Bucolicorum graecorum Theocriti, Bionis, Moschi reliquiae accedentibus incertorum idyliis edidit Henricus Ludolfus Ahrens

발행: 1859년

분량: 639페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.

ἐπὶ τω της Γαλατείας ἔρωτι καὶ εντελλόμενον τοῖς δελφῖσιν,οπως ἀγγείλωσιν αυτόν , οτι ταῖς Μουσαις τον ἔρωτα ἀκεῖται. καὶ Καλλίμαχος '

ως ἀγαθὸς Πολυφαμος ἀνευρατο ταν ἀοιδάν,

b αἱ Μουσαι τον ἔρωτα κατισχναίνοντι.

Rec. ' λλως. Γὸ Νικία , ουδεμία θεραπεία αλλη εστὶ προς

τον ερωτα παρὀ αἱ Μουσαι ' αυται γαρ θεραπευουσι τον

ἔρωτα. το δὲ τοιουτο φάρμακον κουφον καὶ χάριεν γίνεται εἰς τους ἀνθρώπους, δυσκολον δὲ κατὰ την ευρεσιν. γινώ-I0 σκεις δὲ καὶ συ τοὐτο ἐπιστημόνως, ως ἰατρὸς καὶ φίλος ταῖς Μούσαις, καὶ τουτου παράδειγμα ὁ Κυκλωψ. ευκολώτατα

γὰρ εκεινος εθεράπευε τον ' φωτα μελουργῶν καὶ ταῖς Μου- σαις προσεχων, οτε ηράσθη της Γαλατείας νέος ων και ἄρτι την ἔκφυσιν των γενείων ἐν τω πώγωνι δεικνυων ἐκινηθη

λέγω κικίνων, τουτέστι τριχῶν, ἀλλ' υπ' ὀλοῶν μανιῶν, ῶστε καὶ τα προσόντα αυτω ἡγεiσθαι πάρεργα. καὶ γὰρ αἱ

ὁΓες, αυτοs αδοντος ἐπὶ τῆς ήιόνος, ἐκ τῆς νομῆς μόναι ἐπαν-

ῆλθον εις το αυλιον, τουτέστιν εις την μάνδραν αυτὸς δὲ

20 καθήμενος ἐδεν ἔχων ἐκ τῆς 'Αφροδίτης ἐγκάρδιον ἔλκος, ὀπερ

Rec. Ἱστέον ὁτι των φαρμάκων τὰ μέν εἰσι χριστά, ῆγουν ἄπερ χριόμεθα εἰς θεραπείαν τὰ δε ποτά, ἡγουν ἄπερ πίνο- 25 μεν τὰ δὲ ἐπίπαστα, ἡγουν ἄπερ ἐπιπάττομεν. - Πικλινίου. Tην σοφίαν μόνην φησὶ δυνασθαι τοὐς ἔρωτας καταστέλλειν, τἄλλα δε των φαρμάκων ἀδυνάτως ἔχειν. εἴδη δὲ

I, Πέφυκε. L. N. P. υπάρχει. M. ἐστί, πέφυκε. χρόνος αντὶ χρόνου κατὰ ανθυπαλλαγην. r. - Θεραπείαν φέρον. M. 30 2) μιόμενον. M. N. - Η το πινόμενον ῆ το ἐπιπασσόμενον. L. P. πασσόμενον. M. επιπασσόμενον η δι ωδῆς γινόμενον. N.

412쪽

φαρμάκων τέτταρα ' βρωτόν, πιστόν, χριστον καὶ παστον. βρωτον μὲν ουν ἐστι το τρωγόμενον, πιστον το πινόμενον, χριστον το χριόμενον, παστὸν δε τό παττόμενον. αλλὰ καὶ τολτου ουτως εχοντος ου ράδιόν φησιν ευρεω ὀλίγοις γὰρ σοφίας καὶ μουσικῆς μέλει, καὶ Oλίγοι τούτων ἐφικνοὐνται. M. 5Q. Gen. ) . N διὰ μούσης καὶ ωδῶν ἄγειν τον ἔρωτα κουφόν τέ ἐστι καὶ ἡδύ τό δὲ περιγενέσθαι σοφίας ου ράδιον. n. I.

