장음표시 사용
101쪽
ius lociini sebstitui debeat, quaerendium sit. Videriar alitem adulationem huic loco sula rise ex eo suspicam, Piod dicat non
ramum και α- των υμετερων υπηκόων, sed καὶ ουχ nκιστα ὰ, π, των in. υ π. quasi eorum ditio, magis quain alia ulla, inblites stippeditare posiet. Verum alii sunt in hac concione lo- , qui multo iustius aliquid adulatorium habere dici queunt STEPH. In Cassi haec alio loco scripta erant; sed non appare-hat. quo pertinerent. ead. l. 9. Λειπει τὸ χρη Fallitur in eo, quod deesse putat erbum χρη, id est, si ibati liendum esse: nam ita accipi verbum λειπει. Ostendi in Proyarasceve cum praecesserit δικαιον, qtio 1 hic repeti debet cura κοινού. Dicitur autem δικαιον pro δεκαιόν ἐστι. STEPH. In Rostg. ad i. io si δὴ μὴ , adscri
ptum erat ἀπὸ κοιrου τὸ δικαιον.
f. l. Io. Ἀντιθεσις ἀπὸ του &c. Annotatio haec fortasse scripta fuit in is una locum, καὶ Oτω τάδε ξυμφέροντα μὲν δοχεῖ λεγσσθαι. φοβεῖται δὲ μη δι' αυται πειθόμενος, τας σπον- δας λυση. STEPH. ea f. l. 3. μὲν δεδδενς αυτουὶ Uniciis tantum sensus inest auctoris verbis. quem perspicuum putamus satis, extra multiplicem Scholiorum, non unius h. l. auctoris, explicationem. GRAMM. In Cass. desiderantiir omnia posi ἀδεέστεμνην αὐτοῖς usqtie ad οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι δεδιότες. d. l. 24. Θαρσήσαντες &c. Pro θαρσήσαντες & ἄπωσ- νοι potius θαρσήσασι & ἀπωσα μένοις dicendum filisse videtur, ut hi dativi cum sequentibus convenirent. STEPH. d. I. 29. Lις τον &c. I una hunc εὐιπη emptito. &al eo ita scriptiana fuisse, εἰς μέλλοντα καὶ σχεδὴν παροντα πόλεμοπ ut vocabulo αεδεν expoliatiir Thucydi-Ma vox οσονού cui tamen postea & alia expositio clanir. IDEM.ead L 3 i. m ὶ τοὐ οὐχ ισον Sc. Aliter laaec ait illo scripta fuisse persuasit ni habeo. STEPH. Καὶ δηλοῖ ri ουχ οσον non sunt in Cassiem . l. 34. 'Aντὶ τού ἄναγκων M. Prior expositio sesum-da potitis est, quae καιρους vult ευτυχώς & ἀτυχιας esse: ut duo haec contraria illis duobus contrariis, οἰκειοὐται & πολεμούται, res pondeant: reserendo videlicet ευτυχίας itidem ad οἰκειοὐται, at vero ἀτυχiας ad πολεμουται. MEPH. e. Id. l. 36. Λελει λεγομεν &c. Non animadvertit. pio lmirum cst pendere haec averru, μάθοιτε, ad quod tendit parti nata αν' alioqui non dixisset λειπειν vertar in λέγομεν' quod ne ullum quidem habere hic lociun potest. Videtur au-DOili
102쪽
rem alius enarratoris scholium esse imul, Pio dativus pro nominativo positus C auae certe mira & ne Thucydidi auidem usitata esset antiptosi' & intelligendum esse, μάθοι
οῖ τε συι παντες καὶ καθ' ίκαστον. Ac ne lacn suidem s.cturiis erat. si verba illa, τοῖς τε ξυμπασου καὶ καθ ἔκαστον, in neutro genere posita esse animadvertisset. STEPH. In auctoris verbis. τοῖς δὲ ξύμπασι καὶ καθ' ἔκαφον, δ', μάθοιτε, elllipsis est nostro & aliis semiliaris. Intellig. praepos. ιν. Facessiit igitur Scholiastae illud λεγομεν, atque observatio de enallage dativi pro nominativo, inepta prorsus; nec enim in συμπασου aut ἔκαστον intelliguntur honius, sed res
