장음표시 사용
381쪽
Vet. Νύμφην την Σενεαν λέγει. ἄκρηβος δε ο αρχην ἔχων της ηλικίας. 3.) - Ναι δα γαμαι : ἱστορουσι γαρ αυ- τον αγαπqθηναι υπό τινος Νύμφης, ην Σωσίθεος Θάλειαν καλεῖ. παρακελευσαμένης ὁ ε αυτης ἄλλsi γυναικὶ μη ομιλειν b μη τηρῆσαι την παραίνεσιν αὐτῆςJ. οθεν ὁ μεν Θεόκριτός φησι τον Νύμφην ἀποστηναι αυτοί, αὐτόν δε ἀντι- μεταβαλόντα τον ἐκείνης ἔρωτα υπὀ λύπης μεταλλάξαι τον βίον. εκτὸς εἰ μο αὐτὸν μέν φησιν ἀπείπασθαι αυτην, ἄλλης δε ἐρασθηναι' tu ποκα τὰς Σχνέας ηράσσατο Aάφνις.οι λοιποί φασιν αυτόν τύφλωθέντα και ἀλώμενον κατακρημνισέθῆναι.
Ἐπιγράφεται τὸ παρόν εἰδώλλιον Βουκολιασταὶ Λάφνις I5 και μενάλκας. προλογίζει νομεύς τις ὁ καὶ κριτης. - Θεοκρίτου Βουκολιασταί, Λάφνις ilαὶ Μενάλκας. Λωρίδι. δραματικόν. M.) Tos αυτ οὐ Tρικλινίου. M. Καὶ τὴ παρὸν εἰδώλλιον ἐκ
στίχων συνίσταται δακτυλικῶν ε ξαμετρων ακαταληκτων λς 20 ων τελευταῖος' γαθείσιν, τὰς δ' ου τι ho τω δαλη- σατο Κίρκα. M. Gon.'
382쪽
κῶλον η κατὰ λεξιν. καὶ κατὰ κῶλον μὲν ἐνταὐθα, ως μηρος του δ' ἐγὼ ἀντίος εἶμι, καὶ εἰ πυρὶ χειρας ἔοικεν, εἰ πυρὶ χειρας εοικε, μενος δ αἴθωνι σιδήρω. λέγει δέ ω Λάφνι, βουκολικῶς αdε. συ γὰρ πρῶτος αρχὴν 5 ποίει; ὁ δὲ Μενάλκας ἐπακολουθqσάτω. IV. Bo υ κο λιάζεο: τουτέστι βουκολικον φωνην λέγε.το δε βουκολιάζεο Aάφνι, συναψάσθω δὲ in ἐφεψάσiλι lMενάλκας. ἰστέον οτι ῆ τον cruro ν δν προεῖπε Μενάλκαν πάλιν φ σί - τότε γὰρ ἴσως ἔνεμε μῆλα, νυν δε βόας - ῆ is
ἔτερον Μενάλκαν βουκόλον. - Βουσὶν θολυκῶς. q. M. 'πο στείραισιν:/υπε, αντὶ τῆς ἐπί, ιν λι' ἐπὶ στειρωσι τους ταυρουεἰ αφέντες, ῖνα τέκωσιν, ῶς τινες. στείρας δε
ἄτοκοι των βοῶν M. Gon.'), ῆ διὰ το σt1ρεῖν ειναι τό σῶμα l 5 αυτῶν II. Gen. ) ώσανεὶ υπὀ τόκων μὴ ἐκλυόμενον, ῆ παρὰ τό ἐστερῆσθαι γόνου.
ευκτικόν αντὶ του προστακτικου. L. P. - Πλανηθήτωσαν. C. πλα- νασθωσαν, αναστρεφε σθρπιαν. N. 25
383쪽
Ἐντὶ δέ μοι παρ' υδωρ : ωτι δέ μοι πλησίον του 20 ψυχρου υδατος - ἡ γαρ παρὰ ἐνταυθα πλησιότητα σθμα νει - κοίτθ ἐστι βασμίνθ ἀπο βοτανῶν. ἐν αυτῆ di, τῆ κοίτρδολονότι, νένασται, ξγουν υπέστρωται, σεσώρευται, δέρματα καλὰ δαμαλῶν λευκῶν - ἀπο του νάζω ῆ νῶ το σωρεύω - ἄστινας, τὰς δαμάλας δηλονότι, τρωγούσας κόμαρον o Λὶψ
25 b) υτ ιμαγελευντες : καταφρονοῶντες τῆς αγέλης αυτῶν. Ι. Ιa. Ρ. ἄτιμα πραττοντες, ἀτακτουντες. C. ατιμ α γ ελεῶ ντες:l μυκώμενοι, χαίροντες. M.
