장음표시 사용
111쪽
γον , εδεξαι Sed non osterulit testimoniis hunc usum ver-Di ορμίζεσθαι. ωd. l. 13. Ἀκεραιοφανεις Sub hae voce ἀκεραnρανεῖς osteti. dere vidi illitis αγι φνεῖς elymum: ideoque scripsu fortasse
Od. I. Iη. Ἐπόρουν) Dicem ηπόρουν, respicit ad id, quod Thucydides dixit, καὶ σφim πολλα τα ι-ορα ξυμβεβοκότα. ic autem I ss, de Comyrensibiis captivis escis, ἐφύλαττον, και ἐν ροσραπεια ελον πολλοῦ. STEPH.
ead. l. 17. 'Υπὸ ενὶς ερεττόαενονὶ Haec omittit Suidas, apud quem cetera leguntur in κελήτιον. ead. l. I9. Κηρύκιον Suidas κηρὐκειον, & ἀπήρχοντο, naelius quana ἀπερχονται. Deinde Cass παρ' ἐκάτερα.e . l. 26. δε &c.) Εt d. genitivo Κερκυραιων & de non inatim Ἀθην-ῖοι, tan ruam stibaudiendis, loqui videtur: cum tamen in ipso ut vulgo in liiiiiiiir ) textii inruinque laa-1 eamus. unde etiam translatus in illud Scholium fuit geniri Vtiri Κερκυραιων. Ex iis autem, quae a Phoebanaone scripta esse tradit, an genitivum hunc inter Thucydidis 1 erba legerit, cognosci non potest. STEPH. Non hoc Scholion in Casseaae l. 29. T. τάξει δε υτἄρτηὶ Νumerus τετἄρτη de αποκρισει intelligi sane nequit. Non enim tria leguntur ab Atheniensibus reiponsa dari sive Peloponnesiis sive aliis. τέταρτον igitur τε τάξει λόγον, aut concionein, a Thucydide huic libro insertant innuit, cuni priores duae sint illae, quae ναυμαχιαν praecesserant, longiores, & tertia Corintlitoriana, cui
112쪽
omnia Miant, iisque-ἐδιο πιο ni σαντο, quod P. 33I 2. Pag. 33 . 3. τρώσαντες Merito in diiblitin v mitir haec verui καταδύειν expositio. Alter autem lociis, in quo eundena habere usum tradit, exstetht sirpra, pag. videlicet 329, etiam ac pro ους mox reponendirin est. STEPH. Non assentior Scitoliastae, καταδύειν halid maiorem denotare cladem, mi uiri ut per τιτρώσκευ recidatur, nainusqtie adeo esse ac διαφθειρειν, quod sequitur itidem ex nota seq. Contrarium omnino mi idem statuit Fr. Portus in Commentario. Ego vero synonyn a paene dixero καταδύω & διαφθε*es, pugnae naviaiqnoties applicantur. GRAM M. Sitidas iii καταδό-
σαντες itidem ut Scholiastes. Pro οῖς Steplianus recte strii itae, & sic his Bas. & Cass. Vid. ad pag. 329. aiue ad οὐκ ἐλἁσσους χιλὸν in Cass. scriptum erat χιλιοι γαρ ἔσαν
d. l. s. o μή ιστα &αὶ Immo vero non dubium est, ciuia μάλιστα ad praecedentem nummini, ut alibi passim, referatur. Atque adeo ipsemet si ruinen ab uno eodemque omnix haec Scholia scripta sunt alibi hoc adverbio τὴν ἀκρίβειαν si1 pnificari ait. Qiioρertinere videri potest & quod hic scribitur. οτι οὐχὶ εἰκοσιεννεα' perinde ac si diceret, τριάκοντα ἀκριβως, καὶ οὐχ' εiκο επέα μόνον. hic alitem ἀκριβως fuerit, viod denumero dici naus nostro sermone iugenient. STEPH. ead. l. Io. Καὶ νημερον &c. Corintlitis tamen, qui & ipsi sunt Graeci, is trilauit pag. 329 l. 1 o. STEPH. ωd. t. I s. Παλλοην' Paulo eost ad ὁμήρουe in