장음표시 사용
61쪽
a . Τοιάσδε τψ' λεις αὐτοῖς το θέρος παρειχε. Μετοπωρου δε ακμάψοντος κω του βότρυος, ' Τυριοι λησταὶ καρι ν εχοντες ἡμιολίου , ῶς ἴσως με δοκοῖεν βάρβαροι, προσεσχον τοῖς ἀγροῖς κα εκβάπις συνμαχαίραις και ἡμιθωρακίοις κατέσυρον πάντα τα εις χεῖρας ελθόντα οἰνον ανθοσμίαν, πυρον Qθονον, μέλmas, suum in armentum pellectas abegit. Indigne trulit puella hoc sui armenti damnum, cantuque succubuisse
lolens. precatur Deos, ut in aVein, antequam domum redeat, convertatur. Annuunt Dii, inque avem illam mutant montanam atque musicam, virgini isti similem, quae etiam nunc canetulo suae ficit indicium iacturae, quod scisicet errat blandas Vaccas quaerat.
XIV. Eiusmodi oblectamenta illis suppediravit aestas. Autumno vero adulto & uvis maturescentibus, Tyrii praedones, hemiolio sumo, ne forte barbari vi- lerentiir, ad agros appulere, & gladiis climidiatisque thoracibus armati, cuncta, quae in manus incidetant, diripuere , vinum od rariun, magnam frumenti copiam,
transponendum censet: ορειον, ὼς ἐκεiνην, μουσικὴν ως παμένον. ror.
te paulo audactot esset coniecturiri, ait Villois. si quis ita emenridare tentaret: ἀύικὴν pro ἐριιο
ἀζ παρθένον ἐκεiνm. Quae post rior ratio priori longe praeferenda videtur. Ita quoque Mivotus in suis libris habuisse vigetur. et Aliquul h. i. deesse, facile suis spieeris. Ed. Par. offert et kA π--κάζοντος, quod sane proprium de uvis maturescentibus , ideoqtie
62쪽
ποιμενων. 'Iδοντες δε μειράκιον μεγα και καλον, κρεῖ τον της εξ αγρων αρπαγης, μηκέτι H1δεν εἰς τας αἴ-γας, μηδε εἰς τους αλλους ἀγρους περιεργαζόμενοι, φκατῆγον αὐτον εἰς τρο ναυν κλαίοντα και ηπορημένον, και μέγα Xλίην καλουντα. ει μεν, το πύσμα- ι ἀπολύσαντες, και τας κίν ας ταῖς χερσιν ἐμβαλόντες, ἀπεπλεον εἰς το πέλαγος. Xλο h κατ λαυνε το ποίμνιον, σύριγγα καιν τω Δάῖνιδι δωρον κομίζουσα. Jδοῖσα δε αἶγας τεταραγρανας, και
ἀκουσασα του Δάφνιδος ἀει μέδον αὐτην βοωντος, προβάτων μεν ἀμελεῖ, και την σύριγγα ρειπαι' δρόμω
mel, quod suis continebatur favis. Boves quoque at quot de Dorconis abegerunt, immo & Daphnim iuxta mare errabundum ceperunt. Chloe namque, utpote pitella , lascivortim & ferocium pastoriam metu , serius Dryantis oves eduxerat. Hi cum vidissent iuvenem hunc procerum ac somnosum, ipsa rapina ex agris ablata praestant; orem, non amplius satagentes caprariam, aut aliarum in aliis agris reriam, illum plorantem, consilii inopem, & alta voce Chloen vocantem, ad navem abduxeriant. Confestim soluto lane, remisque inanibus iniectis, in altum provehuntiar. Interea Cijoε iam oves educebat, fistulamque novam Daphnidi munus afferebat. At videns capras perterritas, & aiuliens Daphnini semper magis magisque ipsam inclamantem, neglectis ovibus, fistulam proficit, atque ad Dorconem
63쪽
τεθνηξομαι μετ ολίγον' οἰ γάρ με ἄπεβεῖς λησται προ των βοων μαχόμενον, κατέκοψαν ώς βουν. Συ δε
σοι ' καὶ Δάῖνιν σωσον, καμοὶ τιμωρη ν, κἀκείνους απόλεσον. Ἐπαίδευσα δας βρυς ηχω 'γγος ἀκολουθεῖν, καὶ λώκειν το μέλος αὐτης, καν νέμωνταί ποιμακράν. Ιθι λαβουσα την -'γγα ταύτην, ὴ πνευσον αὐτη μέλος ἐκεῖνο, ο Δάῖνιν έγω ποτε έλδα- ξάμην, ora δε ΔάCνις. το δε ἐντεῖθεν το 'γγι μελήσει καὶ των βοων ταῖς ἐκει. χαρίζομαι A σοι καὶ
cursu contendit, oraturii ut suppetias ferat. Ille vero gravibus plagis a latronibus concisus , & paululum adhuc spirans, sanguine multo erumpente, iacebat prostratus. Visa tamen Chloe, & exiguo prioris amoris igniculo exsuscitato, Mea Chloe, inquit, ego quidem iamiam morituriis sunt: nefarii enim praedones me prohobus pugnamem haud secus ac bovem concideriint; tu vero & tibi Daphnina servato, & nae ulciscere, &illos male percle. Assuefeci vaccas meas fistulae sequis onum, cantumque eius consectari, si cet alicubi procul pascamur. Agedum , accepta hac fistula , utem canito carmen, quod egomet olim Daphnini, te vero Daphnis docuit; cetera autem curae erunt fistulae & his, quae illic erunt, vaccis. Dono vero tilia & hanc ipsam fistur Pleraeque edd. vitiose: σοὶ Villois. Cod. Urs. lectionem ex μοι, titiosi stare posse, si και, hibuit, quam & nos receptinus. quod statim sequitur, ita trans- Non enim Dorconi sed Chloaeponeretur : σοὶ και μοι Δ. pu- servandus Daphnis. tabat Boden. Pariam concinne.
