장음표시 사용
211쪽
ZIημqτρίου του Tρικλινίου. Καὶ το παρον εἰδυλλιον συγκειται ἐκ στίχων δακτυλικῶν ἐξαμετρων α καταλήκτων νδ , ων τελευταῖος' ως μέλι τοι γλυκυ το υτο κατα. βρόχθοιο γένοιτο. M. io Vs. l. 2.IPI. Κωμάσδω ποτὶ τα ν Ἱμ αρυλλίδα: ro πρόσωπον Ουκ ἔστι φανερον τό λέγον. οἱ μέν φασιν αυτὴν Θεε - κριτον ειναι δια ro σιμὴν α πὸν καταφαινεσθαι οἱ δὲ Βάττον αἰπολον τι χρα, ον ἐν τῶ Αἴγωνι εἰσάγει τῆς Ἀμαρυλλίδος
15 ἐρῶντα. ἀπρεπες γὰρ τον Θεόκριτον τῆς ἀγρφας ἐρῶν γυ
ναικός Gen. 3, ωστε καὶ ἐν ἀγρ- διάγειν. - Tor/ Τίτυρον οἱ μεν κυριον, οι δε Σάτυρον ει ναί φασι. τινες δε διὰ τοσιμός τον Θεόκριτον omνται κωμάζειν, Σιμιχidqν καλουν- τες. - Καὶ o Τίτυρος : τους τράγους τιτυρους λέγουσι uo νὼν δε ἄνομά ἐστιν αἰπόλου κατ ἐμφέρειαν του χαρακτῆ-0ος. -υλλως. Καὶ ο Τίτυρος αυτὰς ἐλαύνει : Gon. ' ονομα κυριον o Tίτυρος, τινες id εl φασίν, ως το Σιλονος ol) Ερωτικῶς απέρχομαι L. M. N. μετὰ κώμου , ῆγουι ερωτικῶς παραγίνομαι, κῶμος γὰρ η μέθιὶ καὶ ο ὐπνος και Ψδη πορνικη' κωι
212쪽
α αλιωτης. ἄλλοι δὲ τους τράγους' ετεροι τους ατυρους' ἔνιοι ονομα πόλεως Κρητης' ἄλλοι τους προσπόλους τῶν θεῶ τιr4ς δε καὶ κάλαμον. o υκ ἔστι δε ἄλλο η ονομα αἰπολου τινός. ---υλλως. Κωμάσδω: το κωμάζειν λεγεται
ἐπὶ των κατὰ νύκτα εἰς τὰς ερωμένας σπερχομένων, ώς bAριστοφάνης ἐν Πλουτω 'ἔοικε δ' ἐπὶ κῶμον βαδίζειν. - Αωμάσδω γ μετὰ ὐδῆς καὶ μετὰ κώμου συνδιάγω, απέρχομαι, φοιτῶ μετὰ ἀνέσεως. 4. Rec. Κωμάσδω ποτὶ τὰν 'Aμαρυλλίδα, ταὶ δέ is μοι αἶγες βόσκονται κατ' o ρεος : f;on.' in απέρχομαι προς την 'Aμαρυλλίδα ἀποπειρασόμενος αυτῆς M' ωδῶν καὶ λόγων τῶν ἐπὶ τοὐτο συντεινόντων. Tἴτυρος δὲ ' ὁ πίθηκος ὁ μικραν ἔχων ο υράπι ἐνταὐθα δε ἄνομα κύριον. - Εωμάζω το ἐρωτικῶς ἔρχομαι καὶ φοιτῶ μετὰ ἀνέσεως. κῶμος 15
γὰρ κυρίως ὁ υμνος, ώς καὶ Πίνδαρος, ἡ ω βαία λύρα, φησὶ
V V. 'Eμὶν το καλὸν πεφιλαμ ένε: ῆγουν διὰ τό κάλλος ἐμοὶ πεφιλ μένε. η τό καλὸν ἀντὶ του καλῶς. - Η τὸ καλὰν πεφιλαμένε: Gon. ') διὰ το καλόν, 'γουν διατὀ καλος εἶναι lii διὰ τό καλόν σε εἶναι l πεφιλαμένε, ηγουν
ἀγαπώμενε, ὁ ἐστιν ἄξιε ἀγαπῆσθαι. ῆ τὸ καλον αντὶ ra
ubi διὰ το ειναι πεφιλαμένε, inedia