Cass. & Rosti'. annotatum erat, τους ενεκα εἱρὴν διδομhoire aiς ἐνέχυρα. Huc fortassis res xit Suidas in δμηρον, scri ns: χμηρον. παρα Θουκυδώη ἱνέχυρον, το εἰς εὶρ υ1ν διδόμεοον ἐπὶ συνθήκαις. Quamquam etiam reserri potest ad ea, quae I, 82 leguntur: nam ibi est ὁμηρον. Utae ἘπιIημιουργους Hic lociri ex iis est, in quo diversae eius leni voeabuli expositiones alasque illo ἄλλοu, cuius antea mentionem secimus, positae sunt. STEPH. ead. l. I 6. Ἀσκληπιὸς ra Ἀσκληπιαδne casL ROM.titi . l. II. Ἐπιδημιουργοὶ - τῶν τεγων Haec non leguntur in Casi . & pro iis post λέγεται scribitur, και ὁμήρους δού- ναι, πα ἐάν ὰπο-ωσιν. εὐάλωτοι γένωνται. In Rostg. quoquemcum vecta statini post λεγεται scribebantiar. In editis sunt in fine huicis scholii. Sed tibi ea non habet Cass. Videntur per. tinerς ad ea, quae praecedunt, ὁμήρους δοῖνς.
113쪽
referuntur ad ea, quae leguntur c. 7, προκαταλαμβανειν των
ea d. l. 28. Καὶ Μακεδονι o Vel Mακεδονι vel Mακεδόm stribendii in videtur. STEPH. ead. l. 3o. Αυτου Ante αυτου aliquid deesse, aut etiam αυτου in aliam vel alias voces mutandum suspicor. IDEM. Suspicaba-riir H. Stephantis, atrie αὐτοὐ aliquid ἡeesse, aut etiam αυτου in aliam vel alias voces mutandum esse. Ergo intellectam illi Sclioliastae mentem vix credideris: quae ineptaoninino foret, si ad verba tantiim των πόλεων τὰς ἀποστάσεις referreriar. R , citus igitur fecerimus. si in horiam locum ad Milesiastae glossam ponamus antecedens in textu veri una προκαταλαμβάνειν, a cuius prima praepositione προ d pendet genitivin iali liastae αυτου του Περδικκα. GRAMM. Sublata erit omnis di Lficultas, si sequelmur scriptiiram Reg. & Cass. quae mihi omnibno vera esse videtur. Nam H ο τω κειμένω habent - την γῆναυτου, cum vistinctione post αυτου, & adscripto scholio, quod hic legitur. d. l. 3I. Tοὐ φιλελληνος Haec in Cass. & Rostg. referiinnir ad vocem Ἀλεξάνδρου in principio cap. 37.-vid. ad Thucyd. Et sic Mi oliastes infra aci cap. 137. f. t. 3 3. Oυπω γαρ ησαν ἀποδημήσαντες) Immo vero ησαν ηδη ἀποδημήσαντες, quod liquet ex verbis auctoris proxime
praecedentibus. Proprie igitur accipienduin δε επιστελλουσι, Lat. per literas mandunt. GRAM M. eis. l. 37. Aρχοντας Cum modo προάρχονταςHixisset, hic αρχοντας incit: qua generaliore voce & pleramae alii vocabulum τελη exponunt. STEPH. In Cass. hoc scholion ita legitur: οἱ Λακεδαιμόνιοι τους αρχοντας τέλη ἐκάλουν, διατὶ τώλος τοῖς σμγμασι τsέναι. Cetera desunt. Non male. Sed non soli Laceoaemonii magistratus vocabant τέλη. Vid. ad Thu
. Pag. 332. L I. Ἐπειδὰ ουδὲν ευρον έπιτήδειον Verta haec praecedunt aquil Thucyd. itaque illi ἐπιιδη reddi hoc τότε δὲ indicat. Sed ευροντο in Thucydidis textu legitur. STEPH. ead. l. 7. 'Aπ' Ἀθηνῶν Aptius fuerit Ἀθηναίων. STEPH. - ηναίων Cass. Paulo ante ad ἐσβεβληκότων in Reg. & Rostgem ωστε τὸν Περδέκκαν μεταξυ ἀποληφθῆναι.
