Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae Annotationes in scholia Graeca et indi

발행: 1789년

분량: 609페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

116 ANNOTATION Es

STEPH.

ead. l. 0. Πιαα Θουκυδiδη ityiως οὐ λέγεται εἰ μii ἰδέα πα-- ΘουκυIιδ cis . Sequitiar Dion una Halic. Vid. Notas ad Thucyd. Καταβοὴ δὲ Ου λ. εἰ μὴ παρά Θ. ML Baceud. l. I a. 'Eπελθόντες ἐπὶ ξένων ) Sic rursum pag. 34s l. 36. Sed hoc discrimen inane est; certe non shmper servatur. Viis de Daucydidem III, 62 Aliter etiam Suidas in παμλθσῖν, &Scholiastes ad oration. Demosthenis περι- ἐν χερρον. p. 38, S ipse Scholiastes Thiicyclidis p. 346 ; ubi vide Stephantina . ead. l. 13. Ἀλλ' οπως μη ἐαδιως Ante haec: in ML Bas. &Cass. erat: ἐμωσε πρὸς τὴν κατηχομαντων XVινθίων τὴν ἁπα- λογιαν των 'Aent ιων. πρὸς δὲ τὴν επιπληξιν αυτῶ τὴν ἀντιθει πιν Ἀρχιδάμου του Λακεδαιμονίου.

ead. l. 2o. Τοι Μηδικὰ Διὰ τὰ Mηδεκά. Cass. f. l. II. Nὴ παντὸς In Cass. vel ad haec verba, vel alea, qtiae paulo ante in Thucydkle leguntur, ἔς του μὲν ἔργου μέρος, annotatum erat, ἐπειδὴ εως Mυκὰλης εδιωξαν, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι εως Παμφυλιας. Vid. ad pag. 338 l. 3o. d. l. 22. Π δε συμσκ.ὶ Vel ex nis, qtae scribit, εν ὴ ὁσιραγωστέον, coniicere est, στροσκώμεθα, non σπερισκόμεθα legisse. STEPH. ead. l. 27. Ε ε0 Cass ea. . I. 29. Θαυματικως Malim θαυμαστικως se beret in ismo vero haud scio, an altera tolerari s a iptura possit, ut stex noimine θαυμα factum adverbiunt. At vero ut θαυμαστι

κως hic si ita , ira θαυμαστικὸν in simili observatione legi-m4S pag. 34 l. 7. STEPH. Θαυμαστικῶς hic Reg. & Cassi rad. c. I. Ῥσαν ναρ αἰ π. Vide Herodot. l. 8, & Plutar clauim in Tnemistocle. HUDS. Od. t. 3 I. Αυτοι τὸ διμοιρον λυτὼ ς μεῖς τὶ δίμοιρον Casi ead. l. 37. Mακεδόνων) Hoc scholion in l. Reg. additum erat sequenti μέχρι τῆς πόλεως ἡμῶν. Recte. Pag. 338. I. Αλλως, τὰ οἰκ Haec omnia usque ad

Od. l. I 3. Ἀ δε κοινου, ἡξιώσαμει , αλλα βοηθεῖν Ilaec qumque non habet Cass. Nec apparet, quis hic sit sensus verborum ἀλλὰ Bnθεῖν. Od. l. II. σκ ου Di ς τῆς πόλεως Addita erat inter versus expositio in Oss. ἐφθαρμέν t.

d. l. II. Ἀλλοι μεταν. Verba haec. ἄλλοι μετανασπnrita&c. ad participium διεφθαρμενοι non pertinent: ac posita iiii ia

122쪽

IN SCHOLIA GRAECA. III

se videntur post ἐσβλαι ες τας ναύς. Sed quoniam ετολμησα- apte repeti cum illis non potest, neque enini μεταναστη

ci potes credibile est, nὲελἡσαμεν aut ἐιυλήθημεν ab eo adiectum suille: urionis locus adiiciendo verba huius Scholia. sae verbis Thucydidis) ita scribariir, ἡ μη στομὴ εμεν οῦστρο

s. l. 23. Nαῖς ἱκαν. in Praefigenda sunt haec verba, μὴ ἔχοντες ναυς ἱκανὰς, iit iis conveniat, quae redditur ratio, δέ- κα-εiχον μόνας ναύς. STEPH. eat . l. 26. 'D έρωτωσι) Non video, quomodo veriana istud esse queat, legi haec per interrogationem debere, nisi, particula συκ addita, αρα οὐκ αξιοι ἐσμεν scribamus. At Valla, non οερώτησέι, sed εναποφλσει legens, vertit, quapro'er Mnisumus DG m. STEPH. eas. l. 28. προαιρέ - Non προαυι σιν, sed *ρόD1σιν, his verbis si Mificari puto. STEPH. d. l. V . Mυκάλης μονον ἔλθον οἱ Λακεδαιμονιοι

Desunt ciss. V ad pag. 337 l. 2 .