9ὶ Σεσώρευται. νῶ νήσω τυ συνάγω, ὁθεν καὶ νηδυς η γαστήρ. C.
384쪽
ανεμος ἀπερριψεν ἀπο της σκοπιῆς, ἀπο του υψηλου τόπου. Σκοπια γὰρ ὁ υφηλος τόπος, ἐφ' ου ἔστι τινα ἱστάμενον τὰ
σθηναι απὸ τῆς κορυφῆς του ὁρους υπὸ του ἀνέμου Λιβός,
Rec. Φρυγανίζω τὸ τὰ φρύγανα συνάγω. 2.) - Aημητρίου του Tρικλινίου. M. ἐπειδὴ τὰς δαμάλεις ἐν χειμῶνι ἀπώλεσεν, διὰ τοίτο του θερους φροντίζειν λέγει ως μὴ λυ-
Rec. Καὶ μητρὸς ακούειν : λείπει τὸ παῖδες.
Reo. Ο ποιμὴν ὴ ὁ Θεόκριτος. μἀλλον δὲ ὁ ποιμήπι
ουδὲ γὰρ φανερὸν το πρόσωπον του ποιητου ἐνταυθα. 2.
Vet. Αἴτνα μῆτερ ἐμά Gen. ): την Αἴτνην φησὶ μητέρα ὁ Μενάλκας, καθόσον εν αυτῆ διέτριβεν, ως καὶ ζωμηρος τὴν Ἱδην μητερα θηρῶν φησί Gen. ). Rec. ω Αἴτνη ἡ θρεφασά με - τοὐτο γὰρ ζθελει τὸ
II Κατεβαλεν. M. ἔρριψε. C. ἀπερριψε. P. 25I2) Φλέγοντος. L. N. καίοντος, θερμαίνοντος. C. M. N. - Φροντίζω. L. M. φροντίδα τοί καυσωνος δηλονότι. N.
- Απόθεσις το σχημα. N. προκατάστασις. P.
Ib) Eν Σικελία γάρ τὰ πράγματα. L. P. - Ηγουν ἐξ ης ἐγεννή- 30
385쪽
μῆτερ ἐμά, ώς καὶ Σοφοκλῆς τον Κιθαιρῶνα Οἰδίπου και
τροφον καὶ μητερα καλει - καὶ ἐγὼ λαμπραν οικίαν κατοικῶ - εστι γαρ αυτη σπήλαιον - εν κοίλαις πετραις.
ουσίαν αφθυνοπι τοιαυται γὰρ αι ονειρωκτικαὶ φαντασίαι.
ουδ' εἴ μοι τόσα δοίη, οσα ψευδονται Oνειροι Reo. 'LI' ἔχω τόσα, οσα οι ονειροι πλάττουσι. τοὐτο δε
lo φησι δια το πολύ. των γαρ ονείρων ἡ φαντασία δαψιλής. - δαιμονουσι γαρ οἱ ανθρωποι ώς ἐπὶ πολὐ τοῖς ονείροις φανταζόμενοι πλούτου βά ς καὶ δόξqς μεγεθος δοκουντες
i5 ret. Ἐν πυρὶ δρυίνω χωρία ζει : δρύὶ νον πυρ τοαπὸ δρυὸς γινόμενον. χόρια τὰ κυττάρια, ἐν οις εἰσὶ τὰ
ἔμβρυα. εκ τούτου δὲ παριστα τα προς τροφὴν αφθονα.
