Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

281쪽

γάλα. - Ἐν ἄνθεσιν : ἐν τῶ ἄνθει τῆς ηλικίας χαίρει. τοίτο δε ειπεν ώς οντος αυτos παιδεραστο s. - ' σλλως. Toμεν ἔξω ' τοῖς ἄνθεσι τοὐ τυρos τον παῖδα τοῖς χείλεσι παρα-

χρίει. το δε ἔθω ' ἐν τοῖς ἀνθώδεσι τόποις τον ἄνηβον παῖδα i0 μολύνει ἀντὶ τοὐ βινεῖ. Gon. Rec. Και τον ἄναβον : Gon.' καὶ τον μικρῖν ἔτι καὶατελῆ παἰδα, τον Κρατίδαν δ θλονότι, ἐν βοτάναις μολύνει, i βινεῖJ. - Μολύνει : ἐπὶ συνουσίας νοητέον. 6.)- ΤΟΝ ΑΝΑΒΟΝ : τοὐτο δισσῶς. κατὰ μεν το φαινόμενον ἔστιν l , ἡ σύνταξις Ουτω και τον ἄναβον παῖδα, ῆγουν τον Κρατίδαν, . μολύνει καὶ χρίει, κατὰ τα χείλη δηλονότι, ἐν τοῖς ἄνθεσι τos τυροί, τουτέστι παρέχει αὐτ- τυρόν, ῆγουν τρω- γειν. κατὰ δὲ το νοούμενον ούτω ' καὶ τον ἄναβον παῖδα ἐν τοῖς ἄνθεσι καὶ ἐν τοῖς γενείοις μολύνει, ἀντὶ τοὐ συνου-20 σιάζει. ῆ καὶ οὐτως - καὶ τον ἄναβον παῖδα μολύνει ἐν τοῖς ἄνθεσι καὶ ἐν τοῖς ἀνθώdεσι τόποις. H. Q.)Vs. 88. Vet. Βαλλει καὶ μάλοισι : πειρῆταί με εἰς ερωτα υπ- αγαγέσθαι. το γὰρ μήλοις βάλλειν ἐπὶ τούτου ετασσον. 25 Reae. M Κλεαρίστα : ἡ τοὐ Κλεαρίστου θυγάτθρ ' η

κίππη, ἡ ἐρωμέν' αὐτω.

30 M) Ανήλικον. Κ. M. - Αισχρῶς μίγνυται τούτP. K. M. μιαίνει ἀσελγῶς. E. N.

282쪽

Rec. Tὰς αἶγας παρελῶντα : παρα μεν Oμήρω παρήλασεν αντὶ του παρεδραμεν, ηγουν ενικησεν ἐμὲ η Ἀλκίππη l

ενταυθα δὲ το παρελῶντα επὶ του παρακολουθεῖν καὶ ἐλαυ- νειν λέγεται. - Καὶ ἄδυ τι ποππυλιάσδε ι: καὶ ηδυν bτινος συριγμὸν συρίττει. Vs. 90. 9l.

μου. Κημὲ γὰρ ὁ Κρατίδας τον ποιμένα λεῖος υπαντῶν. ἐκ μαινε ι: καὶ ἐμε δθ ό Κρατίδας τον πρόβατανέμοντα αγένειος et παντῶν εις μανίαν ἔρωτος εμβάλλει. - 10 Ουτω το ἐντελές ' λειος Ο ὐ γένειον. καὶ λειοπώγων ό αγέ

IH. ΕΚΜΑΙΝΕΙ: ἐρα- το πολὐ δε του ἔρωτος δηλοι διὰ του ἐκμαι νει. 4. 5.)Vs. 92. IbRec. Ἀλλ' ου συμβλητ' ἐστὶ κυνόσβατος ου δ' ανεμώνα : ηγουν συγκρίνεσθαι δυνάμενά εἰσιν. Vet. H συγκρίσεως ἄξια. λέγει δε την διαφορὰν τῆς θηλείας απὸ του. ἄρρενος. - Κ υνό σ βατος : φυτάριόν ἐστιν ὁμοιον ροιδίω ἔχον τον καρπόν. ἔστι δε μεταξὐ θάμνου καὶ δέν- 2089) Γλυκυ συρίζει ποπυζειν γὰρ το πεπιεσμένοις τοῖς χείλεσινηχον ἀποτελειν. ἡδυν τινα συρισμον συρίττει. 6. 23:

νειος. Κ. M. - Συναντῶν. M.