Od. l. 33. Ηγουν &c.ὶ Pro ἡγουν, quae est particula διασαφητικὴ , ponenda est διαλυτικη ἡ vel ητοι. nani quod ab eo dicitur ὐπὸ δέους, ait posse intelligi de metu barbarearum, Vel de nutu eorum, i sis illarum imperio masis astasirenant. Intellige

autem de metu, quem asserebant. STEPH.

STEPH.

d. t. 37. Ἐχθρωνὶ Quae nomini ἐγερῶν subiunguntur, ii here hic locum non videntur. STEPH. Ἐχθρων non est in Casi Pax. 339. I. μεμπτον ML Bas. αμεμπτον, μογον. . Ταυτον siπεῖνθ Post verba haec ταυτον σιπεῖν nihil lius erat istis, αντὶ του nec dubium est, quin vel haec, vel iba expungi debeant. STgPH. Hoc scholion abest a Cass. Oae l. I. Tην ὀλιγ. Ad eorum oligarchiam sub illis verbis respexisse ait: pro Pia expositione naulti Thucyssidis faciunt Ioci. Saepe enim de Lacedaemoniis ab eo dicitur, illos constituendae in aliis urbibus oligarchiae incumbere solium fuisse. - aut iam constitutant stabiliendae atque firmandae. STEPH. Od. l. 8. Ἀπὸ της Μυκάλης) Quomodo haec in ea, quae praefixa sunt, verba annotari dicere possumus Nam cum illis verbis, καὶ gi τότε ἱκτομευαντες, ista, ὰπὸ τῆς Μυκάλη eδηλονότι, Quid commune habenti Nihil certe. Sed aliani s

123쪽

Min illis, & eam quidem aptissimam, invenisse mihi videor: , nuniri in in cap. 7s translara, tribuantiar veri is hiis, ἡμῖν πρόσελεόντων των ξυμμάχων, ni est, his verbis, illa, pro

eorrum expositione, apponantur, της Nυ-υ δηλονότr. Conveniet autent, ciuod hic clitariar, cum eo. Puni scri re illum p. 338 l. videmus, mirum ad Mycalen usque Lacindaemomos venisse. STEPH. cf. Lin Φιλολουθερον ἀνθρώπιυν Ἐπεὶ φιλελευθερον εἰσὶν οι Mρωποι ML Basead. LII. 'Ελαττῶμεν 'A Imo Reg. & paulo ante ad διω-

ead. l. r6. Mέχρις ουὶ Μαρι ου Casi Oae l. 2α 'Aπ, κοινου &e. Voculae νοῦν hic praeteriti, paulo post autem praesentis temporis significationem dari mirum est, clam de uno eodempte loco agatur: nis sone hi chaobus in locis positam invenis. Guam tamen alibi apram h a re sedem posset y Hoc etiam viceri citi piam novum possit, tu gi hanc particulam ἀπὸ κοινοὐ his verbis, ξυμφέροπα λγ- γιζόμενοι, oriri tamen non praecesserit, sed sequatur. Veriam idem & quibusdam aliis fieri in locis vlaebit. STEPH. Mox τὸν παροημDον ML Baseo. . I. 22. An ει τὴν &c. Dicere maluistem, τὴν περὶ τῆσε υθε ς τῶν 'Eλλήνων. STEPH. Hoc scitolion non habet CasL-. l. 2 . Π ἀνὶ - νυν Rostg. d. l. ad. Tῆ παμπομεν Non placet, ἀνθρον τε. ira exponi. Primum enim, si nomine α ραε-εία, ain etiam his duobus, ρυπι φ φύσει, haec omnia incitulantur, τῆ παρεα μέν -

ἄν 'ε- φύσει ἄρχη, cur ista, ἄσυ λερων ἄρχειν, addita

Risse dicentur 3 Deinde ἀρχώ nanarae humanae παρέπεσθαι, quomodo verum comperietur ρ Niniimni περὶ τῆς ἐπ θυμέας ς -χης, non autem αυτ π τμ αρχῆς, clicendum hoc

fuerit. 2TEPH.