ead. l. 38. Προδωτε Cun πρόεσθε er Onat προδῶτε, eum ita te se, non autem προέσθαι, manifestum eis: sed tamen verbum sone nullum liuic letiioni rei implere linaim vid tur. STEPH. Perperam lectum Scholiastae in textii filii προ- pro προέσθαι. IDEM.Pag. 3. Ἀλλ' ηδιον ὴ αν Suspecta est vox ημα nec tam placet g Uro, quam placeret compositiam καθήψα το cum frequentior sit verbi καθάπτω θαι usus pro pere nisgere, vel ιMessere: & quidem eo ipse etiam Thucydides utatur. Itaque Scholiastem hunc scripsisse, & scribendum es crediderim, ἀλλ' ἡδη κ ψαντο καὶ ἀμων. STEPH. Ἐδη est
in Cass. Od. l. 6. Μαχουμεθα Vel hic scribendum μαχ - , quod paucis interiectis praecedit, vel ibi quoque μαχῶμερὰ striatii debet: sed potius μαχόμβα I o iurique convenit. IDEM.
Od. I. IO. χχειν - πιυμα M. γ Νon verisimile est . illum αἰσχύνεσ,ι putavisse exponendum ἐχειν μάρτυρα τῆς αἰσχυνης' ideoque potius pertinere hoc holium clixerim ad genitivum της αiσχύνης. ut hic genitivus cum verbis illis μάρτυρα ἔχειν siil audiendus dicariir. STEPH. ea. . LII. Πόλει' αυτῶν &αὶ Vel αὐτων vel τῶν πολιτων redundare videriar: sed αυτων potius expungesulum cressisl
Od. l. 22. λυτάρκη Mσιν κειμ-η Urta situ commodo ga dens adeo, ut tum facile praecla se offerat eius cupidis, turn in ea potienda sibi ipsis cives sufficiant, nec aliena incliseant ope ulla vel societate, nec iinlicium super hac re cuius uani metuant. Id enim αυ-ρκης intelsigi iubet h. l. Neque satisfiicit expositio, vel quae in glossii Seholiastae. vel quae a Frane. Porio assertur. Quam Latina ab Aemilio filio interpolara veris:
103쪽
so sequitur. Simplicius sane Valla ipse & Ene Icelius, γω
in hic: GH sane eorum-- jsum opportune sita &c. &smi Euer quoque Gallicus: quoriam nullus ranien omnem τοὐ αὐτὰρκους emphasin expressit. GRAMM. ibid. N θε ς της πόλει ς Ante haec verta in Ros . eria
ia ληπτότεροι dicit ellis ι τηγρητότεροι, convenire non videntur quae subiungit, oi μαλωτοι, φόβω τῶ πέλας, κολακεύειν ἀναγκά υται τους ἀδικοὐντας. Utamiam animadverterulum est, an non potius scriN:ndum sit αὐτους ἄδικούροτας ut οἱ πελας illi ipsi sint οἱ ἀδίκούιπμ. STEPH. Ἀκατηγορητότεροι non est in Cassea. . l. 34. Φιλιάν, δυν. συμ. Quomodo ἁρετη tria haec si-rnificare potestt Immo vero considerandum errat, illum nunc ἁρετην incentem, ad illud ἀγαθοὶ, quod praeceli, respicere. STEPH. l. 38. 'Υφ' ὐμῶν Lag. υφ' ὐμων' Ploci errarum edito ni nullus hactenus emendavit. GR AMΜ. 'Hμων est in ed. G. mer. quod secutus sum, antequam haec videran . Pag. 326. I. του λαβειν αυτηνὶ At iam dicit Cori thius cepisse Corcyraeos urbem, eam per vim captam asse tiiros sibi τῆ δεκη, ἡν πα-σχοντο. Iour potius es ire pro το. ἀφεῖνιιι αυτην, ἡ πρὸ του ἀπάγειν τὸν στρατόν. Vid. Thin yiad. I, 27. Nisi λαβεῖν significatione ratis A, & prepetuae possessonι wMeanin stimas. GRAM M. ead. l. 6. Λειπε εἰς ἔν) Scribendum videtur, Misa is, γναμ, εἰς ἔν. Hanc autem praepositionem subaudiens, nondubium cst, quin eam ad pustapham προκαλουρονον una cum
