장음표시 사용
41쪽
orant. Fateor alioqtii, quod titultis ille praedicat, in multis Tini cyclidis locis posth verit in comperam. Sint qualia sint haec scholia, quantii in iudicare possutia) a lite tiarii in laininctum est, partini 1 ero exearlatis in iis annotationibus ostendetur. STEPH. . Pag. 3 s. l. s. Πάντως μωνννται τοὼ οἰκειου ὀνόματος κατ' ὐχ ας, ἄν τι διαστ. &c. Hic ita videtur uti adversio πάιπως.
ut esse iisti in Tiail cym dein p. So7 scribit: videlicet pira ς ξ ἀνάγκης. Perinde ac si diceret, nia esse Thucydiam habriss e notanis sit mentionem in pietnesm operas μι-: paetim ut se i unet
M assis esstingueret. qia iisdem annis cog. Iomines erant ;Pamm etiamne alitis quispiam listoriciun il ud Hus optu sies vindicivet. Obse va auten , cilira diceta luna esset, αμα μὲν M. ταύτην την αi- τίαν, a it cerie sinpliciter. αμα μὲν τοὐτω ἔνεκεν, nove dixis se, αμα μὲν της αυτῆς αι Tiας ενεκεν. Ceteriit a pro έν τοῖς ά ς- σιν scrtio is τοῖς αυτοῖς ἐτεσιν. quam lectionena in mea illa liuitis loci interpretatione agnoice Venim hic eorum te meminisse Onortet, clitae de hoc loco in principium prooenali Thucydidis Oixi: in ea vertha videlicet. Gουκ: Itiyης Ἀεiis ς ξυνεγρα-ιε τον πόλεμον τῶ ΙΙελοποιτn-σιων καὶ 'hὀnm: . I Diei in cum dixisse in suspicari me, x et potius per iliasum habere, scriptrum a Tirii cyclide fuisse, Θουκυψης τοὐ Uλόρου 'Aθηναῖος, &. rationena huthis meae enien stitionis attulissem: si niui ctia in inquiens, esie veri sinasse, cuin S alii eodem forent tempore, qui non en idena halli Tent, eun
aliquid, qtio ab illis illiceriti posset, adiunxisse: illis alii rei id, quoὸ esse verisimile dicerem, ab ipso Scitoliasse tana uani certum tradi. Ab illo uni in scribi, Thii cyclute in volitisse clinc rin: en ponere nana & ita interpr. ἀντιύιαστελλειν) inter se S alios , qui idem eodem tempore noenei inlaebant. Unde etiam posse collis i. illum citiculue ita, tit legendum ni illi videra clicebam, te isse: videlicet, Θουκυδιδης του λόρου cum alioqui nullam αντιδιας λων posuisse videri posiit. Ideoque non dubitare me, quin ab illo scriptii in stierit, Πὰντ- μέμνηται τού οἰκεiου και του πατρος vel, τῶ τού πατ-ς ὀνόματοα Unde alitem ortam est e lianc apud istii in ficta olias ein depravationem existimarem, in uter leclara i. Νtinc Perae τῆς γιαμ1πs ut apud Thucydide in nostrii in loquit hir Pericles ) τῆς αυτη e, εχομαι illud tantum adiiciei Is, milii obiectu ui fortat Iis aliquem, satis imagnum lioc stariti a nostro scriptore discrimen, ii ioci se Atheniensem clicat. Veriina in promtu eit adversit sol, lectionem illana rusponsio, ex tribus reliquiti Tlitic dictis u- Dissili od
42쪽
rum salieni sitisse itidem Aesieniensent: elim nimirtim, orius ihi hoc scriptore fit metatio I, 1 7, καὶ ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ὐσταον
suisse & Pericli διὰ κολιτεύσασθαι scribit, nisi pin
rat. IDEM. Hic scripserat nescio quis in margine exeimplaris asse: Non inrellexis St anus, quidesset διαπολιτεὐσασθαι. Vide Casai onum ad Polyaen. I, at, a. ostencit ibic asseu mus,n Polyaeno non raro διαπολιτεύεσθαι legi pro ἀντιδιαπολι-
κεν γὰρ ἐπὶ ε. π λ. Reg. Hacf. L II. E γρὰ αι, μετ' &c. Ante illud ξυγγραψαι ipte positiini fuit et kλλως. nam haec sive sint eiusdeni, sive illus, sitnt cerie aliani inter ο ρμαι & ξυ γράψαι riss en- iam proponentis. Prius enim dicitiir, aliuὸ esse γράψαι, &aliud ξυγε γράψαι. nam γαλιαι quirim de ana reici, at ξυγ- γ ράψαι is multis. Postea vero additur, ξυγγρά- ι, esse, a-EM Ggenna O adHesto flueso componere: α γράμι, esse, sim-ditieitero a siue asiligentia. Qui locus occili rit prinuri ex eo una numero, in qtros esse inquirendum aio: sic tramen iit fa- ear, posteriorem ditarentiam propius ad veritatein accede.