L.. Gen. ) - Κουφον δέ τι τοὐτo: τὸ κατὰ την φιλοσο-- φων φάρμακον τω ἐρῶντι κουφότατον παρέχει το πάθος. loηγουν συντόμως περί γίνεται η σοφία και σύντομονJ τομουσικον εἶναί τινα. - Ευρεῖν δ' Ου ράδιον : την σοφίαν λέγει την παιδείανJ, οτι Ουκ ἔστιν εὐχερες περιγενέσθαι σοφίας Vet. Ουτω γουν ράrστα: τοὐτον γὰρ τον τρόπον ρά

διον διῆγε καὶ ὁ παρ' ημῖν Κύκλωφ διὰ τῶν ωδῶo. τὀ δὲ παρ' ημῖν ἐπὶ τῆς Σικελίας φέρει, καθο καὶ Συρακούσιός ἐστι. δοκεῖ δέ τισιν, ἴτι καὶ η πλάνθ του 'Οδυσσέως περὶ Σικελίαν

που γέγονε. 20 Vs. 10.

νεια. M. - TOν μύστακα. l) τρία pro τέτταρα M. - , ubi deia est βρωτον et post παστιν pergitur: πιστόν μὲν ουν ἐστὶ τὀ πιν. - βρω-

413쪽

SCHOLIA ET GLOSSAE.ουκ ἐλαφρῶς ωστε μῆλα διδόναι ἡ ρόδα ὴ ετερόν τι εἰς τοκαλλωπίζειν. - Η' ῆρατο δ' Ου μάλοις : Gen. ') ηράσθη ουκ ἐλαφρῶς καὶ τῶν κατὰ μερος αυτῆς, Ουτε ὐόδων ουτεμήλων μήλων μὲν ἐπὶ τῆς ἴψεως, ρόδων δὲ ἐπὶ τῆς γυναι-b κείας ῆβης, παρόσον καὶ ὐοδωνιὰν αυτὴν ἔσθ' oτε φασίν, ὼς

Κρατῖνος εν Νεμέσει 'Aστ' ουν ἐσθίων τοῖς σιτίοις ῆ μαι. απαντα δ' ειναί μοι se δοκεῖ ροδωνιὰ καὶ μῆλα καὶ σέλινα καὶ σισυμβρια. Io - ου δὲ κικίνοις : τοῖς μαλίοις, τῆ κόμη, ώς καὶ ὁ κωμικος κέχρηται ἄσπερ ἐγχέλυς χρυσους ἔχων κικίννους. Rec. Κικίνοις : ταῖς υπογαστρίαις θριξί, ταῖς κόμαις.

μοις. r. N.

414쪽

Vs. 15. Ri c. Τποκάρδιον : ἐν τῆ ψυχὴ, ηγουν ἐν τω υπο την καρδίαν ηπατι ' ἐν τουτω γαρ το ἐπιθυμητικόν. M. Gen. Vs. 17. 18. Vet. ζηλλα το φάρμακον ευ ρε: ἀλλα τετρωμένος υπο bτῆς Ἀφροδίτης ευρε το φάρμακον, τουτέστι την θεραπείαν. καθεζόμενος γὰρ ἐπάνω τινος πέτρας υφηλῆς με θ τινὰ συνετίθει ἐμμουσως, προς την θάλασσαν βλέπων. Vs. 19.

Rec. 'Aποβάλλρ: μισεῖς, ἀπορρίπτεις. ἀποβάλλω γὰρ l0το ἀπορρίπτωρ προσβάλλω το προσκρουω, ώς το προσβάλλουσιν οἱ πολέμιοι τψ τείχει τῆς πόλεως ' περιβάλλω et ὀ ἐν- δύω, οθεν καὶ περιβολὴ τὀ ἔνδυμα.

415쪽

Vet. Φιαρωτέρα ομφακος ωμῆς: σκληροτέρα ἀωρουσταφυλῆς. ομφαξ γὰρ η ἄωρος σταφυλῆ, καὶ η αωρος ἐλαια 'οθεν καὶ ὐμφάκινον ἔλαιον το ἐξ αώρων ἐλαῶν γενόμενον, ὁ δὴ πινόμενον τὰς ἐν τῆ κοιλία πλατειας ελμινθας αναιρεῖ. 5 Vs. 24. I eL Πολιον λύκον: ἀντὶ του λευκόν. οἱ γὰρ λυκοι αἰθαλώδεις την χροιάπι ἐπεὶ ουν ἐκ μελανος καί λευκοί εἰσὶ

τα τοιαυτα, εἰπε καταχρθστικῶς τοὐς λύκους λευκούς. η πολιὸν λεγει ἀντὶ του γοραιόν. 10 Vs. 27. Rec. ἄρεος δρεψασθαι : κυρίως ἐπὶ βοτανῶν καὶ ἐπὶ φύλλων δένδρωπι καὶ λέγεται ἀεὶ παθητικως. τα γὰρ ἐνεργqτικὰ ἄχρηστα. σημαίνει δὲ το τέμνω. ἐκ δὲ τούτου του δρέπω αχρήστου καὶ δρεπάνη, δι ἐς τους ἀστάχυας δρέπομεν. 15 Vs. 18. 29.