104쪽
suo illo accusativo serri velit. Sic certe in sequentibus dicit
I. I. 7. Δοκεῖν) Vides ab hoc Scholiaste infinitivum illum τηρεῖν non agnosci, sciit etiam ad Thucydidem ntonui. Sic autem & in line huius scholii, ουδε δοκεῖ ὁ τι λεγει τὶ, ἀλλά
καταφρονεῖν, nulla illius τηρεῖν facta mentione. STEPH. ead. I. Io. Προσέχειν τὸν εκ τού&c.ὶ Consueti ido Graecae linguae postulat, tu scribatur προσέχειν τῶ ἐκ του ἀσφαλοῖς καὶ ἰσχυραι προκαλουμένω εἰς κρiσιν. STEPH. Od. I. II. Λεγει τὶν κατὰ Σαμiων καὶ Ai γινιητῶν πόλεμον Non apparet quid laaec pertineant ad verba lότε ὰσeαλεστατω-αν. in Cass. haec melius leguntiar post μεταλαβόντες l. 2I. citis. I. I9. Mητε μεταδώσετε) Iun it negationem cum ver- γ μεταδώσετε. Qina dicit μητε μεταδώσετε S tamen tibi
dicitur, μηδ' ἐν φ ἐμιὰ τῆι τε δυν. &c. cum μηδε repetendum esse apparet infinnivum προσιέναι, sciit clina μὴ praecedente repeti debere manifestum est: tibi dici uir, καὶ μη ἐν ω ἡμί, μὲν ἡδ. Sc. STEPH. Od. l. 18. Ἀπο καινοῖ δε δεκ. Immo iraec vecta, δίκαιοερστὲ, non citin ει μη , sed prin una cum infiiiiiiivo στῆναι. deinti clini ἰέναι iungi manifestum est: at vero cuin εἰ δε μέν repetendum quuleni est prius illud verbum. sed in alio & modo & tenipore. Intelligendum enini est, ei δε μὴ ἐκποδων στά.
Od. I. 33.-κει-ν M. Legisse videtur, καὶ κοινὸν νόμον. non καὶ τὸν νό/λον. Paulo post verivi δεξασθαι addendum cre. licteram acclis. Κερκυμιιους. STEPH. Suspicatur Steplaanus, in Thucydide pro νόμον Schosiasten legisse κοιδεν νόμον. Victa eum ad Thucydidem. Od. l. 36. Δισταζόντων M. Immo διχα ἐ4ηφισμώων non sisnificat δισπαζόντων, sed potius διχογωμονοὐντων vel ἀλληλοις δεαφερομενων ἐν τοῖς iaυτων ψηφiσμασι. STEPH. Pq. 327. I. I . Mέλλει φανῆναι) Mέλλετε φαν. bis Bace s. l. I. Tούς εχερούς συγκροτουντες Tοῖς ἐχ'ροις eti
105쪽
tilis ἀποχρῆσθαι vel κατι ρωαι interdum & παραχρη- σθαι, lainen & isti ὰποχρησSαι malim hic cum Valla signirificationem illam dare, quam exponere cum isto Scitoliasse, Iar ιιῶ. STEPH. Suidas in ἐπιπιῆσθαι descripsit Scholiasten; feci pro laabet κεχρῆσθαι. Retineo χρῆσθαι. l. S. Ηγουν δια Non placet παρα hic exponi διά. Qinnat enim plane hoc loco, quod Latini particula prae exprimunt: adeo ut Valla, haec ita interpretans, Atque iis temporiabus hoc actum est, epiabus honianes , succo iantanta hostis, in que eum, cema cis re Oniatiunt, dicere potius debuerit prae flues
STEPH. Ἀπεριάπτοι, quod hic in Thucydide est ante παρά, in Cassi & Rostg. exponitur ἀπροόρατοι, ἡ α προνόητοι, η ἀν