' λλως. Ἐν πυρὶ δὲ δρυῖνω χόρια : Gon.''ὶ ἀντὶ του εν τοῖς ανθραξι τοῖς απὸ δρυός. χόρια δε τα των ἐμβρύων 20 αγγεῖα. εἰώθασι γὰρ ἐν τούτοις γάλα πήσσοντες καὶ ξηραίνοντες οπτῆν, εἶτα ἐσθίουσι ταυτα, ἁ καὶ χόρια προσαγορεύουσι. Κρατῖνος' στέφει γένυς
φάμαθύς τε κόνις τε. - Τόσσα AEt
386쪽
ἐμβρύειν καὶ αυξεοθαι. χόρια δε καλουσι TODς υμένας, Οὐ , πληροῶσι του ἀμελχθέντος γάλακτος, ἐσθίουσι δὲ θεντες υπὸ το πυρ. - πι χόρια αι απῖ τῶν ἐντερων πλεκόμεναι χορδαί.
Gen. γ εἴρηται δέ, οτι προ τῶν Aqμqτριακῶν καρπῶν τοtNβαλάνους ησθιον, η πηγους τινας παρὰ τὸ ευπαγεῖς αυτους εἶναι. εἰσὶ δε δρυὸς γένη πέντει φηγός, ημερίς, ἐτυμόδρυς, άλιφλοιος, καὶ αἰγίλω φ. Rec. Tρικλινίου. II. τὰ τῶν προβάτων και αρνῶν εν- lo τερα νυν χόρια λέγει, ὴ πλέκοντες ἄνθρωποι καὶ ἐν χυτροις ἐφοντες ἐσθίουσι. M. Gen. Tου αυτου Tρικλινιου. M. Εν πυρὶ δ' αυαι: πεφρυγμέναι ἐπιτήδειοι ἐσθιεσθαι. φρυσσοντες γὰρ τὰς βαλάνους καὶ ἀλήθοντες ἄρτους κατεσκευαζον
ἐπειδὴ τῆς δρυῖς ἀφ έ μ ενος ἔχn τῶν πυρῶν, ουτω
γαρ καὶ αυτὰς ἀπεικάζεις, εφομαι. M. Gon.' -υνωδος καρυων ἀμυλοιο παρόντος : νωδος ο ἐστερθμένος ὀδόντων. λέγεται δέ καὶ τὸ βρέφος ἐστερημένον ὀδον- τωπι οὐ μην, καὶ νωδόν φαμεν αυτό, ἀλλ' ἐκεῖνόν φαμεν eo νωdον τὸν ὀδόντας κτησάμενον, ειτα ασθενεία τινὶ η γήρα
ἀποβεβληκότα. κακῶς γ τὀ γὰρ βρέφος μη κτησάμενον ὀδόν
τας πῶς ἐστέρζται. IPI. υμυλον δε λέγεται το κοινῶς λεγόμενον καταστατόν, ἔπερ ἐστὶ τό γαλακτῶδες του σίτου βεβρεγμένου 25 καὶ σεσησμένου καὶ ἀποπεπιεσμένου, εἶτα τῶ ηλιω ξηραινόμενον. ὁ δὲ νους τοιουτος ' τουτέστι , τοδουτον φροντίζω 20) χειμάζοντος. M. χειμῶνος ἱσταμίνου. N. - Ουδ' ἶσον l
387쪽
του χειμῶνος, οσον ὁ ἐστερημενος οδόντων φροντίζει καρύων μαλακῆς τροφῆς παρουσης. τουτο γάρ ἐστι το ἀμυλοιο. Aλλως. υμυλος' εἶδός τι αρτου ἐκ των σιτανίων λεγομενων πυρῶν. υλλως. αμυλος ὁ αρτος ὁ ανευ μύλου 5 γενόμενος' ἀποβρεχοντες γὰρ τον πυρον ἀποθλίβουσι. -
Ουκ εχω- ουδε μικρὰν φροντίδα χειμῶνος, ῶσπερ ουδὲ νωδος ἀνὴρ καρύων καὶ καρυδίων, παρόντος αυτω ἀμύλοιο,
ῆτοι πλακοῶντος. ἐν γὰρ τω πλακουντί εἰσι και κάρυα. 3.
tu, μουν ου μῶλλον εγὼ φροντίζω χειμῶνος, ἐναφθονία ξύλων ἄν, ἡ νωδὸς καρύων ἀμύλου παρόντος. N.)
