장음표시 사용
201쪽
Uid. Tῆ λξη &c. Rectior, ut opinor, esset ista huius loci
scripthira, τη δόξη της πόλεως ἀργαλλεσει, ουτω καὶ βοi1θεῖν Ῥας εiκος. STEPH. ead. l. I 8. κeiris Κατα κοινοὐ Cass. His eadem significatione sine discrina ine utili utar Scholiastae. ea. . l. 2I. I Iταισωμεν Pro πιαiσωμεν suspicor statiendum πτἡσσωμεν. Neqtie enim qui ενδιδωσι, vel o πενδιδωσι. dicietialia potest πιαigo, sed ideo μιδόναι vel υπενδιδόναι, quiae timet τὸ τ'αiειν. Atque ex hoc πταuιν sicut ex eius metu nascitur etiain illud uo ἡσσειν. nam ira Xenopli. Paed. t.' καὶ rint χουντα ἐξυβροσαι, καὶ πταισαντα ταχώςπῆξαι. STEPH. eiad. l. 23. Tο επιψηλον Quamvis idem saepenumero ἰηλος viti turn denotet ac φθόνος, tiamin qui accuratum Verborum
delectuna adhil erit ac sectantur, reetius ea distinguum. Fecit id Tlhucydules in Periclis oratione laac, verbis quae asser mira: καιτοι ταὐτα ὁ απραγ μων μέμψαιτ' ἁν, ὁ δὲ τὸ
βουλόμενος, καὶ αυτος ζηλῶ ν . εἰ δή τις μὴ κεκτηται, φθονἡ-
σει. ubi is, qui φθονεῖ, diversum quid agere ab eo, qui ζηλοῖ,
innuimr. Parum igitur recte in iis, quae mox sequvnnir, ιστις δ' επὶ μυωποις τὸ ἐπιφθονον λαμβὰνει, ὀρθῶς βου/.ευεται, Scholiastes voluit ἐπιφθονον sumi pro επιζηλω, confiindens ita ea, quae ab auctore curatissime fuere distincta. Etenim or tor Atheniensibus vult persiindere τὸ δραστήριον καὶ τὸ ὀψως βουλMusis eo praecipue argumento, quini invidiana ceteroruimprovocassent, scit. τῶν μὴ κεκτημέν- τὴν χἡν, qua nunc
ipsi Athenienses gloriabantur. Haec autem invidia non ζῆλος amplius aut aemulatio appellanda erat. GRAΜΜ. Od. l. 23. Σπει Ἐπει τινες. Oss. laec laaditi τὸ ως. Od. l. 29. Tἡν ιο χυνὶ Desunt Casi. e. d. l. 3I. Eiς τέλος ἐρχομενα Κατορθούμενα opponit auctor τeiς σφαλεῖσιν. Ergo ut notum satis, quid sit κατορθοῖσθαι, non exponenda illa tantum εις τε .ος ἐρχόμενα, potius eiς τμλος καλον, h. e. εὐ πιπραγμένα, καλῶς ἐχοντα. GRAMM.
Od. l. 32. Ἱδιώτας καλεi &c. Μirum est, illuni non didicisse ex tot Thucydidis locis, τούς iδιώτας, oppositos τῆ πόλει, non dici περὶ τῶν ρητόρων καὶ δημαγωγων, sed generaliter de omnibus civibus, uniuscuiusque res privatas considerando, & seorsim ab iis, quae ad ipsunt reipublicae statum
202쪽
τὸν γοενημένον 'Aθηναῖον. STEPILead. l. 28. Mετόιβα ςὶ In Cassi ad ἀναστήσαντες scriptrum erat sculosion διήγε αντες εἰς συμμαχὶ . L l. 32. Ta Oi κ. Immo vero . κατὰ σπασις significare τὴν οὶκησιν non potest: nec dubium est,qtiin chlanthoc nolia ine
subaudiatur genitivus των πραγμάτων' in perinde sit, ac si τῆ καταστὰGι των πραγμάτων dictum esset, id est re-r m. Qtiid si vero non Oi σει, sed διοιγώσει, scriptuin ab illoniisse dicamus Valla tamen quain habemus scripturam se- qtiens, interpretariir, exosus Am do es m. Ego vero ma gini haec adscripsi, cum ci non placiret halis o apud Arms, vel potius, status renim, pes ervi apud Argos. verum fiam Iam tum interpretatio posterior recipienda est. STEPH. Casi . n que hoc sclaolion habet, ne lite ea. auae paulo post ad ἐπηγάγντο, & καὶ ελληνι σθησαν in edd. leguntiar.
