장음표시 사용
51쪽
n Ie noctu ara cum circictus latriuinabantari At ego tertium hoe
non negarim, fuisse, qui ira praedarentur seu latrocinaren-riir. ut caedibus abstitaerent: alio illa priora non fucile adimi-1erim, praeseminaque de noctiarno tempore quod dicit, id eos suis latrociniis minime adhibuisse. Quamvis eniret surtim ma-US, citiam praedonum, seu latronum sit, noctem PIaerem, non tamen ea, quam assert, commoditate noluisse intercluna uti laos quoque credibile est. Ad bo' em autem aratorem Quod attinet, quamvis apricolae nihil nausis necessarium posi u eripi, ramen verisii nile non est, religioni illis suisse hunc quoqtie praeclari, nisi cuna alia se sat magna praecla offerret. aeterii ni & hoc mirari possit aliquis, cur post ελεηλάτουν aclis dat ἡ εκλεπτον, cum scianaus, praedas alume quod sonat λεηλατσῖν) non dici de aliis, quam περὶ των κλεπτόγιντων, vel sinagis proprie loquendo) ληστευόντων adeo quidelm in etiani erDuna illud λεηλατεῖν illo λ στεμων exponatur. Sic apud
Soplioclem p τὴν eis ἀει Λεινλατεύσει χρόνον. enarrator pos quain dixit esse λεώαν ἐλάτει, addit ληστευσει. Sed citionam
igitur modo illud καλως exponendium esse Scenuis 3 Vallaqii idem certe egro interpretatur: sed ego simpliciter imal loen reddere lune. Bene auteni latrocinandi seu praedandi ar- tena exercent, si artis aepellatione & hic utendum est qui eius periti sunt: adeo ut tortasia illud καλως reddi etiam per aequem. STEPH. Steplianus qui expositioneni hanc adverbii καλως alius citius lana est. existiniat, quam eius, L quo insignes multas habeantus hoc quoci sequitur ineptirna & ridiculiani est e pronuntiat: cuna vix fieri possit, ire quis pie O hvi ne latrocinia exerceat; nec verisimile sit, religionem illis suisse bovein aratorem non abigere, nisi cuni alia se sat imagna praeda non offerret. Ceteruim dici potest, priscos mortales qiuibus non ignoininiosa erant lari ocinia) mn hinnanitate piraticam exercuisse, quoniam sol una victus causa ea tuebam tur, exigua contenti stipe, serias atque nostris temporibus:
ideoque καλῶς pie O huniam exponi posse, & aptius forsan ,
πα ς, cum significet potius h. l. ἐπαiνετῶς, aut Latine foretur. praebvire, ut alibi: nulla ratione halbita ασεβgio καὶ ψιλανθρωπας, quas quidem virilites la aud cre linitis sollicite piratasqtionclam coluisse, aut illius rodi vitae generi ulterius adiunxisse, quam liatenus rebus sui Lexpediret, contentos quase clam obfdrvasse pietatis legiri, quas recte qhiulem coninaena
52쪽
rare Selioliastem, dabimus lubenter annotationis ad h. l. auctori A lo. at praeter inemein tamen Tlaucydidis in adver-hio καλως. Enenchesiis i oc per quiandam mo2. rationem reddi sit, quatia in notis ita declarat, ut caedibussisicit O inrenesiae absineatur, id quod nelcio uncte traiiserit, cum de incerulus
nil ait plane meminerit Sci .esiastes. C et et .m ad illii stratulum Thucydidis locum legas, quae annotat Eustat litus ad Odysi γ', pag. 34s7 sq. GRAΜΜ. Disscultatem, quana movet Stesilaanus, cur Sciroliastin post ἐλεηλάτουν addat ἡ ἐκλεπτον, tolit Suidas in v. καλως, ubi haec ita leguntur, ελεηλάτουν, ἡ
citis. l. 3 s. - Fallitur in eo. Pi l putat dupliceim este hic sensunt posse, nam lwc sibi volt in t ista vem
, διχα ωαρ νοῆς, vel, διχα γαρ ὁ νους, sicut malitia seri be- re ut ουκ ουιδι όντων vel de sis, qiii interrogabannir, vel de iis, qui interrogabant, accipiatur: cum Tlmicyclides sicutale interroganti laus snam thaec, οῖς ἐπιμελὲς σιη σύ'εναι, de illis intellii genda sunt dicit οὐκ ὀνσιδιζόντων, ita de iis, qiii interrogabantur, dice: e necesse i aberet oυκ ὀνειδιζομε,ων. STEPH.