Od. LII. 'Rντὶ του ψαύνειν &c. Duobus modis exponitiar verbum ἄμύνεσθαι' priniti in quidem male; deinde vero, recte. Neque enina αμυνεσθαι hic est ἀμύνειν καὶ βοηθεῖν, sed ἁ- μειβεσθαι, ut postea explicat: addens, qiros lain hanc significationis novitatem non admittentes, illud ipsum ἁμείε σθαι substituisse. STEPH. e.1d. l. I 2. Ἀμύνεσθαι Ante ἄμυνεσθαι ponendum fuerat illud advorbium ἄλλως, quo siversas expositiones separari
antea docui. Hanc enim expositionem, quae Vera est, ab altera distingui, quae ita cliversa est, tu sit etiani falsa, rationi consentataeum erat. STEPH. Paulo post ad verba έν - ὰν τωελάχιστα ἁμαρτὰνοι in Casi . & Rostg. haec annotabantur: έν ω, αντὶ του τὸ δὲ ἐλάχιστα, ἄντὶ τού ουδὲ ἐλάχιστα. Si Scholiastes hic putavit praepositionem έν in hac oratione πλεονάζειν, non recte sentit: nam ea, si deetat, potius suppleri deberet. Nec magis placet. quod ἐλάχιστα interpretati irουδε ἐλάχιστα, quam quod stapra pag. 94 ὀλιγοις dicit poni pro ιυδὲ ὀλίγοις. d. l. I 6. Ἀντὶ του ὁ μέλλων πόλεμος) ri μέλλον του πολε- μου non est ipse ὁ μέλλων πόλεμος, nisi adiectuni fiterit, ποώσοιεν ἄρα οἱ Κοριίνθιοι μετέπειτα τοῖς Ἀθηναίοις sed e spectandus aliquando eventus belli, iam excitati, qtiod qui-Gem . si res ex voto caderent Corinthi omni, terminanduim fore εἰς τὴν τῶν 'Αθηναιων ἐπιχειρησιν iactarant Corcyraei I,
33. Rectitis igitur Scitoliastes hoc ita exposuisset: τὸν μέλλον
τα υμῖν ἔσἘσθαι ἐκ τουτου του πολέμου κινδυνον. Sequuntur I
naen hic Scholiastam presso pede interpres Gallicus p. 4o, &Εnenchelius p. I9. GRAM M. Od. l. κελευον Intelligit, non eos trantum, qui stipe
106쪽
riores sunt, clici κελεύειν. neque vero hic Valla κελεύουσι redis didit uisent, sed honantur. STEPH. ivi. Λέγεται κεῖται παρα Θουκυδίδη, ἀλλὰ κώ ἐπ' ελαττόνων. Suidas. Sed hoc non ita accipienduim est, quasi apud solum Thucydiden , non etiam apud alios, hac significati
ead. l. II. Πεντηκονταετηρίyι Hic in Rost . addebatur, si μετὰ την εχεραν ψιλια ευκαιρως καὶ τὰ ὲ nς. In Cassi. haec melius adscripta erant ad verba sequentia, η γαρ τελευ- ταιὰ χυ s. . eis. I. 2O. - τρὶς μυον Miriam est, τω αυτικα exposui nse τω σως ὀλιγον, ciam, αὐτικα passim a Thucydide dicatur de eo, quod tan nune est, quodpraesens s. ac saepe et ' με λο pponatur. Sed fieri potest, ut non τρὶς ὀλέγον, verum ροτ ὀλιγον, scripserit. M asi de re iamiam taura, velut depraesente, locutiis esset Tini cydides. Habes porro & paulo post aliud scholium in ista verba, τν ἀυτίκα φανερω. STEPH. d. l. a I. Tη δυνάμει &c. Η hostiam cum praecedente non consentit. nam si αυτiκα φανερὸν dic: ur περὶ τne δυνάμεως των Κερκυραιων, vox αυτικα significare non potest
πρὶς ὀλιγον' ac ne μετ όλίγον quidem. Subiungens autem illi expositioni ista, η γαρ ἐκ θεων βοήθεια κρυπτη καὶ ἀφανης, respicit ad voca illina φανερω, & osterulit, τυ αυτi- φα ερῶ tacite opponi την ἐκ θεῶν βοήθειαν, quae est κρυπτὴ καὶ ἄτα- νίς. Quasi videlicet dicentes διοι κινδύνων, illud innuerent.
