장음표시 사용
401쪽
περιπεσὼν τω ξίφει, oθεν καὶ το πάθος του .Aωντος υπο- φαίνει. εἰς ο Ευφορίων ἀπιδὼν hi περ
πορφυρε ζ υάκινθε, σε μεν μία φῆμις ἀοιδῶν 5 Ῥοιτείρς ἀμάθοισι δεδουπότος Αἰακίδαο
εῖαρος ἀντέλλειν γεγραμμένα κωκυουσαν. Rec. Tρικλινίου. 'Γάκινθος : Ai ας εμάνη ἐν Tροία καὶ τω ξίφει περιπεσὼν ἀννρέθη τότε τοίτο το φυτον ἀνεδοθη, φασίν, απῖ τοs αῖματος αυτοs, ἐγγεγραμμένον ἐχον αῖ α
τάξιν αριθμοίντια, καταλέγονται. - Λεγονται : τα πρῶτα
ομως λέγουσιν , οἱον πρωτολογοὐσιν, απὸ μεταφορὰς τῶν ἐν
Ib τοῖς υποκριταῖς πρωτολόγων. Gen. ' Vs. 30.
γραμμενον αἰ αι. ὴν μυθευονται εν τω AAνrος τάφω αναδοθηναι, την εκείνου σταγην ὁια τῶν γραμμάτων θρηνουσαν. M. γεγραπται
extat, sequenti scitolio Triclinianon uinerens. - εἰς O Ευφορίων ἀπι
δὼν εἶπεJ Toup., εἰς τὸν Ευφορίωνα Φείδων εἶπεν, h εἰς τὀν Eυφορίωνα ἀπιδὼν εIπε - διττῶς γὰρ ἐν τοῖς παρ' ημῖν γράφεται Vulg., η εἰς ...
402쪽
μεναι αἱ αἶγες γάλακτος πλήθουσιν. ἀπο κοινοῶ τὸ διώκει, ηγουν ζητεῖ. Vs. 31. Reae. υ γερανος τί ροτ ρον : ἀρχομένου γαρ σπόρου αἱ γερανοι φαίνονται. ἐγὼ δε ἐπὶ σοὶ μανίαν εχω. 6 Us. 32. 33. R v. Αἴθε μοι ησαν : εἴθε ἐκεκτήμην τα Κροίσου ἀμφότεροι αν ανατεθειμενοι ημεν ῶσπερ χρυσοῖ τρ ἈφροδίτP. Yὁ δὲ πεπῆσθαι ἀντὶ του κεκτῆσθαι. Vs. 34. 35. lorat. Σχοῖμι δ' ἐγὼ καὶ καινὰς ἐπαμφοτέροις
ἀμυκλας : μυκλαι πόλις Λακωνικη, ῖθεν καὶ μυκλ αῖον παιδίον τὸ εκ των Ἀμυκλῶν, καὶ ἀμυκλαι εἶδος υποδ μα- τος, ως ἐνταυθα, ἀπὸ 'Aμυκλαίου του πρώτου υποδήματα ευρόντος. - Γράφεται καὶ J σχ μα δ' ἐγώ: καὶ εστιν o νους ι 5τοιολος l ὀρχουμενον δὲ ἐγὼ ἐν τῆ εἰκόνι ἐποίουν ἐμαυτόνεχοντα Λακωνικὰ υποδήματα. ῆ ἡ ἐμὴ στῆλη ἐφαίνετο αν ἔχουσα σχῆμα ὀρχηστοί καὶ ἐν τοῖς ποσὶ φοροῶσα υποδήματα
Λακωνικά . μου. 'Aμυκλαι εἶδος υποδήματος 'Aμυκλαίων, ἄσπερ 'o αἱ καρπατίναι Καρῶν καὶ αἱ σκυθικαὶ Σκυθῶν. N. - Tρι- κλινίου. M. N σο μεν, φησί, στ=ήλο ειχεν αν αυλοῖς ἐν
ταῖς χερσὶν ἡ ρόδον ῆ μῆλον ἡ οε ἐμὴ ἐφαίνετο αν ἔχουσα
403쪽
σχημα ὀρχηστου καὶ τοῖς ποσὶ φορουσα υποδηματα Λακωνικά. εἰ σχοἰμι γράφεις, οὐτως ἐρεῖ εγὼ δὲ σχοῖμι καὶ εξω καὶ ταυτα ἄπερ συ, καὶ ἐν τοῖς ποσὶν ἀμυκλας. M. Gen. )s Vs. 36. I et. οἱ μεν πόδες ἀστράγαλοί τευ : οἱ μεν πόδες σου ἀστράγαλοί εἰσιν, οἷον ευρυθμοι καὶ oρ ί. η λευκοὶώς οἱ ἀστράγαλοι τῶν κυβευόντων. 4. Gen. ).
