Scriptores erotici graeci ...

71쪽

ἀποτείνουσα, rem ασπιρ κιττος νεμομένη καὶ παῖς ανεζίκοιτο βότρυος, αρτι τας χέδας ἐκ σπαργάνων λε-

λυμενος.

β . O ιον ουν εἰκος ἐν εορτν Διονυσου, καὶ οἴνου γενε- σει, αἱ μεν γυναῖκες ἐκ των πλησίον αγρων εἰς ἐπικουρίαν κεκλημέναι, τω ΔὰCνιδι τοῖς Ozθαλμους ἐπε- βαλλον, και επροουν ως ομοιον τω Διονύσω το κάλλος και τις των θρασυτέρων και ἐῖίλησε, και τον Δάτνιν παρωξυνε, την δε Xλόην ελυπη ν. οἱ δε εν ταῖς ληνοῖς, ποικίλας τωνας ερριπτον επι την Xλόην, καιῶ, τερ επί τινα Βάκχην Σάτυροι μανικωτερον ἐπηδων, καὶ ηυχοντο γενεσθαι ποίμνια, καὶ ὐπ εκείνης νεμε- σ3 α' αστε αυ πάλιν η μεν ηδετο, Δάῖνις δε ἐλυπειτο. Ευχοντο δε δη ταχεως παύσασθαι τὴν τρυγητόν, καὶ λαβε αι των συνηθων πιρίων, καὶ αντὶ της - ου-

σου ψοης, ακουειν συριγγος, η των ποιμνιων αυτων instar serpens. Et vel infans utique, cui recens manus a fasciis laxatae sint, uvas apprelaenderit. II. Ut igitur par est in Bacchi festo vinique natalibus, mulieres proximis ex agris arcessitae, ut rein fila opera aditivarent, Daphnidi octilos amiciebant, laudibusque elim tanquam Bacclio pulclaritudine parem est , rebant. Et quaedam ex audacioribus osculunt ipsi fixit; quae res sicuti Daplanina inflaminavit, ita sane Cliloae fuit dolori. Qui autem in calcatoriis eram, illi varias voces in Chloen iactabant, & veluti in quandam Baccham Satyri furiose insiliebant, optabantque C Vesfieri, & ab illa pasci; unde & illa vicissim delectabatur, Daphnis aut ein moerebat. Porro non aliud ' illis in Voti S erat, quam ut mox, Vindemia finira, consuetos repeterent campos, proclite incondito illo clamore. sisti lam, aut ipsos halantes auditent greges. At possciuam

72쪽

PASTORA ILIUM LIB. II. 43βληχωμενων. Καὶ διαγενομενων ολίγων ἡμερων,

αἰ μεν αμπελοι τετρύγηντο, πίθοι δε το γλευκος εἶχον,εδει δε οὐκ ετι οὐδεν πολυχειρας, κατηλαυνον τας ἁγε-λας εἰς το πεδίον και μάλα χαίροντες, τας Νύμφας προσεκυνουν, βότρυς αὐταῖς κομίζοντες ἐπι κλημάτων, απαρχας του τρυγητοῖ. οὐδε τον προτερον πόνον αμε- λως πραε παρηλθον, ἀλλ' ἀεί τε αρχόμενοι νομης, προ βρουον, και ἐκ νομης ανιόντες, προ κύνουν και

χλωραν, η γάλακτος σπονδην. και τουτου μεν υσπερον

ἀμοιβάς εκομίσαντο παρά των Θεων. Tοτε δε κυνες, po ν, ἐκ δεσμων λυθεντες ἐσκίρτων, hrυριττον , ,δοντῶς τράγοις, καὶ τοῖς προβάτοις συνεπάλαιον. γ. Tvπομενοις αὐτοῖς, εφίπιαται πρεσβυτης,