Od. l. 32. Βιαιότερον &c. Masini βιαιότερον ὴμῶν ἄρξαιπας.

STEPH.

μετμάιζειν exponit. Neque enim μορι-ζειν dicuntur, qui sunt πιινοὶ, id est, humiles, O assinis demi . sed qui modeste, seu

moderates gerunt; sive qui nicuserationem intent, aut moderatio ne O aepiarare utuntur. STEPH. Suidas etiant μετριάζειν eXP oit ταπεινοφρονεῖν.

124쪽

1N SCHOLIA GRAECA. II

vocari δμοιοι νόμοι, νομοιοι νόμοι dicendi potius fuerim iaτω τε ξενω καὶ τω πιλι ra ὁμοίως oiμνον, vel τω τε πολι γε κοaτω ξDω -- κ. illius enim mentio facienda priore loco videriin.

Non possunt, inquam, peregrinie & civis leges similes aut

etiam eaedem appellari, sed similis leges dicendae fuerim, quae utrique parater positae sunt, & quae iuramque pariter servantur. Verum & hoc videndum est, ne, quod de sis milibus legibus ficit, male ad peregrinum ti civem nisi ciis Vis prius nominatustis est reserariar, & resetri ad socios de . beat. Haec enim proxime praecedum, καὶ ἐλασσουμενοι mὰρ π ταῶς ξυμβολαιαις α- το- ξυμμά χους δίκαις. STEPH. Non est credibile, ouemdam tam stolidum esse, ut cives & per Srinos vocet νομους ομοίως. Probabilius est aliqui Lexcississe, vel τω τε ξένω κώ - πολίτη legendum esse. l. 4. 'Εα--ώῖντο &αὶ Atianienses, tanquam φιλο- δ&ους, id est, litium amanus, sive uno verbo osos, male audita, vel ex ipsis Aristophanis comoediis constat. n mine φιληλιασταὶ eadem de re utentis ille ue ver γ ἐκώ-μψδουντα apte hic Scholiastes utitur. STEPH. Suulas dicit, cicadas mensem unum aut alterum in fici istus cantillare, Ath nienses autem per omnem aetatem in titiliciis cantare. HUDReaci. I. s. Πέμπις M. Ut e iis casui resporuleat, scribendum est 'Σκύθη. Sed cur tam procul exemplisin petit eur e Graecia ad proserendum exempli tin egreditur Exemplum, in piam, limius rei es. alio , qui cuin minus moderationis& -uitatis imperio fiam adlii Deam, non inmen in quam siri osi male audiam. STEPH. f. I. 6. Ἀντὶ τοὐ &c.ὶ Eculem peccat modo hic, ησσον exis

expositit -δε ἐλάχιστα ν. Immo & pravius etiam hic: quoniam particulae οὐδε magis periculare continium sensum es.ficit. STEPH. f. l. 8. Παρ' ἄλλοις) Παρ' ἄλλων Rostg. Non vide quam vini hic habeat praepositio παροι, & cur non maluerit sine ea dicere, ἁλλοις, ἀλλα μένοις ἡμῶν cum Thucydides in M.tivo dicat τοῖς λουσιν ἀρχην, καὶ ουσσον ἡμῶν μετ'iοις Οὐσι.

quo δικα - θαι nove exponit δῶκαια πράττειν, non tacent

mea Schecli asinata. STEPH. Hoc lioque in editis Sc di si tibus inistra auaesivi.