io IPt. γε φωνὰ δὲ τρυχνα: η τρύχνος. τουτο επὶ τρυφερότητος τάσσεται. ηγουν η φωνή σου μαλακή, ἐοικυῖα τρυχνω. τρύχνος δὲ καὶ τρυχνη εἶδος λαχάνου, ἡ κοινῶς λεγομέν' ἀγριομελιντζάνα, ἱκανῶς μαλακόν. καὶ λέγεται στρύχνος o δε Θεόκριτος ἐξέβαλε το σ διὰ τὸ μέτρον, τρύ- Ib χνον εἰπών. - Τρυχνα: εἶδος βοτάνθς. τάσσεται δὲ καὶ ἐπὶ τρυφερότητος. τρύχνος γὰρ λάχανον ἱκανῶς μαλακόν.Gon. ' ) - Tρύχνα: βοτάνη τις ἱκανῶς μαλακη και λεπτή. ἔστι δὲ ἐν οἱ κοινοὶ αγρίαν μαζιζάναν φασίν. ἐξεβλήθq δὲ τὸ σ διὰ τό μέτρον. M. Gen. ) - Τόν μεν τρόπον οὐκ 20 ἔχω εἰπεῖν : ἀντὶ του αγνοῶ, εἰ μὴ ἄρα ἀμείλικτον αὐτὸν ἐχεις, ως μηδὲ εἰπεῖν τινὰ ἀξίως.
IPt. N καλας ἄμμι ποῶν ἐλελήθει βῶκος ἀοι-
τίνος χάριν ἡ σὴ φωνὴ λεπτή. M. Stop.
404쪽
325δάς: τουτο ὁ Μιλων εἰρωνευόμενος ἐν ηθει φησί. συγκέκοφε δε τὀ ονομα, τον βου-ων βουκον καὶ βῶκονJ εἰπὼν
Rec. Καπαγελῶν αυτοὐ καλας ωδὰς λέγει ποιεῖν, ἐπεὶ ἐρωτικον αδει εργάτης ών. διο καὶ το ονομα αυτ οὐ συγκεκοφε 5βοίκον υποκοριστικῶς ἀντὶ τοὐ βουκαῖον εἰπών. M. Gen.' )Vs. 39. H. Ως ευ ταν ἰδέαν: καὶ τosτο κατ' εἰρωνείαν ώς ευ το τῆς αρμονίας εἶδος ἐρρυθμισεν ὁ βουκαῖος. Vs. 40. Io et 'D μοι τῶ πώγονος : πώγωνα τα γένειά φθσιν. ὁλόρος υβριστικός τί τα γένειά σοι μωραίνοντι; ηλιθίως γὰρ αυτὰ ἀνέφυσας. Us. 4 l. 42. Vet. Θῆσαι δὴ καὶ ταὐτα τὰ τῶ θείω Λυτιέρσα : i5το τῆς εἰρωνείας ἐξέφηνεν ο Μίλων καταγελῶν αυτos, οτι ἐργάτης ῶν ἐρωτικον ἄδει. δυνατον δὲ ταὐτα λέγειν καὶ τον βουκαῖον. - Θέασαι δέ φοσι καὶ ταυτην την τραγωδίαν τοὐΛυτιέρσου, se μέλλω ασαι. ἱστορία. ουτος δε ὁ Λυτιέρσης 3M Ἱκανῶς την τραγωδίαν ἐποίησε καὶ αρίστως αυτην ῆρμοσεπι πῆ ἄριστα του κάλλους ἐστοχάσατο τῆς ερωμένης. L. Ρ. λίαν ἐπιστημόνως. C. - Τὸ εἶδος. C. - Ευρυθμως ἡρμόσατο την ωδῆν. M. μεμετρημένως ἐποίησεν. C. την μορφην και την διαθεσιν του μέλους ῆρμοσεν. N.