Διχως legendum esse scripser at Rostgaardii s. Et ira Cass. eis. l. 36. Oθεν τὰς μαχαίρας &c.) Miretur alicitiis, qtior- lana hic gladionina seu cultrorum, qui μαυλωι dicebanthir, mentionem faciat, quasi tutius potius quam alius geireris gladiorum aut ensium gestatio confirmet, quod a Tlaucy1ule περὶ τοὐ σουδηροφορῶν dicitur. At ego ad nominis lautiis et 3 mani hic ab eo puto respici: & perinde esse, ac si diceret, illos gladios, qui vocati sunt μαυλiαι, testam, ciuini scribit Thucydides, priscos omnes Graecos solitos esse serruna gestare,& ira qiligena. ut id nunqualia deponerent, sed eo semper ac cincti essent. Ideo autem in voce illa eius rei nos habere testimonium, qti 1 dictae sint μυλιαι quasi ὁμαυλιαι, videlicet, δια το ὁμου αἰ ζεσθαι, id est, quod contubernales essent. Sic certe qui laodie ense accinta non solum iter faciunt, sed cubum etiam sumunt, ensem suum contubernalem habere, I-ci meo quidem titilicio possunt. Verum ad elmologianillanc quod attinet, viderit hic Scholiastes, quomodo ea alteri huius vocabuli significationi quadrare queat. de qtia lege, utrae ex cliversis collecta Thesaurus meus laabet. Is certe nam & hoc adiicienduin est) μαυλὶς, seu μαῖλις, tibi consulenti exhibebis ex Nicandro, Ηch clito, &Suida, at μαυλιας
53쪽
sior aliunde. qtiana ex eo. de quo agitiir, istius enararatoris Joco, & ex Suilla: qiui sonat se hinc tibi d. sciit alia naulta, est inuritat .is. Fateor alite in , me ibi exusiniaste alio in huius vocat, hi si et aiologia respici: sed credibile uti, δευτερας φροιμτιδας esse σoeci τέρας. STE .e.id. l. 37. 'Fν τούτοις Sc. Uri unique laoriam esse verum non poteu, τοῖς pro τουτοις poetice poni, & dictuna esse ἐν τοῖς πρῶτοι δὲ, pro εν τοἰσδε πρωτοι. Nana si ei fides habenda
σθαι, id cit traiici, nec tua luan potera τοὶ . ulcina illiina pOut icti in Iaabere. Ait vitandana igitur lianae reptignantiarn, cocoi:stagienclum esse pinarem, iit duo a dilolaiis alimo lora esse liceretrius, si clui illain scriptitiai esset, ὐπεψιβαζεται ο δε ab: que parti crita γάρ. At laaec particula obstat, ne illud dicet equealnus, , Cil in rationem reddat , cur τοῖς Ri o τουτως more poetico positii in sit : si tainen rationeni reddere laoc est, id ;id rationem redderi latia asscire, qu H qui dicit, ali ii sui rationina inime consentanei ina dicit. Num tantinna abest, ut eo, quodsiihi in itiir, a lsi citatur, quoci praecedit, ut contra delirilarit r. . Nana si veritin es , qt od iubiuirgitur ab co eluti ranaen ratiosae in suae expositionis re silente) traiici particilla in δὲ qtiae ctim τοῖς cohaerere deberet, ad iniiciendtim pri)nOi reuτοῖσδε, non imi ilui, solutae in taliolu, quain carinini, usitatuita: falsii in est, quod praece dit, esse τῶ coni uetudine poetica dictum pro τουτοπ. citeriana utrilin liorii ni ad rueriintein pi'opius Acce tere, vel potius vere in tuni esse existimem, ex iis quiae in contextuna lauitis ii istorici annotavi, dis es. atqile
exemplis ibi allatis istud si viilebitur a luctus ex lib. IlI, cap.