9I) Tουτέστιν ανάπτεσθαι ποιεῖ με υπο του ερωτος. Li. ἐκ τῆς 2, επιθυμίας ως μαινόμενον ποιεῖ. Κ. - Στίλβουσα τρυφερά, δασεῖα.

283쪽

δρων, παρδμοιον ταλοῦ ροιαῖς ταῖς ροδίαιςJ, το φύλ- λον ἀκανθῶδες, ως φησι Θεόφραστος. ἔστι δε ο κυνάκαν- θος. - Ουd ' ανεμωνα: ἀνεμώνο ανθος ἄοδμον , ο φασιν ἀναδοθῆναι ἐκ του ει ατος του 'Aδώνιδος. - Αλλως. Ουη5 αναι μόνα: fori. ) την ἀνεμώνην Νικανδρός φησιν ἐκ του 'Aδώνιδος α ατος φνῆναι. Κρατεiζας δε lii Κρατίδqς κατατιναςJ δυο φησὶν εἶναι τας ἀνεμώναός, την μὲν ανθος ἔχον=σαν μέλαν, την δὲ φοινίκεον. Σωσίβιος τὰς ανεμώνας παρα Λάκωσι φαινίδας καλεῖσθαί φησι. - Προς ρόδα:io Gon. ' ) ροδοι Mi παρα το θῆττον απορρεῖ ροῶδες γάρεστιν, ητοι συντόμως φθειρόμενον. - Tῶν αν ρα παραίμασιαῖσι : ωντινων, δηλονότι του κυνοσβάτου καὶ τῆς ἀνεμωνης, ανδηρα, ηγουν ἄνθη, εν ταῖς αἱμασιαῖς εἰσίν. ηκυρίως ανδ ορα τον ἔνυγρον τόπον καὶ τα τῶν ποταμῶν ανα- 15 χώματα γινωσκε. -υνδηρα νυν τα ἄνθ ο 1il τα ἄκρα τῶν ' γορ θωων τα ἄκρα καὶ πρωτεύοντα φύονται ταῖΚ' αἱμασιαις. κυρίως δὲ ανδηρα τα ἐπάνω τῶν Οχετῶν τῶν υγρῶν, ητοι 92 'Hνωμένα, ὁμοια. Κ. u. συμπαραβαλλόμενα. I.. - Ευνόσβατος:l αγριον ρόδον, η κυνάκανθος καλουμένV. 5. η λεγο -

ἀντὶ του ἄκρα. i5ὶ τῶν γὰρ ... αἴ- μασιαῖς vulg. soliolii extrema sunt, unde auctore ἰeelio traiisposui. Plia v. sie. ἄνδηρα τὰ ἐν ταῖς αι- μασιαις ἄνθη. τῶν γὰ0 ρόδων ....

ρήδα scripta, quuin potius ad ἄν-βηρα pertineant.

284쪽

IV. Οὐ δὲ γὰρ Ου δ' ἀκυλοις : ταῖς τοὐ πρίνου βαλάνοις ' ακr λος γὰρ ii τοὐ πρίνου καρπός. αἱ μὲν γαρ ἄκυλοι λεπτόσαρκοι, φησί, καὶ σκληραὶ ξηραιJ' αἱ δέ, ὁριμα- l0λίδες δηλονότι, ηδεῖαι. φησιν ουν, οτι ο μεν Κρατίδας με