114쪽
ead. l. I 3. Tοῖτον is μεν is τοῖς νηδικοῖςὶ Non Aristeum. sed Ammantiam. Nam Adiarantiam aequalem Themistocli fuisse. constat e Plutarcho in Thetia istocle, & Diodoro Siculo, qui eum anno quarto Olympiadis inXV Athenis Arctioiarem filisse scribit. Inter hunc annum autem & eum, quo gesta sunt. quae hic narrat Thucydides, id est, eum, qui priaecessit annum primum, belli Peloponnesiaci, Piod inchoatuni est anno primo Olympiadis IAAXVH, intersunt anni XLIV. Alium Adimantuni ducem Avieniensem sub finem belli Peloponnesiaci memorant Plutrarchus in Alcibiade, & Dioelorus lib.
XIII ; qui soriasiis Aristet filius, Adimanti nepos suerit. e s. l. 36. η γ Legi hic quoque non potest: sed ut alia
affertur expositio, ita & aliter legere necesse est: ἡ videlicet. Ac videriir deesse aliquid ante τὸ η. Fortasse igitur scriptussisteriit, γράφεται καὶ ἡ ινα η-ῆ, ἀντὶ τού ἀφ' ου. STEPH. 'A τι του εν η ἶριερφ. ἡ ἁντὶ του ἀφ' ου. Cassi Od. l. x7. Oτι - νυνὶ Hic locus ex iis est, ubi ante οτι subcaussiendum aut etiam ad len luna videri potest verbum illud
σημειώσαι, de quo in Proparas ceue. STEPH. eis. l. I 8. Εστι δὲ - Βερροια πόλις Mακεδονικη Εστι δὲ καὶ αυτ , καὶ Πώ'rit, καὶ Βεροια πόλεις Mακεδονικαέ. Casi . &Rostg. sed hic recte Πυλαὶ vitiose quaedam, sed pleriique
non ceterius, quam in editis. Ἐκαλεῖτο. αυτη καὶ Πυδνα, καὶ Βεροια, πόλεις νακεδονικαὶ ML Bas. Ad προτερους χιλιους in Cassi&Rostg. annotatur, τους εν ταῖς κ ναυσὶ των Ἀθηναων.
- . l. 27. 'Eν ἄμηχανιε εγε-το Quae adduntur in edd. ab εsunt a Cass. Od. l. 28.'Ως έλαχιστον Quamvis non solum hic, sed etiam paulo post non legatur particula ες post ιυς, non ranien ira scripsisse hunc Schosiastem, sed omisi ina a librario illam iuisse cressibile est. STEPH. Quamvis Scitoliastes legerit οῦς ἐλάχιστον, omisso εἰς, quod excidisse librarii errore credit Steptanus, restiun tamen iudicamus esse interpretationem eius posteriore allatam loco, nempe ut διαστημα τῆς Ποτι tetiας i
nuatur; reiectaque ita Vallae & Aemil. Porri sententia, Ene chelio & Gallico interpreti adstipulamur. Quin Thucydides ipsum substantivum χωριον intellectum voluit in iis, quae alia
quanto post sectiuntur ἀπεχει δὲ ξ μαλιστα σταδioυς, καὶ σπι καταφανές nam, quod praecesserat, substantivum Oλυι 2ος, cui risponderet alias, in semin. gen. GRAΜΜ.
Od. L 3I. Tγους 'Ut in .γγιον mutemus, aut post ην scribam μῆλλον neceta videtur. STEPH.
