장음표시 사용
211쪽
Epist. IV assere hunc versum Homeri de Aiace Oilei: Aiae
I ' εξαπολώλει , επεὶ πιεν αλμυ ιν P yias. Is Odysi. 1', Ii, ita Iegitur: 'Ως ο μεν M' ἀπόλωλει , έ. π. α . b. ubi Eusta latus annotat, veteres interpretiri tradere, eunt in nulla Homeri εκ-ιόσει i , atque ideo mirari. cur Aristarchus oblitus fuerit elina obelo notare. De hoc IMO MIResiastae agit cliani Steph nus in fine PromirasceveS.
llunc lin iura Thiacydidis. 'Η σίνταξις αύτως ῶς νενικηκότες. νεκεν τῆς τροπῆς περι των νεῶν, ἁς τῆ γῆ διέφθειραν ac
dis ML Bacc 7. Ἀντὶ του κατὰ την νυκτα ὶ Immo vero buri, νύκτα Ihic. sicut & alibi, non dubito quin ut sit, Picus a Latinis sub noctiandiicitur, inemibus praepositione, quae illi Gramae re-haondet. STEPH. Adde huc, auae in Append. ad Sca ipta al. de Dial. Att. scribit pag. 93 , uuietiani de ellipsi praepostionis δια, de qua Scholiastes in praecedenti annotatione, agit. Od. l. '. Ἱσχυειν τούς 'Mηνἀους Non ἰσχύειν tantum, sed υ τε σχυειν verbo Thucydulta ἐπικρατεῖν significatur: ideo- qtie non illud, sed hoc, scripti ini fuisse si spicor. STEPH. Non
habet, λαμπάδες πολεμνους δηλουσαι.
τίλων, nisi quampiam illi praeter vulgum significationem demus. Formire alitem aliquis de tomento, quo culcitra inser-citur, aut, si mavis, quod culcitrae infercitur intelligendum putet. STEPH. Apud Suidani ξυλων legitur. HUDS. In Stephani coniectura primum non intelligo, quis possit este usus tomenti, ouocialcitra insemitur, ad laces: cleinde, si de eo scripsisset Mnoliastes, non τύλων, seia τυλῶν poti . si ranaen τυλη est toninumn , dicturiim fuisse puto. Τυλον apud Aristoplianem Acharn. s set a Scholiaste exponi elat uni ligneum, oe in loco Polybii apud Suidam proe Nostin i, atque etiant Hesyclitum τύλον, αiλῶν, & ξύλον interpretari, ipse Steph
212쪽
dicca reν Macedonum, & eius fratre Philippo agit, in Cass.
iam series generis regum Macedoniae erat: Γένος Τημενιδων
Ἀλεξαλως Περδεκκαν Φαιππον Ἀρχελαον Ἀμύνταν
Αλεξανδρον. τὸν μέγαν, is την Περσῶν δυναστεδν
a. . I. I 8. 'Aπου κοινοῖ-n,εὶ Verinini repetendum ἁ- κοινού cum iis, quae haec praecedunt, verbis, καὶ ταν 'Aθη- νωων προσβεις' nec non cum ii iis, quae sequiantiar, κάι ἡγεμόνα Ἀ γνωνα. STEPH.
d. L a I. Στράτευμα δηλονότι Ante haec Verba rurus.