e, quani priorem. Id taliena ferri posse videriar, quod deton possio ζυγγράψαι dicit: sed de γράψαι dicentiti ni poniis
γράψαι locum habet, ibi & γρὶ vi locum liabere, quam uice versa. Sed quid de his verbis, τὴν ὰλ ἡθειαν ἄνευρεῖν, dicemus t Dicendum sortiisse si ierit, inter ipsa & adverbium ἱμα- λως nonnulla deeta, cum quibiis ea itingebant tir. Qtiorsunt tamen veritatis inveniendae mentio fieri debeat, ubi Vitus de significatione verbi γραψαι, ne suspicari quident possun : alioqiii desiderari tantum dicerem 1δστε inter ἐπιμελως & ὰλύθειαν ἀνευρεῖν. Ne istud quidem omittendium, scri&nuluna paulo anae essis, τὸ μὲν γραψαι ' cui respondeat, δε ξυπι--4αι. Alioqui τὶ μὲν, cum ad vicinius referri iolear, L ipsum de verbo ξυγο ρεμ intelligere necessu foret: quod nullo fiori modo potest. STEPIL
43쪽
Od. t. Iιου μάτην Quod dicit, Mi μάτi1ν πρόσχειται. intellige de his verbis, πω ἁλλήλους a non Ira ira esse aiecta. Nam OMIlum, inquit, in versus Xerxesn eorundem', vid licet Atlaeniensium & Peloponnensium) non reraran inter se '
ead. l. II. Ἀλλ' ἁπλως Scribendum potius ἄλλα καὶ k- πλως, cum praecedat οὐ μόνον. IDEM. Ad voc. μέο αν e Reg. ἡ τω χρονφ, ἡ τοῖς πράγ/μασιν annotarat Rostgaardus. ead. l. 2Ο. Πῶς ηκμααον Quomodo, inquit, utrique ontra ad bellum apparatu florebant, s Peloponnensibus pecimis deerant ρQuaestionem proponit, quam non solvit: quod di alibi facit. Ego vero aliam de hac ipsa proponam, . .. d hunc enarratorem ad movendam quaestionem istain i inpulerit, unde Peloponnenses pecuniarum inopia laborasse didicerit. Verii in non longe abeundum est, ut inveniatur locus, ex ouo
istud collegisse videri potest. Nam I, 19 scribit Tiaticydices, Lacedaemonioriina socios non suista illis triburarios, cum theniensibus tributum sui ponderent. Sed si non alio, quam hoc, nitens argitimento dixit Peloponnensi is pecunias de-suisse, non est certe quod fidem illi haruranius: cum alii possent illiis vicissim esse πόμι, qui Atheniensibus non essenti Hoc quidena certe nullo credibile modo est, dicturiina fuisse Thucydidern, utrosque onani ad best uni apparatu floruisse, si Peloponnenses a pecuniis ina paratos misi. scivisset: cum& ipse pecunias pro helli nervis liabere se ostendat, cum alibi, tuna ubi icta ibit, τα πολλὰ τοὐ πολέμου γ ώμη καὶ χρηματων περιουσiα κματεῖσθαι. Audi naus vero & Hermocraten dicentem apud eundem VI, 34, χρυσὸν καὶ ἀργυρον πλεῖ
στον κεκτηνται, ορεν o τε πόλεμος καὶ ταλλα ei πορ λ STEPH.
