장음표시 사용
411쪽
όρα Ανθίαν παρα τοῖς εμποροις, και ἰδων Dάσκεται, και ἀργυριον AAMG το ς εμπόροις πολυ , και λαμβάνει Θεράπαιναν αὐτην. 'L. νησαμανος δε αν-
θρωπος βάρβαρος καὶ εὐθυς επιχερεῖ βιάζεσθαι, καὶ
μιν, δει δαίμονες δε φυσει βάρβαροι θ οτι αὐτο ὀπατηρ γεννωμένην ἀναθείν Ισδ μεχρις ἄρας γάμων,
και ελεγεν ετι τον χρόνον ἐνιαυτω τίθενθαι. ' Hν ουν , Cησιν , εξυβρίσνς εις τρο iv ν της Θεόῖ , μηνίσει μενεκείνη ' χαλεπη δε η τιμωρία. Πείθεται ψάμμις, καὶ .την Θεον προσεκυνει, καὶ Ἀνθίας ἁπιχεται.
σα του μὰν κατω Ἀλεξάνδρειαν πλου διαμαρτανει,εμπίπτει tetra τας ἐκβολὰς του Νείλου, ' την τε
thiam in mercatorum potestate, amore capitur, datoque eis inulto aere stini sumsit ancillam. Cuii vix enitae barbarus homo vitium afferre parat. obstare illa, abnuen do primum, tum simulare, nam barbari natura vel ad inanem Deorum metum proni quod , cum nata fui Gset, a patre Isuli dicata fuerit usque ad nil ptiarii ni tempus. & id uno adhuc anno abesse. Si igitur vina in virginem Isuli sacram imitteris, irascetur illa, poenanr-que gravem in te statuet. Credit Psaminis, Deanaque reverariis Antiata abstinet. Dum illa apud Planata iidem ita custodiebatur, velut Isuli sacra, navis, in qua Ahirocomas erat, ab Alexandriae itinere aberrat, inciditque in Nili ostia , & in
x Tnν σε Παραινιον Locus hic dit iam Henis eth. qui insit perita depravatus est, ut non nisi corr. τδν τε Πιεραιτονιον. Vide melioris Cod. ope persanari que- ipsum ti Locellam ad h. l. M. Plures versus intercidisse vi-Diuitire 1 by Coral
412쪽
TI αἴτιον καλουριένην, και Φοινίκης ἔση παραθαλά σιος. 'Εκπεσώυσι δε αλῶ. ἐπι- κοντες των ἐκεῖ ποι- με:/ων, τά τε ῖορτία διαρπάζουσι, καὶ τοῖς ανδρας
ἐπιθυμίας. 'O μεν - Αραξος ηγάπα τον Ἀβροκόμην,
και παιδα ἐποιεῖτο. II δε Κυνω προσφερει λόγον πιρι συνουσίας, και δεῖται πείθεσθαι, καὶ ανδρα εχειν ὐπισχνειτο, κῶ Αραξον αποκτενεῖν. Δειὰν ἐδόκει τουτο
id, quod vocant Paraetion , marisin anulue Phoenices oram. Egressis e navi occurriant ex illis locis pastores, qui postquam sarcinas ista puere, vinctos longo per deserta itinere Pelusium Aegypti urbem ducunt, ibiqu' alium alii vendunt. Abrocoma in senex quidam miles emeritus emit, Araxo ei nomen, cui uxor erat adspicii inpudens, & quae pessime audiret, quaeque omnem intemperantiam excederet, nomine Cyno. Haec vix domum adductum Ahro comam deperit, long usque di ferre nequit, vehenienti acta amore & fruendi libidine. Diligebat Araxus Abrocomam, sibique filium ac optaverat. Cyno cum eo de concissi itu Verba habet, Obsecrat, ut obtemperet, Virum sibi habiturain promi tit, Araxumque interfecturam. Dirum hoc videbatur
413쪽
, 8 XENOPHONTIS EPHESIAC. LIB. III.
