Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

261쪽

5 λάμας αυλόν : ὁ Κορυδων βουκόλος, οὐ πρόσθεν μέμνη

ται. o δὲ νοῶς ' τί δ' οὐκ αρκεῖ σοι, φησί, οὐν τω Κορυδωνι ποππυζειν, ηγουν Pliau. ἐν τω καλάμω φυσῆν l καὶ συναυλεῖν αὐτῶ l, καὶ lδια το αρκεῖνl αὐλεῖν ώς οἱ παῖδες. P. Gen. Pliau.ὶ τουτο δὲ χλευαστικόr', ἶτι Ουδὲ αυλεiν οἶδεν, io εἰ μη ποππυζειν καὶ μόνον. καλαμq δέ ἐστι το l καταλειπόμενον hi περιλειπόμενον ἐκ τοὐ θεριζομένου σίτου καλαμῶδες καὶ τῆς κριθῆς. ταυτην δε νεαραν Ουσαν ὐποτεμνόμενοι φυσῶσιν ἐν α υτὴ καὶ αυλίζο1οι. - Ποππυζειν δὲ τὸ λεπτοτάτως φωνεῖν τινα φυσῶντα τε ν εκ τῆς καλάμης αυλόν. i5 Rec. 3λλως. Τί δ' οὐκ ετι συν Κορυδωνι : Gon. 3τί δε; οὐδαμῶς ἀρκεῖ σοι, ηγουν ἱκανόν εστί σοι, αυλὸν ἔχοντι απο καλάμVς, ητοι απο καλαμαίας, ἐμπνεῖν αυτ- - τοὐτογὰρ τὸ ποππύζειν - συν τῶ Κορυδωνι, τουτέστιν Oμοίως τω

Κορυδωνι.

E. Iem m. αρκει το λαλάμας αὐχεν et omisso, ut in P., initio

ζειν inde ab τί δ' οὐκ ἀρκεῖ. 6ὶ τί

263쪽

ναις τιμώμενος. Et M. 54, 27 3 - Οὐ μάτην δὲ τὸν Πῆνα ομνυμ

σιν. Gen. in εἰώθασι γὰρ οἱ ἐκ πτοίας τινὸς η μανίας κατα- tb κρημνίζειν εαυτούς s μέλλοντες πάντα δέ εἰσι ταυτα Παμνὸς δείματα. 3. 5. Gen. ' i ys. 35. l6. In L Tὰν βαίταν : την διφθέραν, την σισυραν. - Tὰν βαίταν επέουσα: ῆτοι τqν διφθέραν. ἰon. 'Aττικῶς δε 20 ταυτην και σισυραν φασί και 'Αριστοφάνης ' ἐν πέντε σισυραις ἐγκεκορδυλομένος,

βαίτας γὰρ λέγουσι l τὰ ἐκ κωδίων συνερραμμένα περιβόλαια 'in IOἴ ix':J μά. Lilis. - Τὸν ἐν οῦκταῖς διάγοντα. 23. M. τὸν

