장음표시 사용
111쪽
ἀποκριν μεθα; εγὼ μεν γὰρ αυτος ὐπέρ γε ἐμαυτου φαίην
αν καὶ την δικαιοσυνην οσιον εἶναι καὶ την ὁσιότητα δίκαιον καὶ υπερ σου δέ, εἴ με ἐωης, ταυτὰ αν ταυτα ἀποκρινοίμην, οτι ητοι ταυτόν ἐστι δικαιότης ὁσιότητι η Θι ὁμοιότατον, καὶ μάλιστα πάντων η τε δικαιοσυνη οἰον ὁσιότης καὶ η ὁσιότης οἷον δικαιοσυνη. ἀλλ' ορα, εἰ διακωλυεις ἀποκρίνεσθαι, η καὶ σοὶ συνδοκεῖ ουτως. Ου πάνυ o μοι δοκεῖ, ἔφη, ὼ Σωκρατες, ουτως ἁπλουν εἶναι, ἄστε συγχωρῆσαι την τε δικαιοσυνηυ οσιον εἶναι καὶ την ὁσιότητα δίκαιον, αλλα τί μοι δοκεῖ ἐν αυτῶ διάφορον εἶναι. ἀλλα τί τοὐτο διαφέρειε, ἔφη εἰ βουλει, ἔστω ημῖν καὶ δικαιοσυνη οσιον καὶ ὁσιότης δίκαιον. Μη μοι, ην δ'εγώ' -δὲν γὰρ δέομαι τὸ εἰ βουλει τοὐτο καὶ εἴ σοι
stituit iam Hotii loreus, votoros editiones cum codd. ἀλλὰ δίκαιον ἀρα. Schleiomachor scriini volitu ἀλλ' ἄδικον, το δὲ α υ ἀνόσιον αυ oσιον exhib. Ven. Σὶ. B. o τι ητοι ταυτόν εστ ιJ Sic Vett. editt. et codices optimi; alii ταυτόν γέ ἐστι, quod recep. Stailba tui. et Turie. ILibri Stobaei, qui Platonis vecta ἐγὼ μεν γὰρ αυτὸς - οἴ- δικαιοσύνη affert mori l. s. 36, ταυτόν γ' ἐστὶ . . διακωλέεις αποκρίν εσθαιJ V. αποκρίνασθαι. Praesens debetur Bodl. et Vat. C. Οὐδεν-δε ouαι J ouδὲ Bod I. Vat.
μὲν ἄδικον ἄρα, τὸ δὲ ἀνόσιον.
V. p. 330 A. Ficinus: in iusta igit ir Hla, hae e profana.
Hanc vitiosam nrgumantationem Protagoras aequiore animo tulit, quam Diotinia, quae quum So- crates similiter concluderet: Ουκ
. . m τοίνυν ανάγκαζε ο μη καλόν ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι, μηδὲ ομη ἀγαθόν, κακόν SDnp. 202 Ain;
cf. PrRefat. p. 16. ταυτον ἐστι δικαιότης
μην περὶ μεν ἀνθοωτους τα προσηκοντα πράττων δίκαι' δω πράττοι, περὶ δε θεους ὁσια. Plemin-que PIato pietatem iustitiae subivnrat, euius rei causam exposuit in Euthyphrono p. 12 sqq. , sed num eo tempore quo hunc dialogum scripsit, ipse quinque virtutes cona probaverit, id eo minus pro Certo affirmari potest, quotlp. 361 B pietas prastorinissR est, de qua re V. prRefat. p. 18. Nomen δικαιότης ad similitudinem τῆς ὁσιότητος forinatum lentur etiam Gorg p. 508 A. ΕRdem de causa Cicero desiderationem pro de Riderio posuit Cat. Mai. XIV. 4Trnon est voluptntum tanta mi asititillatio in sontinua. Credo, sed ne desideratio quidem. καὶ μάλιστα πάντων δικαιοσύνηJ Hae e VorbaquRII1- quam Stobaeus lana invenit, tamen valde suspecta sunt, nec ita possunt defendi, ut iis Protagora
dictionem p 330 A irrideri Atatuamus, V. p. 333 B. C. ἀλλα τί τουτο διαφέρειJ sed hoc nostra
interest ph. e. sed nil refert, hoc an illud statuamus. Mail λ.