Non possum divinare, quid Scholiastena ad movendam qua stionena istam impii terit, & unde Peloponnesios pecunia-ruin inopia laboraste clidicerit. I. iis, ex quo istiui collegisse videtur, exstat ut censet Stepli. I, I9. ubi scribit Thucydides, Lacedaemoniorum socios non fuisse illis tributarios. cuna Atheniensibus tributum sui penderent. Sed sui inquisi dena si non alio, quam hoc nitens argirmento, Pel ponnesiis pec inias clesuisse . non est certe quod fidem illi ha- Deamus: cuim alii possent illis vicissim esse πόροι, qui Atheniensibus non essent. Verum si respiciat iu putat Acacius ad orationeni Archidami, bellum Lacedaemoniis disi uadentis . ab inopia pecuniarum &c. regeri potest, hunc, ut alia,
sic inopi 3na quoque suorum, ultra modum exaggerasse: Pὲin Diusti reo Cooste
44쪽
u eius arguimenta contraria oratione elevasse Sthenelaideiri. raeterea ut ait Steph. nullo inodo cressibile et , dicturii inuisse Thucydidem, utrosque omni ad bellum appararii no- uisse, si Peloponnesios a pecuniis imparatos fuisse scivisset rrum & ipse pecunias pro belli nervis hahere se ostendat,lurimis in locis. HUDS. ead. l. as. Συνεμαγωουν Συνεμὰχ ροντο 'Αθηναίοις. οἱ δὲ μήτΣαυτα Ξέρξου. Rostg. Od. l. 28. Οὐτε ες τα ἄλλα) Oαν τὰς ἐκλείψεις καὶ τούς υισμούς. Rostg. Paulo ante aci voc. ξυμβαλι in Thucydideraec annotaverat Rostg. ξυμβαδει, αντὶ του in ἄγεται καὶ γυῖ κεφαλαιοῖται. το δὲ ἐπὶ μακροτατον ἁντὶ του ἐπὶ πολυ καὶ τυπχως και ἐπιμελως κεῖται. Eadem vir doctus, qui Thucy-lulent scriptum Bibliotthecae Regiae cum edit. Ηiuisoni con- Literat, descries erat. ead. La9. Oυ ποῦλαι βεβαιέ- Ου βεβαiως υπὸ των παλαιωνὶνθρώπων ' ἡ μεν οἱ τως. φαδεται γαρ ἡ νυν Ἐλλὰς καλουμένηαι πάλαι βεβαίως οἰκουμένη. Rostg. via. Προ τουτου Quem non hoc solo, sed aliis quoque loris antiri advertere licuit, errorem, neu pe quod interpreta iones adscriptae minus illis, quas numeri cusignant, His o- ici verbis conveniant, sed vicinis potius, sive alitecedentia seu sequentibus, nolim Scholiorima auctori attribuere, sed vel primis, qui ea typis exscripserunt, editoribus . vel Codicibus, qlios ante oculos hi habentes, oscitamer potiusquam religiose omnia, iit invenerant, expresserunt: sic ni-n irum eam, quae hic exstat, expositionein ret eras potius ad verba praecedentia: n νυν Ἐλλὰς καλου λειχ. Quippe quil iis recte opponitur hoc: προ τοὐτου γαρ κατα μέρος καὶ κατὰ ἐθνη ἐκαλεῖτο. GRAMM. Pag. 3o6. l. i. rara σχῆμα &c. Schema του ὁμοιοκαταλήκτου, id es sin inter desinentiis, vel si ita loqui liceret sinusis desinensiae, est in οἰκουμένη & in καλουμDη. Habes enim ομοι καταλ ξιαν in locis valde vicinis, cum audis, φαλται γαρ n nil 'Lλλας καλευμοη, ω παλαι βεβαi- oiκουμένη. Hoc au- tein schenaa, Γόργον sed naalim taργειον aut Γοργιειον vocari ait. At citie ideo vocatum ita credibile est: quod corgias Iaeontinus crebrius, aliam alii, eo uteretur: fortasse auten non solum crebritas, sed etiam κατακόρως, ut de Hipponacte
et aarrator Aristophanis loquithir, dicens tetrametrum H ona.. Gum ita vocatum suisse, διὰ -τακορως αυτον τουτω χρη-
45쪽
πλεονάσαι scribit, hunc & ipse locum asserens. Scio alioqui esse, qiii ita dictum phitent, quod a Gorgia inventum fuerit: sed eos 1 alii mnstat. Ideni porro schema Vocatur etiam ὁμοιο- τέλευτον & ὁμοιόπτωτον, sive plurali numero ὁμοιοτέλευτα& ομοιόπτωτα. tiam voces Latini expresseriint, oeni similiter desinenta & sntater eademia dixeritnt sciit & multitudinis