64쪽
συριγγα αυτ ν, - πολλιυς ερίζων και βουκάλους
ενίκησα καὶ αἰπόλους. - δε ωτι τούτων, και ζωνταετι Qίλησον, και αποθανόπα κλαῖσον' καν 'λς αλ-
λον νεμοντα τας βο , εμώὐ μνημόνευσον. Δόρκων μεν
κεν ἄμα καὶ τω Cιληματι καὶ τη Qωνν τὴν ' χην.ιε. M A Xλοη λαβοῖσα την συριγγα, καὶ ἐν θεῖσα τοῖς χείλεσιν, ἐσυριζε μέγιστον ὼς ἐδύνατο καὶ αἱ βόες ἀκουουσι, καὶ το μέλος γνωρίζουσι, καὶ vμ μια μυκητάμεναι, πηδωσιν εις την Θάλατταν. Βιαίου δε πηδηματος εἰς ἐνα τοῖχον της νεως γενομένου, καο κ της εμπτωσεως των βοων κοίλης της Θαλάττης δαστάσης, στρεzεται μεν η ναῖς, καὶ τῶ κλυδωνος συνιόντος, ἀπόλλυται. A εκπίπτουσιν, οὐχ ὀμοίαν εχοντες ελπίδα σωτηρίας. οἱ μεν γάρ ληστὰ τὶς μαχαίρας παρηρτηντο, καὶ τά ημιΘωράκια λεπιδωτ,
lam, qua contendens multos superavi & bubulcos &caprarios. Tu vero pro hisce & adlatic viventem osculator, & mox fato functum lugeto; & cii in alium boves pascentem Videbis, mei memento. Et Dorco quidem his dictis, suavioque postremo dato, simul cum suavio atque voce animam emisit. XV. Clilod, accepta fistula, labiisque suis ad mora , totis viribus annaxa eam inflabat. Extemplo boves at dire, cantum agnoscere, mugiritque edito, uno eodemque impetu in mare desilire. Violento autem saltu in alteriini navis latus facto, exque casu boum profundo. mari dehiscente, navis everti uir, fluctinusqtie coῆuntibus, pessum it; quique in ea, excidunt, impari tamen spe saliuis: quippe praedones, glariis accincti, atque limidiatis squamosisque thoracibus induti, nec non
65쪽
ἐνεδεδυντο, και κν ροδας εἰς μέσην κνημην υπιδεδεντο ἡ δε Δάφνις, ανυπόδητος, ως ἐν πεδίω. νεμων , ἡμίγυμνος, ως ετι της ωρας Οἄσης καυματωδους. Ἐκεώους μεν ουν επ' ολίγον νηξαμενους - ὁπλα κατη-
απεδυετο, πεμ δε τὴν νηξιν εκαμεν, ο ια προτερον νη -
μενος εν ποταμοις μονοις, υσπερον δε παρα της αναγκης το πρακτεον διδαχθεις εις με τας ωρμησε τας βους και δ ο βοων κερατων ταῖς δυο χερσι λαβόμενος, εὐμίζετο μέσος αλυπως καὶ ἀπόνως, ωσπερ ελαυνωναμαε αν. Νηχεται δε ἄρα βους, ὸσον οὐδε ανθ ρωπος μόνον λειπεται των ενυδρων ὀ ίθων, καὶ αυτων ἰχθυων.