112쪽
δοκεῖ ἐλέγχεσθαι, αλλ' ἐμέ τε καὶ σε. το ε μέ τε καισ έ τουτο λεγω, οἰόμενος ουτω τον λόγον βέλτιστ αν ἐλέγ- χεσθαι, εἴ τις το εῖ ἀφελοι αυτρου. υλλα μεντοι, η ὀς, Dπροσέοικέ τι δικαιοσύνη ὁσιότητι καὶ γὰρ ὁτιουν oτωουν - αμηγέπη προσεοικε. τὸ γὰρ λευκὸν τω μελανι ἔστιν οπη προσεοικε, και τὸ σκληρὸν τω μαλακω, καὶ ταλλα α δοκει ἐναντιωτατα εἶναι αλληλοις. καὶ ἁ τότε εφαμεν αλλην δυναμιν ἔχειν καὶ ουκ εἶναι τὸ ετερον οἷον τὸ ετερον, τατου προσώπου μόρια, ἀμyγεπη προσέοικε καὶ ἔστι τὸ ετερον οἷον τὸ ετερον. ωστε τουτω γε τω τρόπω καν ταυτα Eελέγχοις, εἰ βουλοιο, ῶς απαντά ἐστιν ὁμοια ἀλληλοις. ἀλλ' oυχι τὰ ὁμοιόν τι ἔχοντα ὁμοια δίκαιον καλεῖν, ουδετὰ ἀνόμοιόν τι ἔχοντα ανόμοια, καν πάνυ σμικρὸν τὸ ὁμοιον. καὶ ἐγὼ θαυμάσας εἶπον πρὸς αυτόν 'γὰρ ουτωσοι τὸ δίκαιον καὶ τὐ ὁσων πρὸς ἄλληλα ἔχει, ωστε ὁμοιόν
et ὀ ἐμέ τ. κ. σε τουτοJΗasonio et te dico quum arbitrer, ita orationem rectissime explorarI posse, siquis illud si ex ea tollat; ci. p. 333 C. Sententiam Statiliau.. Inius bene sie aperuit: Non cupio explorare id quod gumimus, et in In si verum illudes se persita sum non habeamus; sed veram nostram Sententa um et mentem τὀ
scere et explorare. Puto autem Ino ita hoc optime fa Pere posse, SI quis conditio nis arbitrium τὸ at plano remo VBat atque tollat. Perperam Cora1 rius pro ἐλεγχεσθαι Voluit λέγεσθαι scribi.
D. ἀμηγέπη προσέοικεJuna certe aliqua ratione simile est. E. καν ταυτα ἐλέγχοις Jint. τὰ του προσώπου μόρια.Νam sententia haec ost: ista quidem ratione, si Volueris, etiam has faciei partes omnes inter se similes esse efficies et coges.
καν πάνυ σμικρὸν ἔχη τὰ ὁμοιονJ Η. e. καν τὸ δ ιον, δἔχει, πάνυ σμιοερον η. Frequens genus hoc breviloquentias. Ficinus haee sto interpretatus eat rsi exiguum quiddam habent simile et dissimile. Videtur igitur in libro suo habuisse, quod de coniectura Soli teterana
cepit He indor fluar ἔχnto ἀνόμοιον η το ομοιον. Neque inmeninvitis libris quidquam mutandum censeo. quum enim haec: ουδὲ τὰ α νόμοιον τι ἔχοντα ἀνόμοια, 'luasi obiter addita sint i IIustrationis grRtIR, quidni potuerit nunc τὸ Oμοιον
solum commemorari 2 Ιta lus ipse S chleieran a cherus postea de veritato illius emendationis dubitaVit. V. eius annot. P. 409. Staim. Eodem modo oratIo sormata est p. 345 C. confirmantque hanc interpretationem Socratis Verba proxima ωστε ομοιον τι σμ. ἀχλ. ut exiguam V1Rndam inter se habeant similitudinem'; coni. p. 356 A.
113쪽
τι σμικρον ἔχειν ἀλλήλοις; Ου πάνυ, ἔφη, ουτως, ου μέν-332 τοι ουδὲ αυ ώς συ μοι δοκεῖς οἴεσθαι. 'Aλλὰ μην, ἔφην ἐγώ, ἐπειδη δυσχερῶς δοκεῖς μοι ἔχειν προς τομο, τωτο μὲν ἐάσωμεν, τόδε-αλλο ων ἔλεγες ἐπισκεψώμεθα. Cap. XX. 'Aφροσυνην τι καλεῖς; Ἐφη. Tουτω τω πράγματι Ου παν τωναντίον ἐστὶν η σοφία; Ἐμοιγε δοκεῖ, εφη. Πότερον δὲ οταν πράττωσιν ἄνθρωποι ὀρθῶς τε καὶ
ἀφελίμως, τότε σωφρονεῖν σοι δοκοίσιν Ουτω πράττοντες, B η τον ναντίοm, Σωφρονεῖν, ἔφη. κρουν σωφροσυνu --
CU. XX. P. 332. 'Aφροσυνην τι καλεῖς; Ἀφη. Toυτωτῶ πρ. J Codd. fore omnes et editt. veteres 'Aφροσύνην τί καλεχετην τουτω τῶ πράγματι, Ου - ἡ σοφία; Recte Bodl. εφη. Pro ου
Stephanus bene Conexu ου. η του ναντίονJ Libri omnes η εἰ τουναντίον ἔπραττον. emendavit statu num. , cuius vide annotationem.
rium vel universam sententiam:
continetur. Homer. Ilia. l. IV,
μάρναται. Ibid. V, 22: ουδὲ rὰρ
οὐδέ κεν αυτός υπέκφυγε κηραμέλαιναν, ubi Eustathius p. 6. ed. Lips.: τὰ τοιαsτα, inquit. περιττὴν hoυσι την μίαν απόφασιν κατὰ 'Aττικὴν συνήθειαν.
μία του ρηματικου πράγματος, η
αυτός, καὶ ἐνδείκνυται την παντελῆ ἄρνησιν τοὐ πράγματος.