Rec. Παύσασθαι δ' ἐσιδών τυ : Οὐ δύναμαι παύσασθαι ἐξ ἐκείνου του καιρου, καθ' ον εἶδόν σε, ουτε μετὰ τοίτο Dυτε μέχρι του νυν. - υ Πικλινίου. 'M oτου περ, φησίν, εἶδόν σε, ἐξ ἐκείνου του καιρου τῶ ἔρωτί σου τρω- 20 θεις ου δύναμαι μέχρι του νυν του ἔρωτος παύσασθαι. M.

416쪽

Vs. 32. Reso. Ἐξ ωτός: ἀπο του ἐνος ώτίου μέχρι του ετέρου

mo. Γράφε δια του η τροπῆ καὶ προσγραφομένου 1του ι. N.) - Πλατεῖα ρὶς ἐπὶ χείλη : τουτέστιν εἰμὶ σιμός. σιμος δέ ἐστιν ὁ συγκαθημένην ἔχων την ρῖνα καὶ ἀνεστοκότας τους ρώθωνας ' γρυπος δε ο ἐπικαμπῆ ταυτην εχων δίκην ἱέρακος. Vs. 34. 35. Io w. Ἀλλ' ωυτός τοιουτος : ἀλλ' ἐγὼ αυτος τοιούτος ων, ἀσχημων δηλονότι καὶ δυσειδῆς, ποιμήν εἰμι προβάτων χιλίων καὶ βόσκω αυτά, καὶ το γάλα τουτων το κάλλιστον πίνω αμελγόμενος. ιστέον ὁτι το αμέλγω κοινόν, ο και βδέλλωτὀ ἐκπιέζω. ἐκ τουτου και βδέλλα ἡ ἐκμυζῶσα καὶ πίνουσα lbτο αιμα. 'Aττικῶς δε βδάλλω το αυτό. Vs. 36. μου. υ Tρικλινίου. υπώρα ἐστὶ κυρίως τὸ θέρος ἐν τουτω γὰρ αἱ ὀπῶραι τῆ του ηλίου σφοδρῶ ἀκτινι πεπαίνονται. ἐνταυθα ΙοὐνJ ου τό θέρος φησίν - οὐ γὰρ ἐν θέρει 20

ἐπιλείπει τυρός - ἀλλα το μετόπωρον καταχρζστικῶς' ἐν μετο- πωρω γαρ καὶ χειμῶνι σπάνις του γάλακτος. M. Q. Gen. Vs. 37. Vet. ARP. ηγουν ἐν τῶ μεσαιτάτω του χειμῶνος, ἄστεακρον ἐνταυθα ἡ ἀκμη του χειμῶνος. η ἄκρον λέγει τό τέ- 25λος μὲν του φθινοπώρου, αρχην δὲ του χειμῶνος. 3. Gen. 3 Ωὐτος:J ἄλλως γράφεται Ουτως. r. - Βοσκηματα. N. πρόβατα. T.

M) Tῶ μέσω του χειμῶνος. Ι . ωκμῆ. 6. τῆῶκμῆ, ηρουν τῶ τέλει. M. ἐπὶ τῆς ακμῆς. N. - Ἀπί του τείρω τέρσω τὸ ξηραίνω. L. τα- 30 λ ροι. N. τυροφυκται. M. φίσινοι, φωελλα. r. - Βεβαρυμένοι τοῖς τυροῖς. M. P. βρίθουσι. C.