deri poterit. Ulul alitem γiνε ιι vel post νύν, vel post εν ' -
213쪽
μαίοις crat locari poterit. STEPH. Haec appendix huitis ann lationis in Cass. manu receivi atrametato scripta erat: cetera vetusta, & ininio. ead. l. 6. Πλεον Mαλλον, & paulo post λαβεῖν, ηπερ δουναι. Casi . Od. l. . Tῆ τῶν Σκυθῶν In Cass. ad hunc locum Tlaticydibilis adscriptiina est: περὶ Σκυθων τοὐτο κώ Nρόδοτος λεγει. emi. l. 9. ' λ' ὐπερβὰλλουσι δηλονότι De Thracibus ita auctor: ου μεν αυδ' ἐς την ἄλλην ευβουλiαι καὶ ξύνεσιν περὶ των πσρ ντρουν ἐς βὰν αλλοις ομοιομαι. Quisus glossam adscribit Schosiastes: ἀλλ' υπι- λουσου δηλονότι. Dicas Thraceni suisse natione hunc Grammaticiana, qui audacter adeo, ut civibus f uis gloriam vindicaret, in contrarium seni una Veriere conatus auctoris verta. Ea enim certe ne comparet niscios quidem, h. e. inferiores esse ceteris nationibus sollertia atque prudentia Tlaracas innitunt. Unde &, qui liberius si let transferre, Vitus Wini enatus h. l. Usio Opra Antia is in
ha in Thucydide legitur, in Cass. explendae ellipseos gratia
Od. l. 2I. Κατα διεξοδον Sic & asibi aliud ab Herodoto referri ait κατα διεοοδον. De quo lociuendi genere aliauid in Proparascetie dixi. STEPH. Pag. 26. De hac re in lib. di Herculoti non inultum relatum est, nisi quod Alexander ibi c. --, se vetusta origine Graecum esse. Quod alitem hic scribit Thucyclides. Temenidas, Alexandri maiores, Mac donia potitos missu, id multis exsequitur Heroes VIII, I 37. Od. l. 23. Nρόδοτοςὶ Νon Ἱερόδοτον, sed 'Ηρόδορον, hunc
granimaticiani aliciibi nominariun inveni. STEPH. Grammaticum laic designari s uis apparet. Sed is Ῥρόδωρος est, non Nρό- δορος. Cass. Ηρωδιανός' quod veriam puto. Idein nomen etlanx Pag . 377 corriiptum erat. Καὶ Ἐδω: M. οἱ τως υροδοτος at sunt a ML Bas. ε' eod. l. 23. Oi κάτω Μακaδόνες Qiii sint Macedones οἱ κάτω, S qui es ανω. ex iis, quae l. I 6sq. dicta sunt, ciscimus. STEPEI ead. l. 3o. Ἀντὶ του περικλειοι τες in Cur passivum verbum περικλωμενοι activo περικλειοντες ab eo exponi dicemus t Poe
214쪽
tius certe videndum est, an non hoc φυρικλεέοντες in περι-ισ θέντες mutare debeam . STEPH. Thucyclides: ὐπα δε πλη- ρους περ κλειόμενοι. Scholiastes: αντὶ του πιρικλεAντμ' οἱ κες δηλονοτι. Annoratio gemino insignis vitio, & falsitatis uti inque laborans. Stephanus alterum tentavit, conii, cieritio περικλεισθεντες legi debere pro περιαλεiοντες, alterum vero neglexit. Non capio certe aut assequor, quomodo intellexerit locunt Scholiastes, omnium minime obscurum. Quintsi niaxime προκλεισMντες scripterit, quod ineptuni satis s rei, praesens scit. partici p. pati. per aoristum pass. exponere, fallitur tamen noni inatim addenuo Θρῆκες, cui in ab eorum numeroso agmine es agminari περικλειόμενοι) dicantur Maced nes, non ab his illi. GRAΜΜ. . Od. t. 38. Oiνῶς Singulariter exprimit nomen urbis Οἰνιας .contra on initim alitiquorum consensurn, qui pluraliter eam appellant Oiri M. i. Paluaeritis III Graec. Ant. 8. Adde Gr noviunt ad Liv. XXVI. 23. Dr inaeso recentioribus temporibus dictam fuisse, etiam Orielius annotavit e Sopitiano. 1s. nec hoc, nec sequens de Dolopia scholion liabet. Pas. 4o a. l. a. Ἐξ ἀνατ. Ilaec verba suspicionem mihi movent, vocabuluna illud νόβλαχα mendole scriptiina esse: ac eunt ita id s)ripsist e, ut eius a voce ἁνατολη deductio agninsceretur. STEPH.
cat, sed Sclioliastes epitheto illo respexit ad haec Homeri in
κατ' Aι γ υπτον ην ποτε πελαγκ' ἀν δε τρόπον τινὰ χερρόν1
σος, ονε. Paulo ante in Scholias e οπερ καὶ ἐν τη liabet Casl . ead. I. I 4. διωτα ) Haec annoratio non est in Casi eris. I. 16. Tην Mσιλ.) Quamvis ἐδυναστευσε exponat τὴν βασιλείαν ἔσχε, non eri tamen quod puteinlaS, δυναστεών a Thucydide non de alio, quam regio dominarii dici. STEPH. d. l. II. ΓΙρότερον πὰρ Κουρητu έκαλεῖτο Vide Stirabonem I. Io, p. 46s. HUDS. Et Palmerium III Graec. Λnt. I, & IV.