οὐδ' - ἀπόλοιτο βους νηχόμενος, ει μη των χηλων οἰονυχες πεμπέσοιεν δάβροχοι γενόμενοι. ML-ρουσι
ocreis ad media usque crura calceati erant; Daphnis autem discalceatus, ut qui in campo tutic pasceret, a que seminudus, utpote cum adhuc aestivi ardores se Vescerent. Reliquos igitur, postquam paulisper natassent, ama in profundum demersere; Daphnis contra vestem facile exuebat, in natando tamen non pari in laborabat, quippe antea in fluviis tantum nare solitus. Veriani deinceps quod facto opus , ab ipsa edoctus necessitate, in medios boves irruit, & utraque manu duorum cornibus boum apprehensis, absque molestia &absque labore intermedius ferebatur, veluti currum agens. Natat autem in tantum bos, in quantum neque homo unquam queat, & tamum in nando ab aquatilibus avibus ipsisque piscibus vincitur: neque utique hos natando perierit, nisi ungulae aquis emollitae circum deciderint. Multi maris loci, ad hanc usque aetate1n
66쪽
τω λόγω αν πολλοι τόποι της Θαλάττης βοος πόροι λεγόμενοι. α'. Ἐνισχίζεται τουτον τον τρόπον ο Δάτνις, δύο κινδυνως παρ' ἐλπίδα πασαν λαῖυγων, λη ra1ρίου και ναυαγίου. 'Eξελων Δ, και την Xλοην ἐαλτης γης γε σὰν ἄμα και δα ύουσαν εὐρων, ἐμαίπτει ra αυτης τοῖς κόλποις, καὶ ἐπυνθάνετο, τί βουλομένη συρίσειεν. Η δε αὐτω διηγεῖται πάντα τον δρομον τὸν επι τον Δόρκωνα τὸ παίδευμα των βοων' πως κελευσθείη συρίσαι και ἔτι τεθνηκε Δόρκων' μόνον αἰδεσθέ σα τε φίλημα ουκ ειπεν. ' Eδοξε si τιμησαι τον εὐεργετην και ἐλθόντες μετα των προσηκόντων, Δόρκωνα ' θάπτου τον ἄθλον. γην μεν οὐν ποῖ χν επέθεσαν, φυτά δε ἡμερα πολ- εῖλευ-ν, καὶ ἐειρτησαν αυ- τω των εργων ἀπαρχας' ἄλλα κω γάλα κατεσπει-
Bovis traiectus nunc pati, meis dictis testimonium per
XVI. Hunc in modum Daplinis fuit servat ,. duo
pericula praeter spem omnem effugierulo, latronum agmen atque naufragium: inque teream egressus, Chloῆn invenit radentem simul & flentem, in cuius sinu re-elinatus, quid sibilo isto edito voluerit, percontariir. Atque haec omnia illh omline enarrat: nimiriam ut ad
Dorconem currere coeperit, quomodo vaccae edoctae
fuerint, quomodo fistulam inflare iussa fuerat, & quo pacto diem suum obierit Dorco; osculum solum, prae
pudore, alto involvit silentio. Decreveriint igitur honore prosequi tam bene de ipsis meritum; & una cum propinquis Venientes, Dorconem miseriam sepulturae nrandarunt. Terram igitur inultam inieceriant. & plantas sativas inagna copia illic plantaverunt, pransitiasque
laborii in ipsi suspenderiint. Insuper & lac libarunt, uvas
67쪽
σαν, και βότρυας κατεθλι γαν, και συριγγας πολλ κατεκλασαν. 'Hκάσθη και των βοων ἐλεειν α μυκη-ματα, και δρόμοι τως ωῖίησαν ἄμα τοῖς μυκημα νατακτοι' κἀ ώς ἐν ποιμε ν έκάψετο και αιπόλοις, ταυτα Θρυος ην των βοων ἐπι βουκόλω τετελευτηκότι. Μετα τον του Δόρκωνος τάφον, λου ει τον Δά2 νιν
ἐρωντος, ελουσατο το σωμα, λευκον, και καθαρον ὐπιοκαλλους, και οὐδε λουτρων ἐς καλλος δεόμενον' καιαν- νε συλλεξαντες, ἔ- ανθη της ωρας ε κείνης, εστεφανωσαν τα αγ ροτα, και το του Δόρκωνος σύριγγα της πετρας ἐξηρτησαν ἀνάθημα.
