장음표시 사용
291쪽
Vet. Και γὰρ ἐγὼ μισῶ τοὐς κανθάρως : και ό ετε-io ρος ἐπι τῆς αυτῆς ἐννοίας ἀλλογορεῖ l ἐμφαίνων τους περαί
νοντας και πορνεύονταςJ τον Κομάταν αυτὸν κατὰ τqν συ-καδα φησίν. Vs. lls. ii T. . R et . a εσαρώς: χάσκων, γελῶν, ευφραινόμενος. τοὐτυlb τοῖς συνουσιαζομένοις ἴδιον ' πλέον γὰρ ηδύνονται ὴ λυ- ποῶνται πάσχοντες. Gon.' - Οὐ μέμνασ', ὀτ' ἐγὼ κατήλασα: οὐ μέμνησαι, οτε ἐγαί σε ἐπεραινον, καὶ συ γελῶν ἐκινοὐ προσερχόμενος καὶ ουκ ἀποφευγων - τοὐτο γὰρ δυ-
ρός ἐστι ζῶον, ου θῆλυς οὐχ ευρί
positos; πάσχ. λυπ., ut ibi scriptum tuerat, edissit A lectus. 16ὶ imo n.' rimis omissis ευ ποτὲ κιγκλίου, ἐκινου seq. , 'Lips. σε ἐπί-
9αινον - γελῶν .... δύναται τὰ -
292쪽
μνqσαι, o τε σε ἐπέραινον κατ' εκείνην την δρυν, συ-σεσηρως καὶ γελῶν αντε κινου καὶ ε σαλεύου; γράφεται το σεσαρὼς ἔν τισι καὶ σιγηρῶς.J - Ευ ποτε κιγχλίζευ : 5 κιγκλιζειν λέγεται το σαλευεσθαι καὶ κινεῖσθαι. εἴρηται δεμεταφορικῶς ἀπο τῆς εν ru θυρα κιγκλίδος. εστι δε κόραξ
σιδθρους εμπίπτων εἰς το μέσον καὶ υποκροτῶν την θυραν. - Ποτε κικλίζευ : προσεδονου ἀπο μεταφορῆς του κίγκλου, ουτω καλουμένου ὀρνέου, ον ῆνιοι σεισο πυ- i0
γίδα καλουσιν, ἀφ' ου ἡ λέξις μετῆνεκται. κιγκλίζειν δε το
293쪽
πάντu αχρήστου. γραίας δὲ τὰς γεγηρακυίας κH ξηράς. ὁ λόγος πάλιν πρὀς τον Λάκωνα. ἄξιος εἰ, φησί, μὰλλον
i5 ἀπελθεῖν εἰς τα μνημεῖα και τὰς γεγραιωμένας και παλαιὰς και ξηρὰς σκίλλας τίλλειν ηπερ ἐμοὶ ἐρίζειν. αυται γὰρ παν τελῶς αχρηστοί εἰσι ' καλοὐνται δε σκιλλοκρόμμυα. - 'Hτοὐτο φησι κατὰ τo εσω νοουμενοπι ἀπελθὼν τίλλε, φησί, τὰς παλαιὰς τρίχας του τάφον σου, ζγουν τῆς πυγῆς σου. 20 το τίλλοις γράφεται και τίλλειν ἀντι τοὐ τίλλε και κόπτε. c. Eιτα στραφεις πρὸς τον Λάκωνά φησι μ' ἰων καιΕ. ἀπελθὼν τάχιστα σκίλλας παλαιας ἀπὸ μνήματος ἀνάσπα. εστι δε σκίλλα τὸ κοινῶς σκιλλοκρόμμυον. l. 2. 6. Ε. Lips. 3 20) ουχὶ αἰσθάνη καὶ συ; b.