clitoque nun)ero ἔμοι-ατάληπτα dicitur. Ceteruna earn, quae
ab hoc nostro Scholiaste Γόροιος vocatur παρ σωσις, in huius libri finem, i lem illi e*e schema, mox docebo. Falso alitem eundem crevidisse, adeo delectatum esse nostrum Tliticycli dein hoc schemate, iit etiam ad illud essiciendivn vocena supervacanea in * ταιρος posuerit in illo tertii libri loco, τί μα μεν-ὰ λόγιστος, ἀνδρια φιλεταιρος ενομίσθn, cum Roipsi in venero, probare conabor. Scio Aioqui, & a Dionysio Halic. nostr in hunc scriptorem de hiii scitet natis usu reprelietuli, vel potius irrideri: quippe qui, hunc locuna sicut S alios in exemplum asserens, esse in iis dicat μειρακιώδεις
σχiηματισμοῖς τῶν ἀντιθετων τε και παρομοiων καὶ παρισχύ
σεων. Ubi observa etiani duas appellationes, παρόμοια & παρισώσεις, citiae illis, quarum numtionem triri, addi possitnt. Posteriorem quidem certe & apud hiinc Scholiastena halbes duobus in locis: pro citius voca Dulo ὁμοιοκατἁληκτον dicitur& ἰσοκατἁληκτον Ceterum idein Dionysius τοὐς περὶ τὴν Γοργαν in illis sciremati simis πλεονάσαι scribit: at pie Hena non miniis Platonena, quani Tliticycli lena, de illoriim usu repreliendit: Dro citiorum utroque vide ilitiae a me in qti viam Sc laedi asinatum dichintur. STEPH. Hoc in editis Stephani Sch dia rati,is nonPuto inveniri. Od. l. 4. Οὐκ aiπε δυνατωνὶ ineptit Scholiastes: quasi vero eι πλείονες non essent simul δυνατοὶ , quandoquidem prae, a-
luerint 8 Nonne etiam his ipsis δυνάμεις μsi ους tribuit Tiaucydides cap. 2 8 GRAM M. f. l. 7. N περιο χἡ De hoc loco agit Stephanus in Prop rasceve pag. 8.evd. l. I 'E'ικρατσB Ad voc. ἀναγκαίου, quae lin. praeced. in Thucydide legitur, in Reg. scriptum erat, 'Αττικως.
46쪽
inrerpres Latinus. GRAΜΜ. l. l. I 8. Οὐσαν, ἁντὶ τού εἶναι) Licet participitini infinitivi locum saepe cupet, tamen hic etian ctipare, non libenter chim isto Garratore dixerim: si qui lena οὐσαν cum εκ τοῖ ἐπιπλεῖστον iungere liceat. & intelligere, ἐκ του ἐπιπλεῖστον χρόνου. STEPH. Apparet. Sciresiasten partictitas ἐκ τού constrii xisse cum particistio οἶσαν. Inale. Pertinent enim ad ἐπι πλεῖστον, scit. ἐκ τοὐ ς τι πλεῖστον χρόνου. id quod monuisse etiam video H. Steplianum. GRAMM. Ἐπιπλεῖστον in
Casi . ex nonitur εξ ἁρχῆς. Od. l. 2o. D νους Post ο νηυς , quo significati ir iit antea docui sensu est, solent sequi verba, quae lociun ex ni intrsed hic interliciuiitur ista , Oi μὲν, ουτω' quibus respondent illa, ἄλλοι δὲ οὐτω. STEPH. 24. Ἀλλοι δε οὐ τωὶ Posteriorem hanc expositionem, otiana recte imitariir&in subiecta expositione illustrat Aeniit porciis, alictoris verbis nangis convenire iudico priore illa. Illae Acacio, iit videriir, in posuit, ac forte etiam interpreti allico Perrorio Ablancolari. GRAM M. ea. . l. 33. Oι 'Aθnναῖοι το παλαὰν συρὼς γ Initio pinentissimos quosqtie Graeciae, Milo ptilis, aut seditione aliciua, intra urbem recipientes, civitate id amitat; at lite ita essec re, in immensias habitannum numeriis esset immo advenasq)ialescunqtie statim cives faciebant. Veriana postea cum multitudine sua laborarent, restrinxere; ac statutum, si Dein Ironorare vellent, latrictantum ut iiis civitatis ilire largire thir. Vide Meursu ira de Fornina Attica c. s. HUin .