τατίθεται καὶ νυκτος γενομενης ἡ μεν ῶς ανδρα ἐξου- σα τον Ἀβροκόμην, τον Αραφον ἀποκτιννυει, και λωγει το πραχθεν τω Ἀβροκόμη. 'O οὐκ ἐνεγκων τηντης γυναικος ασελγειαν απηλλάγη της οικίας, καταλιπων αυτην, οὐκ αν ποτε μιαιοῦ ω συγκατακλιθη τε
, σθαι Qησας. Γ δε ἐν αὐτη γενομένη, ἄμα τη ἡμερα
προσελθουσα, ενθα το πληἴος των Πηλου ωτων ἡν, ἀνωδύρετο τὴν άνδρα, και ελεγεν, οτι αυτον ό νεωνητος δουλος ἀποκτείνειε , καὶ πολλά οσα ἐπεθ ρηνει, καὶ εἰάκει λεγειν τω πληθει πιστά. οἱ δε εὐθυς συνελαβον τον Ἐβροκόμην, και δησαντες ἀνεπεμπον τω της
Αἰγύπτου τότε αρχοντι. Και ό μεν δίκην δωσων εις Ἐλεξανδρειαν ηγετο, ὐ- ὼν εδόκει τον δεσπότην Αρα
Abroconiae: multa simul subeunt, Anthia , iusiurandum, totiesque iniuria sibi castitas. Tandem in statui Cyno assentitur. Primaque nocte illa, quasi vir in habitura Abrocomam, Araxum occidit, factumque Abro- comae narrat; qui mulieris intemperiem non ferens, domo abiit, illam relinquens, & negans, se mulieri pollutae nefaria caede concubituriam. Illa, sui compos facta, ut illuxit, Pelusiotarum coetum adit, virumque lamentatur, dicitque a servo nuper enito interfectum, effuse plorans, ut visa sit populo vera narrare. Ahir coniam statim compreliendunt, vinctumque mittunt ad eum, qui tunc Aegypto praeerat. Is igitur Alexandriam poenas daturias ducitur, Piod Araxum herum interfecisse videretur.
414쪽
απισφαξαν πολλούς. Καὶ ουτως ἀχαλθόντες, εἰς Λαοδίκειαν της Συρίας ερχονται, κάνταυθα εχτε-
DE AMORIBUS ANTH1AE ET ABRO COMAE
LIBER QUARTUS.Η ipso et Aous vero & socii Τarso in Syriam pro
fecti iunt, omne, quod obvium fieret, in potestatem redigentes, & pagos incenderiint, & multos homines iugulavere. Atque ita progressi Laodiceam Syriae per
x Τὴν Συρι- Docte ita dieente Nostri usu loquenlsi. Vul verba transposuit Henisterh. -- go: - τὴν
415쪽
. c ποθεν 'Aβροκόμην εὐρειν α σεται. Uς δε ώεν - δυε, αναλαβόντες απους, την επὶ Φοινίκης ἐτράποντο, κακύθεν ἐπ Αἴγυπτον' εδοκει γαδε αὐτοῖς καταδραμειν Αἴγυπτον. Και συλλεξαμενοι μεγα ληστη- ριον ερχονται την ἐπι IΠηλού ον, και ποταμω τω Νείλω πῖ εύσαντες εἰς Ἐρμουπολιν της Αἰγυπτου και
Σχεδίαν, εμβαλόντες εις διώρυγα του ποταμου την sero Mενελάου γενομίνην, Ἀλεξαν δρε:αν μεν παρη θον, ῆλθον δε ἐπὶ Mεμῖιν την ἱεραν της Ισιδος, κακεῖθεν επι δε Ιενδην. Παρελαβον δε και των ἐπιχωρίων κοινωνους του ληστηρίου, και εξηγητας της όδῶ. Διελθόντες μεν - ' Tα- ἐπι Λεοντω ερχονται πόλιν, καιαλλας παρελθόντες κωμας οὐκ ολίγας, ὼν τας pro
Veniunt , hique non ut latrones, sed quasi urbis visendae gratia in orati lant. Hippothous plurimain adhibuit curam, sicubi Ahirocomam invenire posset; cumque fru- stra operam contereret, cum situs in Phoeniciam iter ConVertit, atque inde in Aegyptum, ubi incursionem facere cogitabant. Collecta igitur valida latronum manu, uer Pelusium dirigum, Niloque flumine navigantes Hermupoli in Aegypti & Schediam, ingressi fossam, quae Menelao facta dicitur, Alexandria in quidem praeterierunt, Memphim vero pervenere, Isidi sacra II , ut- . que inde Mendent, ubi ex incolis socios latrociniorum viaeque duces sumsere. Per Taua transeuntes Leomopolim veniunt, aliosque pagos praetereuntes
416쪽
θιοπίας τα α α, και αντρα καταστησάμbεινοι, δε- γνωσαν Αυς παριόντας ληστευειν.