294쪽
Rec. γμέρα ἀνθ' υδατος : γμέρα πόλις ἐν Σικελία καὶ πηγή, ἀφ' ης ρει ποταμος ὁμωνυμ ως πῆ π γῆ καλούμε
νος. ἐνταυθα δὲ τον ποταμὸν λέγει. - Ααι Κράθι: ποτα- l5
295쪽
το γαρ χν ἐν τοῖς λειμῶσιν οὐ πέφυκε γίνεσθαι, αλλα τοσίον. p. 3.3 η ανθυλλια ομοια σελινω, ἐν τοῖς ποταμοῖς τρεφόμενα κατὰ δέ τινας τα πρὸς τοῖς ποταμοῖς φυόμενα βρουλα. Tάδ' ἔτ' οἰσία: ανθύλλια εἰσὶ παντελῶς ακαρπα, πρὸς b τοῖς ποταμοῖς φυόμενα, L. . Gen. Uule. τα καλούμενα κοι
Vs. 126. Rec. Yά Συβαρῖτις εμίν: πηγ' ἐν Σικελία. το δὲ ἐμὶν αντὶ τοὐ χάριν ἐμοὐ - Καὶ το ποτ' ἄρθρον : καὶ l0 κατὰ τὸ προς ορθρον. μετὰ τῆς πρὸς προθεσεωςl λέγεται διὰ τ ν τοὐ χρόνου κίνησιν. Vs. 127. Τὰν κάλπιδα κηρία βάψαι : - γράφεται καὶ τὰ κάλπιδι -J ῆγουν την υδρίαν εἰς κορόμελι καταδυσαι. i5 η ἀντι τοὐ την ξυλινον υδρίαν ἐν τοῖς κηρίοις βάψαι.
IP . Κάλπιδι : κάλπις ἡ ξύλινος υδρία. p.) και ἡ ἐμή, φησίν, ἐρωμένη τῆ υδρία τὸ ρίον ἀπὸ τῆς κρήνης μέλι ἀν-
296쪽
it. Καε ώς ρόδα κισσὰς ἐπανθεῖ: κισθός ἐστιν εἰδος βοτάνης ἀνθώδους ἐοικυιας ρόδοις. Ἀττικοὶ βαρύνου- Ioσιν, ημεδ ομοτόνως τ- κισσH. Gun.' ) εν ετέροις. δὲ ροδά- κισσος γράφεται, ἔν μέρος λογου. ἔστι θάμνων, γχυκῶὁες ἄνθος προὶ εμένη ' περὶ
1303 Προβατίναις. Ρ. - Βοτάνη τις μενιτεινη λεγομένη. Κ. ην φασι μελίτην. Ε.i3i Ἐξανθεῖ. M. P. Lips. 25132) Πρώην, προ ολίγου. Κ. M. Lips. δὲ καὶ αὐτη τῶν τὰ γόνατα δε τῶν
παρα τον πωγ. των te. καὶ τὰ γόν. πqσσόμενα. I ii Gen. sine lemmato
297쪽
. Rerc. Εσσὶ φιλεχθής: εἰς ἔχθος καὶ μiσος τους φιλοχN5 ἄγων η φιλόνεικος.
παραλαμβάνει d. b. Can. Gen. i otalite Ox. II, παραλαμβάνου vulg. . παραλαμβάνεται Κiessi. seqq. 8
298쪽
με'. Φριμα σε o: τουτεστι μεθ' ηδονῆς σκίρτα φυσῶσα τοῖς μυκτῆρσι καὶ ἐπαιρου, πῆσα αγελη τῶν τράγων. το δεφριμάσσεο ἀπο τοὐ λου των αἰγῶν ἀνομα πεπάίοται λέγεται δε τοsτο και ἐπὶ τῶν Ἀπων. καλεῖται o τρόπος b
ποιημένη δὲ ἡ λέξις. τοιουτος γαρ δοκεῖ εἶναι' ὁ ἰχος του πταρμοὐ των αἰγῶν. - υλλως ' L. . Gen. οὐ κυρίως loὲl ior ῆ λέξει κέχρηται. φριμαγμὸς μεν γάρ ἐστι i κυριως τωνῖππων, βληχῆ δὲ l l τῶν αἰγῶν καὶ προβάτων. τῶ αυτῶ άμαρ
καχαξῶ ἐκβολὴ τοὐ γ εἴρηται διὰ τὸ μέτρον.