ι . μετα τουτο ἐλθόντες, ετεσκοπουν τας αἰ-
γας και τα πρόβατα. Τα δε πάντα κατέκειτο, μητε
compresseriint, & multas fistulas pastori ias confregeriint. Auditi fueriint & boum inugitus miserat des, visaeclite una cum mugitibus discursitariones quae dant incona positae. Atque thaec ipsa, ut opiliones caprariique coniecta tant, erant boum lamentatio, destinctum suu in bimul cum lugeritium. Post has Dorconis exsequias, Galoe Daphnim ad Νymphas ductum, inque antrii in introductum abluit. Quo tempore & illa, tunc primum inspicientis Daphnide, corpus lavit candidum & iam antea nitiduni ob eximium soranae decus, neque lavacro opus habens ad puleiicitudinem. Hinc collectis pro anni teinpestate foribus, Nympliarii in coronant signa, Dorconisque fi stulam de petra consecratam suspendunt. XVII. Postea regressi capras atque oves inspiciebant; quae omnes iacebant, neque pascentes, neque balan-
68쪽
οὐ Mν ὀ Δάφνις χαίρειν επειθε τὴν ψυχέν' i 2ν τὴν
Xλόην γυμνην, καὶ το πρότερον λανθάνον κάλλος ἐκκεκαλυμμενον, ηλγει την καρδαν, ως ἐσθιομενην ὐποφαρμάκων. καὶ αὐτο το πνευμα ποτε μεν λάβρον dξεπνει, καθάπερ τινος διωκοντος αὐτον, ποτε δε επέλει mκαθ άπιρ εκδαπανηθεν ἐν ταῖς προτεραις ἐπιδρομαῖς.
'Εδόκει τὸ λουτρὸν εἰνα της Θαλάττης ῖοβερωτερον Ψνόμιζε την ψυχην ετι παρα τοῖς ληστούς μένειν, οἴχνεος αγροικος και ετι ἀγνοων το ἔρωτος ληστηριον. tes, sed, ut pitto, Daphnim atque Chloen ex oculis
ablatos desiderantes. Ut vero conspecti conlaetam edidere vocem , fistulamque inflarunt, illico largentia pecora pascebant, capellae autem prae gauisio fremebun dae exsultabant, veluti ob noti caprarii salutem laetae Non tamen Da plinis, ut Muderet, animum inducere potuit; postquam enim nudam vidit Chloen, atque pulis cliritudinem prius absconditam, nunc detectam, ingentem corde sentiebat dolorem, haud aliter ac si veneno exederetiir. Ipsius spiritus interdum rapidus, quasi exin, persequente aliquo, ducebatur; imerdum prioribus veluti incursionibus consilinus deficiebat. Lavacru in hoc illi ipso terribilius inari videbatur. Animi in suum etiamnum apti l latrones esse, utpote iuvenis agrestis, latrociniique Amoris huc usque ignariis, existimabat.
69쪽
DAPHNIDE ET CHLOELIBER SECUNDUS.C A P. I.
ADULTO iam aurumno, instanteDe vindemiae tempore, quilibet in agris operi imentus erat: alius to cularia reparabat , alius dolia extersebat, alius cophi in Diusti so by Corale
70쪽
ἐς βόγγος τορο - ετίρω λίθου, Θ λίχναι τα ενοινατιὰν βσήων Αναμώου' και αλλω, λυγου ξηρας πληγαῖς κατε ασμένης, ῶς αν ὐπο φωτὶ νυκτωρ το γλευκος φέροιτο. Ἐμελέσαντες ουν και ὀ Δάφνις καὶ ἡ Xλόη τῶν προβάτων και των αἰγων, χειρος ωῖέλειαναλλήλοις μετεδίδοσαν. ὀ μεν εβάσταζεν ἐν αρρίχοις βότρυς, και επάτει ταῖς ληνοῖς ροβάλλών, καὶ εἰς τοὐς πίθους εῖερε τον οἶνον. η δε τροφην παρεσκεύαζε
τοῖς τρυγωσι , και ἐνίχει ποτον αυτοῖς πρεσβυτερον οἶνον, καὶ των 'πίλών τας ταπεινοτέρας απιτρυγα πασα γαδε κατα- Λέσβον ην αμπελος ταπεινη, ου
μετεωρος, οὐδε αναδενδράς' αλλα κάτω τα κληματα
nos texebat. Erat qui sibi falculam uvis praecidendis curabat: alius lapidem, qui vini plenas uvas contereret: alius viticeni aridam ictibus impaetis contusam & bene dedolatam, quo scilicet praelucente tu ne, tempore nocturno mustum deferret tir. Hinc Daphnis atque Chloε, neglectis ovibus captisque, inutilain sibi accommodaham operam. Daphnis nempe in corbibus portabat uvas, iniectasque torculari calcabat, inque dolia vinum inferebat; Chloe autem cibum vindemiatori biis parabat, potuinque iisdem miscebat vinuin vetustius, atque ex humilioribus vitibus uvas colligebat. Omnis quippe in Lesbo vitis erat humilis, non sublimis, neque arboribus maritata , sed deorsum palmites protendens, atque
i In plerissue Ilibris vulgariir πελάκι o. Sed alterum, quod est
e eoniectura e litoris Paris. pro-Valhenacrius, tanquam ubin proprium Sin re, clunViuolsono in textum admisimus. Hesych. ἀφλιχ.ος' κόφινος, η α γεIον λυγn ον. Cod. Urs. offert επλεκεν, eX interpretamento, un.