115쪽
Uid. Οἱ in οσNν τοῖ προς- τειχους Sic etiam Suidas: qti l cum grano salis accipiendiin dicit Ruhnius ad Pollucem I, 99. naim & naturales εζου ας & prominentius tem ae vocari υ ηλάς. Xηλην portus dicit Thucydides VII, s 3,&VIII, so. Et Suidas addit, χηλαὶ καὶ τῶ λ μ ν αι ἐξοχαι. In ML Bac haec ita leguntur: mox προβεβλη-
mox η 'Aφλις. . rad. I. I I. Εδει γαρ διαι τού δ. Dicit διὰ του δ', id est per δstribendum sitisse geniti 1 iam a nomii e Αφυτις, nisi Ionico inore dicere Ἀφύτιος maluisset. Intellige igitur, scribendumisii isse Ἀφύτιδος, interiecto p. Estainem ellipsis infinitivi mρἁ- et ειν, vel λέγειν, iungendi cum illo Lyri, ut in Proparasceve docui. STLPH. ead. l. I 2. OLν σεισές Veram esse, quod hic dicit, Gra cos videlicet pedem referre orio terrae amotu solitos, mulsi filii in seriptoris ostendunt loci: sed videndum est, an ipse hic
νομένου, vel γενομένου. IDEΜ. Ad σωτημας in Cassi & Rost; annotatum erat, οὐ περὶ ἐαυτο u, ἄλλα περὶ της Ποτιδαιας. euae Li6. Oυκ ιπειθεν Haec non adsecyaentia periinent. sed ad priora. Νana βουλὶμενος τὰ - τ. π. alterum consilium Aristet indicant, qtii, cuin non persuasisset prius, aliana inire rationem coepit, ut relicta Potidaea, aliquid extra eam ageret adversus liostes. Igitur επὶ isthul rectius intellectum interpretibus Latinis & Gallico, cuni Scliosiastam sorie induxerat in errorem. GRAΜΜ. ea. . l. I7. Δηλοιμι ἐπολέμει τὸ A Xα δεῖσί Desunt Cass.' euae L a s. ωλιον Φiλον ML Bacod. l. 27. Παλληνέων) Παλληνιιιων Cais. Rostprad. l. 33. Αἰγιν- τας Frustra asserat Scholiastes, Aeginetas sub ditione filisse Atheniensi una tiam temporis, non vero ἐγγεγ -ώους ταις σπονδος. An non vero contrarium patet ex Thucydide, fuissent intrum eos non stibiectos sed ενσπόν - δους Attheniensibus ob citras σπονδὰς non αυτονόμει erant sci- sicet; ita vi liaiul consultuna ipsis visum aperie συμπολεμ ν
116쪽
l. 36. Ei ὐταὶ Rectius scriberiar τὶν σωότα. STEPH. Aldin his codex habet τὸν σιωθότα coniunctum cum λε γειν ἐκελευον. Stephanus coniunxit cum superiore membro, secutus Sciroliastent. F. Pori. HUDS. Pag. 3 3 4. l. 3 . Ηρετο ο, τι ἀθυμεῖ) γρετο τί ἄρα M. ML Bas eis. l. 4. Διὰ τοὐτο Mυμω - ἐκεῖνος Δια τὸ μέλλειν μς δού- γαι λά γον των τοὐ Φειδιου χρημάτων ἀθυμῶ, εκεῖνος ML Bas emi. l. 7. Καὶ τῶν Ἀθην. οὐταου οὐν τῶν Ἀθην. ML Basl. o. Ἐγκαλούντες Maltin simplex καλοοῦντες. Succe sentem autem de Aspasia Periclem, psephisma, citius Thucydid ri mentionem nic lacit, scripstiue legimus & apud Ari sopitanem in Acharnensibus: ΚM' οι Mεγαρεῖς πύναις σεαυ-
γραμμένους, ' Ως χρη Μεγαρέας μήτ' ἐν γη, μητ' ἐν ἄγερσ, Mi τ' εν θαλάττη, τ' ἐν ηπειρν μένειν. Sed Sclioliastes illii in Me- arcnses craminariam esse scribit, ὁτι την iερὰν γῆν τὴν ὀργάδαεγεώργησαν. Observa auten , ut a Tlaucydide sic & ab Arist phane helluin dici καταρραγπαι. STEPH. Est Acharnens visas. Pro σεγκαλαντες Mi. Bac Cass. & Rostg. ὰποκαλε αντος. l. I 4. Tων συμμάχων) Tὰ ἐξω πρά. γματα non sum hic tantummodo τῶν συμμαχων, qu i Lacedaenioniis essent, πράν. ματα, sed alioriim omnium in Graecia podiloruit , qui extra Lacedaeirioniani essent Rempublicam. GRAΜΜ. d. l. I s. Η-καλεῖν) Suidas in παρακαλεῖν. Od. l. I . Καὶ-δiκαιον) Hic ellipsin ahqtiam esse suspicator Stephanus in Proparaicet e pag. Ση. Sed fortassis δικαιον eadem lignificatione per syllonymiam dicit. Gua ἄγωνες accipit Stephanus. an κεφάλαια ut alibi. V issi Nephanum l. d. p. 23. In Casi . post δiκαιον erat χε*α. Mae l. 22. Ne συνειδότεςὶ Mitolium hoc pertinere ad illa
nor Corinthim, cum dicitiat Athenienses iam a longo tempore res ad bellum necessarias praeparasse, innuere, illos hoc fecisse, quod sibi conscii sorent eorum, Maae in ipsos aduritissent, & s cirent ipsos ea non toleraturos, ita bellum illis illaturos. STEPH.