PV. 393. l. I. Φιλοις οὐσι δηλονότι 'A nναιων οἱ πάντες δικτὴν μ=πρόπολιν φίλοις οὐσιν ἈθηνM:ων Cassi Vitiose, ut apertum est. Si quis putet, legendunt esse φ οι ei σὶν, restat citiaerendum, aliae sit sententia ver, rum διὰ τὴν μνπρόπολιν' vel, an illa, οι πάντες δια τὴν αητροπολιν alio referri postiiri.
ea . l. s. Mgτα δὲ τοὐτοὶ Stephani annotationem in haec verba in Var. Lect. Thucydidis contrulit Hudsonus. eis. I. Io. Tαύτης) Aυτι is Casi . Locus Dionysii est v. 8 s s.
f. l. Ia. Τὰς τριάκονταὶ Fortasse scripsit ἐς τας τριακοντα tuo πόλεις, reserendo ad ἐξηλθον. nisi forte alius huic loco subest error. STEPH.
d. l. I 3. Ἀνδρα r. M. Verba haec scripta esse videnti ir in
203쪽
haec Thucydidis, Ἀθηναῖοι δὲ τούς τε στρατη1 γῆς ἐπητιάσαντο οτι ανευ αυτῶν ξ-έβησαν' ut videlicet iis ratio rectam si cur illos incusaverint. STEPH. ea l. Ig. Δηλονότι In Cass. ad principium oriuionis Archidaini manu vetusta haec scripta sunt: Μωνηται καὶ ταύτης τῆς δημηγρος Πλούταρχος έν τοῖς πολιτικοῖς προαγγελμα . V id. ad pag. 389. Ad voc. υπολαμ laaec annotantur : αποκριθὰς, ἡ υπονοησας, ii ει θυμηρεις. Od. l. 23. Πρεσβ. πρὸς τούς Ἀρουν.ὶ Ista verba expositio esse videntur illorum, Ἀθηναιοις κοιν vi π τον. Neque enim hoe
aliter, liam διὰ πρεσβεIας fieri poteriit. SYEPH. A GK.
ead. l. 2 s. Διαφορος Non dubito, quin ἀδιαφόρως sci ips ris: sed miror, citr hoc in istum locum potius, quam in aliosyntillos similes, qui praecedunt, annotarir STEPH. Cass. ἁ- διαφόρος. Od. l. sto. in θεοὶ δηλονότι Nihil opus erat admonere de Rhaudien se hoc nominativo θεοὶ, cum eos Arct idamus coimpellet. STEPH. Hoc & plura id geniis etiam in Proparasceve
Id. l. 32. D Ἀρχιδαμος δηλονότι) Absunt a class. qui prosis iratari προεχαράκωσεν. hoc atramento scriptiam est; deinde minio, δτι Oi παλαιοὶ τὰ vis, & qtiae set unitur. ead. l. 34.hδένδρος συθεῖαν in Est qui leui δένδρεσι dativus pluralis tancitiain a nonainati, o singulari δωδρος , sed eo tamen, ut opinor, minime usitato. STEPH. Vule Stephani Animadv. in Corinthtim de Dial. p. 2s. Hum. Ad verba Thi cyclidis πρὸς την πόλιν Cass. hoc scholion habet: - λὰ παντὸς τοὐτειχους, αλλ' ἐν μέρει τινώ.