213쪽
βόσκει, ἐπεὶ προτιθησι την βοσκηπι τὰ θρεμματα δε βόσκον
ται υπο του νομεως καὶ του τόπου. 2.)Vs. l. I el. Καὶ π ο τι ταν κράναν: ουκ ελαττον τῆς τροφῆς
5 ὀνίνησι τα θρεμματα το πιεῖν. Πομηρος ' πιόμεν' εκ βοτάνης. Rec. καὶ τον ενόρχαν : τον ἄρχεις μεγάλους εχοντα. Iet. Tον τον ἐνόρχαν : ενόρχαν λεγει Gen. ) τον
τέλειον, ξ ἡμιτομίαν. καὶ μηρος
Io πεντήκοντα δ' ενορχα παρ' αυτόθι. Vs. 5. Rec. Κνάκωνα: του κνήκου χροιὰν εχοντα ἐκφευγε,
ῖνα μη σε κερατίσll. Vet. Κνάκωνα: τον λευκόν τράγον απὸ τῆς κνήκου i5 του σπερματος λευκου ἄντος ὴ λάγνον. - Κνάκωνα φυ
λάσσεο: λευκον η πυρρον απο τῆς κνήκου του σπερματος
κερατιζειν κορυπτειν οἱ σττικοὶ λεγουσιν, ως συντρεχόντων ἀλλήλοις των κριῶν καὶ ταῖς κορυφαις πλqττόντων και ρq-20 γνυμένων. - Το κορυφsi ου περισπῆται. τὰ γὰρ υπο
τακτικὰ ομοίως ἡμῖν οι Aωριεῖς προφερουσι. ) Πν βαρβάτον τον μεγάλους ὀρχεις εχοντα. M.
214쪽
R U. χαριεις ἐπὶ εἴδους, καὶ χαρίεσσα καὶ χαρίεν οὐ δέ- τεροπι χαρίεις καὶ ὁ πεπαιδευμένος, ὁ ἀστεἰά τινα λέγων μετὰ χάριτος. 2. G.
216쪽
137 - μέλισσα ιε, παρόσον ἐπι των μηλων ἱζάνει μῆλα δε πάντα τὰ ἄκρα των δένδρων. υμηρος- αὐτῆσιν ρίζρσι και αυτοῖς ἄνθεσι μήλων. . 'Mλλως. Iστορία. t Ῥοῖκός τις Κνίδιος το γένος εν μνωτῆ Ἀσσυρίων ἰδὼν ευφυές τι δένδρον κεκλιμένον καὶ ἀπο τοὐ bχρόνου καταπίπτειν μέλλον, το φυτὴν Gen. 3 κάμαξιν ευ
στηρίξας ἐπὶ πλέον μένειν ἐποίησεν. υ δε Νύμφθ θεασαμένη χάριν αὐτω ώμολόγησεν ἡλικιῶτις γὰρ ἔφη ειναι τοὐ
φυτοs. και ἐκέλευσεν αυτόν, εἴ τι ἀν ἐθέλst, αἰτεισθαι. ὁ
δὲ την συνουσίαν αυτῆς ἐτήσατο. ἡ δὲ ἔφη αὐτω, ὁτι τον I 0 καιρὸν τῆς μίξεως ἀφικνουμένο σοι μέλισσα ἐρεῖ. μήποτεουν τῆς ἱστοριας ταυτης μέμνηται ὁ Θεόκριτος διὰ το την
μέλισσαν διακονῆσαι προς τους ἔρωτας. Vs. 14.
Vet. s Καὶ τὰν πτέρυν: ion. ) πτέρις ειδος βο- tb τάνης ὁμοιας πτερω στρουθοκαμήλου αφ' ῆς καὶ στιβάδες ἐπὶ κλίνης ἐγένοντο των αγροίκων διὰ τqν μαλακότητα και
διὰ τὸ ἀποδιώκειν τῆ ὀσμῆ τοὐς ἴφεις. - Πτέρις εἶδος βοτάνης ὁμοίας πτερω στρουθέου, ἡ ἀποδιώκει τῆ ὀσμὴ τοὐς ὁφεις. p. Q. καλεῖται δὲ καὶ βλῆχρον. 20Rec. Tο κοινῶς λεγόμενον βλάχνον. E.