λιχρός, ἡ δὶ Κλεαρίστη αηδῆς. - ο ρομαλίδες δὲ τὰ αγρια μῆλα, τὰ εν ορει Ἀσκληπιάδvς δὲ ὁμομαλίδες

γράφει. ἔστι τὰ συνακμάζοντα τοῖς μήλοις οὐκα, ωσπερ άμάσυκα τὰ συνακμάζοντα τοῖς συκοις μῆλα. - Αἱ δε με - lbλιχραί: τινες ουτως ἐρμηνευουσι μ' αἱ μεν ἔχουσι λεπτὸν λέπυροπι αἱ δε μελιχραί, ῆγουν χροιὰν ἔχουσαι μέλιτος, κι-τρινοειδεῖς. ὁ δὲ καρπός τοὐ πρίνου κοκκοειδῆς ἔστι. ποιεῖ

285쪽

ουν ὁ Λάκων τηs μὲν Κλεαρίσταν κιτρινοειδῆ καὶ οιονεὶ αμορφον, τον Κρατίδαν κοκκοειδῆ καὶ οἱονεὶ ευμορφον.

Ree. ουδὲ γαρ Vat. ταῖς βαλάνοις του πρίνου ὀριμηλίδες, ηγουν λ τὰ ἐν ορει μῆλα, 'Ιuips. ἀρμόδιαί εἰσι δη-

Reo. Κήγὼ μεν δωσῶ τὰ παρθενω αυτίκα φάG- σαν : καὶ ἐγω, φησί, δώσω τῆ παρθενω ῆγουν τῆ L,ips.)l0 Mλκίππ)i αυτίκα φάσσαν. τὴν ταχυτῆτα θελει δηλουν τοαυτίκα. ἐπεὶ ἄλλως3 πῶς αυτίκα δώσει, ὴν ουπω ἀπὸ τῆς

ἀρκευθου καθεῖλεν;

Vet. Φάσσα-δνομα ὀρνέου. υλεξανδρος δέ φησιν ὁ Μυνδιος, ὁτι ἡ μὲν φάσσα υποκυάνεον ἔχει τὴν κεφαλὴν καὶ Ib μἀλλον γε ἐμπόρφυρον, των τε οφθαλμῶν λευκῶν ὁντων τό

H. Ἐκ τῆς ἀρκευθω: ἄρκευθος ὁνομα δενδρου ἀκάρπου. φησὶ γὰρ ὁ Θεόφραστος , οτι των αγρίων εστιν ελάτη, 20 πευκη, ἄρκευθος, μιλος, θυία καὶ ῆν υρκάδες καλουσι φελ- λόδρυν. ταυτα ονόματα δενδρων. Gen. ') - υρκευθος εἶδος φυτου ἀκανθώδους. 3.)

Me. υρκευθός ἐστιν ἡ λεγομένη ὀξυάκανθα. Gon.'

25 97 Καταβιβάσας. H. M. P. Lips. - Ἐπικάθηται τοῖς λις. E. II. M. LipS.

286쪽

νειν. Ρ. Gen. ) - Τὰν ο Γν ταν πέλλαν : την μέλαιναν. την γὰρ του σώματος ἐπιφάνειαν, οτε υφ' αῖματος μελανθῆ, 5 πελίδνωμα καλουμεν: - Π τὰν πέλ λ αν: σκοτεινήν, μέ- λαιναν, πορφυρῶπι την γουν του σώματος επιφάνειαν, ἡνίκ' αν δι υποδooμην α ατος μελαίνηται, πελίωμα πελίδνωμαὶ