204쪽
dubie ανυπιν perperam pro αν ιν scriptia in est, mili errorci Haec omnia conurniant sementiam Stephani hic pro νανία. τειν legendum esse-- σιν. Sed in eo Suidas & id rarius GAL T. in aliis abeunt, sucia scribum Atticos ἄν- αιν clicem, quod aliis est ανύτειν. Verrum est, in Atticis quibusdam scri-etoribus etiam ἄν-rais inveniri. Sed tamen credo rectus es se Osriis. Vide Stephanum in Thes. Ung. Gr. Pag. 394. I. E. G-Mἰδετέρως Vicie, quae annoravi in thaec versa Thucydidis, υπνόν τε κώ σειον αἱρεῖσθαι. STEPH. Nihil in haec annotavit. Scholiastes semitus est discrimen, quini Grammatici liver ὁ σῖτος masculinum &- σῖτος neu . triam statuunt, quoriam illini stilicet inime tua , hoc κατειργασμένον esse dicitiat, & ἄρτον ac βρωμα v cant. Ita compluribiis locis Eustistius. Sed vide, quae de hoc inscrimine scribit Stephanus in Thes. Hic quidem e Thucydmde ipso non ostendi potest, euin potius-σῖτον, Guam τὸν σῖτον dixisse: nam neque articillum huic nomini mi, & ό σῖτος etiam pro edo & annona fiunt docet Stephaniis. Et ita scruptor ἄνωνυμος apud Suidam in αἱροίμενος' Σῖτόν τε αἱρῆ τὸν α-
τον ἐκείνοις, πόμα παραπλήπιον.
Od. l. 2. Oι των μισMφ. Haec etiam in Suida Iegi observavit clar. 'Vasse. GL I. 7. χρυγμα In Cas . post hanc vocem scriptitui erat
διά τεκμημου τινὸς ερχόμενοι υπὸ τὸ χωμά ον , quae ad ξυντεκμηρὰμενοι pertinent.
G2. I. Io. Ἀντὶ του,εκατ. Huic Scholio, ἀντὶ τοὐματέρ εν βάλλεσθαι, alia debere verba praefigi puto: haee videlicet, ἐν ἄμφιβόλω μῆλλον γὰγ νψξ M. neque enim dubito, aciuillud Scholiunt pro horum expositione asseratur. Nec obstat, quod eadem seqhiuntair, haec saltem, μῆλλον γυνεσθαι' itexunt enim pr*ponuntur aliam ob causam, nimirum in lector de accusativo, qui cu in isto infinitivo subaudiendiis est, a m neatur Sic autem saepenumero eadem Thucytalis verbabis proponit, quini res diversae in iis sint annotandae. STEPH. Διπλαοπον πόνον ἔχειν cogerentalr Peloponnesii, Haraeam qui obsidebant, at ite iste labor, non quulem εν τῆ ἐκατερωθεν βάλλεσθαι consisteret, ut visi Schol. sed in eo, quini auterima adhuc amerem exsiniere necessum foret, capto vide-
licet τὼ μεγάλ* τειχει. Haec 'onte sequitur explicatio exauctoris verbis. Hinc etiam verisimileni iudico sententiam H. Stephani, arbitrantis ad sequentia vecta ἐν ἀμφιβόλν γίγνε- , notam hanc per inure, eaque potius, Iam quibus da.