Vs. 1 M. lib. Idi . 'Aν υσάμαν : τελέσας την νίκην ἔλαβον. V V. 'Eς ουραν ὀν υμμιν ἀλεὐμαι : εκ περιχαρίας, 20 φησίν, ω αἶγες κερουχίδες , ῆγουν κερασφόροι, εις τὰν Ουρα-νὴν ἀναβήσομαι. - κερουχίδες αἱ κέρατα ἔχουσαι ῆ κε l i) Σκίρτα, Ατασο ἐν ἡσυχία. 5. ἐπὶ τῶν Ἀπων τὸ φριμῆσθαι
299쪽
ται κερουχιδ ες αἱ κεροφόροι lῆl κερουλίδες αἱ οὐλακερατα εχουσαι, ὴκερουλκίδες loεl αἱ ἀπὸ τῶν κεράτων ελ
τῆς λευκότητος τοὐ τράγου. ώς γὰρ ἀπὸ τοὐ μεσος μεσί
της καὶ οδὸς οδίτης, ουτω καὶ από του λευ ς λευκίτης. - Ο κορυπτίλος : ὁ τοῖς κέρασι πλήττων απὸ του κορυ-lo πτω τὸ κερατίζω. πρὸς τον τράγον δε τουτό φησιν ἐπιτρεχοντα ταῖς αἰξὶ καὶ τοις κέρασι τύπτοντα. - Ουτος ὁ λευκίτας : η ἀπότασις του λόγου πρὸς τὸν τράγον επιτρεχοντα ταῖς αἰξὶ καὶ τοις κερασι τύπτοντα, μάχιμον. λευκίτας δε
γῶν ὀχευσεις πριν ῆ εμε καλλιερῆσαι ταῖς Νυμφαις τὸν αμνόν, ον ἐνίκησα τω Λάκωνι,J θλάσω σε ἀντὶ του θλάσω ἔου τα
τρίψω. M. P. - Θυσαι. E. M. Lips. θυσιάσαι. K. P. IJ V l. b. L. P. Gen. h et, ubi
soliolium similiter legi dicitiir, Can. Vulc. In Gen. h extat post sciaOl. Vs. 147 ὁ λευκίτης. Stipple inentum ex illis codicibus accessit. - κερού-
300쪽
ταῖς Νυμφαις, ον ἐνίκησα ἀμνον τον Λάκωνα, θλάσω σου τὰ αἰδοῖα. L. . Gen. 'Aλλὰ γενοίμαν: ἀλλ' εὰ, μή σε θλάσω, γενοίμην ἀντὶ Κομάτα Μελάνθιος, καὶ κολασθείθνωσπερ ἐκεινος υπO EDμαίου καὶ Φιλοιτίου θω ἐν τοῖς Οδυσσέως οἴκοις. τον παρ' υμῆρω φοσὶ Μελάνθεον. p. 4. Is . SGen. '' ην γὰρ δουλος των μν στήρων Πηνελόπης. 3. 4. Li.)Rec. Ο Μελανθιος ην ενος τῶν μνηστήρων η μῆλλον τῆς Πηνελόπης δουλος, κολασθεὶς υπὼ 'υδυσσέως. Gen.
IPL Λαμοίτας καὶ Λάφνις ὁ βουκόλος εἰς ενα χῶρον τὰν ἀγέλαν πόκ' υρατε: πρὸς τὸν ορατον τὸν 20ποιθτὴν τὸν τὰ Φαινόμενα γράφαντα φίλον ὁντα διαλέγεται ὁ Θεόκριτος ἰσόχρονος γὰρ ἡν αυτώ. ου καὶ ἀλλαχόθεν μνημονευει, ἔνθα πρὸς 'Aγεάνακτα τόν Μιτυληναῖον ωμίλει. ἄλλοι δέ φασι ' πρός τινα ουτω καλουμενον. 3. 4. 5. L. P. Gen. '',i49ὶ Παλιν:l λείπει τὸ ὀχευει. L. ἐπιχειρεῖ περαίνειν. Κ. 25 i50ὶ Εἰ μή σε θλάσω, συντρίψω. L. M. P. I .ips. - Μελανθιος:l ουτος δοίλος ην Πqνελόπqς μωρός Κ. M. - Ἐπαρῶται