264쪽

ημεῖς δ' αυτα σισυρνιά φαμεν. - Ταν βαίταν ἀπέδυσ' ὁ Καλαίθιδος . οἰκίτης δηλονότι ' υἱός. πότερον γαρ οἰκέτης η tu ος ου λέγει dio οἱ μὲν δουλον, οἱ δε υιόν φασιν. - Η κατα τήνας : η τοὐτο ἐποίησα, ill εἰ ἐπιορκοίην, ανωθεν ἀπὸ τῆς πέτρας ἐκείνης ω ἄνθρωπε εχ μανίαν ἐμπεσὼν bεἰς Αρῆθιν τον ποταμὸν πηδήσαιμι lai φθαροίμην γράφεται γὰρ ἀλοίμην καὶ ὀλοίμηνl. Κρῆθις δε ποταμὸς περὶ Συβαριν τῆς Σικελίας. Νυμφόδωρος δὲ καὶ Θεόφραστός φασι .του Κράθιδος το νδωρ ξανθίζειν. ῆ ποταμὸς Κρότωνος ου- τος τῆς 'Iταλίας. Gen. ἡ δὲ κατὰ αντὶ τῆς ἀπό. - Εἰς loKρῶθιν αλdίμην: γράφουσιν αυτό τινες καὶ O, ιν' st' ουκἔλαβον αυτ πι ῆ, a. ἀφεῖλον, φθαροίμην. Gen. Rec. lAλλως ' τοl II κατα τήνας : την κατα τω αλοί- μον δεῖ συνάπτειν. ποιητικῶς γὰρ διαιρεῖται του ρῆματος ἐν ταυτ)ὶ τῆ σημασία, οἷς παρ' υμῆρω- i5βῆ M κατ ουλυμποιο καρήνων lχωόμενος κῆρ l. παρα δὲ τω πεζω λόγω συνημμένη ἐστὶν ἀεὶ ἐν τοῖς τοιουτοις τω si ματι, ως παρὰ Φιλοστράτωρ ' ὁ δ' υπεκδυς των σπαργανων ἡ δη βαδίζει καὶ του υλυμ που κάτει- σιν. ἔχει δὲ το πῆν ουτως ῆ, εἰ τοίτο ἐποίησα, κατα- 20 κρημνισθείην ἐκείνης τῆς πέτρας, ω ἄνθρωπε, εἰς τὸν Κρῶ- θιν μανείς. ποταμὸς δέ ἐστιν ὁ Κραθις περι την Συβαριν.

265쪽

R Υ. Ου μὰν ου τ' αὐτὰς τας λιμνάδας: ot δαμῶς .μα τὰς λιμνάδας αὐτας Nυμφας, ηγουν ταις ἀναστρεφομένας εν ταῖς λίμναις, αλινες ἐμοὶ προσηνεις εῖεν, Ουκ ἐκλεφεν ob Κομάτας την σύριγγά σου λαθών. Vs. 2 l. 22.. V u. Ἐντὶ μεν ουδεν ιερόν: παροιμια ἐστιν ἐπὶ τῶνμ δενὸς ἀξίων. φησὶ ὁ ε Κλέαρχος ἐν δευτέρω l τῶνl Παροιμιῶν, ὁτι υρακλῆς ἰδὼν ἱδρυμένον τὸν Αδωνιν ἔφη ' ,,ουδεν ἱε-l0 ρόν. οὐ γὰρ αυτὸν ἄξιον τιμῆς καὶ ἱδρυσεως ἐδοκίμασεν. Aλλως. Ἐστι μεν ουδεν μέγα, ώς 'σκληπιάδης φησί. 5. P. Can. Gen. Aιονυσόδωρος δε μεταφορὰν εἶναί φησιν ἀπο . τῶν ιερῶν τῶν τιμωμένων, μηδὲν δε ἐχόντων ἱερον καὶ σεβασμου ἄξιον. - 'H ουδὲν ἱερόν: ῆγουν Q.) Ουκ ἔστιν i& ἄξιος ἱδρυσεως καὶ τιμῆς ὁ τοιουτος, ῆτοι ουδὲν μέγα. Q. υλλως. υρακλῆς ἐλθὼν εις Λων πόλιν τῆς Μακεδονίας ειδεν ἔκ τινος ιεροὐ πολλούς ἐξιόντας. θέλων δε και αυτος εiσελθεῖν καὶ προσκυνῆσαι ἀνέκρινεν, lῆγουν ἐρώτqσε,l τίνος ει η το ιερόν. μαθὼν δε Mδώνιδος εἶναι ἔφθ ,,ουδεν ι ερον 20 ἀντι του ουδενος ἄξιον οὐδεὶς γὰρ θεῶν υπάρχει. i7ὶ lού μ' αν:l περισσον τὸ ἄν. E. - l Οὐ τ':l Οὐτι ῆγουν ου-

δαμῶς. I. 2. Lips. - ' φουν τὰς Ληρ ζωας. 2. τας θαλασσίους Νηρηίδας. E. N. . 1M EZεν, υπάρχοιεν. 23. M. P.

- 2l in Glossa ex l. 2. male ad

μὰν assertur. .