pauculis interiectis diebus, uvae quidem vindemiatae essent, dolia vero inustum iam recepissent, nihilque praeterea esset, quod manuum plurium operam deposceret, ibi rursus greges in campuin depulerunt, atque admodum laeti Nymphas adoraveriant. racemos ipsis in palmitibus, vindemiae primitias, illiis offerentes: neque vero priora tempore negligenter linquam praetergredi solebant Nymphas, sed semper, antequam in pascua greges abigerent, huic cultui incumbebam, eque pascuis redeuntes, eas adorabant, semper aliquid asserentes, sive florem, sive poma, sive ramum viridem, sive lamis libamen. Atque lauius quidem pietatis gra- fani postea a Deabus retulere; tunc autem quasi canes, quod aiunt, Vinculis soluti, saltaburuli lasciviebant, fistula ludebant, cantabant hircis, Ovibusque col

luctabantur.

III. Dum sic indulgent genio, illis senex quidam rh

73쪽

eru ραν ενδεδυμένος, καρβατίνας ὐποδεδεμένος, σή

ραν ἐξ- μενος, και την πηραν παλαιαν. οὐ τος πλη

βοων-πολλῆς αγέλης ἡγησαμην μόνη μουσικῆ. ηκω

'Ηρος, ρόδα, κρίνα, καὶ ὐάκινθος, καὶ λ αμότερα Θίρους, μάκωνες, καὶ ἀχράδες, και μῆλα πάντα νυν,

αμπελοι, καὶ συκαι, και ροιαὶ, καὶ μυρτα χλώρά. Εις τουτον τον κῆπον ορνίθων αγέλα συνερχονται τοnone indutus, carbatinis calceatus, peram gerens appensam, eamque admodum vetustam . supervenit; qui iuxta illos consulens, hunc in modum fatur: Ego sum, o pueri, senex ille Philetas, qui saepius in hariinace Nympharum honorem cecini, Devienterque in huiusce Panis laiulem fistula sum modulatus, & solo canendi artificio magiaa bourn armenta duxi. Venio autem, Plae Vidi, vobis indicaturus, quaeque audivi, annuntiaturus. Est mihi hortus, quem ego sedulo, ex quo pascerearinendi ob senectutem destiti, meis ipse inanibus excolui: quaecunque anni tempora ferrent, ea omnia in illo imVeniens unoquoqDe tempore; vere, rosas , hyacinthos,& utrasque violas ; aestate, papavera , pyra agrestia, pomorumque omne genus; hoc autem autumnali tempore, Vites, ficos, malaque punica, & Virides myrtos. Hunc in hortum tempore conveniunt matutino avium

74쪽

-θινον των μεν ἐς τροφὴν, των δε ες M ν' συνηρεαης γαρ καὶ κατάσκιος, κω et γαῖς τρισὶ κατ- ις' ω

in. και ταις μυρονας βλέπιτα παῖς, μύρτα κολιας εχων, λευκος ωσπερ γάλα, καὶ ξανεος ως πυρ' στιλπνος ως λελουμένος γυμνος μόνος ο επαιζεν ως ιδον κηπον 'γγων. Ἐγω μεν ουν ωρμησα

με κου ως και ραδιως πυτευγε, ποτε μεν ταις ρο- ἰωνιας υποτρεχ ν, ποτε δε ταις μηκωσιν ὐποκρυπτώμενος, ῶ περ περδκος νεοττος. Καίτοι πολλάκις μεν πραγμα εσχον ερίφους γαλαθηνους διωκων' πολλάκις δε ε καμον μετα θεών μόσχους αρτιγεννητας' αλλα τολaliae quidem, ad pastum, aliae vero, ad c nendum. Etenim umbrosus est & opacus, tribusque i fimus sontinus. Si circum aliquis maceriam sustulerit, lucum videre se putabit. Ingredienti milii hodieram die meridiem, silla malis punicis myriisque conspicianir puellus, manu tenens myrti baccas, malaque pisesica, lac ipsum suo candore, flava coma ignem referens, nitidusque, quasi qui modo lotus esset. Hic nudus soliisque erat, & linlibundus hortuna, haud secusae suum, vincientiabat. Hac de causa irriti in eum, comprehemiere volens: metuebam enim, ne linc protervia Tyrios malosque punicas mihi confringeret. At ille leviter & sine ullo negotio me effugit, nunc subeundo rosaria, nunc sese sub papaveribus occultatulo, instar perdicis pulli. Sane saepiuscule laboravi, haedos lactentri sectatulor saepiuscule etiam defessus fui, mussi vitiselos recens natos insequendor sed hoc varium quid erat,