a. Versias Homeri est Iliad. I, set s. Mareχ μαι deest Cass. indi paulo post ἐλυτρώθησαν. f. l. 27. Λει ει η διὰ) Cuni verrumini Thucydidis hunc tu . . Vol. VI. Ο
215쪽
esse sensiani constet, O missitam imis amaturiae multati rari,
onus vicina urbi l a vasarrari: quem hic locuna praepositio δια habere potest8 Ea enim addita hic esset sensus: pωGlutans Propterea Fod non vasurrari. V ide Stepfrani Animadv. in tu . de Dial. p. 22. HUDS.
Pag. 4o3. l. 6. Δυσέκπλωτοι Potius δυσει-λωτοι. Hoc siliolion adest a Cassi ead. l. IO. Tω κατα σπάσιν πιι, τακτεον) Scholiastes iubin .haec, μηνυταὶ γυνονται, construi cum verbis, quae legum tiar in praecedentibus, κατα πιάσιν scilicet; sed quod citra traiectionem insi eni fieri non potest, nec debet certe. Diciintur enim indices isti Mitylenaei sui sie hospites Atheniensium redditi κατα στάσιν. Adeoque στάσεως tantuni fit mentio, quateniri causa haec exstiterat exsisti atque hospitii, Athenis quod ciuinuerant isti hona ines, non vero quintenaimverint eo fine, ut Allieniensibus indiciuna a fiereent, quod recepti celare utique noluerunt. GRAMΜ. In Cass. &hoc &cetera omnia, utque ad ea, quae ad προσ πολεμώσασθαι flin. ao. annotata sunt. desiderantur. Sed ad ξιε ικέζουσι haec scripta sunt: μυλυτο γαρ ἐκ μιας πόλεο ς ὁρμώμεν οι πολεμεῖν &ad ξυγγενων in Thucm p. 37s l. 4: δεῖ ἰποσπιξιωσις τὸ Λακεδαιμονίων, Π Βοιωτῶν ξυγιγενων ἰόντων ἄναγνωστέον. Aiολειον γαρ ὰποικοι Λέσβιοι, Aiολεic δὲ καὶ Βοιωτοί.ῶ δὲ Λακεδαιμόνιοι Δωριεῖς. ead. l. 23. Της Λέσβου εις την Φοnέκηδε Non facile dictu est, quid sibi velint verba ας τὸ ν Φοινικην. Cassi hoc scuholion uon
ea. . l. as. Ἀλλ' εἰ μὲν δώσουσι χέρας Addit Cassi με γάρ
μοι ἈχαιοιἈρσαντες , quae sitnt Iliad. α', V. I 3 3. Cetera desiderantur. Idem, quod hic Scholiastes, etiam Eustatilius ad Homerum l. d. pag. 66 observat, S usum liuius figurae multis veteritin scriptorum testimoniis oliendit. Et marsus Sch liastes pag. 434 eodem hoc loco Homeri. . evi Lais. Τοῖς 'Αρηναitas Hoc & secluentia usque ad Γεραι- Oisiligod by COOsi
216쪽
non-Cass. dei ivle in eodem nihil illorii in , quae in
edd. post λιμένα sunt. legitur usque ad ἀπ-τωσις. . l. 36. 'Muνα Ιωνὶ Post Ἀθηναιων addi debet καταπλευσάντων, ut d et Corinthus. Cur ranien aliquid in orationis structura ut censent Schol. & C inth.ὶ innovaretur. non video, cum nominativus Ἀθηναῖοι suum verbum traheat; n oue negare quis tam possit, illi ut εωρω cum Ἀθηναῖοι iungi. V ide Stephani Animav. in lib. de Dial. p. 27. HUm. In Η mero Odyss. μ, v. 73,pri ἀμφις est ευρῶν. Pag. 4O4. l. 3. Συδήκηὶ Συνθί κατι Cassead. I. 6. Λέσβου) Ad verba τοῖς άπου τῶν Ἀθηναίων Cass. haec minio scripta habet: τοῖς πρὰ υμασι δηλονότι, ἀπi ἔλπι- ῆον ἀπὸ των 'Mηναιων λώιεσθαι. hacem deinde alia manus recens atramento scripserat . ital pro ἀπήλπιζον melius ἁπερ ηλπι ἰον. Duo sequentia sci Ulia ad p. χ 9 I. I S s G-absunt. ead. l. 4. Tοις FIιτυληναiοις Et hoc & uia sequentia schosia desiderantiir in CasLead. I. 2o. Tὴν μn απόφασιν περ ττήν φασι Vide, quae ad Tiuicydidem huius libri cap. 3 annotata sunt. I. as. βο ἡρειαι δραμόντες Η & alia omnia us- qtie ad 'At αστήσας desunt Calis s. l. 28. Ἀροὶ τοὐ περι Ἀντὶ τώ περί. STEPH. In Prop ralceiae pag. O.