Rec. Tοῖς μὲν ἐπεπλάγησα : ηγουν ἐπὶ τοῖς εἰρημε-
νοις τὰς χεῖρας συνεκρότqσα. i5 Vs. 23. 24.
PI. Κορύναν : ράβδον επὶ τὸ ἄκρον βάρος εχουσαν, ρόπαλον - εἴρηται δε παρὰ τὸ κάρα, ηγουν τὸ ἄκρον, βαρῶ. εχειν ' βαρύτερον γάρ ἐστι περὶ τό ἄκρον. ρόπαλον δέ ἐστιν ἀμυντήριον καὶ ετερορρεπες, ενὸς μερους ἐοπὴν ἔχον και 20 βάρος, - ῆντινα ὁ αγρὸς τοί πατρός μου ἀνεθρεψεν, αυ- τόρριζον, ῆντινα ἴσως ουδὲ τέκτων μεμφαιτο.2 i) Hι:J καθά. M. - μυλοιο si σεμιδάλεως, τροφῆς ἀπαλῆς. 6. πλακουντος, απαλῆς τροφῆς, ηγουν κουρκουτης. η τοὐ λεγο- μενου αποθέρμου' χωρις μύλου γὰρ γίνεται. L. P. αμυλου, αθάρης,25 του κατασταrου λεγομένου, ον εκ σίτου βεβρεγμένου κατασκευαζουσι. M.
22) Eπὶ τούτοις - κατὰ ἀντιστροφὴν τῆς ἐπὶ - ἐκροτησα τας
dentibus adhaeret, ona. Vulg. - αῖμυ
388쪽
Vs. 25-27. I et. Κείνω στρόμβω: στρόμβος κογχύλιον ἀποτου συνεστράφθαι. τούτου, φ σί, το κρέας αυτος ἐπασάμην μετὰ πέντε μερισάμενος. 3. 4. M. en. h ) - Εκείνω δέ, φησίν, ηγουν τῶ Μενάλκα, ἐχαρισάμην οστρακον στρόμβου, bo υτινος το κρέας ἐγὼ ἐφαγον ἀγρευσας μετὰ σκέψεως ταῖς πέτραις του γκαρίου πελάγους. μέγας δὲ ην ὁ στρόμβος
τοσουτον, οτι το κρέας αυτου διεκοψα εις πεντε μερίδας, ας
ἔλαβον ἄνθρωποι πέντε οντ ες ὁ δὲ Μενάλκας τον κόχλον λαβων ἐπὶ τουτω ἐδέως ἐγελασεν. - Εν Ἱκαρίαισι : ταῖς l0 προς τῆ γκαρία νῆσφ. p. ' 6. - Ἐκαναχήσατο : ἐγέλασε χαρίεν ἐπὶ τῶ του κόχλου ὀστρακω. L. . P. Gen. ' )Vs. 2 30. et. Βουκολικαὶ Μοῖσαι : ὁ λόγος ἐκ τοὐ συννομέως η ἐκ του Θεοκρίτου. ω Μουσαι, αδ μέρος τῆς ωδῆς τῆς loπαρ' ἡμῖν ἐκφήνατε, μήπως μου ἐπὶ γλῶσσαν φλυκταινα φυq-ται. εκείνοις γὰρ εἴωθε γίνεσθαι τοῖς μηθὲν πρῆγμα ευλ γως κρίνουσι. - Μηκέτ' ἐπι γλώσσqς ἄκρης: ὁ λὰγος
389쪽
προς την Μουσαν. ἰδίως δὲ τον λόγον ποιησάμενος προς πάσας εἰς μίαν κατέκλινεν. η ὁ λόγος πρὸς τον Ἱάφνιν, ο καὶ κρεῖττον. - υλλως. Μηκέτ ἐπὶ γλώσσης : εἴθε ἡ σηγλῶττα μηκέτι ἐμποδισθείη αντὶ του μη φειδωλῶς αδοις. I. b ἐμπόδιον δε et ς γλώττης αἱ ολοφυγδόνες. τουτέστιν, υποφυμάτων μηκέτι ἐμποδισθείη ἡ ση γλῶττα. - υλοφυγδῶν δέ ἐστιν ἡ φλυκτώδης φυσκα. λέγουσι δὲ αυτην οι 'Aττικοὶ ὀλοφa κτίδα, ὀταν δε αυτο γένηται ἐπὶ τῆ γλώττ9, εἰωθασι λέγειν αἱ γυναῖκες, ῶς ἀποτεθεῖσάν σοι μερίδα οὐκJ ἀποδε-io δώκασιν. - 'Is κατά τινας ὀλοφυγδόνες εἰσὶ φύματα, ηγουν ἀναβλαστήματα, ἐπὶ τῆς ρινὸς γινόμενα. - υλοφυγγόνα:φλυκτὶς ἐπὶ τῆς γλώττης. IIc sych.)