417쪽

Rec. Ταρσο ὶ δ' υπεραχθέες αἰεί: ταρσοὶ τα κοινως λεγομενα τυροβόλια καὶ γίνεται ἀπο του τείρω τερῶ καὶ πλεονασμῶ του G καὶ ἀναδόσει του τύ, OD τε Goa, αφ' ου ταρσος, ἐν ω τινι δηλονότι O τυρος ξζραίνεται. 5 Vs. 38-4 l. Συρίσδεν δ' 63ς ου τις : γινωσκω δε διὰ συριγγος μελουργεῖν ως ουδεὶς των ἐνταυθα οντων Κυκλώπων. Tιν το φίλον γλ t)κ υ μαλο ν: τούτο πρόσφθεγμα ἐρωτικόν. εἰώθασι γαρ οι ερῶντες προς τας ἐρωμένας λέγειν 10 , , γλυκυ μου μηλον . ἐμαυτὸν καὶ σὲ παρὰ καιρον της νυκτος αδω, τουτέστι διὰ μελουργημάτων εγκωμιάζω.IPι. Aλλως. Γλυκυμαλον : ναί, φθσίν, ουrω τυ συρίζειν ἐπίσταμαι ως Ου3εὶς τῶν Κυκλώπων, Dμνῶν σὲ τοπροσφιλέστατόν μοι γλυκυμηλον, ηγουν τό γλυκυ μηλον.

i5Mελίμ λον δέ ἐστιν ώς μελίλωτοπι ἔστι γάρ τι μήλου

γένος ς ο καὶ γλυκυμηλον . Σαπφώ γλυκυμαλον ἐρευθεται fώςJ ἄκρω επ' oσδω. - Τρέφω δέ τοι ενδεκα νεβρώς: τοὐτο ἐρεθιστικόν, ηγουν παρακιν Vrικον προς ἔρωτα, Ort ἐκ περιουσίας ἔχω καὶ 20 ἐλάφους μετα τῶν γεννημάτων αὐ)τῶν. - Ἀμνοφόρως γαρ

I ἀμνίδας καὶ βρέφη φερού σας. η μαννοφόρως ' γράφεται ' γὰρ ἔν τισι και ουτω. μάννος δέ ἐστιν ὁ περιτραχqλιος κόσμος, τὸ λεγόμενον μανιάκιον. - Σκυμνὼς τέσσα

καιρόν.

418쪽

fac; νυπι ἐπὶ δε τῶν λεόντων σκ1:μνοι, φθσί, κυριως λέγον- ται ως φίλοι. I, . Gen. 'γ' o. Καὶ σκύμνως τεσσαρας : καὶ σκυμνους αρκτων τέσσαρας. SVs. 42.

Iti c. 'Aλλ' ἀφίκευ τυ : αλλ' ἐλθὲ πρός ἐμέ, καὶ οὐχ

ηττον ἐμου ἔξεις δηλοa ότι ομοίως ἐμοὶ απολαυσεις των ἐμῶν. - s. 45. iora c. 'Eντὶ βαδιναὶ κυπάρισσοι: ραδινον το ἐπίμηκες κιὰ λεπτόν, το ρεῖα, ηγουν ευκόλως, δονουμενον. s. 46. Iet. Αντὶ μελας κισσός: ουκ ασκόπως τουτό φοσι 'παραδίδωσι γαρ O Κρατευας καὶ αλλον λευκον κισσον, Ου i5τον καρπῖν μετα τῖ τριβῆναι πινόμενον πρῖς τὴν παιδοποιίαν φησὶ συντελεῖν. Vs. 4 T. 48.

ΟΥ. Α πολυδενδρεος Αἴτνα : ἰστέον ὁτι ν Αἴτνη τὀυρος τῆς Σικελίας ἐξ ἐνδς μέρους πυρ ἀναπέμπει, o καὶ A - 20 ναῖον λέγεται, ἐκ τοί ἐτέρου μέρους ἐστὶ δενδροφόρον, ἐν ω και χιὼν ὁι ἔτους τηρεῖται, ἐξ ου φησὶ ιν ο ροεόκριτος,

419쪽

SCII OLIA ET GLOSSAE.