117쪽
eis. I. 24. κοινού) omnia, quae hic in ed1 legunnici usque ad κρατυναι absunt a Cass.cia d. l. 28. Γενήσεται &c. Futurum hoc γενησε ta non re spondet illis ἐδωκο αν' sed potius dicerulum suerit ἐγ ενετο.
Pthur, quamvis non positum sit quod praecedit, sed relictum sit nobis subaudiendum. Nam perinde est, ac si dixisset, καὶ νύν γαρ ἄμφιβάλλεται εἰ ἀδικούμεθα' καὶ μην ου χρῆν, εἰ αδικούμεθα, ἔτι σκοπεῖν. IDEM. In cass. hoc scholion adscriptum erat praecedenti voci cφανεροῖς. Et melius, pluo. Pag. 33 3. 3. --αs ἀο φ. Scribendum potius πω του ας ασφ. aut, υμας ασφ. STEPH. Gef. I. 8. Ναυμαχῆσαι &c. Suspicor, quaedam inter ναυμαχησαι de οστις deesse: alioqui dicendum fuisset ὀ vel o Gra ενετο Hτιον τῆς I;HM'. IDEM. Ναυμαχησαντα CasLead. l. IO. 'A, τὶ τά, αὐτων &c. Vult, πρὸς αὐτους τους Ἀθηναiους dictum esse pro αὐτων των Ἀθηναιέων, iungens illa ve ' ha cum participio περιπιπημενους' sed minime credibile est, ita lo pii sibi permisisse Inucydidem, etiamsi milia serin ni Graeco inusitata sibi permittat nec talis constructionis exemplum ullum, ut opinor, invenietur. Potius igittar credendum est, πρὶς αυτούς τοὼς 'Aθηναίους pe inde accipi dela re. ac si dictum esset, ἐν τοῖς πρὶς αὐτούς τούς 'Mηναίους πολέμοις. STEPH. Oeclidit Scholiastes, verta haec πρὸς αυτῆς τοὐς 'Αθηναιους constriti debere cum participio ora γε γενημένους, atque pari imodo in oratione Graeca dici περιγέ-σθαι πρός τινα. ac περιγλσθαι τινος. Ita sane etiam periuasit Lexicograptais, phrasin hanc, minus prosecto Graecam, ipsius auctoritate fulcientibus, sed sublesto nimis tibicine hic usis. Sic enim potius construendus recteque intelligendus auctoris locus: καὶ ἐπισταμενοι πρὸς αυτούς τούς 'Mmαiους πολλαυ- μας scd. αγωνιζομένους ἡδη τοῖς αμαρτήμασιν αὐτων μαλλον ἡ τη ἄφ' υμῶν τιμωρiα πυριγε - πημένους. Necesse est enim, ut haec duo pariicipia. ἐπιστάμενοι &-e superi ribus vel απὸ του κοινοοῦ repetantur, Ploriam Posterius refera-tiir ad ista, τούς Ἀθηα Casus autem, aτω φυριγυεν . νους regendus, per ellipsin hic occultatur. GRAMM. Ἀκτὶ το καὶ πρὸς αὐτων τ. θ. Oss. Od. L Ia. Ἐπεπληξεν Eπληξεν cass. & ἀν pro τοίνυν.