125쪽

HO ANNOTATIONES

eud L io. Uθισμένοι Non ad hoc tantia in verbum respicit, quod hic annotarii r. sed ad totum hoc membriam, εψισμένοι προς ἡμῶς απὸ του ισου ὁμιλεῖν. Si enim conlueverant eorum socii ex aequo cum ipsis agere, & pari iure tu linium experiri, novum certe illis erat deteriori conditione aliqua in

re ess e. Qua ex re τὶ σπανέν τῆ, ni re dicit osteruli, id est, raro issis initinaniferi μίtam MF. STEPH. Od. t. II. Mη διαὶ Particula μη supervacanea hic est: sed ex Thucydide sumitiar, ,κ pleonasmo Attico ut & paulo post ostendani utente. Alio lilii dicendum tantiun suisset παf

οῖτο, dicere poterat. STEPH. Μη deest Cass. Rostg. v d. οὐκ ειπε Sc. Non dixit, inviit, τὸ δικαιον , intellimatitem, παρα το δεκαιον ' nisiPotius haec ipsa scriptura su stituenda est sed παρ' ο ἐκεινοι νομιζουσι μη δικαιον. Atqui dicet aliquis ne haec quidem verba apti l Thucydidem con parent. Sciendum est igitur, elim dicere, παρ' o νομiζουσι μηδικαιον ει ναι, tanquam is sit sensus is omni Tlauc relictis verboriam, παρὰ τὸ μη ο εσθαι χρῆναι. Ubi etiam animadvertendus is est, quem dixi, Voculae μη pleonasmiis, & quo ipse Scholiastes in horiani verborum expositione itidem utitur. Wrus est auteni hic infinitivi apud istum scriptorem usus, παροι το μη οἱεσθαι χθηναι, pro eo quod est, παρ' εκεῖνο o μneiονται χρηναι, aut fomissa illa supervacanea negatione παρ' κεῖ. ὀ Oiονται χρηναι. STEPH. ea. . l. Is .m λεο ρ ἡ Sicut ponit pro expositione Tliu- cyclicles vocabuli γνώμη, ira etiam addi ερ γ φ, ad exponetulum

alterum δυνάμει, dicere ut opinor necesse fiat nius: sed

quoni-lo hoc vocabulii ni ut de altero taceam istam acinii , tere significationem potest Valla certe duobus his verre de facto, quae duobus illis λόγω & ἔργω respondent, addens ista, meter ratiorum livem, ostendit se non animadvertisse, dictum esse a Thucydide. non δυνάμει δια την ἀπῆν. sed δυνάμει τοῦ δια τὴν ἀρχήν quod vereor, ne & ipse scholiastes

haud animadverterit. STEPH. d. I. II. T. η &c. Non minus abstirdum, quam novum

est. dicere. particulam si pro ώς positam esse: praesertini cum vulgaris illius usus, pro quo ηπερ id est . pram ponitur, semientiae loci huius sit longe accontino satistitius. Fortasse autem non η sed a legens, ira exposuit: sed talem particulae huius usum ignorari a Diucydide, ignorare non debuit. Utramcunque tamen lectionem securus sit, non existimavis , haec

126쪽

IN SCHOLIA GRAECA.

Verta, γαλεπωτερον φερουσιν, cominuanda esse cum sequentibus absque ulla interpunctione, sed post φέρουσιν interpun-ψ debere: peritule ac si locus hic ira esset intelligendus, Sed MLριά. Hi isse, mam frunt: quem ossi si ab initio se

mini filior autem hic veruis Vallae non iure, sed amne rapaeitere simus. Aului & istud, ne ita intelligendum dicamus hunc locum, vetat, quini non χαλε- ώτερον sed χαλεπως dicendum fuisset, id est, aegre serunt, non autem, forum. STEPH. Hoc scholion abest a Cassi' ead. l. I 8. Κατα τὴν et 1ς 3c Verba haec vulentur exposico esse adverbii φανερῶς. Sed quomodo hoc cum eo, quod elictum est, ἀπλμενοι τὸν νόμον, consentire dicemus Videtur enim loqui repugnantia, qui ait, mays a eserant, quam si ab initio riposita lege, ρhu nobis se naum imperii ricin a rogaremus. Quomodo enim aliquis deposita lege, id est, deposita seu abiecta legis cura ex lege plus usurpare velle dicetur λ Responderi posse existimo, cum dicit ἄποθεμενοι τὸν νόμον, poni sin arein pro plurali νόμους. & de iis leni illis intelligi, de quibus loquens Gixerat, is ταῖς ὁμοίοις νόμιοις ποιά σαντες τὰς κρίσεις' quod si deinde φανερῶς ciun Scholiaste e ponamus κατὰ τὴν τῆς ἄρχης νόμον, hanc legem de ea clictum iri, quam introducit ἡ δύναμις τῆς ' γ -' vel, in eius phrasin sequamur, δύνειμις γε διὰ την ἄρχην. haec enim δύναμις esse legislatrix tolet, & quidem hoc munere alio fungi modo, quam sunta sint legislatores illi, a quibus ortae sunt aliae illae leges. STEPH. Od. l. 19. U-αντὶ τοῖ tot o Cum antea de Piodam loco, ubi δὲ pro γὰρ positum aieDat, proris ab eo dissentirem, de hoc contra plane illi assentior. Rationem enim reddit eius. quod dixit, eos magis aegre ferre, quam si ab initio deposita legis cura plus sibi arrogarent. IIIo ettar modo, inquit, non m tra rem, Vel, contrata issent quin omneas inti rem semiori etasere; vel, si quis ita interpretari mavult nihli ea , ά-xstat, aran par sit, inferiorem ra, a quo imperium tremur, sesus istiere. Cum autem dicit ligo modo, quibus verbis redditur adverbium ευ-- intelligit, si illud a nobis actum Di t: videlicet. si deposita lege &c. STEPH. . l. ao. ' γiἰονται Clim apud Thucydidem nominativus verbi ὀργi ονται su οι ἄνθρωπιι, hic contra aliuna ei da i- viam dat, quem o7κοθεν affert, videlicet οἱ σύμμαχοι vel non animadvenens, ciuini a Thucydide dicitur; vel quini mihi