75쪽

το ποικίλον τι χρῆμα ην και α θηρατον. Καμ . οὐν, άσγέρων, και επιρεκτάμ ενος-βακτηρία, και αμα ουλάττων, μη Cυγεν, ἐπυνθανόμην, τίνος ἐστι των γειτόνων' και τί βουλόμενος ἀλλότριον κηπον τρυγα; 'O-αMν, και εβαλλέ με τοις μυρτοις, και Ουκ ριδ'οπως ε θελγε μηκέτι Θυμώῖσθαι. 's δεόμην οὐν εις χειρας ἐλθεῖν, μηδεν φοβούμενον ἔτι, και ωμνυον κατατων μύρτων α ησειν , επιδεῖς μόλων κm ροιων, παρὼξειν τε αει τρυγαν τα φυδ και δρέπειν ἀα ἄνθη, --χμν παρα αυτοῖ οιλέματος ἐνός. Ἐντῶθα πάνυ καπυρον γελάσας, αῖ- τι φων , οίαν οὐτε χελιδων, ου

τε αηθων, ουτε κυκνος ομοιος εμοι γερων γενομενος.

F μοι μεν, ὼ Φιλητα, Cιλησαί σε πόνος οὐδείς' βούλομαι γαρ ςιλεῖς Θαι μαλλον, - συ γενέσθαι

& quod capi non posset. Defessus igitur, utpote aetate

gravis, haculoque innixus, & si inhil cavens, ne elaberetur, cuiuslana esset e vicinis, &. quidnam sibi vellet alienum laori uiri decerpendo, quaerebam. Ille nihil; sed prope adstans in olliter ridebat, & me myrti l accis potens, nescio qItomodo permulcebat, in omnes adeo iras ponerent. Rogabam itaque illum , ut, omisso iam metu, propius accederet, & in in anus ira eas venirςt, iurans per myrtos, & insuper per mala atque granata, me seni per ei vindemiandas vites floresque decerpendos praebituriun , uno dumtaxat potitum osculo. Hic in ca- cliinnos effusius emittit Vocem, qualem neque Iairumlo, neque itiscinia, neqtie cycnus, ut ego, senex factus. Mi hii quidem, ait, Phileta, tibi osculum la*iri nulla est molestia; malo etenim oscillari, quam ria iuvenescere. At

76쪽

PASTORALIUM LIB. II. 47

κ' gρα εἴ σοι κ ' ηλαιαν το δωρον. οὐδεν γάρ σηώφελησει το γηρας, προς το μη διωκειν ἐμε μεσα τοεν Cίλημα. Δυσθηρατος ἐγω καὶ ἱέρακι καὶ ἀετω, και εἴ τις αλλος τούτων Δάτερος ο ις. Oύτοι παῖς ἐγα, καὶ εἰ δοκω παῖς, ἄλλα του Κρονου πρεσβύτερος, και αὐτου του παν τος χρόνου. καί cra οιδα νέμοντα πρωθηβην εν εκείνω τω ελει το πλατύ βουκόλιον' και

παρημην σοι συρίττοντι προς τούς ίηγοῖς ἐκείναις, ηνίκα ερας Ἐμαρυλλίδος, αλλά με οὐχ ἐωρας, καίτοι πλησίον μάλα τη κόρη παρεστωτα. σοι μεν οὐν ἐκείνην εδω- κα' και ηδη σοι παιδες ἀγαθὰ βουκόλοι καὶ γεωρ- . γοί. Νυν ὁ Δάῖνιν ποιμαίνω καὶ Xλόην' καὶ ηνίκα