d. l. I 4. Νόημα Ex νόημα si mit νοῆσαι. aptiorem lecti . nem habebimus: se 1 de sequentibus quid dicemus t STEPH. Duiligod by GOoste
118쪽
Mox επὰ ἀποτροπὴ του τοιούτeυ. Cass. Fortassis ἀποτροπὴν dixit pro ἀποτμπαιον, & significare voluit, Grinthios ni luisse dicere ποῦν, quam δείσαμιν, PIM ADPo dic re mali o. minis esset.
plura etiam tam diverium esse viderent. STEPH. Π έξικέσθαι ἁντὶ του ἀρκεῖν non sunt in Casi . ἀρκεῖν tantum iriter verissus manu recenti scriptum est: cetera huius scitolii vetus . ,& minio in marg.
e Lar. Ἀποβεβλ. Non ἀποβεβλημέναu, sed ἀναβολημέ. Dυe scripsisse hunc Scholiastem, Vel ex quodam paginae prae
cedentis loco possisimus coniicere: eo, inquam, ubi καὶ ου μέλλχντες ἐπἐκχονται exponit ουκ ἀνιεβεμημένευς ερχονται
d. l. et . m ἀναπαυονται &α Haec Vesta, ἡ αναπαυον. ταρ, η ά μουσι, quem hic locum habent Nullum certe, si ea praecedentibus iungere Velimus: sed ego locum illis aptis- sinitim post ἐπ' ἐλὰχιστον daturus mihi videor, tanauam seisquens Verbum αναπiπτουσι exponentibus. Non clunium est
autem, quin posteriorem ea sitionena priori anteferre debeamus. Ceterum huic expolitioni, qua ελὰχιστον pro ουδὲ ἐλάχιστον positum esse clicitur, aliam similem antea vi sinita.
eis. l. 29. ἀλλοτρίοις Dubitari potest, sitne ex errore Iibrarii nata haec temo, an ipse Scholiastes non ἀλλοτριωτ τοις, sed ἁλλοτριοις apud Thucydidem legerit. STEPH. Panicula, nequaciuam hic lociun habet, ut existimavit Scholia, stes, & persuasit quoque, ni talor. Franc. Porio, cuius vid. annotat. ad h. l. nec non filio ipsius Aemilio, versionem veterem ira interpolanti, Gus ut MPm unis Zm RV. μμ dis utuntiar: similiteriliae Io. Casae Archiepiscopo Beneventano, orationum nonnullariam Thucyclicis interpreti p. m. 26. Paria sere habet Baro Ilo necetiis p. 3o; illust Nmie eodem sensu in notis sitis. Simplicius vero: adeoque rein
iis, auctoris verba rei didit H. Stephanus in Concionibus Graecis &c. editis Is7o in sol. sic nempe: Ad haec, eo insius adunt Us pm tate, at ean o molare proprio ruuntur. Etenim manifeste innuit hic Corinthius orator consile linem Atho niensium, auxiliis socioriim alvis externo etiam milite conductitio in bellis iuentium , cum vero ipsi consiliis opportuis Thue suae. Vol. VI. H
119쪽
rissimis domi militiaeque rem iuvarent. Quin operae pretium iuerit consero lautin lociun alterim Corinthii verbis, in oratione, quae postea occum it hoc libro, cap. I a I. Ira vero habent: μολαβεῖν οιοι τ' ἐσμὲν μισθω μεi ora τούς ξοαὸς ναν τας. ἀn1τη γαρ Ἀθηναιων u δόναμις μαλλον ἡ εἱκεια. πή-rὐκ ἔσσον is τουτο πὰ θοι, τοῖς πιώμασι οπλδεν i*λυ- σα ἡ τοῖς πήμασι. Iam trum enim videtur invaluisse inos ista Atheniensium, ut numerato peremnis misi tu ire, quos ἀλλό-