205쪽
est, inrerpretari. Quod si non sufficiat ista. addas ei velim ingeniosam hanc & opportunam Fr. Porti: D
τες Thucydides: aς scit μηχανας ). βρόχους περ βαλλοντες ανέκλων οἱ Πλαταιῆς. dii id ostetulerit singulare in his verbis
Grammaticiis noster. non capio. An voluit βρόχους per hypallagen quarto casu poni, pro-; At hoc mininae opus. cum nominativus imox adest Πλαταιης. Nec speciem quidem fimrae verba auctoris habent. GRAMΜ. Α ass abest ineptii in hoc scholion, & sol una βρόχους inter versiis σχοινiα exponitur. eis. I. I 8. προβεβλημπον) Ad ἀπεκαύλιζε in Cais ann
Od. l. ao. Ἐπινοιας δηλον. Si genitivum istum hic oportet ὐπαι σύσιν, idem & aliis plerisque locis est faciendum, cum eadem lociliendi se a & in aliis locis occurrat. STEPH. Paulo post in Cais. ad φακελλους minio scriptiam erat φορτist, & de-
Inde atramento, OOGλου, δεσμὸς, φορτιον, καὶ, ταῖς κεφαλαῖς φοράμενον. ἔτει τὶ φασκόλιον. S. I non puto φασκόωον idem esse . quod φάκελον . L l. 22. Εστι γαρ ι δε αυτόματος) Intelligit,Thucydidem ideo χειροποιητον adiecisse, quod etiam φλὸξ nonnunquam sit αὐτ-τος auo vocare nomine possumus eam, cuius ab ipso Thucydide ni in proxinie sequentibus verbis mentio. Hanc autem velle illum excipere constat. quod Valla ut apertius
redderet. de sito adiecit Amtaxat. Vertit enim, unde Ontum summe ex rum est, quantum nemo unpiam ad tempus illud in-
206쪽
ἐς φυγ ἡν κατέστησαν. STEPH: ead. I. 3. Συμα-ειν Συμφέρον Cassulae Iab δὲ δοκοῖ -ους συζυγiας) Miretur quispiani non immerito, inir haec a iderit, cuna dici de illo Thucydidis loco non possit. Videndum ijdiir, an non scribendum sit τὸ δὲ δοκοῖ ἐστι καὶ 'της συζυγιας. Verum & alitui mirabitur in hac sc priara, sicut in altera, qtii non multum in Graeco se mone erit exercitariis, quomodo possit etiam tertia coniuν-tio circumflexorum nam de iis intelligendi in ) suum δοκοῖ habere Sciat iψtur, hoc δοκοῖ esse a nona ine δοκὸς, trabem significante: atque huius vertate nomen δόκωσις apud Hesyclitum exstare. STEPH. Haec non si int in CasLead. l. s. Eκαστος ἔλθεν Expositio haec ad plerosque alios locos, in mittari idem loliendi genus occiirru, tibi est profutura. STEPH. 'Maλόμενοι in Cast. exponitrur ἀναλαβόντες. Od. l. 9. Της Κομνθου δηλονότι γ Pro liis Ass. habet ιτι 'Aμ-
eod. l. II. Μὴ νομιζοντει Intellige, μη νεμZ.ονσες, non pro non exi limantes, sed pro eo. qtio , Latini dicunt, in more non Graim: ut Thesproti kβασιλευτοι ideo vocentur a Thucy- , quoniam Fraus ιlgoram mos non est, reges halum, sed tantum ἡγεμόνας α ἄρχοντας. Qitoniam inueni alia alibi erat e rum, qui kγεμόνες, nec non eorum, qxii αρχοντες dicebantur, potestas, atque adeo non una est laoruin nominum significatio, debuit de hac re aliauid adiicere. STEPH. Od. l. 2o. Xώρα δηλονότι) Abest a Cais in quo haec manu venista minio scripta lenantur: Oμηρος, Tρωμ μὲν κλαγγη, οἱ δ' ἄρ' ησαν Gγῆ, & sub his, τό πωττὸν κεῖται. in ex ILv. et de 8, in quo legendum est ζῖσαν, ut in Homero, idque ad ρύμη, vel αὐτοβοεὶ. posterius autem actis στρατόπεδον reis serendum puto. Nam S sic VI, 64 dicit στροτόπιδον καταλαμβάνειν, & III, 33 στρατοπεδον ποιεΘθαι, non addito articulo τό. d. I. M. Aξιοι κρεν. Male hic ἀξιουμενοι meponit ita κρε- νόμενοι, clina non aliud hic sonet, qtiana νομιζόμενοι, ut qtiidem hoc ver in in vulmi significatione accipitur. STEPH. Od. l. 22. Boi μόνη &c. Vid Suid. in voce αὐτοβοει. HUDs.
ead. l. 2 .mγουν, φυγ.ὶ Talis expositio & alibi apud hunc ciuTit: ubi, sicut & nic, de ca dubitari potest. STEPH.