ui s fit verisimilo a gem e ad speciem veta e volt ns, id est,

127쪽

quod a Thucydide de universo hominum genere nempe

nanira omnium hominum3 dicitur, ad speciem a omino laxe. STEPH. Pro Mum aeu in uoluit scribere alium nominativum. Et ita emendaverat Hudsomis, qui partem huius notae descripserata emi. I. ai. I A &c.ὶ scripsisse illum puto ηιών. Nove enim, ut opinor, ὴμων hic diceretur. STEPH. Od. L 2et. Προμα T. observandum, quod sicli, hos Aste-niensium legatos. ita loquetum, si GH o dominatu nosm : dominaremur, augurari, Biod futurum erat. Lacedaemonios enim eorum muros diruisse. Aliquis tamen fortata malit dic re, hoc tantum esse ominari: cum etiam verba, qtiae ab aliud cogitantibus dicebantur, omen habere existimarentin . At illa

imprecatio Thucydidis in prooennio ab eo aliud eo tante prosecta non itutem dici posset. Duilior autem de illis Thucydidis verbis, quibus idem Scholiastes eum Lacedaemoniis eversionem illorum urbis latenter imprecari scribit. Quis innien esse eiusdem Scholiastae haec quoque possit inirimare ,

cum in eadem pastina Scholium, illi de imprecatione Scholio

contradicem, nabeamus t IDEM.

esse dicenti ἀδηλότητα, H est inremtitan . Sic tamen & V M-Ia, bessi rasim aemuniatas solet plenus iis res fortiatus intrare. Et V lintus, tauurnitM ι varius Micra. Atqui bello cuilibet, non tantum illi, quin diutiamum est. incertitinio trihuitur di id est, incerius esse dicitur eius exitiis: S hoc semper experientia confirmuit, ac quotidie confirmat. Adde, quod idem ter diceretur: nam simul tur, καὶ ὁποτέρ- ωται, D ὰδἡλω κuδυνσυεται. Atque aci eandem ἀδηλότητα pertinent & haec verba. quae proxime praecedunt, του, πολέμου τὸν παράλογον, ἴσος εσπὶν, π έν αυτῶ γενεσθαι προδιάγνω ' id est, Qua, mura inopinata vel, 3uam musta praetermis lationem) in Milae esus; learis p aut etiam, Q m prMter exspectatio aran est es leae bellorum eisus. Accessit ad Mec duo, qtiae adversiis expositionem illam attuli, quod postquam dixit bellum di inurnum ἐς τύχας τὰ πολλοι VeI ταπολλα , una voceὶ πεμεστασθαι , subiungit, δν ισον τε ἀπεχοελεν 'quod certe falsum erit, si ac ἄδηλότν1τα reseramus. Nam ubicunque est bellunt. Llsum est, quod Vallae habet interpretatio, Aquistis fortuitis utrique

aequassio abfumus: itidemque quod liabet altera, a quia us vanis ναibus aiariu viseue abstinus. Nisi dicamus, luri legatos intellexisse, se a bello a sta neque enitu a dissi sti ciuitis aut a Dissiligo i by Corale