8I, διότι εν τοῖς πρώτη ε γοετο. Libuit laoc annotare, ut, quam calite legenda quiae lani in his scitoliis essent, ex eo quoque cloc uiuentilin clare in . STEPH. .
54쪽
dicamus a Thiicydide οἱ πρεσβύτεροι των εὐδαιμόνων scriptum Esie pro Oi ευδαὐονες των πρεσβυτhων' neci ae si hoc necesse foret, per usui plosin ita locutuna esse clicen litin ptitarein, sed potitis per tirpallagen: ciliod scirema esse pCelictim, & vix soliua in oratione locuin invenire. satis conuat. 8,TEPH. Πρες βυτἐ M. t περβατον, λὰ - ὰβροδιαιτον. Cas . sed coniunge hantiar cum stipemoribus τρυφnλα-ὰA,imead. l. 9. Η ἐν πλοκῆ) Η συμπλοκη. Suidas in ἐνέρσει. Od. l. 17. Mετρια Sc.) Haec vocabulus ετρ α σθῆ ι ἐχρήσαντο, sede sua mota esse existimo: & stinc c narrat rein , postquain dixit deesse articii iuni τη, scripsisse, ὶν η quo genere loquendi quomodo utariar, antea ciocui 3 μετ α ἐσθήτιεχρ, σαντα καὶ τοῦ ἐς τὴν νῆιν τρεπον πρῶτοι Λακεδαιμονιοι ' οι τε μει ζω κεκτημεν οι, καὶ ές ταάλλα τοις πολλοις ὁμοδια τοι κατέστησα ' obiter etia in ira cantem, πρὸς τούς πολλοtu dictu ineste pro τοῖς πολλοῖς. Neque enina elim ita legisse, sed illa con-nciletione loco hii ius iistina est e Tluicydi leni, ostendere voluisse arbitror. Quat avis attrem tres illae voces. quas secta sua motas esse dixi, sim coiri iguae, fieri tarnen potest, vir verbum ιχ ώσαντο post f/ετρια ἐσ2ητι possit una ala eo non stre..rit. sed post τοῦ ε ς τον νύν τρὰπον. et post Λακεδαιριόiuoi' hoc
τειν, id est. Sese, aliquana vocena ait talicitias voces, incit, citi iodo sit hoc accipiendum, antel irios nil, in nrea ad lectionein horitin scholiorum Pro parasceve STEPH. - . l. 2I. χμηρος)-ς . 3O.
Od. L aa. Ταὐτα I. ἐν Sc. Didia esse per parecbasin id est ciercisionein intelligit, non illa Hoiraerica, sed ista, quae
sunt Thucydidis, ε γυμνωθησάν τε πρῶτοι, &qtide sequuntiar. Quamquam παρέκβασιν appellare positi naus tortasse & qtiae parvo intervallo praecedunt. STEPH. Dς ἐν παρεκβασει Cass s. l. 24. οἶτος Που ταυτὶ Depravate scriptii inesse hunc locum, ουτος δὲ ρυ ταυτὸ ονομἀ, ει, perluauina habeo: sed
quod non, sicut & illii l. dicet e quilibet possit quonam sit
modo emendandus, id etiam videre nὶe. naihi perluacleo ; ciuinisiain eniendatio naea lectionem stibstititit, qhiae non ibi uinaptissimum huic loco sensun liabet, sed etia in vestigiis alteritis insistit. Nam ex οὐ ταυτὶ faciendo οὐ τως αὐτὸ, literani et, uitae cum αὐτὸ coaluerat, recido praecedetiti vocuhiilo. sinit itque duas literas, cpiae illi intercideran. t. Qiiod si liceret ουτω voci a vocali initi uiu habenti iungere, unicam adiice- Thucy . . P ol. VI. D
55쪽
tera quam mendosani esse contenὸO lectio, sonat, at hie non ιim a regit. GTertim cum dicit ἐπιθετικως, quod verti per epithetum intelligit, Hoinor ni nomini ἔ ιιν vocem illa in