405쪽
ώκει Κελαινας τῆς Φρυγίας, νιος τυγχανων νόθος του --δου. γεωργος ὁ ε ων, τους παριόντας τῶν ξενων ευωχῶν γ νάγκαζε θερίζειν μετ' αυτου. ειτα ἐσπέρας ἀποτέμνων αυ- τῶν τὰς κεφαλας το λοιπον σῶμα ἐν τοῖς δράγμασι συνειλῶν b 1 δεν. υρακλῆς δε υστερον τοίτον αποκτείνας ἔρριψεν εἰς τον Μαίανδρον ποταμόν, ὁθεν καὶ νυν οἱ θερισταὶ κατὰ Φρυγίαν αδουσιν αυτον ἐγκωμιάζοντες ως αριστον θεριστήν. τολον δέ φησιν 'Aπολλόδωρος ωδην εἶναι θεριστῶν λέγων ουτω' , , καθάπερ ἐν μεν θρῆνοις Iάλεμος, ἐν δε υμνοις Ιου-i0 λος, ἀφ' ων καὶ τὰς αὐτας καλουσιν, ουτω καὶ τῶν θεριστῶν ωδὴ Λυτιέρσας. - εἶτα εξῆς αδων ὁ Βάττος τὴν του ADτιέρσοχ' ωδήν, φλισι Λάματερ πολυκαρπε. αὐτη
ἐστὶν ἡ του ADτιέρσου ωδῆ. - Θῆσαι : ὁ λόγος ἐκ του
βουκαίοw δυνατον δε και τον ἔτερον ταυτα λέγειν. oi 5 Λυτιέρσας ην Medori νόθος παῖς. γεωργὸς δε ων τους παριόντας θερίζειν ἐνάγκαζε, και κατα τὴν ἐσπέραν συναπέτεμε τοῖς δράγμασιν αυτῶν τὰς κεφαλάς. ον ο IIρακλῆς ὐστερον
20 σθησις ἀντι αἰσθήσεως. sἰon. ')Vs. 44. I. t. Σφίγγετ' ἀμαλυδέται : ἀπέστρεφε τον λόγον προς τους επομένους και τὰ θεριζόμενα συνδεσμουντας. δρά - 42) Πολλῶν καρπῶν καὶ πυρῶν χορηγέ. N. 25 43) Κυλῆν εχον ἐργασίαν. M. ευκόλως εγγαζομενον. T. .) 11 θερισttis. I . Ι . οἱ τὰ ὁρμάτια δεσι οὐντες. M. οἱ δεσμοὐν -
406쪽
γματα δὲ τα πληρουντα των σταχυων την ἀριστερὰν παρὰ
το δράττειν. δθεν καὶ δραχμη, ἡ πλVρουσα τVν χεῖρα τω κέρματι. ἀμάλη συνεστηκεν ἐκ δραγμάτων ἐκατον η καὶ
S. 15. SV I. Σύκινοι ἄνδρες: ηγουν ἀσθενεῖς καὶ αχρεiοι, οτιτο τῆς συκῆς ξύλοr/ ευθραυστον, ἀσθενες καὶ αδύνατον. οθεν καὶ παροιμία συκίνη επικουρία, η μζοεν ωφελουσα απῖ μεταφορῆς τῆς συκῆς. - Σύκινοι ἄνδρες: ἀσθενεῖς, αχρεῖοι ως καὶ το τῆς συκῆς ξύλον. 'n. h) I0
P . Ἐς βορέην ἄνεμον τῆς κόρέλυος ἁ τομὰ υμμιν : παρατετζρημένως λέγει τοὐς τὰς ἀμάλας θ μονοθετουν-
τας οἱ=τω τιθέναι ωστε τοὐς στάχυας ἐμπνεῖσθαι υπο του ζεφύρου ζ βορίου. τον γὰρ κόκκον ἐνδοτέρω ἄντα Ουτω συμ- 15βαίνει πιαίνεσθαι ἐμπνεόμενον. κορ θυος του ἐκ των ἀμαλῶν συγκειμένου θ μῶνος. -υλλως. Κόρθυν τον σωμρον του σίτου ; n. in λέγει. υταν δε τα δραγματα δεθῆ, τοὐς στάχυας σωρεύουσι προς ἀλλήλους νενευκότας εσωθεμ τὰ δε κῶλα αυτῶν, ἄ τινες αυλοῖς καλουσιν, ἔξω τετραμ- 20μένα ἐῶσιν, oπως διὰ των αυλῶν O σῖτος ριπιζόμενος πιαί-
νζται και ἄβροχος καὶ ἄσηπτος διαμείνk. v κόρθυς δὲ κλίμνεται τῆς κόρθυος, ως ἡ πίτυς τῆς πίτυος.