Ves. υ ρα λεαίνας . οὐκ αφ' ιστορίας, ἀλλα διὰ τόν s) Εἰς τὸ σὸν σπέμαιον δυνηθείην ὐφικεσθαι και ἐλθεῖν. I. M.
Πτ ε ρ ιν:J εἶδος βοτάνης. ο παρα τοῖς κοινοῖς λέγεται βλάχνον. 2την πτεριν, το λεγομενον βλάχνον, υφ ης σὐ περιλαμβάνy. E. II. M.
Πτέρις . . . πτερω ex utroqtio codice
non iliserto asseruntur. 20) PVerba καλ. δε καὶ βλ. desunt in Gon. -t
217쪽
, μαων ἐθήλαζε, καὶ ἐν τῶ δρυμω ἀνετρεφεν αυτὸν ἡ μήτηθαὐτοὐ, i ἡ Ἀφροδίτη l. 3ὶ τό αγριον αυτοὐ καὶ δραστηριον δια
ὁρῶσα, τουτέστιν A ἡ καλους εχουσα οφθαλμους. - Tυντ' ἐστιν ἡ βλέμμα εχουσα Ῥερον καὶ ιλαρον. 6.
218쪽
sTο πῆν λιθος : Gen. ') ἐὰν δεJ γράφηται το παν λίπος διὰ του π, ἔσται lουτως l-ῆν ολισθαίνουσι πολλοὶ διὰ τον
ἔρωτα - ὀλισθηρὰ γὰρ τὰ λιπαρὰ χωρία - η η βλέπουσα
λιπαρόν τι καὶ λευκόν. και υμηρος ' λευκοί, ἀποστίλβοντες αλοιφst. Ἀλλως. To πῆν λίθος : ηγουν Gon. ὶ σκληρὰ καὶ αδαμάντινε διὰ το ἀνηλεες καὶ ανενδοτον, sh μονονουχὶ τους προσορῶντας ἀπολιθουσα διὰ την προς το κάλλος υπερβολήν, Gen. '- οιον το περὶ τὰς Γοργόνας. P. Gen. ') - Γράφεται καὶ το πῆν επος. p.
Recti 'Mλλως. To πὰν: ἐπιρρηματικῶς ἀντὶ του διόλου. Λίθος : τουτέστι σκληρὰ σφόδρα καὶ ἀμείλικτος καὶ ἀδα
λαι και κατακόψαι με ποιησεις εις λεπτὰ τον στεφανον. στε
φάνοις εχρῶντο εν τοις συμποσίοις, ως φησιν Αριστοτέλης, ευετηρίαν καὶ ἀφθονίαν αἰνιττόμενοι τροφῶν ' στεψαι γὰρ τὸ
λίθος post τὰ πὰν legitur, uir etranspositi. li) διόλου σκληρὰ καιστόδρα αμείλικτος E. Ibin P ston. ' lGὶ καὶ κατακόψαι orn. Gen.h 16)εἰς τῶ λεπτὰν ποιεῖ P., η εἰς λεπτὰ
219쪽
σODν δε οι μεν τον κακοδαίμονα, οἱ δε τον δυσχερῶς σωζόμενον παρὰ το σόος. καὶ Oμηρος 15 οππως οἱ παρὰ ν'Dσὶ σόοι μαχέοιντο Ἀχαιοί. - sis υσσοος: παρὰ το G Ioς το διὰ του o μικρου, ῖν' si ο κακῶς σωθησόμενος. η παρὰ το σοί, ο σομαίνει τοδιώκω, καὶ κατ' ἐπένθεσιν του β γίνεται σοβῶ, ta' u ὁ κακῶς διωκόμενος. ουτω δε και το δορυσσόος και λαοσσόος 20 τινὲς ἐτυμολογοὐσι. Et I. 292, 38. Vs. 25. 2 3.
220쪽
αλιέως ἴσως παρὰ την λεπίδα των uθυων. η παρὰ την του σώματος σχέσιν ολπιν γάρ φασι τον ληκυθον, ως εἶναι παρατην σμικρότητα το ονομα. υλλως. υλπις ὁ τους ελλοπας loἀγρευων sta' u ἐπί λετον των ἀλιέων, η P. Iun. κατὰ διαφοραν των ἄλλων αλιέων. εἰσὶ γὰρ καὶ ε τεροι, οἱ περὶ τὰ