λιπα adiungere, leti associare, tanquam epit lactum. Exempla sitiat apiid Homeriina non infrequentia. saepe enitia occurrit λιπ' ἐλαιψ' ut Iliad. L, in fine, Τω δὲ λοεσσαμέν ου καὶ ἀλειψα- μενου λιπ' ελα . De laac autena scriptura, λiπα μετα του γυμναζεσθαι ηλεi. αν το, nulla nobis dubitatio relinquitur, cuines apud Dion3 1ium Halic. eam fiat eamus. STEPH. Est ex hoc loco in Dion γ sio ευμ του Θουκυδtδου χαρακτῆρος pdg rq S. Verba Scliolitastile corrupta esse, recte animadvertit Stepla niis. In Oil. est ρυτος δε οντα ς αυτο ὀι ομάζει. diei. Ἀπο 'Oρσιππου νεγαρέ- Ab Ursippo quem victo- reni commemorat Pausanias extremis Atticis, quod cin u- Iuni decidere sivit, ut expeditius curreret: alsi autem victum dicunt ob delapIuin subii pacilliina prinatim Acanthuim nudum cucurrisse teliantur Dionysius Halic. lib. VII, aliique. Illud autem admonendum est, aliquos Orsippii in is luna non Megarentem , cum Schosiaste dicere, sed Laceclaemonitina,
ut Gionys. Halic. Etymologici alictor in γυμνὰ συα &c. Vidie Meursii Misceli. Lacon. l. 4, iri, & de Arcta. Atlaen. l. I,
tur πρωτος δ' Ἐλλ ι ων. STEPH. Od. l. 29.- των Λακ. Post Λακεδαιμονέων deest fortasse τουτο λεγων, aut tale quid: hoc sensu, Icunilam est, eum hoc δι- centem es Me monsis, non commemorare infirmas P riscorum viares, sud αbur enim nillitiinures, an nussi, an virm Dbligac D sed tantum m ostendiat, litis communia cisin barbaris vitae in uia habu O. STEPH. ead. l. 3 o. Tων αρχαίων Aυτων αρχαιων. Cass.
ead. l. 32. Καὶ ε ης Duae istae voculae aliunde ii repsisselluc videntur. ubi nillil liabent, quod agant. Interdum utitem, citin allatis quibusdam Thucydidis verbis, sequentia omittit, dicere, non quidein καὶ εξῆς, sest καὶ τὰ ε-is, docui in mea ad lectionem noriina selioliorum Proparasceve. STEPH. T. jῆς ἐτι δε καὶ ἐν τοῖς βαρβαροις, καὶ μόρ ιστα ιν τοῖς 'A ανοῖς,οις νοῦν, πυγμώκαὶ παλης αθλα τιθεται. Casi . Putavis scilicet, qui haec scripsit. hunc es eordinem verboruin, quae saulo
post in Thucydide legunt tir, is τοῖς βαρβἀροις ἐστιν οὶς ἀν, καὶ Dissiligod Corale
56쪽
μάλιστα τοῖς Ἀσιανοῖς ἰn quo illi non assentior. Recte illa
οῖς vertit interpres Iratinus. d. l. 37. Πανταχου Quandam observationem suam proponit enarrator, Thu aedes ubiapse hominG mris accolas Gioresse duis. Quae observatio verior est quantuin men inisse possum ea, quam alibi resert: ubi se observasse ait, Titu-cydident ibin per vocabillo τὐχη de Milo uti. STEPH. Ad ea , quae paulo post leguntur, τεόχεσιν ἐκτιζοντο, CasL haec an .
Pag. 3o9. L q. Ἀντισχουσαι Ut persuasum nobis, ἄροισχουσαι minus recte expressum vulMtis editionibus pro ἀν- σχούσαν, ita haud aeque probari potest ratio, qua Mhosiasten excusare einendareaue studuit H. Stephanus, invito, quantum milii videtur, tuo, cuius si mens fuisset ad ληστριαν reserre του ἀντισχουσαν, non aliter hoc expotuisset, Guam Latini fecerunt interpretes: s at inulta eniim nitius signincationis τοὐ αντέχει,) vel in i pio auctore nostro exempla obvia. V rum Latinos quando interpretes nominaimus, excipiendus nobis Acacius Enenchel, utpote qui suo illo, metu Praedonum,qinus aeu vitreunt. uis declarat, sese in reddencia auctoris 1 ententia Scholias ae potius, quam suo iudicio usum esse.