tur διαιρεῖται . δημηγviae, omissis ceteris. l. 3 s. κεφαλαιοις ' τοῦ δικαip ὶ Κεφαλαιοις τοῖσys' τω it. Et inox γινομε,ας pro παρατεινε ἐνας CassPV. 4O . l. 4. Καθῖστως δὲ νόμιμον, τὸ ἐθος λέγει Desunt Cass. una cum duo is sequentibus scholiis. e.rii. l. 8. D χεiρους οὐκ ωπι συγκριτικον, ἄλλ' ἀντὶ τοῖ κακούς Sed non credam, eos, qui mi γκριτικως sumant, aber rare a mente auctoris, cuius & lo commate verba & sequemti ita sunt comparata, ut innuant, proditores naaiore odio,
quam hosim ipsin, a quibus desecerint, dignos existimari uprudentibus. Lecte ergo H. Stephanus τοὐς χε ρους priores vertit, secus ac Valla aliique, Scholias ani hoc loco inuti. GRAMM. Vide ad Thucydidein. ead. l. Iq. σθεοῖς δε ταῖς δυνάμοσιν Desunt Cass. M
217쪽
eae .l 26. Κῆνταυθα δὲ - αρετὴ ἁντὶ τῆς ἁπλότητος Misai Detunt, ut & illa, quae hic annotantur ad p. 184 l. 2, S 7εχθραν ἀνιέντας, cum veriti S τοῖς συμμάχοις δουλαν επι αγρο ιις, quae sunt l. 3 s Schol. Od. l. 28. At διαφοραὶ γiνονται In ML Bas. ad litur:-τοι
ita scholia clesulerant Lir. d. l. Io. 'AMυσ te Εκουσίω & mox ἐκόντας scribere Stephanurn & Aeni. Portum annotat Hiulsoniis in Var. Portus ita conici erat in edit. 'Vechel. Stephanus in margine sec. suae ecl. scripserat in Thucydide fori isse legendi im esse εκόντας. Unde recte consecit Hudsonus, eum etiam in Sch liasia voluisse leν ἐκουσiυ & εκόντας, etsi de eo nihil dicit. l. 24. 'Aπέσχοντο nμων 'llμων deest. Verba tertiae pera nae τεθαικε & συιἈστησι vident tir re quirere αὐτων, pron men ii leni tertiae personae. Vel in ημων sortassis en cot pendiuna alitati Al scripturae pro Hιτυληναίων. d. l. 34. Oπερ δὲ τοῖς αλλοις Καὶ ἐν πολῬω καὶ ἡσυχίφ ιπσρ δὲ τοῖς ἁγὼ.οις ML BasDiuili oe: by Cl. Huc
218쪽
υμων esset in Mis. Pol tum legisse ἱμῶν liquet ex suppleniento in interpretatione Latina ecl. V echel. Ita utra vobis clina ipsos
in idemum vintacaremtis. Et hoc videtur postri lare sententia. ead. l. 24. Tουτέστιν ἀποστλαι) Πγουν ἁποστηνα i. Ex his,
τὸν κινά . II, 12, I 3,& P. I92 l. γεγνω ζωσιν. f. l. I s. ομοιοι καὶ ἔσοι ἱκεταις ἐσμὲν Desunt. eis. l. 2o. Ἀπολυσητε Instingit vini verbi πρόησθg, & eLficaciam omitioni detrahit Sciaosiastes, exponendo simplici & ανεμφάτν hoc απι σητε , qtiod synonymum istius haberi vix poterit. Sensi is est legatoruit 2 nolite nos rere, H. Stephantis prorire ) vel ne pennittians sive obiiciatu iros hostium violoriae O biiussis. GRAM M. eic I. 2I. Tούτο επὶ της δαπάνης ἀκουστεον Tlati clides: Iδιον μεν κίνδυνον τῶν σωμάτων παραβαλλομενους. At Ge sum-ribus belli & fortunarunt impensis qui potuis Grammaticus interpretari τὸν κίνδυνον, quem corporum vitaeque esse essertis aseo vectis indicaturi nisi τω των σωμάτων alium adlaucgenitivunt supera luciendii in fortasse voluerit. GRAMM. ML post ἁναλω -των haec insuper habet: ημετερός, φησιν, ο κιν δυνός ἐστιν ' ημ δε γαρ δαπανωμεν.