O A Ἀβροκόμης ως ἡκε παρα τον αρχοντα της Αἰγύπτου, επεστάλκεσάν τε οι ΙΠηλουσἹωται - γενόμενα αὐτω, καὶ τον του 'Αράξου Qόνον, και οτι οἰκε- ςὼν τοιαυτα ἐτόλμησε.) Mαθων οὐν ἔκαστα, οὐκέτι οὐδε πυθόμενος τα γενόμενα, κελεύει τον Ἀβροκόμηναγαγόντας προσαρτησαι σταυρω. O δε απο μεν των κα-ν αχανης ην, παρεμυθειτο δε απον της τελε-
της , ἔτι εδόκει καa 'Aνθίαν τεθνηκεναι. ' Aγουσι δε αυτὸν, οiς τουτο προ τετακτο, παρά τας Οχθας του Νεί- non paucos, quoria in plerique obscuri, Coptum per veniunt, vicinam Aethiopiae urbem. Ibi latrocinium exercere statuunt: itinera enim illic erant mercatorum plena, Aethiopiam atriue Indiam euntium. Latrones erant quingemi, qui, Aethiopiae montibus occupatis, & speluncis issposuis, decreverant praetereunteS praedari. Abrocomas ad Aegypti praefectum venit, quem Pelusiotae de omnibus certiorem literis fecerant, Araxi necem, ac famuluna tantum scelus ausum esse narra tes. Quae ille comperiens, nec ultra sciscitatus, a,luctum Abroconiam in crucem tollere iubet. Cui tot obruto malis obmutescenti, solatio fuit, quod & Anthiain fato functam esse putaret. Quibus id mandatum fue-
I ' Aντρα καταστησάμενοι Ita Iegctatur αντα ταστησάμενοι, correxit Hemsterhusiu . In edd. ne sensu.
417쪽
σπάρτοις τας χέῖρας σφίγξαντες - τους πόδας' του-το γαρ της ανο αυρώσεως εθος τοῖς εκ c. Καταλιπόντες ωχοντο , ως ἐν απφαλει του προσημημένουμένοντος. 'O δε ἀποβλεψας εἰς τον ηλιον και το ρευμα του Νείλου, ' Ω. Θεων, φη , Oιλανθρωπότατε , ος Αἴγυπτον εχεις, δ' ον και γη και Θάλασσα παμσιν ανθρωποις πεῖννεν, εἰ μεν τι 'Aβροκόμης αδκει , και απολοίμην οἰκτρως, και μείζονα τιμωρίαν, εἰ τίς εστι, ταύτης ὐποσχοῖμι' εἰ δε ὐπο γυναικος προδεδο- μαι πονηρῆ , μητε το Νείλου ρευμα μιανθείη ποτ'α κως απολομενου σώματος, μ τε συ τοιουτον ιδοις
Θεαμα, ανθρωπον ουδεν ἀδικησαντα απολλυμενον ἐχ Ἀτης σης ἐνταυθα. Ηυφατο, και αὐrον ο θ εος οικτείρει, καὶ πνευμα ἐξαίφνης ανεμου γίνεται, και εμπίπτει τω σπαυρω, καὶ αποβάλλει μεν του κρημνου το γεω-rat, illum ad Nili ripas ducunt, & ubi praeriima risepes erat in fluminis decursum propertilens, erect ae criI- ei restibus annectunt, manus pedesque constringentes, ut illis suspendendi mos est, & abierunt, Vel tu in firmo loco relicto, quem suspenderant. Ille solem adspiciens, & Nili fluema, o Deorum, inquit, hominum generi amicissime , qui Aegyptum tenes, & per quem terra & inare hominibus apparuit, si qiiid Abroconaas iniusti fecit, misere peream, suppliciumque hoc maius, si quod est, patiar: sed si me mulier scelesta prodidit, ne Nili flumen polluatur, corpore per iniuriam
necato; neque tu hoc videas spectaculum, iit quisquam nullo admisso scelere in t ac tua terra pereat. Haec precantem misertus est Deus, ac subito venti vis exoritur; quo irritente, & crux & terreum rupis solum,
418쪽
Ἐβρωιόμης τω ρευματι , και ετ ερετο ουτε του υδατος αὐτον ἀλκουντος, ουτε των δεσμων εμποδιζοντων , οὐτε των Θηρίων παραβλαπτοντων, αλλαι παραπεμποντος του ρευματος φερομενος δε εις τοις εκβολας δεχε- ται τας εις τὴν σάλασσαν του Νείλου. Κανταυθοι o παρ-υλα τοιτες λαμβάνουσιν αὐτον, κα ῶς πετην της τιμωριας α γουσι παρα τον διοικουντα την Αἴγυπτον. 'O δε ετι μαλλον οργισθεις , και πονηρον εἶναι νομίσας τελέως, κελευει πυραν ποιησαντας ἐπι
τα παρεσκευασμενα , και η πυρα παρα τας εκβολας
του Νειλου, καὶ ἐπετίθετο μεν ὀ Aβροκομης, και τοπυρ υπε τέθειτο. Ἀρτι δε της φλογος μελλουσης απτε
in quo illa defixa fuerat, deiiciuntiar. Abrocomas in profluentem cadens deferetur, nec laedente illum aqua, ne que Vinculis impedientibus, neque bestiis noxam inserentibus, ac deducentibus undis per Nili ostia deis tur. Ibi eum custodes prehendunt, & ut poenae pro ni in ad eum, in Aegπtum regebat , ducunt; qui magis saccensens, omninoque scelestum iudicans, fieri pyram iubet, imponique & cremari Abrocomam. Et omnia in promtu erant, pyra prope Nili ostia, Abro-Conias impositiis, ignisque admotus. Iamque corpus flammae fere attigerant, cum paucis, ut potuit, preca tur, ut ab instantibus malis servaretur. In his intumuit Nilus, & adfluens aqua pyrae flaminas exstinguit.