Ουδὲ τῶν Εἴλώτων μηνυταῖς τισι πιστευσαντες ἡξίωσαν Stalib. Cap. XX. P. 332. Ἀφροσυνηντι καλεῖς; Eφη. J Infra P. 332. D: το δὲ ἐναντίως πραττDαενον υπὸ ἐναντίων πράττεσθαις Ἐφη, isti deinceps pro 'Fφη infertur
Συνεχώρει. Ceterum et in hac demonstratione, in ea quae subsequitur, Socrate se aptiosis rationibus agit plurimumque adiuvntur dupli ei signifieatione vocabuli σωφροσύνης. Nam quum sanitaηRnimi, quae propria ent inius Vocis significatio, et probe intellis endo et re te agundo cematur, σωφροσυνην h. 1. modo priadentiam modo temperantia in intelligit. η του ναντίονJ L,ibrorum scripturam ηεἰ του-νσίον ἔπραe-
τον eorruptam esse qiris est quin prinio statim obtutii videat 7 Neque enim imperfecto cum εἰ iuncto in his locus sest, neque cong uitquod respondetur σωφρονειν cum supctrioribus, quaa exigunt potins ουκ, αλλ Ουτω πράττοντες vel Dυ Τω πραττοντες. DRque εἰ - επραττον ex inepta scioli alicuius interpretatione in or tinem Vorhornn invectum suspicor. Nam
anum ῆ τσυναντίον idoni sit quod
η μη σωφρονεῖν, PBete respou dei ir Σωφρονεῖν. Mirum tamen in codicibus ni illuui erroris vosti ginni conspicuum esso. Fictinns totum Ioeum sic interpretatur: So. Utrum quum recte et frugaliter li omines agunt, tune i in operantes temperanter agerct tibi videntur 2 an quunt contra oporantur 7 Pro t. ΤenIPeranter agere Vident turmihi, quum frugaliter ΤΘ foqite agunt. Postroma do suo videtur adiecisse, ut sententiam probabilem o verbis eliceret. Do fendit Ioel intemitatem Bornii ard VSyntax. p. 373. , sed de fondit sic.
114쪽
φρονουσιν; Ἀνάγκη. Ουκουν οἱ μη ορθῶς πράττοντες ἀφρόνως αράττουσι, καὶ ου σωφρονουσιν ουτω πράττοντες;
Συνδοκεῖ μοι, ἔφη. τναντίον αρα ἐστὶ το ἀφρόνως πράττειν τψ σωφρόνως. ' μη. Oυκουν τὰ μὲν ἀφρόνως . πραττόμενα ἀφρο νη πράττεται, τὰ δὲ σωφρόνως σωφροσυνη; TZμολόγει, Ουκουν εἴ τι ἰσχυῖ πράττεται, ἰσχυρῶς πράττεται, καὶ εἰ τι ἀσθενεία, ἀσθενῶς; Ἐδόκει. Και εἴ τι μετὰ τάχους, ταχέως, καὶ εἴ τι μετὰ βραδυτητος, βραδεως; C
μη. καὶ εἴ τι δη ἄσαυτως πράττεται, υπὸ του αυτου πράττεται, καὶ εἴ τι ἐναντίως, υπὸ του ἐναντίου; Συνεφη. Φέρε δη, ην δ' ἐγώ, ἔστι τι καλόν; Συνεχώρει. T τω ἔστι τι εναντίον πλην τὸ αἰσχρόν; Ουκ ἔστι. Τί δέ; ἔστι τι ἀγαθόν ὴ 'Εστι. -υτω ἔστι τι ἐναντίον πλην - κακόν; -κ
εγω, ενὶ εκάστω των ἐναντίων ἔν μόνον ἐστιν εναντίον
καὶ ου πολλά; Συνωμολόγει. ' Det ην δ' εγώ, ἀναλο- Dγισώμεθα τὰ ἄμολογημένα ημῖν. ώμολογηκαμεν ενὶ μό
νον ἐναντίον εἶναι, πλείω δε μη; ουδμολογηκαμεν. δε ἐναντίως πραττόμενον υπὸ ἐναντίων πράττεσθαι; ' μη. Ωμολογηκαμεν δε εναντίως πράττεσθαι ο ῖν ἀφρόνως πράττηται τω σωφρόνως πραττομένω; 'Εφη. Tο δὲ σωρόνως πραττόμενον υπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι, τὸ ἀφρόνως υπὸ ἀφροσύνης; Συνεχωρει. Ουκουν εἴπερ ἐναν- Ετίως πράττεται, υπὸ ἐναντίου πράττοιτ ῶν; Ναί. φάττε
ται δε τὸ μεν υπὸ σωφροσύνης, τὸ δὲ υπὸ ἀφροσύνης;
Nαί. Ἐναντίου ἄρ' ἐστιν ἀφροσύνη σωφροσύνη; Φαίνεται. Μέμνησαι ουν, ὁτι ἐν τοις ἔμπροσθεν ἄμολόγηται ημῖν ἀφροσύνη σοφία ἐναντίον εἶναι; Συνωμολόγει. 'Aν δὲ ενὶ μόνον ἐναντίον εἶναι; Φημί. Πότερον ουν, ἁ Πρωταγόρα,
E. αφροσυνη σωφροσυνη;J Sic Flor. b. in quo σωφροσύνη scriptum, tota, quod subscribitur, do more neglecto. Reliqui libri
liabent σωφροσύνης. Sed quanquam ἐναντίον interdum cum genitiVoconsimitur, tamen h. l. dativus per ipsam concinnitatis rationem requiritur. Ponitur enim etiam in proximis constanter casus tertius. ut vix cuiquam satisfacturus videatur. Nam εἰ τουωαντίον επραττον interpretatur do conatur venn Sio das Gogent ho ilthun iv o lite n. Stalli C. ὁπο et os αυτ os I per ΘRn
rationem in eis mus eo DIIIa, quae R nobis eo ne es ga sunt.