47쪽
ε τεμ ιαν. Lociis Aristidis est Tom. I, pag. I 69 ecl. Eant. Viis Metirsiuni de Pop. An. in Z-τηρ. Deinde in iisdem ad voc. εἱχεν, quae legitur lin. I 3 in contextu Thucydidis, scriptum erat, ἀντὶ τοὐ εχσιν; ad καὶ πάνυ ου εἶναι p. 7, l. I, οὐδ' ἴλως σιναι; quae & Cin . habebat: & ad αλλα τε ibid. l. I, οιον Θεσσαλοὶ, Βοιωτοὶ , Ἀργεῖοι. ii - πλεῖστον μέρος τῆς Ἐλλαδος, ἡ επὶ πλεῖστον χροό ν εκλήθησαν Θεσσαλοι ' e qui- hiis quae post Ἀργεῖοι scribuntur, pertinem ad επιπλεῖστον, quini post Πελασγικὸν est in Tiaucyd. d. l. 37. Πελασγοὶ μόνον In praeced. editt. legitur πελασγυοι, pro πελασγο i. sed puto & aliurn errorem superesse. nam haud μόνον scriptum ab hoc enarratore sitisse, s)d nomen alicuius Graecae gentis. STEPH. Non video, clitiὸ hic erroris sit in voce μόνον. Pelasgi, ait Scholiastes, talut in voc..hzInrilr Pelasgi. Boeotii tantum Boec ii, Argivi tantum Argivi, &sic cetera; non uno innitini nomiiJe Fλλiiνες appellauantur. l. 38. Ελληνες Post iraec ad verba Thticycli lis Ελληνος δε καὶ των παιδων αυτου, in Rostg. erat, Hλληνος παῖδες
Δωρος, Σο ος, ωAλος. ως φησὶ καὶ 'Hσώδος, Δωρόν τε, Eοὐρόν τε, καὶ Αιολον ἱππιοχἁρμην. Haec ex Hesioeli Heroica genealogia affert TZelges ad Lycoplaronem U. 28 .Pq. 3or. l. I. οὐκ ἀπὸ γραφης) Mendum furuest huic loco.& quani vis menti eius convenire videatur thaec lectio eυκ ἀπὸ κοινῆς δόξης ὰπάντων, tamen, quod in voce γ μετης vix ulla ventur vocis κοινῆς vestigia, aliam emendationem uesialerare hunc locu in existina o. STEPH. Verbis γραφης δόξης triendum sit si e iani olim annotavit H. SteplaalniS, nonduin cliuoernendaret modo, certus. Fortast e γραπτῆς δός 1ς Scholii audior la. l. script Erit. GRAMM. Conteruirant Stephani videturl robasse Salinasius in lilbro de Hellenistica p. 348, ubi huncocuna ita interpretatur: Mens Thucysas ψ, τοῦ ιμιλiα, ides, communι Prix atorum semone vocatos potius fuisse Ελληπας . qui in similis urbibus ex fratera 'Eλληνικω hGLrbiant, aut coloes ex Thessalia ven M, quam gener.aliter in id nomen con spe Aetnes Graeciae repones, incoles .int. Exempli patia, Dores, qui περ ωρον Parnassi monitis insciderant, a visinis populis Ἀληνες vo biantur, quia Ἐλληνικοὐ generis erant, quod ex Thessalia ad ea talita tuni ucium. Schuciora Graecus inurpretatur ὀμι-
48쪽
λ- μαλλον οι κ ἄπο κοινῆς δόξης ἁπάντων. Quis Nebant, eos ab euenistis Esenes , Ελληνας nuncumbanι, non iamritiam eme rati notione ita vocabantur. οὐκ ἁ πὸ γραφῆς καὶ δόξης Scholiast. IasL. Ati eodem absunt haec: καλεῖσθαι μαλλον Ἀληνας.