207쪽
GL t. 29. Ἀντι τού &α Scripsisse illum arbiti or, εἰς ἀντμπαραταξιν πλεοιπας' intelligentem, praepositionem αντὶ, quae huic participio πMααας praefixa est, sonare εἰς ἀντι-- καταξιν. STEPH.
d. l. 32. Τὸν Κρισαῖον φησὶ ii Κρισαιον. ἔστι δὲ .mμωὶς ἄμφὰγειος θαλασσα. Cass. Idem habet Suidas in παμμός. d. l. 37. Ην γὰρ is,&paulo post τῆς κου- ρας της αυρι Articulus τῆς etiam repetitur in Suida v. ἐν χριμ. sed pro οῦν is, idem habet ο- έν. Utrumque recte. Quint auteni liic eri απὸ μεταφορῶe της κ. ille habet ααδε τῆς κ. Nam .iod in ed. Κusteri omittitur , id operi ni typo aphicarum vitium est. Pa 396. l. s. Συμβουλευόντωνὶ Si συμ-λπιώντων scripsisse illum pinemus,eti: in παραγγελλεροων legisse existimabimus. Alioqui certe παραγγελλομενα in Voce itidem passiva συμβουλευομένων exponi oebuisse constat. Potius ramen tiun adti-Vam, quam passivana, vocem aliis exponi debere verbis di-CO. Eundem certe usum illius passivi panicipii habemus & II. Υ9 , τα τε παρα- ιόμενα ὀξέως STEPH. ead. l. 6. Tων στρατηγῶν γ Non dullito, quin aliter scriptiis ab eo lociis hic suerit: cum minime credibile sit, eum vocabulum κελευσπων voluisse συρι τῶν στρατηγων auoque inte ligi. IDEM. Foriata per compendium scriptum fia erat τριηραροχων, unde oriri poruit στρατηγῶν. Suidae κελευστης est τμῆμαρχου, πρωρεῖς. dicitiir enim τριηράρχει & τριήραρχος. d. l. Io. T. ἐμπύριον γ Παν ἐμπόριον Cassi Sic etiam p. 322. ea . c. II. Παροι--ιν. Cum dicit παρὰ τὸ ε - χεσθαι αυτο τοῦ θαλασση, ostendis, se a verbo νεῖν id deducere: sed cur non potius απὸ τῶν νεῶν id derivatum iacenius y STEPH. ibid. Παμμέν αὐτῆ τὰς ὁλκάδαςὶ Suidas in μένειον. s. l. I 6. κατὰ ἐμπειρών Κατ' εμπειρίαν Cassi ead. l. 2I. Σχεδιν σπαδέους νιλέους oistabat Cydonia ut
dicit Straho aequali spatio a Cnosso & Gortyne, ad octi
genia circiter stadia. IIUDS. ead. l. 3 3 . V ἄνεμος Porius urendo accusandi casu dicendum erat τὸν ἄνεμον, & τὴν ἐν κυκλον τάξιν των νεῶν. STEPH. Videtiir non incommode suppleri posse aliquid, v. g. οιά, vel
d. l. 37. Διά του ἄν. στρατ. Ista verba, διατοῖ -μου, viid hic agunt i videntur certe ex alio scholio irrepsisse. STEPH. Pag. 397. I . Νικηθε,τας κατὰ -τει Scribo νικηθὲν κα
208쪽
eaos. l. 6. Hi κοινού δε-δίκα tονὶ Non solii ni illud δίκαιον repetere λπὶ, κοινοὐ oportet, sed sinui etiam infinitivum νομι- σαι. Ac sortasse ita scripsit, ἀπὸ κοινου δὲ το δικαιον νομι M.