128쪽

IN SCHOLIA GRAECA. 113'

Nili vicimus variis at esse potest, nisi qui a bello es est. Quc

minio iginar τύχας exponem Ego infortunia si ificare hic dixerim: mc mihi huius significationis exempli im ex alio Diti clidis loco asseris dissicile fuerit. Belfi vero diuturnit tem solere insoreunia' quidem ijsri etiam victoribus iraterdum afferre, omnes iustoriae leuamur. Viniit in refutanda

expositioiae ista iminorari, quod interpretes eam secutos es.se, & multos eam, ut prima frorue riuioni consentaneam, securiiros esse viderem. 'aero autem fore, ut eae, quas ita examinatas reiicio, cautiorem te ad alias plerasque excinctim claS, antequam a te adinittamur, reddant. STEPH.

tem expositione dicam in annot. re ente. STEPH. AU. Μετὰ κινδ. .ὶ Hic κινδυνεύεται unificare non potest, quod ait, μετὰ κινδύνων πιάττεται. Praesertim vero fi Priaecedentium verborum expolitionem mi in hac iung'mus. quam aliena sit ab hoc loco videbimus. Dicen him enim eri Ria μετα κινδύνων πρἁττεται ὁποῖον vel potius ὁπότερον με- πινδυνεύσει. Quod si chligenter illam expositionem pra cedentem consideremus. in ea hoc ipsum κινδυνωσαι expi catum inveniemus, his vHelicet verbis, ἄδηλόν ἐστιν. ae

explicatio minime, sciit altera, reprehendenda est: nitii in eo, quod minus significanter dicinar ἄδμόν ἐστι, quam κιν- νε-ται ut minus significanter & quidem multo minus γLatina Iinma dicit, inciretim est, quam, in aleapositum est. IDEΜ. d. l. 38. οἱ ἀπρομύλευτοι iod de universo hominutii genere iacit Thucydides, ad inconsideratos & minime circumspectos restringit: sed responderet Thucydides, se ira linqui, Plini a miora hominum parte istud peccetiir. In Ud rati vero & minime Areuanoem fiant, qui ad illo ἀπροβούλευτορ appellantur: & magis etiam piraprie, 1ia non praemaestate Oariue consiliatione seu Mi rivione amni. Cum hoc at tem male ἁνόητοι iungit, ouod multo plus est: &ua qui lena, ut ανόισοι agere in uua soleant, Uiae non itidem asent ii, qui ranni in απροβούλευτοι appellari merentur. IDEM. g. 34 r. l. I. - των βουλ. A Mendum hic adverbiti in πρότερον post τῶν ἐλων, vel potius πρότερον tantum hic pinnendum est, cum veri a haec non aliam vocem, quam illudam verbium, explicent. At vero genitiviis των Ῥοὸν cum εχονται iungimr. των ἔργ ων εχονται, inquit, πρὸ των - λευμάτων.

Immo vero, si dissenter, quae a Thucydide dicuntur, consi-

129쪽

emus, videbimus, illum nihil cum suo πρότερον relin*Iere subaudiendum, & illud nobis exponere, cum ei ύστερον Ο ponis. Aut si quid subaudiri debet, id certe fuerit genitivus λ

γων' perincle ac si diceret, πρότερον των λογων ἔχονται πων ερ-

γ ωr vel potius, ut plenior sit oratioὶ πρότερον ἡ ἁ πιεσθαιτων λόγων, ἔχονται των ἁπερ ομως υστερον χρην sese, καὶ μετα το των λόγων ἀψασθαι. Sed hunc genitivum λόγων alia risonem male interpretatur. Ita enim locum hunc res dit , QU-bella ineunt, privi in negotiri versantur, quae Po seriora consius esse GebanI: ia n, m ad rasit calatatas, tunc

ad rationem se eo frant. In qtra iruerpretatione cum non illud solum, sed & alia peccarentur, margini hanc adscripsi, Et ho

Sed ne ego quidem mihi in genitivi λόγων interpretatione satisfacio: cum potius περὶ των ξυμβοιτημων λόγων intellige dunn putem: ut hic locus ita reddatur periplarasi etiam tuendo, e m hon ines ad bella gerenda eunt, opera prius Viniuntur, ad quae posterius veniendum reat: cum ino aeremias prensi Iam coeperunt, ita ut i s M omni potiriuat, tum demiam semonem de ui sitione inutasnt. STEPH.