219쪽
l. 3o. Ἀντιφορικως Vel hoc adverbiu in indicio est. hanc expositionem adscribendam esse verbis sequentibus Thucydissis βραδεως τε ξυνελεγον st. ead. I. 3 4. Πολιτικὰ συντάγματα , δι' ων τὸ ευπορ. Quanto melius ML Πολιτ. σ in τὰ,ματα P, οῦν το εὐπορ. Vid. Harpocr.
Pag. 4 Ο. l. I. Δεῖξιν φανεραν Deest ciliri semientei cholio ead. l. 4. TIήτοι σ) χ εσπιν εἰητουν. Sed melius huic loco convemiunt significationes verbi ἐπαγγέλλειν, quae sunt in
Suida: ἐπαγγελλει , ἀντὶ του επιτάσσει, ἐντελλεται, δια
κατὰ τὸν πιόνον τουτον . . εν τοῖς πλεῖσται In inες αμ' αυτολενεργοὶ κἄλλύει εγε No. Hic ad illa, is τοῖς, duplicem leges notana: ἐν τούτοις τοῖς χρόπις ἡ τοῖς Ἀθηναisu. Prior merito reiiciriar, propter ταυτολο γiαν, cum praecellerit, κατὰ τον χρόνον τοὐτον. Posterior nostro iudicio vera est. Nam si antecedentia conseras, videbis, εν τοῖς pro ἐν αυτο u) ad proxime meinoratos ref i, nenape Athenienses, cum per τοὶ eέκείνους intelligantur Lacedaemonii. splicet ergo interpretatio Fr. Porti, εν τούτοις τῶ r-γμασι, quam transti alit in versionem Latinam silani Aeni illus. Stephantim autem notat cuna sentire, in insitione secillula videbis, tui & Enenckeliun ac Winsemi una. Altera annotatione Scholiastes vocabulunioso ei recte quidem exposuisset his ,.πλιμμοι καὶ χρησταὶ .si solum illud in auctore lecti ini esset; niinc nim κάλλει conivnfitum plus aliquid notat, quod bene interpretibiis Latinis est observatum. Ast quae antecedunt proxinae, 'αυτοῖς, ad ea nemo illius videtur animina attendisse: sensum certe genui ruini, si vel omnes editiones consilli ireis, expressum halici deprehendes. Verienda omnino eriint, una Gm iras, videlicet nautis & elu riis, aut non minus, clitani naves , ένεκγ οὶ κάλλει prae scantur, tali quidem denonainatione, qtiae sortitudinem simul & speciei praestantiam significet, eum έντροδι. inter alia, epitheton qtioque si illicis, imperatoris ac militis strenui, testante haud uno loco Iul. Polliice. GRAM .
220쪽
d. I. 34. T. αφώλακτον δηλονότiὶ Et soc deest. f. l. 37. Ἐντois πιλεμιοις Ira quidem etiam ML sed non dubito, quin legendum sit ἐν τοῖς πολέμοις. Pq. 4r 3. L I. P διακενον καιι α γ'ν τού καὶ διάκενον
Od. l. 3. Λει τει ἡ ἁ ν. In ML desiderantiae scilicta ad pag.