46 Toὐ δεματίου. C. M. Stop. τῆς καλάμης. N. τῆς κορυφῆς.
407쪽
Rec. Παρατετηρημένως λέγει προς τοὐς τας ἀμάλας καὶ τὰ δράγματα δημονοθέτουντας, ουτω τιθέναι. ωστε τους μὲν στάχυας ἐντος εἶναι, την δὲ τομην εκτος προς ζέφυρον ηβορρῆν ὁρῶσαν, ουτω γὰρ συμβαίνει τὸν σῖτον καὶ πιαί- 5 νεσθαι εμπνεόμενον καὶ ἄβροχον καὶ ἄσθπτον διαμένειν. κύρ-θt ς δε ἐστι τὸ κοινῶς δεμάτων, ο καὶ κλίνεται κόρθυος ως βότρυος. M. Gen. )
βρίας ἀλοῶν. - Tο μεο μβρινόν : ἀντὶ του μη ἐν μεσημβρία καθευδειν ἀλλ' ἐνεργεῖν. Gon. ὶ ἐπιτοδειότατος γάρ ἐστιν ὁ μεσημβρινὸς καιρὸς πρὸς τὸ ἀλοῶν. φλεγοντος γὰρ
τOs ηλίου τονικαυτα την καλάμην του σίτου Gen. ὶ τὸ ἄχυ- 5 ρον συμβαίνει λεπτότερον γίνεσθαι. c. ' φευγειν ουν χρο τὸν μεσημβρινόν φησιν υπνον
ἀλοῶντας ἀμῶντας δὲ υπνουν μὲν ἐν αυτῶ - πίπτει γὰρ ὁ στάχυς υπὸ του ηλίου φλεγόμενος - αρχεσθαι δε αμῶν ἀρχομενης ημερας, ὁτε ὁ κορυδαλὸς εγείρεται, ο κοινῶς λεγό-
πιπυλου. M. κατα την πρωίαν. L
408쪽
ὁ γαρ κορυδαλος κατὰ το ἀμφίλυκον Ἀταται ἐπὶ νομῆ. Gen. ) δει ουν Gen. ' ) φησὶ τους ἀλοῶντας μεσημβρίας ἀλοῶν διὰ το ἐπιτήδειον εἶναι τον καιρόw Gen. ' i' τους δὲ ἀμῶντας ἄρτι λευκαινομέν ς τῆς ήους ἄρχεσθαι του Ῥητου '
λήγειν δὲ ἐπισκιαζομέν ς ῆδη τῆς γῆς. Ἐλινυσαι δὲ τ o 5 καυμα : ῆτοι τὸ μέσον τῆς ημέρας ἡρεμεῖν. βραδυναι ' τοθέμα ἐλινυω τὸ βραδυνω.J ουκ ἀσκόπως δὲ τοὐτο λέγει ὁ . γὰρ κορυδαλὸς των ορνέων καὶ πρῶτος περὶ τὸ λυκόφως ἐπὶ
Vet. Ευκτός ὁ τῶ βατράχω παῖδες βίος: μακάριος.
ἐπισκωπτει δὲ τον εργοδότην ως μ' ανταρκες ποτὸν παρεχ
μου. Ευκτος ὁ ευχῆς ἄξιος καὶ ευκταῖος ' ἀπευκτὸς Ibκαι ἀπευκταῖος ὁ μισητός. - 'Eπισκώπτει τὸν ποτόν αυ- τοῖς παρεχόμενον ως βραδέως διδόντα. M Vs. 54. 55. γι. Κάλλιον ω 'πιμελητά: ὁ λόγος πρὸς τὸν ἐπιστάτην τῶν θεριστῶν ὀλίγην τροφὴν αυτοῖς παρεχόμενον. - 20 3λλως. In ω ἐπιμελητὰ ἀντὶ του ω ἐργοδότα, ον δ'
52) Ο λόγος προς τον ἐργοδότην. ευκτος, πώρυσον ο βατραχος - λείπει δατος. I. - ου δια φροντίδος ἔχει. M. Ου φροντίζει. C. 25 οὐ ζητεῖ. T. 53 Τό ποτόν. N. - Λιδόντα. L. P. δώσοντα. M. παρέχοντα. N.