καλουσιν, o τῆ Ἀφροδίτst συμβεβηκέναι φησὶν πιμηρος

μελαίνετο δε χρόα καλόν. Iomo. υππόταν πέξω: πείκειν κυρίως το ξαίνειν' ἐν- ταωα δὲ ro κείρειν, ως καὶ παρ' υσιόδω ημὲν Orς πείκειν ἡ δ' ευφρονα καρπον ἀμῆσθαι. To δε ἐς χλαῖναν ἀντὶ του εις το ἐργάζεσθαι χλαῖναν. - Πεκω το τὰς orς κείρω. οθεν καὶ πόκος το κεκαρμένον lbσυστημα των τριχῶν. πόκον πέξω εἰς χλαῖναν, ἀντὶ τουκερῶ ἔρια, ῖνα ποιήσω χλαῖναν. 7. 23. M. Vs. 100. 101. Vet. Σίττ' ἀπο τῆς κοτίνω : τουτο μεταξὐ τῆς ωδῆς ἐπεφών σε προς τὰς αἶγας ' αναχωρεῖτε τῆς ἀγριελαίας. 20

287쪽

Rec. Σῖττ' , πῖ τὰς κοτίνω Gen. απόστητε ἀπὸ τῆς αγριελαίας ' το σίττα εχει την δυναμιν του ἀπόστητε. E. H. M. N. P. Y. Gen. Lips.) - νέμεσθε: ἐνταυθα ἐλωθουσαι βόσκεσθε, εἰς τον ἀνεστVκότα τοὐτον τόπον καὶ

b καταντη, ζγουν ὀξύν, ατε καὶ J ὁπου αἱ μυρῖκαι. Vs. 102. 103. I et. Ουκ ἀπό τῆς δρυός: ἀπόστητε, φησίν, ἀπὸ τῆς δρυός, καὶ κατα τοὐτο το μέρος βόσκεσθε τῆς γταλιας, ἔνθα το ἔρος ὁ Φάλαρος προς ἀνατολὰς κείμενον. 'Aσκληπιάδης l0 δέ φησι χωρίον το νὼν καλούμενον Φάλερον. ἔστι δὲ ὁνομα

ὀρους εἰς ἀνατολὰς κειμένου. - Φαλαρος : λέγει τον λευκον κριον. φαλον γαρ το λευκον, και ob γηρος κύματα φαληριόωντα λέγει τα λευκαινόμενα. - Φάλαρος : ὁ φολι

i5 Rec. I ὁ δε τουτεὶ ἐπιρρηματικῶς αντὶ τοs ἐνταὐθα. Vet Ο Κώναρος : Κώναρος διὰ το κέρατα περιφερῆ καιτραχέα εχειν ως κώνους, ῆγουν στροβίλους. - Ο Κώνα- ροι,γ: ῆγουν ὁ κριός, παρὰ το κέρατα ἔχειν κωνοειδῆ. 3. Gen.' - Κιναίθα: η' πρός το κινεῖσθαι διάπυρος, ξγουν ταχεῖα m οὶς παρὰ το κινῶ και τὸ αἴθω τὀ καίω. - υλλως. Κιναίθα:τολο τῆς αἰγός ἐστιν ἔνομα. τινες δὲ την ευκίνητον ἀκουου

σιν. αἰθὸν γὰρ τὸ πυρῶδες. J αἴθει γὰρ ἐν κινησει ώς τὀπίρ. ὁθεν ζωμηρος τους λέοντας αἴθωνάς φVσιν.

288쪽

Vs. 105. 5IH. Ἐργον Πραξιτέλευς: ἀντὶ του εἰπεῖν θαυμάσιον λέγει το ονομα του τεχνίτου ώς ἐξάκουστον. δυο δέ φασι Πραξιτέλεις, τον μεν αρχαιότερον ἀνδριαντοποιόν, τον dε νεώτερον ἀγαλματοποιόν. ουτος δε ην ἐπὶ Aθμητρίου τοὐβασιλέως ' περὶ ου φησὶν ὁ Θεόκριτος. - Τῆ παιδὶ δέ, τῆ lo Αλκίππli. P γRG. TOιουτον οιον αν o Πραξιτέλος εἰργάσατο. l. 6. 23. E. M. N. P. Gen. 'Lips. - Πραξιτ έλ ες: συνεστάλθ τὀ υδιὰ το μέτρον. M.)Vs. I 06. lt 7. 15Vet. 'υν λύκος ἄγχει : κυριως ἐπὶ του ζώου ἀκουστέον, η ἐπὶ του ιμάντος του περιδεδεμένου τοῖς τραχήλοις τῶν κυνῶν. 3. 5. Gen. ' - Λύκος ἄγχει : πνίγει καὶ ρέγχειν ποιεῖ ἐν τῆ φροντίδι του φυλάσσειν τὰ θρέμματα. δοκεῖ δὲ Φιλοποίμνιος ἄνομα εἶναι κυνός. Gen. ) 20 Rec. Κύων φ ιλοποίμνιος : ἐν τῆ ποίμν si φιλῶν ἀνα-