παρ' ἡμῖν ἐκφήνατε, μὴ δὲ ἐπὶ τῆς γλώττης φλυκταιναν φυσEς
ἁ Μουσα. πρὸς πάσας δε τὸν λόγον ποιησάμενος νυν εις μίαν ἀπέκλινεν. M. Gen. )20 Vs. 33-36.
Vet. Τῆς μοι πῶς εἴη δόμος : ἐστινος ωδῆς ὁ οἶκος ολος γένοιτο πλήρ ς. ουτε γὰρ υπνος ἡμῖν γλυκερώτερος, Ουτε τό ἔαρ ἐξαίφνης ἔλθον τοσουτον p.) γλυκυ, οοον η μουσουργία. - II λεῖος δόμος : πλήρης μοι γένοιτο ὁ οἶ-2b κος φ ησί, τῆς μουσικῆς καὶ τῆς ωδῆς' ουτε γὰρ, ὁ υπνος
390쪽
του ἔθελξε: δαλεῖς γάρ εἰσιν ἀμαθεῖς. p. Vnt. 3 - Ως μὲν θορῆτε: γράφεται καὶ ους γὰρ ὁρῶσαι και Ους μενόρευντι -J τουτέστιν, oIς μέν ἐστε φίλαι ω Μουσαι, χαίρουσιν ἐκεῖνοι δέ, ουστινας οὐ, προσβλέπετε δηλονότι, διὰ του ποτοs ἔβλαψεν η Κίρκη. - Κίρκη: aen. ' διὰ το νυδυσσέα φησίν, δντινα ου κατέθελξε τὰ τῆς Κίρκης φάρ- l0μακα ' τους δὲ ε ταωο1 ς, ἀγνώμονας οντας καὶ απερισκέπτους, ἀπεθζρίωσεν ὁ κυκεών. συωδεις γὰρ ησαν καὶ ἀμαθεῖς καὶ υπο τῆς Κίρκης δυνάμενοι τῶ ποτῶ μεταμορφωθήναι εἰς αλογα ζῶα. - Ους ου προσορῶσιν αἱ Μουσαι, τουτους ποτώ δηλήσατο Κίρκη, τουτέστι τουτους ἡ θηριώδqς ἀλογία ἔβλαψεν. lo Eustalli. 10, is . Rec. Τὼς δ' οὐ τι : την περὶ του 'Oδυσσέως ἱστορίαναινίττεται. τον μεν γὰρ 'Oδυσσέα, σοφὸν ὁντα και ταῖς Μου- σαις φιλουμενον, ουκ ἐδηλ σατο τῶ ποτῶ η Κίρκη ' τους μέντοι τουτρο συνόντας ἐδυνήθq μεταβαλεῖν εἰς χοίρων μορ- 20 φάς, αφελεῖς ευροὐσα καὶ μουσῶν τὸ παράπαν ἐστερημένους. II. Gen. Οἴς Ουδαμῶς, ὁρῶσι δqλονότι καὶ ἐπισκέπτονται, αἱ Μουσαι, τουτους ἐδηλήσατο κώ ἔβλαψεν ἡ Κίρκηποτῶ, τουτέστι διὰ του κυκεῶνος του φαρμακώδους. α να- φέρει δε τον λόγον πρός υδυσσέα ουτος γὰρ γ μεῖ τῶ ἐφόρω 25 του λόγου φίλος γενομενος και το μῶλυ παρ ἐκείνου λαβωνανωτέρω τῶν μαγγανειῶν Κίρκης ἐγένετο, τους δ' ἐταίρους