266쪽

Re '. 'Aλλ' ο υν αἴκα λῆς ἔριφον θέμεν : ἀντὶ τουθεῖναι, πουν καταθον. το αἴκα Λωρικῶς ἀεὶ αντε του εὰν iami ται, διο καὶ υποτάσσει. - Ουδεν ἱερόν: , παροιμία ἐστὶν επὶ τῶν μηδενος ἀξιων. M. Liips. παρειληπτα γε ἀποτου τοιουδε τρόπου. Ηρακλῆς ἐρχόμενος εἶδέ τI τε ον- 5τας τό του 'Aδώνιδος ἄγαλμα ἐπὶ λιτανεία καὶ εφη ,,ου δὲ ν. ιερόν, ἀντὶ τοί , ,ευτελους δεῖσθε θεos. T. M.) - Αλλά γε τοι διαείσομαι : ἀλλα σοι ἄδων ἐρίσω η περὶ ωδῆς ἔριν στησομαι E. N. , διακριθῶ, εως ῖν ἀπαγορευσας την ητταν

Vs. 23. 21. Ve . Ῥς ποκ' Ἀθαναίαν ἔριν εἴθισεw υς ων προς Ἀθηνῶν ἐρίζεις. Q. Gen. παροιμία ἐστιν επὶ τῶν τοις κρείτ- 'τοσιν ἀντιφεριζόντων. τό-υς επι θηλυκου. Κεῖται : εἰς πρόστιμον. Q.) - Τον ευ βοτον ἀμνόν ἔρειδε : τον Ib

ευτραφῆ ' βόσις γὰρ ἡ τροφή, - εν καν τὸ αἰγίβοτον καὶ. ει-

ῆγουν φέρων κατάθου. ἐρίζω ἐπὶ λόγων, ἐρείδω δε επὶ 20

πράγματος. Vs. 25. μου. Καὶ πῶς ω κίναδ' ευ: καὶ πῶς ω πανοὐργε κα

λῶς ταυτα ἔσται εξ ἴσου μέτρου ἡμῖν; - Κίναδος ὁ παν-οὐργος. εδι δὲ ζῶον ἰδίως, ἡ ἀλώπ ξ. Gen. ) 25

267쪽

Ilo . Tι ς τριχα ς ἀντ' εὐίων ἐποκίξατο : αντὶ .του ἔκειρε, ποκους ε ποιήσατο ' τίς γάρ ποτε ἔκειρε ἀντὶ ερίων

τρίχας; τρίχες γαρ αῖ παχεῖαι καὶ τεταμέναι ώς αἱ τῆς αἰγός, 10 ερια δε τὰ λεπτὰ καὶ ουλα ώς τὰ των προβάτων. - Πα μία ἐστω τίς ἀντὶ του ἀρνου ἔριφον ἔλαβεν; Q.)I. t. Ἐποκίξατο : ἀντὶ του ἔκειρε τρίχας ἀντὶ ἐρίων.

Ion .h γ - ω τοὐτo φησιν , οτι αυτος μὲν ἄρνα κατατίθεται, ἐκεῖνος δὲ ἔριφον, οστις ου ποκίζεται. - Τις παρευ-la σας αἰγος π ρωτοτόκοιο κακὰν κυνα βουλετ' ἀμέλ-

. γειν : ῆ δήλετ' ἀμέλγειν - γράφεται γὰρ καὶ Ουτω - 21ωρικῶς ἀντὶ του βούλεται κατά τινας.J - Κακὰν κυνα:λιι θράν. Gon. ' κυνα δὲ το πρόβατον εἶπεν, ἴσως ἐκφαυλί- ζων αυτό. Q. Gen. ' το δὲ δήλεται ἀντὶ του βούλεται 20 ούτω γὰρ Oi Αωριεῖς φασί. eri. ' )

γὰρ pro δὲ P., κιν. δε ἡ ἀλώπηξ εῖ-

268쪽

, et. ξύλλως. υστις νικάσειν τον πλάτιον:'sacii. Oστις νικήσειν τον πλησίον θιαφερόντως ἐπαγγέλλεται, καὶ .θελήσει ποιεῖν lii ειπεῖν l τοὐτο, ἀντ' αἰγος κυνα αμέλγειν, οιον καὶ συ νυν νικῆσειν φὴς τον τοσοίτον ἐν/ ῆ3υφωνία σου διαφέροντα, οσον τέττιγες σφηκῶν. - Σφαξ b .