eis. l. 8. Ἐντὶ του λιαν) Scimus, ουχ ἔσσον sonare havd --nus: & videmus, hanc expositionem isti etiam loco optime convenire: ideoque non solum mira. sed nec fide digna estistitis enarratoris expositio, qua idem esse dicitur, quod λίαν, id est, valde. STEPH. Ουχ ησσον λησται ἡσαν pro καὶ μαλλον έλη 'συον. Priicianus. FIUDS. ead. l. 9. οἱ Καρος πρωτοι) Annotatio haec ad illa potius respicit verba, γνωσθέντες τη τε σκευη των όπλοον ξυντἀαμμένη, καὶ τῆ τρόπω - ἔτι θάπτου . ut enim confirmet, quod a Thiicydide scribitiir, eos ex armis dignosci potuisse, quaa consepulta essent, & ex eo idpulturae genere, quo rum qu
cubant, ut G spectarenti ad occasum. Sed quod his subiunmitur, alio pertinet: cur videlicet horum mentionem Thucydules
57쪽
onalepsis, id est, resimilo seu r titilo sub his este verbis possit, cum nulla diu ni Minois facta inentio sileri Z Existimo igi-riar, non annotarit m ab illo ex istud haec in verba, καταστὰντος δὲ του Mινω ναυτικοὐ, verum in haec, πλωiωυτεραετο παρ' αλλήλους. quoniam paulo ante dixerat, καὶ ηδη
diei. Ἐπαν ληψις γ Προαναφὰm1 ς Rost . Sed scriptiam errat poli ea, quae paulo stiperitis legunt tir, και Φοίνικας. ead. l. 2I. Καὶ τοὐτο ἐπαν. Epanalepsin esse hic quoquestribit, quod praecesserit, τε σειν ἐκτιζοντο. nam ista respondeiu illiis, τειχη περιεβάλλοντο. Sol non minus ista, πλουσιώτεροι εαυτων γινομενοι, dicere possumus respondere illis, περιουσῶας μαλλον ἐχουσαι υρm4λτων. STEPH. f. l. 22. Tb εξης &c. ) Cuin dicit, το ὲξῆς, Ἀγαμέμνων τε μοι δοκεῖ τον στολον ὰ γεῖραι, intelligit, secunduin natiiralem verborum seriem, priora haec υ γαμέμνων τε μοι δοκεῖ iungi cuin illis posterioribus, τὸν στόλον ἁγεῖραι cetera autena esse sita δια μέσου. Verum istant admonitionem, quam in aliis
quamphitinais locis huius nocti alteri adiicit, Ilic omittit. IDEM. Hoc totaim abest a Cassi eis. l. 2s. ν ὴ ἐσίρρ. Admitti non potest, quod scribit,
ita intelligenduin hunc locum, ut σαοεστατα pro adverbio habeatit r. Esset eni in non durci solum, sed intoleranda artic li τὰ traiectio, si, ita scribens, ώτα σαφέστατα Πελοποννησίων μνημη παρὰ τῶν πρότερον δεδεγμενοι. voluisset tamen σας ἐστατα esse ad erbi uin, δἰ ad δειεγμήνοι referri: perinde ac si ita locutiis estet, οι τα Πελοποννi1σιων μνημη παροι των πρότερον σαφωτατα δεδεγμενοι. Cur vero de ista tam dura dcniodo non intolerabili tui clixi tralemone admittenda hi -
58쪽
raremus, cuin ne intersit Pii lina a quidquam , qttimi ad sina. sum, hancne an illam vectorii ni seriem habeamus p STEPH. ead. l. σχεῖν γ Post ' - σχεῖν non dubiuna est, mi in adiecerit τὴν επω μίαν τῆς χώρας. Ceterum si πρωτο iungi cuni his verbis, πλ, θει χρημάτων, sive ad illa ferri, atre tenaere, dicamus, cum hoc enarratore, pro priniario fritalot) ri esse erit accipere: ut dicatur Pelops, primam triinultituisne pectini aruin fuisse; sive, primim locum inter eos, qui pecuniis abunt labant, tenuisse. Verum praeterquati
quod ita loqui non solet Tiaucydides, quoel sciana initio
magis rationi consentaneum est, tu post πήτον interpun din iis, & cum his, επαν-μiαν τῆς χωρας σχῶ iungamus: tredicatur Pelops, cum milititudine pecuniariin , quas attule
rat ex Asia, potentiam sibi apilii inopes sive inter inopes
cona Parasset, regionis cognomen obtinuis h. Qilomodo ait-tem cicat, cuin cOznoinen regionis obtinuisib, clina ea de ninmine citis dicta sit, ideolitie potius dicemiuiri fitisse vi leatui illum cognomen regioni decisse, meae in contextum anno tiones docebunt. STEPH. f. l. Σου. Ἀπια γαρ Sc. Peloponnesus olim a dicta, δεα τὶ επιδαψ ιλεύειν ον αὐτη του φυτὴν, ὀ τούς ἀπέους φθει, quod Mundaret Ut planta ilia, quae pura , teste Athenaeo lib. I 4, & Phavorino in Απιος. Hodie Λfors appellariir, iti- dein af actoriina , quae mora serunt, irequentia. Aian us.