Od. LII. Tὴν πεῖρανὶ Quomodo την ἀξιο συν simili care τὴν πεῖραν per uadere nobis poterit ξ Immo vero ne ipse mi idem. tu opinor, istud persuasum habuit: neque taurien ullum vocabulum in mentem venit, quod illius nominta expositioni conveniat, & scriptiira ad istud accedat. STEPH. Od. l. I 8. Γράφεται των έναντιων Non habet Cass. nec in Mis. Thucydidis ulla varietas scripti irae est. In Cass. super εναντiων aliquid scripti ina erat, qliou videbatur esse νεων nam Piramentrum ira evanuerat, tu non latis legi posset. Sed si νεῶν est, non tam pro varia lectione habendum es , qtram pro supplemento substantivi, at s hic desiderari putabat, qui id uripsit, ex ipso Thucydide, civi e. 88 & 8o aicit πλῆθου νεῶν. d. l. 2I. Ἐν τοῦ πεζομα. χiφ Poterat, & quidem rectiuς, dicere εν τω πεἰῶ, ipsuin Thucydidis vocabulum retinendo: quem animadvertendum est dicere ἐν έ im, non εν Tφ. u-hoqiii enim videretur intelligi debere is τῶ ναυτικῆ, quod propinquius est. STEPH. ead. l. 24. 'Huo Scribendum ὁμας, iit apud Thucydidem legitur. ubi ἡμας locum habere non posse ostendit praecedens verbum παρεχετε. Sed & εἰ μη μέλλοντας, aptius uiemsedena iudicio scriberetur. IDEM 'Hμῆς ἄλλως ἡ μέλλοντ. Casi ea L l. 27. Δηλονότι Oi Ἀθηναῖοι Desunt Cass
Pag. 398. l. a. Καὶ συμφέρον M. inlita, τὸ καὶ συμφωνοῦν τοις ροτ. IDEM.M.f. l. 6. 'E sτερω τῶν ὁριο 0 Fortassis ἐσ. τῶ 'Pων. Vide ad Thucydidem II, 86
209쪽
μαχίας δηλονότι. STEPH. ead. l. I 4. Tnste ικεiανδηλ. Iinnao vero γῆν generaliter dicit
Daticyd. Et eo modo, quo dici ab aliis solet. hoc ipso loquetuli utentibus, πλῶ παρα την γῆν. STEPH. ωd. l. I s. 's σανεὶ Scri, nillim ως αν ει ελεγε, sicut alibi scriptii in inveniriar: pro eo. quod Lauini his verbis significam, perinde aesi csceret. IDEM. Sic & ante in Proparalceiae
d. l. I 8. G δε σημεi κν, ἁντὶ τού μιλιου omnino explodenda est ista prior expositio, & posterior recipienda, etiamsi
eam tanquam minus certam asserat. Vel ex eo aluein iii dicare possumus σημεiου illatri priorem expositionem non admittere,
quod vox ista apud eos tantii in , qui multo Thuc di de posteriores fumant, illa in significatione invenlariir: nisi sorte meo Graecae linguae Thesauro adiici aliquod exemplum ex magis etian ant quo scriptore quopiam potuis. IDEM. Verba Si pliani nonnihil obscuritatis hanent. Sed hoc vult, recipiendam esse expositionem, qtiae continetur his verbis Scholiasae δύναται δε λέγειν καὶ, συνεημα. Hanc illius inentem fuisse liquet e Thes Ling. Gr. in suo inter alia loca, in vii-bus σημεῖον est Amaran pugnae, & nunc, & alium e lib. III, C. 9 I, prosere, usi Mnoliastes απὴ σημσέου exponit ἀπὸ συνθήματος. Sed quo pertinere dicenuis illa, iti σημώου, - ντὶ του/ειλιου; Nihil sane huc pertinent, & eredibile est, ea ab aliqtio, qui sciebat ea, qtiae σημεῖα dicuntiir, id est, s L M,