σμα σώματα vocat Corintlatiis, stipe ullo, suorum civium perinidus otia facerent. approbante eum qui & ipsius auctor a nonnullis tradinir exletitisse Pericle, ut plebis favorem captaret, Verum sequemibus temporitare damnantibus eundem aliis. Demosthene inprimis, ut patet ex varici ei conacionibus. speciatim illa περὶ Συντλξεως, in Plani Iegendus Ulpianiri. Et quod ad Periclem attinet, inducit ipsum Thucydi. ces in luculenta illa oratione, qua bellum contrit Peloponn si suis peribasu. talia ad aures Atheniensium de paupertate hostium, sumi inique faculta ibita & viridias gloriose ess rentem, quilius innuat illos σώμασιν ἐτοιμοτέρους αὐτ κρους των αβρώπων ἡ πιώμασι πιληδῶ, adeoque defecturos Drevi cemirosque his esse, I, a 4r . Non istiriar putamus Paena piam acquiescere debere in exsaevitione istoliastae nosm, aut interpretiim, lacri nominavi, Latinomna, sint approbatumni potius nota sciun feliciorem illam Aesancuriit, qui ita transfert p. 6 Ir m deiurerent e-- inseres, Os servem de totite sone depens'ur l'exerimon. Vid.&nOt. eius L p. 89, T. IL GRAMM
V, : ως non sunt in CasLead. I. 36. Αινίττεται &c. Immo fortasse imul mai:is acute quam Vere annotariir, in hoc dicto ad Lacedaemonioriini moereni respici, qui festo die non utilitarent. STEPH. Par. 336. l. 9. Uμογνώμονι Hanc expositionem exan inare voltatibus conserendiri est hic locus cum illo I, 42, το
120쪽
eri . I. ao. ἐτέραν In Cod. Reg. etiam erat-ὲτερων ψιλι αν. Et paulo ante ad voc. ξυγγενεῖς in Thucydide, μεῖς γαρ οἱ Ποτιδαιάτα. Reg. & Casse . l. 23. Συμμάχους Iitan de Argivis didium iam suit Lao. STEPH.
Od. l. 28. Ητοι των ἰώπ Mirum, quid huius scholii a ctori in mentem venerit, ut αἱσθανομένους, aut ζῶντας, aut ἔγρονφους, aut etiam ηρωας significare diceret. Me certe expo-itiones tam ineptas aliis tam aptis. tam suiuilibus & acutis. aliis inquam a tanto iudicio prosectis intermixtas videre pudet. Addidit scilicet Thucydides των αἰσθανοβνων, significare ζῶντας volens, ne de mortilis cuna loqui putaremus: aut, ut ostenderet se de heroibus lociui, assiecit αiσθανομένων, pultara scilicet periphrasi heroas ἁ ρώπο- αύσθανομένους appellans. Sed hene se res liabet, quod inter hasce duas tam vi nardas εξηγήσεις una, quam non itidem absurdam aut ineptam v care possumus, posita est. Ea est, qua αἰσθανομέν ιν idem, Jluod φρον - , valere dicitiir. quae tamen mihi non omninoatisfacit: quamvis eam secutus vitus Verierit, Q in re non faceremus istiuste, nee contra Draran, nec a Pini homines ρ frateriti Ganus. At valla ira hunc locum interpretariar, Nihil pro A
tano, ἐρῶ sia sentisnt. Ubi non solum significratio ab hoc lo.
aliena verbo isti clanir, sed tempus etiam mutatiar: nec aliter rediatur, quam si non praesentis sed suturi temporis esset μίσθανομένων, aut certe pro eo legeretur αἰσθησομέν-. Ego
in margine huius interpretationis Vallae adsi ripsi, Erga hi tam es aQuosem priuaesos. Plura de hoc loco qui audire ex me volet, Schediasmata mea consulat. STEMI. In sex editis Schediasinatum libris nihil de hoc loco legitur. , e . L 33. Κρατεῖν, ἡ ἄγινὶ κρατ- α λων Cassi rassi l 38. - ων Μεγαλοφρονῶν Castrig. 3 37. t. I . κηδόμενος) Foriasie ἡ ῶς κηδόμοις. nisi sorte aliud potius quam κηδόμνος ab eo scriptiam esse existis
mandum est. STEPH. Ieric l. 4. Πλεῖοι Non ausus sum reponere πλεισα, quamvis ita scribendum esse constet. STEPH. Od. L 8. χτι η v. Hic quoque οτι pro σηπιωσαι ἴτι.