115쪽
ΡLATONIS 333λυσωμεν τῶν λόγων; τὀ, ἐνὶ μόνον ἐναντίον εἶναι, ηἐκεῖνον, ἐν ψ ἐλεγετο ετερον εἶνια σωφροσυνης σοφία, μόριον δὲ εκάτερον αρετῆς, καὶ πρὸς τῶ ετερον εἶναι καὶ ανόμοια καὶ αυτὰ καὶ αἱ δυνάμεις αυτῶν, ἄσπερ τα του προσώπου μόρια , πότερον ουν δὴ λύσωμεν; ουτοι γὰρ οἱ λόγοι ἀμφότεροι Ου πάνυ μουσικῶς λέγονται ου γὰρ συνάδουσιν δὲ συναρμόττουσιν αλλήλοις. πῶς γὰρ αν συνάδοιεν, B εἴπερ γε ἀνάγκη ἔνι μὲν μόνον ἐναντίον εἶναι, πλείοσι
δε μή τῆ δὲ ἀφροσύνη, ενὶ ὁντι, σοφία ἐναντία καὶ σωφροσυνη αυ φαίνεται. ἡ γάρ, ω Πρωταγόρα; ἔφην εγώ. ἡ ἄλλως πως; ουδμολόγησε καὶ μάλ' ἀκόντως. Ουκουν is ἰνείη ἡ σωφροσυνη καὶ ἡ σοφία; τὀ-πρότερον αυ ἐφάνη ἡμῖν ἡ δικαιοσυνη καὶ ἡ ὁσιότης σχεδόν τι ταυτὸν ον. ἴθι
δή, ἐν δ' ἐγώ, A Πρωταγόρα, μὴ ἀποκάμωμεν, αλλὰ καὶ
P. 333. λυσωμεν τῶν λόγ.J Et li. I. et paulo post Vat. r λυσο μεν, quod Astius vulgatae lectioni censet praeferendum. P. 333. λυσωμεν τῶν λό
συμβαίνειν; Mox haec interrogatio cum vi ueratur. et ὀ εν ενὶ - εἶναι J Anteliae e verba Plato omisit, utpote ex praecedentibus facito intelligendium, λυσωμεν τουτον τον λόγον). Phaedon. p. 94 Ar εἰ ὀρθὴ ἡ οποθεσις ην το ψυχθν αρμο
p. 622 D: . πρὀi τῶ γελοια εἶναι
καὶ θυμόν ανεγεῖραι πολλοῖς Sympos . h. 195 C : νεος eὲν ovν ἐστι' προς τῶ νέω απαλός. I e Rop. I. p. 337 13. IIi. p. 408 l .
p. 729 Ar ἡ τῶν νέων ἀκολάκευτος
ουσία . . πασῶν μουσικωτάτη τε
καὶ αρίστη ' ξυμφωνουσα γὰρ καὶ ξυναρμόττουσα εἰς ἄπαντα αλυπον τον βίον ἀπεργάζεται. ou γὰρ συνάδουσιν Oorr. p. 461 Ar ῆγησάμενος ovsvνα δειν τὰ λεγόμενα. Theaet p. 175 Ε: ουδί γ' αρμονίαν λόγων λαβόντας. Sophist. p. 261 D.
al. Cetorum Ηe in dorsius: Inliis lenem agnoseo Sopli istae irrisionem, qui supra p. 326 Η πάντα τον βίον ευρυθμίας καὶ ε υαρμοστίας δεῖσθαι clixisset. Staim. B. ἐναντίον εἶναι, πλείD-
σι δὲ μήJ Argii montationis ratio πλείω μή requirit, citiamquam
res eodem redit; nam si unum inius est eontrarium, neque Plurium contrarium est uniIm, neque unius contraria sunt pli ira. Deinde
ad η γάρ; quae interrogatio ad
universam s uisentiam superIorem referenda est, commode intelligasot τως ἔχει. se. ου συνάδειν τους
λόγους τούτους. το δε πρότερον αυ ἐφ . JP. 331 A. D.