- . I. q. 'Lν ετερ ν) Intellige, ἐν ε τέρην βιβλίω, vel ἀντιγξ et P. Itis , inquit, in altero exemplari, O recte ιν idem, septum Sed ratio, quam afieri, ob quam sibi scriptura in hanc, non alteram, probari os eiulit, minime admitti potest: cum sit falsiani, quod scrissiit, satis esse πολλω de tempore dicere, & υστερον ei per pleonata una adiici: & contra post πολλω, ubi de tempore dicitur, necesse sit vel ἴστερον vel πρόπερον, vel aliquia huiusnurili addi. STEPH. eaef. I. 8. Nενόρε-ιυὶ Verbum νενόρευται significat, pro no-ιho seu ourio habitum fiat, vel, Mn.:tram nostrum reiectum uit. Scimus enim, apud Iloniecit in quoscam versus esse, qui νόεοι ut est vocantur, tanqtiam Ari βολιμαῖοι, ici est, suppo ita. τό γαρ εγχεώ &c. sud enim, inquit, Ἐγχε η Sc. nothum fiat existimatum, a criticis videlicet. Periiule ac si dixisset,
πιμηρικω επος, vel τοῖτο γαρ τb Uμηρικὸν επος. Est enim Homeri alit salieni apud F oine ina versiis in Boeotia , T χεινε δ' εκέκαστο ἀν' 'Eλλην- και Ἀχαιούς. Sed apiid illum, in iis, quae a nobis vertintiar, exeimplaribus Iegimus Πανέλληνας, non ἄν Ἐλληνας in taceam de ἐκέκαστο, pro quo hic εκέκαστον habenatis. Quae alitem in superioribus ho-
ruin Scholiorum e . inter 'Eγχει η & illud ἐκέκαπτον lacuna est, rupletiar inserendo coniunctivain illam particulana: quamvis aliouui lacunae illitis spatium multo longioris vocabuli sit capax. ceterun. non solii ni hic versus, sed etiam is, mit eum Proxime praecessit, a ranci loto quoque nothus fuit ituli catus: ut testatur Eustathius, aut & recianianim illi fuisse scri-hit. De hac autem controversia, nec non de illa lectionis diversitate, in uno meorum Sciaedia ratum disseritur. STEPH. In optimis Homeri exemplaribus sici egitiir Iliad. β', 3 3o,
χειν δ' ἐκέκαστο πανελλ11νας καὶ sic Aristarcinis iit noetuum reiiciebat omnino hunc verium, tu notat auctor brevioriina Scholiorum ad hunc versum Homeri Iliad. I, 39s . Πολλαὶ δ' Ἀχαεδεμ εισὶν ἀν' 'Ελλὰδα τε Φθiην τε. Vide Ol- merit Gri antiq. p. io& Is,&Stephani Schecli asinata. HUDs. Quaenam sint illa Schedias inata Stephani, ad quae nos ablegat Hudsonus, non scio. In illis sex felicitiasnaatu in libris, qui exstant, nihil de his legitur. In Coel. Cass. post νενόθευται iraecaedita erant, τὸ Καρων νωθευται. Ellex
49쪽
3 omeri Ili ad . S. 867. pertinet ad illa, qtiae patito post diu
vel Eustathius, vel parviis Scholiastes Homeri, vel quisquam alius, qiurii sciam, annotavit hunc versum Homeri pro suae posititio liabitrum. Alia mitione Thii dictem defendit Salmasius. Vide Notas ad h. l. Od. l. 9.-Λrei παλον καὶ is r ν 8rc. Dicit, vocem ἄντι πιλος signincare & ισον & πολέμιον opponi enim Graeco bar-harilin. Fortasse autem destini aliqua verba, & ita scripsisse
Od. l. 13. Δια τριῶν συγκρίσεων) Haec omnia iisque ad τότε ληστικὸν absunt a classi. Ad ε πλεῖστον autem, quod est pag. 8, l. 9, in contextii Thucydissis, haec annotantur: ἄν-
τὶ τού επὶ πολυ μέρος, ο εοιν επὶ πολυ μέρος υς ἐκράτησεν ἡ επιπλεῖστον ἄντὶ του πάνυ. d. l. a I. Ληστιλὶδεν τὸ σίστημα &c. Intelligit, λησπιῶν qui
deni scribi, cum significatur ipsium σύστημα, stillaticli, των ληστῶν, id est, latronum hoc est, cuin dicitiir de ipso coetii, seu ipsa manu latronum: at vero λης πρικὸν, cum κτημα