ὰν αυτούς εἰς εν συνάγω το ἐωθινὸν, εἰς τον σίν ερ - μαι κηπον, καὶ τέρπομαι τί. ανθεσι καὶ τοῖς φυτοῖς, καν ταῖς πηγαῖς ταύταις λούομαι. δα τουτο καλα

ide, num hoc munus tuae conveniat aerari: nihil enim tua tibi proderit aetas, quo minus tu me, postquam unicum osculum acceperis, periequi incipias. Ego vero non queo capi, ne quulem si accipiter, Vel aquila, vel alia his pernicior ales me insequatur. Puer non sum, quamvis videar; sed ipso Sanirno & quovis omni tempore antiquior. Ac noram te iam, cum primos pube latis annos nondum egressus in illo palustri loco late diffusum pasceres armentum; a seramque tibi fistula canenti prope fagos illas, quando Amaryllida amabas eat me nullus videbas, quamvis puellae adstantem prope admodum. Illam quidem issii dedi; & liinc tibi filii regia bubulci & agricolae. Nunc alitem Da planissis &Claloes ranciliana pastor curam ago ; illosque quando

quasi greges in unum compellere atque coniungere tempore matutino soleo, in tuum venio hortuni, meque

floribus plantisque oblecto, fontibusque in hisce lavor.

77쪽

σαν, καὶ βοτροας κατεθλιψαν, και συριγγας πολλὰς κατεκλασαν. Hκουσθη και των βοων ἐλεεινα μυκη-ματα, και δρόμοι τινες ωῖίησαν ἄμα τί. μυκημασινατακτοι ' και ώς ἐν ποιμεσιν εικάζετο και αιπόλοις, ταυτα Θρηνος φ των βοων ἐπι βουκόλω τετελευτηκό

-ωντος, ελούσατο το σωμα, λευκον, και καθαρον υποκάλλους, και οὐδε λουτρων ἐς κώλος δεομενον καὶ ἄνθη τε συλλε λεαντες, ἴσα ανθη της ωρας εκείνης, εστεφάνωσαν - αγάλματα, καὶ την του Δίρκωνος σύριγγα της πιτρας ἐξηρτησαν ἀνάθημα. e . Καὶ με-, τουτο ελθόντες, ἐπεσκόπουν τὼς αἶγας καὶ τὼ πρόβατα. Τα δε πάντα κατεκειτο, ριητε

compresserunt, & multas fistulas pastoritias confregerunt. Auditi fueriint & boum mugitus naiserabiles, visae pie una cum mugitibus discursitariones quaedam incompo-strae. Atque thaec ipsa, ut opiliones caprariique coniectatant, errant boum lamentatio, destinctum suum btibi il- cum lugentium. Post has Dorconis exsequias, Chloe Daphnim ad Nymphas ductum, inque antrum introcliictuni abluit. Quo tempore & illa, tunc primum inspiciente Daphnide, corpus lavit candidum & iam aritea nitidum ob eximium formae decus, neque lavacro opus habens ad pulchritudinem. Hinc collems pro anni tetrapestate floribus, Nymphariana coronant signa, Dorconisque fi stulam de petrii consecratam suspendunt. XVII. Postea regressi capras atque oves inspiciebant; quae omnes iacebant, neque pascentes, neque balan-

I Haec Verba, quae uncis in- τὰς Νύμφας αγαγοῖσυ, glossam δε- clusi, meram antecedentium, piunt, textu eliciemia sum.

78쪽

νεμάμενα, μητε βληχωμενα αλλ', ο αι, τον Δά νιν και το X λ αῖανεις οντας ποθουσα. En εν ἡ γουνοῖθεντες και εβόησαν το συνηθες, και εσύρισαν, τα μενα ναστάντα ενεμετο αἱ δε αυες εορτων μασσόμεναι, καθά rao ἡ-εναι σωτηρ α νηθους αἰπόλου. οὐ μυ ο Δάφνις χαίρειν επειθε την ψυχήν ιδων την X λίην γυμνην, κα το πρότερον λανθάνον κάλλος ἐκκεκαλυμμενον, ηλγει την καρδίαν, ὼς εσθιομενην ὐ rea φαρμάκων. καὶ αὐτο το πνέυμα ποτε μεν λάβρον εξεπνει, καθάπερ τινος δωκοντος αὐτὴν, ποτε δε επελειπε καθ ά-εο ἐκδαπανηθεν ἐν ταῖς προτεραις ἐπιδρομαῖς. 'Mάκει το λουτρον εἶναι της Θαλάττης ς οβερωτερον.