euae l. 23. 'ta τυχης τινὸς Vecta haec expositio esse via dentiir istoriun, διὰ κινδύνων. Ubi aluein legimus, καὶ ἴτιμη καὶ αυτοὶ περιπέσητε, deesse existimo vel κένδυνος, vel ορῆτε, ante tuli. Nec dubium est, qitin scribens μὴ καὶ αὐτοὶ πωπέσητε, ad illa respiciat, quae dicunt Corinthii, ηροῖς δὲ
περιπεπτωκότες oli εν τη Λακ. STEPH. Non assequor mentem Stephiani. Hudsoniis hanc annotationem ne exerat. Nec male. d. l. 23. Πεμπεσπιτεὶ Πεμπεσουνται. cassi Roste.
Uta. οἷα ἐν τη Λακ. Ante οἴα deesse quaedam verba suspicor. Neauo enim verisimile est, illum qitul in hunc locum non fuisse annotariirrum, quam οις pro dia esse accipiendum: praesertim cum ne hoc videm vere dici possit, sed dicendum sit, οῖς προε,-εν esse pro τοιούτοις οια προειπομεν, Ves
107쪽
potius ἐκείνοις ἁ προσέπομεν. Videndum igitire, an non cressi-hile sit, illum aliqua verba praefixisse, quae ellipsin, qtiam labet oratio Diucydi lis, id est, quae a TlaiicydHe refertur suppleret. Ego certe, eum βρsχυλογούντα esse ini locii-
turn dico, cum ali ii significare vellet, προπεπτωκότες τοιαύτη ἀνάγκ3 ωοπε δεῖσθαι έ Giνων ἁ εν τῆ Λἀκ. &c. aut lar Vius, περιπιπτωκότες τω δεῖσθαι εκεinis. Ad Scholiastem i,
men nos ira quini attinet, fieri etiani potest, ut ita scriptinnScholium suum reliquerit: οἶα εν τοῦ Λακ. εμομεν ποῖα εμομεν; τὶν τούς σφετ. ξ μ -τὰ ἐς ς τοιαύτα καὶ παρ' ὁμῶν κομιζεσθαι ἀξιούμεν. Sia nec .Hπομεν oro προείπομεν scripsisse illum verisimile est. STEPH. In Oss. pro ποῖα ε ομεν; , tanuini legiriir οτι. e.M. l. 29. M ηδε δίκην Vide Stepininum ad pag. r7 d. l. 32. Διαφέρει δὲ &c. Aut sellinir is, a cimo haec seri .huntur, aut a librario per utatae sunt sedes horum nominum, συμμα α & ἐπιμαχis., ut vis ex altero Scholio apparer, quod itidem, sit inter thaec duo discriminis, oste ait: atqtie adeo ut ex ipsius Thucydidis vectis patet. Utrocunqtie ij tur modo se res halaeat, scribe, συμμαχέα μὲν, ο- ταν ἀλλ . &c. επιμαγια δὲ, οταν μόνον nam simul soc reponendum pro μόνο0 θ. δ. Κ. β. Remiis aiatem & plenitas tr esitur in altero Scholio, quae est inter hasce voces dis rentia: & ita qitidem tu non qtiod hic, sed quini illic legimus , sequi debeanaus. Ceterum de eo, quod pag. 33o scribit, ξυμμμαχiαν appellatam, quae ἐπιμαχία vocanda esset , victeiadunt an illi assentiendi ina sit. STEPH. Totum hoc scholion, quini hic ad μεσέγωσαν legitiir, abest a CassPag. 328. l. I. Συμμαχουμ-ωὶ Halaes & paulo post συμμαχουμένν unde quis vispicari possit, hunc Scholiastem, scut μαχω ex συμμαχέω dicitur, itu etiam passiva voce
συμμαχουμαν, ex συμμαχέομαι, usum esse. STEPH.