declaratur, id os . clam dicitur de aliqua re, quae a latroniblis possidetiir. Verii in hoc Iscrimen semper servari vix crediderim: atqtie adeo lectio altera, τό, τε λ σπρικπ, ei fidem der gat. Vide ciuae in Thucydidem de hac u e suerunt annotata. STEPH. Intra pag. 3I3, Λη Πκον το συστημα των ληστῶν ' του δὲ μετὰ του ρ το κτημα των λ σπων Cassead. l. 23. H γαρ ληστευσαέν' At mentem auctoris hanc dicimis, Minoa praeclones stis titisse ac latrones, non tantiun it libere thum hie ea, quae penderent regi, habitatores in- sialarii in colligerent, sed ut commoto Oeιtius tu pereenirent ad se H πρόσοδοι. Αdemite recte hic Gallicus: li inmisia a neItyer D mer de pirates, pour syrer ses mentis. GRAMM. Post προσόδους Cass. λειπει δεχ ύπερ. Od. l. 26. Ἀπειρος τριυῶς Sc. Non dubi ini est. quin onai se Piaedam hic stiri, post 2 αλ. ἀσσης. nam ciun esse tria scripserit, de quibita dicanar ἄπειρος, unum rantrum hultri Voca
50쪽
latili cisum affert, cuna videlicet, qχlo mari opponitiir, ut La. tirici cominens, sive terra continent adeo ut manifestiana sit, altera ς cluas significationes a lihrario esse praetermissaS. STEPH. Ira Cass. post θαλάσσiu laaec addebantiir: η 'Ασέα κατ' ἐξι Diν.
καὶ μέρει τι της Κεφαλην 4αν. Atramentum ita evata itinerat . Ut omnia legi non possinat. De voce ἡπειρος lege Span- heriai Uni ad Itilian. Oxat. I. pag. I 22. d. l. 28. Θουκυδεδης, καὶ τὴν &c. His verbis, Θουκυδώκαὶ τὶν πλεῖσπον του πόνου, intellige Tiaucydidein, scutcit hic τον πλεῖστον του βὰυ, ita etiam alibi πλεῖστον τοὐπιόμυ. Io iis autem est in hoc ipso libro, cap. 3o, του τε
Der τον πλεῖστον dicere ἁρσενικῶς, id est, genere niasculino. Ideo alitem liac de re ab illo monemur, quod alioqui suspectani habere exemplarium fidem hic &illic possimus: cium alii potius το πλεῖστον dicere in huiusmodi locis soleant, subaudientes nimirum vel διάστημα vel μέρος praesertim ubi sequitur genitiviis χρόνου. Nam ubi sequitiir βiου, alit alius huiusnri cli, ριερος qtiiciem, at non item διάστημα possit natis ὐπακούειν. citeriini ad illa enarratoris verba quod attinet. ΘουκυδU π, καὶ πλ.εῖστον ταυ χρόνου, non plena in esse late scripturalia existi imo; lest ipsi in enarratorem scripsisse, ου τὸ Θουκυδιδης, ῶς καὶ τ πλεῖστον τοὐ πιόνου' aut certe tale
quid ab eo scriptum suisse, subatidienduin nobis relinquente verbum λέγει, vel alitus huiusmoeli) sicut & in illo altero ad cap. 3o. Alios ut dixerint, non absimile vero esse, reponendunt Θουκυδιδειον pro Θουκυδώως' & lectili det Arre, οῦς καὶ τονσλ. STEPH. Cass. οἱ τω Θουκυδtδης, ut volebat Steplianus. οὐ Θουκυδιδnς voce truncata Rostgaard. Nec puto necesse esse addi οῦς. eis. l. 3I. Καλως ἀντὶ του &c. Expositionem hanc adve bii καλως, sicut & alias plerasque, alius cuiuidam aut aliorum quoriindam esse existimanduna est, qualm eius, a quo insignes inultas habemus. Nain iit quod sentio non dissimul eni) inepte S ridiciale exponi existimo adverbi una καλως hoc loco, cuni dicitiirco significari ευσεβῶς καὶ ς ιλανθρώπως, ut est, pie O humane, sive cim pietate O hvmnitate ; id est, pi inrano humaia rem se ando, si e rennem . Quomodo mi in fieri potest, ut thaec retinendo latrocinia exerceantur Sed
suae tamen expositionis quicunque illius est auctor rationein adiicit. N4M enim, inquit, Duran aratorian P disinuar.