Ἐνόμιζε την ψυχην ετι παρά τοῖς λησταῖς μένειν, οἷα

γεος αγροικος κω ετι ἁγνοων το ἔρωτος ληστηριον. res, sed, ut pitto, Daphnim atque Chloen ex oculis

ablatos desiderantes. Ut vero conspecti consuetana edidere vocem, fistulantque inflarunt, illico surgentia pecora pascebant, capellae autem prae gaudio fremebun dae exsultabam, veluti ob noti caprarii salutem laetae. Non tamen Daphnis, tu gauderet, animum inducere potuit; postquam enina nudam vidit Chloen, atque pulchritudinem prius absconditam, nunc detectam, ingentem corde sentiebat dolorem, haud aliter ac si veneno exederetur. Ipsius spiritus interdum rapidus, quasi euinpersequetue aliquo, ducebatur; iriterdum prioribus veluti incursionibus consumtus deficiebat. Lavacriim hoc illii ipso terribilius mari videbatur. Animium suum etiamnum apud latrones esse, utpote iuvenis agrestis, latrociniique Amoris huc usque ignariis, existimabat.

79쪽

DAPHNIDE ET CHLOELIBER SECUNDUS.C A P. I.

ADULTo iam autumno, instanteDe Vindemiae tempore, quit et in agris operi intemus erat: alius to cularia reparabat , alius dolia extergebat, alius cophi in

80쪽

των βοτρυων δυναμένου και αλλω, λύγου Ηρας πληγαῖς κατεξαπροίνης, ως αν ὐπο φωτι νυκτωρ το γλευκος φέροιτο. Ἐμε σαντες ουν και ο Δάφνις καὶ ηXλόη των προβάτων και των αιγων, χειρος ωῖέλειαν

αλληλοις μετεδίδοσαν. ό μεν εβάσταζεν εν ἀρρίχοις βότρυς, και inrάτει ταῖς ληγοῖς ἐμβάλλων, καὶ εἰς

τους πίθους εφερε τον οἶνον. η δε τροφην παρεσκευαζε τοῖς τρυγω , καὶ ἐνέχει ποτὶν αυτί. πρεσβύτερον οἰ- νον, και των ἀμπέλων τας ταπεινοτέρας απετρύγα πασα γαρ κατα την Λέσβον ην αμπιλος ταπιινη, οὐ

μετεωρος, οὐδε ἁναδενδράς' ἀλλα κατω τα κληματα

nos texetiat. Erat qui sibi falculam uvis praeci delusis curabat: alius lapidem, qui vini plenas uvas comereret: alius viticem acidam imbus impactis contusam & bene dedolatam, quo scilicet praeluceme lumine, tempore nocturno inustum deferretur. Hinc Daplinis atque Chloe, neglectis ovibus caprisque, mutuana sibi accommodahant operam. Daphnis nempe in corbibus portabat uvas, iniectasque torculari calcabat, inque dolia vinum inferebat; chlod autem cinum vindemiatorii iis parabat, potumque iisdem miscebat vinum vetustius, atque ex humilioribus vitilaus uvas colligebat. Omnis quippe in Lesbo uuis erat humilis, non subsimis, neque arboribus maritata, sed deorsum palmites protendens, atque

i In pleri seue libris vulgatiar Vinoisono in textum admisimus. επιλλι o. Sea alterum, quod est Hesych. ἄδριανς' κόφινος, . αγ-e eoniectura e litoris Paris. pro- γῶον λύγινον. Cod. Urs. offerebat,atque Vallienaeritis, tanquam pπλεκε , ex interpretamento, unuverbum proprium hac in te, cum de forte vulgaris lectio enata est.