Od. l. 8. Eχειν τὸν Κερκυρανὶ Aliqua ante ἔχων desunt ver-ha: sive haec, καMιν έφαιδετο ἔχειν την Κέρκυραν, sive alia huiusmodi scripta silerint. Nam & pro καλ. ον possit - φέρον hic Gei: accipiendo videlicet illud καλως, suo Thucydi testatitur, pro συμφερόντως' sicut pag. 323 exponi συμφέρουσα Vidi intis. Fortasse autem nec εχειν την Κέρκυραν sine aflectione scriptiina fuit, sed φiλην aut φιλίαν ἔχειν τnν Κέρκυραν. STEPH. Hic citraὼlana a Cass. absunt. oblitus eram annotare, totum scholion, an pars eius il cessct.
108쪽
xietur, Plini de laoc pronomine oriis scribit, aeApi pro του, quam Verum est dra pronomine nostro , illaint sint ilionanino generi Iiauendi assilibetur, cum videlicet dicitur, ita quieme. Ac ne ad illa quidem, quae paulo post addit, respicere pluandum est Thircydidem, cum tam phrasi initiir. N que tata en iit filior, absimile vero non esse, ill vin alicui magis noti, aut etiam magis celebris nomen in huiusnodi loqcis posuisse. STEPH. d. l. I a. 'Ε-πισήμων Ἐπιστημόυον ML Bas. eae . l. I 4. Ἀλλη 'Εφsen &c. Plures fuisse Ephrias docet
Strabo l. 8, & Eustatilius ad eum locum Odyssi α', ἐξ Ἐφθρος
ετίμως, dicendum laic esset: cum prior ille reuius vocabuli usus ab etymo plane discrepet, ita ut catachresin liabere dici postsit. STEPH an Cas . totus locus ita scribitiir: το στρατόπε
πέδον. Sitidas quoque in στρατόπε/ον, ubi haec prope iisdem verbis leguntur, ἐτυμώτερον δέ ἐστιν - τ. τ. , &οῖον τού ορατοῖ δε πέδον. f. I. aa. T la μιν &αὶ Vtile Palmerri Gri antiq. p. 278. HUns. Et Histentum ad Stepilanti in v. Σύβοτα. d. l. et s. Tης γῆς ) Haec de voce μετιωμος dicere videtur. ad ea, quae sibi hist, etynia respiciendo. STEPH. UM 'Lὶς ἀπὸ ρωταφορὰς) 'Εκ μεταφορῆς Suidas in V. μετεωρος. Mox των απεχόντων τῆς Hidem, bis Bas. casi . &
partim hic, parti in pu 397 leguntur. ea. .23 3. οὐκ ἶρχον &c.) ideo vult positos esse hos nominativos οἱ στρατηγι δεδιότες progenitivis τῶν στρατηγων δεδιότων,& nρχον non referat ad στρατηγοὶ, sed ad νῆες, quod
109쪽
praecesserit αι 'Aττικαὶ νῆες φόβον παροῖχον τοῖς Datamisic erunt si nominativis illis suum usum relinquamus, & ηρχον ad eos reseramus, exemplo apud Thucydidem hoc ἀνακόλουθον non carebit. STEPH. Non video hic ἁνακόλουθον, si nρ- . V oν reserariar ad στρατηγ οὶ , sine illinio referri Oss. non liabet hoc scholion. Pag. 329. l. I . Δηλονότι τλ &c. Scribendum hic non δηλονότι, ut passim, sed δηλον δτι, pro δηλόν ἐστιν ὁτιοῦ & post si κοσου tollenda est interpunctio. Quin etiam 'Aθηναιων mutari debere in Xwνει si , nono, ut opinor, negaverit. Sed & oro αφειλοντο libenter έτρε ιιιπο scriberem. Illud autem κῆν, sive
huic sive alteri illi verbo iunctum, non clybito, quin pro etiamsi positii in sit. STEPH. Κομἀiων ML Bas. es Rostg. d. l. 4. Ἀνεγκλη ους Aut librii tu aut huius Scholiastae