orator quum Rd praesentem utilitatem omnia refer rot ncte intelligeret, quo tales quaestioneS, quales Socrates hie invito Pro ingora persequitur, Speetarent, as tanquam nugas despicatui habet or. 10, 1: εἰσί τινες A . . καταγεγηράκασι .. διεξιόντες ῶς ανδρία σοφία καὶ δικαιοσυνη
116쪽
τὰ λοιπα διασκεψώμεθα. αρά τίς σοι δοκεῖ ἀδικῶν ανθρωπος σωφρονεῖν, οτι αδικεῖς Αἰσχυνοίμην αν ἔγωγ', εφη, Cω Σώκρατες, τοὐτo ὁμολογεῖν' ἐπεὶ πολλοί γέ φασι τῶν ἀνθρωπων. Πότερον ουν προς ἐκείνους τον λόγον ποιησο
μαι, ἔφην, η προς σε; Εἰ βούλει, ἔφη, προς τοὐτον πρῶτοντον λόγον διαλέχθητι τον τῶν πολλῶν. υλλ' ουδέν μοι διαφέρει. ἐαν μόνον συ γε ἀποκρίνηὶ, εἴτ' ουν δοκεῖ σοι ταλα, εἴτε μη. τον γὰρ λόγον ἔγωγε μάλιστα ἐξετάζω, συμβαίνει μέντοι ἴσως καὶ ἐμὲ τον ἐρωτῶντα καὶ τον ἀποκρινόμενον ἐξετάζεσθαι Tὁ μεν ουν πρῶτον ἐκαλλωπίζετο ημῖν ὁ Πρωταγόρας Dτον γαρ λόρον Θῶτο δυσχερῆ εἶναι ἔπειτα μέντοι συνε
XXI. Ἱθι δη, ἔφην ἐγώ, ἐξ ἀρχης μοι ἀπόκριναι
Θοκοὐσί τινές σοι σωφρονεῖν ἀδικοίντες; Ἐστω. ἔφη. Ino ε σωφρονεῖν λέγεις ευ φρονεῖν; Ἐφη. Tο δ' ευ φρονεῖν
B. αρα τίς σοι δοκειJ Sic dedit Behker. e , ut. et ex corr. Coisi. Vulg. αρα τι σοι δ. quod servaverat Stali balini, sed cf. init. c. XXI. C. τον λόγ. ποιῆσομαι J II eindOrfius maluit ποιησωμαι eun que secutus est Deuη Me, 8cd V. Hor Rnn. Iiger. p. 742. Dei tuleante τῶν πολλῶν articulum τον DerperRIn Om. Stephan. Cap. XXI. D. φρονεῖν ευ μου λεύεσθ' αι J Ρorporam Vett. editt. βούλεσθαι, quod ex codd. fere omnibus emendatum.
αυτῶν ἔφομεν, μία δ' ἐπιστημηκαθ' ἁπαντων ἐστίν. C. ἐπεὶ πολλοί γέ φασι τ. ἀνθ ρ.J quidem, inquit,
illii' eonfirment. ItaPIehiaec πολλοι γέ φασι liquet referri ast ἔγωγε. Noque opus 2St, ut eum Ηe in dorsio scrimam is οἱ πολλοί γέ φ ., licet deinde so quatur του λόγον τον τῶν πολλῶν. Hic enim Οἱ πολλοί sunt murii illi, quos modo dic o b a m. Staim. σῖτ' o ἐν δοκεῖ σοι ταυταJVidelicet Illa, quae vulgo placent. Ρroxima sie intellistas: N ain τὀ ν λογο ν, li. e R
χερῆ εἶ ν. J Non tractatu difficile dicit Protagoras argirinentum, sed molestum R. iniucundiim; talis enirn quaestio sopitistae et ipsu I, r so minuta videbatur nee illi loco apta. Demosti . Or. 20,11 3: επειδάν τις κακουργῶν ἐπὶ μη προσήκοντα πράγματα τους λογ'νς μεταφέρη, δυσχερεῖς
ἀναγκη φαίνεσθαι. Diserte hic Protagoras ipse confirmat, quod in eo Soerates p. 332 Α sibi visus erat observRSAB. Cap. XXI. Totum lio e caput accurate tractavi Intis in Stud.
117쪽
ευ βουλευεσθαι, οτι ἀδικουσιν; Ἐστω, εφη. Πότερον, ην δ' ἐγώ, εἰ ευ πράττουσιν ἀδικουντες, η εἰ κακῶς; Εἰ ευ.Aέγεις ων ἀγαθὰ αττα εἶναι; Λέγω. Ἀρ' ουν, b δ' ἐγώ, Ε ταῶτ' ἐστὶν ἀγαθά, α ἐστιν ωφέλιμα τοῖς ἀνθρωποις; Καὶ ναὶ μα Θί ἔφη, καν μη τοῖς ἀνθρώποις ωφέλιμα I, ἔγωγε καλῶ ἀγαθά. Καί μοι ἐδόκει ὁ Πρωταγόρας ηδη τετραχυν-
θαι τε καὶ αγωνιαν καὶ παρατετάχθαι προς τὸ ἀποκρίνεσθαι. ἐπειδη -ν εώρων αυτόν ουτως ἔχοντα, ευλαβουμενος
334 ηρέμα ηρόμην. Πότερον, ην δ' ἐγώ, λέγεις, ῶ φωσαγόρα,
α μηδενὶ ἀνθρώπων ωφέλιμα εστιν, η α μηδὲ τὸ παράπανωφέλιμα; καὶ τα τοιαυτα - ἀγαθα καλεῖς; Ουδαμῶς, ἔφη αλλ' ἔγωγε πολλα οιδ', α ἀνθρώποις μεν ανωφελῆ ἐστι, κα ὶ σιτία καὶ ποτὰ και φάρμακα καὶ ἄλλα μυρία, τα δέ γεώφέλιμα τα δὲ ἀνθραποις μὲν Ουδέτερα, Ἀποις δέ τὰ
δὲ βουσὶ μόνον, τὰ-κυσί, τὰ δέ γε τούτων μὲν ουδενί, δένδροις δέ, τὰ δὲ του δένδρου ταῖς μὲν ρίζαις ἀγαθά, B ταῖς δὲ βλάσταις πονηρά, οἷον καὶ ἡ κόπρος πάντων των
οἱ σπκοφάνται) σωφρονουσιν τὰ νυν, ἀλλ' ἐριμα διερωτῶν, ἀναιρεῖν ζητοὐντες ἀπάσας τὰς ώς μάλιστα περὶ ταυτα ημῶν τε
τοιαυτας διατριβάς, ἐν αἷς ὴ γοῶν- και ἐκείνων σπουδαζόντα ai. ται βελτίους γενομενους ΙαiEπωτέρους λεσθαι ταῖς αυτῶν πονη- P. 334. καὶ τα τοιαυτα - ιαις καὶ συκοφαντίαις. καλεις; Respondet hueo Pro - Ε. αγαθα - ωφέλιμα τοις tagor . bona ut sint utilia, itaci νθρώποιςJ Socrati ipsi pla- hominum utilitate non esse defi-c a Isse, qriod utile esset idem nienda.