l. Io. Διώκοντες) Malim ἀποδιώκοντες. STEPH. d. I. I 2. Ἐμπειρους Λεώπει τὸ ἐμπείρους. Casi . Od. l. I 3. Γλυκὼς) Ε Pindaro, ut Observavit Erasmus.

f. L x4. Ηγουν δι' ἐλαχ. Non γενόμενον solum, sed iumctum cum ἄν, significare potest γενησόμενον. Qiuod autem έ- λάχιστον exponis δι ἐλαχίστου καιρου, dicens κουρου pro πόνου non placet: ac potius non tantinirum bellum de maximo intelligendunt puto: ut sit fig3Ira μελσις, sive λιτότης, quae Vulgo llatore perperam vocatur, ut docui in meo de at usu Graecae linguae libello. STEPH. Ηγουν δ. 4. καιρού καὶ ἔργου γενησόμ. Reg. v. δ'. ἐ. καιροῖ γενόμενον Cass. d. l. I s. Mεχρις & Huc tis inquit es moenitum. A qui, cum proxinae sequens periodus rationen reddat eortina, quae hic Archidamus proponit. simulque ea confirmet, Ide que ab his pendere dicenda sit, quomodo haec claudere proo inium dici possunt i Ne tamen dicere audeamus, haec verba

μέ pu ωδε, προομιον, post participium νομισαντα ab illo

130쪽

scripta fuisse, obstant, quae in illius semientis periodi prim

δαιμόνιοι ciss. Rostg. Deinde, quae paulo post legumur, πώνητες γὰρ, non sunt in Cas . d. l. 2 3. εκ των &c. Particula negativa οὐ τε liis praesi-genda est verbis, εκ των iδiων φέρομεν. STEPH. f. l. 26. Πωπτες Πενητες γαρ οἱ Λακεδα-σιές Ms Bas. I. 27. 'Υπερφέρομεν Quae ad hanc vocem & seque tena δηοῖν annotantur, non habet Cassi eis. I. 34. T. μὰλλον πρόσκειται ri μαλλον eos halici respicit, quos intellexit hic Schioliast m. Athenienses enim sunt. qtios indicat Archidamus: prae illis uti ue videri possent Incedaemonii pacis ruptae auctores, si bellum suadentibiis ui rem intempestive gererent. GRAΜΜ. f. l. 36. Oμηρος ) Homeri versum assere, quod Archi&nii victum cum eo conveniat, non etiam ut opinor tanquam ille ad hoc alludat. STEPH. Iliad. V, V. I .

f. l. 38. Tῆς γησὶ Ante haec verba in Cassi & Rostg. est

ἡν την γῆν αυτων τάμωμεν.

Pq. 342. L. οσαθροi i) Συνα Θει. Os . Od. l. Σκεινοις δηλονότι) oesunt cass. Od. l. 8. Πορισμὸν ἰωῆς Verba auctoris, καὶ τλ αυτων Gμα ἐκπορ ἰώμεθα, Scholiastes interpretariar, πο cinis ἰοιης ἐκ των ἡμετερων ἔχωμεν, aberrans omnino a recto istoriam sensu. D xerat Aresidamus, consultius sore. si aliquod temporis i in penderent Lacedaemonii dissuadendo apud Athenienses bello, & de iis . quae necessaria ad bellum sibi forent, interim cauti prospicerent, προσλαβόντες ξυμμάχους Ἱλληνας καὶ βαρβάρους, quoriam viribus ut etiam sitas, per id temporis imtervallum, quod daretur, collestas, adiungerent, hostibusque illas, quamvis non aperte bellum denuntiantes, μη πόλεμον αγαν δηλῶντες) non obscure tamen ostentarent, si1adet hisce, καὶ τὸt. αὐτων ἁμα ἐκπορε - θα, quae recte satis essecuti interpretes Latini, Valla, enchelius, & H. Si phantis in Concionit . Thucydid. Suidas: έκπομζειν, ἐξευρή- σκειν, συλλυειν. Idem sere monuerat Archidamus paulo amtea, in istis: κῆν καὶ τὰ ἡμετερα αυτων ἐξαρτυεσθαα

SEARCH

MENU NAVIGATION