409쪽
εργοδότην φιλάργυρόν φροι. - Κυμινον : τοὐτο παρ' υπόνοιαν ' ἔδει γὰρ εἰπεἰν το κρέας. η κάλλιον ω ἐπιστάτα εφειν σε τον φακον ολόκληροπι καὶ δρα ῖνα μη επιτάμΓς, ηγουν σχίσPς, την χεῖρα καταπρίων, αυτὸν δηλονότι, ώς οἱ τό κυ-5 μινον, καθα εἰώθαμεν τους αγαν φειδωλοὐς κυμινοπρίστας καλεῖν. σκώπτει δὲ αυτόν ὁ λόγος ώς φειδωλόν. . RG. Επιμελητήν φησι τον παριστάμενον καὶ προς τὀεργον αυτοὐς προτρεπόμενον ' παρ' υπόνοιαν τὸν φακὸν
λέγει καὶ το κυμινον αντὶ τοὐ το κρέας. σκωπτει αυ-i0 τὸν ίς φειδωλόν καὶ γαρ εἰώθαμεν τοὐς αγαν φειδωλοὐς
κυμινοπρίστας καλεῖν. M. Gen. ) - Σκώπτει τοὐτον ias:
φιλάργυρον καὶ γλίσχρως διδόντα τοῖς θερισταῖς τVν τροφην καὶ τὸ μίσθωμα. N.
του η καλας ἄμμε ποῶν ἐλελήθει βῶκος ἀοιδας με -
λωνός ἐστιν ὁ λόγος τὸ ἡ καλας αμ με ποῶν μέχρις ώ μοι
20 τοί πώγωνος, δν αλιθίως ἀνέφυσα ' τὸ μετὰ ταλα, ηγουν τὸ θῆσαι δὴ καὶ ταὐτα τα τῶ θείω Λυτιέρσαλέγουσι τὴν Βάττον λέγειν μέχρι τοs μη ἐπιτάμyς την χεῖρα καταπρίων τὸ κύμινοπι το δε εξῆς ως από τοὐ-λωνος, ἐτοι τὸ ταῶτα χρὴ μοχθε ὐντας καὶ τοὐς μετὰ
410쪽
θερίζοντας του θερισμοί φροντίζειν καὶ μη του ερωτος. ὁ λόγος ἐκ του Μίλωνος οἱ δε καὶ τοῖς ἐπάνω ταυτα συνάπτουσι. - Τον-τεον βουκαζε πρέπει λιμηρδν ἔρωτα: περὶ δε του ἔρωτός σου ἁ Βάττε του πτωχου προσῆκόν ἐστι τῆ μ τρί σου λέγειν εν τ si κοίτst κατα τον ἄρθρον κει- S
μέν ρ, η ἀνισταμένy ὁρθρου, καὶ μη νυν ἐμοι. τό δὲ λιμη -
me. N χρη δέ σε τον σαυτου ἔρωτα προς την μητέρα λέγειν, ὀτε γρηγορεῖ εν τῆ κοίτρ. - Κατ' ευνὰν ὀρθρευοίσα: εἰς την σην ευνὴν πρωῖ ἐρχομέν ρ' ἔθος γαρ lo ταῖς μqτράσιν ἐπισκέπτεσθαι τους παἰδας προς την ευνην ἐρχομένας. 'M. Gon.' )
'Eπιγράφεται τό παρὸν εἰδυλλιον Κυκλωψ καὶ Γαλάτεια. προλογίζει θὲ ὁ Θεόκριτος προς του Νικίαν. - Πρῖς Νικίαν 15 ἰατρον ο Θεόκριτος διαλέγεται. I. Q.) - ὰσωρίδι διηγVματικόν. M. - Αιηγηματικὸν τὸ εἰδυλλιον. Gen. γ Tου αυτοὐ Tρικλινίου. M. και τὸ παρὸν εἰδυλλιον ἐκ στίχων συγκειται δακτυλικῶν εξαμέτρων ἀκαταλήκτων πα , ων τελευταῖος μουσίσδων ραον δὲ διὰ γ', η χρυσον 20
ἄλλο Νικία, Og .τε. ἐγχριστον ἐμοι δοκεῖ, ου et ἐπίπαστον : ὁ is J οὐθεν ἔρωτος μοι δοκεῖ φάρμακον πεφυ- 25κέναι tia Νικία εἰ μο θ παιδεία καὶ αἱ μυσαι. ταυταις γαρ ὁ Κύκλωψ προς διαγωγην του ἔρωτος τῆς Γαλατείας ἐχρῆτο. καὶ Φιλοξενος τον Κύκλωπα ποι εἰ παραμυθουμενον εαυτὸν 58) Κατ' ἄρθρον ἱσταμένν. L. I . εἰς ευνῆν γ* γορούσll. C.
oInnos ona. lumina et ὁ νους, tilin is Νικία, Gen. - praeteret niaximam scitolii partem ταυταις γὰρ .... ἐπαοιδάν.