esse bonum, Xpnophon prodidit πολλὰ οἶδ'. α -J Ad πολλα Neni. IV. 6, 8: ἄλλο ἄν τι φαίης ex praecedentilatis intelligerultim αγαθον εἷναι η τι - λερον; voc. αγαθα. Proximis Verbis σοὐκ ἔγωγ', ἔφη. Tὀ αρα ἁφέ- ἀνθρώποις μεν ανωφελῆ ἐστι
λιμν αγαθόν ἐστιν υτο αν ἁφέ- taeito opponianim' ἀγαθὰ μέντοι. λιμον v. v. Gorg. P. 499 C. Cieer. Voc. ανωφελές hic et tu seqq. do off. III. 3, H. Sed h. l. verba est noxium , tit Xenopia. Heliori τοῖς ἀνθρώποις adversarii causa I. 7, 28. Μena. II. 6. 4. Eodem adiecit, qui qui leni πάντων ἔρη- modo dicitiir lat. inutile. μάτων μέτρον ανθρωπον ειναι τὰ δέ γε ωφέλιμαJ alia statuit v. Tlieael. p. 152 A. Cra- bona) sano - ut tu dicas - uti-tyl. p. 385 Εὶ, Protagoras alitem Iia. oratio similiter somnata p. sermonem alio nectendi cupi liis 320 B. V. ivd p. 330 A. sancto ipsa verba carpit. ἀνθρώποις μεν ot δετεραJαγωνιῶν καὶ παρατετ ά- Cons. p. 351 D: ἔστι μεν ἁ τῶν
certare velle' ex vecto παρα- ουτε κακα οὐτ' ἀγαθά. τετάχθαι app et, quod est 'in lat. ἀγαθά. Εa- procinctu constitisso'. dom est ratio aequontium dativo-
118쪽
τῶν ταῖς μὲν ρίζαις ἀγαθου παραβαλλομένη, εἰ δ' ἐθέλοις ἐπὶ τους πτόρθους καὶ τους νέως κλῶνας ἐπιβάλλειν,
κά-α ἀπόλλυσιυ ἐπεὶ καὶ - ἔχαιον τοῖς μὲν φ-οῖς απα- σίν ἐστι πάγκακον κα ὶ ταῖς πολεμιωτατον ταῖς τῶν αλλων ζωων πλην ταῖς του ἀνθρώπου, ταῖς δὲ του ἀνθρώπου αρωρον καὶ τῶ αλλφ σωματι. ουτω δὲ ποικίλον τί ἐστι το αγαθόν καὶ παντοδαπόν, ωστε καὶ ἐνταυθα τοῖς
μὲν αωθεν του σώματος ἀγαθόν ἐστι τῶ ἀνθρώπω , τοῖς C
δ' εντος ταὐτον τομο κάκιστον ' καὶ δια τομο οἱ ἰατροὶ πάντες ἀπαγορευουσι τοῖς ἀσθενουσι μη χρησθαιελαίω, ἀλλ' η ο τι σμικροτάτω, ἐν τουτοις οἷς μελλει ἔδε- σθαι, οσον μόνον την δυσχέρειαν κατασβέσαι την ἐπὶ ταῖς αἰσθήσεσι ταῖς δια τῶν χυμῶν γιγνομένην ἐν τοῖς σιτίοις τε καὶ ἔψοις.
P. 334. B. εἰ δ' ἐθέλοις ἐπὶ τ . πτ. J Vett. editt. εἰ δὲ θέλοις. Bodl. Vat. Θ. al. εἰ δ' ἐθίλοις. Aliquot codd. εἰ δ' ἐθέλεις, probante Heindomo. C. διὰ τῶν χυμῶνJ Libri omnes διὰ τῶν ρινῶν. V. Stud. Philol. p. 831 sqq., ubi etiam dubitari posse dixi, an διὰ τῶν mutandum su
D. τὸ ἔλαιον - ταῖς θριξὶ πολεμιώτατονJ Consilio et
arte Protagoras verba collocavit, ut audientium exspectationem moveret. Plerique enim quum olei usum in uno homine Cognovissent, non potuit iis non absurda vi dori sententia his primis verbis contentR.
τοῖς μὲν ἔξωθεν - τῶἀωθρώπωJ ut hic quoque
extera is quidem is artis iis eorporis humani bonum sit, interior Linus vero id om PQRsimum. Athen. p. 46 F: δUημόκριτος πρὸς τον πυθόμενον
πῶς αν υγιῶς τις διάγοι ἔφη. εἰ τα μὲν ἔντός μέλιτι βρέχοι, τὰ δ' sκτὀς ἐλαίω.