σηὶάδαο Cass. Rostg. Lin uin ex Homeri Iliad. τ', U. I 23, a notaverat Rostg. Pae. 3IO. t. r. Xρήμασι δηλονότι) Vcriim potuit & aliis benevolentiae signis eorum sibi animos conciliare. Θεραπευειν πλῆθος est generiali notione, vulgi favorem captare. Ina cedaemonii Gios suos θεραπεwειν stiriantilr nostro, I,
59쪽
vel, ἐπειδn ἱκανὸς τεκμηριωσαι ', sed, si τω ἱκαδες τεκμηριοῦσαι. STEPH. l. l. 6. Συλλογισμις &c.) Quomodo de his vectis, παντὶ ανὰσσειν, aut etiarn de toto veri u , πολλῆσι νήσωσι και Αργ εῖ παντὶ ἁ νάσσεti . dici potest, esse hic scheta a. quod συλλογιμμις vocaturi At de proxime sequente loco, cuius in uilini est. οὐκ αν οὐν νησων ε ξω τῶν περιοικ. dici posse videtur: nec
dubito. quin illud in hunc locii in fuerit annotatum. STEPH. Od. l. I 3. Οὐ-ὰκριβὲς) ου γάρ ἐστιν ἀκριβὲς Cass Rostg. eis. l. i . Κατα ὁπόθ. Schema hic ess e dicit, quod vocetur κατὰ ὐπόθεσιν, qtioniana s cribitur, ei η πόλις ερημωθgiti, λεις ει η δε τὰ τε iερὰ &c. Sed paulo infra ait, hoc dici ex ὐπώ - ως. CCterum vix quisqvana ei ut opinor) assentietur de eo, qtiod subiungit, impinatur autem Lirce remotas latenter. Sed quis eum, qui dicit de quapiana urbe .s Idm H hoe ins Hum accidas, tirbi. de qua ii ac dicit, in precari dicat. Verum plurii hac de re ad i. 27 dicentiir. STEPH. Ilaiqite, immo falso supponit hic alul uana Tlaucydidis in Lacedaemo trios iniurian ,& auctori affingit culpam praeter rena, naerito igitalr reprehensus ab alio vilioli asta ea d. pag. Pariter se litente Nota vane auctori ευ σέβειαν tribuit, propter haec λεις Φε in τὰ i ερα , sutilis profecto, tibi et tismodi indulget obse vationi hus. commentator. GRAM M. Vox πόλις in Osis N Rostg. exponebatur u μητρόπολις, ἡ Σπὰρ τη; & paulo post της κατασαευῆς in
eiad. l. I 8. Εὐσεβως λωι &c. Scripsisse pirio εἰσεβως λωι, λειφόμη δε τα ἱερα, & intelligere, eum argumenthina clare suae pietatis in eo, quotl, etiamsi accideret Lacedaemoniorum ur-Di, ut vastaretur, seu desolaretur, de templis tanmen, ea salva mansura, spem quodamna octo concipem v letur. STEPH. Od. Leto. Καὶ τῆς Ἱλιδος Ad hanc scriptura ni nulla propi
accedit, qua qiii lena locus hic emendari posse videatur
Guana isti, και τι τὼ Ηλιδος. Fortasse tanaen putet quis piam, Iore satis Ἐλιδος pro Ἱλ δο e reponere. 8d μέρος itae subaudiis tum iri cuna genitivo, ut apud ipsum Tlaucydidem cuim qui-biistiana subaudiri genitivis scimus. Sed hoc mihi non sit verisimile Ceterunt ab aliis regiones Peloponnesi enutia erantibus unan non Ηλια, sed Ἐλειαν, vocari satis noti ina est, & quidem oram, non eius panem. illis annumerari: neque Vero in quinque tantum, sed in sex regiones divuli. Atque adeo Eustathius, cum Peloponnesum in sex δυναστειας partitus esset,