verbialiter poni αυδεν existimat: sed quid hac subauditione est opus IDΕΜ. s. l. 6. Σχετλιάἰων Unde scit, Thucydidem haec σχετλιάζοντα dioere λ Potius certe dicendum erat, verisimile esse illum thaec dicere σχετλιάζοντα. Atque idem & quihusdam aliis locis potest obiici. IDEM. Cur σχετλιά ων dixisse statim
fingitia rea, quae omittere prorsus, extra partium studium
quantia nivis posito, ne licui1set quiciein Historico Inepta sane nimis assectatio ista indiciorum, quibus malus eris patriam animus Thucydidis armatur. GRAMΜ.L 8. Ἀ mala γαστέρας καλούμεν) Pro γαστροις Rostg. 'habet γαστρους, ML. Bas. ω Suidas in ἀφη, γαστριας, quia verum est. Pollux I, 87,'Gμος τῆς νεως κὐτος καὶ γὰ'De. Et Eustathius ad Homer. Oilbus. p. Is 32. γάστρα τρι- ro pos apud Homerum Iliad. E. v. r48. ubi idem,
terpretes Pollucis ad X, 8 . d. l. 9. Ἀφικῶς ων κατέδυονὶ Attico more καταδυσειαν pro κατεδυον positum esse intelligit. Ex eo autem , quod κατέδυον hic t mus, non ac κατιδυον, coniici potest, eum apud Thucydidem quoque hunc genitivum ante καταμ Ωιν legisse. Neque nos movere debet altera lectio huic Scholio praefixa: ciam saepe ipsum Scholium lectionem ab ea, quae praefixa ipsi est, diveriani sequi videamus. Cum tamen pag. 33t in loci huius mentione nabeamus οὐς καταδύσειαν, ὰς
Potius quam ων in eos depravatum fuisse verisimile est. Lese
110쪽
autem ibi & suae de nova verbi καταδύειν significatione scri-hit. STEPH. Cum Scholiaste fateor optativum pro indicativo positum esse: sed non video, quid Oustet, quo minus servam
idern tempus, καπαδνοιαν pro κατεδυσαν usurpatum ducamus. praesertim Orn illud κατεδυσαν non excludat κατεδυον. Steph. in Append. ad Script. al. de Dial. AN. p. 136. HuDs. De Genitivo, vid. Annotat. H. Stepliani. At καταδύσειαν simpliciter positiini esse vel pro κατέδυον vel pro κατ σα , vid. ibid. Steph. nos non aMoscimus; verum optarivum hunc adhibitum, ut in narratione circianistantiae, non praecise quidem ab illis, pugnae qui interfluissent, Thucydidi memoratae, suam autem ita contigisse, ad ue adiiciendam esse necessatio, iudicavit ipse. Latini subdiunctivorem esseriant, lociinique, ni filior, ira verterent: CorintΚΞ aia eos num , suas demersiss t. vel per sient refigiatos sa navibus suis, de quo more apud nostrum alibi)- zm tirare
ferri poterant, etsi nec adeo υγιεῖς nec πλώωοι satis. GRAM M. eia. I. 26. υς ἐννάτη 'Oτι εννάτη ML Basead. l. 27. Tο-έ τι της &c. Vel G γαρψε τὶ τῆς is rώρας, vel τούτο -- τῆς εσπέρας, scribent uim est. STEPH. d. l. 28. Δυο παιδνας 3cc. Illum priorem ἐμβατήριον παι- um paeana dixit Plutarctius in Uciar'o: hunc alterum επινικιον παιανα Hes alm in Romuli. Vidennir cum cantia aut rhythmo quodam iuisse, atque ideo PMunes dicti. Vide Upsium de Μil. Rom. l. 4. ΗUDs. Eadem , quae iiic in Scholiaste, etiam in Sitida leguntur, V. παιανας.