C. διὰ τῶν χυμῶνJ Vulgatam seripturam διὰ τῶν ρινῶν
nemo dum explicare conatus est; quis enim unquam audivit, veteres eo consilio ad cibos atque opsonia Oloo usos esse, ut suave olerent; quis est qui nesciat, opsonia conmendi causa id ot antiquo temporo faetulit esse et lio die fieri. Valeriun scriptoriam Iocos plurimos huc pertinentes collegimus I. I. P. 831-833, ex quibus arbitramur intellectum iri Protagoram h . 1. nihil nisi de saporo ciborum cogitasse. Atqui χυμός, ut ait Galerius dosin. med. H. 279.
παρὰ Πλάτωνι καὶ 'Αριστοτέλειὴ νεοστὴ ποιότης ὀνομάζεται.
Athon. p. 280 Ar ἀφαιρῶν τὰς διὰ χυλῶν ηδονας οὐ δυναμαι
νοῆσαι ταγαθόν, quani Epicuri vocem Cicero Τnse. III. 18, 41 sie latino recl lidit: 'non habeo quod intelligam bonum, detrahenseas voluptates, quas sapore per cipiuntur . Et in porceptionis iniucundomari saporiani fastiditim oriri, si hoe Protagoras dixit, sententiam protulit et per sa
119쪽
PLATONISCap. XXII. Εἰπόντος ουν ταῶτα αυτου, οἱ παρόντες
ἀνεθορυβησαν, ώς ευ λέγοι. καὶ ε εἶπον ' , Πρωτα γόρα, εγὼ τυγχάνω ἐπιλησμων τις Αν ἄνθρωπος, και ἐάν D τις μοι μακρὰ λέγη, ἐπιλανθάνομαι περὶ - αν ἡ ὁ λόγος. ῶσπερ ουν εἰ ἐτυγχανον υπόκωφος ἄν, ψου αν χρῆναι, εἴπερ ἔμελλές μοι διαλέξεσθαι, μεῖζον φθεγγεσθαι η προς τους ἄλλους, ουτω καὶ νυν, ἐπειδη ἐπιλήσμονι ἐνέτυχες, σύντεμνέ μοι τὰς αποκρίσεις καὶ βραχυτέρας ποιει, εἰ μέλλω σοι επεσθαι. Πῶς ουν κελεύεις με βραχέα ἀποκρίνεσθαι; Ε η βραχύτερα σοι, ἔφη, ἀποκρίνωμαι η δεῖ; Μηδαμῶς, ην δ ἐγω. Aλλ οσα δεῖ; ἔφη. Ναί, ην δ' ἐγώ. Πότερα ουνδοα ἐμοὶ δοκεῖ δεῖν ἀποκρίνεσθαι, τοσαυτά σοι ἀποκρίνω μαι, η οσα σοί; Ἀκηκοα γουν, ην δ' ἐγώ, ὁτι - οἷός τ' εἶ καὶ αυτὁς καὶ ἄλλον διδάξαι περὶ τῶν αυτῶν καὶ μακρὰ λέγειν, εὰν βούλsi, ουτως, ἄστε τον λόγον μηδέποτε ἐπιλιπεῖν, και αυ βραχέα ουτως, ἄστε μηδένα σου ἐν βραχυ-335τέροις εἰπεῖν. εἰ ουν μέλλεις ἐμοὶ διαλέξεσθαι, τῶ ἐτέρω χρῶ τρόπω πρός με, τη βραχυλογία. M. Σώκρατες, ἔφη,
σθαι auctoritate plurimorum Optimoremque eodd. mutatiIm est. De inde pro ἀποκρίνωμαι Bodl. Vat. Θ et v et Coisi. ἀποκρινοααι item que in prox. Se t. καὶ βραχυτέρας ποίειJ Inii tria haec dolenda conset Hirsellig. Argia inenint. Socrati . p. 13.
P. 335. μέλλεις ἔμοὶ διαλέξεσθαι J Etiam hic vati. odiri. contra fidem plurimorum librorum διαλέγεσθαι exhibent. Cap. XXII. D. καὶ βραχυτερας ποίειJ Haec non redundant, sed accuratius Socrates rem Verbo translato συντεμνειν simi-ficatam nunc Oxprimit, V. p. 314 A: μη περὶ τοῖς φιλταΤοις κυβευης τε καὶ κινδυνευης. 320 Br κάμπτομαι καὶ οἶμαί τί σε λέγειν. al. Similis usius Verbi συντέμνειν invonitur apud Aristophanem ΤΙ esmoeli. V. 177: σοωοὐ πρὰς
ἀνδρός, οστις ἐν βραχει πολλους
καλως οἷός τε συντέμνειν λόνους.