τῆς χιόνος τηκομένης ρεῖν τὸ υδωρ καὶ μάλα ψυχρόν. Ποτον αμβρόσιον : νέκταρ θεῶν πόμα ' αμβροσία τροφὴ θεῶν, ως φασιν Ἐλληνες. ἐκ δὲ τῆς αμβροσίας καὶ ἀμβρόσιον πόμα τὸ θεῖον, τουτέστι τὸ γλυκυτατον. 5 . Vs. 49. R c. Τίς κ' ἀν τῶνδε θάλασσαν : ῆγουν τίς τοσαυταεχων, οσα ἐγω εχω δηλονότι, αφεὶς ταυτα προέλοιτο, ξγουν προκρίνοι, οἰκεῖν θάλασσαν καὶ κυματα; Vs. 50-53. .l0 Rec. Αἰ δέ τοι αὐτός ἐγὼ δοκέω: εἰ δε ἐγω παρασοὶ νομίζομαι λάσιος εiναι, δηλονότι συνοφρυς, καὶ δια τοὐτομεμίσημαι, εστι μοι ξύλα δρυὶ να, καὶ καιόμενος καὶ τvν φυ-χὸν καὶ τὀν ενα οφθαλμόν, ου γλυκερώτερον ουδεν ἐμοί, υπο σου υπομείναιμι αν δέως. τουτό φ σιν, ὁτι οἱ ἐρῶν-lb τες πάσχοντες υπό τῶν ἐρωμένων τὰ εσχατα τῶν δεινῶν ηδέως φέρουσιν. - s Tρικλινίου. Λασιώτερος '. εἴπερ, φησί, δασυς τις ειναί σοι δοκῶ, ως ἐν ολω τρίχας φέρων τω σωματι, ἀλλ' ἔστι μοι ξυλα καὶ πύρ, εἰ θελήσεις καὐσαι τας τρίχας καὶ φιλῶσαι τό σῶμα, εἰ δὲ και τὸν ψυχὴν καὶ τον 20 ὀφθαλμόν, ου μοι γλυκυτερον ουδέν, καύσεις, ἀνέξομαι. M. ἔon.' ) - Υπομένοιμι αν, εἰ καὶ τὴν ψυχὴν αυτὴν καὶ

ψυχαν:l συναπτε ἐνταυθα το ενα οφθαλμόν. I. τqν φυχην αυτην 30 καρτεροίμην. I . I . - Α πολέσαι δηλονοτι εμαυτον εἰς το πυρ ἐμ - λών, ἴνα καυθῶ σου γε ενεκα, εἴ σοι δοκῶ λάσιος τὴν πρυν, Λυμφα φίλη. r.

420쪽

Rec. Βράγχια : ιχθύος πτερα, ὼ περὶ την κεφαλην ἔχει καὶ δι' ων πνέει. 'II. Gon.' )VeL 'n μοι οτ' o υκ ἔτεαέ μ' ά: απορῶν o Κυκλωψ καὶ ἀποτυγχάνων ώς ἐρῶν Νηρεῖδος τῆς Γαλατείας φζσὶ δει- ονοπαθῶ πι φευ μοι οτι Ουκ εγέννησέ με η μήτηρ μου ἰχθυν. Ουτω γὰρ ἀν κατεφίλησα την χεῖρά σου, εὰν μη το στόμα θελες Ἐφερον δε τοι κρίνα λευκά:J ἔφερον δέ σοι καὶ ἐρωτικὰ σύμβολα, κρίνα δ λονότι λευκὰ καὶ μήκωνος φύλλα. ἀλλ' o υκ ῖν δυνηθειην φέρειν σοι ἀμφότερα ἐν τῶ lo

αυτῶ καιρῶ ' ν τὰ γαρ κρίνα του θέρους εἰσι, τα δὲ τῆς μήκωνος φύλλα του χειμῶνος. - Ἐν τῶ θέρει τὰ κρίνα καὶ

ἐν τῶ χειμῶνι αἱ μήκωνες καὶ τὰ φύλλα αυτῶν. Gen. ' ) μῆ- κων δὲ λεγεται ἡ κεφαλή. μήκων και ἀνθηφόρος βοτάνη, η

κοινῶς λεγομένη κουδέα. - Ερυθρὰ πλαταγώνια : πλα- i5ταγώνια II. Gon.' ) τὰ τῆς μήκωνος φύλλα φασὶ καὶ τα τῆς

ανεμώνης απὸ του πλατάσσειν , ὁ ἐστι ψοφεῖν. τιθέντες γαραυτὰ κατὰ τον αντιχειρα και τον λιχανόν δάκτυλον τυπτουσι

Rec. Νυν μὲν Α κόριον : λείπεται τοίνυν d κόρη, ἐπεὶ 5 ' φουν τὰ σπάραχνα p) ἰχθυος. καὶ βράγχι' ἔχοντα καὶ

βραγχιαζω, ασω παρα το βρέχω, βροχος ο ουνεχῶς βρεχομενος. r. 2b55ὶ Πνα κατήλθον τῶ βυθῶ. ἐν σοί. M. 56)-φιλῆσαί με. L. P.

κωνος φύλλα. M. - Γίνεται:J μἀλλον. r. . 30

SEARCH

MENU NAVIGATION