος εχτ αυτης, πρόσειμι τω 'Υπιράνθη , και :κετευωκατοικτεῖραι. Ἀκουσαν δε το μειράκιον πάντα υπή- νίῖται, κατελεησάν με. Και τα πρωτά γε του ἔρωτος οδοιπορίῖ φιλήματα και ζιαυσματα, και πολλα παρ' ἐμου δάκρυα. Tελος δε, ἐλιηθημεν καιρου λαβόμενοι γενεσθαι μύτ' ἀλληγ ν μόνιι, και το της
ηλικίας ἀλληλοις ἁνυποπτον ῆν. Καὶ χρόνω συνημεν πολ , στέργον ας ἀλληλους διαζεροντως, ἔως δαίμων τις ἡμῖν ἐνεμέσησε. Και ερχεταί τις ἁπο Βυζαι τίου πλησίον δε το Βυζάντιον IΠερίνθωθ ἀπο τωντα πρωτα εκει δυναμενων , ος επι πλουτω και περιου
σία μέγα φρονων Ἀριστόμαχος εκαλεῖτο. Οὐτος ἐπιμ
huc essem , amore cuiusdam adolescentuli indigenae captus sit in , cui nomen Hyperantliae. Cum primum illum in gyni natis luctantena vidissem, amavi; nec durare potui, quin, cuin festum patrium ac priviralium ageretur, ipsu in a sirem, oraremque, ut mei misereretur. Ut audivit adolescens, omnia pollicetur inisericordia coin motiis. Primique amoris gradus fuere oscula, contactus, ac mitrae a me lacrimae. Tamlem potuimus, occasione areepta, soli una esse, ob eandem aetatem minime suspem. Lonm nobis consuetudo fuit nautino deamanti inis, donec Deus aliiqiiis invidit. A Byzaruio,
quod non longe a Perintho abest , advenit vir inter illi epotiores, ob pecuniam & opes elati a oinii, Aristonia
379쪽
ας εὐίυς τ Περίνθω, ως υπό τινος απεσταλμενος κατεμοῖ Θεόῖ, ορα τον 'Υπεράνθη συν ἐμοὶ, και εὐθέως ἁλίσκεται του μειρακίου, Θαυμάσας τό καλλος, παντα όντινῶν ἐπάγεσθαι δυνά κενον. 'Ερασί εἰς δε,
τα τω χειρακίω προσεπεμπεν. Γ ς δε αδύνατον ηναυπω, ὸ γαρ 'Υπεράνθης, δία τρο προς έριε ευνοιαν, οὐδένα προσίετο θ πείθει τὴν πατέρα αυτόῖ, πονηρόν αμδρα και. ἐλάττονα πηριατων. O A αὐτω δίδωσι τον Υπεράνθην, προτάσει διδασκαλίας ελεγε γαρ , . Lναι λόγων τεχνίτης. ΓΠαραλαβων δε αυτον, τα μεν πρωτα κατάκλειπτον εἶχε, ρατα τουτο δε απηρειν εἰς Βυζάντιον. Εἰπόμην κάγω, πάντων καταῖρονησας τωνεριαυτου, και, οῦσα ἐδυνάμην, συν- τω μειρακίω.Ἐδυνάμην δε ολυα , καί μοι φίλημα σπάνιον ἐγίνετο και λαλία δυσχερης' ἐτρουρουμην υπὶ πολλων.
Τελευταῖον ουκετι καρτερων, ἐμαυτον παροωνας ἐπάμelius vocabatur. Is vix Porinthum ingressus, velut ab aliquo Deortini in me missus, Hyperanstein , qui me- cuna erat, Videt, statimque admiratione formae a tot scentuli capitur, quae quemque valeat allicere. Deperiens non amplitus immodicum amorem cohibuit, sed primum pueriana arcessit; ac nihil proficiens, cum ΗΡperantiles ob benevolemiam erM me suam neminem adiret, patri, homini nequam, avaro sordidoque per-laadet, ut sibi Hyperant lieni tradat, institutionis in sana obtendens: dicebat se enim sermonum artificem. Ut accepit, primo inclusuiri habuit, inde Byetantium abstulit. Sequor ego, meis omnibus posthabitis, &, qu ties licuit, pueritin conveni. Licuit vero raro e uia se infrequentia mihi oscula, dissicilliniae collocutiones, multis me observantibus. Tandem non amplius ferre
380쪽
ειμι εις ΓΙ 'νθον, και πάντα, οπα m μοι κτέμ- τα, αποδόμενος, συλλεξας αργυρον εἰς Βυζάντιον ερ- χομαι. Καὶ λαβών ξιῖίδιον, συνδοκουν τουτο και τω Υπεράνθη θ εισειμι νυκτωρ εἰς τρο οἰκιαν του Ἀριστομάχου, εὐρίσκω συγκατακείμενον τω παιδἴ. Καὶ ὀργης πλησθεὶς παίω Ἀριστόμαχον καιριαν. H-συχίας δε ουσης, και πὰντων αναπαυομένων, sξM-μι, ὼς εἶχον, λαθων, ἐπαγόμενος και τον 'Υχαράνθην. Και δ' ἔλης νυκδος οδεύσας εἰς ΓΙίρινθον, εὐθυς νεως επιβάς, οὐδενος εἰδοτος , επλεον εἰς Ἀσίαν. Καὶ μέχρι μέν τινος δηνυσπο εὐτυχως ἡ πλους. Τελευταῖον δε
θη συνενηχόμην, υπιων αυτω, καὶ κουῖστέραν την νη-εποιουμην. Νυκτὸς δε γενομενης οὐκετι ενεγκον ταμειράκιον παρείθη τω κολυμβω, και ἀποθνησκει.
valens, me ipsum instigans, Perinthum redeo, &omnibus, quae possidebam, venditis , collecta pecunia, BD Zairitum revertor, arreptoque gladio, consilii una & Ηyperanthes probaverat) noctu Aristoniaciat domum intro, & cum puero cubantem invenio , iraeque plenus letali vulnere percutio. Per silentium quietis cunctis clam potiti egredi, III per them abducens, & totiusnodiis itinere Perintlrii in profectus, statim navim conscendens insciis omnibus in Asiam navigavi. Aliqua tum in principio felix navigatio fuit: tandem Lesbum
praetereuntibus vehemens irritit ventus, & .navim subvertit. Ego cum Hyperanthe natatam, eiusque natationem sublevabam. Sub noctem cum vires ad narataclum adolescentulo deficerent, moritur. Ego tantum potui co LonSus. R