60쪽
alii την Mσσσιηι ιιικὴν chim nostro Scholiaste in hoc numero p nant in item Λακωνικὴν & Πύλιον, nec non Ἐλειαν &Ἀρκαδικά, sed in quaestionem inquit vocandu ministi ut, quidnam sint sex διγναστειαι, ne hac in re ab Herodoto dissentiamus, qui septem nationes Peloponnestini incolere. STEPH. Ηλιδος Cass. ROM.
οτι καὶ της Rostg. ead. l. 24. πποδεεστέρα πόλεως) Fallitur in eo, qtio 1 ὐποδεεστέρα cum πόλεα ς iungendum pinat. Neqtie enim dubitani est, quin dicens*ποδεεστεροι, respiciat ait id, quod dixit παλ-λην απιστίαν τῆς δυναμεως πρὸς τὸ κλέος αὐτῶν' perinde ac si diceret, ὁποδεεέστερα τού αυτῆς κλεους, ut I, II, ὐποδεωτερα ὀντα της φήμης. At vero illi participioru in genitivi ex iis sitiri, qui a grammaticis abs oluti vocantiir, οὐ τε ξυνοικισθει- νς πόλεως. & ούτε νησαμενης, & oiκισθοῦισως' perinde ac si scriptum etat, επειIn οἴτε ξυνωκισθη η πόλις, οὐ τε ἐχρῆσατο,&-Valla autem alio imodo talius fuit in hilius loci sensu , ut ostendit nica interpretatio ma ni apposita: & ostendo etiam in clii adana mearun in contextum at notationuin: in ea videlicet, ubi pro ξυνοικισθaiσει πόλεως ilico scribendum videri ci/ ικισθει ης τῆς πόλεως. Iain Uero naonendus de hoclioque est lector, non debere illum existimare, vocabulunisύτελοῖς ab hoc Scholiaste asserta, tanquam hoc ipso Thucydides usiis fiterit, sed tanqtiam πόλις οὐ χρησα Θενη ἱεροῖς καὶ κατασκευος πολυτελέσι ceni eri εὐτελὴς pol sit. STEPH. Υποδεεστερα τῆς πόλεως καὶ ευτελn Rostg.
Od. L et . Ἐξ ὐποθεὸσως &c. Haec ab alio scripta sunt quam ab eo, qui illi ut annotavit, de quo didium modo suit. M Edran Lacedaemonia latenter impru.rri. Idem enin inqtuae hic) Tliucydides de Athenis, ciliod de Lacedaeinone dixit. Atqui liuomodo, cum Atheniensis esset, de Ailaenis idem pertin- precationem dixisset 8 Ideoque frustra huic loco παραγραφὴ apposita suit, inquit. Sed totum liunc locum interpretari libet. per hypothe , inquit, L Lineae montis escit, se urbs illorum υ- staretur vel Molaretur alioqui quomodo, citin esset AHentensis, de A ilheius Liam imprecans sive per i remitionem) cixisset' ha- pu fustra hisic loco para apti apposita Dit, perii latrarier imp eetur LincedaemoUPs. Alrentini enim sud ab hso Aes insituto essenowmus vel proposito. Sic autem S a sibi in itis scholiis unius παραγραφην ab altero relaens ain invenies. STEPH. Totum