sive miliaria, a Graecis recentiori hus etiam μιλια vocari, huc adicripta esse, quamquam plane ab hoc loco aliena. In Cassilioc scholion ita legitur: οὐ διηθέντες πολλῶν σημειων, ἀλλ' εὐ- θυς ποιουντες οπερ ἐδόκει. Cetera desiderantur. G. . l. 23. Nετωπον τῆς νεως) Suidas in μέτωπον. eata. l. 27. Ἀροὶ τού ὀκεῖλαι αὐτας ἐποiησαν) Thucydides: έκέωσάν τε πρὸς την γῆν υποφευγοiiσας καὶ διέφθειραν, scit. τὰς ναύς. Hic manifeste distinguuntur ἐξωθεῖν & διαρρειοειν, qtl
riun hoc consequens habetulum prioris. Recte interpretatur D stigod by GOoste
210쪽
δε εξε- αν Scholiastes, π/ς την γῆν oκεῖλαι εποιησαν. Non itidem posterius verbum διέφθειρον, exponens h. in . ὀκεῖλαιαυτας ἐποιησαν. Ita, si ipsum aut hamus, synonyma plane ruiit όκέλλειν, εcωθεiσθαι, διαφθειρεσθαι, quoties de navissius
ustirpantur. Coniuncta saepius esse & se invicem sesiiii liaec
παθη, non dii liteor: atramen non sunt coniunctenda. Hostis pertequens ἐζωθεῖ, navi Siaaλλει nonnunquam sine insigni damno, cum autem διαφθειρσαι, quis non putet ἐξοκειλασαν naufragium secisse, Vel διαλυθῆῖσαν, vel καταίυομένην, vel alio imodo affectanat Hinc in proelioruna navali uin cles criptione frequentissimi usus το-NOster II. 92, οι Αθηναῖοι . . . τας εα-ων - Aφειλοντο, ας ἐκεινοι πρὶς τῆ διαφθεψαντες, το πρωτον ἀνεδ ησαντο. Interpretes latini vulgari verbo corrum' u laic utuntiar, Enenchulio potius . videtur dranergere, cui & nos adlupuluimur, ulteriorein inpositioneni horum alii arguarento rei ervantes, cum vix quid incitiam susticiens asserant, qui de nautica re veteritin & militia navali commetatarios intulere. GRAΜΜ. Scholion, quod
recte impugnat vir clarissi abest a Casi . Ad εξ σαν liaec tam
tum in eo annotantur, ικεῖλαι ἐποιησαν.
eod. l. 28. 'Eξεκλιναν της προκειμενης ὁδού Ilis non exponitur το ἐξένευσαν. Videntur potius pertinere ad εξεωσαν. Od. l. 29. Tαύτη οἱ τως In Cais. niihil est eorum, quae ilicin edd. leguntur. ea. l. 3I .' ληλεει ζουσαι. ἄλλη ἄρχη, τὶ, καὶ ωχουσαι Non
licitiet, quid significent haec verna ἀλλη ἁρχ η nisi fortassis
1 olunt indicare hinc incla oari narrationem alterius pumae. A Cais. absunt illa ἄλλη αρχὴ, τὸ καὶ ισχουσαι, & εχ συσαιτας πρώρας cet. reseruntvir ad sequent en Vocem ἀντιπρώροι, ad quam quae annotannir in edd. in illo d. non comparent. Pag. 399. l. 3. περι-ολκαδα καταδῆσαὶ Desunt Casseris. l. 4. Λα-νικον τὸ φρόνηι ι τοὐτοὶ Vocabulo luitur, quod Lacedaenionii viri ingenio optime convenit, cuni dicit, Λακω ικον τὸ φρόνημα τουτο. Sed cur potius ununa ino i iis genus . Guam alteriam, timuisse hunc, & minus sibi ideo tantii ira attulisse, ut i inius inerit se Iiberaret. dicemus e id est,ttinuisse potius, ne ab hostibus interficeretur, quam ne a mari abi orberetur λ Nam vel HomeruS genus hoc imortis ter ribile nobis prae quovis alio reddit: si qtalem Syneso ci ciliis naus. querulana eius versum asserenti, & ex eo istud probare conanti. Fuse autein de veriti illo disseriti in quodam meo. raim Scindi uiatum. STEPH. Ineditorum nimirum. Synesius