verba ἀντὶ δὲ του ... τεχνίτου selioni extrema sunt, omissa autem

λοποίμνιος codd. Selioli una ad lectiotio in ον λύκος portinere Duel I

κειν λέγεται seu l. e. lemni. τὰ θ' η- ρία πάντα διώκειν post soli. se l. , 'Lips. ἐν τῆ π. F. R. - πνίγει - ωστε seqq.

289쪽

στρέφεσθαι, οὐ λυκον πνίγει, ον δίδωμι τῶ παιδι ωστε ἀπελαυνειν πάντα τὰ θορία. λιγεται το διώκειν και ἐπι του ἀγρευειν και αδεῖν. - 'ον τῶ παιδι δίδωμι: ἰστεον οτι δίδωμι λέγει αντὶ τοὐ δώσω ἐπι γὰρ τῶν αναμφιβόλων υπο-b σχέσεων ἐνεστῶτες καὶ παρεληλυθότες ἀντι του μέλλοντος τίθενται. c; en . , Vs. l09.

R v. 'Κντὶ γαρ ἀβαι: τετραχῶς και τουτο γράφεται ἐν τοῖς παρ' ημῖν ἀντιγράφοις uoi αβαι ἀντὶ του ηβῶσαι

I L Καὶ l αυαι, ηγουν ξθραί γράφεται in καὶ ἄζαι. ἐν τοῖς ἀγγείοις γὰρ ἐπειδάν τι καταλειφθή ξηρανθ έν, φεξαλλεται ' η τὸ καταλειφθὲν ἐν τοῖς ἀγγείοις l ἄζα λέγεται. lγρά

290쪽

Ἀττικῶς διὰ του α, ῆ ρῶγας. Gen. ' j. δι' ἀλληγυριας ὁ Κομάτας φησίν, οτι ὁ Λάκων ἐν τοῖς Μίκωνος ἀμπέλοις δη-

λωνότι, αει παραγενόμενος κατὰ τὰ προς εσπέραν η καὶ l καταπῶσαν εσπέραν ραγολογεῖ αυτάς, ἀντὶ τοsi πορευόμενος περ- i5αίνεται. - Ῥαγίζοντι: τὰ, ' ρῶγας ἀποτρώγουσι. Gon. ) υλλως. Mισέω τὰς δασυκέρκος : ten. ) τινὲς οὐτω κατὰ το ἔσω νοούμενοv λέγουσι ' μισῶ τους ἄνδρας τους μήλικας καὶ δασυπυγους, οῖ φοιτῶντες διὰ τῆς νυκτος τὰ του Μίκωνος ραγίζοντι, ηγουν Γραγολογουσιν,J ἐσθίουσι, δηλονότι υπ' 2οαυτου βινουμενοι. ἀλώπηξι δὲ εἴκασε τοὐς τοιουτους ως ii 2) Λασυκέρκος:l δια το μέτρον ἐξεβλήθη το υ. M. - ΤαΜίκωνος:J αμπελόφυτον τόπον, τας αμπέλους. o. τα αμπελόνυτατου Μίκωνος. Ia. τὰ κτήματα, ηγουν τὰς αμπέλους. M. εἰς τὰς τοὐμίκωνος αμπέλους. X. 25

νος - παραγενόμεναι ... αυTάς. Callier a liis quaedam ex Selivet. petita interseruit, ciliae sepstra in us,