Behu te. Intoll. βραχύτερα αποκρινου η δεῖ. Menex. p. 236 C rμηδαμῶς, ω Σώκρατες ' αλλ' εἰπέ, και πάνυ χαριεῖ. De Rep. I. P. 350 E. Phaedr. p. 234 D. P. Rnuot. ad p. 318 B. Staim. ωτι συ οἴός τ' εἶ καὶ αὐ- τοςJ haec ita coniungenda sunt: τι συ οἷος τ' εἶ καὶ αυτὸς - περὶ τῶν αυτῶν καὶ μακρὰ λέγειν - καὶ αὐ βραχέα - , και ἄλλον διδαξαι καὶ μακρὰ λέγειν κ . T. 1.ωστε τον λον. μηδ. ἐπε- λιπεινJ ut nunquam desit
tibi oratio. h. o. orationis argumentum. ut ii M a m Per S ippotat o tiod dicas.
Staim. P. 335. χρω - πρός μεJΕnolitica pronominis forma post praepositiones in Platonis lit,ris
non raro servatR est. Menon. P.
79 A. eodd. omnes παίζεις προς με. Gorg. p. 489 E: νυν δη εἰρω
120쪽
ἐγὼ πολλοῖς ηδη εἰς αγῶνα λόγων ἀφικόμην ἀνθρώποις, καὶ εἰ τοὐτο ἐποίουν, ο συ κελευεις, ώς ὁ αντιλέγων ἐκελευέ με διαλεγεσθαι, -τω διελεγόμην, ουδενὸς αν βελτίων ἐφαινόμηρο, οὐδ' αν ἐλεγετο Πρωταγόρου δνομα ἐν τοῖς Ελλησιν. Καὶ ἐγώ - ἔγνων γὰρ ὁτι Ουκ ηρεσεν αυτὸς
-τῶ ταῖς αποκρίσεσι ταῖς ἔμπροσθεν, καὶ ὁτι Ουκ ἐθελη- Bσοι εκὼν εἶναι ἀποκρινόμενος διαλέγεσθαι - ηγησάμενος ουκέτι εμιν ἔργον εἶναι παρεῖναι ἐν ταῖς συνουσίαις, υλλά
τοι, ἔφην, ω Πρωταγόρα, ουδ' ἐγὼ λιπαρῶς ἔχω παρὰ τὰ σοὶ δοκοὐντα την συνουσίαν ημῖν γίγνεσθαι, ἀλλ' ἐπειδὰν συ βουλη διαλέγεσθαι ώς ἐγὼ δύναμαι επεσθαι, τότε ι διαλέξομαι. συ μὲν γάρ, ώς λέγεται περὶ σου, φης δεκαὶ αυτός, καὶ ἐν μακρολογία καὶ ἐν βραχυλογίορ οἰός τ εἶ συνουσίας ποιεῖσθαι σοφος γὰρ εἶ' ἐγὼ δὲ τὰ μακρὰ ταυτα cLibri onines ἐγένετο, v. Stud. phil. p. 851. λη, προς με. manrax p. 228 b: παρὰ Μενάνδρο σημειουται Toπρός με ἐγκλιθεν, de quo
loco itisputavit Hermannus De Emeud. Rat. Gr. Gr. p. 75. Stalib. ώς ο αντιλέγων - ουτωδιελεγεγμην J Est haec frequentissima illa universi enuntiati appositio. Quein admodum
enim nomina nominibus per appositionem addunttur, si e etiam ea enuutiata, MIRe SupBriora Re eiiratius definiunt et interpretantur, non intercedente copula apponi solent. Possis hane rR-tionem commo de nomine RPPO-s Hionis uni v rs O mi In enuntiatorum Apposition derSlligo) instratire, quippe quae
eX RSSΘ respondeat appositioni nominum. Stalib.
inne locum vertit: 'haud saneqnovis alio homine infimior essem, nomineque Protagorae omnis Graecia resonarot . Et sanaetiismodi sententia requiritur, sed ex vulgata scriptura elici
neqiiit. De ἐλέγετο v. p. 311 Ε:τί ονομα αλλο λεγόμενον περὶ Πρωταγόρου ἀκουομεν; Hipp. I. 13. 28I C: οἱ παλαιοὶ ἐκεῖνοι, ἁν ονόματα μεγάλα λέγεται ἐπi
σοφία, Πιττακου τε και Βίαντος. Protagoram, qui aetatis anno tricesimo ad septuagesimum AOphistam egit, per totum illud tempus maxima glori R apud omnes ἰraocos floralisso Plato tradidit Μen. p. 91 Ε, V. Praesui. P. 4.οτι Ουκ ηρεσεν - , καὶ ο τι Ουκ ἐθελήσοιJ Indicativus rem vere factam, Optativus ut indicat quod fieri posse SO IB.tes Suspi-
B. ουκέτι ἐμὸν ἔργον εἴναι J non amplius mei esse muneris colloquio intor- esse. Τim. p. 17 in.: Ovκουν
σὸν τῶνδέ τε ἔργον - ἀναπληοουν. Ibi l. p. 27 B: σον ουν ἔργον λέγειν αν εῖ' - το μετὰ τοὐτο. Gor . p. 459 Ε: Ου γὰρ soω ἔργον. Xenopia. Μemor. III, 8, 3: tosto ouκ ἐμὸν οἶμαι τό ἔργον εἶναι. Dictionem copiose illustravit Vale Icen. ad Phoeniss. V. 447. Stalib. ἐπειδὰν συβουλη-J Sontentia haec est: Non id flagito,
ut praeter tuam sententiam et Voluntatem colloquium inter maet te haboatur, sod si velis Earatione colloqui, qua ego RSAequi possum, te uin collo litur, sin minus, liae disputatione missa