1 Εἰς τὰς εκεαλlio Ceria haee est Locellae ementitio. Vitiois editi, ιις τὶς ἐμβολάς.
419쪽
το λεῖμα, και κατασβίν τι την φλόγα. Θαῖμα δε
το γενόμενον τοῖς π ουσιν ἐν. Και λαβόντες αγουσιτον Ἀβροκομην προς τον αρχοντα της Αιγυπτου, και λεγουσι τα συμβάντα, καὶ την του Νείλου βοηθειαν διηγουνται. 'Εθαύμασεν ἀκούσας τα γενόμενα, κρει ἐκε- λευσεν αὐτον τηρεῖσθαι μεν ἐν τν εἱρκτ', ἐπιμελειαν δε εχειν πλαν, εως, ε*η , μάθωμεν, οστις ὀ ανθρωπος ἐστιν, καὶ οτι ρυτως αὐτώῖ μέλει θ εῶ .
Miraculum id adstantibus visum, adeo ut Abrocomam ad Aegypti praefectum ducerent, & quae accidissem, Nilique auxilium narrarent. Audiens haec omnia miratur, & custodiri illum in carcere iubet, omnemque ad litheri curam, donec, inquit, qui vir sit, sciamus,& cur iis adeo curae sit. Dum ille in carcere emit, Psaminis , qui Anthiam
emerat, redire domum statuit, Omniaque ad iter parabantiar. Superiorem Aegyptum peragranti, adeunda quoque Aethiopia erat, isti Hippothoi agmen praedo num constiterat. Omnitius bene instrums, multisque carnelis, & asinis, & eqviis, sarcinas portantibus, cum auri & argenti magna vi, pit rimaque Veste, cum Antilia iter ingreditur. Quae ut Alexandriam praetergres.
420쪽
μιν αποκτιννυει, και πολλους των συν αυτω, και τα
χοάματα λαμβάνει, και την Ἀνθίαν αἰχμάλωτον. Συλλεξάμενος δε - ληῖθέντα πηματα, ἡγεν εις αν-τρον το ἀποδεδειγμενον αὐτοῖς εἰς ἀποθεσιν των πημά
των. Ἐντώθα ηει και ἡ Ἀνθία. οὐκ ἐγνωριζε δε η
sa Memphim pervenit, ante Isidis templum subsistens precatur: o Deor ni maxima , hucusque qitidem castae esse licuit, dum tua esse credebar, incorriaptamque conrnibu fidem Abrocomae servare. Hinc ad Indos abeo, longum ab Ephesiis, lon in ab Abrocomae reliquiis iter. Vel ime miseram hinc aufer, vivoque redde Abrocomae, vel, si seorsim nos mori fata velint,l1oc saltem esiice, ut & mortuo promissam pudicitiam servem. Cum haec precata esset, progressi viam iam Coptaim pervenerant, & Aethiopum montes conscenderant, cum obvium m illis Hippothous, qui Psammi ipso, multisque, Pal cum eo erant, occisis , direptaque pecunia, & Anthiam captivam ducit, collectaque omnia, quae relicta fuerant, in antrum defert, quod ad condendam praedam se commodum ostetulerat. Arithia illuc ingressa nec Hippostoum ainoscit, nec ipsam Hidi