βομβίων : ὁ σφήξ, φησί, σὐ ἐμου κατ εναντίον, του Tδε-τιγος, τολμας βομβεῖν. Dec. -- παροιμία ἐπὶ των ἐλαττόνων ἐριζόντων προς κρείττονας. M. γ - Ἀλλὰ γὰρ ουτοι ωριφος ἰσο παλής: ἀλλα οὐδαμῶς δυριφος, ο εριφος ουτος, εν ω si lis μοίρα, ουκ ἰσαξιουται τῶ ἀμνῶ ' ἀλλα ἰδου τίθθμι τράγον.

τὀ γὰρ ἰσοπαλ ς ἴσος ἐν κλήρω πάλος γὰρ ο κλῆρος. η

269쪽

Aωρικῆ του ω εἰς α. Gen. ) - Ποία γῆ βοτάνη, στιβὰς δὲ η ἐπὶ τῆς γης στρωμνή τυ δε αδε ἀντὶ τοὐ ωδε Λωρικῶς τροπὴ τοὐ ω εις α. 'Aκρίδες λέγονται τὰ πωλία τὰ καθήμενα εἰς τὰ ἄκρα τῶν δένδρων καταχρηστικῶς ' κυρίως i5 γὰρ αυτὰ τὰ ἄκρα τῶν δένδρων. p. 3. Vs. 35-37. Re r. Ἀλλ' ο υτι σπευδω: ουδαμῶς σπουδάζω, μεγά- λως δὲ αλγῶ, εἰ σύ με τολμῆς ἀτρέπτοις τοῖς ομμασι προσβλέπειν, οντινά ποτε ἐδιδασκον ἐγώ, ἄδειν δηλονότι, ἔτι

20 παῖδα οντα.

Vet. πιν ποκ' ἐόντα παῖδ' ἔτι: ταυτά φησιν ἐπὶ τῶ την χάριν εἰς αμέλειαν αυτῶ απεληλυθέναι , ην ἄφειλε παρ' αυτοὐ διθαχθεις, ώς καὶ προκαλεῖσθαι αυτόν εἰς ἄμιλλαν Ree. Ἱδ' ά χάρις εἰς τί ποθέρπει : θέασαι, εἰς τί

25 προσέρπει, ἀντὶ τοὐ τελευτὰ, ἡ χάρις, ἡ ὀφειλομένη μοι

270쪽

H. Θρέψαι καὶ λυκαδεῖς : ἐκθρέψειεν αν τις καὶ λυκων ἐκγόνους καὶ κυνας ἐπὶ τῆ λύμνγ τῆ αυτοί, κἀγώ τοὐτον ἐδίδαξα ἐπὶ ἀχαριστία. ἔστι δὲ τυ του 'Dοκράτους ' , , κακους ποιῶν εὐ. - Θρέψαι κυνας : παροιμία lδε bἐστι j ἀπο το si 'Aκταίωνος του υπὀ των ἰδίων κυνῶν ἀναιρεθε,τος ' τάσσεται δὲ - τῶν ἀχαριστούντων τοῖς 1υεργέταις. p. 3. b. P. Gen. Vule. ουτος γάρ, ως φασιν, την Αρτεμιν ἰδὼν γυμνήν, ἐκείνο αἰδεσθεῖσα λυσσαν τοῖς κυσὶν ἐμβάλλέι, κἀκεῖνον κατέφαγον. 3. 5. P. Gen. ' ) lune '. Θρέφαι καὶ λυκιδεῖς Gun. ): παροιμία ἐπὶ των κατ' αυτῶν ποιουντων τι. - Θρε φαι κυνας : παροιμ λ απῖυκταίωνος του υπό των ἰδίων κυνῶν βρωθέντος. τάσσεταιθε ἐπὶ τῶν Γλχαρίστων τοῖς ευεργέταις, νιτοι l των μη ὁμολογούντων. χάριν τοῖς ευεργέταις. ib

Reis h. seqq. Pro Iemnar to eorum po- uerunt, quae vulgo se IiIuntlir lin. H. - Verba παροιμια .... ευεργέταις

7ὶ τοις ευεργ. deest in P. Vule . s)ot ἐκείνης δ' αἰδεσθείσης Q.

Circumscripta ou . Gen. ' Iai P ., ex